Συνεδριάσεις Ολομέλειας

ΙΑ, Σύνοδος: Α' (Συνέχιση Ολομέλειας), Συνεδρίαση: ΟΖ΄ 08/12/2004

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΖ΄ (Απογευματινή)
Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2004
ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επί διαδικαστικού θέματος, σελ.
2. Επί προσωπικού θέματος, σελ.
3. Επί του Κανονισμού, σελ.
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση επί της αρχής και των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κίνητρα ιδιωτικών επενδύσεων για την οικονομική ανάπτυξη και την περιφερειακή σύγκλιση», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί του Διαδικαστικού
ΒΕΡΕΛΗΣ Χ., σελ.
ΛΕΓΚΑΣ Ν., σελ.
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ Ε., σελ.
ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ., σελ.
Β. Επί του Προσωπικού
ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ.
ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ Κ., σελ.

Γ. Επί του Κανονισμού
ΠΑΓΚΑΛΟΣ Θ., σελ.
ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ., σελ.

Δ. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών
ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ Κ., σελ.
ΑΔΡΑΚΤΑΣ Π., σελ.
ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ Α., σελ.
ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ Χ., σελ.
ΒΕΡΕΛΗΣ Χ., σελ.
ΒΛΑΧΟΣ Γ., σελ.
ΒΡΕΤΟΣ Κ., σελ.
ΓΑΛΑΜΑΤΗΣ Α., σελ.
ΓΕΙΤΟΝΑΣ Κ., σελ.
ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ., σελ.
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Ν., σελ.
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Μ., σελ.
ΓΚΕΡΕΚΟΥ Α., σελ.
ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ Ι., σελ.
ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ Θ., σελ.
ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ Β., σελ.
ΛΕΓΚΑΣ Ν., σελ.
ΛΩΤΙΔΗΣ Λ., σελ.
ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ Κ., σελ.
ΜΠΕΝΟΣ Σ., σελ.
ΜΠΟΛΑΡΗΣ Μ., σελ.
ΜΠΟΥΡΑΣ Α., σελ.
ΟΘΩΝΑΣ Ε., σελ.
ΠΑΓΚΑΛΟΣ Θ., σελ.
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ Ε., σελ.
ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ Γ., σελ.
ΠΑΥΛΙΔΗΣ Α., σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
ΤΣΑΛΙΔΗΣ Φ., σελ.
ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΦΩΛΙΑΣ Χ., σελ.
ΧΑΙΔΟΣ Χ., σελ.
ΧΩΡΕΜΗΣ Α., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟZ΄
Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2004 (απόγευμα)
Αθήνα, σήμερα στις 8 Δεκεμβρίου 2004, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.24 συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΣΩΤΗΡH ΧΑΤΖΗΓΑΚΗ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξης της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κίνητρα Ιδιωτικών Επενδύσεων για την Οικονομική Ανάπτυξη και την Περιφερειακή Σύγκλιση».
Στην πρωινή συνεδρίαση το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής. Έχουν απομείνει είκοσι ομιλητές οι οποίοι θα ομιλήσουν μετά τους εισηγητές και τους ειδικούς αγορητές επί της πρώτης ενότητας του νομοσχεδίου και επί της αρχής με άνεση χρόνου. Στη συνέχεια θα προχωρήσουμε στον κατάλογο των εγγεγραμμένων επί της ενότητας των άρθρων.
Όλα τα άρθρα θα συζητηθούν σε μια ενότητα.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ: Να συζητηθούν όπως στην επιτροπή. Τα άρθρα 1 ως 3 σε μια ενότητα, τα άρθρα 4 έως 5 σε άλλη ενότητα και μετά τα υπόλοιπα άρθρα. Σε τρεις ενότητες δηλαδή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν έχει συμφωνηθεί για τρεις ενότητες. Στην ολομέλεια της Βουλής έχει συμφωνηθεί δύο συνεδριάσεις επί της αρχής και δύο επί των άρθρων.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Έχουμε χρόνο ικανό για να συζητήσουμε σε τρεις ενότητες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Θα τον έχουμε το χρόνο; Συνεχίζουμε τη συζήτηση όπως έχουμε και θα δούμε καθ’ οδόν.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, προτείνω να εγγραφούμε για ομιλία επί των άρθρων από τώρα.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ: Υπάρχει ένα θέμα, αν μου επιτρέπετε. Θα μιλήσει τώρα ο κ. Λέγκας ως εισηγητής της Πλειοψηφίας. Ο κ. Λέγκας σε ποια άρθρα θα τοποθετηθεί; Αν δεν κάνουμε από τώρα το διαχωρισμό των ενοτήτων που θα συζητηθούν, δεν μπορεί να γίνει συζήτηση. Γι’ αυτό η δική μας πρόταση…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Η πρόταση που κάνει το προεδρείο είναι να συζητηθούν σε μία ενότητα.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ: Εμείς είμαστε απολύτως αντίθετοι σ’ αυτό. Δεν γίνεται συζήτηση μ’ αυτόν τον τρόπο. Το έχουμε επιχειρήσει πολλές φορές. Ιδιαίτερα σε ένα κρίσιμο νομοσχέδιο, όπως είναι το αναπτυξιακό, δεν μπορούμε να κάνουμε μια νέα συζήτηση ουσιαστικά επί της αρχής πάλι. Ζητάμε λοιπόν να συζητήσουμε σε τρεις ενότητες όπως κάναμε στην επιτροπή. Τα άρθρα 1 έως 3, τα άρθρα 4 έως 5 και μετά τα υπόλοιπα άρθρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Βερελή, η μόνη ένσταση η οποία μπορεί να εγερθεί, είναι το θέμα του χρόνου. Επειδή ήδη έχει καθοριστεί ότι τα άρθρα θα συζητηθούν σε δύο συνεδριάσεις, δεν υπάρχει άλλο περιθώριο χρόνου.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ: Νομίζω ότι υπάρχει χρόνος για τρεις ενότητες. Αν θέλετε -η συνάδελφος του ΚΚΕ προτείνει να γίνουν σε δύο ενότητες- να δεχθούμε τις δύο ενότητες. Από τα άρθρα 1 έως 4 και 5 ως τέλος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Η Κυβέρνηση έχει αντίρρηση;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Δεν έχουμε αντίρρηση, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Άρα απόψε θα συζητήσουμε επί της ενότητος των άρθρων 1 έως 4.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Θα θέλαμε μια επιείκεια στο χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Απλώς μας πιέζει ο γενικότερος χρόνος. Ξέρετε ότι το Προεδρείο είναι πάντοτε ελαστικό εις το χρόνο, ομιλίας των κυρίων Βουλευτών.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Βέβαια εσείς ξέρετε καλύτερα τον Κανονισμό. Απλά θα θέλαμε απ’ τη μεριά σας μια κατανόηση στους εισηγητές, γιατί θα αναφερθούμε και επί της αρχής σε ορισμένα ζητήματα στο κλείσιμο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Θα βάλω στους εισηγητές οκτώ λεπτά και θα υπάρχει μια άνεση.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ: Ας είναι και δώδεκα λεπτά ο πρώτος γύρος για τα πρώτα άρθρα, μια και είναι ανάγκη να δευτερολογήσουμε. Και στη συνέχεια πηγαίνουμε στα οκτώ λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Ας είναι δώδεκα λεπτά για τους εισηγητές, αλλά θα είναι δώδεκα λεπτά ακριβώς.
ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ: Μια παράκληση. Μήπως θα μπορούσα ως τις 19:00 να πάρω τον λόγο; Γιατί έχω μια ομιλία μαζί με τη Νέα Δημοκρατία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Υπάρχουν άλλοι συνάδελφοι οι οποίοι περιμένουν δύο μέρες. Εγώ δεν θα είχα καμία αντίρρηση και τιμώ και συμπαθώ τον κ. Παπαντωνίου –και το ξέρει και ο ίδιος. Ας ξεκινήσουμε και θα το δούμε.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Το πρωί είχαμε διευκολύνει και άλλους συναδέλφους.
ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ: Είναι μια εκδήλωση διακομματική για το Μακεδονικό και θα υπάρχουν εκπρόσωποι και της Νέας Δημοκρατίας και του Συνασπισμού και του ΚΚΕ. Και το ζητάω γιατί αρχίζει στις 19:00. Αυτός είναι ο μόνος λόγος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Τον λόγο έχει ο κ. Νικόλαος Λέγκας.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο πρώτο άρθρο του παρόντος νομοσχεδίου παρουσιάζονται τα είδη των ενισχύσεων που παρέχονται στα υπαγόμενα στον αναπτυξιακό νόμο επενδυτικά σχέδια.
Πρόκειται για τα κίνητρα της επιχορήγησης, της επιδότησης, της χρηματοδοτικής μίσθωσης και της φορολογικής απαλλαγής που παρέχονται και με τον υφιστάμενο νόμο, τον 2601/1998, ενώ προστίθεται η επιχορήγηση της δημιουργούμενης από την επένδυση απασχόλησης. Η ενίσχυση αυτή είναι ανεξάρτητη του κόστους επένδυσης και υπολογίζεται ως ποσοστό του κόστους εργασίας. Το μέτρο αυτό εκτιμάται ότι θα συμβάλει ουσιαστικά στην ενίσχυση της απασχόλησης κυρίως σε επενδύσεις εντάσεως εργασίας ή επενδύσεις εξειδικευμένης εργασίας. Τα κίνητρα επίσης -και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό- παρέχονται σε όλους τους φορείς ανεξαρτήτως του χρόνου ίδρυσής τους, ανεξαρτήτως αν οι επιχειρήσεις είναι παλαιές ή καινούριες. Εκτιμάται ότι ο διαχωρισμός αυτός περιόρισε σημαντικά τις ενισχύσεις που καταβλήθηκαν στα πλαίσια του ν. 2601/1998.
Στο δεύτερο άρθρο παρουσιάζεται η κατανομή της χώρας σε τέσσερις περιοχές: στην πρώτη, στη δεύτερη, στην τρίτη και στην τέταρτη, κατ’ εφαρμογή του εγκεκριμένου χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων. Ειδικότερα η κατανομή γίνεται αξιοποιώντας τη δυνατότητα που παρείχε ο χάρτης περιφερειακών ενισχύσεων για μεγιστοποίηση της τρίτης περιοχής σε βάρος της δεύτερης, δηλαδή κατατάσσονται στην τρίτη περιοχή -εκτός της ζώνης της Λαυρεωτικής- οι περιοχές βάσει των χαρακτηριστικών της ανεργίας και της μείωσης του πληθυσμού, να μεταβούν από τη δεύτερη στην τρίτη ζώνη.
Στο τρίτο άρθρο παρουσιάζονται τα επιλέξιμα προς ενίσχυση επενδυτικά σχέδια ανά τομέα οικονομικής δραστηριότητας. Επιπλέον προστίθενται ορισμένες κατηγορίες επενδυτικών σχεδίων σε σχέση με τον προηγούμενο αναπτυξιακό, όπως οι επενδύσεις για την αφαλάτωση θαλασσινού, υφάλμυρου νερού, οι επενδύσεις συνεργαζόμενων εμπορικών και μεταφορικών επιχειρήσεων –να μια διεύρυνση στον τριτογενή τομέα και ειδικότερα στον εμπορικό τομέα- για τη δημιουργία εμπορευματικών σταθμών και διαμετακομιστικών κέντρων. Επίσης οι επενδύσεις των μεταφορικών επιχειρήσεων για τη δημιουργία υποδομών αποθήκευσης, συσκευασίας και τυποποίησης καθώς και των κλειστών χώρων στάθμευσης φορτηγών οχημάτων.
Στο τέταρτο άρθρο θεσπίζονται οι παρεχόμενες ενισχύσεις ανά είδος επενδυτικού σχεδίου με στόχο την κατά το δυνατόν απλούστερη παρουσίαση του νομοσχεδίου. Οι επενδύσεις ομαδοποιούνται σε κατηγορίες με κοινά χαρακτηριστικά, ώστε σε κάθε κατηγορία να περιέχεται ενιαίο ύψος κινήτρων. Κατά τον τρόπο αυτόν το σύνολο των επενδυτικών σχεδίων κατατάσσεται σε πέντε κατηγορίες και στο ίδιο άρθρο καθορίζεται το ύψος των παρεχόμενων ενισχύσεων ανά κατηγορία επένδυσης, παροχή και είδος κινήτρων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, θα μου επιτρέψετε επ’ αυτών των άρθρων κάποιες παρατηρήσεις. Οι παρατηρήσεις αυτές έγιναν και στην επιτροπή και εν αναμονή της απάντησής σας επαναυποβάλλονται. Η πρώτη παρατήρηση αφορά τις ειδικές επενδύσεις στον τουριστικό τομέα της περίπτωσης γ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 3.
Ζητάμε, κύριε Υπουργέ, αυτές οι επενδύσεις να εξετάζονται από την περιφέρεια. Επίσης, οι υποπεριπτώσεις 1 και 2 της παραγράφου 1 του άρθρου 7, το όριο των 2 εκατομμυρίων ευρώ για τις περιφέρειες, να γίνουν 3 εκατομμύρια ευρώ. Πρέπει επιτέλους να εμπιστευθούμε τις περιφερειακές υπηρεσίες. Μπορεί βεβαίως το νομοσχέδιο να βάζει αξιολογικά κριτήρια, αλλά πρέπει από την άλλη να ξέρουμε ότι στις περιφέρειες υπάρχει και έχει δημιουργηθεί η κατάλληλη εμπειρία, μπορούν οι περιφερειακές υπηρεσίες να κρίνουν το ίδιο σωστά με τις κεντρικές υπηρεσίες τις επενδύσεις και πέραν του γεγονότος ότι οι περιφερειακές υπηρεσίες υπόκεινται και σε κοινωνικό έλεγχο.
Μια άλλη παρατήρηση αφορά το άρθρο 4. Η παρατήρηση έχει να κάνει με το αίτημα της επιπλέον ενίσχυσης 5% στα επενδυτικά σχέδια παραγωγής ή μεταποίησης βιολογικών προϊόντων.
Κύριε Υπουργέ, είναι μια παρατήρηση, την οποία έχει υποβάλει και η ΟΚΕ. Είναι γεγονός ότι τα βιολογικά προϊόντα κατέχουν ένα μικρό ποσοστό της παραγωγής μας κι επειδή χρειάζεται να δώσουμε τέτοιου είδους κίνητρα, νομίζω ότι η πρότασή της βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση.
Επίσης, στην περίπτωση δ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 3 νομίζω ότι θα πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα να προστεθεί και υποπερίπτωση να καλύπτονται και τα επενδυτικά σχέδια για την κατασκευή αποθηκευτικών χώρων από εμπορικές επιχειρήσεις. Όταν υποβάλαμε αυτήν την πρόταση στην επιτροπή, είπατε ότι θα το εξετάσετε. Νομίζω ότι θα πρέπει να διευρύνουμε τις επενδυτικές δραστηριότητες και στους αποθηκευτικούς χώρους.
Τέλος, η παρατήρηση που αφορά στο άρθρο 7 –την υποβάλλω τώρα για να υπάρχει ο χρόνος να την εξετάσετε Είναι μια παρατήρηση του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, που νομίζω ότι βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση. Σύμφωνα με αυτή την παρατήρηση ζητείται η συνυπογραφή κατά περίπτωση και γεωτεχνικού για τις τεχνικοοικονομικές ή τις οικονομοτεχνικές μελέτες. Δεν θέτουν ζήτημα να μπει και η ονομασία στην οικονομοτεχνική ορολογία, θέτουν ζήτημα όμως να υπάρχει υπογραφή και γεωτεχνικού στις επενδύσεις. Θα σας παρακαλούσαμε να εξετάσετε αυτή την πρόταση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχα την εντύπωση μετά τη συζήτηση στην επιτροπή ότι θα είχαν διαλυθεί οι φόβοι της Αντιπολίτευσης απέναντι σε ένα νομοσχέδιο, το οποίο αντιμετωπίζει την επιχειρηματικότητα με εξαιρετικά επιθετική και ουσιαστική διάθεση. Είχα επίσης την αίσθηση ότι μετά την ακρόαση των φορέων θα είχαν αμβλυνθεί οι ενστάσεις, μιας και η συντριπτική πλειοψηφία των φορέων χαιρέτισε -στην ουσία ψήφισε- πριν από μας το παρόν νομοσχέδιο. Όχι μόνο δεν αμβλύνθηκαν οι ενστάσεις αυτές, αλλά νομίζω ότι επιστρατεύθηκαν σημειακές διαφωνίες των φορέων, ήσσονος μάλιστα σημασίας, για να τεκμηριώσουν την καθολική άρνηση της Αντιπολίτευσης στο νομοσχέδιο. Στην προσπάθεια αυτή παρατηρήσαμε να επιστρατεύονται αντικρουόμενα επιχειρήματα, που δημιουργούν σύγχυση και υποδηλώνουν τη θολή εικόνα που έχει η Αξιωματική Αντιπολίτευση για την αντιμετώπιση των θεμάτων της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας.
Να δούμε όμως την κριτική αυτή σημείο προς σημείο, για να δούμε βεβαίως και αν αντέχει:
Ειπώθηκε με έμφαση ότι ο νόμος αυτός έχει ημερομηνία λήξης, ότι το 2007 θα καταργηθεί, ότι το 2007 θα έχουμε ένα νέο χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων. Το τελευταίο βεβαίως είναι αληθές. Αλλά ποιος λέει και από πού βγαίνει ότι ο νόμος αυτός δεν μπορεί να λειτουργήσει με ένα νέο χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων που θα ισχύει το 2007; Από πού, αλήθεια, προκύπτει ότι οι διατάξεις του νόμου αυτού θα καταργηθούν, θα γίνουν ανενεργές, επειδή θα έχουμε ένα νέο χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων; Ειπώθηκε επίσης ότι φτιάξαμε ένα νόμο δημοφιλή και διερωτόμαστε πού είναι το κακό. Είναι κακό αυτός ο νόμος να είναι εύληπτος, να είναι κατανοητός σε όλους; Είναι κακό το ότι δεν παραπέμπει σε άλλους νόμους, το ότι είναι αυθύπαρκτος, το ότι ξεκινά από την αρχή; Αυτό δεν έπρεπε να είναι το ζητούμενο; Και ομολογουμένως το αντιμετωπίζει.
Ειπώθηκε επίσης ότι ο αναπτυξιακός νόμος κλείνει το μάτι παντού, ότι τα δίνει όλα, ότι δημιουργεί προσδοκίες. Μα, τι θέλαμε να έχουμε; Ένα νόμο κλειστό, απροσπέλαστο και απόμακρο; Αυτό είναι και ένα από τα προβλήματα των προηγούμενων αναπτυξιακών νόμων: το πρόβλημα της ελεγχόμενης προσπελασιμότητας, που απέτρεπε κυρίως τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες να μπλεχτούν στα γρανάζια του. Ειπώθηκε επίσης ότι η Κυβέρνηση καθυστέρησε. Κάποιοι συνάδελφοι έκαναν λόγο και υποστήριζαν ότι πέρασαν εννέα μήνες απραξίας, ότι μείναμε αυτό το διάστημα χωρίς αναπτυξιακό νόμο.
Αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι ο αναπτυξιακός ν. 2601/98 επανήλθε σε ισχύ από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για να ξεπεραστεί το πρόβλημα της απόρριψης, της τροποποίησης του ν. 3219/2004 που ψηφίστηκε λίγους μήνες πριν από τις εκλογές. Ο νόμος δηλαδή που απορρίφθηκε ως αντικοινοτικός.
Υποστηρίχθηκε επίσης από τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ ότι κίνητρα που δίνονται σε όλους, δεν είναι κίνητρα. Εγώ θα σπεύσω να συμφωνήσω, αλλά πώς δικαιολογείται αυτό με την υποβόσκουσα κριτική των συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ για αδικία, επειδή έμειναν περιοχές και νομοί έξω από την ομάδα των νομών που θα πάρουν τις δεκαπέντε μονάδες επιπλέον από τα κίνητρα που δίνει ο χάρτης περιφερειακών ενισχύσεων; Πώς συμβαδίζει ότι ζητείται επέκταση του νόμου και σε άλλες δραστηριότητες που δεν καλύπτονται σήμερα από τον αναπτυξιακό νόμο;
Υποστηρίχθηκε επίσης από τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ ότι είναι ετεροβαρείς οι κατηγορίες των κινήτρων. Εγώ θα συμφωνήσω. Ενδεχομένως η κατηγορία της άμεσης ενίσχυσης να φαίνεται πιο ελκυστική, να υπερτερεί συγκρινόμενη με το κίνητρο της φορολογικής απαλλαγής ή με την επιχορήγηση του μισθολογικού κόστους της δημιουργούμενης απασχόλησης. Κανένας όμως και σε καμιά των περιπτώσεων δεν μπορεί να διερμηνεύσει το ποια θα είναι η εικόνα της αγοράς και πολύ περισσότερο τι θα ζητήσουν διαχρονικά ή ποιες θα είναι διαχρονικά οι ανάγκες των επιχειρήσεων. Αυτό που πρέπει να κάνει σήμερα κάποιος -και βεβαίως η πολιτεία- είναι να θεσμοθετήσει όλες εκείνες τις εναλλακτικές λύσεις, πάνω στις οποίες μπορούν να κουμπώσουν οι επενδυτικές προτάσεις και βεβαίως οι ειδικές επενδυτικές προτάσεις. Και, τέλος πάντων, δεν είναι άστοχο να διαθέτεις και άλλες κατηγορίες κινήτρων για να διοχετεύσεις το ενδιαφέρον στην περίπτωση που θα αντιμετωπιστεί μία αιχμή επενδυτικού ενδιαφέροντος στην κατηγορία, παραδείγματος χάρη, των άμεσων επενδύσεων.
Τέλος, ειπώθηκε και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως η μείωση της ιδίας συμμετοχής από το 40% στο 25%. Και μάλιστα αρκετοί από τους συναδέλφους μίλησαν για επιστροφή των αεριτζήδων και των αετονύχηδων και άλλοι έκαναν λόγο για τη νέα γενιά των επενδυτικών κουφαριών. Νομίζω ότι όλα αυτά είναι υπεραπλούστευση, γιατί απλά –και αυτό πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας- η μείωση της ιδίας συμμετοχής από το 40% στο 25%, αν μη τι άλλο, παραπέμπει σε αυξημένη τραπεζική δανειοδότηση. Σημαίνει ότι κάποιοι από τους επιχειρηματίες θα αναζητήσουν αυτά τα κεφάλαια στον τραπεζικό τομέα, σημαίνει ότι εκεί θα υπάρχει ουσιαστικός έλεγχος και από τον τραπεζικό τομέα. Και νομίζω από την άλλη ότι αυτό ήταν το ζητούμενο, το οποίο έθεσαν αρκετοί συνάδελφοι.
Τέλος, κύριε Πρόεδρε, θα επαναλάβω ότι ο νέος αναπτυξιακός νόμος είναι και επιθετικός και ουσιαστικός και πρωτοποριακός, έχει την έγκριση της αγοράς, αναμένει και την έγκριση του ελληνικού Κοινοβουλίου και ελπίζω αυτή η έγκριση να είναι καθολική.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν δώσω το λόγο στο εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θα δώσω με την άδεια του Σώματος το λόγο στον κ. Ακριβάκη, που θέλει να κάνει μια σύντομη παρέμβαση.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Ζήτησα το λόγο, γιατί πρέπει να φύγω για να πάω στη συνεδρίαση της Εξεταστικής Επιτροπής.
Θα ήθελα να αναφερθώ συγκεκριμένα σε ένα σημείο, γιατί έχω υποσχεθεί στον κύριο Πρόεδρο ότι θα είναι ένα λεπτό η παρέμβασή μου. Στο άρθρο 3, παράγραφος γ΄ με τον τίτλο «Επενδυτικά σχέδια στον τομέα του τουρισμού», η περίπτωση 2 περιλαμβάνει δύο υποπεριπτώσεις. Αναφέρομαι στη δεύτερη, σε αυτή που αφορά τις ξενοδοχειακές μονάδες, που έχουν διακόψει προσωρινά τη λειτουργία τους.
Σε αυτή, λοιπόν, την περίπτωση καθορίζεται ως μία εκ των προϋποθέσεων η ξενοδοχειακή μονάδα να είναι δύο αστέρων, πρώην Γ΄ κατηγορίας. Πιστεύω ότι βάζοντας αυτό τον περιορισμό να είναι δύο αστέρων, Γ΄ κατηγορίας, αποκλείεται μια μεγάλη μονάδα κατώτερης βαθμίδας της Γ΄ κατηγορίας, πράγμα που είναι άδικο. Θα έλεγα ότι αφορά κυρίως ξενοδοχειακής μονάδας της επαρχίας.
Για το λόγο αυτό θεωρώ ότι θα πρέπει να αντικατασταθεί η φράση «τουλάχιστον κατηγορίας δύο αστέρων, πρώην Γ΄ τάξης», με τη φράση «τουλάχιστον κατηγορίας ενός αστέρος, πρώην Δ΄ τάξης».
Θεωρώ, κύριε Υπουργέ, ότι δεν είναι στις προθέσεις σας οι πλούσιοι να καθίστανται περισσότερο πλούσιοι. Γιατί άραγε ένας κατά τεκμήριο πλουσιότερος, ευπορότερος, που είναι ιδιοκτήτης ενός ξενοδοχείου ανώτερης κατηγορίας, να έχει τη δυνατότητα να μπει σε ένα επενδυτικό πρόγραμμα και ένας ιδιοκτήτης κατώτερης βαθμίδος, Δ΄ τάξης για παράδειγμα, να μην μπορεί να μπει;
Βεβαίως δεν έχω καμία αντίρρηση, εάν το θεωρείτε σκόπιμο, να τεθεί και σαν προϋπόθεση ότι μετά τον εκσυγχρονισμό του ξενοδοχείου θα πρέπει να είναι στην κατηγορία Γ΄ τάξης. Εάν το κρίνετε, εγώ προσωπικά δεν έχω καμία αντίρρηση να γίνει και αυτό, αλλά θεωρώ εξαιρετικά άδικο να αποκλειστούν από τις επιδοτήσεις ξενοδοχειακές μονάδες χαμηλότερης κατηγορίας.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Να αναβαθμιστεί.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Υπό την προϋπόθεση να αναβαθμιστεί. Βλέπω ότι συμφωνεί και ο κ. Καραμάριος.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Σας είμαι υπόχρεος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Ακριβάκη.
Ο κ. Βερελής έχει το λόγο.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, συζητάμε για δεύτερη συνεδρίαση τον αναπτυξιακό νόμο, τον οποίο είχαμε συζητήσει και σε άλλες τέσσερις συνεδριάσεις στην επιτροπή. Το χαρακτηριστικό αυτής της συζήτησης είναι ότι η Κυβέρνηση δεν δέχεται ουσιαστικά να ενσωματώσει καμία από τις παρατηρήσεις που κάνει το Σώμα.
Κάνει δε μια πολύ ιδιαίτερη εντύπωση ο τρόπος αντιμετώπισης όχι μόνο των Βουλευτών της Αντιπολίτευσης, αλλά και των Βουλευτών της Συμπολίτευσης. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να σπαταλιούνται τόσες συνεδριάσεις, εάν η Κυβέρνηση έχει αυτήν τη λογική, που είναι απορριπτική για οτιδήποτε και μάλιστα χωρίς αιτιολογία.
Συζητήσαμε χθες -είχαν μπει μια σειρά από θέματα στις εισηγήσεις μας- και αυτό το οποίο εισπράξαμε από την Κυβέρνηση, ήταν αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ, λες και το ΠΑΣΟΚ σήμερα έρχεται να νομοθετήσει, λες και το ΠΑΣΟΚ σήμερα είναι αυτό το οποίο δημιουργεί τους νόμους και το θεσμικό πλαίσιο, προκειμένου να υπάρξει αυτή η ανάπτυξη για τον τόπο, μια ανάπτυξη που υπόσχεται η Κυβέρνηση.
Σας είπα, αγαπητοί κύριοι Υπουργοί, ότι το 2004 διακρίνεται από επενδυτική άπνοια και εισέπραξα μύδρους και επιθετικότητα. Και ήρθε σήμερα το πρωί ο πίνακας, τον οποίο είχε την καλοσύνη να καταθέσει ο κ. Φώλιας, αφού τον είχα συζητήσει επανειλημμένα, που επιβεβαιώνει αυτό το οποίο σας είπα. Σας το λέγω, λοιπόν, εδώ με τα νούμερα τα οποία αναφέρονται συγκεκριμένα.
Το ύψος των εγκριθεισών επενδύσεων για το 2003 ήταν 506.000.000 ευρώ. Το ύψος των εγκριθεισών επενδύσεων για το 2004 ήταν 162.000.000 ευρώ. Η διαφορά είναι κολοσσιαία. Είναι περίπου -70% και οι εγκριθείσες επιχορηγήσεις το 2003 ήταν 162.000.000 ευρώ. Το 2004 είναι μόλις 48.000.000 ευρώ, δηλαδή -70%.
Δεν είναι, λοιπόν, σωστό αυτό το οποίο σας λέμε, δηλαδή ότι καταφέρατε το 2004, καταργώντας το νομικό πλαίσιο του ν.3219 –με πολιτικό λόγο το καταργήσατε, προκειμένου να δείξετε ότι θα φέρετε έναν άλλο νόμο εξαιρετικό- να επαναφέρετε τις διατάξεις κατά 90% του ν. 3219; Έχετε, όμως, απολέσει ένα χρόνο και η απόδειξη είναι αυτή, την οποία προσκομίσατε μετά από εξαιρετική επιμονή μας. Μείον 70%. Ποιος είναι αυτός που θα το δικαιολογήσει στις επιχειρήσεις;
Και αν θέλετε να μιλήσουμε σε επίπεδο θέσεων εργασίας, τέσσερις χιλιάδες εβδομήντα μία ήταν το 2003 και είναι εννιακόσιες ογδόντα εννέα το 2004, πράγμα που φαίνεται και στον προϋπολογισμό που έχετε καταθέσει. Είναι -35% τα κονδύλια τα οποία δεσμεύετε για το 2004 σε σχέση με το 2003. Εδώ, πραγματικά, περιμένω να δω τι δικαιολογία θα βρείτε και πώς θα δικαιολογήσετε αυτό το τεράστιο λάθος που κάνετε και το οποίο στοιχίζει ήδη αναπτυξιακά.
Όχι βεβαίως ότι ο νόμος μπορεί να λύσει το αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας αλλά, εν πάση περιπτώσει, έχουμε μία κάμψη, η οποία αποδεικνύεται πλέον με τους ίδιους αριθμούς τους οποίους εσείς έχετε φέρει.
Αυτό για το οποίο επιμένουμε είναι ότι αυτή η επενδυτική απραξία θα συνεχιστεί και σας εξηγούμε και το λόγο. Προβλέπετε εξήντα περίπου διατάξεις παραγώγου δικαίου, υπουργικές αποφάσεις, κοινές υπουργικές αποφάσεις. Σας ζητήσαμε να μας φέρετε εν σχεδίω τουλάχιστον τις βασικές. Δεν υπήρξε καν απάντηση, δεν έχει έρθει ούτε μία. Εγώ σας λέω ότι θα περάσει ένα διάστημα, τρεις, τέσσερις, πέντε μήνες, μέχρι να εγκριθεί αυτό το καθεστώς της ενίσχυσης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και θα περάσει και ένα μεγαλύτερο διάστημα μέχρις ότου συνταχθούν αυτές οι συγκεκριμένες υπουργικές αποφάσεις. Δεν είναι επουσιώδεις. Είναι εξαιρετικά ουσιώδεις και το περιεχόμενό τους μπορεί να αλλοιώσει πλήρως αυτό το οποίο έρχεται σήμερα στη Βουλή, συζητάμε και ψηφίζουμε.
Γι’ αυτό το λόγο είπα στον αγαπητό εισηγητή της Πλειοψηφίας ότι ο νόμος είναι δημοφιλέστατος. Χιμαιρικές είναι οι διαστάσεις που έχει πάρει. Οι πάντες θεωρούν ότι μέσα από το νόμο αυτόν θα βρουν τον τρόπο να ενταχθούν. Η πραγματικότητα δεν είναι αυτή. Η πραγματικότητα είναι ότι και το 2005 θα παρέλθει σε μεγάλο βαθμό με ελάχιστες εντάξεις. Και το 2006 είναι ο τελευταίος χρόνος ισχύος του νόμου, όπως τον έχουμε και τον ψηφίζουμε τώρα, γιατί είναι γνωστό ότι θα αλλάξει το καθεστώς ενίσχυσης.
Την 1.1.2007 νομίζω ότι καταλαβαίνετε ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο ίδιος νόμος. Ή θα πρέπει να τον αλλάξετε ή θα πρέπει να αλλάξετε τις ενισχύσεις, οι οποίες βεβαίως και θα μειωθούν, διότι άλλο κράτη-μέλη με αριθμό δεκαπέντε, άλλο κράτη-μέλη με αριθμό είκοσι πέντε. Υπάρχει μία πολύ μεγάλη διαφορά.
Κάναμε μία σειρά από προτάσεις, τις οποίες δεν ξέρω για ποιο λόγο δεν δέχεστε. Είπαμε την πρόταση για την έρευνα, για την οποία μου είπατε κάτι ασαφές, ότι θα το δείτε στο μέλλον, λέγοντάς μου αυτό που μεταφέρουν οι υπηρεσιακοί παράγοντες: «Η έρευνα δεν έχει προϊόν». Μα, είναι δυνατόν; Δεν υπάρχουν ερευνητικές εταιρείες ανά τον κόσμο με αμιγώς ερευνητικό περιεχόμενο στη δραστηριότητά τους; Το δε ερευνητικό περιεχόμενο είναι αυτό το οποίο μπορούν και εμπορεύονται και το δίνουν σε άλλες εταιρείες; Πιστεύουμε στις δυνατότητες της χώρας και των ανθρώπων της; Έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε έναν οραματισμό και να δώσουμε στο μέλλον μια προοπτική; Αν δεν έχουμε, είμαστε σε μια περίοδο που είναι γκρίζα και χλωμή.
Ακριβώς για τον ίδιο λόγο, για την έλλειψη φιλοδοξίας και οράματος, σας κατηγόρησε και η «STANDARD AND POOR’S”, όταν σας υποβάθμισε, υποβάθμισε τη χώρα μας δηλαδή, όχι τη Νέα Δημοκρατία, γιατί η χώρα είναι αυτή που ταλαιπωρείται. Όταν, λοιπόν, υποβάθμισε τη χώρα, αυτό είπε: «Προϋπολογισμός του 2005, έλλειψη φιλοδοξίας, έλλειψη οράματος».
Επίσης, επιμένετε να κρατήσετε το χαρακτηρισμό των κορεσμένων περιοχών για τουριστική ανάπτυξη με απόφαση ενός Υπουργού. Ξέρει καλύτερα ο όποιος Υπουργός από την αγορά εάν σε μία περιοχή μπορεί να αναπτυχθεί μια ξενοδοχειακή μονάδα κάποιας κατηγορίας και δεν το ξέρει αυτός που θα κάνει την επένδυση; Είναι πρωτοφανής η άποψη αυτή. Ευτυχώς το λένε και συνάδελφοι από τη Νέα Δημοκρατία και πιστεύω ότι στην πορεία θα το αλλάξετε, γιατί αλλιώς ξέρετε ότι θα υφίστανται πιέσεις όσοι είναι Υπουργοί στον τομέα αυτόn από τους ίδιους εγκατεστημένους ξενοδόχους, οι οποίοι δεν θέλουν να έχουν τον ανταγωνισμό ενδεχομένως άλλων που μπαίνουν.
Το 15% για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, το εξηγήσαμε. Θα ήθελα να καταθέσω και τον επίσημο σχετικό πίνακα της EUROSTAT, ο οποίος στις άνω του 65% του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης περιλαμβάνει έναn πολύ μεγάλο αριθμό νομών που ανέφερα χθες. Νομίζω ότι θα έπρεπε εδώ να προσθέσετε κάποια επιπλέον κριτήρια.
Διότι η κατάταξη η οποία υπάρχει έχει παραδοξότητες. Να είναι παραδείγματος χάρη, η Φωκίδα με 86%, να είναι η Κοζάνη με 85%, να είναι η Φθιώτιδα με 82% κ.ο.κ. Προσθέστε το κριτήριο της ανεργίας, προσθέστε το κριτήριο το πληθυσμιακό, να δείτε τι επιπτώσεις είχε τα τελευταία χρόνια η μείωση του πληθυσμού στις διάφορες περιοχές και πιστεύω ότι θα δείτε πως αυτό είναι σωστό. Το ότι χάνετε ένα νόμο, γνωρίζετε ότι ο νόμος αυτός δεν έχει μεγάλα περιθώρια η άποψή μας είναι ότι μέσα στη διετία δεν θα υπερβούν τα 150.000.000 ευρώ αυτά τα οποία θα ενταχθούν προκειμένου να χρηματοδοτηθούν. Οφείλεται σε ένα πολύ απλό λόγο και ο λόγος είναι ότι γνωρίζετε πως δεν θα έχετε χρήματα. Δεν θα έχετε χρήματα, διότι τα μαντάτα αυτήν τη στιγμή δεν είναι αισιόδοξα. Υπάρχει μια κατάρρευση εσόδων η οποία γίνεται. Άκουγα χθες ότι η αύξηση του 15% από την επιστροφή ΦΠΑ που περιμένετε είναι μόνο 1,5%. Δεν ξέρω αν άκουσα εγώ λάθος, εδώ είναι ο κύριος Υπουργός, ας διορθώσει τα πράγματα, ας τα βάλει στη θέση τους. Νομίζω όμως ότι αυτό που υπάρχει ως έλλειψη προοπτικής οικονομικής είναι αυτό το οποίο αποτυπώνεται και σ’ αυτόν το νόμο.
Να έρθω σε συγκεκριμένα άρθρα του νόμου, από το 1 έως το 4.
Το άρθρο 3 το οποίο είναι ένα μεγάλης σημασίας άρθρο περιλαμβάνει μία σειρά από επενδυτικά σχέδια τα οποία εντάσσονται. Ορισμένα από αυτά υπάγονται για πρώτη φορά. Και εδώ είναι η πρώτη παρατήρηση που σας κάναμε και σας ρωτήσαμε πού είναι το εμπόριο. Τουλάχιστον εντάξτε αποθηκευτικούς χώρους εμπορικών επιχειρήσεων, προκειμένου να υπάρχει μια έννοια σ’ αυτό το οποίο υποστηρίζετε. Αλλιώς το να υπάρχουν μέσα εμπορευματικοί σταθμοί και διαμετακομιστικά κέντρα δεν βοηθάει σε τίποτα. Ιδιαίτερα δε, δεν βοηθάει όταν και αυτά και άλλες κατηγορίες νέων επιχειρηματικών σχεδίων δεν έχουν νομική υπόσταση παρά μόνο αφού εκδώσετε τις σχετικές αποφάσεις. Όταν εκδώσετε τις σχετικές αποφάσεις θα μας πείτε τι σημαίνει «εφοδιαστική αλυσίδα», διότι δεν υπάρχει. Θα μας πείτε τι εννοείτε με την έννοια «εμπορευματικός σταθμός». Διότι δεν μπορεί ένα φορτηγό και ένα γκαράζ να αποτελούν εμπορευματικό σταθμό προφανώς και να ζητάει κάποιος να ενταχθεί με αυτό. Όλα αυτά μαζί με μια σειρά από άλλα επιχειρηματικά σχέδια θα πρέπει να διευκρινιστούν και αυτό θα γίνει με τις υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες κάποτε θα βγουν. Δεν υπάρχουν εν σχεδίω και όπως καταλαβαίνετε όταν δεν υπάρχουν εν σχεδίω δεν μπορεί κανείς να υποβάλει και αιτήσεις προκειμένου να ενταχθεί.
Σας ζητήσαμε επίσης να μας εξηγήσετε τι είναι αυτή η περίεργη κατηγορία πλωτών σταθμών αυτοκινήτων. Αν το προτείνετε για τη Θεσσαλονίκη ποιος προτίθεται και ποιος σας έχει πείσει να βάλετε μέσα στο νόμο αυτή τη διάταξη; Σας εκφράζω και την πλήρη διάστασή μου θεωρώντας ότι δεν είναι δυνατόν σε μία περιοχή η οποία έχει τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα να προσθέτετε στη μέση ενός λιμανιού –γιατί εκεί προφανώς θα χρειάζονται τους χώρους στάθμευσης προκειμένου να προσελκύεται επιπλέον κατηγορία και να δημιουργείται ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Ή απαλείψτε το λοιπόν ή εξηγήστε σαφώς γιατί εντάσσεται αυτό το πράγμα.
Υπάρχουν σαράντα τέσσερις περιπτώσεις επιχειρηματικών σχεδίων και οι σαράντα τέσσερις θα οριστούν. Το λέτε σαφώς στο τέλος της παραγράφου 1 ότι με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών ή και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού ορίζονται προδιαγραφές, όροι και προϋποθέσεις για εξειδίκευση των επενδυτικών σχεδίων των περιπτώσεων α έως και ε. Και για τις σαράντα τέσσερις λοιπόν οι ίδιοι δεσμεύεστε εδώ ότι θα κάνετε καινούργιες κοινές υπουργικές αποφάσεις. Εάν δε, πάτε στο τέλος του άρθρου 3, θα διαπιστώσετε ότι ακόμα και σε θέματα τα οποία ορίζετε έρχεται μετά με το ίδιο σας το άρθρο, ο ίδιος ο Υπουργός με απόφασή του και μπορεί να καταργεί αυτά τα οποία έχουν οριστεί.
Και στο άρθρο 4 να σας πω δυο πράγματα τα οποία τα θεωρώ σημασίας. Στο άρθρο 4 στην παράγραφο 6 έχετε τα επενδυτικά σχέδια τα οποία τα θεωρείτε μεγάλα με 50.000.000 ευρώ. Εδώ λοιπόν κάνετε μια ρύθμιση στο άρθρο 6 την οποία όταν πάει κανείς στο άρθρο 9 στην παράγραφο 3 την ανατρέπετε πλήρως με κοινή υπουργική απόφαση. Και εκεί στο άρθρο 9 παράγραφος 3 μπορείτε με κοινές υπουργικές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομίας, Οικονομικών και Ανάπτυξης καθώς και κατά περίπτωση συναρμοδίων Υπουργών να έχετε τελείως άλλα κριτήρια και τελείως άλλα ποσοστά επιχορηγήσεων και τελείως διαφορετικές ρυθμίσεις σε ό,τι αφορά θέματα χωροταξικά περιβαλλοντικά, διότι αναφέρεστε στον καταργηθέντα ν. 4171/61, ο οποίος ακριβώς τέτοια θέματα παρεκκλίσεων ρυθμίζει για θέματα χωροταξικά και περιβαλλοντικά.
