Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΓ΄ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), Σύνοδος: Α΄ , Συνεδρίαση: ΡΑ 20/04/2010

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΑ΄
Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Αθήνα, σήμερα στις 20 Απριλίου 2010, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.07΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ.
ΠΡΟΕΥΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Γαληνό Σπυρίδων, Βουλευτή Νομού Λέσβου, τα εξής:
Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. Δημήτριος Κουσελάς κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Φιλιατρών Μεσσηνίας ζητεί την άμεση λήψη μέτρων για την υποδοχή, φιλοξενία και ανθρώπινη διαβίωση των λαθρομεταναστών που παραμένουν στην ευρύτερη περιοχή του.
Ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Αθηνών, κ. Βύρων Πολύδωρας κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Δήμοι Αλίφειρας, Ανδρίτσαινας, Φιγαλίας Ηλείας ζητούν τη συνένωση τους σε ένα νέο ορεινό Δήμο.
Οι Βουλευτές Αθηνών, κ. Αθανάσιος Πλεύρης και Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης κατέθεσαν αναφορά με την οποία οι Ναυαγοσωστικές Σχολές της Ελλάδας ζητούν την έκδοση διευκρινιστικής εγκυκλίου σχετικά με την ναυαγοσωστική κάλυψη τμημάτων του αιγιαλού.
Ο Z΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Αττικής κ. Αθανάσιος Λεβέντης κατέθεσε αναφορά με την οποία τα μέλη του ΚΑΠΗ του Δήμου Κερατέας Αττικής ζητούν να μην επιτραπεί η εγκατάσταση και λειτουργία ΧΥΤΑ στην περιοχή τους.
Η Βουλευτής Καρδίτσας κυρία Μαρία Θεοχάρη κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Συνταξιούχων Δημοτικών-Κοινοτικών Υπαλλήλων, Νομού Καρδίτσας ζητεί τη στελέχωση με πρόσθετο προσωπικό και τη μηχανογράφηση του Ταμείου του.
Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. Μάριος Σαλμάς κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Ατόμων με Αναπηρίες Γονέων και Φίλων Αμφιλοχίας «ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ» ζητεί τη λήψη μέτρων στήριξης και εξασφάλισης των πόρων για τη συνέχιση της λειτουργίας του ΚΑΦΚΑ Αμφιλοχίας.
ΠΡΟΕΥΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Γαληνό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Θα συζητηθεί η με αριθμό 6140/16/2/2010 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Κώστα Γείτονα προς την Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, σχετικά με την αντιμετώπιση των φαινομένων κερδοσκοπίας στην αγορά των καυσίμων.
Η ερώτηση έχει ως εξής:
«Φαινόμενα κερδοσκοπίας παρατηρούνται σε πολλά πρατήρια υγρών καυσίμων στη χώρα. Πολλοί πρατηριούχοι εκμεταλλευόμενοι την ανακοίνωση προ ημερών για την αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα, εκτόξευσαν την τιμή της αμόλυβδης που έφθασε να πωλείται μέχρι και 1,40 ευρώ το λίτρο κατά τη διάρκεια της εξόδου για το τριήμερο της Αποκριάς.
Είναι γεγονός, επίσης, ότι η χρονική απόσταση που υπήρξε από την ανακοίνωση της αύξησης του ΕΦΚ μέχρι την τελική ψήφιση του νομοσχεδίου από την Ολομέλεια της Βουλής, δημιούργησε ένα νέο σοβαρό κίνδυνο κερδοσκοπίας, λόγω αποθεματοποίησης των καυσίμων.
Επειδή πρέπει να παταχθεί η κερδοσκοπία και να προστατευθεί ο καταναλωτής,
Ερωτάται η κυρία Υπουργός:
1. Πώς θα αντιμετωπίσετε τα νέα φαινόμενα κερδοσκοπίας στην αγορά των καυσίμων;
2. Θα εντατικοποιήσετε τους ελέγχους, ώστε να εντοπιστούν και να υποστούν τις κυρώσεις οι κάθε είδους κερδοσκόποι σε όλο το κύκλωμα εμπορίας και διακίνησης καυσίμων;»
Στον ερωτώντα Βουλευτή κ. Κωνσταντίνο Γείτονα θα απαντήσει ο Υφυπουργός Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Μάρκος Μπόλαρης.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
(PN)







(1EP)
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Ανταγωνιστικότητας): Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, είναι γνωστό ότι το θέμα των καυσίμων στη χώρα μας πρέπει να αντιμετωπιστεί με ένα σύνολο πολιτικών, αφού κατ’ αρχάς υπάρχει συναρμοδιότητα τριών Υπουργείων, Οικονομικών, Οικονομίας, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και επίσης της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία υποχρεούται να παρεμβαίνει. Είναι ένα πεδίο ρύθμισης το οποίο αφορά την ποιότητα, την ποσότητα αλλά και τα θέματα της αισχροκέρδειας στην οποία ορθώς αναφέρεστε. Είναι ένας τομέας, ο οποίος καίει τον Έλληνα καταναλωτή και τον καίει περισσότερο αυτές τις ημέρες όπου βρίσκεται μέσα στην οικονομική κρίση και καλείται ο ελληνικός λαός σε θυσίες. Η ελληνική αγορά των καυσίμων, όπως ξέρετε πολύ καλά, έχει ιδιορρυθμίες οι οποίες ευνόησαν την δημιουργία ενός καθεστώτος έλλειψης ή μειωμένου ανταγωνισμού, ενώ η πολιτεία έχει υποχρέωση να παρεμβαίνει συνεχώς στην κατεύθυνση της δημιουργίας υγιούς ανταγωνισμού στο χώρο των καυσίμων, ανταγωνισμού ο οποίος, σε συνδυασμό με τους ελέγχους και τη διαφάνεια, εξασφαλίζει τον καταναλωτή.