Αυτό λοιπόν το οποίο έχω να πω τελειώνοντας είναι ότι περιμένω έστω και σήμερα να δω διάφορες βελτιώσεις σε ό,τι αφορά τα θέματα τα οποία έχουμε θίξει και να ευχαριστήσω το Προεδρείο για την κατανόησή του.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ και εγώ, κύριε Βερελή.
Η κ. Παντελάκη έχει το λόγο.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Και τι δεν ακούσαμε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, στη συζήτηση που είχαμε και έκλεισε το μεσημέρι επί της αρχής. Δεν θα επανέρθω. Απλώς θέλω να πω το εξής ζήτημα: επειδή όλα ήταν πάρα πολύ όμορφα η επιχειρηματολογία της Κυβέρνησης και όλα προχωράνε και θα είναι αγγελικά πλασμένα με τον αναπτυξιακό νόμο, ο οποίος θα συμβάλει σε όλα στην ανάπτυξη για όλα σε μια κοινωνία ευκαιριών για όλους. Έτσι βαφτίζεται αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα το ίσες ευκαιρίες στην εκμετάλλευση.
Εγώ θέλω να πω ένα πράγμα μόνο σε ένα ακραίο επιχείρημα που ακούστηκε εδώ από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο, βέβαια, του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, που είπε ότι στην προσπάθειά του να δείξει ότι πάει σε όλους πια ο αναπτυξιακός νόμος αναφέρθηκε ότι όπου ποιμήν, όπου περιβολάρης, να τον βρει ο αναπτυξιακός νόμος για να δείξει ότι πάει παντού. Ας περιμένουν λοιπόν οι ποιμένες και οι περιβολάρηδες, αλλά εγώ θα έλεγα εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος εάν δεν τους βρει ο αναπτυξιακός νόμος τότε να γυρίσουν την πλάτη στη Νέα Δημοκρατία. Αυτό για το ζήτημα της συζήτησης.
Θέλω να πω και ένα ζήτημα σε σχέση με την τοποθέτηση που έκανε ο κύριος Υφυπουργός για το ότι δαιμονοποιούμε το κέρδος. Είμαστε και εμείς από αυτούς. Δαιμονοποιούμε το κέρδος; Αναφέρθηκε σε ένα παράδειγμα που είχε σχέση με τις τράπεζες. Ήρθε και πήρε τα κομμάτια των τραπεζών μόνο κακομοίρηδες δεν τους είπε και ότι δαιμονοποιούμε το κέρδος.
Μια κουβέντα εγώ θα πω μόνο. Δεν είναι άγνωστα τα στοιχεία αλλά έτσι για τα Πρακτικά, για την ιστορία: 1.000.000.000 ευρώ τη μέρα αυτό το ιλιγγιώδες ποσό από έσοδα τόκων βγάζει η ALPHA BANK, η EUROBANK, η ΠΕΙΡΑΙΩΣ και η ΕΘΝΙΚΗ. Αυτά είναι τα κέρδη, αυτή είναι η τοκογλυφική πολιτική που ακολουθείται και οι πλάτες που γίνονται στις τράπεζες, τα κέρδη, το αποτέλεσμα, το χαντάκωμα των νοικοκυριών και μόνο 8.000.000.000 ευρώ είναι οι τρεις μήνες που χρωστούν 49.000.000.000 ευρώ χρωστάνε τα νοικοκυριά που στο τέλος του χρόνου φτάνουν στο 40% του ΑΕΠ. Για τις τράπεζες λοιπόν που δαιμονοποιούμε εμείς, το Κομμουνιστικό Κόμμα, το κέρδος. Όσον αφορά το Κομμουνιστικό Κόμμα, μήπως αφού κέρδισαν αντιμετώπισαν καλά τους εργαζόμενους του ΙΚΑ; Με λιγότερους θέλουν να βγάλουν περισσότερη δουλειά. Αυτός είναι ο ανταγωνισμός, οι τράπεζες θέλουν να διώξουν χιλιάδες κόσμο με την εθελούσια έξοδο για να πληρώσουν τα ταμεία, ο κρατικός προϋπολογισμός το υπόλοιπο. Αυτό είναι το αποτέλεσμα. Επομένως δεν είναι ζήτημα δαιμονοποίησης είναι ζήτημα ποιος και γιατί κάνει πλάτες στους τραπεζίτες.
Όσον αφορά τώρα τα άρθρα από το 1 έως το 4, εμείς θα καταψηφίσουμε και τα τέσσερα βέβαια. Είναι ειδικευμένη η λογική του αναπτυξιακού νόμου. Ορισμένες παρατηρήσεις θα κάνω και σε ορισμένα, γιατί θα δώσω κάποιες εξηγήσεις.
Στο άρθρο 1 σε συνδυασμό με το άρθρο 2 για το σκοπό και τα είδη των παρεχομένων ενισχύσεων. Δεν θα αναφερθώ στο σκοπό. Συζητήσαμε αναλυτικά επί της αρχής. Αυτό το «ισόρροπη ανάπτυξη» δεν βγαίνει ούτε με τα σχέδια τα δικά σας σε καμία περίπτωση. Και λεκτικά δεν στέκει. Αυτή η συζήτηση δεν γίνεται πουθενά στην Ευρώπη. Ίσα-ίσα υπάρχει το αντίθετο, απόκλιση, ψαλίδα ανάμεσα στο επίπεδο ανάπτυξης της κάθε χώρας. Αλλά σε συνθήκες, όχι μόνο γενικότερα απελευθέρωσης δεν μπορεί να συμβεί αυτό και σκληρότατου ανταγωνισμού, αλλά δεν μπορεί να συμβεί και μ’ αυτό που φέρατε εδώ ως πρόταση, έστω και στη δική σας πρόταση, σε σχέση με την επικράτεια και με το σχεδιασμό που κάνετε στη βάση της δικής σας πολιτικής και στη βάση της δικής σας πρότασης. Αν καταλαβαίνω καλά αυτά που διαβάζω και νομίζω τα καταλαβαίνουμε όλοι ανεξάρτητα αν δίνουμε διαφορετικές ερμηνείες, στην καλύτερη των περιπτώσεων αυτά τα επιχειρηματικά σχέδια είναι αποσπασματικά και στον αέρα εφόσον δεν ξέρουν ποια ποσά θα πάνε πού ή αυτά τα επιχειρηματικά σχέδια με βάση τη δική σας λογική που θα επιχορηγηθούν.
Σε σχέση με τα νησιά που βάζετε αυτό το όριο, τα νησιά έχουν γενικότερα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν, που βέβαια δεν εμπλέκονται στο νόμο. Δίνονται ενισχύσεις στα νησιά για να αναπτυχθούν για να έχουν τουρισμό για να προχωρήσουν όλα καλά. Μα πρέπει να λυθεί ένα άλλο ζήτημα που αφορά συνολικά το πώς το αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση που έχει σχέση με τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες. Με ό,τι και να κάνετε εκεί στα νησιά δεν θα λυθεί το πρόβλημα αν ο κόσμος δεν μπορεί να πηγαινοέρχεται.
Στην παράγραφο 2 του άρθρου 2 αναφέρεται ότι καθορίζονται τα κράτη της αλλοδαπής και οι συγκεκριμένες περιοχές αυτών όπου θα γίνουν οι επενδύσεις στο εξωτερικό με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Καλά μυστικό είναι; Δηλαδή δεν μπορεί να ξέρουμε εμείς ποιοι είναι, για να καταλάβουμε με ποιο κριτήριο κρίνετε και να μη σας κάνουμε τόσο σκληρή κριτική; Γιατί δεν μας λέτε τα σχέδιά σας;
Στο άρθρο 3 αναφέρετε τα υπαγόμενα επενδυτικά σχέδια. Είναι σαφέστατο το ζήτημα. Ο χάρτης περιφερειακών ενισχύσεων είναι απόφαση και τα σκυλιά δεμένα! Αυτό είναι. Τελείωσε!
Τι συζητάμε τώρα; Όταν χρειάζεται να γίνουν εξαιρέσεις, γίνονται εξαιρέσεις υπέρ των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Όχι υπέρ των μικρών. Θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Δεν θα επαναφέρω αυτά που έχω πει για τον πρωτογενή τομέα και για την πρόταση που κάναμε. Αφού δεν έγινε αποδεκτή, τι να το κάνουμε; Είστε για εντυπώσεις; Κάναμε την πρόταση για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς να μπουν στην κατηγορία Δ΄ με εξαίρεση και να μη βάλετε την ίδια συμμετοχή, κάτι που εσείς οι παλιότεροι Βουλευτές γνωρίζετε ότι υπήρχε. Να είναι το οικόπεδο, η γη, που το ζητάει και η ομοσπονδία των αγροτικών συλλόγων. Αφήστε το αυτό.
Δείτε ένα φρέσκο, χθεσινό παράδειγμα. Όταν σας έλεγα ότι τελικά η λογική είναι να επιδοτούνται οι αγροτοβιομήχανοι, αυτοί θα λειτουργήσουν αντικειμενικά και αναγκαστικά ανταγωνιστικά προς τους μικρότερους. Έτσι πάει το πράγμα. Αυτήν τη στιγμή, λοιπόν, αυτή η ιστορία που έχετε πει για τις κορεσμένες περιοχές δεν είναι και λογική, είναι και αψυχολόγητη, δεν στηρίζεται σε μια επιστημονική βάση.
Δείτε πώς η ζωή το απορρίπτει. Η Παναιγιάλειος Ένωση είναι από τις πρωτοποριακές. Είναι η ένωση που υπάρχει για τη βιολογική σταφίδα από το 1984. Κάνει εξαγωγές. Είναι ανταγωνιστική. Έχει, λοιπόν, στην Αιγιαλεία την επιχείρησή της και θέλει να κάνει και στην Πάτρα. Η Πάτρα –λέει- είναι κορεσμένη περιοχή και δεν μπορεί να κάνει. Ένα το κρατούμενο.
Δεύτερον. Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος του συνεταιρισμού του συνδέσμου εξαγωγέων –αυτές είναι οι αντιφάσεις της ζωής- που είναι οι άλλοι μέλη –έχουν και μεταξύ τους ανταγωνισμό- είναι επιλέξιμος να φύγει από την Πάτρα και να μεταφέρει στην Αιγιαλεία, γιατί εκεί δεν είναι κορεσμένη περιοχή. Αν δεν μπουν αυτοί στον αναπτυξιακό νόμο, που εμείς προσωπικά δεν ξέρουμε καθόλου τους ανθρώπους, υπάρχει πρόθεση. Με νύχια και με δόντια πρέπει να εξυπηρετηθεί ο κ. Κουνινιώτης. Ποιος είναι αυτός; Αν είναι μόνος αυτός και δεν μπουν και οι άλλοι; Νέα κριτήρια. Σας λέμε ότι δεν γνωρίζουμε καθόλου αυτούς τους ανθρώπους. Όμως υπάρχει θέμα.
Στο ίδιο άρθρο 3 γίνεται αναφορά και στον τουρισμό. Εμείς, πέρα από τη γενικότερη άποψη που εκφράσαμε και επί της αρχής, ξέρετε τι λέμε; Να μη δοθούν χρήματα για επενδύσεις στις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Θα μου πείτε ότι είναι παρατραβηγμένο και δογματικό. Θα σας πω το γιατί. Γιατί οι μεγαλοξενοδόχοι εν όψει της Ολυμπιάδας πήραν 275 εκατομμύρια ευρώ για όλη τη χώρα και μόνο 84 εκατομμύρια ευρώ για την Αττική. Από τον αναπτυξιακό νόμο θα παίρνουν πολύ λιγότερα και δεν τους χρειάζονται αυτήν τη στιγμή. Με ποια έννοια δεν τους χρειάζονται; Ότι πρέπει να δοθούν αλλού, σε άλλη κατεύθυνση. Δηλαδή πόσα θα πρέπει να παίρνουν; Μη μου πείτε ότι αυτή η προσπάθεια γίνεται για να προωθήσουν την ανάπτυξη; Έχει αποδειχθεί περίτρανα από την πράξη ότι ο τουρισμός δεν δίνει θέσεις πλήρους απασχόλησης. Τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία της Αθήνας από τη δεκαετία του ’80 μέχρι σήμερα έχουν λιγότερες θέσεις εργασίας. Το «HILTON» το 1980 είχε οκτακόσιες, ενώ τώρα τετρακόσιες πενήντα. Το «LEDRA MARRIOT» είχε τριακόσια πενήντα άτομα, ενώ τώρα έχει διακόσια σαράντα. Το “INTERCONTINENTAL” είχε οκτακόσια άτομα, ενώ τώρα έχει τετρακόσια πενήντα. Τι θέλω να δείξω με αυτό; Την τάση που υπάρχει. Με λιγότερα άτομα θέλουν να βγάλουν περισσότερη δουλειά και ουσιαστικά τα άτομα που παίρνουν είναι μερικής απασχόλησης, με συμβάσεις λίγων μηνών, ίσα-ίσα για να καλύπτουν την πληρότητα. Άρα, τα χρήματα πρέπει να κατευθυνθούν σε μικρότερους και όχι να επικρατεί η λογική να προχωρήσουν σε απόσυρση, ιδιαίτερα οι μικρές επιχειρήσεις. Γιατί; Δηλαδή ένας που δεν έχει να πληρώσει 100 και 200 ευρώ το βράδυ να μην πάει σε έναν άλλο; Είναι, όμως, ζήτημα των επιλογών που γίνονται αυτήν τη στιγμή.
Στο άρθρο 3 στην παράγραφο 3 γίνεται λόγος για την ενίσχυση των επιχειρήσεων στην αλλοδαπή. Αυτές εμπίπτουν στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Η Ελλάδα έχει την πρώτη θέση μέχρι τώρα στα Βαλκάνια, στην Αλβανία, στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ισχυρότατοι τραπεζικοί όμιλοι είχαν πάει εκεί. Τώρα πάμε και λίγο πιο κάτω στις άλλες επιχειρήσεις που έχουν μέχρι διακόσια πενήντα άτομα.
Εμείς αυτό το θεωρούμε απαράδεκτο, δηλαδή από τις δημόσιες επενδύσεις να τους δίνουμε χρήματα να βγουν. Ελεύθερη αγορά έχουμε. Ας πάνε μόνοι τους, με πρωτοβουλία δική τους να επενδύουν. Δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να πληρώνουμε εμείς αυτήν την ιστορία; Για ποιο λόγο το κάνουμε αυτό; Για δείτε τι έγινε το προηγούμενο διάστημα. Άνοιξαν και έκλεισαν επιχειρήσεις. Και να μην τα ρίχνουμε στο ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ έχει τεράστια ευθύνη. Όμως, για δείτε και τώρα τι θα γίνει. Ο Λαναράς κλείνει, διώχνει κόσμο, η επιχείρηση αλλάζει περιεχόμενο και θα βγει τώρα έξω με πληροφορική και νέες τεχνολογίες. Το γνωρίζετε αυτό, κύριε Υφυπουργέ; Έχει μάλιστα κάνει και μια συμφωνία με την ΕΘΝΙΚΗ, με την ALPHA, με τη EUROBANK και κανείς δεν ξέρει το περιεχόμενο αυτής της συμφωνίας. Λέτε ότι θα στείλουμε τις επιχειρήσεις, όταν δεν είναι ανταγωνιστικές. Μα, βεβαίως, θα αλλάξουν περιεχόμενο και θα πάνε έξω.
Το ίδιο συμβαίνει και με το «ΔΑΜΑΤΑΚΗ», την κατασκευαστική εταιρεία, και πεντακόσιους εργαζόμενους. Αυτός επί Νέας Δημοκρατίας είχε πάρει προγράμματα ύδρευσης αποχέτευσης. Έκλεισε το μαγαζί και τώρα βγαίνει έξω, στη Βουλγαρία. Ο νέος που το πήρε άφησε διακόσιους πενήντα εργαζόμενους στο δρόμο και πάει στη Βουλγαρία. Επομένως πρέπει αυτό να το έχετε υπ’ όψιν. Δεν μπορεί να γίνεται. Είναι πολύ μεγάλη κοροϊδία σε βάρος του κόσμου. Θα αναλαμβάνετε τεράστιο πολιτικό κόστος γι’ αυτό, αλλά, βέβαια, έχετε πλάτες που σας στηρίζουν. Έχετε και το ΠΑΣΟΚ, που τα ψηφίσατε μαζί αλλά και το Συνασπισμό. Έρχονται τώρα και σας κάνουν και κριτικό. Αυτό πραγματικά είναι καταπληκτικό!
Τελειώνω με το άρθρο 4. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εγώ είπα μια κουβέντα, όταν μιλούσα επί της αρχής, και μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση που δεν μου απαντήσατε. Είπα ότι η Κυβέρνηση λέει ψέματα. Θα έπρεπε να με βάλετε στη θέση μου και να μου πείτε: «γιατί τολμάς να λες κάτι τέτοιο»; Ή θα έπρεπε να μου αποδείξετε το αντίθετο. Σε τι πράγμα είπα ότι λέει ψέματα η Κυβέρνηση και ότι δημιουργεί προσδοκίες ότι όλος ο κόσμος έχει πρόσβαση στον αναπτυξιακό νόμο όσον αφορά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Καθαρά πράγματα. Πρόσβαση έχουν οι μεγάλες επιχειρήσεις. Νοερώς και τυπικά έχουν πρόσβαση όλοι, για να καταθέτουν χαρτιά και αυτοί που θα επιλεγούν είναι οι μεγάλοι.
Δεν είδατε τις εφημερίδες; Ούτε καν τις κυριακάτικες; Έχω εδώ το «ΒΗΜΑ της Κυριακής» που λέει «Βαπτίζονται μικρομεσαίοι», με βάση την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα χαρτιά που διαβάζουν. Αυτή είναι η ιστορία. Οι μικρομεσαίοι είναι η κατηγορία μέχρι τα διακόσια πενήντα άτομα. Αυτοί θα πάρουν τις μεγάλες δουλειές. Αυτοί θα βοηθηθούν, για να βγουν έξω, βέβαια!
Ο Πρόεδρος του ΣΕΒ σας καλεί να μπουν και μεγάλες επιχειρήσεις στην επιδότηση για να βγουν στα Βαλκάνια. Αυτοί είναι οι μικρομεσαίοι που θα έχουν τα μεγάλα επιχειρηματικά σχέδια και πλάνα και οι οποίοι θα επιχορηγηθούν με το ειδικό καθεστώς. Μιλάμε τώρα γι’ αυτές τις επιχειρήσεις, οι οποίες είναι εισαγμένες στο χρηματιστήριο, έχουν αύξηση κερδών 33%, με αύξηση τζίρου 9%, πολλαπλάσιο του πληθωρισμού και τώρα λέμε ότι αυτές οι επιχειρήσεις τελικώς θα πριμοδοτηθούν. Τα αποτελέσματα θα τα δούμε. Η πράξη θα έρθει. Επομένως μη δημιουργούμε προσδοκίες ότι έχουν πρόσβαση όλοι. Δεν έχουν πρόσβαση όλοι. Έχουν νοερώς πρόσβαση όλοι.
Βεβαίως ο αναπτυξιακός νόμος είναι μια πλευρά, ένα δείγμα που εξειδικεύεται μέσα από τα άρθρα. Το ζήτημα είναι ότι η συνολικότερη πολιτική παίρνει μέτρα, ώστε να κλείσει τους μικρούς. Έρχεται και ο αναπτυξιακός νόμος και δείχνει την κατεύθυνση. Αυτό θα δείξει την κατεύθυνση. Επιμένουμε πολύ γι’ αυτές τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες είναι οι μεγάλες, γιατί αυτό θα είναι το μοτίβο και για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Θα υπάρχει προτεραιότητα σε αυτούς και εκεί και αυτό πρέπει να ληφθεί.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κυρία Παντελάκη.
Πριν δώσω το λόγο στον κ. Δραγασάκη, θα δώσω το λόγο στον κ. Γεωργιάδη, ο οποίος θα ήθελε για ένα λεπτό να κάνει μια σύντομη παρατήρηση.
Ορίστε, κύριε Γεωργιάδη.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Απευθύνομαι προς τον κύριο Υπουργό. Υπάρχει μια καινούργια νομοθετική πρωτοβουλία στα Υπουργεία Μεταφορών και Εμπορικής Ναυτιλίας να φτιαχτεί το κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας υδροπλάνων στην Ελλάδα. Επειδή αυτά θα χρειαστούν υποδομές, αν μπορούσαμε στο άρθρο 3 να προσθέταμε εκεί που έχουμε τις ευεργετικές διατάξεις για μαρίνες και σκάφη αναψυχής «και υδροδρόμια για προς νήωση και απονήωση υδροπλάνων». Αντίστοιχα στο ίδιο άρθρο εκεί που μιλάμε για επενδυτικά σχέδια εκμετάλλευσης μέσων μεταφοράς ανθρώπων και εμπορευμάτων σε δυσπρόσιτες και απομακρυσμένες περιοχές να βάλουμε μια πρόβλεψη για τις νησιωτικές και παραλίμνιες γι’ αυτόν το σκοπό. Θεωρώ ότι η νομοθετική πρωτοβουλία των δύο Υπουργείων έρχεται και γι’ αυτό εύλογα δεν έχει ήδη προβλεφθεί στο σχέδιο.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο κ. Ιωάννης Δραγασάκης για δώδεκα λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν μπω στα άρθρα, θα ήθελα κι εγώ να κάνω ένα σχόλιο με αφορμή αυτά που είπε το μεσημέρι ο κύριος Υπουργός περί κέρδους.
Κύριε Υπουργέ, εσείς αγιογραφήσατε το κέρδος, προκειμένου να πολεμήσετε τη δαιμονοποίησή του. Και το πρόβλημα αυτό είναι ότι το κέρδος είναι θέμα πολιτικής οικονομίας, δεν είναι θέμα θεολογίας. Όταν, λοιπόν, εσείς αγιογραφείτε το κέρδος, κάποιοι θα το δαιμονοποιούν. Και το κάνατε αυτό, διότι παρουσιάσατε εδώ μια εντελώς υποκειμενική θεώρηση των πραγμάτων, ότι το κέρδος βοηθάει π.χ. να πέφτουν οι τιμές. Μα, στα βιβλία διαβάζαμε για πληθωρισμό κερδών. Μπορεί το κέρδος να οδηγήσει σε αύξηση των τιμών, για να υπάρξει περισσότερο κέρδος. Είπατε ότι το κέρδος οδηγεί σε επενδύσεις. Μπορεί να οδηγεί σε επενδύσεις, μπορεί να οδηγεί σε κατανάλωση και υπερπολυτελή μάλιστα ή σε θησαυρισμό ή σε κερδοσκοπία.
Και βέβαια, υπάρχουν, όπως ξέρετε, διαφορετικές απόψεις για το κέρδος. Άλλοι το θεωρούν ανταμοιβή για τον επιχειρηματία και το ρίσκο που παίρνει Αλλά το κέρδος είναι μια μορφή απλήρωτης εργασίας. Επομένως το μόνο που θα περίμενε κανείς και η απαίτηση που θα υπήρχε σ’ ένα τέτοιο κοινωνικό και ταξικό, τελικά, θέμα, είναι να έχουμε όλοι επίγνωση των διαφορετικών απόψεων που υπάρχουν και των διαφορετικών, βεβαίως, συμφερόντων. Κλείνει η παρένθεση αυτή.
Σε ό,τι αφορά τα άρθρα που συζητούμε –και τα υπόλοιπα- θα ήθελα να πω ότι εμείς τοποθετηθήκαμε και στην επιτροπή και στην Ολομέλεια με την εισήγηση. Διατυπώσαμε τις σκέψεις μας τις συνολικές, αιτιολογήσαμε την καταψήφιση του νομοσχεδίου, διατυπώσαμε και ορισμένες προτάσεις. Κανονικά δεν κρίνουμε ότι υπάρχει λόγος να επαναλαμβάνουμε αυτά που είπαμε. Δεν έχουμε δει από την Κυβέρνηση μια διάθεση να δει ορισμένα θέματα και να λάβει υπόψη της κάποιες προτάσεις. Υπό την έννοια αυτή θα επαναλάβω εδώ δυο-τρία θέματα, που θεωρούμε σοβαρά, ελπίζοντας στο ότι η Κυβέρνηση θα τα δει, διότι πιστεύω ότι μπορούν να λυθούν.
Το ένα θέμα είναι το πρόβλημα που αναδύθηκε με το χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων. Είναι ένα πρόβλημα. Αλλά και από τα κείμενα που πήραμε –που μας έδωσε η Κυβέρνηση- δεν προκύπτει, δεν φαίνεται να είναι τόσο πια ανελαστικό, που να μην μπορεί η Κυβέρνηση να διαπραγματευθεί ορισμένες αλλαγές.
Υπό την έννοια αυτή, λοιπόν, θα θέλαμε να προτείνουμε να τεθεί κάποιο κριτήριο. Διότι πάλι αν αρχίσουμε με τοπικιστικά κριτήρια, να μπει ο άλφα νομός, γιατί όχι και ο βήτα κλπ., υπονομεύουμε και αυτό που λέμε, ότι ο νόμος πρέπει να έχει στόχους και να συγκεντρώνει την προσοχή του σε κάποιες περιφέρειες.
Ένα κριτήριο θα μπορούσε να είναι το ύψος της ανεργίας. Υπάρχουν νομοί –έχω υπόψη μου την Καβάλα, ίσως και η Δράμα, δεν θυμάμαι τους αριθμούς- με πάρα πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας. Αυτό είναι ένα κριτήριο, ανεξάρτητα από το κατά κεφαλήν εθνικό εισόδημα. Και πιστεύω ότι τουλάχιστον ως θέση προς διαπραγμάτευση θα μπορούσε να τεθεί.
Ένα δεύτερο πρόβλημα που υπάρχει εδώ, πολύ γενικότερο, που προκύπτει από τον Κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι ότι το κριτήριο γενικότερα του κατά κεφαλήν εθνικού εισοδήματος, πρέπει να το προσέξουμε ως χώρα, διότι έχει πάρα πολλές παγίδες. Μου το επεσήμανε, πρέπει να πω, το πρόβλημα αυτό και κάποιος ειδικός επιστήμονας. Πολλές φορές στις Βρυξέλες η εικόνα που έχουν είναι η εικόνα χωρών σαν το Βέλγιο ή σαν την Ολλανδία. Όσοι έχετε δει την Ολλανδία, ξέρετε ότι είναι ένα επίπεδο, μια πεδιάδα. Κόβεται σε φέτες και λογικό είναι σ’ ένα επίπεδο τέτοιο τοπίο το κριτήριο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ να είναι βασικό κριτήριο. Στην Ελλάδα έχουμε ιδιαιτερότητες. Έχουμε το νησιώτικο χαρακτήρα, που σωστά η Κυβέρνηση έκανε κάποια προσπάθεια να υπάρξει κάποια ρύθμιση για τα μικρά νησιά. Έχουμε τους ορεινούς όγκους. Τι θα πει κατά κεφαλήν ΑΕΠ σ’ ένα νομό, όταν έχει ένα τεράστιο ορεινό σύμπλεγμα, στο οποίο δεν μπορούν να γίνουν ούτε βιομηχανίες ούτε άλλες δραστηριότητες, όταν υπάρχει κίνδυνος αστυφιλίας –δηλαδή, να φύγει ο κόσμος- όταν υπάρχει πρόβλημα γήρανσης του πληθυσμού; Είναι κριτήριο προόδου αν αυτός ο νομός συμβαίνει να έχει ψηλό ΑΕΠ, διότι μπορεί να έχει στην πεδιάδα του μια πολύ μεγάλη βιομηχανία;
Επομένως εμείς θεωρούμε ότι πρέπει η Κυβέρνηση να διαπραγματευθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά την ένταξη των ορεινών όγκων στους επιλέξιμους στόχους, ανεξάρτητα ή συμπληρωματικά με το κριτήριο του εθνικού εισοδήματος. Διότι, αν δεν συμβεί αυτό, πρώτον, όπως είπα, μιλάμε για όγκους και περιοχές που δεν προσφέρονται για άλλες δραστηριότητες και δεύτερον, υπάρχει κίνδυνος αυτός ο νόμος άθελά του να δημιουργήσει κίνητρο να φεύγει ο κόσμος από κει και να πηγαίνει εκεί που επιτρέπεται να γίνουν επιχορηγούμενες επενδύσεις ή άλλες παραγωγικές δραστηριότητες.
Επισημαίνω, για όσους και όσες δεν διαβάσατε τον Κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι αυτά που συζητάμε δεν έχουν καμία σχέση με το πρόβλημα του ανταγωνισμού, που φοβάται η Ευρωπαϊκή Ένωση μήπως μια χώρα ενισχύσει την εθνική της βιομηχανία σε βάρος άλλης κλπ. Εδώ ότι η διάσταση αυτή έχει να κάνει περισσότερο με το θέμα της ενδογενούς ανάπτυξης και όχι τόσο με θέματα ανταγωνισμού.
Εν πάση περιπτώσει, νομίζουμε ότι αυτό πρέπει να το παλέψει η Κυβέρνηση. Εάν αυτό γίνει, τότε νομοί όπως η Ευρυτανία, η Λακωνία και πολλοί άλλοι νομοί θα διαπιστώσουμε ότι, αν μπορούν να χρηματοδοτηθούν με ευνοϊκούς όρους, θα έλεγα και με πολύ ευνοϊκούς όρους, δραστηριότητες αγροτοτουριστικού χαρακτήρα, αγροτικές εκμεταλλεύσεις, κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις, βιοτεχνικές μονάδες, οικοτεχνίες κλπ., πιστεύω ότι αυτό θα είναι πιο καθοριστικό από το αν ένας νομός μπει ή όχι στη Δ΄ ζώνη.
Συμπληρωματικά, λοιπόν, προς την προσπάθεια κάποιοι νομοί με αυξημένο πρόβλημα ανεργίας να ενταχθούν στη Δ΄ ζώνη, θέτουμε –διότι το θέμα, όπως είπα, κατά τη γνώμη τη δική μας είναι ευρύτερο- το θέμα των γεωφυσικών, ας το πούμε έτσι, ιδιαιτεροτήτων. Διότι αλλού είναι οι ορεινοί όγκοι, αλλού μπορεί να είναι άλλου είδους προβλήματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Ένα τελευταίο, παραπλήσιο πρόβλημα είναι το θέμα που έχει δημιουργηθεί με τα συνεργεία αυτοκινήτων, τα βαφεία κλπ. Η Στατιστική Υπηρεσία δεν τα καταχωρίζει στον κλάδο ή στον τομέα της μεταποίησης. Πολύ ωραία. Δηλαδή, εξαιτίας της στατιστικής μεθοδολογίας, θα παρακάμψουμε το αν χρειάζεται ή όχι να ενισχυθούν αυτού του τύπου οι δραστηριότητες; Νομίζουμε ότι και αυτό το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί. Υποδείξαμε δε και έναν τρόπο. Μπορεί να υπάρξουν και άλλοι. Αντί να μιλάμε εδώ για επιχορήγηση ή επιδότηση του εκσυγχρονισμού ενός βαφείου ή ενός συνεργείου, να συνδυαστεί αυτό με ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης του οικονομικού ιστού των πόλεων, να δοθούν κίνητρα εκσυγχρονισμού και μεταφοράς αυτών των συνεργείων και των βαφείων σε ειδικά πάρκα, που και αυτά, όμως, πρέπει να προβλεφθούν, ούτως, ώστε με αυτόν τον τρόπο να επιλύσουμε και ένα πρόβλημα, όπως είναι και με τις δεξαμενές καυσίμων που υπάρχουν σε πολυκατοικίες ή δίπλα σε σχολεία. Να επιλύσουμε, λοιπόν, συγκεκριμένα προβλήματα. Εμείς θα θέλαμε επ’ αυτών πιο σαφείς απαντήσεις. Δηλαδή, είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν τα δέχεται αυτά; Να δούμε την αλληλογραφία. Είναι το ότι εμείς οι ίδιοι δεν τα πιστεύουμε;
Και με την ευκαιρία, θα ήθελα να διαβεβαιώσω τη συνάδελφο από το ΚΚΕ, η οποία ενδεχομένως δεν άκουσε το πρωί την ομιλία μου, ότι ο Συνασπισμός δεν υποστηρίζει την επιχορήγηση επενδύσεων να πάνε στο εξωτερικό. Είμαστε αντίθετοι. Και το θέσαμε μάλιστα και στην επιτροπή και στην εισήγηση εδώ. Το ΕΣΟΑΒ ήταν μια γενικότερη συζήτηση. Εμείς αμφισβητούμε ακόμα το αν το ΕΣΟΑΒ επιβάλλει τέτοιου είδους επιχορηγήσεις. Είτε έτσι είτε αλλιώς εμείς είμαστε αντίθετοι. Μάλιστα, είπα χαρακτηριστικά ότι είναι παραλογισμός να δίνουμε κίνητρα για να πάνε να κάνουν θερμοκήπια, όπως αναφέρει ο νόμος, αλλού, στη Βουλγαρία, και να μη δίνουμε κίνητρα σε δικούς μας αγρότες να κάνουν σύγχρονα θερμοκήπια, τα οποία είναι και πολύ ακριβά στην εποχή μας. Ή, άλλος παραλογισμός, να δίνουμε κίνητρα για να πάνε έξω να κάνουν επενδύσεις δικές μας μονάδες και μετά να δίνουμε κίνητρα για να έρθει ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα, διότι χρειαζόμαστε κεφάλαια. Το λέω αυτό, για να ξέρουμε πού συμφωνούμε, πού διαφωνούμε και ειδικά, εν πάση περιπτώσει, αυτά τα θέματα δεν νομίζω ότι προσφέρονται για τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμαστε στον κατάλογο των ομιλούντων επί της αρχής.
Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο νέος αναπτυξιακός νόμος αποτελεί το εφαλτήριο για μία νέα επιθετική αναπτυξιακή πολιτική, η οποία πρόκειται από τη μία πλευρά να προσελκύσει νέες επενδύσεις από το εξωτερικό, εξαλείφοντας τα αντικίνητρα και από την άλλη να ενθαρρύνει τους ιδιώτες να επενδύσουν για να ενισχυθεί η αναπτυξιακή διαδικασία, να αυξηθεί η απασχόληση και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στην ενίσχυση της ελληνικής περιφέρειας, στην ενθάρρυνση των επενδύσεων εντάσεως κεφαλαίου και στην προώθηση της έρευνας και της τεχνολογίας. Δημιουργούμε συνθήκες αξιοπιστίας, εμπιστοσύνης και σταθερότητας, συνθήκες απαραίτητες για την ενίσχυση των επενδύσεων και τη στήριξη της αναπτυξιακής διαδικασίας.
Στον αναπτυξιακό νόμο προβλέπονται ποικίλα είδη ενισχύσεων, όπως κεφαλαιακές επιχορηγήσεις, επιδότηση επιτοκίου, επιχορήγηση μέρους των υποχρεώσεων από συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης, φορολογικές απαλλαγές, εγγυοδοσία μέσω ειδικών μηχανισμών, επιδότηση μισθολογικού κόστους και επιταχυνόμενες αποσβέσεις.
Ο νέος νόμος είναι οριζόντιος, δηλαδή καλύπτει όλους τους κλάδους, πλην εκείνων που οι ενισχύσεις προσκρούουν σε κοινοτικούς κανονισμούς.
Διευρύνονται οι κατηγορίες των υπαγομένων επενδύσεων, ώστε να περιλαμβάνονται επενδύσεις στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα στον τουρισμό και τις υπηρεσίες.
Ιδιαίτερα για τον τουρισμό προβλέπονται σημαντικά κίνητρα για την ίδρυση ή την επέκταση ξενοδοχειακών μονάδων.
Επίσης, για τις υπηρεσίες στον τριτογενή τομέα ο αναπτυξιακός νόμος δίνει έμφαση στην παραγωγή λογισμικού, σε διακομιστικά κέντρα νέας τεχνολογίας, ευρυζωνικά δίκτυα, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στην προστασία του περιβάλλοντος.
Ακόμη, η αξιολόγηση των επιχειρηματικών σχεδίων προβλέπεται να γίνεται με συγκεκριμένες προδιαγραφές για όλους.
Ειδικότερα, εισάγεται το σύστημα της μοριοδότησης, ώστε να εξαλειφθούν περιπτώσεις αδιαφάνειας και κρούσματα διαφθοράς.
Καταργείται, τουλάχιστον στο βαθμό που ίσχυε μέχρι σήμερα, η ευνοϊκή μεταχείριση των νέων επιχειρήσεων. Από εδώ και πέρα θα ισχύει η ίδια κλίμακα κινήτρων για όσες επιχειρήσεις λειτουργούν αρκετά χρόνια και είναι οικονομικά υγιείς.
Μειώνεται ο χρόνος αξιολόγησης των επενδυτικών προτάσεων. Αυτό αποτελεί μία από τις βασικότερες κατευθύνσεις του νέου αναπτυξιακού νόμου στο πλαίσιο των γενικοτέρων στόχων για βελτίωση του επενδυτικού κλίματος.
Βέβαια, ο διαχωρισμός σε νέες και παλαιές επιχειρήσεις, που μπορούν να ενταχθούν στον αναπτυξιακό νόμο, άφηνε στο παρελθόν περίπου επτακόσιες δέκα χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις εκτός του νόμου.
Καθορίζεται επίσης το μέγιστο ύψος ενίσχυσης στο 55% με την πλήρη αξιοποίηση των περιθωρίων του χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων και της δυνατότητας πρόσθετης ενίσχυσης στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Προωθείται η περιφερειακή ανάπτυξη με την παροχή επιπλέον δεκαπέντε ποσοστιαίων μονάδων για μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που δραστηριοποιούνται στην περιφέρεια.
Θεσμοθετούνται ειδικές κατηγορίες επενδυτικών σχεδίων με ελάχιστο ποσοστό ενίσχυσης για όλη την επικράτεια από 30% έως 40%, συμπεριλαμβανομένης της Α΄ και της Β΄ ζώνης, με στόχο την υποστήριξη της καινοτομίας, των νέων τεχνολογιών, του περιβάλλοντος, της εξοικονόμησης ενέργειας, της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.
Διευρύνονται οι επιλέξιμες επενδυτικές δραστηριότητες και τα χρηματοδοτούμενα επενδυτικά σχέδια και μειώνεται το ποσοστό της ίδιας συμμετοχής από 40%, που ισχύει σήμερα, στο 25% του επενδυτικού σχεδίου.
Μειώνεται το ελάχιστο ύψος του επενδυτικού σχεδίου στα 100.000 ευρώ για πολύ μικρές επιχειρήσεις και καθιερώνονται τα όρια για τις μικρές, μικρομεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις σε 150.000 ευρώ, 250.000 ευρώ και 500.000 ευρώ αντίστοιχα.
Παρέχεται η δυνατότητα χρήσης για την κάλυψη της ίδιας συμμετοχής κεφαλαίων από εταιρείες επιχειρηματικών συμμετοχών και τίθεται για πρώτη φορά περιορισμός για τις επενδύσεις στην αλλοδαπή, ώστε να εξασφαλιστεί η διατήρηση αντιστοίχων δραστηριοτήτων στην ελληνική επικράτεια.
Τέλος, ιδιαίτερα σημαντικές και ουσιαστικές αλλαγές εισάγονται με τις διατάξεις που αφορούν τις διαδικασίες εφαρμογής του νόμου με στόχο τη βελτίωση της λειτουργικότητας και της αποτελεσματικότητας, δηλαδή τη μείωση του απαιτούμενου χρόνου για την έγκριση του προβλεπόμενου επενδυτικού σχεδίου σε δύο μήνες, από την επιβολή του, αντί για τρεις, που καθόριζε ο ν. 2601/1998.
Τα κριτήρια αξιολόγησης είναι περισσότερο αντικειμενικά και επιταχύνεται η καταβολή των προβλεπόμενων ενισχύσεων στους δικαιούχους, ανάλογα πώς ο καθένας θέλει να τις χρησιμοποιήσει.
Επιταχύνεται, ακόμη, η καταβολή των προβλεπόμενων ενισχύσεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο αναπτυξιακός νόμος είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την άσκηση μιας αναπτυξιακής οικονομικής πολιτικής. Ο νέος νόμος δεν αποτελεί ένα αποσπασματικό μέτρο. Είναι μία από τις πέντε θεσμικές παρεμβάσεις που από κοινού συγκροτούν μία πραγματική αναπτυξιακή πολιτική.
Η δημοσιονομική εξυγίανση, το νέο απλοποιημένο σύστημα αδειοδοτήσεων των μεταποιητικών και εμπορικών επιχειρήσεων, η νέα φορολογική πολιτική με τη μείωση της επιβάρυνσης των επιχειρήσεων, η επιτάχυνση της υλοποίησης του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και ο νέος αναπτυξιακός νόμος αποτελούν ταυτόχρονες χρονικά παρεμβάσεις μ’ ένα και μόνο στόχο: Την περιφερειακή ανάπτυξη και ανάπτυξη για όλους, ανταγωνιστικότητα με όλους, με κοινωνική δικαιοσύνη, που οδηγούν σε στέρεη κοινωνική συνοχή.
Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω με τις απόψεις του Αδαμάντιου Πεπελάση για το αναπτυξιακό νομοσχέδιο, που φιλοξενήθηκαν στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» στις 29 Νοεμβρίου του 2004.
«Η ελλειμματική ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, οι υποδομές, υλικές και θεσμικές, η κατάσταση στη διεθνή και ευρωπαϊκή οικονομία και ο ταχύς, αλλά άνισος, μετασχηματισμός των δομών της, η μακρά απουσία μακροχρόνιου σχεδιασμού της δικής μας οικονομίας, η απουσία σοβαρού προβληματισμού, καθιστούν την αναπτυξιακή μας διαδικασία ακόμα δυσχερέστερη.
Κάτω από αυτή την πραγματικότητα νομίζω ότι θα πρέπει να αξιολογηθεί…»
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Παρακαλώ να ολοκληρώνετε, γιατί υπάρχει μεγάλος αριθμός εγγεγραμμένων συναδέλφων, κύριε συνάδελφε.
Ολοκληρώστε σας παρακαλώ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε. Ευχαριστώ.
Με το ίδιο πνεύμα πρέπει και εύχομαι, να ασκήσει την κριτική η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Αυστηρή ασφαλώς, αλλά δημιουργική στο βαθμό τουλάχιστον που οφείλουμε να κερδίσουμε χαμένο χρόνο.
Το νομοσχέδιο καταρτίστηκε με τεχνοκρατική επάρκεια. Δεν είναι η συρραφή της τελευταίας στιγμής, όπως συνήθως συμβαίνει. Θα διαφωνείτε σε σημεία, έχει, όμως, τη δική του συνέπεια.
Πολιτικές για την προσέλκυση επενδύσεων είναι πλέον sine qua non για τη δημιουργική επιβίωση της οικονομίας.
Δυστυχώς, για χρόνια βρεθήκαμε στον πάτο. Με το νομοσχέδιο θεσμοθετούνται τουλάχιστον ορισμένοι στοιχειώδεις όροι και διατάξεις με προϋποθέσεις, που μπορούν να οδηγήσουν στην αύξηση των επενδύσεων.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, το νομοσχέδιο αυτό, ο τρόπος με τον οποίο εισήχθη και η μορφή που παίρνει η συζήτηση, ενισχύουν την πεποίθησή μου ότι αποτελεί ακόμη ένα προεκλογικό επιχείρημα της Κυβέρνησης, η οποία είναι σταθερά αποφασισμένη, με πρόσχημα κάποια περιπλοκή περί το θέμα της εκλογής του Προέδρου, να οδηγήσει τον τόπο σε εκλογές, ώστε να επιμηκύνει τη νέα διακυβέρνηση, δηλαδή την αδίστακτη και στυγνή νομή της εξουσίας, την οποία όλοι παρακολουθούμε.
Το νομοσχέδιο αυτό δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοστεί. Και κατά κάποιον τρόπο βρισκόμαστε όλοι εδώ είτε εκούσια –προφανώς αυτό αφορά τους κυρίους Υπουργούς- είτε ακούσια και αυτό αφορά όλους τους συναδέλφους, ακόμα και της Συμπολίτευσης, οι οποίοι έχουν παρασυρθεί σε αυτή την αστεία διαδικασία, σ’ ένα θέατρο σκιών. Διότι εδώ χρειάζεται τουλάχιστον ένα εξάμηνο ή ένα οκτάμηνο δια της μαγικής ράβδου -θεωρώ ότι δεν θα υπάρξουν διαφωνίες μεταξύ Υπουργών, μεταξύ γενικών γραμματέων και γενικών διευθυντών κλπ., όλα αυτά που ξέρουμε όλοι και τόσα χρόνια έχουμε ζήσει στη λειτουργία του ελληνικού κράτους- για να εκδοθούν οι προβλεπόμενες εξήντα και πλέον υπουργικές αποφάσεις και λοιπές ρυθμιστικές διατάξεις, ώστε να μπορέσει να εφαρμοστεί το νομοσχέδιο και να γίνει σαφές και περί τίνος πρόκειται. Διότι εδώ δεν ξέρουμε περί τίνος πρόκειται τελικά, όσο και αν το ερευνήσουμε.
Χρειάζεται, επίσης, μετά από αυτό, η ρύθμιση διαφόρων τεχνικών προϋποθέσεων, που δεν είναι σαφείς.
Εδώ βλέπω, παραδείγματος χάρη, στις τελευταίες τροπολογίες που μας διένειμε ο κύριος Υπουργός -οι οποίες τροπολογίες όσο προχωρούν γίνονται όλο και πιο φωτογραφικές- μία διάταξη που αφορά αναβάθμιση ξενοδοχείων σε ανώτερη κατηγορία αστέρων. Και θέλω να ρωτήσω σοβαρά τους εκπροσώπους της Κυβέρνησης: Μα, υπάρχει κατηγορία αστέρων στην Ελλάδα; Πολιτική αστέρων; Δηλαδή, πραγματικά ξέρετε όταν πηγαίνετε σ’ ένα ξενοδοχείο ότι αυτό που βλέπετε απέξω, τα τρία αστέρια ή τα τέσσερα, αντιστοιχεί πράγματι στο επίπεδο των υπηρεσιών που τους παρέχονται; Ξέρετε πολύ καλά ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Άρα πρέπει να κάνετε και να εφαρμόσετε τέτοια πολιτική.
Και, αν θέλετε, εγώ δέχομαι την κριτική, αν μας την κάνετε στο σημείο αυτό ότι εμείς φταίμε τόσα χρόνια που δεν προχωρήσαμε στον τομέα αυτό. Έπρεπε να είχαμε προχωρήσει, αλλά έτσι είναι τα πράγματα.
Πώς θα εφαρμόσετε μια ολόκληρη πολιτική που βασίζεται σε κατηγορίες τουριστικές, τις οποίες δεν έχετε ακόμα δημιουργήσει και που πρέπει να προβλέψετε βεβαίως για να τις δημιουργήσετε, όπως και μια διαδικασία ενστάσεων, συμμετοχής των ενδιαφερομένων, προθεσμιών που πρέπει να τους δώσετε για να καταλάβουν τη θέση την οποία νομίζουν ότι έχουν ή νομίζουν ότι πρέπει να έχουν κλπ.
Είναι ανεφάρμοστες, λοιπόν, όλες οι σχετικές διατάξεις σας και θα το δείτε στην πράξη. Έτσι θα φτάσετε αισίως στη στιγμή που η Κοινότητα θα αλλάξει αναπτυξιακή πολιτική εκ των πραγμάτων, λόγω της εισόδου των δέκα νέων χωρών και της ριζικής αλλαγής όλων των δεδομένων που αφορούν τον κοινοτικό προϋπολογισμό, τις κοινοτικές διαρθρωτικές δαπάνες και επομένως και τις χορηγήσεις που θα διαθέτουμε για να ασκούμε τέτοιου είδους πολιτική.
Αυτό το νομοσχέδιο τζάμπα το συζητήσαμε και τζάμπα το συζητούμε. Δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Τι θα μπορούσατε να είχατε κάνει; Θα μπορούσατε να εφαρμόσετε την υφιστάμενη νομοθεσία, η οποία βεβαίως μπορεί να παρουσίαζε ορισμένες αδυναμίες. Η πρακτική δείχνει την αξία ή την απαξία των νομοθετημάτων. Θα μπορούσατε να διορθώσετε εδώ κι εκεί τα πράγματα, που κατά την άποψή σας δεν πήγαιναν καλά ή μπορούσαν να πάνε καλύτερα, και αυτό θα ήταν αρκετό.
Βεβαίως αυτό θα μπορούσατε να το κάνετε με δεδομένο ότι οι επιχορηγήσεις μέχρι και πέρυσι ακολουθούσαν την ανιούσα και φέτος, όπως σας επεσήμανε και ο κ. Βερελής πριν από λίγο, έχετε μια κάθετη πτώση.
Αυτό δεν μπορεί, κύριε Υπουργέ, να οφείλεται στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ, γιατί το ΠΑΣΟΚ ήταν και πέρυσι και πρόπερσι. Πώς, λοιπόν, με τη δεδομένη κακή πολιτική του ΠΑΣΟΚ, την ανικανότητα -και όλα αυτά που κατά κόρον από το πρωί μέχρι το βράδυ μας καταμαρτυρείτε- έχουμε μια συνεχή αύξηση και ένα δεδομένο αριθμό επιχορηγήσεων και απορροφήσεως προς όλες τις σχετικές πολιτικές -και με βάση το νομοθετικό πλαίσιο που εσείς λέτε ότι δεν μπορείτε πλέον να εφαρμόσετε και να χρησιμοποιήσετε- και όταν ήρθατε εσείς με τις ρηξικέλευθες ιδέες και τη «νέα διακυβέρνηση», διαλύονται τα πάντα, σταματούν οι επιχορηγήσεις και αν δεν κάνω λάθος τα σχέδια τα οποία φέτος επιχορηγούνται είναι περίπου τα μισά από πέρυσι.
Αυτό τώρα αφορά τον καθορισμό, αν θέλετε, της μορφής του δράματος, στο οποίο όλοι προσπαθούμε να παίξουμε ένα ρόλο. Αλλά επειδή βεβαίως θα έρθετε και θα μας πείτε ότι κάνουμε συστηματική αντιπολίτευση, τότε θα σας πω και κάτι άλλο.
Το λαϊκίστικο και δημαγωγικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου, τον έδωσε καλύτερα από κάθε άλλον ο προσφιλέστατος σε μένα, εκ Δράμας ορμώμενος, Βουλευτής της Συμπολιτεύσεως κ. Δαϊλάκης, ο οποίος είπε «απλώσαμε τον τραχανά για να φάνε όλοι». Ωραιότατη εικόνα! Έψαχνα να τη βρω καιρό τώρα ξέρετε αυτήν την εικόνα της δημαγωγίας.
Είπαν κάποιοι για κανέλα, όλα αυτά υστερούν μπροστά σε αυτήν την υπέροχη εικόνα του συναδέλφου Δαϊλάκη. «Απλώσατε τον τραχανά για να φάνε όλοι». Πώς, όμως, θα φάνε όλοι που πρόκειται για δημόσιο χρήμα; Και αν αυτοί είναι κατά βάθος η θέλησή σας, καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για σας.
Και βεβαίως δεν το πιστεύω για σας προσωπικά, κύριε Υπουργέ, γιατί γνωρίζω την εντιμότητά σας και την εγκυρότητά σας. Δώσατε, λοιπόν, την εντύπωση ότι υπάρχει τραχανάς για όλους, για όλα τα πτηνά του ουρανού, και θα προσέλθουν οι κάθε φύσεως αεριτζήδες, όλοι οι ύποπτοι...
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
... όλοι αυτοί που θέλουν να κατασκευάσουν λευκούς ελέφαντες, όπως το διαβόητο πάρκινγκ στην παραλία της Θεσσαλονίκης...
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Δεν είναι σωστό αυτό που κάνετε, κύριε Πρόεδρε. Εμένα πριν με διακόψατε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Τελείωσα, κύριε συνάδελφε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας παρακαλώ. Τι συμβαίνει, κύριε συνάδελφε;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Ζητώ ίση μεταχείριση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Γιατί, κύριε συνάδελφε; Παρ’ ότι είχε ολοκληρωθεί ο χρόνος σας, σας έδωσα ακόμη ένα λεπτό και θα σας παρακαλέσω χωρίς την άδεια του Προεδρείου να μην κάνετε διακοπές ούτε και αυτού του είδους τις υποδείξεις προς το Προεδρείο όταν, επαναλαμβάνω, ενώ είχε ολοκληρωθεί ο χρόνος σας, σας έκανα την προειδοποίηση και σας άφησα να ολοκληρώσετε τις διατυπώσεις σας. Περισσότερο σεμνός.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Τελείωσα, κύριε Πρόεδρε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Εσείς πρέπει να είστε περισσότερο δίκαιος, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Αγοραστέ, περισσότερη σεμνότητα δεν βλάπτει σε αυτήν την Αίθουσα.
Το λόγο έχει ο κ. Σταύρος Μπένος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Και εσείς να είστε περισσότερο δίκαιος, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Επαναλαμβάνω, περισσότερη σεμνότητα. Σας το λέω για τρίτη φορά. Ελπίζω να αντιλαμβάνεστε τι εννοώ. Αν δεν αντιλαμβάνεστε, τόσο το χειρότερο για σας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: (Δεν ακούστηκε)
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο για λίγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Μπένο, ο κύριος Υφυπουργός παρακαλεί για μια διευκρίνηση.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Μία διευκρίνηση θέλω να κάνω.
Αν μου επιτρέπετε, κύριε Πάγκαλε και κύριε Βερελή, θα απευθυνθώ σε σας για να διευκρινίσω τη σύγκριση των επενδυτικών σχεδίων, τα οποία κατετέθησαν και αξιολογήθηκαν. Όπως γνωρίζετε, με τον παρόντα νόμο υπάρχει λήξη προθεσμίας καταθέσεως επενδύσεων στις 15 Σεπτεμβρίου κάθε χρονιάς. Από εκεί και πέρα αρχίζουν οι αξιολογήσεις των επενδυτικών σχεδίων.
Άρα σήμερα βρισκόμαστε στο μέσο των αξιολογήσεων. Από τα τετρακόσια πενήντα ένα σχέδια τα οποία έχουν κατατεθεί, μέχρι τέλος του Νοεμβρίου έχουν εγκριθεί τα εκατόν εξήντα έξι. Μέχρι τέλος Δεκεμβρίου, όπως τα στοιχεία του 2003 καταγράφουν, θα έχουμε άλλα νούμερα για να μπορούμε να συγκρίνουμε ομοειδή πράγματα. Εσείς έχετε στοιχεία για το 2003 που αφορούν αξιολογήσεις δυόμισι μηνών, εμείς έχουμε μόνο ενάμιση μηνός. Ως εκ τούτου, αντιλαμβάνεστε ότι πρέπει να κάνουμε λίγο υπομονή για να δούμε μέχρι τέλος Δεκεμβρίου πόσα τελικά θα είναι τα επενδυτικά σχήματα που θα αξιολογηθούν.
Κάτι άλλο το οποίο θέλω να επισημάνω είναι ότι οι επενδύσεις, οι οποίες έχουν εγκριθεί μέχρι σήμερα, έχουν μέσο όρο επενδυτικού κεφαλαίου περίπου 1.000.000 ευρώ, ενώ αυτές που μένουν να αξιολογηθούν έχουν μέσο όρο 3.500.000 ευρώ. Ας κάνουμε, λοιπόν, λίγη υπομονή και εδώ είμαστε να κάνουμε ταμείο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Μπένο, έχετε το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, φοβούμαι και αυτήν τη φορά ότι η συζήτηση ακολουθεί το στερεότυπο και, κατά τη γνώμη μου, αδιέξοδο τρόπο που έχει καθιερωθεί εδώ και χρόνια στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, μια προσπάθεια θριαμβολογίας από την πλευρά της Κυβέρνησης και μια αντίστοιχη προσπάθεια –άγονη κατά τη γνώμη μου- και από την πλευρά της Αντιπολίτευσης πολλές φορές, για το τι είναι καλύτερο, που αυτό κάπως σκοτίζει τον ορίζοντα, ώστε να δούμε καθαρά τα πράγματα.
Στην προκειμένη περίπτωση κατά τη γνώμη μου η λογική των διατάξεων -και δεν αναφέρομαι μόνο, κύριε Υφυπουργέ, στις διατάξεις τις δικές σας, αλλά και των δικών μας κυβερνήσεων- εκινούντο στην εποχή της δεκαετίας του 1980, σαν να μη μας δίδαξε τίποτα η -κατά τη γνώμη μου- πολύ μεγάλη αποτυχία τους.
Η αλήθεια είναι ότι σε αυτήν τη χώρα υπάρχουν επενδυτές από το εξωτερικό που θέλουν να επενδύσουν και δεν έρχονται, γιατί φοβούνται το τέρας της γραφειοκρατίας. Υπάρχουν ντόπιοι επενδυτές που ταλαιπωρούνται επί χρόνια σε επενδύσεις που έχουν αναλάβει και υπάρχουν και υγιείς δυνάμεις οι οποίες δεν διευκολύνονται καθόλου για να επενδύσουν.
Τι θα περίμενα εγώ από μια καινούργια Κυβέρνηση και τι θα περίμενα ως καινούργιο πνεύμα σ’ ένα νομοσχέδιο για την ανάπτυξη στην πατρίδα μας, πέρα από τους βαρύγδουπους τίτλους, που, δυστυχώς, όλοι μας έχουμε εθιστεί σε αυτούς;
Πρώτον, να εξαφανίσουμε τη διαδικασία που, δυστυχώς, κύριε Υφυπουργέ, έχει αναιρέσει την ουσία. Όλο αυτό το γραφειοκρατικό τέρας εγώ το έζησα με τη θητεία μου ως Υφυπουργός Δημόσιας Διοίκησης. Σας βεβαιώνω ότι θα μπορούσε σ ένα εξάμηνο να έχει λυθεί. Σας το λέω κατηγορηματικά. Και να έρχεται ο επενδυτής μόνο με μια αίτησή του και σε προκαθορισμένο χρόνο να έχουμε ολοκληρώσει την επένδυσή του. Αυτό το θεωρώ πιο σημαντικό από το σύνολο των διατάξεων που έχετε φέρει εδώ προς ψήφιση. Και σας βεβαιώνω ότι σ΄ ένα εξάμηνο μπορείτε να το έχετε λύσει. Ένα σημείο, λοιπόν, είναι αυτό.
Δεύτερο σημείο, απορώ αγαπητοί συνάδελφοι, και αναφέρομαι και στους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς και της Συμπολίτευσης, γιατί επιμένουμε τόσα χρόνια, αφού βλέπουμε ότι είναι ατελέσφορο, στην επιδότηση στην αρχική επένδυση;
Κάνετε βεβαίως ένα δειλό βήμα με την επιδότηση του μισθοδοτικού κόστους, αλλά δεν θα έπρεπε να είναι πιο περίπλοκο αυτό το βήμα; Δεν θα έπρεπε να συνδυάζεται και με άλλα πράγματα που τα έχει ανάγκη η χώρα, όπως είναι η καινοτομία, οι βιολογικές καλλιέργειες, τα προϊόντα με διαπιστευμένη ποιότητα που βγαίνουν στην αγορά, δεν θα έπρεπε εκεί να δώσουμε το βάρος κυρίως;
Τρίτον, μιλάμε για την περιφερειακή ανάπτυξη και τι χρειάζεται. Πάνω από όλα αυτό που χρειάζεται είναι να στηρίξουμε τους αγρότες.
Δυστυχώς, αγαπητοί συνάδελφοι, όλα αυτά τα χρόνια καταφέραμε να μετατρέψουμε το μεγαλύτερο συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας και τη μεγαλύτερη επιτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ήταν οι επιδοτήσεις, στο μεγάλο συγκριτικό μας μειονέκτημα. Ήταν ωσάν να τους δωροδοκήσαμε. Ήταν ωσάν να επαναπαύτηκαν σ’ όλο αυτό το καθεστώς των επιδοτήσεων και δεν τους στρέψαμε στην επιχειρηματικότητα.
Ένα άλλο θέμα, λοιπόν, είναι να επικεντρωθούμε σε ορισμένα σημεία της ανάπτυξης της υπαίθρου και της περιφερειακής ανάπτυξης και, κατά τη γνώμη μου, η επικέντρωση αυτή έπρεπε προεχόντως να στρέψει τη στοργή της και τα βλέμματά της στον πρωτογενή τομέα.
Και ένα τέταρτο σημείο, το οποίο θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό, είναι η αξιοποίηση των τοπικών δυνάμεων, είναι η αξιοποίηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ως βασικού υποκινητή, όχι οικονομικού, αλλά και ηθικού και ψυχικού υποκινητή των επενδύσεων στην περιοχή της. Πού τη συναντούμε όλα αυτά τα χρόνια την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Άκουσα έναν επενδυτή εκεί που μένω, στη Μεσσηνιακή Μάνη, -η καταγωγή του μάλιστα είναι από τα Τρίκαλα, αυτός έχει διαπρέψει, κάνει επενδύσεις στη Γερμανία και στην Ισπανία, έφτυσε αίμα ο χριστιανός να κάνει μια επένδυση και στη Μεσσηνιακή Μάνη- να μου λέει, λοιπόν, ότι όταν πήγε στην Ισπανία για να κάνει μια επένδυση για το ελαιόλαδο εκεί πως του έκαναν δεξίωση στο δημαρχείο. Είχαν καθιερώσει ένα πλέγμα τοπικών κινήτρων, πέρα από τα εθνικά κίνητρα, και είχαν άμεση εμπλοκή οι τοπικές δυνάμεις ακόμα και στην έκδοση των αδειών. Έκανε μόνο μία αίτηση στο δημαρχείο. Και όταν ήρθε η επένδυση του έκαναν δεξίωση, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, χωρίς να πληρώσει τίποτα. Με αυτόν τον τρόπο τον υποδέχθηκαν.
Συνεπώς, αγαπητοί συνάδελφοι, εγώ αυτά πιστεύω ότι είναι εκείνα που λείπουν. Αυτά θα περίμενα να περιέχονται σ’ αυτό το νομοσχέδιο. Θέλετε να σας πω και κάτι; Εγώ θεωρώ ότι οι διατάξεις –που τις μελέτησα- είναι καλύτερες από τις δικές μας. Σας το λέω ειλικρινά. Παρ’ όλα αυτά θα είναι ατελέσφορες και θα το δείτε. Θα είναι ατελέσφορες, γιατί πατάτε πάνω σε πράγματα δικά μας που απέτυχαν. Δυστυχώς, δεν ξέρω τι ροπή έχετε, τα επιτυχημένα δικά μας πράγματα να προσπαθείτε να τα κατεδαφίσετε και να μην τα μιμείσθε και από την άλλη να προσπαθείτε να πατήσετε πάνω σε πράγματα στα οποία έχουμε αποτύχει.
Θεωρώ, αγαπητέ Υφυπουργέ, –και είσθε ένας άνθρωπος της αγοράς- ότι σας αγγίζουν αυτά που λέω και θεωρώ ότι στο βάθος πιστεύετε ότι αυτές οι διατάξεις που έχετε φέρει δεν θα φέρουν αποτέλεσμα.
Λυπούμαι!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο κ. Αθανάσιος Μπούρας έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ξεκινήσω από τον τελευταίο συνάδελφο, τον κ. Μπένο, με τη φιλοσοφία του οποίου εγώ συμφωνώ. Και άκουσα σ’ αυτό το διήμερο και πάρα πολλούς συναδέλφους που έχουν αυτήν την αντίληψη. Στο τέλος, όμως, κάπου το χαλάνε. Δηλαδή ενώ είναι καλύτερες οι διατάξεις, δαιμονοποιούμε το αποτέλεσμα, προδιαγράφουμε την αποτυχία, ενώ γι’ αυτό το κομμάτι χθες και ο Κοινοβουλευτικός σας Εκπρόσωπος, κ. Πασχαλίδης, ήταν πάρα πολύ ρεαλιστικός.
Θα σταθώ, όμως, σε μερικά πραγματάκια, γιατί είναι πολύ λίγος ο χρόνος. Πρέπει να πω ότι είναι τεράστιο το ενδιαφέρον γι’ αυτό το νομοσχέδιο. Η κοινωνία μάς παρακολουθεί, οι κοινωνικοί φορείς μάς παρακολουθούν, μας κρίνουν και μας συγκρίνουν. Και το ενδιαφέρον αυτό καταγράφεται και από ένα γεγονός, το ότι υπάρχει πληθώρα ομιλητών, συναδέλφων, που έχουν επιθυμία να πάρουν το λόγο σ’ αυτό το νομοσχέδιο, ένα νομοσχέδιο το οποίο εμείς πιστεύουμε ότι μετά από ώριμες σκέψεις, συζητήσεις, συνδιαλλαγές, μελέτες θα αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο για την ανάπτυξη και την περιφερειακή σύγκλιση της χώρας μας, για την αύξηση της απασχόλησης, της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, τη βελτίωση της παραγωγής και την προστασία του περιβάλλοντος.
Και είναι και πολύ ενδιαφέρον το νομοσχέδιο γιατί η Κυβέρνηση τολμά. Και δεν ξέρω γιατί λέγεται –εγώ δεν έχω τόσο χρόνο γιατί θέλω να αναφερθώ και σε κάποια τοπικά θέματα- ότι δεν είναι τολμηρό και αποφασιστικό και αποτελεσματικό μάλιστα, όταν συμβαίνουν τα εξής. Θα πω δυο τρία πραγματάκια. Διαφωνείτε που μειώνεται ο απαιτούμενος χρόνος για την έγκριση του προτεινομένου επενδυτικού σχεδίου σε δύο μήνες από την ημερομηνία υποβολής; Διαφωνείτε γιατί επανασχεδιάζεται με σωστά κριτήρια, τα οποία εμπλουτίζουν τα παλαιά και τα διαμορφώνουν εκ νέου, όσον αφορά τα κριτήρια αξιολόγησης των επενδύσεων; Ή διαφωνείτε με την επιτάχυνση καταβολής των προβλεπομένων ενισχύσεων για να έχουμε και αποτέλεσμα;
Θέλω να αναφερθώ και στην ιδιαίτερη εκλογική μου περιφέρεια. Γιατί άκουσα πάρα πολλούς συναδέλφους –και των δύο πτερύγων, και του δικού μας χώρου και του χώρου της Αντιπολίτευσης γενικότερα- οι οποίοι είτε από σύγχυση είτε από άγνοια με την έννοια της Αττικής συμπεριλαμβάνουν τα πάντα. Δεν είναι έτσι, αγαπητές κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Είναι εντελώς διαφορετικά. Δυστυχώς, η Αττική δεν έχει ένα νομό, δεν είναι μόνο η Νομαρχία Αθήνας και η Νομαρχία Πειραιά, που θεωρούνται κυριότερα ως αστικές περιοχές. Έχει άλλες δύο νομαρχίες κρίσιμες και χρήσιμες: Τη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής και τη Νομαρχία Δυτικής Αττικής. Και πρέπει να σας πω ότι στη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής φιλοξενείται και εγκαταστάθηκε ένα από τα πιο σημαντικά εθνικά έργα, το εθνικό αεροδρόμιο.
Για να πω κάτι τελευταίο, πρέπει να σας πω ότι το 40% της εθνικής παραγωγής, της βαριάς μάλιστα βιομηχανίας, της ρυπογόνου, δραστηριοποιείται στη δυτική Αττική και ιδιαίτερα στο Θριάσιο πεδίο. Και ήθελα να σας επισημάνω, κύριε Υπουργέ –και πιστεύω ότι αποτελεί ομόθυμη παράκληση όλων των συναδέλφων του Κοινοβουλίου, όλων των κομμάτων- ότι κακώς δεν συμπεριλαμβάνετε στην περιοχή Γ΄ και ιδιαίτερα σε ορισμένες δραστηριότητες –δεν έχω χρόνο να περιγράψω παραγράφους και υποπαραγράφους του άρθρου 3- τις περιοχές της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής και της Νομαρχίας Δυτικής Αττικής. Σας προτείνω, λοιπόν, να ξαναδείτε με τους συνεργάτες σας το ότι πρέπει να προστεθούν στην περιοχή Γ΄ αυτές οι δύο νομαρχίες. Δεν γνωρίζετε όλοι ότι αυτό που ξέρετε ως Υπόλοιπο Αττικής, η Περιφέρεια Αττικής ότι είναι η πρώτη γεωργική περιοχή που έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή φρέσκων λαχανικών που τροφοδοτούν την Αττική; Γιατί, λοιπόν, δεν περιλαμβάνεται σ’ αυτήν τη δραστηριότητα; Δεν γνωρίζετε ότι στην ανατολική Αττική πολλοί κάτοικοι έχασαν τις δραστηριότητές τους, διότι ήταν αμπελουργοί και έχασαν τη γεωργική τους ενασχόληση, και άρα πρέπει αυτές οι περιοχές που έχουν ωραίες θάλασσες, κοντινές στην περιοχή των Αθηνών, να έχουν και αυτές αντίστοιχη αντιμετώπιση, όσον αφορά τα ξενοδοχεία, κύριε Υπουργέ;
Και να σας πω και κάτι άλλο, το οποίο δεν το είδα γραμμένο καν, μπορεί να είναι εκ παραλείψεως. Δεν υπάρχει μόνο η γεωργία και η κτηνοτροφία. Υπάρχει κι ένας πολύ σημαντικός κλάδος, η πτηνοτροφία, και πρέπει να πω ότι είναι και σημαντικός και υγιεινός. Και μάλιστα αυτή η δραστηριότητα είναι η μεγαλύτερη στην Αττική, κύριε Υπουργέ, και ιδιαίτερα στην περιοχή των Μεγάρων. Ξέρετε ότι οι οδηγίες της ΕΟΚ τους επιβάλλουν εκσυγχρονισμό, για να μπορούν και οι κάτοικοι αυτού του Λεκανοπεδίου να τρώνε πτηνοτροφικά προϊόντα και φρέσκα και φθηνά; Γι’ αυτό, λοιπόν, θα σας παρακαλέσω πάρα πολύ να δείτε πάλι και να συμπληρώσετε στο άρθρο 3 ότι «περιοχές, όπως είναι της Νομαρχίας Ανατολικής και Δυτικής Αττικής, ιδιαίτερα στο γεωργικό….». Δεν ξέρετε ότι το Κριεκούκι παράγει σιτάρια, όπως και η Λιβαδειά; Γι’ αυτό, λοιπόν, να το κοιτάξετε ξανά. Εγώ θα σας δώσω και ένα ιδιαίτερο σημείωμα, γιατί δεν έχω άλλο χρόνο.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, για την ανοχή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντίνος Τσιπλάκης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΠΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως όλων των συναδέλφων τις τοποθετήσεις παρακολούθησα, έτσι παρακολούθησα και την προσφάτως εξωτερικευθείσα του κ. Μπένου, ο οποίος γενικά τοποθετούμενος κατέληξε ότι η πολιτική συμπεριφορά μας θα είναι αποτελεσματική εάν πράγματι οι διαδεχόμενοι μια προηγούμενη πολιτική κατάσταση οικοδομούμε πάνω στα σωστά και αποτρέποντας τα εν τοις πράγμασι αποδειχθέντα ως ελλειμματικά και λανθασμένα.
Και προσπάθησα καταληκτικά να διαγνώσω πού έγκειντο τα θετικά, τα γενόμενα σε επίπεδο αναπτυξιακής προοπτικής, αναπτυξιακού νόμου, από την προηγούμενη κυβέρνηση, επί των οποίων να εδράζεται η συνολική ρύθμιση της νέας κυβέρνησης και ενδεχόμενα από πού προκύπτει η ελλειμματικότητα αυτής της ρύθμισης που κάνει με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η Κυβέρνηση. Κυρίως κράτησα τη συμβολή την ηθική –έτσι την αποκάλεσε- της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όσον αφορά την ενίσχυση, την ενδυνάμωση επενδυτικών δραστηριοτήτων.
Επειδή πολιτική κάνουμε, με την καλή του όρου έννοια, θέλω να διερωτηθώ και επίσημα –και θεωρώ ότι είναι και προφανής η απάντηση- τι τόσα χρόνια έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση, όταν είναι δεδομένο και αναμφισβήτητο ότι δαιμονοποίησε κατ’ αρχήν το κέρδος. Διότι εκείνο το οποίο κάνω–και δεν θέλω να αναφερθώ στα άλλα προβλήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και πόσο την αφήνουν ελεύθερη να μπορέσει να εκδηλώσει και σε ηθικό επίπεδο τέτοιες συμπεριφορές ενίσχυσης οιασδήποτε διαφαινόμενης επενδυτικής δραστηριότητας- με την επιφύλαξη αυτού είναι ότι επισημαίνω και επαναλαμβάνω, και είναι αυτονόητη η απάντηση, ότι η δαιμονοποίηση του κέρδους τόσα χρόνια, αυτή η αντίθετη συμπεριφορά, έναντι οιουδήποτε αναλαμβάνοντος επιχειρηματική δραστηριότητα, ήταν το μέγιστο αναδειχθέν πρόβλημα, δυστυχώς, της μη, όπως θα θέλαμε, εκδηλούμενης, σε βάθος χρόνου επενδυτικής δραστηριότητας.
Και θέλω να πω –και θεωρώ καθήκον μου και γι’ αυτό παρεμβαίνω- ότι είναι πράγματι στη σωστή κατεύθυνση το συγκεκριμένο αναπτυξιακό νομοσχέδιο και βεβαίως εντασσόμενο σε μια σειρά και άλλων θεσμικών παρεμβάσεων, που ανεπτύχθησαν διαρκούσης της συζητήσεως και αποτελούσαν και πολιτικό λόγο της Νέας Δημοκρατίας. Και φορολογικό νομοσχέδιο και δημοσιονομική εξυγίανση και άλλες διοικητικής φύσεως παρεμβάσεις, είναι πραγματικά το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα δράσουμε ως νέα διακυβέρνηση. Και νομίζω ότι η σαφής αναμφισβήτητη απαρχή αυτής της δράσεως ήδη ενυπάρχει.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση, διότι πέραν των άλλων, πέραν της βούλησης, της αποφασιστικότητας, του αισθητηρίου που νομίζω ότι εκπέμπει, αναμφισβήτητα, δίνει και μια άλλη απάντηση. Δίνει μια απάντηση σε μια διαχρονική υπερασπιστική, θα έλεγα, από πλευράς της μείζονος Αντιπολίτευσης τακτική που έλεγε ότι από πλευράς κοινοτικού Δικαίου, από πλευράς συμβατικών αναλαμβανομένων υποχρεώσεων, πολλές φορές δεν υπάρχει καμία δυνατότητα εσωτερικής διαχείρισης του επίμαχου ζητήματος και άρα οιαδήποτε στην πράξη εκδηλούμενη πλέον αρνητική εξέλιξη, σε συνέχεια θεσμικών πλαισίων που πολλές φορές θεσμοθετούνται, είναι απόρροια αυτής της συμβατικής ή άλλης φύσεως νομικής δέσμευσης που αναλαμβάνουμε έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γιατί το λέω αυτό. Γιατί και εγώ διεπίστωσα τώρα με την κατάθεση του νομοσχεδίου κάτι το οποίο δεν ήξερα παρ’ ότι ως νομικός είχα γενικότερη άποψη. Τι διεπίστωσα: Υπήρχε η επίκληση αυτού του χάρτη των περιφερειακών συγκλίσεων. Αυτές είναι οι περιφερειακές ενισχύσεις, οιαδήποτε, λοιπόν, συζήτηση γίνεται παρ’ οιουδήποτε και μάλιστα και εκπροσώπων συγκεκριμένων νομών, είναι ατελέσφορη, είναι κατά τρόπο εκφραζόμενη άκρατο λαϊκίστικο, δεν έχει καμιά σχέση με το ευρύτερο πλαίσιο, δεν μπορεί, λοιπόν, να θεσμοθετηθεί από πλευράς ενισχυμένων περιφερειακών κινήτρων κάτι σε συγκεκριμένες περιοχές. Και βλέπουμε τι, πέραν της αιτιολογημένης άποψης από τους Υπουργούς και της εισηγητικής έκθεσης και των επικληθέντων εγγράφων; Βλέπουμε ότι τελικώς υπήρχαν πολύ μεγαλύτερα περιθώρια περιφερειακών ενισχύσεων, διότι το αρχικό κείμενο που αφορά τα διαρθρωτικά ταμεία εντάσσει την ελληνική επικράτεια πράγματι ως επικράτεια του στόχου ένα. Και εκεί υπάρχουν δύο υποδιαιρέσεις και υπάρχει πλήρης αιτιολογία, από πλευράς της Κυβέρνησης εκφραζομένη, υποδιαιρέσεις που έχουν σχέση με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, με τους μέσους όρους σε κάθε χώρα κράτος-μέλος.
Και τι αποδεικνύεται λοιπόν: Αυτή η διαίρεση σε τέσσερις περιφέρειες και ενδεχομένως η σύρση ορισμένων ειδικότερα νομών, λόγω του μεγαλύτερο Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, νομών που είναι στην ίδια περιφέρεια, που δεν υποβοηθούσε, λόγω μη διδομένων των πρεπόντων κινήτρων, σε ανάπτυξή τους, αυτή η σύρση απαλείφεται, αποτρέπεται και δίνεται η δυνατότητα περιφερειακών ενισχύσεων, για συγκεκριμένους λόγους και με άλλες υπουργικές αποφάσεις και για άλλες μετεγκαθιστάμενες ή νεοϊδρυόμενες επιχειρήσεις σε βιομηχανικές περιοχές ή επιχειρήσεις τουρισμού και τέτοιων προσαυξανομένων κινήτρων, που τελικά εγώ θα έλεγα ότι εξαλείφουν αυτήν την ανισομέρεια που υπήρχε σε επίπεδο νομών της ιδίας περιφέρειας και βέβαια μεταξύ περιφερειών της χώρας που μας οδηγούσε –το είπα και στη προηγούμενη θητεία μου, το έλεγα πολλές φορές- σε μια ανταγωνιστική καταστροφική αντιδικούσα σχέση και θέση.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΣΏΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ)
Καταλήγοντας, θέλω να πιστεύω ότι στην πράξη οι προβλέψεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, κύριε Πρόεδρε, και σε επίπεδο διευρυμένων επιλέξιμων δραστηριοτήτων και σε επίπεδο πλέον μη διαχωρισμού παλαιών και νέων επιχειρήσεων και σε επίπεδο βέβαια κινήτρων, κινήτρων και με την έννοια τη νέα, της επιδότησης του μισθολογικού κόστους, θα υποβοηθήσουν πραγματικά την ελληνική περιφέρεια η οποία απαιτεί ισόρροπη ανάπτυξη. Και νομίζω ότι αυτό, ως αποτέλεσμα καταληκτικό ήδη στην πρώτη τετραετία εφαρμοζομένου του συγκεκριμένου νόμου, θα αποδειχθεί ότι θα επέλθει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Βλάχος, έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, υλοποιούμε με τη συζήτηση του σημερινού νομοσχεδίου μια από τις προεκλογικές εξαγγελίες μας. Λίγους μήνες μετά τις εκλογές προωθούμε το μεγάλο στόχο για την ενίσχυση της περιφερειακής ανάπτυξης και την ενίσχυση του «επιχειρείν». Κάνουμε το πρώτο βήμα για να μπορέσει η περιφέρεια να μπει σε μια τροχιά ανάπτυξης. Ο νέος αναπτυξιακός νόμος θα είναι το βασικό εργαλείο της νέας αναπτυξιακής και οικονομικής πολιτικής. Και βέβαια αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα μιας από τις πέντε θεσμικές παρεμβάσεις που από κοινού συγκροτούν μια δυναμική αναπτυξιακή πολιτική.
Η πρώτη ήταν η απογραφή. Προχωρήσαμε στη δημοσιονομική εξυγίανση και αποκαταστήσαμε την εικόνα της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεύτερον, με το απλοποιημένο σύστημα αδειοδοτήσεων των μεταποιητικών και εμπορικών επιχειρήσεων προχωράμε στην πάταξη της γραφειοκρατίας.
Τρίτον, με το νέο φορολογικό νόμο προωθούμε μια νέα φορολογική πολιτική με μείωση της επιβάρυνσης των επιχειρήσεων, αλλά και των φυσικών προσώπων
Τέταρτον, με την επιτάχυνση της υλοποίησης του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης αυξάνουμε σε πολλούς τομείς τους μέσους όρους του ρυθμού απορρόφησης των κονδυλίων.
Και πέμπτον, βεβαίως ο αναπτυξιακός νόμος που εμείς δίνουμε μεγάλη έμφαση, έμφαση στην επιχειρηματικότητα και στην περιφερειακή ανάπτυξη. Γι’ αυτό το νομοσχέδιο ακούστηκε από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ότι δεν έχει τίποτε καλό. Τα σχόλια ήταν ποικίλα θα έλεγα. Ελέχθη ότι, μα, νόμος υπήρχε. Αν υπήρχε ο νόμος γιατί δεν εφαρμόστηκε και σε κάθε περίπτωση γιατί δεν είχαμε αποτελέσματα; Αν ο νόμος δεν ήταν αποτελεσματικός τότε γιατί ο κ. Παπανδρέου δηλώνει, πολύ κακό για το τίποτε;
Γιατί ο κ. Παπανδρέου προαναγγέλλει ότι με το νέο αναπτυξιακό νόμο ουσιαστικά πάνε τουλάχιστον δύο ακόμη χρόνια χαμένα; Δεν σκέπτεστε ότι με την παραδοχή ότι θα έχουμε δύο χρόνια ακόμα χαμένα, ότι ήταν χαμένα και όλα τα προηγούμενα; Μα, όλα τα προηγούμενα χρόνια ο κ. Παπανδρέου ήταν στην Κυβέρνηση. Βεβαίως την απάντηση νομίζω ότι την έχουμε ξεκάθαρη. Το ΠΑΣΟΚ απέτυχε και αυτό νομίζω το ξέρουν όλοι οι πολίτες. Το ξέρουν ιδιαίτερα οι πολίτες και οι επιχειρηματίες στις περιοχές όπου ζουν και δραστηριοποιούνται γιατί έχουν να αντιμετωπίσουν μια σωρεία προβλημάτων.
Εμείς δεν είπαμε ότι το νομοσχέδιο αυτό είναι πανάκεια και ότι ως διά μαγείας θα έλθει και θα λύσει τα πάντα. Ασφαλώς θα υπάρξουν δυσκολίες. Όμως, γίνεται μια προσπάθεια στο ξεκίνημα της νέας τετραετίας και βεβαίως είμαστε όλοι εδώ για να κρίνουμε την αποτελεσματικότητα αυτής της προσπάθειας και πάνω απ’ όλα να γίνουν διορθωτικές προτάσεις κατά τη διάρκεια της εφαρμογής του.
Δεν θα ήθελα να επεκταθώ σε θέματα τα οποία και οι Υπουργοί και οι συνάδελφοι που μίλησαν τις δύο αυτές μέρες έχουν πει ξανά και ξανά. Θα ήθελα να δώσω έμφαση σε δύο θέματα. Το ένα έχει να κάνει με την Αττική. Λέμε συνέχεια προς κάθε κατεύθυνση ότι η Αττική δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν ενιαίος νομός και εν πάση περιπτώσει δεν μπορούμε να ισοπεδώνουμε τα πάντα. Άλλο Αθήνα και Πειραιάς και άλλο η Περιφέρεια Αττικής. Όπως λέω χαρακτηριστικά –και είπε και ο συνάδελφος ο Θανάσης ο Μπούρας- η Αττική έχει τη δικιά της περιφέρεια. Μια περιφέρεια που φιλοξενεί πολλές δραστηριότητες και που θέλει τη βοήθεια του κράτους. Δεν θα πω να μη βοηθηθεί η ελληνική περιφέρεια. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα το πει αυτό. Ούτε έχω τη γνώση, αλλά και εν πάση περιπτώσει, δεν είμαι σε θέση εγώ να πω πού πρέπει να δοθεί βοήθεια. Όμως, πρέπει όλοι να κατανοήσουμε ότι στην Αττική ζει η μισή Ελλάδα. Το να προσπαθούμε να δώσουμε φιλί ζωής σ΄ έναν νεκρό είναι μάταιο, όσο και αν μας ενοχλεί, όσο και αν δεν μας αρέσει. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Εδώ στην Περιφέρεια Αττικής έχουμε τουλάχιστον τρεις δυναμικές περιοχές: η μια που ξεκινάει από το Λαύριο και περιλαμβάνει την Κερατέα, το Μαρκόπουλο, το Κορωπί, την Παιανία, με μια δυναμική βιομηχανική περιοχή. Μια δεύτερη που ξεκινάει από τον Άγιο Στέφανο, Κρυονέρι, Αυλώνα, και μια τρίτη που ξεκινάει από τις Αχαρνές, κατεβαίνει Ασπρόπυργο και φτάνει Μαγούλα, Μάνδρα, Ελευσίνα και τα Μέγαρα. Είναι τρεις δυναμικές περιοχές, οι οποίες περιμένουν την κρατική φροντίδα και στοργή. Δεν μπορεί, λοιπόν, να αντιμετωπίζεται ως ενιαίος νομός ο Νομός Αττικής.