Είναι γνωστό ότι στη χώρα υπάρχουν δυο διυλιστήρια, υπάρχουν δέκα εννέα εταιρείες εμπορίας καυσίμων και υπάρχουν οκτώμισι χιλιάδες πρατήρια. Ο αριθμός είναι ένα στους χίλιους τετρακόσιους κατοίκους, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Ευρώπη είναι ένα στους τρεις χιλιάδες οκτακόσιους κατοίκους. Είναι διπλάσιος του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
Βέβαια εδώ χρειάζεται να εστιαστούν οι πολιτικές για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση. Είναι πολιτικές που έχουν σχέση με τη διαφάνεια στον τομέα των τιμών, σε όλη τη διακίνηση. Είναι πολιτικές που έχουν σχέση με την υπέρμετρη εξάρτηση που έχουν τα πρατήρια από τις εταιρείες και τα διυλιστήρια. Και βέβαια είναι πολιτικές που έχουν να κάνουν με τις κάθε λογής πρακτικές παράνομες ή και νόμιμες, αλλά καταχρηστικές, που εφαρμόζονται από τους λιανοπωλητές σε βάρος των καταναλωτών.
Γι’ αυτό, λίγες μέρες μετά από την εύστοχη ερώτησή σας τα Υπουργεία, τα συναρμόδια Υπουργεία τα οποία ανέφερα, οι Υπουργοί, ο κ. Παπακωνσταντίνου, η κυρία Κατσέλη και ο συνάδελφος κ. Μανιάτης υπέγραψαν κοινή υπουργική απόφαση με την οποία επέβαλλαν ανώτατη τιμή πώλησης των καυσίμων προς τους καταναλωτές σε οκτώ νομούς, αφού προϋπήρξε η γνωμοδότηση της ΡΑΕ.
Και διατάχτηκαν έλεγχοι από την υπηρεσία εποπτείας της αγοράς που ανήκει στο Υπουργείο Οικονομίας και η οποία εκτός από την Αττική, με εγκύκλιο της ζήτησε να διενεργηθούν –και διενεργήθηκαν- έλεγχοι σε όλη τη χώρα από τις αντίστοιχες νομαρχίες.
Θα επανέλθω, κύριε Πρόεδρε, στη δευτερολογία μου.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Και εμείς ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Γείτονας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, η εκπρόθεσμη απάντηση στην γραπτή ερώτησή μου, του Φλεβάρη, προκάλεσε αυτή τη συζήτηση. Δεν πειράζει όμως, γιατί το θέμα είναι επίκαιρο, επειδή η κερδοσκοπία στην βενζίνη καλά κρατεί ακόμη.
Εγώ και από την απάντησή σας αντιλαμβάνομαι ότι γίνονται ενέργειες από τα συναρμόδια Υπουργεία και από το δικό σας Υπουργείο.
Αλλά, κύριε Υπουργέ, το αποτέλεσμα μετρά. Όπως επίσης εγώ αναγνωρίζω το δύσκολο έργο στο οποίο αναφερθήκατε. Όταν μάλιστα μιλάμε για την αγορά πετρελαιοειδών, που σύμφωνα με όσα ξέρουμε αλλά και με το απαντητικό έγγραφο το οποίο έχω –είναι συνημμένο στην απάντηση που μου δώσατε, έστω και εκπροθέσμως- της Επιτροπής Ανταγωνισμού, λέει σαφώς ότι η αγορά πετρελαιοειδών έχει στρεβλώσεις που δρουν αυξητικά στο επίπεδο των τιμών.