Περιμένουμε να δούμε κάποιες πρωτοβουλίες και προς την κατεύθυνση αυτή συνάδελφοι από διάφορα κόμματα –σχεδόν όλοι- καταθέσαμε μια τροπολογία η οποία προβλέπει να υπαχθούν στην «περιοχή Γ΄» κομμάτια της Ανατολικής και Δυτικής Αττικής, γιατί τα έχουμε ανάγκη. Είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί. Και αυτήν τη φωνή αγωνίας –απόγνωσης αν θέλετε- που καταθέτουμε εδώ οι συνάδελφοι της Αττικής, της τέταρτης εκλογικής περιφέρειας της Ελλάδας, δεν μπορεί να πάει στην άκρη.
Περιμένουμε συγκεκριμένη απάντηση. Αν ναι, έχει καλώς και αν όχι, γιατί; Και τι πρόβλεψη υπάρχει για το μέλλον;
Και επειδή, κύριε Πρόεδρε ο χρόνος τρέχει, θα μου επιτρέψετε να κλείσω με μια ακόμη παρατήρηση. Υπάρχει ένα αίτημα του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου. Βλέπουμε στο άρθρο 7 παράγραφος 3α’ του σχεδίου, να αναφέρεται ότι σε περίπτωση που τεχνικοοϊκονομική μελέτη συνοδεύει αίτηση υπαγωγής στις διατάξεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, συνολικού κόστους άνω των 250.000 ευρώ, υπογράφεται από οικονομολόγο, μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου ή από μηχανικό εξειδικευμένο στο κύριο αντικείμενο της επένδυσης μέλους του ΤΕΕ.
Υπάρχει το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο. Υπάρχουν επενδύσεις που αφορούν τη γεωργία, την κτηνοτροφία. Θα υπογράψουν οι μηχανικοί; Έλεος, επιτέλους! Δεν ζητώ να αποκλειστεί κανείς. Ζητώ όμως να προστεθούν με κάθε σοβαρότητα και υπευθυνότητα στο τέλος και οι γεωτεχνικοί, μέλη του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου εφόσον το κύριο αντικείμενο της επένδυσης είναι εξειδικευμένο. Πώς αποκλείονται οι γεωτεχνικοί; Δεν ξέρω, ποιος μπορεί να τους υποκαταστήσει; Γιατί εδώ γεννάται ένα μεγάλο πρόβλημα. Το ζήτησε το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο, το ζήτησαν όλοι οι σύλλογοι και εν πάση περιπτώσει, εγώ περιμένω από τη μεριά της Κυβέρνησης, των κυρίων Υπουργών, να μου πουν ποιος μπορεί να υποκαταστήσει τους γεωτεχνικούς, γιατί νομίζω ότι σε όλα υπάρχει ένα όριο.
Λοιπόν, εγώ παρακαλώ πάρα πολύ να προστεθεί και το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο και να τελειώνει εκεί το θέμα.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Βλάχο.
Ο κ. Σαλαγιάννης , απών. Διαγράφεται.
Ο κ. Χωρέμης έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΧΩΡΕΜΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο αναπτυξιακός νόμος της Κυβέρνησης έρχεται με σημαντική καθυστέρηση και μάλιστα όταν στη χώρα επικρατεί όλο το διάστημα από τις εθνικές εκλογές του Μαρτίου έως σήμερα, ένα βαρύ κλίμα επενδυτικής άπνοιας και επενδυτικού χειμώνα.
Έχει σταματήσει σχεδόν κάθε επενδυτική δραστηριότητα. Στα δημόσια έργα, στις δημοπρατήσεις, στα επιχειρηματικά σχέδια υπάρχει πλήρης ακινησία. Αφού η Κυβέρνηση ακύρωσε στην πράξη τον αναπτυξιακό νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και συνέβαλε έτσι καθοριστικά στην εννιάμηνη αποχή από τις επενδύσεις, τώρα με το τέλος του 2004 προωθεί την ψήφιση του νέου αναπτυξιακού νόμου της χώρας έχοντας όμως σπαταλήσει σημαντικό χρόνο όσον αφορά τις επενδύσεις.
Όσον αφορά την ουσία τώρα του νομοσχεδίου, ο μεγάλος αριθμός των κοινών υπουργικών αποφάσεων –περίπου εξήντα τον αριθμό, αυτό που ονομάζουμε παράγωγο δίκαιο που η διαμόρφωσή του είναι προϋπόθεση για την όποια εφαρμογή του νόμου- θα απορροφήσει έναν επιπλέον χρόνο με τις εκδόσεις των αποφάσεων και των διαταγμάτων αυξάνοντας σε δύο τα χρόνια κατά τα οποία η χώρα θα στερείται επενδύσεων και επιχειρηματικών προσπαθειών.
Σε σχέση άλλωστε με το 2007 χρόνο κατά τον οποίο ο χάρτης των περιφερειακών ενισχύσεων αλλάζει, απομένει συνεπώς μόνο το 2006 για την αξιοποίηση του νόμου αυτού. Γι’ αυτό τονίζω και εγώ ότι η καθυστέρηση αυτή συνιστά ευθεία βολή κατά των επενδύσεων και αναδεικνύει και την αναντιστοιχία των προεκλογικών δεσμεύσεων και λόγων της Νέας Δημοκρατίας αλλά και των προσδοκιών που εντέχνως καλλιέργησε τους Έλληνες πολίτες σε σχέση με τη σημερινή αδυναμία της να απαντήσει θετικά στην ανάγκη ενίσχυσης της αναπτυξιακής προσπάθειας της χώρας και του ελληνικού λαού.
Πρόκειται για νομοσχέδιο που ενώ επικαλείται στην εισηγητική έκθεση –και το αναφέρει και ο τίτλος του- την πρόθεση ενίσχυσης της περιφερειακής σύγκλισης και της απλούστευσης των εργασιών, στην ουσία με την οριζόντια διάχυση των πόρων, με άλλα λόγια δίνοντας κίνητρα σε όλους και για όλα, ενώ οι πόροι είναι ελάχιστοι, άρα έτσι παύουν να είναι κίνητρα, η περιφερειακή σύγκλιση της χώρας, παραμένει ζητούμενο. Ο δε μεγάλος αριθμός των κοινών υπουργικών αποφάσεων και των διαταγμάτων πέραν της μη εξειδίκευσης που θα έπρεπε να περιέχει ο νόμος για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες κινείται στα όρια της συνταγματικότητας, αλλά και στη λογική των πελατειακών σχέσεων όταν ουσιαστικά με αποφάσεις Υπουργών θα εντάσσεται ή όχι το οποιοδήποτε επενδυτικό σχέδιο.
Πράγματι, είναι σωστό ότι κανένας αναπτυξιακός νόμος δεν είναι από μόνος του ικανός να δημιουργήσει συνθήκες σταθερής ανάπτυξης. Όμως, στο νομοσχέδιο αυτό απουσιάζουν πλήρως οι στοχεύσεις ώστε να διευκολυνθούν τομείς με συγκριτικά πλεονεκτήματα και να ενισχυθούν τομείς και περιοχές με ειδικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Με τη διάχυση των πόρων και των κινήτρων προς πάσα κατεύθυνση, οδηγεί αναπόφευκτα σε κατακερματισμό των προσπαθειών και διασπάθιση των πόρων. Πελατειακή και παλαιοκομματική λογική η οποία βρίσκει σ΄ αυτό το νομοσχέδιο την πλήρη καταξίωσή της, αντί βεβαίως της ορθολογικής, σύγχρονης και αντικειμενικής στόχευσης σε συγκεκριμένους τομείς και περιοχές: επιβεβλημένο βήμα και με βάση τις θετικές, αλλά και τις αρνητικές εμπειρίες τις οποίες έχουμε αποκτήσει από τα νομοθετικά πλαίσια των προηγούμενων κυβερνήσεων. Έτσι, επιστρέφουμε στο παρελθόν και στη λογική του κομματικού οφέλους και της αδιαφάνειας. Πώς άλλωστε να μην επιχειρηματολογήσουμε πάνω σ’ αυτό το ζήτημα όταν προκύπτει από τον τρόπο αξιολόγησης των επενδυτικών σχεδίων. Μια τακτική που ακολούθησε και στο παρελθόν η Νέα Δημοκρατία, παραδείγματος χάριν, στην εφαρμογή του Α΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, μια τακτική κατακερματισμού των έργων, περιορισμού της απορρόφησης που άλλωστε επεσήμανε επισημότατα η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μ’ αυτόν τον τρόπο θα γίνει η αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας και η παραγωγική ανασυγκρότησή της; Μ’ αυτόν τον τρόπο θα γίνει η στροφή που επιβάλλεται στις επενδύσεις, με καινοτομία με νέες τεχνολογίες, νέα επιχειρηματικότητα και ποιότητα; Με επιστροφή στις αντιλήψεις του χθες; Το σχέδιο νόμου εισάγει το κίνητρο της επιδότησης του κόστους απασχόλησης. Πρόκειται όμως για ένα εικονικό μέτρο που υποκριτικά απαντά στο ζήτημα της ανεργίας. Διότι η εναλλακτική δυνατότητα για τους επενδυτές να επιχορηγούνται μέσω της φοροαπαλλαγής ασφαλώς και δεν θα οδηγήσει σε χρήση αυτού του μέτρου από τους επιχειρηματίες.
Και εδώ ασφαλώς υπάρχει ένα ηθικό ζήτημα που σχετίζεται με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της Νέας Δημοκρατίας. Δηλαδή, ποιο είναι το άλλο μέτρο που η Κυβέρνηση θα υλοποιήσει και θα εφαρμόσει προκειμένου να περιορίσει αυτό το οξύτατο πρόβλημα της ανεργίας στη χώρα μας; Είχε δεσμευθεί σαφώς προεκλογικά ότι θα απαντήσει με περιορισμό της ανεργίας και πολύ σύντομα. Άλλωστε οι μικρές πιστώσεις που προβλέπονται στον προϋπολογισμό του 2005 έρχονται σε αντίθεση με τον υπεραισιόδοξο χαρακτήρα του νομοσχεδίου.
Επιπλέον μια παρατήρηση: Η εξομοίωση της περιφέρειας με το κέντρο σε επίπεδο ποσοστού ενίσχυσης κοντά στο 35% με 40% ασφαλώς και δίνει τη δυνατότητα να επιχειρηματολογούμε και να κρίνουμε το νομοσχέδιο λέγοντας ότι παρέχει κίνητρα αδιακρίτως προς κάθε κατεύθυνση και αυτό ασφαλώς συνιστά χαριστική βολή στην περιφερειακή σύγκλιση της χώρας που ήταν και προεκλογική δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας. Το ερώτημα παραμένει: Ποιοι θα ικανοποιηθούν από τις ρυθμίσεις; Ποιοι θα γευθούν τις επιχορηγήσεις όταν τα κίνητρα είναι για όλους και για όλα και οι πόροι τόσο περιορισμένοι; Όταν δεν υπάρχουν δεσμεύσεις, ποσοστώσεις κατά περιοχές, κατά τομέα, και η αξιολόγηση των επενδυτικών σχεδίων θα γίνεται από ιδιωτικά επενδυτικά γραφεία; Είναι δυνατόν να δεχθεί κανείς ότι έτσι κατοχυρώνεται και διασφαλίζεται η αντικειμενικότητα στην αξιολόγηση; Και άρα ποια η ευθύνη απέναντι στην πανθομολογούμενη ανάγκη ενίσχυσης της οικονομίας; Και ποιος ο σεβασμός των χρημάτων των Ελλήνων φορολογουμένων όταν το πλέγμα της γραφειοκρατίας, της αδιαφάνειας της διαφθοράς…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Χωρέμη, τελειώνετε παρακαλώ.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΧΩΡΕΜΗΣ: …και του κομματικού οφέλους θα καταστεί κυρίαρχο;
Επιτρέψτε μου, κύριε Πρόεδρε, για μερικά δευτερόλεπτα να αναφερθώ στην περιοχή μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ πολύ γρήγορα.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΧΩΡΕΜΗΣ: Σύμφωνα με τον πίνακα της EUROSTAT η Κορινθία είναι στη δεύτερη θέση όσον αφορά το ΑΕΠ και έτσι δεν θα τύχει της δυνατότητας να έχει το επιπλέον 15% ενίσχυσης στις μικρομεσαίες τις επιχειρήσεις. Και σας ρωτώ. Τι θα πείτε στους Κορίνθιους πολίτες; Ότι η ανάπτυξη του καζίνο στην περιοχή με τις άλλες παρενέργειές του, καθίσταται λόγος για να περιορίσουμε την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην Κορινθία;
Ολοκληρώνω λέγοντας ότι αυτή η κριτική μας ασφαλώς και είναι οξεία υπό την έννοια ότι υπάρχει η αμφιβολία αν πραγματικά στοχεύει το νομοσχέδιο στους στόχους τους οποίους επικαλείται η ηγεσία του Υπουργείου ή αν πραγματικά μας ωθεί με το δικό του τρόπο, με έναν άλλο τρόπο, σε μια προεκλογική περίοδο, μια ειλημμένη απόφαση, δηλαδή, της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας προκειμένου να πάμε σε εκλογές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Χωρέμη.
Κύριοι συνάδελφοι, έχει ζητήσει τον λόγο ο Υπουργός κ. Παυλίδης.
Κύριε Παυλίδη, έχετε οκτώ λεπτά.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα συζητουμένου του σχεδίου νόμου για την περιφερειακή ανάπτυξη με προοπτική τη «σύγκλιση» συνέβησαν και δυο άλλα γεγονότα.
Πρώτον, από το πρωί βρίσκεται στα Δωδεκάνησα, επισκέπτεται την Κω –επεσκέφθη μάλλον- την Κω και την Κάλυμνο, ο Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, κ. Παπανδρέου. Είχα την ευκαιρία να τον συναντήσω το πρωί στο αεροδρόμιο και να του κάνω μια γενική ενημέρωση για τα όσα επρόκειτο να αντιμετωπίσει εκεί. Πήγε, λοιπόν, κάτω και δήλωσε ότι «η Νέα Δημοκρατία δεν έχει σχεδιάσει νησιωτικές πολιτικές και γι’ αυτό και δεν τις εφαρμόζει και καθ’ όσον αφορά την τακτική της στην ακτοπλοΐα είναι αυτή η οποία έχει αναστατώσει το σύμπαν».
Απάντηση: Η ανυπαρξία επί προηγουμένων Κυβερνήσεων πολιτικών περί τα νησιά οδήγησε σήμερα τα νησιά –και σας το λέγω ως νησιώτης Βουλευτής, κατ’ αρχήν, και μετέπειτα ως Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής εις την …
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Είναι επί του νομοσχεδίου η ομιλία του κ. Παυλίδη;
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): … κατάσταση που σήμερα ευρισκόμεθα.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Ο Κανονισμός λέγει να είναι σχετική η ομιλία με το θέμα.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Κύριε Πάγκαλε, είσθε και εσείς νησιώτης, ζείτε στην Κέα και γνωρίζετε τι θα πει θάλασσα, γνωρίζετε τον αποκλεισμό ελλείψει πλοίων! αυτά μας παραδώσατε. Παραλάβαμε το Αιγαίο… «αβάπορο», παραλάβαμε το Αιγαίο υπανάπτυκτο, παραλάβαμε το Αιγαίο να έχει πρόβλημα ηλεκτρικής ενέργειας να έχει πρόβλημα νερού και να έχει πρόβλημα Δημόσιας Διοίκησης.
Κύριοι συνάδελφοι, έχω στα χέρια μου δημοσιεύματα τα οποία παρουσιάζουν τους Νομάρχες του Αιγαίου να κατεβαίνουν σε «απεργία» –αν έχετε το Θεό σας- γιατί οι υπηρεσίες τους δεν μπορούν να λειτουργήσουν ελλείψει του βασικώς αναγκαίου προσωπικού. Έχω δημοσιεύματα τα οποία αναφέρονται στο πώς λειτουργούν τα κατάλοιπα των αποφάσεων που είχατε πάρει για τα νησιά –και οι οποίες ακόμη δεν άλλαξαν όλες- και έχουν σχέση με το σύστημα υγείας, το σύστημα εκπαιδεύσεως που επί είκοσι χρόνια τα αφήσατε να οδεύουν από το κακό στο χειρότερο...
Σήμερα επιχειρείται να γίνει μια προσπάθεια όχι να λυθούν, κύριοι συνάδελφοι, όλα τα αναπτυξιακά προβλήματα της χώρας μας, αλλά κατά την κρίση μου, σε Νομούς όπως Λέσβος, Χίος, Σάμος, Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, αλλά και εις άλλους, να δοθεί η δυνατότητα σε κάποιους που μέχρι σήμερα δεν μπορούσαν να περάσουν στην αναπτυξιακή διαδικασία, με απλά βήματα, απλά μέτρα να αντλήσουν ό,τι το κράτος μπορεί να προσφέρει ώστε κάτι επιτέλους να γίνει. Υπό την ιδιότητα του Υπουργού Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής έχω να σας πω τα εξής: εμείς ζήσαμε στο Αιγαίο όλες τις αναπτυξιακές προσπάθειες από το 1974. Νεαρός Βουλευτής ενθυμούμαι το ν. 289 ο οποίος έγινε μόνο για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Ακολούθησε ο ν. 849, ο ν. 1116 και οι μετέπειτα νόμοι των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.
Κύριοι συνάδελφοι, όλοι αυτοί οι νόμοι κάτι έκαναν ο καθένας. Δεν μηδενίζω την προσπάθεια κανενός. Αλλά για να φτάσουν σήμερα οι συνάδελφοι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ν’ αξιούν και να προβάλλουν και να κρίνουν και να κατακρίνουν σημαίνει πως κάτι δεν πήγε καλά με την αναπτυξιακή προσπάθεια από το 1981 και ύστερα, δηλαδή από εντάξεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέχρι το 1981 όποια προσπάθεια έγινε, έγινε χωρίς προγράμματα κοινοτικά, μόνο από το εθνικό χρήμα, μόνο από τον ιδρώτα του ελληνικού λαού χωρίς καμιά ενίσχυση από ταμεία τα οποία σήμερα μας έχουν δώσει δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων.
Εγώ πιστεύω ότι αυτός ο νόμος θα προσφέρει ουσιαστικά. Και επιτρέψτε μου να περιοριστώ στα νησιά. Θα προσφέρει γιατί επιτέλους δίνεται η δυνατότητα σ’ όσους θα κάμουν επέμβαση δι’ επιχειρήσεως μικρομεσαίας, -αυτές μπορούμε να έχουμε στα νησιά, μακάρι να μπορούσαμε να έχουμε και μεγαλύτερες- να αντλήσουν και να εξαντλήσουν το υψηλότερο ποσοστό που παρέχει ο νόμος, το 55% σαν επιχορήγηση του κόστους επενδύσεως. Δεν γινόταν με τον προηγούμενο νόμο. Δεν γινόταν, κύριοι συνάδελφοι. Έχουμε τη δυνατότητα να δούμε σήμερα να επιχειρείται να λυθούν –λέω να «επιχειρείται» διότι η λύση θα εξαρτηθεί απ’ αυτόν που θα πάρει στα χέρια του το νόμο, καθόσον η εφαρμογή του νόμου αποδεικνύει την αξία του ή την επιτυχία του – έχουμε, λοιπόν, τη δυνατότητα να λύσουμε π.χ. μέρος αν όχι όλο το πρόβλημα που λέγεται νερό στα νησιά.
Κύριοι συνάδελφοι, θα το έχετε προσέξει ότι για πρώτη φορά εμφανίζεται η δυνατότητα της επιχορήγησης για να κάνουμε εγκαταστάσεις αφαλάτωσης, να πιούμε νερό στα νησιά μας. Και το λέω αυτό για τον εξής λόγο: δυο νομοί, Δωδεκάνησα και Κυκλάδες φέτος θα πληρώσουν –πληρώνουν δηλαδή διά του Υπουργείου Οικονομίας και του Υπουργείου Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής- 3.000.000.000 δραχμές μόνο για μεταφορά νερού. Όλος ο κόσμος έχει χρησιμοποιήσει την αφαλάτωση. Και εμείς τη θεωρούμε ως κάτι το απροσπέλαστο και το απλησίαστο. Να, λοιπόν, η δυνατότητα. Οι κύριοι εκπρόσωποι των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης να εκμεταλλευθούν αυτήν την ευκαιρία.
Πολλές από τις διατάξεις αυτού του νόμου, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, είναι ιδέες και δικές σας που επί χρόνια εδώ τις συζητούσατε. Λησμόνησαν οι παλαιότεροι των συναδέλφων ότι μιλούσαμε για την ανάπτυξη του θεραπευτικού τουρισμού σε μια χώρα που είναι ευνοημένη από το Θεό; Κλίμα; Ακόμη καλό κλίμα. Ιδού! Η διάταξη περί θεραπευτικού τουρισμού αναπτυσσομένου δι’ επιχορηγήσεων από το κράτος μας, είναι σήμερα μια από τις διατάξεις που σας καλούμε να τις ψηφίσετε.
Κύριοι συνάδελφοι, γιατί δεν σας ενδιαφέρει το γεγονός ότι ανακοινώθηκε πως από τα ποσά που θα διατεθούν για την εφαρμογή αυτού του νόμου, κάθε χρόνο το 70% θα διατίθεται για την ενίσχυση όσων θα επιχειρήσουν να ενταχθούν στο νόμο και θα είναι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και το 30% για μεγαλύτερες από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Γιατί δεν σας αρέσει; Τόσα χρόνια εσείς δεν φωνάζετε για τους μικρομεσαίους τους ταλαιπωρημένους, τους μικρομεσαίους που δεν τους έχει κανείς αντιμετωπίσει θετικά; Είσθε το κόμμα που λέγατε ότι υπάρχουν οι ευνοούμενοι και οι μη ευνοούμενοι. Ελάτε, λοιπόν, και ψηφίστε, για να στηρίξουμε τους μικρομεσαίους.
Κύριοι συνάδελφοι, εμφανίζεται σε αυτό το νομοσχέδιο ξεκάθαρα ο όρος «παραμεθόριος», ξεχασμένος σε πάρα πολλές περιπτώσεις από την προκάτοχο κυβέρνηση. Παραμεθόριες περιοχές, είτε αυτές είναι στην ηπειρωτική Ελλάδα είτε είναι –προπάντων- στη νησιωτική Ελλάδα, με επενδύσεις που θα απολαύσουν ενίσχυση εξαντλούσαν το ύψος των ενισχύσεων, 55% του κόστους της όποιας επενδύσεως.
Είναι αυτοί οι λόγοι, κατά την κρίση μου, ιδιαίτερα σημαντικοί και επιβάλλουν τη στήριξη της προσπάθειας που κάνει τώρα το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας όπως το λέγαμε παλαιότερα, Οικονομίας και Οικονομικών όπως το λέμε σήμερα. Πρέπει να αγκαλιάσουμε αυτήν την προσπάθεια.
Χαίρομαι γιατί ογδόντα περίπου συνάδελφοι ζήτησαν να λάβουν το λόγο. Παλαιότερα εμείς θεωρούσαμε αυτές τις ευκαιρίες μοναδικές για να προβάλουμε ιδέες για τις εκλογικές μας περιφέρειες. Σήμερα τα πάντα είναι έτοιμα, τακτοποιημένα. Η «ζωνοποίηση» της Ελλάδας δεν διαφέρει απ’ αυτήν που είχατε κάμει εσείς. Διερωτήθηκα δε, γιατί ο εισηγητής της Μειοψηφίας μάς εμέμφθη; Εμείς βασιζόμασθε στο «χάρτη των ενισχύσεων» που υπεγράφη το 2001 και ισχύει υποχρεωτικά μέχρι το 2006.
Μα, εσείς υπογράψατε, κύριε Βερελή, αυτό το χάρτη. Εμείς τον υπογράψαμε; Μέχρι να εξαντληθεί η ζωή του θα τον υποστούμε. Έχουμε υποχρέωση.
Κύριε Πρόεδρε, επιχειρώ να ζητήσω από τους συναδέλφους να δώσουν θετική ψήφο σε ένα σχέδιο νόμου το οποίο κάνει σαφέστατες προβλέψεις καθόσον αφορά στη νησιωτική Ελλάδα και για τα μικρά νησάκια μας τα κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό κατοίκους, ένα όριο που εσείς είχατε επιλέξει. Κάνει σαφείς προβλέψεις για τα παραμεθόρια νησιά. Κάνει σαφείς προβλέψεις για νέες δραστηριότητες, που επιλύουν προβλήματα. Κάνει σαφείς προβλέψεις για ενίσχυση κάποιων μικροϊδιοκτητών σκαφών ώστε να εκσυγχρονίσουν τα πλοιάριά τους. Δεν είναι μόνο ξενοδοχειακού χαρακτήρα αυτές οι διατάξεις.
Και βεβαίως τονίζω ότι καλώς πράττει το νομοσχέδιο και απευθύνεται σε όσους θα έχουν το θάρρος να κάμουν επενδύσεις τουριστικού χαρακτήρα. Μας αρέσει, δεν μας αρέσει είναι μια καλή πηγή αντλήσεως εισοδήματος, προπάντων στα νησιά μας. Είμαι βέβαιος ότι θα γίνει σωστή αξιοποίηση των διατάξεων του παρόντος νομοσχεδίου και δεν θα επαναληφθεί εκείνο το σκορποχώρι του ν. 1262. Ζητώ και εγώ, όπως και ο συνάδελφος Υπουργός Οικονομίας, να αγκαλιάσουμε το νομοσχέδιο. Είναι εξαιρετικές οι ευκαιρίες που δίνει. Μετρημένες, καθαρές και εύκολες διαδικασίες.
Θα παρακαλούσα, όμως, κύριε συνάδελφε, κατά την εφαρμογή του νόμου προπάντων να προσέξουμε το γραφειοκρατικό μέρος και ιδιαίτερα στη νησιωτική Ελλάδα, όπου το Υπουργείο μας έχει ήδη ετοιμάσει την πρότασή του.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει αίτηση του συναδέλφου Βουλευτή κ. Θεόδωρου Πάγκαλου να του δοθεί άδεια και να του επιτραπεί να ομιλήσει για την εφαρμογή του Κανονισμού, βάσει του άρθρου 67 εδάφιο 1. Παρ’ όλο που είναι από δυο Βουλευτές, συνυπολογίζουμε την υπογραφή κάποιων.
Κύριε Πάγκαλε, έχετε το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ ότι παραβιάστηκε ο Κανονισμός και συγκεκριμένα το άρθρο 66 παράγραφος 8. Θεωρώ ότι ο Υπουργός κ. Παυλίδης παρίσταται ισοδυνάμως με κάθε άλλο Υπουργό στη συζήτηση αυτού του νομοσχεδίου. Καταλαβαίνετε ότι θα είναι αδύνατον να κάνουμε το κοινοβουλευτικό μας έργο αν όλοι οι Υπουργοί της Κυβέρνησης –δόξα τω Θεώ είναι πενήντα ένας- έρχονται σε όλα τα νομοσχέδια και αγορεύουν όλοι επί παντός νομοσχεδίου. Τότε δεν θα υπάρχει χρόνος να μιλήσουν οι Βουλευτές.
Ήρθε εδώ όχι για να μας μιλήσει επί του νομοσχεδίου, αλλά για να απαντήσει στις αποψινές ειδήσεις τις οποίες μόλις είδε, όπου τω όντι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έκανε, ως είχε δικαίωμα, μια κριτική της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στη Δωδεκάνησο γύρω από τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες.
Ήρθε, λοιπόν, ο κ. Παυλίδης εδώ και μας εξεφώνησε ένα λόγο για να μας αποδείξει ότι όλα βαίνουν καλώς στη Δωδεκάνησο και ότι οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες λειτουργούν καλύτερα από κάθε άλλη φορά και να απαντήσει στον Αρχηγό της Αντιπολιτεύσεως.
Θεωρώ ότι αυτή η χρήση του Βήματος της Βουλής είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και σας την επισημαίνω.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Θεωρώ ότι το Προεδρείο πρέπει στις περιπτώσεις αυτές να παρεμβαίνει και να παρακαλεί τον ομιλούντα, ακόμη και αν είναι Υπουργός –ιδίως αν είναι Υπουργός- να μιλήσει αυστηρά επί του θέματος και όχι περί άλλων θεμάτων που δημιουργούνται από τον Τύπο, από την τηλεόραση κλπ. Αλίμονο αν γίνουμε εδώ διευρυμένο ηχείο των όσων καταμαρτυρούνται δεξιά και αριστερά στα δελτία των ειδήσεων στις τηλεοράσεις.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Πάγκαλε, δεν έχετε δίκιο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Προφανώς και δεν θα είχα δίκιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Βάσει του άρθρου 103, παράγραφος 2 στη συζήτηση παρεμβαίνει ο Υπουργός οποτεδήποτε ζητήσει το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Το γνωρίζω αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ξέρω ότι εσείς το γνωρίζετε, όπως γνωρίζετε και άλλα πολλά, αλλά υπάρχουν και άλλοι οι οποίοι δεν είναι της πολυμάθειας της δικής σας και δεν το ξέρουν. Επομένως, καλό θα είναι να το επαναλάβω, για να το υπενθυμίσω.
Πρώτον, λοιπόν, το άρθρο 103 λέει ότι Υπουργοί μπορεί να παρέμβουν οποτεδήποτε ζητήσουν το λόγο. Επειδή τώρα μιλάμε επί της αρχής και επί του συνόλου των άρθρων, τα τέσσερα λεπτά τα οποία μπορούν να παρέμβουν, γίνονται οκτώ. Το ίδιο επαναλαμβάνει και το Σύνταγμα στο άρθρο 66. «Οι Υπουργοί και οι Υφυπουργοί έχουν ελεύθερη είσοδο στις συνεδριάσεις …και ακούγονται». Αυτά ως προς το τυπικό.
Τώρα ως προς την ουσία, καθ’ όλη τη διάρκεια της συζητήσεως εδώ, όλοι οι συνάδελφοι, κυρίως των επαρχιών, είχαν τη δυνατότητα επειδή το αναπτυξιακό νομοσχέδιο είναι ένα νομοσχέδιο που καλύπτει όλη την Ελλάδα και έχει πλείστα όσα ενδιαφέροντα για τις επιμέρους περιοχές της χώρας, να μιλήσουν.
Επομένως, είναι ένα μεγάλο νομοσχέδιο στο οποίο μπορεί κανείς επί της ουσίας να τοποθετηθεί χωρίς να είναι εκτός νομοσχεδίου. Υπ΄ αυτήν την έννοια ο κ. Παυλίδης...
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Όχι, κύριε Παυλίδη, δεν αφορά εσάς. Δεν θα κάνουμε τώρα κουβέντα για το τίποτα.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Κύριε Πρόεδρε, μην αφήσουμε τον κ. Πάγκαλο με απορίες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν έχει καμιά απορία ο κ. Πάγκαλος. Νομίζω ότι εξηγήθηκε.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Τώρα μάλιστα που είναι και συνήγορος του κ. Παπανδρέου να μην τον αφήσουμε έτσι.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Επεσήμανε μεθοδεύσεις ο κ. Πάγκαλος, δεν είχε απορίες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Γίνεται μια συζήτηση ουσιαστική, στην οποία συμμετέχουν όλες οι πτέρυγες. Σας παρακαλώ να μην τη δυναμιτίσουμε.
Επομένως, ο κ. Παυλίδης τοποθετήθηκε επί της ουσίας, όπως τοποθετήθηκε το σύνολο της συντριπτικής πλειοψηφίας των συναδέλφων. Το θέμα θεωρείται λήξαν.
Προχωράμε στον επόμενο ομιλητή, που είναι ο κ. Καράογλου.
Κύριε Καραόγλου έχετε το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Για να προλάβω τυχόν επικλήσεις του Κανονισμού, θέλω να πω ότι η εισαγωγή που θα κάνω, μπορεί να φαίνεται ότι δεν έχει άμεση σχέση με το νομοσχέδιο, αλλά είναι στα πλαίσια...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Νομίζω ότι αυτό που είπα το καλύπτει, κύριε Καράογλου.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Ήταν λογικό και αναμενόμενο η πολυσυζητημένη δημοσιονομική απογραφή, που πιστή στις προφορικές της εξαγγελίες και όπως όφειλε απέναντι στον ελληνικό λαό έκανε πράξη η νέα διακυβέρνηση της χώρας, να προκαλέσει αντιμαχίες, κομματικές αντιπαραθέσεις, μια ευρύτατη συζήτηση στήριξης ή απαξίωσης της συγκεκριμένης ενέργειας.
Οι λόγοι είναι προφανείς. «Η ισχυρή οικονομία», το κύριο προεκλογικό όπλο του ΠΑΣΟΚ και του κ. Σημίτη προσωπικά για δυο συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις, αποδείχθηκε ένα απλό ψεύτικο σύνθημα, αποδείχθηκε με τη γύμνια της ελληνικής οικονομίας, ένα προπαγανδιστικό επικοινωνιακό παιχνίδι και τίποτε άλλο. Αυτό άλλωστε ήταν κάτι που πάρα πολύ καλά ο ελληνικός λαός γνώριζε και γνωρίζει, μια που τα τραγικά αδιέξοδα της οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ τα βίωσε στην κυριολεξία «στο πετσί του».
Ήταν, λοιπόν, και είναι μονόδρομος για τη νέα Κυβέρνηση η αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας, κάτι που προσπαθεί να κάνει με τον συζητούμενο σε λίγες μέρες προϋπολογισμό, όπου η Κυβέρνηση επέλεξε το δρόμο της ήπιας προσαρμογής. Η Κυβέρνηση που εκφράζει πολιτικά το κόμμα του μέτρου, την ιδεολογία του μεσαίου χώρου, επέλεξε να αποφύγει τις κοινωνικές εντάσεις και τις συγκρούσεις με ήπιο τρόπο, με νοικοκύρεμα της οικονομίας, με περιστολές δαπανών –σπατάλες, θα έλεγα καλύτερα, από το περίφημο σπάταλο κράτος, όπως το κατάντησε το σύστημα του ΠΑΣΟΚ- με τη μείωση των αμυντικών δαπανών, δίνοντας έμφαση στο κοινωνικό κράτος και στις κοινωνικές παροχές στον ελληνικό λαό. Δίνοντας έμφαση στο τομέα της εθνικής παιδείας που τον θεωρεί κεφαλαιώδη και πραγματικά εθνικής σημασίας, φιλοδοξεί να αποκαταστήσει τη δημοσιονομική οικονομία της χώρας και να νοικοκυρέψει γενικά το κράτος.
Αλλά αυτά τα μέτρα από μόνα τους δεν είναι αρκετά για να πάρει μπροστά η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας, για να υπάρξουν επενδύσεις, για να υπάρξει ανάπτυξη του τόπου που τόσο πολύ την έχει ανάγκη. Υπάρχουν και άλλες προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να γίνει αυτό πραγματικότητα. Πρώτα-πρώτα χρειάζεται ένα ευνοϊκό, αλλά κυρίως σταθερό φορολογικό πλαίσιο, ένα ευέλικτο, αντιγραφειοκρατικό, θεσμικό πλαίσιο, αλλά και ένας ουσιαστικά αναπτυξιακός νόμος. Για όλα αυτά η Κυβέρνηση έκανε τις απαραίτητες κινήσεις της. Παρουσίασε και έκανε νόμο ένα νέο φορολογικό πλαίσιο σταθερό τουλάχιστον για μια τετραετία κατά δήλωση-δέσμευση του αρμόδιου Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, που προβλέπει παράλληλα μείωση των φορολογικών συντελεστών από το 35% στο 25% σε ό,τι αφορά τις κεφαλαιουχικές εταιρείες και από 25% σε 20% σε ό,τι αφορά τις προσωπικές εταιρείες, που αντικειμενικοποιεί το σύστημα ελέγχου με λίστες αναγνωρισμένων δαπανών που εκπίπτουν φορολογικά, που δεν επιβάλλει καμιά άλλη φορολογία, αντίθετα δίνει σημαντική ανακούφιση σε χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Παράλληλα, με τελικό στόχο την επανίδρυση του κράτους προχωράει η Κυβέρνηση σε νέους αντιγραφειοκρατικούς νόμους που θα απλοποιούν όλες τις διαδικασίες, που επιτέλους θα κάνουν φιλικό και προσβάσιμο το κράτος στον Έλληνα πολίτη, στον Έλληνα αλλά και στον ξένο επιχειρηματία.
Όλα τα παραπάνω μαζί με το συζητούμενο σήμερα αναπτυξιακό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης αποτελούν ένα πλέγμα μέτρων, μια «βεντάλια» οικονομικής πολιτικής που σταθερά, βήμα-βήμα, οργανωμένα και μεθοδικά ξεδιπλώνει η ελληνική Κυβέρνηση. Ο νέος αναπτυξιακός νόμος αποτελεί ένα βασικό εργαλείο και μια κεντρική πολιτική επιλογή στην εκπεφρασμένη και ήδη έμπρακτα αποδεδειγμένη βούληση της νέας διακυβέρνησης για επικέντρωση του ενδιαφέροντος στην περιφέρεια. Κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση για την ελληνική οικονομία και είναι ο καλύτερος δυνατός νόμος σύμφωνα με τα δεδομένα και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατ’ αρχήν, προέκυψε από ένα συστηματικό, ειλικρινή και ευρύτατο διάλογο με παραγωγικούς φορείς, τις προτάσεις των περισσοτέρων φορέων συμπεριλαμβάνει, συμβάλλει στη δημιουργία ενός υγιούς και δικαίου οικονομικού, επενδυτικού περιβάλλοντος με λιγότερη γραφειοκρατία, περισσότερα και πιο ορθολογικά κίνητρα και ίσες ευκαιρίες για όλους. Και το κυριότερο είναι ότι έχει στο επίκεντρό του τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας για την αρωγή και την ανάπτυξη των οποίων η Νέα Δημοκρατία πολλαπλώς έχει δεσμευθεί, αντιλαμβανόμενη τον πρωτεύοντα ρόλο που διαδραματίζουν στην εγχώρια παραγωγή και οικονομία.
Επομένως, ο νέος αναπτυξιακός νόμος ενισχύει και ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία, δημιουργώντας το περιβάλλον και τις προϋποθέσεις προσέλκυσης και υποστήριξης των επενδύσεων ανταγωνιστικότητας και εκτόνωσης της απασχόλησης. Αποτελεί το όχημα για την ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη και τη μείωση των ανισοτήτων και εν τέλει ο νέος αναπτυξιακός νόμος συμπυκνώνει όλη τη φιλοσοφία της νέας οικονομικής πολιτικής της νέας διακυβέρνησης, μιας οικονομικής πολιτικής η οποία κινείται προς την κατεύθυνση της περιφερειακής σύγκλισης, της αύξησης της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Και γι’ αυτό δεν αρκείται στον κρατισμό, αλλά παρέχει ένα πλαίσιο ισχυρών κινήτρων με στόχο την τόνωση της επιχειρηματικότητας, την ενίσχυση των εγχώριων και την προσέλκυση των ξένων επενδύσεων.
Ο νέος αναπτυξιακός νόμος, κύριοι συνάδελφοι, είναι ένας γενναίος νόμος, ένα άλμα προς αυτήν την κατεύθυνση της ανάπτυξης και ειδικά ορισμένα μέτρα του, όπως η κατάργηση του διαχωρισμού μεταξύ νέων και παλαιών επιχειρήσεων, η διεύρυνση των κατηγοριών επιλέξιμων δαπανών, η παροχή πρόσθετων επιχορηγήσεων για μια σειρά επενδύσεων και πρωτοβουλιών, οι πρόσθετες έως και δεκαπέντε μονάδες ενισχύσεις για τις μιικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα μέτρα για την ενίσχυση της απασχόλησης και πέρα από την περίοδο της επιχορήγησης και μια σειρά άλλων μέτρων.
Κλείνοντας και σε ό,τι αφορά το Νομό Θεσσαλονίκης ασφαλώς και δεν ικανοποιείται το πάγιο και ομόθυμο αίτημα για αλλαγή ζώνης κινήτρων του νομού. Ωστόσο, είναι κάτι που στην παρούσα φάση και παρά τη βούληση της νέας διακυβέρνησης δεν μπορούσε να εκτεθεί. Ωστόσο, πρέπει να παραμείνουμε προσανατολισμένοι στην ανάγκη αλλαγής της ζώνης κινήτρων, ώστε από το 2006 οπότε κάτι τέτοιο θα είναι εφικτό, ο Νομός Θεσσαλονίκης να αδράξει την ευκαιρία και να αποκτήσει τις ευκαιρίες που του ανήκουν. Απαιτείται όμως μια ορθολογική αξιολόγηση αναγκών και προοπτικών των περιοχών του Νομού Θεσσαλονίκης ώστε να υπάρξει ισόρροπη ανάπτυξη και σε επίπεδο νομαρχιακό. Περιοχές ιδιαίτερα υποβαθμισμένες και με αυξημένες ανάγκες όπως για παράδειγμα η επαρχία Λαγκαδά, απαιτείται να υπαχθούν στην Γ΄ ζώνη, ενώ άλλες του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος με πιο αυξημένα οικονομικά μεγέθη, μπορούν να ενταχθούν στη Β΄ ζώνη.