Ασφαλώς όπως τονίζετε και στην απάντησή σας, μετά την πρώτη αναπροσαρμογή είχαμε μια αύξηση των τιμών. Όμως δεν είναι εκεί το θέμα. Επωφελούμενοι, ασυνείδητοι, θα έλεγα, πρατηριούχοι από αυτό, από την αναπροσαρμογή στον ειδικό φόρο κατανάλωσης, έστησαν ένα χορό κερδοσκοπίας.
Όπως προκύπτει, κυρία Πρόεδρε, από τα στοιχεία του παρατηρητηρίου τιμών υγρών καυσίμων, η μέση τιμή της αμόλυβδης βενζίνης προ της αναπροσαρμογής του φόρου, δηλαδή, που έγινε στις 8.2.2010, ήταν στο 1,13 ευρώ το λίτρο. Και κάποιες μέρες μετά, συγκεκριμένα στο τριήμερο της Αποκριάς, έφτασε τα 1,25 με μεγίστη τιμή που εκτοξεύθηκε στο 1,42 ευρώ το λίτρο. Και μην μου μιλάτε για ανταγωνισμό, κύριε Υπουργέ, δεν το λέω για σας, το λέω και για λειτουργία της αγοράς, όταν θα σας πω κάντε μια βόλτα στην ακριβή περιοχή,
στην Κηφισίας πρατήρια σήμερα έχουν 1,41 ευρώ το λίτρο και πηγαίνετε στο Περιστέρι να βρείτε πρατήρια που πωλούν 1,60 με 1,70 ευρώ το λίτρο.
Στη συνέχεια, μετά το πρώτο χορό κερδοσκοπίας, έμεινε σε ανοδική τροχιά η τιμή της βενζίνης. Ενδεικτικό μάλιστα του κλεισίματος της κερδοσκοπίας είναι ότι κατά την έξοδο του Πάσχα ενώ είχε επιβληθεί όπως είπατε, πλαφόν σε οκτώ νομούς, κάποιοι έφτασαν να πωλούν αμόλυβδη βενζίνη πάνω από 1,70 ευρώ το λίτρο, κυρίως σε πρατήρια των Εθνικών Οδών. Δηλαδή συμπολίτες μας πλήρωσαν καπέλο έως και 30 λεπτά το λίτρο.
Αλλά πέρα από την κερδοσκοπία στις τιμές, επειδή για τα καύσιμα υπάρχει και το άλλο ζήτημα της ποιότητας που είπατε, κύριε Υπουργέ, και της ποσότητας, διάβασα σήμερα στον Τύπο και συγκεκριμένα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ότι έχουμε και νέα φαινόμενα κλοπής ποσότητας βενζίνης με τηλεχειριστήριο. Προχωρημένες δουλειές!
Προχωρημένες δουλειές, δηλαδή και από τις τιμές κερδοσκοπία και από τις ποσότητες και από την νοθεία από την ποιότητα!
(SS)

(01NP)
Είναι σαφές, κύριε Υπουργέ, ότι χρειάζεται, επομένως, ένταση και συντονισμός των προσπαθειών, με έμφαση στην ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών και την εντατικοποίηση των ελέγχων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Άκουσα περί νομοθεσιών. Το έχω ξαναπεί μέσα σε αυτή την Αίθουσα, οι νουθεσίες εν προκειμένω δεν προσφέρουν. Καιρός είναι η Κυβέρνηση να πάρει το μαστίγιο και μπορεί. Ελεύθερη αγορά δεν σημαίνει ασυδοσία.
Περιμένουμε, λοιπόν, αποτελεσματικές δράσεις και ένα γερό χτύπημα για να γίνει μάθημα, στους σύγχρονους μαυραγορίτες, γιατί περί αυτών πρόκειται.
Ευχαριστώ, κύρια Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε, κύριε Γείτονα.
Κύριε Υπουργέ, παρακαλώ και εγώ, δώστε πολύ μεγάλη βαρύτητα σε αυτά που έθεσε ο ερωτών Βουλευτής, διότι οι στρεβλώσεις που υπάρχουν στην αγορά και η κερδοσκοπία, ταλανίζουν όλη την χώρα σε αυτό το επίπεδο και ξέρετε και εσείς πολύ καλά, την περιφέρεια.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας): Κυρία Πρόεδρε, αποδεικνύεται ότι η ερώτηση την οποία έκανε ό τέως Πρόεδρος της Βουλής, ο κ. Γείτονας, δεν ήταν στο τέλος καθόλου ανεπίκαιρη, παρά το γεγονός, ότι συζητείται μετά από τρείς μήνες.