Και κλείνω με την τελευταία μου φράση: Ο νέος αναπτυξιακός νόμος κάνει το πρώτο βήμα. Η αλλαγή ζώνης κινήτρων στο νομό θα είναι το δεύτερο. Η Θεσσαλονίκη της ανεργίας, της αποβιομηχάνισης, των ανύπαρκτων υποδομών, των επί εικοσαετία χαμένων ευκαιριών, το αξίζει και το απαιτεί, ώστε επιτέλους να διαδραματίσει το ρόλο της τόσο στο εγχώριο γίγνεσθαι όσο και σ’ αυτό της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Ντόλιος έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΟΛΙΟΣ: Διαβάζοντας το νομοσχέδιο, κύριοι συνάδελφοι, είχα την αίσθηση ότι είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο ικανοποιεί τους πάντες. Παρακολουθώντας τη συζήτηση επιβεβαιώθηκε αυτή μου η αίσθηση. Είναι ένα νομοσχέδιο που λέει ναι σε όλα όπως και η Κυβέρνηση λέει ναι σε όλα με φόντο πάντα το Μάρτιο. Είναι ένα νομοσχέδιο που στον τίτλο του φρόντισε να έχει και την περιφερειακή σύγκλιση. Δεν ξέρω βέβαια και δεν κατάλαβα τι ακριβώς εννοεί την περιφερειακή σύγκλιση της χώρας μας με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την περιφερειακή σύγκλιση μεταξύ των περιφερειών, την περιφερειακή σύγκλιση μεταξύ της ελληνικής περιφέρειας και του κέντρου. Αλλά, εν πάση περιπτώσει ο τίτλος του νομοσχεδίου αλλά και οι συχνές αναφορές όλων των ομιλητών και από την πλευρά της Κυβέρνησης και από την πλευρά των συναδέλφων Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας φαίνεται ότι έχει σαν στόχο το νομοσχέδιο, την ανάπτυξη στην ελληνική περιφέρεια.
Στη μεταολυμπιακή περίοδο είναι αλήθεια ότι είναι φυσιολογικό να περισσεύουν τα λόγια για την ελληνική περιφέρεια. Για να δούμε όμως εάν τελικά υπάρχει κάποια συσχέτιση των λόγων με την πράξη. Για να δούμε τι έχει κάνει αυτή η Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με τις πράξεις της κατ’ αρχήν και στη συνέχεια θα πω και για τις μη πράξεις της. Στον προϋπολογισμό μειώνονται οι δημόσιες επενδύσεις και με δεδομένο ότι έχουν ολοκληρωθεί ή σχεδόν ολοκληρωθεί οι υποδομές στην Αττική εκ των πραγμάτων πλήττεται η ελληνική περιφέρεια. Να, λοιπόν, μια πράξη που έχει σχέση με την περιφερειακή ανάπτυξη.
Η πορεία εκτέλεσης του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Απαθώς την παρακολουθεί η Νέα Δημοκρατία. Μια πορεία η οποία βαίνει όσο περνάει ο καιρός σε βάρος της περιφέρειας. Και ήταν πολύ φυσιολογικό να συμβεί αυτό όταν το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης έχει τις δικές του λογικές τις οποίες θα έπρεπε να τις επανεξετάσουμε.
Μεγάλη ιδιωτική συμμετοχή σε μια σειρά επενδύσεων. Αναφέρθηκε και από ομιλητές της Νέας Δημοκρατίας, αν δεν κάνω λάθος από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο, τον κ. Πολύδωρα, το παράδειγμα της μαρίνας. Ερωτώ: πού θα επενδύσει ένας επενδυτής που θα κληθεί να βάλει κάποια εκατομμύρια ευρώ από την τσέπη του για να κάνει μαρίνα; Εκεί όπου υπάρχει ανάπτυξη ή εκεί που δεν υπάρχει; Στην περιφέρεια, στις λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές ή στις περισσότερο αναπτυγμένες περιοχές; Βλέπω ότι παρακολουθεί η Κυβέρνηση την εξέλιξη του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης με αμηχανία, απαθώς, με αδράνεια όπως συνήθως κάνει σε όλα τα ζητήματα και όλα βαίνουν σε βάρος της ελληνικής περιφέρειας.
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πολλά παραδείγματα για τη δράση μιας σειράς νομοσχεδίων τα οποία επιβαρύνουν την ελληνική περιφέρεια χωρίς να το έχουν σαν στόχο. Γιατί ακριβώς δεν υπάρχει αυτή η ευαισθησία, δεν υπάρχει αυτή η οπτική γωνία εκ μέρους της Κυβέρνησης και εκ μέρους της Βουλής ως ένα βαθμό, στην εξέταση όλων των νομοσχεδίων. Βεβαίως, το μεγαλύτερο πρόβλημα δημιουργείται από αυτά που δεν κάνει η Κυβέρνηση, από την πολιτική υστέρηση την οποία εμφανίζει και η οποία εκφράζεται με αμηχανία, με κοντόφθαλμες λογικές, με ταύτιση, με ένα σύστημα εξουσίας σε όλες τις βαθμίδες. Ίσως, κύριοι Υπουργοί, η μεγάλη πρόκληση αυτήν την περίοδο ήταν η αξιοποίηση των υποδομών που έχουν ολοκληρωθεί στην ελληνική περιφέρεια, η αξιοποίηση μιας σειράς πρωτοβουλιών που βρίσκονται σε εξέλιξη και πάνε πολύ καλά και ίσως το μεγάλο στοίχημα που έχετε να κερδίσετε είναι να ξεφύγετε από την αμηχανία και την αδράνεια.
Η ανάπτυξη της περιφέρειας, κύριε Υπουργέ, που είστε και άνθρωπος της αγοράς, δεν μπορεί να αφεθεί στην αγορά, σε καμία περίπτωση, σε καμιά χώρα του κόσμου. Η ανάπτυξη της περιφέρειας απαιτεί κρατική παρέμβαση. Είναι άνισες οι παράμετροι. Έχει πολλά πλεονεκτήματα το κέντρο. Υπάρχει το πληθυσμιακό, το συγκοινωνιακό πλεονέκτημα. Τελευταία μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες υπάρχει και το μεγάλο πλεονέκτημα των υποδομών. Πώς θα τα αντιπαρέλθει η περιφέρεια; Πώς θα υπερσκελίσει αυτά τα πλεονεκτήματα που παρουσιάζει στο κέντρο;
Πώς το κάνετε στο νομοσχέδιό σας; Διαβάζοντας τον πίνακα που έχετε στο άρθρο 4 φαίνεται ότι επιδότηση μεταξύ των διαφόρων ζωνών έχει διαφορά στην πρώτη και δεύτερη κατηγορία. Στις ευγενείς επενδύσεις –ο νεολογισμός είναι για να γίνω κατανοητός- στα ευγενή επενδυτικά σχέδια η διαφορά είναι μηδενική. Και ερωτώ: ποιες από τις επενδύσεις που αφορούν τις κατηγορίες 3, 4 και 5 θα πάνε στην ελληνική περιφέρεια; Ενισχύονται οι επενδύσεις που αφορούν προϊόντα του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα. Είναι πολύ φυσιολογικό αυτές οι επενδύσεις να εγκατασταθούν στην περιφέρεια. Όμως, σας είναι γνωστό ότι ο πρωτογενής και ο δευτερογενής τομέας δεν δημιουργούν απασχόληση. Όσο και να τον ενισχύσουμε -και πρέπει να τον ενισχύσουμε τον πρωτογενή τομέα- θα έχουμε έξοδο από την αγορά εργασίας του πρωτογενούς τομέα. Όσο και να ενισχύσουμε το δευτερογενή τομέα, δεν θα έχουμε δημιουργία πολλών θέσεων εργασίας. Το γνωρίζετε καλύτερα από μένα. Η μόνη ελπίδα είναι ο τριτογενής τομέας. Στον τριτογενή τομέα ισοσκελίζονται τα πάντα μεταξύ κέντρου και περιφέρειας. Έχουμε στόχο πράγματι την ανάπτυξη. Εάν έχουμε βάλει στο μυαλό μας ότι θα πρέπει να εμπλουτίσουμε το έμψυχο δυναμικό της ελληνικής περιφέρειας, τότε σε αυτές τις διαφορές θα έπρεπε να μείνουμε.
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι σε καμία απολύτως περίπτωση δεν προάγει την περιφερειακή ανάπτυξη και τη σύγκλιση. Είναι νομοσχέδιο το οποίο ικανοποιεί τα πάντα, αλλά έχει δυο βασικές αδυναμίες: Δεν έχει χρήματα και είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο θα εφαρμοστεί τουλάχιστον έξι μήνες μετά.
Κύριε Υπουργέ, ένα θέμα για τη Θράκη. Δεν αναφέρετε και δεν ζητώ να το αναφέρετε σε κάποια διάταξη, αλλά θα ήθελα μία δέσμευση από την πλευρά της Κυβέρνησης για τη συνέχιση του καθεστώτος της επιδότησης του 12%, ενός καθεστώτος που ισχύει από την εποχή του Γιώργου Γεννηματά και το οποίο γνωρίζετε πολύ καλά ότι αν πάψει να ισχύει, θα σημάνει καταστροφή για τις επιχειρήσεις στη Θράκη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο κ. Αδρακτάς.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν κατάλαβα γιατί ο κ. Πάγκαλος ενοχλήθηκε από την παρέμβαση του Υπουργού κ. Παυλίδη. Τουναντίον, θα έλεγα ότι θα έπρεπε να δούμε με ικανοποίηση και ευχαρίστηση για το νέο ήθος με το οποίο πράγματι ο Υπουργός, ως όφειλε, ενημέρωσε τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κατά την επίσκεψή του. Βεβαίως, την αποτίμηση της πραγματικότητας αυτό δεν μπορεί να την παραποιήσει. Αν αυτό ενόχλησε, πάντως δεν ευθύνεται ο Υπουργός.
Σε ό,τι αφορά τον προλαλήσαντα συνάδελφο που δεν αντελήφθη τι σημαίνει περιφερειακή σύγκλιση και πού απευθύνεται, θέλω να πω τα εξής: Κύριε συνάδελφε, η περιφερειακή σύγκλιση είναι απαραίτητη, αφού και μέσα στην ίδια μας τη χώρα υπάρχουν έντονες κοινωνικές διαφορές από οπεριφέρεια σε περιφέρεια. Κυρίως, όμως, η σύγκριση γίνεται με τις περιφέρειες της Ευρώπης και εκεί δυστυχώς, τα αποτελέσματα είναι θλιβερά για την πατρίδα μας και για πολλές περιφέρειες, όταν οι έξι εξ αυτών είναι οι φτωχότερες της Ευρώπης. Να, το αποτέλεσμα των αναπτυξιακών νόμων που είκοσι χρόνια εφήρμοσε το ΠΑΣΟΚ. Να, η ανάγκη και να, η δημιουργία νέων ευκαιριών για την περιφέρεια και για ολόκληρη την Ελλάδα, που κάνει αυτός ο αναπτυξιακός νόμος για την περιφερειακή σύγκλιση, την αύξηση της απασχόλησης και τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής.
Για να δούμε, όμως, γιατί και στην επιτροπή και στην Ολομέλεια δεν άκουσα και δεν πήρα την απάντηση που περίμενα και περιμένουμε όλοι. Γιατί δεν μπόρεσε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για χρόνια και πάντως με τον τελευταίο ν. 2601/1998, να εκμεταλλευτεί όλες τις δυνατότητες που είχε από το χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων; Γιατί επιτέλους χάθηκαν τόσες ευκαιρίες και τόσα χρήματα, όταν μπορούσε η Ελλάδα να είναι χωρισμένη σε δύο ζώνες ενισχύσεων, με επιδοτήσεις μέχρι 40% για Μέσο Ακαθάριστο Εισόδημα σε μονάδες αγοραστικής δύναμης από 60% έως 50% του ευρωπαϊκού μέσου όρου και επιδοτήσεις έως 50% για εισόδημα έως του 60% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και το 15% επιπλέον οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν το απορρόφησαν, με αποτέλεσμα επτακόσιες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να μην ωφεληθούν καθόλου απ’ αυτόν τον αναπτυξιακό νόμο. Τα αποτελέσματα φάνηκαν. Έχουμε έξι περιφέρειες που είναι οι φτωχότερες, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Να μιλήσω και για τη δική μου περιφέρεια, το Νομό Ηλείας. Το 1981 ήταν όγδοος στην ανάπτυξη. Το 2003 ήταν προτελευταίος στην ανάπτυξη. Καμπανάκι κτυπούσε χρόνια. Κατρακυλούσε χρόνο με το χρόνο και η Κυβέρνηση καμία πρόληψη δεν έλαβε. Άφησε τα πράγματα να εξελίσσονται έτσι. Δεν μπόρεσε να λειτουργήσει αποτελεσματικά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τούτος ο νόμος πράγματι ανοίγει τις πόρτες για όλες τις περιφέρειες και για όλη την Ελλάδα. Μπορεί να μη δύναται και δεν δύναται –το γνωρίζετε, κύριοι της Αντιπολίτευσης- να αλλάξει τις ζώνες, γιατί μέχρι το 2006 δεν μπορεί να το κάνει. Παρ’ όλα αυτά, όμως, εξαντλεί όλα τα περιθώρια των ενισχύσεων και φτάνει τις επιδοτήσεις μέχρι 50% και 55%, κατά τι λιγότερο κατά τρεις, τέσσερις μονάδες κάτω από την επιδότηση της τέταρτης ζώνης. Έτσι όλοι οι νομοί βρίσκονται πλέον σε μέσο όρο ΑΕΠ κάτω του 60%, του Ευρωπαϊκού Μέσου Όρου, δηλαδή φτάνουν στο 50% και 55%. Οι υπόλοιποι βρίσκονται στο 40%, αυτά δηλαδή που θα απολάμβανε ο κάθε νομός αν είχε ενταχθεί στην Δ΄ ζώνη. Είναι ή δεν είναι προς τη σωστή κατεύθυνση αυτός ο νόμος; Δίνει ή δεν δίνει δυνατότητες ανάπτυξης; Βεβαίως, μπορεί κανένας να μιλήσει για όλα τα άρθρα, αλλά δυστυχώς, δεν έχω χρόνο και θα περιοριστώ σε μερικά.
Τι δυνατότητες δίνει; Δίνει δυνατότητες επιχορήγησης των διαμετακομιστικών κέντρων. Κύριοι της Αντιπολίτευσης, για χρόνια λέμε πώς θα σταματήσει η εκμετάλλευση του αγρότη. Τι κάνατε; Σήμερα, αν πράγματι ενεργοποιηθεί αυτός ο νόμος, αν αυτός ο νόμος δώσει τη δυνατότητα και εμείς προωθήσουμε τα διαμετακομιστικά κέντρα, τι θα γίνει ο αγρότης; Αποκτά το δικό του μαγαζί και δεν εκβιάζεται από τον κάθε έμπορο. Έτσι θα μπορεί να διαπραγματευθεί τις τιμές του.
Εδώ πρέπει να μιλήσω στο ελληνικό Κοινοβούλιο για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και να συγχαρώ και τον άξιο περιφερειάρχη που ήδη ανέθεσε τη μελέτη για τη δημιουργία διαμετακομιστικού κέντρου στο Ν. Ηλείας. Πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα μπορεί να λειτουργήσει στην Ηλεία. Αυτή είναι η πραγματική ενίσχυση του αγρότη. Έτσι ο αγρότης μπορεί πλέον να ανταγωνιστεί την Αθήνα και να κόψει τον ομφάλιο λώρο από τη λαχαναγορά της Αθήνας που καταδυναστεύει τους αγρότες μας.
Επίσης, δίνει τη δυνατότητα, κύριοι συνάδελφοι, να αξιοποιηθεί η κρατική περιουσία με σεβασμό, βεβαίως, στο περιβάλλον. Για σκεφθείτε πόσες δυνατότητες θα έχει η κάθε περιφέρεια και ο κάθε νομός με τις δικές του ευκαιρίες. Παραδείγματος χάρη στο Νομό Ηλείας, για σκεφθείτε τη λίμνη Καϊάφα, τη λίμνη Αγουλινίτσας, τη λίμνη Μουριάς, το Κοτίχι, το Κουνουπέλι, που είναι από τους καλύτερους υδροβιότοπους και τον έχετε αφήσει έτσι, χωρίς καν περιφερειακό δρόμο, ώστε να τον επισκέπτονται σήμερα. Η Κυβέρνηση πράγματι πρέπει να στέρξει και να κάνει τα έργα υποδομής που χρειάζονται. Σήμερα ακόμη τα λύματα πέφτουν στο Κοτίχι, στον υδροβιότοπο. Δεν υπάρχει αποχέτευση στο Δήμο Βουπρασίας, όπου ανήκει. Πιστεύω η Κυβέρνηση να το δει θετικά και να ικανοποιήσει το από εικοσαετίας αίτημα του δήμου, παρ’ όλο που ο συγκεκριμένος δήμος φιλοξενούσε κατ’ επανάληψη Υπουργό τον κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.
Κύριοι συνάδελφοι, θέλω να κλείσω με την εξής παράκληση: Για να πάει αυτός ο νόμος καλά, μία ευκαιρία έχουμε όλοι μας. Είναι εθνικό ζήτημα και δεν είναι ζήτημα κομματικό. Πιστεύω ότι όλοι μαζί πρέπει να τον αγκαλιάσουμε. Να δημιουργήσουμε εμπιστοσύνη στους επενδυτές μέσα και έξω από την Ελλάδα, όλοι μαζί με τη βοήθεια του Υπουργείου. Τα διατάγματα, κύριε Υπουργέ, πρέπει να βγουν το συντομότερο, ώστε να μη χαθεί άλλος χρόνος. Δεν έχουμε άλλο χρόνο. Όλοι μαζί να στηρίξουμε αυτήν την προσπάθεια. Να δημιουργήσουμε αυτό το κλίμα της σιγουριάς στους επενδυτές που έλειψε χρόνια. Δεν είχαν εμπιστοσύνη οι επενδυτές, κύριοι. Είχαμε το γρηγορόσημο, τη μεγάλη γραφειοκρατία, που ήταν αποτρεπτική και σε ντόπιους και σε ξένους επενδυτές για να επενδύσουν.
Δίνουμε την ευκαιρία αυτή όλοι μαζί. Δείτε το εθνικά. Πρέπει να πω ότι οι περισσότεροι έμπειροι συνάδελφοι και από την Αντιπολίτευση το είδαν νηφάλια και πράγματι όλοι καταμαρτύρησαν ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Ας το δείξουμε στην πράξη. Περιμένει η ελληνική κοινωνία όλους μας να στηρίξουμε αυτήν την ελπίδα που της δίνει σήμερα για την ανάπτυξη αυτός ο αναπτυξιακός νόμος.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ.
Ο κ. Μιχαήλ Γιαννάκης έχει το λόγο.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσοι από μας συμμετείχαμε και στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων είχαμε τη δυνατότητα να ακούσουμε τις απόψεις των εκπροσώπων των παραγωγικών τάξεων, των επιμελητηρίων και όλων των φορέων της αγοράς. Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε ότι αυτοί, τους οποίους άμεσα αφορά το νομοσχέδιο, το αντιμετωπίζουν θετικά και περιμένουν την άμεση εφαρμογή του. Έχουμε, δηλαδή, την καθολική αποδοχή από τους παράγοντες της οικονομίας.
Έρχεται, λοιπόν, σήμερα η Κυβέρνηση να υλοποιήσει μια προεκλογική και προγραμματική της δέσμευση με το νέο αναπτυξιακό νόμο, ο οποίος θα αποτελέσει βασικό εργαλείο της νέας οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής για τα επόμενα χρόνια. Είχαμε βέβαια και στο παρελθόν ανάλογες προσπάθειες, οι οποίες δυστυχώς δεν είχαν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Πιστεύω ότι η εμπειρία του παρελθόντος είναι χρήσιμη και μας δείχνει το δρόμο και την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσουμε, για να κάνουμε το τρίπτυχο ανάπτυξη παντού, ανάπτυξη για όλους, ανάπτυξη με ανταγωνιστικότητα, με κοινωνική δικαιοσύνη, με σεβασμό στο περιβάλλον, πραγματικότητα.
Είναι επίσης βέβαιο ότι κανένας αναπτυξιακός νόμος, όσο καλός και αν είναι, δεν φτάνει από μόνος του για να λύσει το μεγάλο πρόβλημα της ανάπτυξης, των περιφερειακών ανισοτήτων, της ανεργίας. Χρειάζεται να αναπτυχθεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης και θετικής ψυχολογίας πρώτα απ’ όλα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, γιατί κανένας επενδυτής δεν θα ξεκινήσει μια επένδυση με μοναδικό κίνητρο τις ενισχύσεις του όποιου αναπτυξιακού νόμου, όσο ισχυρές κι αν είναι.
Πιστεύω ότι σήμερα έχουμε όλες τις προϋποθέσεις, για να υπάρξει μια περίοδος άνοιξης επιχειρηματικότητας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ελληνική κοινωνία. Το φορολογικό σχέδιο νόμου, ο αναπτυξιακός νόμος, ο προϋπολογισμός και η γρήγορη απορρόφηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης αποτελούν τέσσερα ισχυρά όπλα, τα οποία η πολιτεία ενεργοποιώντας ταυτόχρονα το αμέσως επόμενο διάστημα είμαι βέβαιος ότι μπορεί θεαματικά να ανατρέψει τη σημερινή αρνητική εικόνα της οικονομίας μας. Το 2005, ως έτος ανταγωνιστικότητας, είμαι βέβαιος ότι θα αποτελέσει την αφετηρία της νέας επιθετικής οικονομικής πολιτικής, τους καρπούς της οποίας θα γευτούν όλοι οι Έλληνες και ιδιαίτερα η περιφέρεια.
Θα μου επιτρέψτε εδώ να κάνω μια γρήγορη αναφορά στην περιφέρειά μου, τη Στερεά Ελλάδα, όπου την τελευταία δεκαετία τα σημάδια της φτώχειας, της εγκατάλειψης, της ανεργίας, της έλλειψης βασικών έργων υποδομής και της στρεβλής ανάπτυξης είναι βαθιά χαραγμένα και αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή. Στην τελευταία απογραφή φάνηκε ότι ο πληθυσμός της περιφέρειάς μας μειώθηκε σημαντικά, με αποτέλεσμα να χαθούν δύο κοινοβουλευτικές έδρες, μία στη Φωκίδα και μία στη Φθιώτιδα. Η εκπροσώπηση, λοιπόν, της Στερεάς Ελλάδας στην παρούσα Βουλή είναι φτωχότερη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Θέλω δε να τονίσω ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ της τελευταίας δεκαετίας φέρουν τεράστια ευθύνη, γιατί εγκατέλειψαν στην τύχη της τη Στερεά Ελλάδα, όπως άλλωστε και ολόκληρη την ελληνική περιφέρεια.
Και σαν μην έφτανε αυτό, κινδυνεύουμε να μείνουμε εκτός Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, γιατί υπερβαίνουμε σημαντικά το όριο του εισοδήματος που η Ευρωπαϊκή Ένωση θέτει, λόγω της στρεβλής και εικονικής ανάπτυξης που εμφανίζουν οι οικονομικοί δείκτες στην περιφέρειά μας. Κύριε Υπουργέ, πρέπει να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να μη χαθεί η μόνη, η τελευταία ευκαιρία που απομένει για πραγματική ανάπτυξη στη Στερεά Ελλάδα και η περιφέρειά μας να ενταχθεί στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Ξέρουμε τις προσπάθειές σας, έχουμε άλλωστε πολλές φορές συζητήσει αυτό το φλέγον θέμα της περιφέρειάς μας, πιστεύω ότι οι προσπάθειες αυτές θα έχουν ευτυχή κατάληξη για όλους μας.
Και δύο λόγια για την ιδιαίτερη εκλογική μου περιφέρεια, τη Βοιωτία, μια Βοιωτία με τεράστια προβλήματα, που οι κυβερνήσεις Σημίτη είχαν σβήσει από το χάρτη της Ελλάδος. Η ανυπαρξία χωροταξικού σχεδιασμού, η εγκατάλειψη της Κοπαίδας, η άναρχη εγκατάσταση βιομηχανιών στην περιοχή Οινοφύτων Σχηματαρίου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον, η επικινδυνότητα του δρόμου που ενώνει Θήβα και Λιβαδειά, το εθνικής σημασίας έργο του αυτοκινητοδρομίου του Ορχομενού, που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ πάγωσαν από το 1993, η εγκατάλειψη της μεγάλης αρχαιολογικής και ιστορικής μας κληρονομιάς και δεκάδες άλλα έργα που έχει ανάγκη η Βοιωτία και ποτέ δεν ξεκίνησαν, έχουν υποβαθμίσει σημαντικά τον τόπο μας. Πιστεύω ότι ο νέος αναπτυξιακός νόμος θα βοηθήσει σημαντικά και τη Βοιωτία, δίνοντας λύση για μια ισόρροπη και αειφόρο ανάπτυξη στο νομό μας.
Οι σημαντικές τομές που καθιερώνονται με το νέο αναπτυξιακό νόμο είναι οι εξής: πρώτον, καταργείται η διάκριση ανάμεσα σε παλιές και νέες επιχειρήσεις. Δεύτερον, καθορίζεται το μέγιστο ύψος ενίσχυσης στο 55%. Τρίτον, αναμορφώνεται το ποσοστό της ίδιας συμμετοχής από 40%, που ισχύει σήμερα, στο 25%. Τέταρτον, για όσες επιχειρήσεις προτιμήσουν τα φορολογικά κίνητρα παρέχονται αυξημένες φορολογικές απαλλαγές, που φτάνουν έως το 100% του συνολικού ύψους επένδυσης. Πέμπτον, μειώνεται το ελάχιστο ύψος του επενδυτικού σχεδίου στις 100.000 ευρώ για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις. Έκτον, μειώνεται ο απαιτούμενος χρόνος για την έγκριση του απαιτούμενου επενδυτικού σχεδίου σε δύο μήνες από την ημερομηνία υποβολής του και έβδομον, επιταχύνεται η καταβολή των προβλεπομένων ενισχύσεων στους δικαιούχους. Με το νέο αναπτυξιακό νόμο δίνεται το σήμα για την έναρξη νέων επενδυτικών πρωτοβουλιών και την προσέγγιση κεφαλαίων από το εξωτερικό.
Βέβαια, δεν τρέφουμε αυταπάτες. Ο νέος αναπτυξιακός νόμος δεν αποτελεί πανάκεια και δεν μπορεί από μόνος του να λύσει όλα τα προβλήματα. Είναι ωστόσο ένα σημαντικό όπλο για την άσκηση μια σημαντικής αναπτυξιακής οικονομικής πολιτικής, για να πετύχουμε τον τριπλό μας στόχο, που είναι ανάπτυξη παντού, ανάπτυξη για όλους, ανάπτυξη με ανταγωνιστικότητα, με κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή, για μια πραγματική αειφόρο ανάπτυξη.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Ο κ. Εμμανουήλ Όθωνας έχει το λόγο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΟΘΩΝΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Νομίζω ότι όλοι σε αυτήν την Αίθουσα, κύριοι συνάδελφοι, συμφωνούμε ότι η ανάπτυξη μέσω ιδιωτικών επενδύσεων, όπως είναι το θέμα που συζητάμε, δεν είναι θέμα αποκλειστικά ενός καλού, κακού, μέτριου αναπτυξιακού νόμου. Οι αναπτυξιακές επιδόσεις είναι φανερό ότι επηρεάζονται από μια σειρά εξωγενών, σε σχέση με το συζητούμενο νομοσχέδιο, παραγόντων.
Και θα ήθελα στο σημείο αυτό, επειδή πάρα πολλοί συνάδελφοι από τη Νέα Δημοκρατία, ασχολούνται ακόμα με την παρελθοντολογία, να επισημάνω ότι μια σειρά τέτοιων παραγόντων, όπως η διεθνής οικονομική θέση της χώρας, τα χαμηλά επιτόκια, οι χρηματοδοτικές δυνατότητες μέσω των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, αλλά και η όλη διαδικασία προετοιμασίας και διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά κυρίως ο θετικός απόηχος από την επιτυχή διοργάνωσή τους, θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις και υπό τις ανάλογες πολιτικές πρωτοβουλίες και την ύπαρξη ενός σχεδίου αξιοποίησης όλων αυτών των δυνατοτήτων να ενισχύσουν όσα ένας αναπτυξιακός νόμος προσδοκά να αποδώσει στον τομέα της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και της ανάπτυξης.
Και σε ό,τι αφορά αυτά τα θέματα, νομίζω ότι καλό θα ήταν να υπάρξει μια παραδοχή, μια ομολογία ότι είχαν μια πάρα πολύ γενναιόδωρη προίκα από την κυβέρνηση, την οποία δεν χάνουν ευκαιρία να λοιδορούν και να ισοπεδώνουν την όποια προσφορά της, την κυβέρνηση εννοώ που διαδέχτηκαν.
Σε μια σειρά άλλων παραγόντων που επηρεάζουν το επενδυτικό κλίμα, όπως είναι η γραφειοκρατία, η πολυνομία, το φορολογικό περιβάλλον, παρά τα βήματα που και σε αυτούς τους τομείς έγιναν, υπάρχουν σίγουρα, εξακολουθούν να υπάρχουν δυστυχώς πολλά προβλήματα, που συνιστούν σημαντικά εμπόδια στην ανάπτυξη και στη διαμόρφωση ενός επενδυτικού κλίματος που όλοι θα θέλαμε.
Σαν πρώτη παρατήρηση, λοιπόν, θα ήθελα να καταθέσω τη βεβαιότητα ότι όταν απουσιάζουν –και απουσιάζουν, αυτό είναι φανερό- από όλη αυτή την κυβερνητική συμπεριφορά και πρακτική, αλλά κυρίως την αντίληψη αυτού του οκταμήνου το σχέδιο και οι πρωτοβουλίες για την πλήρη αξιοποίηση των θετικών στοιχείων, αλλά και οι δραστικές εκείνες παρεμβάσεις αντιμετώπισης με ριζικά μέτρα των αρνητικών στοιχείων που επιβαρύνουν το επενδυτικό κλίμα, τότε κανείς μα κανείς αναπτυξιακός νόμος δεν αρκεί.
Και βέβαια, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι οι όροι «οικονομία» και «ανάπτυξη» είναι όροι όχι απλά αλληλοεξαρτώμενοι, αλλά απολύτως αλληλένδετοι.
Και δεν θα αντέξω στον πειρασμό σε αυτήν την παρέμβασή μου να κάνω αναφορά στο οικονομικό κλίμα και στο οικονομικό περιβάλλον που οι επιπολαιότητες και οι ερασιτεχνισμοί της Κυβέρνησης και μάλιστα της πολιτικής ηγεσίας του ίδιου του Υπουργείου, που εισηγείται το νομοσχέδιο, επιδεινώνουν όχι μόνο τη θέση της χώρας, αλλά διαμορφώνουν και ένα επενδυτικό κλίμα καθόλου κατάλληλο για την αξιοποίηση των όποιων στοιχείων ακόμα και αυτό το νομοσχέδιο συμπεριλαμβάνει.
Θα ήθελα να σταθώ σε πέντε σημεία, κάποια από τα οποία –ίσως και όλα- έχουν αναφερθεί. Θα το κάνω, όμως, για λόγους έμφασης.
Το πρώτο αφορά την ενημέρωση. Και όταν λέω ενημέρωση εννοώ τη διάχυση, την αποκέντρωση της ενημέρωσης για το τι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο περιλαμβάνει ως δυνατότητα και ευκαιρία για τον πολίτη, για τον επιχειρηματία, κυρίως εκείνον ο οποίος δεν έχει τη δυνατότητα της άμεσης πληροφόρησης, το μηχανισμό, το άρτιο επιτελείο μέσα στην επιχείρησή του, να πληροφορηθεί έγκαιρα και σωστά για το τι δυνατότητες οι αναπτυξιακοί νόμοι του παρέχουν.
Και θα ήθελα να πω ότι περιμένω στην κατεύθυνση αυτή –γιατί είναι ένα σημαντικό πρόβλημα ειλικρινά, εγώ γίνομαι δέκτης πάρα πολλών τέτοιων παραπόνων από πολλούς ανθρώπους που ζουν στην ύπαιθρο, που ζουν ακόμη και σε μικρά αστικά κέντρα, αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε αυτήν την πληροφόρηση ότι οι θεσμοί της Αυτοδιοίκησης, οι νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις, οι δήμοι, τα κέντρα υποδοχής επενδυτών, που είναι ένας θεσμός ο οποίος είναι ανενεργός αυτήν τη στιγμή- στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο να υπάρχει η πρόβλεψη και ο μηχανισμός εκείνος που θα διαχέει αυτήν την πληροφόρηση, να φτάσει στον κάθε ενδιαφερόμενο.
Το επόμενο ζήτημα, που θέλω να θέσω, είναι η κατανομή που κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να υπάρχει και η ομαδοποίηση, ανά μέγεθος, των επενδύσεων.
Ξέρετε τι συμβαίνει στην πράξη, κύριε Υπουργέ, πολλές φορές; Όταν σε ένα ενιαίο πεδίο βάζουμε να ανταγωνιστούν μικρές επιχειρήσεις με μικρές επενδυτικές προτάσεις με τα μεγαθήρια του χώρου, ο συναγωνισμός αυτός είναι αθέμιτος. Οι επιχειρήσεις οι μεγάλες έχουν άρτια επιτελεία, μία άλλη οργάνωση, εξαντλούν τους πόρους με πολύ καλά τεκμηριωμένους και οργανωμένους φακέλους. Και ουσιαστικά αυτό που λέμε ότι όλοι ξεκινούν από την ίδια αφετηρία και μπαίνουν σε ένα παιχνίδι, είναι νομίζω εντελώς υποκριτικό.
Για το χωρισμό των ζωνών έχει γίνει μία μεγάλη συζήτηση. Είναι γνωστά τα προβλήματα που υπάρχουν. Εγώ απλά θέλω να τονίσω ότι δεν μπορούμε να συνεχίζουμε να αγνοούμε βασικά στοιχεία του οικονομικού, αναπτυξιακού και κοινωνικού προφίλ περιοχών της χώρας που μέσα στην ίδια περιφέρεια, στον ίδιο νομό ακόμα, υπάρχουν τρομερές ανισότητες.
Εσείς, κύριε Υπουργέ, προσωπικά, είχατε πρόσφατα επισκεφθεί και την Κρήτη και το Ρέθυμνο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε, αν έχετε την καλοσύνη.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΟΘΩΝΑΣ: Και νομίζω ότι διαπιστώσατε ότι διανύοντας μερικά χιλιόμετρα αλλάζατε κόσμο. Από περιοχές του βορρά της Κρήτης με το νότο, με την ενδοχώρα, υπάρχουν διαφορετικοί κόσμοι οι οποίοι με το υπάρχον σύστημα, που δεν είναι μόνο του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, αντιμετωπίζονται με έναν τρόπο ισοπεδωτικό, ο οποίος πρέπει να απασχολήσει για να παρθούν οι ανάλογες πρωτοβουλίες και να αρθεί αυτή η αδικία.
Το τελευταίο που θα ήθελα να επισημάνω είναι ότι σε μία χώρα όπου ο εναλλακτικός τρόπος μιας ολοκληρωμένης πολιτικής παρέμβασης στην ύπαιθρο είναι όρος επιβίωσης πια για την ίδια τη χώρα -και αυτό γίνεται ολοένα πιο φανερό- η έμφαση που δεν υπάρχει στον αναπτυξιακό νόμο για τη μεταποίηση, για την αξιοποίηση και την ενίσχυση αγροτοτουριστικών πρωτοβουλιών, το επιπλέον κίνητρο, η βαρύτητα που θα έπρεπε να υπάρχει σε τέτοιου είδους δράσεις, που δεν είναι το μέλλον, είναι το άμεσο παρόν για την ελληνική ύπαιθρο, νομίζω ότι είναι ένα βασικό έλλειμμα.
Επίσης, κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι πρέπει να υπάρξουν άμεσες πρωτοβουλίες ούτως ώστε να αποφεύγουμε ακραία φαινόμενα. Έχω γίνει δέκτης επιχειρηματιών που λένε πολλές φορές «ξέρετε, όσα λεφτά και να μου χαρίσετε σαν κράτος, σαν συντεταγμένη πολιτεία, μόνο που σκέφτομαι πώς θα βγάλω την άδεια λειτουργίας, μπαίνω στη διαδικασία να μην ξεκινήσω την επένδυση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε. Έχετε υπερβεί το χρόνο κατά πολύ.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΟΘΩΝΑΣ: Επομένως, επειδή η απλοποίηση των διαδικασιών ίδρυσης μιας νέας επιχείρησης είναι ένα ζήτημα και ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί, θα περίμενα επίσης μέσα από αυτό το νομοσχέδιο –θα χαρώ ιδιαίτερα αν μου πείτε ότι υπάρχει κάτι άλλο που επίκειται- να το δούμε σε ένα συνολικό πλέγμα ενίσχυσης και ενθάρρυνσης της επιχειρηματικότητας.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Χρήστος Χάιδος έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΪΔΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα για την ανάπτυξη, την πολυαναφερόμενη λέξη της εποχής μας, που είναι και το ζητούμενο των καιρών για όλους μας. Αποτελεί την καλύτερη ευχή, θεωρείται πανάκεια για την αντιμετώπιση των μεγάλων και σύγχρονων προβλημάτων των κοινωνιών και είναι το όραμα των περισσοτέρων περιοχών της πατρίδας μας.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν έχει χρώμα. Ανάπτυξη να είναι και ό,τι να είναι. Όμως, όταν ένα εργοστάσιο στην περιφέρεια μολύνει το περιβάλλον, όταν απασχολεί ελάχιστους σκληρά εργαζόμενους και εξευτελιστικά αμειβόμενους ανθρώπους, όταν δεν συμμετέχει οικονομικά στα τοπικά πράγματα, αφού απαλλάχθηκε από την υποχρέωση στα πλαίσια των κινήτρων, όταν τα αγαθά και τα προϊόντα μεταφέρονται αλλού, χωρίς να τα απολαμβάνουν οι ντόπιοι, τότε αυτή η ανάπτυξη δεν έχει χρώμα; Ασφαλώς και έχει. Έχει το γκρίζο χρώμα της απογοήτευσης, το μαύρο χρώμα της απελπισίας. Και από ευχή μετατρέπεται σε κατάρα, από όραμα γίνεται εφιάλτης, από πανάκεια γίνεται αρρώστια.
Και βέβαια έχουν χρώμα και οι πολιτικές που οδηγούν σε αυτήν τη στρεβλή ανάπτυξη, που δημιουργούν τέτοιες χίμαιρες. Είναι οι συντηρητικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που βλέπουν την ανάπτυξη μόνο ως οικονομικό μέγεθος, ως μέρος της αγοράς, αποκομμένες από το περιβάλλον, τον άνθρωπο και την κοινωνία.
Προκύπτουν, λοιπόν, μετά από αυτά, τα ακόλουθα ερωτήματα: Τι ανάπτυξη θέλουμε; Θέλουμε τη φιλική προς το περιβάλλον, την αειφόρο, την αξιοβίωτη ανάπτυξη. Και προς αυτήν την κατεύθυνση μπορούν και πρέπει να γίνουν περισσότερα.
Καθιερώστε, λοιπόν, ποσοστό και γι’ αυτές τις δράσεις αφού το συνολικό κονδύλιο για όλες τις ενισχύσεις είναι συγκεκριμένο και υπάρχει κίνδυνος αυτές οι επενδύσεις να μην ενισχυθούν.
Για ποιους λόγους, για ποιους ανθρώπους και για ποιες κυρίως περιοχές θέλουμε την ανάπτυξη; Θέλουμε την ανάπτυξη για τους πολλούς, για την εργασία, για την ευημερία, για την πρόοδο.
Δεν αντιμετωπίζεται, όμως, η ανεργία όταν ενισχύεται η επένδυση στο εξωτερικό, την ώρα που αυτή μαστίζει την περιφέρεια, αφού πολλές επιχειρήσεις μετανάστευσαν ήδη στις όμορες χώρες των Βαλκανίων.
Πώς θα αντιμετωπιστεί η ανεργία όταν οι θέσεις εργασίας δεν είναι προϋπόθεση για ενίσχυση;
Θέλουμε την ανάπτυξη για την περιφέρεια. Πώς επιτυγχάνεται, όμως, αυτό όταν γνωρίζοντας ότι η ύπαιθρος εγκαταλείπεται και ερημώνεται, η αστυφιλία γιγαντώνεται και η υπογεννητικότητα παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις και με το παρόν νομοσχέδιο δεν ενισχύεται ανάλογα ο πρωτογενής τομέας σε αυτές τις περιοχές;
Προτείνω, λοιπόν, στις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές να ενισχυθούν οι επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα, δηλαδή οι κτηνοτροφικές και γεωργικές δραστηριότητες, με το υψηλότερο ποσοστό που προβλέπει ο νόμος και να μειωθεί το ύψος του ελάχιστου επενδυτικού σχεδίου κάτω από τις 100.000 ευρώ σε αυτές τις περιπτώσεις, που είναι οικογενειακές μονάδες.
Με ποιους θα επιτύχουμε την ανάπτυξη; Ασφαλώς με τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας, με τους τοπικούς φορείς, με τη σύγχρονη γνώση και την υψηλή τεχνολογία, με τις υγιείς ιδιωτικές επενδύσεις και με την αρμονική συνεργασία όλων.
Πώς, όμως, επιτυγχάνεται αυτό, όταν οι ιδιώτες θα αξιολογούν τα επενδυτικά σχέδια άλλων ιδιωτών και μέσα από ένα πλαίσιο κριτηρίων και αδυναμιών του δημόσιου τομέα, που όλοι γνωρίζουμε;
Πώς θα επιτύχουμε την ανάπτυξη με τους πολλούς όταν η ελπίδα της προσδοκίας ότι όλοι θα πάρετε, διαψεύδεται στην πράξη, αφού περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο σχεδόν όλες οι δράσεις και οι μορφές επιχειρήσεων, αλλά τα κονδύλια είναι συγκεκριμένα χωρίς να υπάρχουν ποσοστώσεις; Μήπως τελικά πάρουν περισσότερα οι λιγότεροι;
Πώς θα χρησιμοποιείται η σύγχρονη γνώση και η υψηλή τεχνολογία όταν δεν ενισχύεται η έρευνα; Με ποιους τρόπους θα πετύχουμε την ανάπτυξη; Τι χρειάζεται να υπάρχει σαν βάση και τι πρέπει να εκμεταλλευτούμε;
Πρέπει να εκμεταλλευτούμε τα πλεονεκτήματά μας σαν χώρα και τα πλεονεκτήματα των διαφόρων περιφερειών της πατρίδας μας. Πρέπει να έχουμε ένα όραμα, πρέπει να διαμορφώσουμε ένα σχέδιο με ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, πρέπει να έχουμε συνέπεια μεταξύ λόγων και έργων, πρέπει να εξασφαλίζουμε τους απαραίτητους πόρους, πρέπει να προωθήσουμε την κατασκευή των έργων υποδομής.
Τέλος, πρέπει να προστατεύσουμε και να βελτιώσουμε το ευνοϊκό οικονομικό και θεσμικό περιβάλλον για επενδύσεις με μία σύγχρονη και αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση.
Δυστυχώς η Κυβέρνηση έως τώρα δεν πορεύεται με οδηγό αυτές τις προϋποθέσεις και κατά κανόνα κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Πορεύεται χωρίς όραμα, χωρίς στρατηγική και χωρίς σχέδιο και ήδη αθέτησε προεκλογικές υποσχέσεις στελεχών της για ένταξη διαφόρων νομών σε ζώνη ειδικών κινήτρων.
Ακυρώνει διαγωνισμούς για έργα υποδομής, ματαιώνει κάποια από αυτά και γενικώς καθυστερεί την κατασκευή τους. Καθυστέρησε την ψήφιση του αναπτυξιακού νόμου, ο οποίος απαιτεί πολλά προεδρικά διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις για την εφαρμογή του, προώθησε δε σε θέσεις ευθύνης τα δικά της παιδιά χωρίς πλαίσιο κριτηρίων και ελάχιστα μετρήσιμα προσόντα.
Βιώνει γενικά τα κονδύλια για την ανάπτυξη, αφού το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων περικόπτεται κατά 17% στον επόμενο προϋπολογισμό και για την εφαρμογή του συζητούμενου αναπτυξιακού νόμου προβλέπει μόνο 150.000.000 ευρώ στο επόμενο έτος.
Με τη δημοσιονομική απογραφή διατάραξε το ευνοϊκό για την οικονομία μας κλίμα, αφού τραυμάτισε τη διεθνή της εικόνα, ενώ προβλέπονται απώλειες πόρων από τα ευρωπαϊκά προγράμματα για τα δύο επόμενα χρόνια λόγω καθυστερήσεων. Οι φορολογικές ρυθμίσεις που θεσπίστηκαν τους τελευταίους μήνες στη Βουλή αφορούν αποσπασματικές τακτοποιήσεις και δεν αποτελούν συνολική φορολογική μεταρρύθμιση, την οποία υποσχεθήκατε προεκλογικά.
Κύριε Υπουργέ, πολύ φοβούμαι ότι τα προβλεπόμενα από εσάς αποτελέσματα αυτού του νόμου θα είναι τα ίδια με τις προεκλογικές σας δεσμεύσεις για τους δείκτες ανάπτυξης, που τους βάζατε πάνω από 5%, ενώ στον επόμενο προϋπολογισμό την περιορίζετε στο 3,7% και ξένοι έγκυροι οικονομικοί οίκοι την κατεβάζουν κάτω από το 3%.
Καταψηφίζω λοιπόν αυτό το ασαφές και γενικόλογο νομοσχέδιο που συμπεριέχει και συγχέει ενισχύσεις για πολιτιστικές δράσεις, όπως τα μοναστήρια, αλλά και βοήθεια στα καζίνο για την αποτελεσματικότητα του οποίου εκφράζει συγκεκαλυμμένες επιφυλάξεις και η ΟΚΕ.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Η κ. Γκερέκου έχει το λόγο.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΓΚΕΡΕΚΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, το θέμα του αναπτυξιακού νόμου που συζητάμε σήμερα είναι εξαιρετικά σημαντικό και πολύπλευρο. Επειδή όμως ο χρόνος είναι περιορισμένος, θα σταθώ σε τρεις επισημάνσεις για να μιλήσω λίγο περισσότερο σε ένα ειδικό πεδίο του νόμου.
Μια απλή ερώτηση: Με δεδομένες τις περικοπές του προϋπολογισμού, κύριε Υπουργέ, πώς ακριβώς θα στηριχθεί ο νέος αναπτυξιακός νόμος, ο οποίος ομολογουμένως περιλαμβάνει πληθώρα γενναιόδωρων κινήτρων. Αυτό, πραγματικά, μου δημιουργεί μια σοβαρή αρχική απορία, η οποία παραμένει μετά από τόσες τοποθετήσεις.
Πέρα από αυτό, η αποσύνδεση των επενδύσεων από την υποχρέωση δημιουργίας θέσεων εργασίας δείχνει με πολύ ξεκάθαρο τρόπο ότι η Κυβέρνηση δεν θεωρεί ότι η ανεργία αποτελεί πρόβλημα προτεραιότητας. Επομένως πρόκειται για έναν αναπτυξιακό νόμο που πολύ φοβάμαι δεν έχει την παραμικρή κοινωνική διάσταση.
Η τρίτη επισήμανσή μου έχει να κάνει με τη δυνατότητα αξιολόγησης των επενδύσεων από εξωτερικούς αξιολογητές, δηλαδή από ιδιωτικά γραφεία. Πολύ φοβάμαι και εγώ πως το συγκεκριμένο σημείο πολύ σύντομα θα δημιουργήσει σοβαρές εστίες διαφθοράς και διαπλοκής.
Εν πολλοίς όμως σε αυτά τα τρία σημεία έχουν σταθεί συνάδελφοί μου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αναλυτικά και συμφωνώ απόλυτα. Γι’ αυτό θα μιλήσω αναλυτικά στο τμήμα εκείνο του αναπτυξιακού νόμου που αφορά την τουριστική ανάπτυξη.
Προερχόμενη από μια περιφέρεια, όπως η Κέρκυρα, γνωρίζω πολύ καλά τι σημαίνει τουριστική ανάπτυξη και πώς αυτό επηρεάζει τη ζωή χιλιάδων οικογενειών, όχι μόνο στη δική μου περιφέρεια αλλά σε κάθε τουριστική περιφέρεια. Αναγνωρίζω βεβαίως ότι ο συγκεκριμένος νόμος έχει καλές προθέσεις ως προς το θέμα της τουριστικής ανάπτυξης και ασχολείται με το θέμα αυτό σε αρκετό βαθμό. Όμως αντανακλά μια συγκεκριμένη νοοτροπία ως προς το πώς ορίζει κανείς τον τουρισμό.
Με βάση το γράμμα και το πνεύμα του νομοσχεδίου που έχετε καταθέσει, ο τουρισμός ουσιαστικά αρχίζει και τελειώνει στο θέμα των ξενοδοχείων; Το τουριστικό προϊόν όμως, κυρίες και κύριοι, είναι ένα ολόκληρο πλέγμα υπηρεσιών που περιλαμβάνει και πολλές άλλες δραστηριότητες, οι οποίες εξυπηρετούνται από τις πραγματικά μικρομεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις.
Μιλάω σαφώς για τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, τα τουριστικά γραφεία και τόσα άλλα. Οποιοσδήποτε αναπτυξιακός νόμος, ο οποίος αντιμετωπίζει σοβαρά το θέμα της τουριστικής ανάπτυξης, οφείλει να περιλαμβάνει ολόκληρο το φάσμα των τουριστικών επιχειρήσεων. Ο τουρίστας δεν είναι ένας άνθρωπος ο οποίος απλά μπαίνει σε ένα ξενοδοχείο και ξαναβγαίνει μόνο όταν πρόκειται να φύγει. Δεν αρχίζουν και τελειώνουν όλα στο ξενοδοχείο.
Η ποιοτική αναβάθμιση -που φαίνεται να θέλετε- του ρεύματος των επισκεπτών της χώρας μας, είναι κοινός στόχος όλων μας. Συμφωνούμε απόλυτα με αυτόν το στόχο. Δεν μπορεί όμως ο στόχος αυτός να επιτευχθεί ενισχύοντας μόνο τα ξενοδοχεία και αφήνοντας όλα των υπολοίπων ειδών καταλύματα να πεθαίνουν στην ουσία από οικονομικό μαρασμό.
Έχουμε μια πραγματικότητα μπροστά μας, η οποία λέει ότι ένας αριθμός εξακοσίων χιλιάδων τουριστικών κλινών, οι οποίες αντιστοιχούν περίπου στο 50% του συνόλου των τουριστικών κλινών, είναι ενοικιαζόμενα δωμάτια. Και η πραγματικότητα αυτή αφορά χιλιάδες οικογένειες.
Πολλά βεβαίως δεν λειτουργούν με ποιοτικές προδιαγραφές. Συμφωνούμε σε αυτό. Θα συμφωνήσουμε όμως και σε κάτι άλλο. Ένας μεγάλος αριθμός από αυτά τα καταλύματα απαιτείται ή να αναβαθμιστεί ή να αποσυρθεί για να μη συμπαρασύρει προς τα κάτω τη συνολική ποιότητα του τουριστικού προϊόντος. Ακριβώς όμως γι’ αυτόν το λόγο θα έπρεπε να συμπεριληφθούν στον αναπτυξιακό νόμο τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και οι άλλες επιχειρήσεις τουρισμού.
Εγώ προσωπικά θα περίμενα να δω στον αναπτυξιακό νόμο αντί για την πλήρη απόρριψη της κατηγορίας αυτής, τη θέσπιση ενός αυστηρότατου συστήματος κριτηρίων ποιοτικής αναβάθμισης, το οποίο όποιος ιδιοκτήτης ή επενδυτής το τηρεί να ενισχύεται κατά τον ίδιο ανάλογο τρόπο που προβλέπεται για τις ξενοδοχειακές μονάδες.
Δεν θα λύσουμε αυτό το πρόβλημα απλά κάνοντας ότι δεν υπάρχει. Και μη μου πείτε ότι υπάρχουν άλλοι τρόποι στήριξης, όπως τα κοινοτικά προγράμματα. Δεν είναι το ίδιο με τον σοβαρό αναπτυξιακό νόμο. Επομένως δεν μπορούμε επιλεκτικά να στηρίζουμε μέσα από ένα τόσο σημαντικό νομοθέτημα, όπως αυτό, μόνο συγκεκριμένους τομείς και να αφήνουμε τους υπόλοιπους στην τύχη τους.
Άρα βελτίωση της ποιότητας, -πράγμα στο οποίο εμείς επιμένουμε όσο τίποτα άλλο- επέρχεται με την ενίσχυση ολόκληρου του πλέγματος των τουριστικών επιχειρήσεων. Ειδάλλως, πολύ φοβάμαι ότι η βελτίωση της ποιότητας υποχρεωτικά θα είναι δύο ταχυτήτων και αυτό θα κάνει τα πράγματα χειρότερα, παρά καλύτερα.
Πριν από αρκετή ώρα σε αυτήν την Αίθουσα μιλήσατε για κέρδος. Και εμείς θέλουμε το κέρδος και εμείς θέλουμε την οικονομική ευημερία. Όμως η απόκτηση του κέρδους για συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού μπορεί να δημιουργήσει πολύ σοβαρές παρενέργειες σε άλλες ομάδες πολιτών. Γι’ αυτό λοιπόν κέρδος, ναι, αλλά πρέπει να λάβουμε μέτρα για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις παρενέργειες, ούτως ώστε να μην πλήξουμε το κοινωνικό σύνολο.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Χαρακόπουλος έχει το λόγο.
ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ανάπτυξη της χώρας, η αντιμετώπιση του εφιάλτη της ανεργίας, η δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης είναι, πρέπει να είναι εθνικός στόχος. Και σε αυτήν την εθνική υπόθεση δεν δικαιούται κανείς να στέκεται με μικρόψυχη διάθεση και με γενικόλογους αφορισμούς.
Διαβάζω στο σημερινό τύπο ότι αρκετοί συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ ενοχλούνται με το χαρακτηρισμό «Κασσάνδρα». Πώς όμως αλλιώς, παρά ως χαιρέκακες κασσάνδρες μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς εκείνους που μονίμως καταστροφολογούν, εκείνους που σε κάθε νομοθετική παρέμβαση, κάθε νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, προβλέπουν επερχόμενες καταστροφές, δεινά και όλεθρο;
Στο αμάρτημα αυτό ενέδωσε και ο αξιότιμος εισηγητής του ΠΑΣΟΚ κ. Βερελής στην εισηγητική του τοποθέτηση, υποστηρίζοντας ότι οι ελπίδες για ανάπτυξη, με το νέο αναπτυξιακό νόμο, θα αποδειχτούν φρούδες. Τη στάση αυτή της άρνησης κατάθεσης προτάσεων, τη μηδενιστική πολιτική, τη στάση της δομικής αντιπολίτευσης της στείρας κριτικής τη ζήσαμε σε αυτήν την Αίθουσα και με άλλες αφορμές. Τη ζήσαμε με αφορμή τη συζήτηση για τα πανωτόκια, τη συζήτηση για το φορολογικό νόμο, τη συζήτηση του νόμου για τον τρόπο ανάθεσης των δημοσίων έργων και βλέπουμε αυτήν την αντιμετώπιση και στο δημόσιο διάλογο που γίνεται αυτές τις μέρες για το βασικό μέτοχο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν νομίζω ότι με αυτήν τη στάση βοηθάτε τον τόπο, προάγετε το δημοκρατικό διάλογο, τον πολιτικό πολιτισμό που πρέπει να χαρακτηρίζει τη σύγχρονη εποχή και τελικά δεν νομίζω ότι βοηθάτε ούτε το ίδιο σας το κόμμα, την προσπάθεια ανάκτησης της απωλεσθείσης αξιοπιστίας σας, αλλά επ’ αυτού ίσως δεν μου πέφτει λόγος.
Νομίζω όμως ότι κάθε σκεπτόμενος, κάθε εχέφρων πολίτης θα ανάμενε από εσάς λίγη αυτοκριτική για την αποβιομηχάνιση, τα λουκέτα που έπεφταν βροχή τα τελευταία χρόνια στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αναγκάζονταν να φύγουν στο εξωτερικό, λίγη αυτοκριτική για την έκρηξη της ανεργίας, για τη διεύρυνση των περιφερειακών και κοινωνικών ανισοτήτων για το γεγονός ότι είμαστε τελευταίοι ως χώρα στην Ευρώπη των δεκαπέντε, αλλά και των είκοσι πέντε στις ξένες επενδύσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συμφωνούμε νομίζω όλοι σε αυτήν την Αίθουσα ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Έχει ειπωθεί κατά κόρον, είναι γνωστό άλλωστε ότι εφτά στις δέκα νέες θέσεις εργασίας στην Ευρώπη δημιουργούνται από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Ο αναπτυξιακός νόμος αναγνωρίζει τη μικρομεσαία επιχείρηση ως εργαλείο ανάπτυξης, επιχειρεί να αναστρέψει το δυσμενές επενδυτικό κλίμα στη χώρα μας. Χαρακτηρίζεται από ευελιξία, από συγκεκριμένα μέτρα για νέες θέσεις εργασίας, νέες θέσεις απασχόλησης. Στοχεύει στην ισομερή και κυρίως στη βιώσιμη, τη διατηρήσιμη ανάπτυξη. Είναι άλλωστε συνεπής προς την προεκλογική μας δέσμευση για ανάπτυξη παντού, ανάπτυξη για όλους. Επιβεβαιώνει τη στροφή προς την περιφέρεια που διά στόματος του Πρωθυπουργού διακηρύχθηκε από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι δύσκολα θα διαφωνήσει κανείς με τη διαπίστωση του κ. Αδριανόπουλου χθες σε αυτήν την Αίθουσα ότι μέλλον έχουν εκείνες οι χώρες οι οποίες επενδύουν στις νέες τεχνολογίες και στη γνώση.
Με το παρόν νομοσχέδιο δίνονται γενναία κίνητρα για επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες και πιστεύω ότι με τον εθνικό διάλογο για την παιδεία θα καταλήξουμε όλες οι πολιτικές δυνάμεις προς την κατεύθυνση εκείνη που θα ενισχύουμε τη διά βίου εκπαίδευση, την επένδυση στη γνώση, γιατί η γνώση είναι ο νέος πλούτος των εθνών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο αναπτυξιακός νόμος δεν είναι μια τουφεκιά στον αέρα, αλλά είναι μέρος ενός γενικότερου σχεδίου για την αναζωογόνηση της οικονομίας. Προς αυτήν την κατεύθυνση η Κυβέρνηση έλαβε σημαντικές πρωτοβουλίες, όπως ήταν η ρύθμιση για τα πανωτόκια που απελευθέρωσε από το βρόγχο αυτό δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά αλλά και επιχειρήσεις, η φορολογική μεταρρύθμιση που εδραίωσε ένα σταθερό πλαίσιο με ορίζοντα τετραετίας και βεβαίως οι αποκρατικοποιήσεις που κινούνται προς την πολιτική μας φιλοσοφία για λιγότερο κι αποτελεσματικότερο κράτος.
Κύριε Υπουργέ, λάβατε πριν λίγες μέρες μια επιστολή από το Σύνδεσμο Θεσσαλικών Βιομηχανιών, που σας ζητούν το ύψος της επένδυσης για την Περιφέρεια Θεσσαλίας από τα 2 εκατομμύρια ευρώ να πάει στα 3 εκατομμύρια ευρώ. Νομίζω ότι είναι ένα δίκαιο αίτημα και για να σας πείσω δεν θα επικαλεστώ βεβαίως το γεγονός ότι πολλοί συντοπίτες σας Σαμαριναίοι ζουν και δραστηριοποιούνται στην περιοχή της Λάρισας, αλλά το γεγονός ότι η Περιφέρεια της Θεσσαλίας βρίσκεται σ’ ένα στρατηγικό σημείο, στο κέντρο της χώρας, σε ένα στρατηγικό σημείο στον άξονα της ανάπτυξης της χώρας.
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι η χώρα χρειάζεται πραγματική ανάπτυξη, πραγματική ευημερία, κι όχι απλά ευημερία των αριθμών, όπως συνέβαινε στην προ της απογραφής περίοδο. Η Κυβέρνηση Καραμανλή εργάζεται για την ευημερία των πολιτών, εργάζεται για την αντιμετώπιση του εφιάλτη της ανεργίας, για τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Παπαντωνίου έχει το λόγο.
ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα κατ’ αρχάς να κάνω ένα γενικότερο σχόλιο για την πολιτική κινήτρων σε ό,τι αφορά στις επενδύσεις. Όλες οι μελέτες κι οι έρευνες δείχνουν, κύριε Υπουργέ, ότι τα κίνητρα σε οριζόντια βάση δεν προσθέτουν νέες επενδύσεις. Πουθενά τα κίνητρα σαν δημοσιονομική επιδότηση δεν έχουν προκαλέσει έναν αυξημένο αριθμό συνολικών επενδύσεων. Τα κίνητρα έχουν αξία και σημασία όταν είναι στοχευμένα. Κι εκεί επηρεάζουν δύο πράγματα. Το πρώτο είναι η γεωγραφική κατανομή των επενδύσεων και δεύτερον, η κλαδική, η ποιοτική τους διάρθρωση. Για παράδειγμα όταν το ’94-’95 με το Γιώργο Γεννηματά συγκεκριμένα δώσαμε πολύ γενναιόδωρα κίνητρα στη Θράκη, πράγματι υπήρξε μια αυξημένη ροή επενδύσεων στην Θράκη που άλλαξε τελείως τους όρους της οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής. Το ίδιο συνέβη με διάφορες στοχευμένες παρεμβάσεις τις οποίες κάναμε σε διάφορους κλάδους και τομείς της οικονομίας.
Δυστυχώς, βλέπω ότι το παρόν νομοσχέδιο φεύγει από τη φιλοσοφία αυτή της στοχευμένης στήριξης. Είναι πολύ περισσότερο οριζόντιο κι έχει μια φιλοσοφία να επιδοτεί τους πάντες και τα πάντα. Αυτό περιορίζει την αποτελεσματικότητά του, γιατί, όσα κίνητρα και να δώσετε, τους γενικούς όρους επενδύσεων δεν πρόκειται να τους επηρεάσετε. Αντίθετα, αποδυναμώνετε το στοχευμένο χαρακτήρα που πρέπει να έχουν αυτές οι επενδύσεις.
Ένα παράλληλο σημείο αφορά την κατάργηση της διασύνδεσης με την απασχόληση. Εκτιμώ ότι είναι λάθος. Κι είναι λάθος διότι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν διάφορες πολιτικές οικονομικής στήριξης των επενδύσεων οι οποίες δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Ακόμη και για λόγους συμβολισμού, να αποσυρθείτε από τη γενική αυτή ευρωπαϊκή πολιτική, αναδεικνύει ένα στοιχείο υποκρισίας σε ό,τι αφορά το ενδιαφέρον σας για την ανεργία.
Το ίδιο ισχύει για την εξίσωση παλαιών και νέων επιχειρήσεων. Η γενική τάση στην πολιτική κινήτρων είναι να φύγουμε από τις άμεσες επιχορηγήσεις και να στραφούμε σε φορολογικές απαλλαγές. Κι ο λόγος είναι απλός. Θέλουμε να ενισχύσουμε την κερδοφορία των επιχειρήσεων, να ενισχύσουμε το κίνητρο των επιχειρήσεων να παράγουν κέρδη και από τα κέρδη να αυτοχρηματοδοτούν τις επενδύσεις. Όσο τους δίνουμε ζεστό χρήμα, αποδυναμώνουμε το κίνητρο αυτό. Και επίσης, μέσα από την εξίσωση των παλαιών και νέων επιχειρήσεων, αποθαρρύνουμε και τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων. Και όπως θα δείτε, ένα στοιχείο της Λισσαβόνας είναι ακριβώς η ενθάρρυνση της δημιουργίας νέων επιχειρήσεων, με την έννοια ότι τις ανοίγουν νέοι επιχειρηματίες με καινοτόμες ιδέες. Άρα και αυτό το στοιχείο του νεωτερισμού φεύγει από το δικό σας νομοσχέδιο.
Το ίδιο αρνητικό σχόλιο θέλω να κάνω για τη μείωση της ελάχιστης ίδιας συμμετοχής από 40% σε 25%. Και αυτό είναι λάθος. Γιατί να ενθαρρύνουμε το δανεισμό τον τραπεζικό των επιχειρήσεων; Γιατί να τους εκθέσουμε στον κίνδυνο υπερδανεισμού, ο οποίος στο παρελθόν δημιούργησε τόσες πολλές προβληματικές επιχειρήσεις; Ασφαλώς, σήμερα, τα επιτόκια είναι πολύ πιο λογικά από ό,τι πριν από δέκα-δεκαπέντε χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, όμως, δεν πρέπει η Κυβέρνηση, δεν πρέπει η Πολιτεία να ενισχύει τον τραπεζικό δανεισμό. Η αυτοχρηματοδότηση είναι ο υγιέστερος τρόπος.
Το νομοσχέδιο δεν συμβάλλει αποτελεσματικά στην οικονομική ανάπτυξη και ακόμη λιγότερο στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης. Και επιπλέον, η διεύρυνση των κινήτρων, αυτό το ξεχείλωμα το οποίο βλέπουμε, θα οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση της δημοσιονομικής πίεσης, στην οποία δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί ο κρατικός προϋπολογισμός. Έχω πικρή πείρα αυτού του γεγονότος τα οκτώ χρόνια που ήμουν Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών και έπρεπε να διασφαλίσω στην αντίστοιχη γραμμή του προϋπολογισμού ένα ποσό που να αναλογεί στις πιέσεις και στα αιτήματα για κίνητρα. Τα αιτήματα δεν μπορούσαν να ικανοποιηθούν στο 100%. Φροντίζαμε, όμως, να υπάρχει μια λογική ανταπόκριση της τάξεως του 70% ή του 80%.
Με το δικό σας νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ, με τη διεύρυνση των κινήτρων, οι πιέσεις και τα αιτήματα θα πολλαπλασιαστούν, ενώ είμαι βέβαιος ότι ιδιαίτερα στα επόμενα δύο χρόνια θα έχετε πολύ λιγότερους πόρους και πολύ μικρότερο ποσοστό ανταπόκρισης, πράγμα που θα οδηγήσει σε ασυνέπεια και σε διάψευση προσδοκιών.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τη φιλοσοφία της πολιτικής κινήτρων, ποια είναι τα βασικά προβλήματα σήμερα της αναπτυξιακής μας πολιτικής; Ισχυρή ανάπτυξη είχαμε. Το βασικό πρόβλημα τώρα είναι η ποιότητα και η ανταγωνιστικότητα. Θα δώσω ένα παράδειγμα. Χρειαζόμαστε περισσότερες κλίνες στον τουρισμό; Προφανώς όχι. Όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι έχουμε αρκετές κλίνες. Το βασικό πρόβλημα του ελληνικού τουρισμού είναι η ποιοτική αναβάθμιση των κλινών και γενικότερα η βελτίωση του τουριστικού προϊόντος. Εσείς, όμως, επανεισάγετε στο κεφάλαιο του τουρισμού την επιδότηση νέων κλινών, αντιστρατευόμενος αυτήν τη βασική αιχμή της αναπτυξιακής μας πολιτικής, που είναι η αιχμή της ποιότητας και της ανταγωνιστικότητας σε βάρος του αριθμού και της ποσότητας.
Το μακροοικονομικό περιβάλλον που είχαμε δημιουργήσει μετά την ένταξη στην ΟΝΕ, ήταν πολύ θετικό. Η Ελλάδα από επιτόκια 28% έπεσε στο 5%, ο πληθωρισμός έπεσε, τα ελλείμματα μειώθηκαν κι ενισχύθηκε η οικονομική ανάπτυξη. Τώρα, μετά τη δήθεν απογραφή είναι φανερό ότι οι προοπτικές της οικονομίας χειροτερεύουν. Όλοι οι διεθνείς οργανισμοί κι όλοι οι διεθνείς πιστοληπτικοί οργανισμοί εκτιμούν ότι τα επόμενα χρόνια η Ελλάδα θα έχει χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης από αυτόν που εδραιώσαμε τα προηγούμενα οκτώ χρόνια. Τα προηγούμενα οκτώ χρόνια είχαμε 4%. Η εκτίμηση η δική μου είναι ότι τα επόμενα δύο χρόνια θα έχουμε ρυθμό ανάπτυξης κάτω από το 3%, που σημαίνει λιγότερες επενδύσεις, διότι η ανάπτυξη κι η οικονομική δραστηριότητα είναι βασικό κίνητρο για την αύξηση της επενδυτικής δραστηριότητας.
Μπαίνουμε σε μια φάση ύφεσης και σε συνθήκες λιτότητας και σ’ αυτό θα επιδράσουν δύο βασικοί παράγοντες, για τους οποίους εσείς αποκλειστικά είστε υπεύθυνοι. Ο πρώτος είναι ότι μετά την δήθεν απογραφή αναγκάζεται η Ελλάδα να εφαρμόσει περιοριστική οικονομική πολιτική, πολύ περισσότερο περιοριστική από αυτήν που θα έπρεπε να ακολουθήσει στις συνθήκες της μεταολυμπιακής εποχής. Και το δεύτερο είναι ότι με τη δυσφήμιση της χώρας, στην οποία προχωρήσατε με όλα αυτά που συμβαίνουν στο ECOFIN και στα διάφορα ευρωπαϊκά συμβούλια, έχει επιδεινωθεί το κλίμα στην οικονομία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
΄Ενα λεπτό ακόμη, κύριε Πρόεδρε.
Δεν μιλάνε καλά για την Ελλάδα. Αυτό επηρεάζει και τον επενδυτή και τον καταναλωτή. Κι εσείς που προέρχεστε από τον εμπορικό κλάδο γνωρίζετε από τους συναδέλφους σας εμπόρους ότι ο τζίρος στην αγορά έχει πέσει. Και πιστεύω ότι ο βασικός λόγος δεν είναι κάποια μεγάλη οικονομική ανέχεια του Έλληνα. Είναι απλώς ότι είναι πολύ πιο συντηρητικός τώρα διότι φοβάται το μέλλον και αντίστοιχα το φοβάται κι ο επενδυτής. Άρα μπαίνουμε σε μια φάση όπου το κλίμα, το επενδυτικό περιβάλλον, θα χειροτερέψει μετά από μια δεκαετία συνεχούς ανόδου και θετικών προσδοκιών.
Η αποτελεσματική προώθηση των επενδύσεων σήμερα, πέρα από ένα ευνοϊκό μακροοικονομικό περιβάλλον και ένα αποτελεσματικό σύστημα κινήτρων, το οποίο δεν εξασφαλίζει το παρόν νομοσχέδιο, χρειάζεται τρία πράγματα. Και καταλήγω με αυτό, κύριε Πρόεδρε.


Το πρώτο είναι κάτι για το οποίο αποδέχομαι ότι υπάρχει μια ευθύνη και της δικής μας Κυβέρνησης: Ολοκληρωμένος χωροταξικός σχεδιασμός. Να ξέρει κανείς που να επενδύσει. Αυτή είναι μια μεγάλη πρόκληση για την επενδυτική πολιτική.
Το δεύτερο είναι, δραστικές διοικητικές παρεμβάσεις για απλοποίηση των διαδικασιών για περιορισμό των αδειοδοτήσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε κύριε Παπαντωνίου.
ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ: Είναι το μεγάλο θέμα των αδειών.
Και το τρίτο είναι μια γενικότερη διοικητική μεταρρύθμιση για να βελτιώσουμε τους τρόπους στήριξης των επιχειρήσεων. Τα προγράμματα ανταγωνιστικότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης για παράδειγμα θέλουν μια ουσιαστική βελτίωση που προϋποθέτει, όμως, αποτελεσματικότερους διοικητικούς μηχανισμούς.
Εκτιμώ ότι η σχέση κράτους-επιχειρήσεων πρέπει να βελτιωθεί δραστικά αν θέλουμε πραγματικά να τονώσουμε την υγιή επιχειρηματικότητα.
Αυτές, κύριε Πρόεδρε, είναι οι μεγάλες προκλήσεις στις οποίες όμως δυστυχώς δεν βλέπω κανένα δείγμα ότι η σημερινή Κυβέρνηση θέλει ή μπορεί να ανταποκριθεί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε ο κατάλογος των επί της αρχής εγγεγραμμένων να μιλήσουν.
Πριν μπούμε στην κατ’ άρθρο συζήτηση θα ήθελα να ρωτήσω τον κύριο Υπουργό αν θέλει να κάνει κάποια παρατήρηση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Απλά επειδή λείπει ο κ. Βερελής δεν ξέρω αν θα πρέπει να κάνω κάποιες διορθώσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Μπορείτε να τις κάνετε. Υπάρχουν άλλοι συνάδελφοι από το ΠΑΣΟΚ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θέλω, αν μου επιτρέπετε, πολύ συνοπτικά να κάνω μερικές διορθώσεις στο άρθρο 3.
Στην παράγραφο 1 στην περίπτωση β στην υποπερίπτωση vi μετά από τη λέξη «βιομάζα» στην τρίτη σειρά προστίθεται η φράση «ανεξαρτήτως εγκατεστημένης ισχύος» για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις.
Επίσης στην παράγραφο 1 στην περίπτωση δ στη υποπερίπτωση xi στην πρώτη και την τρίτη σειρά μετά τη λέξη «καυσίμων» προστίθεται η φράση «αερίων καυσίμων».
Στην παράγραφο 1 στην περίπτωση δ υποπερίπτωση i στην τρίτη σειρά μετά τη λέξη «σταθμών» η φράση «εμπορευματικών κέντρων».
Στην παράγραφο 1 περίπτωση δ, υποπερίπτωση xii στην τρίτη σειρά μετά τη λέξη «απομακρυσμένες» προστίθεται η φράση «χερσαίες, νησιωτικές και παραλίμνιες».
Τέλος στο άρθρο 4 στην παράγραφο 3 στην τελευταία σειρά του πρώτου εδαφίου διαγράφεται η λέξη «οριστικά».
Επίσης στην παράγραφο 3 στην πρώτη σειρά του δευτέρου εδαφίου μετά τη φράση «παραμεθόριους νομούς» προστίθεται «Δράμας, Δωδεκανήσου, Έβρου, Θεσπρωτίας, Ιωαννίνων, Καστοριάς, Κιλκίς, Λέσβου, Ξάνθης, Πέλλας, Ροδόπης, Σάμου, Σερρών, Φλώρινας, Χίου».
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κύριος Υφυπουργός καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες διορθώσεις οι οποίες βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Τέλος, αν μου επιτρέπετε δύο σχόλια, πάνω σε ορισμένες τροπολογίες οι οποίες κατετέθησαν. Η μία είναι τροπολογία του συναδέλφου κ. Χωματά. Το περιεχόμενιο της τροπολογίας εμπίπτει στους περιορισμούς σε σχέση με το χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων. Μία τροπολογία των συναδέλφων κυρίων Πάγκαλου, Βρετού, Παπαηλία, Κατσίκη, Κατσιλιέρη, Χριστοφιλόπουλου, Βλάχου και Οικονόμου. Είναι ενδιαφέρουσα η πρόταση, καταγράφεται αλλά δυστυχώς για τον ίδιο λόγο των δεδομένων του χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων που ήδη υφίσταται και δεν μπορεί να αλλάξει. Απλά καταγράφεται. Υπάρχει μία τροπολογία του συναδέλφου κ. Καρχιμάκη η οποία δεν μπορεί να γίνει δεκτή στο σχέδιο νόμου δεδομένου ότι υπάρχει παράλληλα και το Γ’ και το Δ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης για δημιουργία ιδιωτικών αεροδρομίων. Υπάρχει το ΠΕΠ, υπάρχουν και οι συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Επίσης υπάρχει μια τροπολογία του κ. Καραόγλου η οποία έχει ενδιαφέρον για επενδυτικά σχέδια γηπέδων και σταδίων αλλά θέλει πολύ μελέτη δεδομένου ότι η βιωσιμότητα ενδεχομένως είναι επισφαλής. Χρειάζεται να το διερευνήσουμε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για να δούμε ποια είναι η κατάσταση δεδομένου ότι υπάρχουν σε αυτές τις εταιρείες και επιδοτήσεις από άλλες πηγές. Τέλος υπάρχει μια τροπολογία του κ. Μανιάτη. Έχω να πω ότι δεν μπορεί να γίνει δεκτή γιατί οι δαπάνες στις οποίες αναφέρεται είναι λειτουργικές και μπαίνουμε πάλι στη διαδικασία της ειδικής αιτιολογίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας προτείνω, επειδή είναι ακόμη περίπου δεκαοκτώ ομιλητές, να μειώσουμε το χρόνο στα τέσσερα λεπτά ώστε να μπορέσουμε απόψε να τελειώσουμε την ενότητα. Μπορούμε βέβαια και αύριο να συνεχίσουμε αφού θα έχουμε τη συζήτηση της άλλης ενότητας. Επειδή η Βουλή είναι και καταπονημένη και τα κόμματα συμφώνησαν στη σκέψη αυτή θα συνεχίσουμε τη συζήτηση με το χρόνο των τεσσάρων λεπτών για κάθε ομιλητή.
Πρώτος εγγεγραμμένος ομιλητής είναι ο κ. Λάζαρος Λωτίδης.
Ορίστε, κύριε Λωτίδη, έχετε το λόγο για τέσσερα λεπτά.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΩΤΙΔΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, το τελευταίο διάστημα όλες οι πρωτοβουλίες που παίρνει η Κυβέρνηση νομοθετικές και μη κατατείνουν σε ένα μόνο, στο πως θα δώσουν την αίσθηση ότι αντιμετωπίζουν τα προβλήματα, δημιουργούν δηλαδή όρους και προϋποθέσεις, πλαίσια για να μπορούν να αντιμετωπιστούν καλύτερα στο μέλλον. Δηλαδή όλες οι πρωτοβουλίες έχουν πρώτο και κύριο στόχο το επικοινωνιακό του πράγματος, το πολιτικό και ίσως αν χρειαστεί το προεκλογικό εάν το Μάρτιο δεν έχουμε εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Σε κάθε περίπτωση και το αναπτυξιακό νομοσχέδιο εντάσσεται σε αυτήν τη λογική όπως και ο «βασικός μέτοχος» που δεν έρχονται για να λύσουν προβλήματα αλλά για να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι μπορούν να λύσουν τα προβλήματα στο μέλλον.
Έρχεται, λοιπόν, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο να σηκώσει το επικοινωνιακό βάρος από την αρνητική εξέλιξη που είχαν στο θέμα της απογραφής του δυσμενούς κλίματος που δημιουργήθηκε από την απραξία των δέκα μηνών όπου κανένα καινούργιο έργο, καμία επένδυση δεν εντάχθηκε και υπάρχει ένα άσχημο επενδυτικό και πολιτικό κλίμα. Γιατί αν πραγματικά, κύριε Υπουργέ, η Κυβέρνηση ήθελε να φέρει έναν αναπτυξιακό νόμο που να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ανάπτυξης θα μπορούσε να το κάνει αλλά θα έπρεπε να είχε κάποια χαρακτηριστικά. Θα έπρεπε να είχε όραμα, να είχε στόχους συγκεκριμένους και μετρήσιμους. Κάτι τέτοιο όπως αναλύθηκε από πολλούς συναδέλφους δεν υπάρχει στο παρόν σχέδιο νόμου που συζητάμε σήμερα.
Θα μπορούσα πολύ επιγραμματικά να χαρακτηρίσω το σχέδιο νόμου ως ένα σχέδιο νόμου σούπερ μάρκετ ένα νόμο για όλους και για όλα με ασαφείς, όμως, δοσολογίες που σε όλους κλείνει το μάτι σε όλους δίνει υποσχέσεις και στο τέλος όταν θα κάνουμε μετά από ένα δύο χρόνια τον απολογισμό φοβάμαι ότι θα είναι ιδιαίτερα αρνητικός. Δεν είμαι μάντης κακών αλλά αυτή νομίζω ότι θα είναι η πορεία και η εξέλιξη.
Για να γίνω πιο σαφής και πιο συγκεκριμένος παρά το ότι ειπώθηκαν πολλά από αυτά τα οποία προσπαθεί η πλειοψηφία να παρουσιάσει ως ιδιαίτερα θετικά, όπως π.χ. αυτό που λέει για την απλοποίηση διαδικασιών με πενήντα σελίδες ή δώδεκα άρθρα όταν έχουμε τα πενήντα-εξήντα προεδρικά διατάγματα ή υπουργικές αποφάσεις, το παράγωγο δίκαιο όπως λέγεται, πολύ περισσότερο που αυτά χρειάζονται έξι, επτά, οκτώ μήνες, αν λάβουμε υπ’ όψιν μάλιστα την περιορισμένη χρονική διάρκεια του παρόντος νόμου, όταν θα ψηφιστεί τότε θα δούμε –εγώ δεν ξέρω- πόσοι θα υπαχθούν πόσοι θα ευεργετηθούν, πόσο θα τονώσει και θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη.
Άρα η απλοποίηση θα μπορούσα να πω ότι είναι ένας μύθος.
Τώρα στο θέμα των ιδίων κεφαλαίων. Επίσης υπάρχει ένα θέμα εκεί. Όταν δεν υπάρχει κανένα κίνητρο όταν είναι εξασφαλισμένα τα χρήματα και με υπερτιμολογήσεις μπορεί να μην βάλει ούτε μία δραχμή στην κυριολεξία, δεν έχει κανένα λόγο να προσπαθήσει η επιχείρηση να πάει καλά. Δηλαδή τι κάνουμε; Κλείνουμε το μάτι στους αεριτζήδες;
Και έρχομαι, κύριε Υπουργέ, κύριε συνάδελφε, της ευρύτερης Περιφέρειας της Δυτικής Μακεδονίας –μιλάω για τον παρόντα Υπουργό- στο θέμα της περιφερειακής ανάπτυξης που λέτε ότι το σχέδιο νόμου θέλει να τονώσει την περιφερειακή ανάπτυξη. Είναι γνωστό ότι η Κυβέρνηση είπε ότι μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες έρχεται η σειρά της περιφέρειας. Και είναι η πρώτη φορά που δίνονται κίνητρα για τις επιχειρήσεις που κινούνται στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Όταν περίπου τα ίδια κίνητρα υπάρχουν για την Αττική, για τις επιχειρήσεις του λεκανοπεδίου, σε σχέση με οποιαδήποτε περιοχή εκτός από λίγες στη χώρα, ποια είναι τα κίνητρα και γιατί να πάει ο άλλος να επενδύσει εκεί;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε, γιατί από εμένα ξεκινάει η δυσμενής μεταχείριση σε σχέση με το χρόνο.
Επίσης το θέμα της σύνδεσης με το ΑΕΠ. Από που προκύπτει αυτό; Και γιατί δηλαδή η Κοζάνη –αναφέρομαι με παράδειγμα στην εκλογική μου περιφέρεια- στην οποία έχει εκεί τόσα χρόνια η ΔΕΗ εγκατεστημένες τις δραστηριότητές της και υφίσταται τα όσα υφίσταται να συνδέεται με το ΑΕΠ το οποίο είναι ιδιαίτερα υψηλό εξαιτίας όπως προανέφερα της ΔΕΗ που βρίσκεται εκεί;
Και αυτό όταν ξέρετε ότι δεν υπάρχουν ιδιωτικές επενδύσεις. Ακόμα αποσυνδέει το θέμα των νέων επενδύσεων από το θέμα της απασχόλησης και βεβαίως δεν λαμβάνεται υπόψη καθόλου η ανεργία που υπάρχει. Γιατί δηλαδή, ο δείκτης της ανεργίας δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν, για την ένταξη του Νομού στη Δ΄ ζώνη όταν είναι γνωστό ότι στη δυτική Μακεδονία είναι ο πρώτος σε όλη την Ελλάδα; Πώς προκύπτει αυτό; Βεβαίως να μην κάνω αναφορά τι έλεγαν προεκλογικά οι της Νέας Δημοκρατίας. Δεν θα λάβετε υπ’ όψιν σας την ομόφωνη απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου και όλων των φορέων για την Δ΄ ζώνη;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε κύριε συνάδελφε.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΩΤΙΔΗΣ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Τελειώνετε εδώ και ώρα. Σας παρακαλώ.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΩΤΙΔΗΣ: Κλείνω με την ακροτελεύτια πρόταση.
Αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, όπως είπα και πιο μπροστά, κύριε Υπουργέ, δεν υπάρχει στόχος στο νόμο. Δεν προβλέπει κάτι συγκεκριμένο και γενικώς υπόσχεται στους πάντες. Στο τέλος, όμως, έχω την αίσθηση ότι κανένας απ’ όλους σε όσους υπόσχεται, δεν θα πάρει. Όταν δίνεις την αίσθηση ότι θα πάρουν όλοι, στις πόλεις, στα χωριά, στους κάμπους, στα βουνά, στο τέλος φοβάμαι ότι ο νόμος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε» από τις πολλές υποσχέσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήριος Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Λωτίδη.
Η κ. Χριστιάνα Καλογήρου έχει το λόγο.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το αναπτυξιακό νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα, δημιουργούμε για τη χώρα ένα νέο θεσμικό πλαίσιο και η Ελλάδα αποκτά επιτέλους ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό εργαλείο ανάπτυξης για την ενθάρρυνση των νέων επενδυτικών πρωτοβουλιών και την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων, ιδίως σε απομακρυσμένες περιφέρειες όπως αυτήν της Λέσβου, την οποία και εκπροσωπώ.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το νομοσχέδιο αυτό, εκφράζει τη φιλοσοφία μιας νέας οικονομικής πολιτικής για ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης, για προώθηση της περιφερειακής σύγκλισης, για αύξηση της απασχόλησης και για διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. Το νέο νομοσχέδιο αποσκοπεί στη δημιουργία ενός ισχυρού πλαισίου κινήτρων κυρίως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και αυτό επιτυγχάνεται αφού το 70% των ενισχύσεων κατευθύνεται προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ενώ μόνον το 30% προς τις μεγάλες επενδύσεις.
Το αναπτυξιακό νομοσχέδιο, υλοποιεί τη δέσμευση για την ισόρροπη ανάπτυξη και ειδικότερα με το άρθρο 4 στην παράγραφο 3 με σαφή διατύπωση παρέχεται πλέον του ποσού της επιδότησης έως και 15% επιπλέον ενίσχυση με κριτήριο το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ενίσχυση αυτή, δεν είναι δυνητική, αλλά είναι δεδομένη. Και μετά την ψήφιση του νόμου, θα οριστεί με κοινή υπουργική απόφαση.
Το σημείο αυτό το οποίο θεωρώ ότι είναι και το κρισιμότερο του νέου νόμου για τους απομακρυσμένους νομούς, όπως είναι ο Νομός Λέσβου και παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, να καταγραφεί το δεδομένο του θέματος και όχι το δυνητικό.
Θα προχωρήσω σε τρεις επισημάνσεις και επί των άρθρων 5 και 7, κύριε Πρόεδρε, για να μη λάβω το λόγο αργότερα.
Στο άρθρο 5 παράγραφο 1 όπου ρυθμίζεται το ελάχιστο ύψος της επένδυσης προβλέπεται η δυνατότητα με υπουργική απόφαση να μειώνονται τα όρια αυτά για περιοχές που παρουσιάζουν προβλήματα αναπτύξεως και απασχόλησης. Ως κριτήριο επιπλέον μειώσεως, κύριε Υπουργέ, φρονώ ότι θα πρέπει να τεθεί και αυτό της νησιωτικότητας. Τα νησιά μας δεν αντιμετωπίζουν απλά πρόβλημα αναπτύξεως και απασχόλησης αλλά αντιμετωπίζουν και το πρόσθετο πρόβλημα του μεγέθους της αγοράς στην οποία απευθύνονται και το οποίο απορρέει από τη νησιωτικότητα την οποία έχουμε ήδη επιβάλλει και ως ένα ιδιαίτερο όρο στο Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι αδιανόητο να ισχύουν τα ίδια ελάχιστα όρια με αυτά της Ηπειρωτικής Ελλάδας και παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, όπως ληφθεί αυτό υπ’ όψιν κατά την υπουργική απόφαση η οποία θα εκδοθεί ακολούθως.
Το άρθρο 5 στην παράγραφο 16 β΄ ορίζει ότι με κοινή υπουργική απόφαση καθορίζονται τμήματα της επικράτειας που παρουσιάζουν υπερσυγκέντρωση ως προς τις τουριστικές δραστηριότητες και αυτές οι περιοχές εξαιρούνται από τις ρυθμίσεις του νέου αναπτυξιακού νομοσχεδίου για την ίδρυση, την επέκταση ξενοδοχειακών μονάδων ως προς τα κίνητρα της επιχορήγησης και της επιδότησης χρηματοδοτικής μίσθωσης.
Στην ισχύουσα υπουργική απόφαση το δημοτικό διαμέρισμα Μυτιλήνης, ένα διαμέρισμα στο οποίο υπάρχει τουριστική πενία, κύριε Υπουργέ, και στο οποίο κατ’ ουδέναν τρόπο δεν μπορούμε να μιλάμε για υπερσυγκέντρωση τουριστικών μονάδων, έχει καθοριστεί ως περιοχή που παρουσιάζει κορεσμό, έτσι η περιοχή του δημοτικού διαμερίσματος Μυτιλήνης και εφεξής θα είναι εξαιρούμενη περιοχή. Θεωρώ, κύριε Υπουργέ, ότι ο νέος αναπτυξιακός νόμος με τη νέα αναπτυξιακή δυναμική που τον χαρακτηρίζει, δεν μπορεί να συνεχίζει να κουβαλά τα βαρίδια του παρελθόντος και παρακαλώ όπως λάβετε αυτήν την παρατήρησή μου υπ’ όψιν στην υπουργική απόφαση την οποία θα εκδώσετε.
Στο άρθρο 7 παράγραφο 1 προβλέπεται ότι οι αιτήσεις υπαγωγής επενδύσεων στο νόμο πλην ειδικών περιπτώσεων, υποβάλλονται στις αντίστοιχες περιφερειακές υπηρεσίες όταν αφορούν επενδύσεις έως (2.000.000) δύο εκατομμυρίων ευρώ, ενώ για μεγαλύτερες θα απευθύνονται προς τις κεντρικές υπηρεσίες του Υπουργείου. Το όριο αυτό περίπου είχε θεσμοθετήσει και ο προηγούμενος αναπτυξιακός νόμος, ο ν. 2234/94. Ακριβώς δηλαδή δέκα χρόνια πριν είχαμε ως όριο τα εξακόσια πεντήτα εκατομμύρια (650.000.000) δραχμές.
Θεωρώ, κύριε Υπουργέ, ότι θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ο πληθωρισμός και το όριο αυτό να αυξηθεί άλλως να οριστούν αντικειμενικά κριτήρια για την αξιολόγηση γιατί μόνο έτσι θα κάνουμε ακόμα ένα βήμα για την άρση των ανισοτήτων και για την ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη.
Τέλος, στο άρθρο 7 παράγραφος 13 αναφέρεται ότι με υπουργική απόφαση η οποία εκδίδεται κάθε Ιανουάριο, καθορίζεται το ποσό των επιχορηγήσεων, καθώς και η κατανομή τους. Είναι φανερό ότι από την κατανομή αυτή θα κριθεί στην ουσία της η περιφερειακή διάσταση του νόμου. Είναι εξαιρετικά χρήσιμο και καθοριστικό το τι πόροι θα διατεθούν και το ποια ποσά θα κατανεμηθούν ανά περιφέρεια. Ως κριτήριο κατανομής, θεωρώ ότι δεν θα πρέπει να τεθεί αποκλειστικά και μόνον το πληθυσμιακό όπως ισχύει μέχρι τώρα, γιατί για παράδειγμα το Βόρειο Αιγαίο που έχει το 2% του πληθυσμού εάν πάρει το 2% των επιχορηγήσεων, τότε ακυρώνεται στην πράξη ο στόχος της περιφερειακής σύγκλισης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Τελειώνοντας, θα ήθελα να επισημάνω και να χαιρετίσω την κατάργηση της διάκρισης ανάμεσα σε νέες και παλιές επιχειρήσεις, τονίζοντας ότι πραγματικά είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι όλες οι επιχειρηματικές δραστηριότητες, ανεξάρτητα αν είναι νέες ή παλιές, έχουν πρόσβαση στις παρεχόμενες δέσμες νέων κινήτρων.
Επίσης, χαιρετίζω την ένταξη στις παρεχόμενες ενισχύσεις και της επιχορήγησης της δημιουργούμενης από την επένδυση απασχόλησης. Είναι ο πρώτος αναπτυξιακός νόμος στην Ελλάδα που παρέχει κίνητρα για την απασχόληση. Με το παρόν νομοσχέδιο επίσης, δίνεται η δυνατότητα στους αγρότες, να μετατραπούν σε μικρούς επιχειρηματίες που δεν θα εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνο από την επιχορήγηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τους μεγαλεμπόρους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, χρησιμοποίησα και τη δυνατότητα των υπόλοιπων άρθρων.
Ο νέος αναπτυξιακός νόμος, δίνει τη δυνατότητα στους αγρότες να ασχοληθούν με το προϊόν τους, μέχρι αυτό να φτάσει στον τελικό καταναλωτή. Το παρόν νομοσχέδιο είναι ένα νομοσχέδιο ...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία συνάδελφε, δεν πρέπει να συνεχίσετε άλλο.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε. Είναι η τελευταία μου φράση.
Το παρόν νομοσχέδιο, είναι ένα νομοσχέδιο ολοκληρωμένο, υλοποιήσιμο και ρεαλιστικό και επειδή οι νόμοι πάντοτε κρίνονται στην πράξη και στην εφαρμογή τους, είμαι βέβαιη πως λίγα χρόνια μετά, εμείς οι απομακρυσμένοι ακρίτες των νησιών, θα βιώνουμε τα αποτελέσματα μιας σταθερής αναπτυξιακής πορείας και ο νόμος αυτός θα εξακολουθεί να είναι επίκαιρος και πρωτοποριακός.
Για το λόγο αυτό, προτείνω και την κατ’ άρθρο υπερψήφισή τους και σας καλώ όλους να κάνετε το ίδιο.
Σας ευχαριστώ πολύ.
( Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όπως αντιλαμβάνεστε, αν έχουμε αυτή την υπέρβαση του χρόνου...
ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, μίλησα και για τα υπόλοιπα άρθρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): ...θα πάμε πολύ αργά το βράδυ και οι τελευταίοι συνάδελφοι, θα υποστούν τις συνέπειες αυτής της υπέρβασης του χρόνου.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, μίλησα, όμως, και για τα υπόλοιπα άρθρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν το λέω για σας. Εσείς αποτελείτε παρελθόν πλέον. Το λέω για τους άλλους που έχουν σειρά.
Και βέβαια, ενδεχομένως να μην ισχύσει και για τον κ. Γείτονα.
Λοιπόν, το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντίνος Γείτονας, ο οποίος είναι βέβαιο ότι θα επικαλεστεί και το προηγούμενο αξίωμα του Προεδρεύοντος και αντιλαμβάνεται τη δυσκολία μου.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ πραγματικά δέχθηκα αδιαμαρτύρητα τη συμπίεση του χρόνου, γιατί πιστεύω ότι ομιλούμε σε «ώτα μη ακουόντων» και η συζήτηση για τα άρθρα καθίσταται ακαδημαϊκή. Η Κυβέρνηση, όπως και στην επιτροπή –και είχα την ευκαιρία να το διαπιστώσω- και τώρα στην Ολομέλεια, παριστάνει την σφίγγα. Γιατί το λέω;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σε ώτα πολιτικά εννοείτε. Όχι σε ώτα φυσικά;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ναι, φυσικά. Δεν αναφέρομαι σε αναπήρους, αλλά σε πολιτικά κωφούς.
Κύριε Πρόεδρε γιατί το λέω αυτό. Εμείς διαφωνήσαμε επί της αρχής, γιατί πιστεύουμε ότι ο νόμος είναι σε λάθος κατεύθυνση. Έρχεται επίσης με καθυστέρηση, δεν απλουστεύει τις διαδικασίες και θα χαθούν δύο χρόνια όπως είπαμε. Κυρίως η διαφωνία εντοπίζεται στο ότι ένας νόμος κινήτρων πιστεύουμε ότι πρέπει να στοχεύει στην προώθηση επενδύσεων τις οποίες έχει ανάγκη κατά προτεραιότητα η χώρα και οι περιοχές. Επενδύσεις οι οποίες έχουν σχέση με τη δημιουργία επιχειρήσεων που εξασφαλίζουν ανταγωνιστικότητα και ποιότητα. Αναφέρομαι σε καινοτομικά σχέδια, επιχειρήσεις που δημιουργούν απασχόληση, επιχειρήσεις που επενδύουν στη γνώση για να είναι ανταγωνιστικές.
Παρά τη διαφωνία μας στην επιτροπή, προσφέραμε σε εποικοδομητική συζήτηση. Τεκμηριώσαμε προβλήματα που υπάρχουν στις ρυθμίσεις και κάναμε συγκεκριμένες βελτιωτικές προτάσεις. Και δεν το κάναμε μόνο εμείς, κύριε Πρόεδρε -θέλω να είμαι δίκαιος- αλλά και πολλοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, για παράδειγμα αναφέρω ότι ακούστηκαν και αξιόλογες επισημάνσεις από την προλαλήσασα συνάδελφο της συμπολίτευσης.
Παρ’ όλα αυτά η Κυβέρνηση, είναι σφίγγα. Δεν προβαίνει σε αλλαγές εμμένει στις απόψεις της. Γι’ αυτό έκανα αυτή την αναφορά.
Έρχομαι τώρα στα τέσσερα άρθρα που συζητούμε. Τα τέσσερα πρώτα άρθρα τεκμηριώνουν πλήρως αυτή μας την διαφωνία.
Να έρθω στο πρώτο άρθρο: «Σκοπός και είδη των παρεχομένων ενισχύσεων». Η Κυβέρνηση παρουσιάζει ως ευελιξία τα τέσσερα εναλλακτικά σενάρια που εισάγεται για την ενίσχυση των επιχειρήσεων. Όμως είπαμε –και αυτό θα αποδειχθεί στην πράξη- ότι οι επιχειρήσεις, θα στραφούν στην δωρεάν επιχορήγηση. Το κεφάλαιο ακολουθεί τον εύκολο δρόμο σαν το νερό, δηλαδή εν προκειμένω του κέρδους. Αν όμως το πρώτο πρόβλημά μας είναι η απασχόληση –και είναι, κύριε Πρόεδρε αλλά δεν είναι της παρούσης συζήτησης και υπάρχει πρώτη προτεραιότητα να ενισχύσουμε την απασχόληση- τότε είναι προσχηματικό το ότι προβλέπεται ως εναλλακτικό κίνητρο η χρηματοδότηση του μισθολογικού κόστους εργασίας για νέες θέσεις που θα προκύψουν. Διότι κανένας επιχειρηματίας δεν θα επιλέξει αυτό το κίνητρο, αλλά θα επιλέξει ως πρόσφορο το κίνητρο της δωρεάν επιχορήγησης.
Να έρθω στο δεύτερο άρθρο με τίτλο «Διαίρεση της επικράτειας, λοιπές περιοχές εφαρμογής των ενισχύσεων». Ο τίτλος για την περιφερειακή ανάπτυξη είναι ψευδεπίγραφος. Δεν υπάρχει αντίκρισμα στις διατάξεις. Είχα την ευκαιρία, κύριε Πρόεδρε, να πω στην επιτροπή το εξής: ό,τι κινείται το σημαδεύει η Κυβέρνηση. Για πελατειακούς λόγους τάζει προς όλους. Εάν στις περιοχές που ενισχύονται υπάρξει ένα απλό αίτημα για επενδύσεις από όλες οι κατηγορίες επενδύσεων που προβλέπονται στον νόμο και αναγράφονται και αναλυτικά, και υποθέσουμε ότι υιοθετηθεί και εγκριθεί, τέλειωσαν τα χρήματα για τα κίνητρα. Αυτό δεν είναι αναπτυξιακή στόχευση, κύριε Πρόεδρε. Κίνητρα για όλους σημαίνει κίνητρα σε κανέναν ουσιαστικά. Θα σπεύσουν δε και κάποιοι αετονύχηδες να εκμεταλλευθούν ευκαιρίες που δημιουργούνται από τις άλλες διατάξεις και επομένως τίποτα δεν θα προσφέρει αυτός ο νόμος στην αναπτυξιακή προσπάθεια.
Άρθρο 3: «Υπαγόμενα επενδυτικά σχέδια». Ανέφερα προηγουμένως για το μεγάλο εύρος των ενισχυόμενων σχεδίων. Το εύρος όλων αυτών των επιχειρηματικών σχεδίων που είναι εν δυνάμει χρηματοδοτούμενα αναιρεί ουσιαστικά κάθε στόχευση του ίδιου του νόμου. Πέραν αυτού αναφέρθηκε προηγουμένως και η κυρία συνάδελφος και έχω και εγώ την ίδια παρατήρηση- παρ’ όλο που φαίνεται ότι χρηματοδοτεί, για παράδειγμα να πάρω τα τουριστικά, μια σειρά δραστηριοτήτων, υπάρχει στο άρθρο 5 παράγραφος 16β -που θα το συζητήσουμε αύριο- εξουσιοδοτική διάταξη που με υπουργική απόφαση μπορεί να τα αναιρέσει όλα και να εξαιρέσει ολόκληρες περιοχές.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Ορισμένες περιοχές.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Με την έννοια αυτή επομένως, αυτά που αναγράφονται στο άρθρο 3 μπορεί να μείνουν στον αέρα. Ποιόν εμπαίζουμε, κύριε συνάδελφε;
Θέλω τελειώνοντας να πω, κύριε Πρόεδρε, δεν θέλω να κάνω κατάχρηση του χρόνου -ότι κάνω και τώρα, την τελευταία στιγμή νέα έκκληση στην Κυβέρνηση. Να κάνει διορθώσεις στα άρθρα. Επειδή μάλιστα αύριο έχουμε τα υπόλοιπα άλλα άρθρα, που έχουν ιδιαίτερη σημασία. Επιτέλους, κύριε Υπουργέ, δεν μονοπωλείτε την αλήθεια. Μην νομίζετε ότι ορθοδρομείτε τον δρόμο της αληθείας μόνον εσείς. Ακούσαμε και από τους φορείς τους οποίους ακροαστήκαμε ότι υπάρχουν προβλήματα στον νόμο. Πέρα από την καθυστέρηση, πέρα από το μικρό διατιθέμενο ποσό για κίνητρα, που καταλήγει να λέμε τι είναι ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του, υπάρχουν τα προβλήματα διάχυσης των κινήτρων προς κάθε κατεύθυνση που σημαίνει ουσιαστικά διασπάθιση των πόρων. Ένα έχει ανάγκη η οικονομία μας. Επενδύσεις που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα με στροφή στην ποιότητα των προϊόντων, στις καινοτομικές επενδύσεις. Εκεί λοιπόν να επικεντρώσουμε την προσπάθεια. Εκεί πραγματικά να δώσουμε έμφαση. Εκεί να δώσουμε γενναία έστω και με ρίσκο κίνητρα. Αν δώσετε, με τον τρόπο που οι διατάξεις σας προβλέπουν, κίνητρα προς όλους και προς όλα δεν θα επιτύχουμε παρά το αναπτυξιακό τίποτα.
Ευχαριστώ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Φαίνεται ότι δεν με αντιλαμβάνεται ούτε ο κ. Γείτονας.
Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντίνος Βρεττός.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ξέρετε, κύριε Πρόεδρε, πόσο αλλάζει η ψυχολογία από την Έδρα, μέχρι το έδρανο. Είμαστε όλοι θύματα της αβάσταχτης ελαφρότητας του ατομικισμού μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρ’ όλο ότι η απόσταση είναι πολύ μικρή.
Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντίνος Βρεττός.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, στους βασικούς προβληματισμούς μου σε σχέση με το νομοσχέδιο με έχει καλύψει ο εισηγητής, ο κ. Βερελής, ο οποίος με μεγάλη ενάργεια και σαφήνεια τοποθέτησε τα θέματα όπως εγώ τουλάχιστον τα καταλαβαίνω.
Ποια είναι τα θέματα αυτά;
Πρώτον. Θέμα χρόνου, κύριε Πρόεδρε. Ο νόμος αυτός θα εφαρμοστεί γρήγορα ή θα πρέπει να προηγηθούν σαράντα ή πενήντα υπουργικές αποφάσεις έως ότου εφαρμοστεί; Αυτό πρέπει να το διευκρινίσει ο κ. Υπουργός, ο οποίος είναι εδώ, διότι το άρθρο 3 προβλέπει ορισμένα πράγματα τα οποία μπορεί να αναιρούνται από το άρθρο 12 αλλά χρειάζεται ίσως μια νομοτεχνική απάντηση, κύριε Υπουργέ, διαφορετικά θα διαχέεται εδώ ότι δεν πρόκειται να εφαρμοστεί ο νόμος.
Δεύτερον. Υπάρχουν ορισμένα πλεονεκτήματα. Και θεωρώ ότι το βασικό πλεονέκτημα που έχει το παρόν νομοσχέδιο είναι ότι κάνει σύντμηση των προθεσμιών για την έγκριση της πρότασης και την υπαγωγή της στον νόμο. Αυτό είναι καλό. Επίσης θα ήταν ακόμα καλύτερο αν μπορέσουμε μέσω του νόμου αυτού να συντμήσουμε τους χρόνους για την χρηματοδότηση της επένδυσης. Διότι, όπως ξέρετε πολύ καλά, εκεί που υποφέρει η εφαρμογή των εκάστοτε νόμων είναι η έγκαιρη χρηματοδότησή τους.
Θέμα τρίτον. Βάζουμε ιδιώτες αξιολογητές για τις επενδύσεις. Εγώ δεν είμαι εναντίον των ιδιωτών, αλλά είμαι εναντίον του τρόπου που λειτουργούν μέχρι σήμερα οι αξιολογήσεις. Για αρκετά χρόνια, στο διάστημα της δεκαετίας του ’80, ήμουν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ν. 1262 σαν εκπρόσωπος της Αυτοδιοίκησης. Εκεί γινόταν το εξής που νομίζω ότι συνεχίζεται και μέχρι σήμερα. Δεν έπαιρνε καμία απόφαση η επιτροπή αν δεν υπήρχε πρόταση του εισηγητή. Ο εισηγητής δεν έκανε καμία πρόταση αν δεν υπήρχε πρόταση της τράπεζας η οποία θα έδινε το δάνειο. Συνεπώς όλοι καταλήγουμε σε μια αξιολόγηση της τράπεζας. Πιστεύω –και συμφωνώ μ’ αυτό που πρότεινε προηγουμένως ο συνάδελφός μου ο κ. Γεωργακόπουλος- ότι πρέπει ο κατ’ εξοχήν εισηγητής να είναι η τράπεζα, η οποία τράπεζα σήμερα διαθέτει και περισσότερα μέσα. Έτσι θα κερδίσουμε και χρόνο και δεν θα μπλέξουμε σε μια διελκυστίνδα με τα γνωστά προβλήματα αδιαφάνειας και καθυστερήσεων. Ξέρετε ότι έχουμε ένα καθεστώς όχι τόσο καλό- για να μην πω διεφθαρμένο- και αν προσθέσουμε και τους ιδιώτες μέσα, νομίζω ότι τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα. Αυτό που ειπώθηκε από όλους σχεδόν τους συναδέλφους μου είναι ότι υπάρχει μια γενικευμένη αύξηση των κινήτρων καθώς και μια γενικευμένη αναφορά των κινήτρων σε όλες περίπου τις δραστηριότητες. Αυτό είναι λάθος, διότι είναι σαν να μην δίνουμε πουθενά κίνητρα. Τα κίνητρα πρέπει να είναι επιλεγμένα. Η έλλειψη επιλογής σημαίνει έλλειψη πολιτικής.
Κύριε Πρόεδρε, το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα της πατρίδας μας είναι ότι είμαστε μια ωραία χώρα με μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά. Έχουμε ωραίο περιβάλλον και η κατεξοχήν προτεραιότητά μας είναι να προστατεύσουμε το περιβάλλον αυτό, να το αξιοποιήσουμε ώστε να έχουμε τα οφέλη που προκύπτουν από την αξιοποίησή του. Αυτό δυστυχώς δεν το κάναμε και εμείς ως κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Δεν κάναμε δηλαδή έναν συνολικό σχεδιασμό μια συνολική περιβαλλοντική ανασυγκρότηση πριν από κάθε αναπτυξιακό νόμο. Αυτό απαιτεί η ανάπτυξη της χώρας μας.
Εσείς αντί να τα αλλάξετε, βαδίζετε πάνω στα χνάρια τα δικά μας. Αν είχε προηγηθεί ένα χωροταξικό σχέδιο ίσως διαπιστώναμε ορισμένα πράγματα, που θα φανούν περίεργα, όπως για παράδειγμα η υιοθέτηση κινήτρων για ορισμένες επενδύσεις στην Αττική.
Είπαν ορισμένοι συνάδελφοι προηγουμένως ότι κακώς δίνουμε κίνητρα στην Αττική. Και, όμως, εάν είχαμε κάνει σοβαρό χωροταξικό σχεδιασμό, θα βλέπαμε ότι η Αττική τσιμεντοποιείται και για να ανατρέψουμε την τσιμεντοποίηση, θα πρέπει να δώσουμε κίνητρα ώστε να γίνουν ορισμένες δραστηριότητες, οι οποίες θα εμποδίσουν αυτή την κατρακύλα. Αυτοί οι μεγάλοι δρόμοι που έγιναν, είναι καλοί, αλλά είναι και επικίνδυνοι, διότι συνέχεια χτίζονται καινούρια σπίτια και στο τέλος η Αττική θα γίνει ένας τσιμεντότοπος.
Πιστεύω ότι κίνητρα πρέπει να δοθούν για τον αγροτουρισμό, για τον τουρισμό, για εκθεσιακά και ερευνητικά κέντρα για αθλητικές και πολιτιστικές λειτουργίες κλπ.. Όλα αυτά είναι προτεραιότητες. Είναι θέματα που αφορούν ολόκληρη την πατρίδα μας και έχουν σχέση με το ωραίο περιβάλλον, με τους νέους τρόπους εργασίας που σήμερα υιοθετούνται από ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο. Νομίζω ότι η Ελλάδα έχει προτεραιότητα σε αυτά. Έχει μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα και η Αττική το ίδιο.
Συνεπώς θα πρέπει να τα λάβετε σοβαρά αυτά υπ΄ όψιν σας, πριν προχωρήσετε σε μία νομοθετική πρόταση, που τελικά δεν θα μας ωφελήσει σε πολλά πράγματα.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η κ. Μαρία-Ελένη Αποστολάκη. Απούσα. Διαγράφεται.
Ο κ. Δημήτρης Γαλαμάτης έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΑΛΑΜΑΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι τρία θα πρέπει να είναι τα μεγάλα ζητούμενα για μια σύγχρονη πολιτεία, για την κυβέρνηση μιας χώρας σαν την Ελλάδα του 2004, που βγαίνει από το τριακονταετές μεταπολιτευτικό τούνελ της εμπεδωμένης, αλλά αμφιβόλου ποιότητας δημοκρατίας, της εγκαταλελειμμένης υπαίθρου, των τεραστίων περιφερειακών και ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων, της επιδοματικής πολιτικής, της διαχείρισης και διανομής των έτοιμων κοινοτικών οικονομικών εισροών, της χαμηλής παραγωγικότητας.
Ζητούμενο πρώτο: Επαναφορά της απόλυτης εξουσίας, της απόφασης δηλαδή και της πράξης στους πολιτικούς.
Ζητούμενο δεύτερο: Δυναμική περιφερειακή ανάπτυξη.
Ζητούμενο τρίτο: Αύξηση της παραγωγικότητας και άρση του καθεστώτος διαχείρισης και διανομής των έτοιμων κονδυλίων των Βρυξελλών.
Πρέπει επιτέλους να μάθουμε να ψαρεύουμε, παραφράζοντας την κινέζικη παροιμία, και να πάψουμε να λεηλατούμε το γεμάτο κουβά του ψαρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι προεκλογικές δεσμεύσεις, οι προγραμματικές δηλώσεις, αλλά και οι πτυχές του κυβερνητικού έργου, που με σταθερά βήματα ξεδιπλώνονται, αποδεικνύουν ότι η Κυβέρνηση Καραμανλή εμφανίζεται απολύτως συγχρονισμένη με τις απαιτήσεις της εποχής. Φορολογικό νομοσχέδιο, ανακοινώσεις ΥΠΕΧΩΔΕ για έργα στην περιφέρεια, βασικός μέτοχος, αναπτυξιακός νόμος, αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα, που υποδηλώνουν τις προθέσεις της Κυβέρνησης για να δώσει απαντήσεις και λύσεις στα τρία μεγάλα ζητούμενα.
Και φυσικά δεν πρέπει να μένουμε εκεί, γιατί η περιφερειακή ανάπτυξη εκτός όλων των άλλων σημαίνει ότι δημιουργώ και εκείνες τις υποδομές της υγείας, της εκπαίδευσης, της δημόσιας ασφάλειας, ακόμα και της διασκέδασης, που θα επιτρέψουν στους μεν ανθρώπους της υπαίθρου να μείνουν και να ζήσουν με αξιοπρέπεια στον τόπο τους, στους δε κατοίκους του κέντρου να επαναπροσδιορίσουν τη στάση τους για μετεγκατάστασή τους στην επαρχία.
Αυτό είναι μια επισήμανση προς την Κυβέρνηση τώρα που διανύουμε την περίοδο που ξεδιπλώνεται το Κυβερνητικό έργο, ώστε να ληφθεί υπ΄ όψιν στις επερχόμενες νομοθετικές παρεμβάσεις από τα συναρμόδια Υπουργεία.
Περιφερειακή ανάπτυξη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σημαίνει ότι δημιουργώ και καλλιεργώ αντίστοιχη περιφερειακή κουλτούρα. Σε αυτήν την περίπτωση φυσικά δεν αρκεί η πολιτική. Αναλαμβάνει μέρος της ευθύνης ο πνευματικός κόσμος της χώρας, οι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, ο επιχειρηματικός κόσμος, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ο καθένας και η καθεμία από εμάς ξεχωριστά, ιδιαίτερα στα χρόνια μας, όπου συστηματικά προβάλλεται ένα πρότυπο Έλληνα μακριά από την ιστορική του προέλευση και καταγωγή που έχει βαθιές αγροτικές και επαρχιακές ρίζες, ένα πρότυπο Έλληνα που είναι μακριά από την ψυχή του, όπου επιβάλλεται το μοντέλο της ήσσονος προσπάθειας, της ταχύτατης και χωρίς κόπο ανέλιξης, του πλουτισμού χωρίς προεργασία, αλλά με δημόσιες σχέσεις και κομματικό αλισβερίσι.
Άρα, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, οι κυβερνητικές παρεμβάσεις δεν βάζουν μόνο τους κανόνες, αλλά σταδιακά εκπέμπουν τον κώδικα αρχών της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, που φιλοδοξούμε να χτίσουμε τα χρόνια που έρχονται.
Αναφορικά με τα επί μέρους άρθρα και ειδικότερα με το άρθρο 2, κύριε Υπουργέ, που αφορά τη διαίρεση της επικράτειας με σκοπό την εφαρμογή των ενισχύσεων, θεωρώ ότι η τοποθέτηση της Θεσσαλονίκης και του Νομού Θεσσαλονίκης στην πρώτη και δεύτερη ζώνη κινήτρων, δεν αντανακλά στην πραγματική κατάσταση της οικονομίας και των μεγεθών της περιοχής, με ανεργία 1% πάνω από το εθνικό μέσο όρο, με παραγωγή του ΑΕΠ κάτω του 90% του εθνικού ΑΕΠ, με λειτουργία περίπου τεσσάρων χιλιάδων βιομηχανικών και βιοτεχνικών μονάδων, που καθιστά τη Θεσσαλονίκη το δεύτερο μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο στη χώρα και με συρρικνούμενο εμπορικό και αγροτικό τομέα.
Η μεθοδολογία της διαίρεσης της επικράτειας σε ζώνες κινήτρων, ενώ γενικώς υπηρετεί το σκοπό της περιφερειακής σύγκλισης, αδικεί περιοχές, όπως ο Νομός Θεσσαλονίκης, αφού βασίζεται σε στοιχεία που αφορούν τους νομούς στο σύνολό τους και δεν λαμβάνει υπόψη τις τοπικές ιδιαιτερότητες και ανάγκες.
Σας καλώ, κύριε Υπουργέ, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις ευρωπαϊκές ρήτρες και τους αντίστοιχους περιορισμούς, να μην εγκλωβιστούμε σ΄ αυτούς, αδικώντας τελικά την τόσο σοβαρή προσπάθεια που γίνεται, αλλά να διεκδικήσουμε ένα νέο χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων και να δεσμευτούμε για μια νέα διαίρεση το συντομότερο δυνατό, που να συμπεριλαμβάνει και το Νομό Θεσσαλονίκης.
Κύριε Υπουργέ, γνωρίζω την ευαισθησία σας και για το Νομό Θεσσαλονίκης και για τη Βόρεια Ελλάδα και για τη Μακεδονία.
Στο άρθρο 3 αναφέρονται τα επενδυτικά σχέδια του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα. Τα περισσότερα από αυτά αφορούν επενδυτικά σχέδια, που άπτονται άμεσα του αντικειμένου της γεωργίας και της κτηνοτροφίας.
Βλέπω όμως -και θα επανέλθω και αύριο- ότι στο άρθρο 7 που αναφέρεται στην υπογραφή από οικονομολόγο και μηχανικό για τις συγκεκριμένες μελέτες, απουσιάζουν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι επιστήμονες, οι γεωτεχνικοί δηλαδή, οι γεωπόνοι, οι κτηνίατροι, οι ιχθυολόγοι και οι γεωλόγοι και στον πρωτογενή τομέα και στο δευτερογενή.
Θεωρώ ότι δεν μπορούν να αποκλειστούν από την υπογραφή των μελετών οι πλέον ειδικοί επιστήμονες, μέλη του ΓΕΩΤΕΕ που στο κάτω-κάτω αποτελούν και τη βασική ραχοκοκαλιά της τεχνικής και επιστημονικής υποστήριξης του περιφερειακού πλουτοπαραγωγικού τομέα της χώρας μας.
Αγαπητοί συνάδελφοι, κλείνοντας με αυτές τις δύο επισημάνσεις, θα ήθελα να υπογραμμίσω πως η Κυβέρνηση Καραμανλή με σίγουρα και σταθερά βήματα σκιαγραφεί ένα νέο αφήγημα για τον τόπο μας. Ένα νέο αφήγημα για το όποιο λαχταρά ο ελληνικός λαός και το απέδειξε στις εκλογές του Μαρτίου, στις ευρωεκλογές, το αποδεικνύει και στις τελευταίες μετρήσεις της κοινής γνώμης. Ένα νέο αφήγημα για τις γενιές που έρχονται, που αφορά μια Ελλάδα με δυνατούς πολιτικούς, χωρίς δεσμεύσεις και εξαρτήσεις, που φέρουν οι ίδιοι την ευθύνη της απόφασης, μια Ελλάδα με ανάπτυξη παντού και για όλους, μια πατρίδα που να παράγει και να δημιουργεί, που να κερδίζει το στοίχημα του ανταγωνισμού και να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά.
Κεντρική θέση σ’ αυτό το νέο αφήγημα κατέχει και ο αναπτυξιακός νόμος που συζητάμε αυτές τις μέρες και τον οποίο καλώ όλους να υπερψηφίσουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Κωνσταντίνος Μπαντουβάς έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, πολλοί προλαλήσαντες αναφέρθηκαν στην ευαισθησία σας για τη Θεσσαλία και τη Βόρεια Ελλάδα. Ελπίζω ότι έχετε την ίδια ευαισθησία και για την Κρήτη. Εξάλλου η Κρήτη με τη Μακεδονία, την ιδιαίτερη πατρίδα σας, έχουν δεσμούς ερωτικούς, αγάπη και φιλία και δεσμούς αίματος. Ξέρετε ότι οι Κρήτες ήταν αυτοί που βοήθησαν μετά το θάνατο του Παύλου Μελά στους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες της Μακεδονίας μας;
Τα κίνητρα που παρέχονται στις επιχειρήσεις για παραγωγικές επενδύσεις, είναι σπουδαία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως η επιχορήγηση των επενδυτικών σχεδίων, η επιδότηση της χρηματοδοτικής μίσθωσης, η φορολογική απαλλαγή κατά την πρώτη δεκαετία πραγματοποίησης του επενδυτικού σχεδίου, η οποία μπορεί να φτάσει μέχρι και το 100% του ύψους της επένδυσης. Για πρώτη φορά εισάγεται ως κίνητρο η επί μία διετία επιδότηση μέρους του μισθολογικού κόστους των θέσεων εργασίας κλπ. -αυτά όλα αναφέρονται στα άρθρα 1 έως 4- και καθορίζεται ως μέγιστο ύψος ενίσχυσης το 55% του συνολικού κόστους της επένδυσης, ενώ με το υφιστάμενο πλαίσιο, η ενίσχυση έφτανε έως το 40% του συνολικού κόστους.
Επίσης παρέχεται η δυνατότητα ενίσχυσης νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, που δεν προβλέπονταν από το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο και επενδύσεων συνεργαζομένων εμπορικών και μεταφορικών επιχειρήσεων για τη δημιουργία εμπορευματικών σταθμών και διαμετακομιστικών κέντρων, που θα συμβάλουν αποφασιστικά στην περαιτέρω ανάπτυξη του εμπορίου.
Εδώ, κύριε Υπουργέ, θέλω να πω ότι η Κρήτη, η αγαπημένη ιδιαίτερη πατρίδα μου, μπορεί και πρέπει να γίνει διαμετακομιστικό κέντρο και εμπορική πύλη από και προς την Ασία και την Αφρική.
Ονειρεύομαι επιτέλους να δω να πραγματοποιούνται οι απαιτούμενες υποδομές σ΄ όλη την περιφέρεια της ελληνικής επικράτειας, κύριε Υπουργέ, προς τόνωση της οικονομίας, ώστε να σταματήσει επιτέλους η αιμορραγία ανθρώπινου δυναμικού προς την Αθήνα, προς την «Αττική» -που της δίνετε τόσα κίνητρα- και προς τη Θεσσαλονίκη. Να δω την περιφέρεια να αναπτύσσεται. Δεν είναι Ελλάδα μόνο η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη. Να δω να βελτιώνεται η ποιότητα ζωής των κατοίκων της.
Όταν στρέφω το βλέμμα μου –κύριε Υπουργέ, θέλω να το προσέξετε αυτό- προς την ακριτική Θράκη, πονάει η ψυχή μου να βλέπω τον ιδρώτα του ελληνικού λαού να κείται διεσπαρμένος σε επενδύσεις- «μαϊμού»,-συγχωρήστε μου την έκφραση.
Γεμάτες είναι οι ΒΙΠΕ της Θράκης με μισοκατασκευασμένα ή εγκαταλελειμμένα εργοστάσια, προϊόντα μιας διεφθαρμένης αντίληψης των προηγουμένων ετών. Επαναλαμβάνω ότι εδώ χρειάζεται η προσοχή σας για τους επενδυτές, κύριε Υπουργέ.
Ονειρεύομαι να δω τον τουρισμό μας να αναπτύσσεται επί δωδεκαμήνου βάσεως με άνοιγμα σε όλες τις νέες αγορές, να στηρίζονται πραγματικά όλες οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι αγρότες. Να δω την ύπαιθρο να στηρίζεται με μια επιθετική αγροτική πολιτική και τον αγρότη να ενισχύεται πραγματικά με χαμηλότοκα ή άτοκα δάνεια, για να αυξήσει τον κλήρο του ή να επενδύσει στον εκσυγχρονισμό της καλλιέργειας και της παραγωγής. Να δω επιθετική πολιτική για την τοποθέτηση των αγροτικών μας προϊόντων, επιτέλους, στα ράφια των σούπερ μάρκετ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κύριε Υπουργέ, η κριτική από μέρους μου είναι πάντοτε καλοπροαίρετη. Εγώ θέλω να ελπίζω ότι τα κίνητρα που εμπεριέχονται στο παρόν νομοσχέδιο, θα αποφέρουν καρπούς, έστω μακροπρόθεσμα. Δυστυχώς φοβούμαι ότι η παγκόσμια οικονομική ύφεση που μαστίζει ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά και η αύξηση της τιμής του ευρώ και η μείωση της τιμής του δολαρίου, ίσως να είναι τροχοπέδη για τη βραχυπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη, ειδικά του τουρισμού. Εν πάση περιπτώσει, κύριε Υπουργέ, αυτό που χρειάζεται, είναι να συνεχισθεί η ρωμαλέα και επιθετική πολιτική της Κυβέρνησής μας σε όλους τους τομείς και εμείς θα τη στηρίξουμε έστω και με λίγη κριτική, πάντοτε όμως καλοπροαίρετα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Γεωργακόπουλος έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, παρ’ ότι και στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή κάναμε πάρα πολλές επισημάνσεις, δεν έτυχαν της προσοχής σας, δικαίωμά σας βεβαίως, αλλά δικαίωμά μας είναι να τα επαναλάβουμε, μήπως και σας πείσουμε.
Θεωρώ βεβαίως ότι πολλοί Υπουργοί θα ήταν ευτυχείς εάν είχαν την τύχη να συζητούνται τα νομοσχέδια τους όπως συζητήθηκε το παρόν νομοσχέδιο στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή και να γίνονται τόσες πολλές προτάσεις απ’ όλους τους συναδέλφους, ανεξαρτήτως πολιτικής παρατάξεως.
Θέλω να πω ορισμένα πράγματα στο άρθρο 2. Επειδή θέλω να είμαι σαφής, γιατί έχουμε πει τα γενικά στο άρθρο 2, είπα ότι υπάρχουν περιοχές στη χώρα μας,οι οποίες είναι κάτω από το 55% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Σ’ αυτές τις περιοχές γιατί δεν δίνουμε το ισχυρότερο κίνητρο συν το 15%, έτσι ώστε να υπάρχει αυτό που λέτε «περιφερειακή ανάπτυξη»; Να είναι ένα επιπλέον κίνητρο σ’ αυτές τις περιφέρειες, που είναι κάτω από το 50% ή από το 55% και όχι κάτω από το 65%, ώστε να έχουν το κίνητρο της τέταρτης περιφέρειας συν το 15%, πάντοτε με το πλαφόν που υπάρχει στο 55% των επιδοτήσεων. Δεν το κάνετε αυτό το πράγμα και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί.
Στο άρθρο 3 σας είπα επανειλημμένως ότι δεν υπάρχει μέσα κάτι για τις ολοκληρωμένες αγροτο-τουριστικές επενδύσεις. Παρ’ ότι επέμενα ότι πρέπει να μπει αυτό το θέμα, εν τούτοις δεν το βάλατε και απορώ τι είναι εκείνο το οποίο σας εμποδίζει, εάν κάνατε μια συνεννόηση με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, να συμπεριληφθούν και οι ολοκληρωμένες αγροτο-τουριστικές εγκαταστάσεις.
Λέτε επίσης ότι με κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και του κάθε φορά αρμόδιου Υπουργού θα βγουν οι προδιαγραφές. Εάν περιμένουμε τον εκάστοτε Υπουργό -και εδώ ο εκάστοτε Υπουργός είναι όλα τα Υπουργεία, γιατί όλα τα Υπουργεία έχουν μερίδιο στην ανάπτυξη- θα πρέπει να βγουν είκοσι δύο κοινές υπουργικές αποφάσεις απ’ αυτή μόνο τη διάταξη, που να προκαθορίζουν τις προδιαγραφές.
Σας είπα επίσης στο άρθρο 3 για τα θέματα των χιονοδρομικών. Λέτε μεν ότι δίνετε επιδοτήσεις για την ανάπτυξη του χιονοδρομικού και του ορεινού τουρισμού, χωρίς να έχει γίνει κάτι μεταξύ του Υπουργείου Οικονομίας και του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για το θέμα του δασικού νόμου.
Και τέλος στο άρθρο 4 μιλάτε για τα ποσοστά που δίνετε σε κάθε περιοχή, μιλάτε για τις φοροαπαλλαγές. Σας είπα ότι το σωστότερο θα ήταν να υπάρχουν όχι συγκεκριμένες φοροαπαλλαγές, αλλά ο φορολογικός συντελεστής να είναι μόνιμος για τις επενδύσεις, οι οποίες γίνονται στην περιφέρεια και για την επιχορήγηση της απασχόλησης, η οποία επιχορήγηση προϋπήρχε και μάλιστα με ισχυρότερους πόρους, από τον ΟΑΕΔ. Εδώ τα δύο χρόνια θα πρέπει να τα κάνετε πέντε, εάν θέλετε πραγματικά να αποτελεί ισχυρό κίνητρο.
Και επανέρχομαι στο άρθρο 2 για να σας πω –το είπε και ο συνάδελφος από την Άρτα- ότι υπάρχουν περιοχές οι οποίες θεωρούνται πλούσιες, ενώ δεν είναι πλούσιες σύμφωνα με το ΑΕΠ. Η Ηλεία π.χ. είναι πεντηκοστή πρώτη στους πενήντα δύο νομούς. Είχαμε κατορθώσει τότε με τους σεισμούς, με τρεις αλλεπάλληλους σεισμούς μέσα σε μια δεκαετία, να τη βάλουμε μια τάξη παραπάνω. Αυτό ζητάμε, να πάει στη Δ΄ Ζώνη συν το 15%, που θα αποτελέσει ένα κίνητρο επί πλέον επενδύσεων, εάν γίνει.
Καταλαβαίνω βεβαίως, κύριε Υπουργέ, τη δυσκολία που έχετε, αλλά δεν ζητώ να μπει ονομαστικά, θα μπει με το όριο του 50% ή του 55% του ΑΕΠ του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Κεγκέρογλου έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Το νομοσχέδιο κατ’ αρχήν, όπως είπα και στην ομιλία μου επί της αρχής, δεν έχει προσδιορίσει τους στόχους στους οποίους θέλει να φτάσει, τους οποίους θέλει να πετύχει, ούτε στο σύνολο της επικράτειας ούτε κατά περιφέρεια. Αυτό θα ήταν κάτι που θα βοηθούσε στην εξειδίκευση των άρθρων και στον προσδιορισμό των επί μέρους στόχων του νομοσχεδίου. Παραδείγματος χάρη, η ανεργία από περιοχή σε περιοχή διαφέρει. Μπορεί το ποσοστό του ΑΕΠ σε μια περιοχή να τη δείχνει φαινομενικά υψηλή εισοδηματικά, αλλά οι ενδοπεριφερειακές και ενδονομαρχιακές ανισότητες που υπάρχουν, να καθιστούν αναγκαία μια ιδιαίτερη πολιτική ενισχύσεων σε ορισμένες περιοχές μιας περιφέρειας, παρ’ ότι έχει υψηλό μέσο όρο ΑΕΠ. Παρά την αδυναμία αυτή, μπορούμε με τη συζήτηση κατ’ άρθρον να δώσουμε τις προτάσεις μας για τη βελτίωση του νομοσχεδίου, που αν γίνουν δεκτές, κάποια αρνητικά θα απαλειφθούν. Όχι ότι μπορεί να διορθωθεί συνολικά αφού δεν είχε μια τέτοια λογική από τη σύνταξή του, αλλά μπορούν να απαλειφθούν κάποια αρνητικά.
Θεωρώ ότι στο άρθρο 1, επιδοτούνται πολύ καλά οι θέσεις απασχόλησης, αλλά δεν θεωρούνται ως προϋπόθεση για την ένταξη ενός σχεδίου. Θεωρώ ότι σε περιοχές όπου η ανεργία είναι υψηλή, θα πρέπει ανά ένα ποσό επιδότησης να έχουμε απαραίτητα τη δημιουργία συγκεκριμένων θέσεων εργασίας και οι θέσεις που θα δημιουργούνται πάνω απ’ αυτές, να επιδοτούνται.
Στο άρθρο 2 υπάρχει μια διατύπωση, η οποία θα οδηγήσει σε κάτι παράδοξο. Παρά το ότι έφερε μια διόρθωση ο κύριος Υφυπουργός σήμερα σε σχέση με τη διευκρίνιση για τις ΒΕΠΕ στο άρθρο 2, παράγραφος 1, τέταρτη σειρά, προστίθεται η φράση «καθορίζονται στο άρθρο 1 του ν. 2545». Υπάρχει άλλη μια αναφορά στο ίδιο άρθρο και οι ΒΕΠΕ όλης της χώρας, εκτός από αυτές του Νομού Αττικής και Θεσσαλονίκης, που θέλει να πει εκείνο το άρθρο, εντάσσονται τελικά στην περιοχή Β΄. Δεν διευκρινίζει στο άρθρο 2 ότι οι ΒΕΠΕ αυτές αφορούν μόνο την Αττική και τη Θεσσαλονίκη και έτσι θα δούμε στην εφαρμογή του νόμου τις ΒΕΠΕ της υπόλοιπης επικράτειας να εντάσσονται στην περιοχή Β΄, ενώ οι περιοχές τους π.χ. είναι στην περιοχή Γ΄.
Δηλαδή εάν ρωτήσω τώρα σε ποια περιοχή εντάσσεται μια επένδυση εντός ΒΕΠΕ του Νομού Ηρακλείου, στην Ανώπολη παραδείγματος χάρη, με την ανάγνωση του άρθρου 2 θα μου πει ο κύριος Υπουργός ότι κατ’ αρχήν εντάσσεται στη Γ΄, αφού στη Γ΄ ζώνη είναι η περιοχή. Και όμως, με τη διατύπωση που έχει το άρθρο 2, πάει στη Β΄. Και έτσι παίρνει επιδότηση 12% μικρότερη. Το ίδιο ισχύει με τις ΒΕΠΕ της περιοχής Δ2 και Δ3. Παίρνουν 22% μικρότερη επιδότηση. Πρέπει, δηλαδή, να γίνει διόρθωση φραστική. Να ερμηνευθεί ότι οι ΒΕΠΕ αυτής της παραγράφου αφορούν μόνο Θεσσαλονίκη και Αττική.
Στο άρθρο 3 πρέπει να γίνει προσθήκη στην παράγραφο 1, στην περίπτωση α΄. Να προστεθεί ότι εντάσσονται και επενδυτικά σχέδια νέων καλλιεργειών, οι οποίες αντικαθιστούν παλιές καλλιέργειες. Αναφερόταν, κύριε Υπουργέ, στο ν. 2601 και δεν μπορεί να βγει από τον καινούργιο νόμο.
Δύο επισημάνσεις ακόμη. Πρέπει να γίνει τροποποίηση στην παράγραφο 6 περίπτωση γ΄, υποπερίπτωση 2 και η χρονική διάρκεια της παραχώρησης της μίσθωσης του γηπέδου, στο οποίο θα υλοποιηθεί η επένδυση θερμοκηπιακής καλλιέργειας, αντί δέκα χρόνια να γίνει οκτώ, για να μην επιβαρυνθεί ο αγρότης επενδυτής με πρόσθετες δαπάνες που αφορούν χαρτόσημα, μεταγραφή υποθηκοφυλακείου κλπ., που είναι υποχρεωτικά από εννέα χρόνια και πάνω. Δεν είναι ανάγκη να περάσουμε τα εννέα χρόνια και να πάμε στα δέκα. Να μείνει στα οκτώ χρόνια.
Τελευταία παρατήρηση στο άρθρο 3. Να γίνει προσθήκη στην παράγραφο 1, περίπτωση δ΄ και υποπερίπτωση x΄. Η δυνατότητα να υλοποιούν επιχορηγούμενες επενδύσεις δίδεται στο παραπάνω άρθρο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Να δοθεί και σε φορείς ίδρυσης ΒΕΠΕ. Αν μπορεί η Αυτοδιοίκηση να κάνει τέτοιες επενδύσεις, γιατί να μην μπορεί ο ίδιος ο φορέας των επιχειρηματιών, που δημιουργεί τις ΒΕΠΕ; Φυσικά αυτές οι ΒΕΠΕ θα πρέπει να είναι αναγνωρισμένες με τις κοινές υπουργικές αποφάσεις, που υπαγορεύει ο νόμος.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να πάρω το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θα ήθελα να καθησυχάσω τον κύριο συνάδελφο, λέγοντάς του ότι η περιοχή Β΄ περιλαμβάνει τις βιομηχανικές, επιχειρηματικές περιοχές, την επαρχία Λαγκαδά και το τμήμα δεξιά του ποταμού Αξιού του Νομού Θεσσαλονίκης.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Έτσι θα μπερδέψετε τα πράγματα. Μια διευκρίνιση ζητάμε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ακούστε να σας πω. Δεν μπορεί να αναφέρεται ο ποταμός Αξιός του Νομού Θεσσαλονίκης. Δεν ανήκει μόνο στο Νομό Θεσσαλονίκης ο ποταμός Αξιός. Νομίζω ότι μία καλόπιστη και προσεκτική ανάγνωση δεν δημιουργεί καμία παρενέργεια. Να είστε βέβαιος.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Κύριε Υπουργέ, επειδή προέρχομαι από το χώρο των επιχειρηματιών, όπως και εσείς και επειδή αυτές οι γραφειοκρατικές ερμηνείες που δίνουν στις επιχειρήσεις πολλές φορές δημιουργούν προβλήματα χωρίς λόγο, θα χρειαστεί να φέρετε τροποποίηση στη Βουλή. Εγώ νομίζω ότι οι τεχνοκράτες σας μπορούν να δώσουν μια διευκρίνιση εκεί. Είδατε ότι χρειαζόταν στην περιοχή Δ΄. Το συμπεριλάμβανα και εγώ. Και στην περιοχή Β πρέπει να γίνει διευκρίνιση, γιατί αλλιώς υπάρχει, λόγω του κόμματος, αυτός ο κίνδυνος στην ερμηνεία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κάθε συνεισφορά χρήσιμης άποψης είναι πάντα καλοδεχούμενη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Πάντως οι διαβεβαιώσεις από τον εκάστοτε Υπουργό, όταν γίνεται νομοθετική ρύθμιση, έχουν πολύ μεγάλη ισχύ. Μπορεί κανείς να επικαλεστεί και τα Πρακτικά της συζήτησης. Το λέω εμπειρικά.
Το λόγο έχει ο κ. Παναγιώτης Σγουρίδης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Περασμένης της ώρας και σε δεύτερη συνεδρίαση συζητώντας επί των άρθρων, άκουσα τον αξιότιμο εισηγητή της Κυβέρνησης να μας καθησυχάζει λέγοντάς μας ότι ο νόμος θα λειτουργήσει και μετά το 2007 και ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος περιορισμός επ’ αυτού. Οφείλω να τον πληροφορήσω ότι η Ελλάδα μπορεί να δίδει κρατικές επιδοτήσεις σε ιδιωτικές επενδύσεις, εφόσον το ποσοστό του Εθνικού Ακαθάριστου Προϊόντος της κατά κεφαλήν είναι μικρότερο του 75%. Όταν ξεπεράσει το 75%, τότε σαφέστατα δεν το δικαιούται. Ήδη πρέπει να σας πω ότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ευρώπης των είκοσι πέντε, το ποσοστό του κατά κεφαλήν εισοδήματος έχει φθάσει στο 81%. Αυτό τι σημαίνει; Ότι όλες οι περιφέρεις βγαίνουν εκτός τόπου. Άρα δεν μπορεί ο νόμος να λειτουργήσει.
Μας είπε επίσης ο κ. Λέγκας «τι μας πειράζει ο νόμος, εφόσον είναι καλός;» Δεν μας πειράζει που είναι καλός ο νόμος. Πράγματι είναι καλύτερος. Έχει πολύ προωθημένες διατάξεις, αλλά δεν θα λειτουργήσει. Ο λόγος είναι απλός. Για να βγουν επεξηγηματικές εγκύκλιοι, χρειάζονται πάνω από τριακόσιες πενήντα σελίδες. Είναι πολύ λογικό, λοιπόν, ο νόμος αυτός του 2005 να μη βοηθήσει καμία επένδυση να ενταχθεί. Εδώ θα είμαστε και του χρόνου και θα μας υποδείξετε, κατόπιν ερωτήσεώς μας, ποιες νέες επενδύσεις έχουν ενταχθεί.
Επίσης αμφισβήτησε ο αξιότιμος εισηγητής της Πλειοψηφίας ότι εξισώνονται οι επιχειρήσεις της Θράκης με επιχειρήσεις μικρομεσαίες άλλων περιοχών. Σας λέω, λοιπόν, το εξής: Συμφέρει ή δεν συμφέρει κάποιος να πάρει το 30% στη Στερεά Ελλάδα έναντι του 40% στη Θράκη, όταν είναι μικρομεσαία επιχείρηση, εφ’ όσον έχει και το 15% επιδότηση, επί πλέον βάσει του άρθρου 4 παράγραφος 3; Να γλιτώσει και από αγορές, να γλιτώσει και τα πάντα. Άρα και οι μεγάλες επιχειρήσεις στη Θράκη θα απολύουν προσωπικό και θα συμφέρει τους επιχειρηματίες να επενδύουν γύρω-γύρω από την Αθήνα.
Όμως δεν θα μείνω εκεί. Θα περάσω στον τουρισμό. Εκεί συνίσταται η μεγαλύτερη οφθαλμαπάτη. Η αντιμετώπιση της τουριστικής βιομηχανίας γίνεται με τον πιο ωραίο σε λόγια τρόπο, αλλά ουσιαστικά ανέφικτο. Εξαιρείται ο θαλάσσιος τουρισμός, τα τουριστικά λεωφορεία, τα πρακτορεία και έτσι όλες οι προεκλογικές δηλώσεις που έκανε ο Πρωθυπουργός κ. Καραμανλής στην Πάτρα, μένουν εκτός υλοποίησης. Απαριθμείτε μια σωρεία νέων τουριστικών επενδύσεων: κάμπινγκ, συνεδριακά κέντρα, ιαματικές πηγές, γκολφ, μαρίνες, θεματικά πάρκα, χιονοδρομικά κέντρα, χωρίς όμως νομοθετική πρόνοια για τη χωροθέτηση και τη λειτουργία τους.
Σας ρωτώ, κύριε Υπουργέ, να μου πείτε, γιατί και εσείς επιχειρηματίας είστε: Ποιος επενδυτής θα αναλάβει το ρίσκο μιας επένδυσης υποβάλλοντας μια απλή αίτηση υπαγωγής στον αναπτυξιακό νόμο, χωρίς να γνωρίζει τις πιθανότητες επιτυχούς έκβασης των χωροθετήσεων, την πιθανή επιλεξιμότητα, τις πιθανότητες ακύρωσης των αδειών στο Συμβούλιο της Επικρατείας και την ύπαρξη πόρων ενίσχυσης από τον προϋπολογισμό; Ο τουρισμός κατά βάση θα μετεξελιχθεί με το νόμο αυτό, μια και δεν υπάρχουν πόροι οι οποίοι θα στηρίξουν τις επιχειρήσεις, που από το νόμο επιδοτούνται, σε μια απλή διαχείριση τύπου «rooms to let. Εκεί θα εξελιχθεί.
Γι’ αυτό σας καλώ, κύριε Υπουργέ, τουλάχιστον το θέμα των χωροθετήσεων να το λάβετε σοβαρά υπόψη σας. Νόμος ο οποίος σε επενδύσεις δεν περιλαμβάνει τη χωροθέτηση, είναι νόμος ανεφάρμοστος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Φίλιππος Τσαλίδης.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΣΑΛΙΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτές τις μέρες συζητούμε στη Βουλή ένα νομοσχέδιο για την τόνωση των ιδιωτικών επενδύσεων, ένα αναπτυξιακό νομοσχέδιο, το οποίο παράλληλα με τα άλλα μέτρα οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής, θα συμβάλει στην ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη, στην αύξηση της απασχόλησης, στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, στην ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας, στην προστασία του περιβάλλοντος και τέλος, στην παροχή υπηρεσιών, αλλά και στην παραγωγή προϊόντων εξαιρετικά προηγμένης τεχνολογίας.
Το αναπτυξιακό αυτό νομοσχέδιο, κατά την προσωπική μου άποψη -και το λέω αυτό τόσο ως Βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου, αλλά και ειδικότερα ως Θρακιώτης Βουλευτής, κύριε Υπουργέ- είναι το καλύτερο που έχει ισχύσει μέχρι σήμερα στην Ελλάδα και εισάγει τις εξής σημαντικές καινοτομίες:
Πρώτον, άρση της διάκρισης μεταξύ νέων και παλαιών επιχειρήσεων. Δεύτερον, για πρώτη φορά εισάγεται ως κίνητρο η επιδότηση του μισθολογικού κόστους των νέων θέσεων εργασίας. Τρίτον, αναγνωρίζοντας τη σημασία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην οικονομική δραστηριότητα της χώρας μας και τη συμβολή τους στην καταπολέμηση της ανεργίας, παρέχονται πρόσθετες ενισχύσεις, που φτάνουν μέχρι το 15%. Τέταρτον, διευρύνεται με τα παρεχόμενα κίνητρα η επιχειρηματική δραστηριότητα, κυρίως στον τριτογενή τομέα. Πέμπτον, τροποποιούνται οι διαδικασίες υποβολής αιτήσεων, αξιολόγησης, παρακολούθησης και καταβολής των ενισχύσεων.
Και θα ήθελα να πω και μερικά πράγματα για τα άρθρα 1-4 και θα κλείσω, κύριε Πρόεδρε. Στο άρθρο 1 ειδικότερα καθορίζονται τα είδη των ενισχύσεων που παρέχονται στα υπαγόμενα στις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου επενδυτικά σχέδια, καθώς και οι παρεχόμενοι συνδυασμοί τους.
Στο άρθρο 2 παρουσιάζονται οι τέσσερις περιοχές της χώρας, Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄, κατ’ εφαρμογή του Χάρτη Περιφερειακών Ενισχύσεων και αξιοποιείται η παρεχόμενη από το Χάρτη δυνατότητα για μεγιστοποίηση της Γ΄ περιοχής σε βάρος της Β΄.
Στο άρθρο 3 παρουσιάζονται τα επιλέξιμα προς ενίσχυση επενδυτικά σχέδια ανά τομέα οικονομικής δραστηριότητας ή ανά αντικείμενο επένδυσης. Επιπλέον προστίθενται ορισμένες κατηγορίες επενδυτικών σχεδίων, σε σχέση με τον προηγούμενο αναπτυξιακό νόμο, λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτές οι οικονομικές δραστηριότητες εισάγουν αφ’ ενός μεν νέες τεχνολογίες και αφ’ ετέρου δρουν υποστηρικτικά στο σύνολο της οικονομίας. Μεγάλη έμφαση -και πολύ σωστά- δίνεται σε επενδύσεις που αφορούν στον τομέα του περιβάλλοντος και στον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων, με την εισαγωγή της καινοτομίας, την παραγωγή νέων προϊόντων και υπηρεσιών, την έρευνα, την αναβάθμιση της ποιότητας.
Στο άρθρο 4 θεσπίζονται οι παρεχόμενες ενισχύσεις ανά είδος επενδυτικού σχεδίου, τα οποία κατατάσσονται σε πέντε κατηγορίες. Κάθε κατηγορία έχει κοινά χαρακτηριστικά, ώστε σε κάθε κατηγορία να παρέχεται και ενιαίο ύψος κινήτρων. Σε ό,τι αφορά στις άμεσες ενισχύσεις της επιχορήγησης ή και της επιδότησης της χρηματοδοτικής μίσθωσης, παρέχεται η δυνατότητα συνδυασμού τους. Επίσης οι άμεσες ενισχύσεις προσαυξάνονται κατά 5%, εφ’ όσον συντρέχουν ορισμένοι λόγοι, που αναφέρονται στο ίδιο άρθρο. Τα φορολογικά κίνητρα παρέχονται με τη μορφή του αφορολόγητου αποθεματικού. Τέλος η επιδότηση του μισθολογικού κόστους απασχόλησης ανέρχεται στα ανώτατα επιτρεπόμενα όρια βάσει του Χάρτη Περιφερειακών Ενισχύσεων. Ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις παρέχεται η δυνατότητα αυξημένων ενισχύσεων σε ποσοστό έως 15%.
Θα ήθελα να μείνω και σε μερικά σημεία ακόμη του νόμου, όπως στο ότι ορίζεται στο 25% η ελάχιστη συμμετοχή του επενδυτή στο κόστος υλοποίησης ενός επενδυτικού σχεδίου, η οποία αποτελεί την ελάχιστη από την Ευρωπαϊκή Ένωση επιτρεπόμενη ίδια συμμετοχή. Επίσης οριοθετούνται οι προϋποθέσεις ένταξης στο καθεστώς ενισχύσεων του νομοσχεδίου και επενδύσεων που πραγματοποιούνται στην αλλοδαπή, ούτως ώστε να μην υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις στην απασχόληση και γενικότερα στην επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα.
Επίσης θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική τη σύσταση, κύριε Υπουργέ, ειδικής επιτροπής για την κωδικοποίηση των διατάξεων, που αφορούν διαδικασίες αναπτυξιακών προγραμμάτων και τη δημιουργία ενιαίου φορέα διαχείρισης και ελέγχου των αναπτυξιακών προγραμμάτων.
Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να προσθέσω ότι η νέα διακυβέρνηση με σταθερά βήματα υλοποιεί τις προεκλογικές και προγραμματικές της δεσμεύσεις, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες, όπως εκείνη της δημοσιονομικής απογραφής, του φορολογικού νόμου, του αναπτυξιακού νόμου, του βασικού μετόχου, με στόχο τη διαφάνεια, σε μια χώρα που η ηθική ευνουχίστηκε και η διαπλοκή γιγαντώθηκε, με στόχο την ευρωπαϊκή σύγκλιση και την άρση των περιφερειακών και κοινωνικών ανισοτήτων, την ανάπτυξη παντού, την ανάπτυξη για όλους, την ανάπτυξη της Θράκης, μιας από τις έξι πιο φτωχές περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κύριε Υπουργέ.
Και φυσικά θα υπερψηφίσω το νόμο τόσο επί της αρχής όσο και επί των άρθρων.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Μάρκος Μπόλαρης έχει το λόγο.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, στο κλειστό γυμναστήριο των Σερρών πριν από τέσσερα χρόνια, την άνοιξη του 2000, οι Σερραίοι άκουσαν τον τότε Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το σημερινό Πρωθυπουργό να υπόσχεται στο Νομό Σερρών πως θα τον εντάξει στη Δ΄ ζώνη κινήτρων. Έκτοτε, αυτή η υπόσχεση έγινε σημαία. Τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και σ’ αυτήν την προεκλογική περίοδο διαβεβαίωναν τους Σερραίους πως μόλις η Νέα Δημοκρατία θα γίνει κυβέρνηση, ο Νομός θα ενταχθεί στη Δ΄ ζώνη κινήτρων και, για να ακριβολογούμε, θα εντασσόταν και η υπόλοιπη περιοχή, γιατί υπάρχει μια ζώνη, η γνωστή ζώνη των είκοσι χιλιομέτρων από τη μεθόριο περιοχή.
Βέβαια έπρεπε να περάσουν επτά-οκτώ μήνες, να έρθουμε να συζητήσουμε το νέο αναπτυξιακό νόμο, για να διαπιστώσουμε πως υπήρχε ένα έτοιμο επιχείρημα, το επιχείρημα. Πως ξέρετε, ο Χάρτης της Περιφερειακής Ανάπτυξης είναι δεδομένος, δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε, θα τον ξανασυζητήσουμε το 2006». Μια απόλυτη αντίφαση σε σχέση μ’ αυτά τα οποία προεκλογικά, τοπικά, λέγονταν και μ’ αυτά τα οποία σήμερα διαπιστώνουν οι Σερραίοι.
Θέλω να πω πως αυτές οι υποσχέσεις είχαν πολύ μεγάλο αντίκτυπο στον τόπο, γιατί είναι γνωστό πως με μέσο όρο εκατό σε πανελλαδικό επίπεδο, ο γειτονικός Νομός Θεσσαλονίκης, η πόλη της Θεσσαλονίκης έχει ένα μέσο όρο εκατόν δεκαπέντε, ενώ ο Νομός Σερρών υπολείπεται κατά σαράντα ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες και είναι στο εξήντα πέντε. Και είναι στο εξήντα πέντε και αυτή η ζώνη των είκοσι χιλιομέτρων, στην οποία δεν διαπιστώθηκε ιδιαίτερη ανάπτυξη, παρά το γεγονός ότι απολάμβανε των ειδικών προνομίων του προηγούμενου νόμου.
Μετά απ’ αυτά πραγματικά υπάρχει μια επιφύλαξη γενικότερη, γιατί διαπιστώνουν οι επιχειρηματίες στις Σέρρες -και πιθανόν και αυτοί οι οποίοι θα ήθελαν να επενδύσουν και αυτοί οι οποίοι διαπίστωσαν ότι υπάρχει μια φυγή επιχειρήσεων προς τα γειτονικά κράτη του πρώην σοβιετικού μπλοκ- ότι έγινε πολύς θόρυβος, έγινε πολύ κακό. Και αυτήν τη στιγμή διαπιστώνουμε ότι αυτά τα οποία περιμένει ο υποψήφιος επενδυτής να εισπράξει, δεν είναι εκείνα τα οποία θα ωφελήσουν την περιφέρεια, θα ωφελήσουν περιοχές, όπως είναι ο Νομός Σερρών.
Ήθελα, λοιπόν, μετά απ’ αυτές τις διαπιστώσεις, να πω στον κύριο Υπουργό ότι είναι πολύ σημαντικό να συζητήσουμε δύο ζητήματα, τα οποία διαπιστώθηκαν απ’ τους άλλους ομιλητές -δεν θέλω να επαναλαμβάνω αυτά τα οποία ελέχθησαν- και είναι τα εξής δύο θέματα: Τι γίνεται με την ενδοπεριφερειακή σύγκλιση, όταν διαπιστώνουμε τέτοιες τεράστιες αποκλίσεις, όπως αυτές που σας προανέφερα μεταξύ Σερρών και Θεσσαλονίκης, μεταξύ αυτών των δύο νομών και τι γίνεται και να πρέπει να δούμε το θέμα της σύγκλισης μέσα στον ίδιο το νομό, αυτό το οποίο ονομάζεται μικροζωνική αντίληψη. Γιατί είναι σαφές πως και μέσα στους νομούς, στο Νομό Σερρών, παραδείγματος χάρη, η περιοχή Φυλλίδας –η περιοχή από την οποία κατάγεται και ο Πρωθυπουργός- είναι πάρα πολύ πίσω, έχει φύγει ο κόσμος και δεν έχουν αυτήν τη στιγμή επενδύσεις.
Εκείνο το οποίο ήθελα να πω κλείνοντας, είναι πως για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την αλλαγή, η οποία έχει προεξαγγελθεί για το 2006, του Χάρτη των Περιφερειακών Ενισχύσεων, νομίζω πως θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμο το Υπουργείο σε συνεργασία με το ΥΠΕΧΩΔΕ να ξαναδεί τα ζητήματα αυτά, το ζήτημα της χωροταξίας, έτσι ώστε η χωροταξία να είναι κύριο χαρακτηριστικό της αντίληψης, η οποία υπάρχει για την ανάπτυξη.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει η κ. Χρυσή Αράπογλου.
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με όλη την καλή διάθεση απέναντι στα θετικά του παρόντος νομοσχεδίου, όπως είναι η διεύρυνση των κατηγοριών των επενδύσεων και η ειδική μέριμνα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δεν μπορώ παρά να επισημάνω ότι το περιεχόμενο του νόμου δεν ανταποκρίνεται στον τίτλο και άρα και στην πρόθεση του νομοθέτη. Νομίζω ότι πολλές φορές, όπως και αυτήν, πολιτευόμαστε -και αυτό δεν αφορά μόνο τη Νέα Δημοκρατία, αλλά ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα- στο πλαίσιο μιας αρχαϊκής πολιτικής κουλτούρας, που μας απομακρύνει από την ουσία των ιδεών και των πολιτικών που θέλουμε να υπηρετήσουμε.
Ο νόμος θα μπορούσε να ονομάζεται νόμος για την προσέλκυση επενδύσεων, αλλά όχι πλαίσιο πολιτικής που σφραγίζει την υπόθεση της ισομερούς ανάπτυξης ούτε βέβαια της περιφερειακής σύγκλισης. Δεν έχει ούτε καν μέριμνα περιφερειακής διάκρισης με ουσιαστικά κριτήρια διαφοροποίησης.
Ο πολυδιαφημισμένος αναπτυξιακός νόμος, όπως τόσους μήνες τον περιμέναμε, έρχεται ως συνέχεια της προηγούμενης νομοθεσίας, χωρίς όμως κανένα αναπτυξιακό όραμα ορατό -εθνικό ή τοπικό- και χωρίς καμία αξιολόγηση των προηγούμενων νομοθετημάτων και των αποτελεσμάτων τους, αλλά κυρίως χωρίς καμία σύνδεση με τις υπόλοιπες πολιτικές που ασκούνται από άλλες κυβερνητικές δομές.
Και αν κάποιος δεν προσδιορίσει τον τελικό σκοπό, δεν μπορεί και να ορίσει τους τρόπους και τα εργαλεία για την υλοποίησή του. Δηλαδή τι νόημα έχει η αυστηρή χωρική κατηγοριοποίηση, με τον τρόπο που δίνεται και στο παρόν νομοσχέδιο, όταν δεν προσδιορίζεται η αναπτυξιακή ταυτότητα που διακρίνει κάθε περιοχή της χώρας ξεχωριστά; Πώς συνδέεται ο στόχος -εάν υπάρχει- με τις άλλες χρηματοδοτήσεις, όπως για παράδειγμα με τα ΠΕΠ; Δυστυχώς οι πολιτικές δεν συναντώνται. Όταν καταρτίστηκαν τα ΠΕΠ, ορίστηκαν οι αναπτυξιακοί στόχοι κάθε περιφέρειας.
Τι έχει συμβεί, όμως, μέχρι σήμερα; Πόσο αυτά επηρεάζουν τις προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής; Πώς συνδέονται, δηλαδή, οι επενδύσεις στο βιομηχανικό τομέα, στον τομέα της μεταποίησης, με τα έργα υποδομής, τις χρήσει γης, πού συναντώνται οι πολιτικές των διαφόρων Υπουργείων;
Για να γίνω σαφέστερη, θα δώσω τρία παραδείγματα.
Το ένα παράδειγμα αφορά στα παραδοσιακά σπίτια, τα οποία αναφέρονται και ως επιλέξιμες ενισχύσεις και μέσα στο παρόν νομοσχέδιο. Τι σημαίνει, όμως, μία πολιτική που μπορεί να διασπείρει τις ενισχύσεις από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο, όταν εν τέλει δεν θα έχουμε ένα τελικό αποτέλεσμα, για παράδειγμα, την ανακατασκευή όλων των σπιτιών σ’ ένα έρημο χωριό εάν αυτό δεν το συνδέσουμε με μία τοπική τουριστική δραστηριότητα;
Θέλω να πω, λοιπόν, ότι χωρίς στόχευση δεν μπορούμε να έχουμε εν τέλει και αποτελέσματα.
Δεύτερο παράδειγμα. Γνωρίζω καλά μία περιοχή στη Λάρισα, στην περιοχή της Αγιάς, που έχει προϊόντα πιστοποιημένα αγροτικά, που όμως δεν μπορεί να γίνει καμία απολύτως επένδυση -και μάλιστα υπάρχει και ενδιαφέρον από το εξωτερικό- διότι δεν υπάρχουν οι υποδομές για τη γρήγορη μεταφορά των νωπών προϊόντων προς εξαγωγή.
Άρα, αν δεν έχεις παράλληλες πορείες στις πολιτικές σου, δεν μπορείς να έχεις εν τέλει και αποτέλεσμα.
Τρίτο δε παράδειγμα, τεράστιο, η Θεσσαλονίκη. Νομίζω ότι η Θεσσαλονίκη είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα, για να δούμε τι συμβαίνει χωρίς στόχευση. Για παράδειγμα, στην καινοτομία. Δεν λέω ότι τις άλλες επενδύσεις θα πρέπει κανείς να τις παραβλέψει. Θα πρέπει, όμως, να δώσει την αναπτυξιακή ταυτότητα της Θεσσαλονίκης, της σημερινής και της αυριανής και με τα προβλήματα που παρουσιάζει.
Και βέβαια η Θεσσαλονίκη είναι ένα παράδειγμα και για το παρωχημένο του Περιφερειακού Χάρτη Ενισχύσεων ο οποίος πρέπει να αλλάξει. Το γεγονός ότι η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στην ίδια κατηγορία με την Αθήνα, νομίζω ότι δεν χρειάζεται απολύτως κανένα σχόλιο, στις μέρες μας τουλάχιστον. Δεν μπορούμε να κάνουμε αυτήν τη στιγμή την ιστορική αναδρομή για το τι συνέβαινε στο παρελθόν.
Τα παραδείγματα, λοιπόν, που έδωσα ενδεικτικά, δείχνουν ότι αν δεν υπάρχουν εξατομικευμένες πολιτικές, στοχευμένες, στοχεύσεις, επί πλέον ενισχύσεις που να εντάσσονται σε ολοκληρωμένο πλαίσιο επενδύσεων -όπου κάπου το αναφέρετε, αλλά το παραπέμπετε σε υπουργικές αποφάσεις και τουλάχιστον για εμένα είναι ασαφές- αν δεν υπάρχει και διασύνδεση με τοπικά κίνητρα, δηλαδή με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αν δεν έχουμε αυτό που λέω ανάπτυξη με ταυτότητα προσδιορισμένη από την αρχή, τότε οι οποιεσδήποτε χρηματοδοτήσεις και ενισχύσεις, φοβάμαι ότι δεν θα έχουν αποτελέσματα.
Τελειώνω με δύο λέξεις για τη Θεσσαλονίκη, την οποία γνωρίζετε, κύριε Υπουργέ, πάρα πολύ καλά. Εφ’ όσον δεν μπορεί να γίνει πράξη η μεταφορά της σε μία άλλη ζώνη κινήτρων αυτήν τη στιγμή, τουλάχιστον να δείτε με μεγαλύτερη ευαισθησία πολλές προτάσεις, που έχουν γίνει από τους παραγωγικούς φορείς της Θεσσαλονίκης. Και αναφέρω ορισμένες:
Να υπάρχουν ειδικά κίνητρα για τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά και διεύρυνση των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης, διότι γνωρίζετε το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε και με τη μεταφορά των επιχειρήσεων και με την αποβιομηχάνιση στην περιοχή.
Το δεύτερο είναι να προβλεφθούν συνέργειες και να ενισχύονται μ’ έναν τρόπο –νομίζω ότι υπάρχει μία ευελιξία στη συνέχεια του νόμου με τις υπουργικές αποφάσεις που θα βγουν- στη συνεργασία δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα, αυτό που λέμε cluster, ώστε να έχουμε καθετοποιημένες πολιτικές, προκειμένου να έχουμε και αποτελέσματα.
Τρίτον, να υπάρξει η μέριμνα στη βαθμολόγηση του κριτηρίου της υποκατάστασης των εισαγωγών.
Τέταρτον -πρόταση η οποία έχει ήδη κατατεθεί- η εξαίρεση των επενδύσεων για τα προϊόντα προηγμένης τεχνολογίας να εφαρμοστεί και για τις υφιστάμενες επιχειρήσεις. Και με κάποιο τρόπο να αποδοθεί μία κατανομή πόρων ανά ζώνη κινήτρων, για να μην έχουμε ως αποτέλεσμα της εφαρμογής και του παρόντος νόμου μία συσσώρευση των νέων επιχειρήσεων, των ενισχύσεων δηλαδή, στην Αθήνα και για να μην ανακαλύψουμε για άλλη μία φορά ότι το ζήτημα της ανάπτυξης δεν είναι ένα ζήτημα αριθμών απλώς, αλλά η ανάπτυξη είναι μία πολύπλευρη και πολυπαραγοντική διαδικασία βελτίωσης του επιπέδου ζωής, η οποία απαιτεί πια στις μέρες μας στοχευμένες πολιτικές, αναπτυξιακή ταυτότητα και συγκεκριμένα σχέδια, τα οποία θα υπηρετούν αυτούς ακριβώς τους στόχους.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εξαντλήθηκε ο κατάλογος των ομιλητών Βουλευτών.
Κύριε Υπουργέ, θέλετε να προσθέσετε κάτι;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να παρακαλέσω, αν μπορούσαμε, να κρατήσουμε για να ψηφίσουμε αύριο το άρθρο 4, γιατί είναι πιθανό να κάνουμε μία διόρθωση.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κύριε Υπουργέ, θα φέρετε αλλαγές…
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Κεγκέρογλου, έχετε το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Να πω κατ’ αρχήν το εξής: Κύριε Υπουργέ, πριν εκλεγώ Βουλευτής, ήμουν Πρόεδρος του Οργανισμού Ανάπτυξης Ανατολικής Κρήτης. Σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών και το ΥΠΕΧΩΔΕ, αναθέσαμε στον ΟΟΣΑ τη μελέτη, που έχει ξεκινήσει αυτό το διάστημα, για τις επιπτώσεις από την εφαρμογή των ευρωπαϊκών και εθνικών πολιτικών σ’ όλη την Περιφέρεια Κρήτης και τη σύνταξη προτάσεων σε σχέση με το τι χαρακτήρα, από εδώ και πέρα, θα πρέπει να έχουν οι παρεμβάσεις στην Περιφέρεια Κρήτης.
Το ίδιο νομίζω ότι πρέπει να δείτε σε όλες τις περιφέρειες της χώρας και οποιαδήποτε μελλοντική παρέμβαση να έχει κάποιους άξονες σε σχέση με τις ανάγκες της κάθε περιφέρειας, που είναι σαφώς διαφορετικές.
Στο άρθρο 4, νομίζω ότι εκεί που αναφέρεστε στις νέες επιχειρήσεις -που είναι θετικό- που έχουν ένα μπόνους, το ένα έτος πρέπει να γίνει δύο, γιατί γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι για να υποβάλεις πλήρη φάκελο με οικονομοτεχνική μελέτη με όλες τις αδειοδοτήσεις, χρειάζεσαι από δεκαπέντε μήνες και πάνω στις νέες επιχειρήσεις.
Ακόμη να τροποποιηθεί η τέταρτη παράγραφος του άρθρου 4, εκεί που αναφέρεται στο ποσοστό 5%, για τις περιοχές που έχουν το 65% και πάνω του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να γίνει 10%, οπότε αίρονται όλες οι αντιρρήσεις που έχουν οι συνάδελφοι σ’ αυτήν την Αίθουσα γι’ αυτές τις περιοχές.
Επίσης θα πρέπει -κάτι που είπα στην πρωτομιλία μου- για τις ενδοπεριφερειακές ανισότητες να δίδεται το μπόνους του 15% στις επιχειρήσεις, ιδιωτικές και συνεταιριστικές, μεταποίησης και εμπορίας αγροτικών προϊόντων ιδιαίτερα, που επενδύουν σε δήμους κάτω των δεκαπέντε χιλιάδων κατοίκων εφ’ όσον σ’ αυτές τις περιοχές επιτρέπεται από την κείμενη νομοθεσία η εγκατάσταση τέτοιων μονάδων.
Στα τυφλά βαδίζουμε σε σχέση με τις ενδοπεριφερειακές ανισότητες, με βάση το νόμο, αλλά αυτό είναι κάτι που θα δώσει τόνωση στην ύπαιθρο.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 1 έως 4 και τίθενται σε ψηφοφορία κεχωρισμένως.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό.
Το άρθρο 4 κρατείται και θα ψηφιστεί αύριο στην πρωινή συνεδρίαση μετά από μία προσθήκη που θα κάνει ο κύριος Υπουργός.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 22.53΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2004 και ώρα 10.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία: συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κίνητρα Ιδιωτικών Επενδύσεων για την Οικονομική Ανάπτυξη και την Περιφερειακή Σύγκλιση», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
183


4
Συνεδρίαση 8-12-04 απόγευμα σελ.

PDF:

es041208(apog).pdf

TXT:

es041208a.txt

Επιστροφή