Το πρόβλημα και τότε όταν το περιέγραψε τον Φεβρουάριο και σήμερα, έχει την ίδια ένταση. Οι Έλληνες καταναλωτές βιώνουν τα φαινόμενα τα οποία περιέγραψε ο κύριος Γείτονας στην ερώτηση του.
Εγώ, θα πρέπει να του πω ότι παρά το γεγονός ότι έχουν δοθεί οι εντολές για ελέγχους, δεν μπορεί το Υπουργείο να είναι ικανοποιημένο. Τα φαινόμενα τα οποία και σήμερα περιέγραψαν, όπως σωστά είπατε, κύριε συνάδελφε, οι εφημερίδες και για τους «κουλοχέρηδες» και για τα τηλεχειριστήρια, δείχνουν τις στρεβλώσεις που υπάρχουν στην αγορά. Και είναι σαφές ότι εκτός από τις πολιτικές οι οποίες πρέπει, όπως είπα εισαγωγικά, να σημαδέψουν την Κυβερνητική πολιτική τις επόμενες μέρες, εβδομάδες, μήνες, είναι απολύτως βέβαιο ότι χρειάζεται ένταση των ελέγχων και παράλληλα στήριξη του καταναλωτή σε δύο σημεία.
Το πρώτο είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει διαφάνεια και με την χρήση του παρατηρητηρίου της πώλησης τιμής υγρών καυσίμων -αυτό το fuel prices, το οποίο έχει τεθεί, είναι στον αέρα και στο οποίο αυτή την στιγμή συμμετέχουν δυόμισι χιλιάδες πρατήρια- έτσι ώστε, ο καταναλωτής να είναι ενήμερος. Αλλά, θα πρέπει στην συνέχεια -και το ετοιμάζει το Υπουργείο με την Γενική Γραμματεία Προστασίας Καταναλωτή- να υπάρξουν πολιτικές, οι οποίες να δίνουν εργαλεία στα χέρια του καταναλωτή για να μπορεί να απαντήσει, όπως είναι η θεσμοθέτηση δυνατότητας για άσκηση αγωγών από τους καταναλωτές, προκειμένου να χτυπηθούν αυτά τα φαινόμενα της αγοράς.
Σε αυτό το σημείο, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει η πολιτεία η Κυβέρνηση και όλα τα ελεγκτικά όργανα, σε κάθε επίπεδο και των συναρμόδιων Υπουργείων και των Νομαρχιών, να πάψουν να παρεμβαίνουν με τους ελέγχους, ώστε η αγορά να ξέρει πως η πολιτεία πρέπει να εξασφαλίσει το καθεστώς του υγιούς ανταγωνισμού και της διαφάνειας στην αγορά, για να στηριχθεί το πορτοφόλι του καταναλωτή που σήμερα χειμάζεται.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον Υφυπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, κ. Μάρκο Μπόλαρη.
Ακολουθεί η με αριθμό 639/4-11-2009 ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Σπυρίδωνα Γαληνού προς την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με οικονομική ενίσχυση των κτηνοτρόφων λόγω καταρροϊκού πυρετού των προβάτων στο Νομό Λέσβου.
Η ερώτηση του κυρίου Γαληνού, έχει ως εξής:
«Από τον Οκτώβριο του 2008 πλήττεται η κτηνοτροφία της Λέσβου από την νόσο του καταρροϊκού πυρετού των προβάτων.
Συνέπεια της ασθένειας αυτής είναι τόσο η απώλεια παραγωγής λόγω του θανάτου των ζώων όσο και η απαγόρευση εξαγωγής ζώντων από το νησί (καραντίνα).
Με τον τρόπο αυτό πλήττεται διπλά το εισόδημα των κτηνοτρόφων.
Η απώλεια εισοδήματος για τους νησιώτες κτηνοτρόφους που ασκούν την δραστηριότητά τους υπό συνθήκες δυσμενέστερες από τους προβατοτρόφους της ηπειρωτικής χώρας (αυξημένο κόστος ζωοτροφών, φτωχή βλάστηση, ξηροθερμικό κλίμα, χαμηλή τιμή πώλησης γάλακτος και αμνοεριφίων, προβληματική πρόσβαση στις αγορές του κέντρου, κλπ.) προκύπτει σαν επιστέγασμα της κακής οικονομικής συγκυρίας που αντιμετωπίζουν.
Κατά την περίοδο 1981-1984 που το νησί βρισκόταν πάλι σε καθεστώς καραντίνας, χορηγήθηκε αποζημίωση στους προβατοτρόφους. Ερωτάται η κα Υπουργός:
1. Αν προτίθεται να στηρίξει τη νησιωτική κτηνοτροφία και να προχωρήσει σε αποζημίωση λόγω απώλειας εισοδήματος στους Λέσβιους κτηνοτρόφους, στο πνεύμα των Κοινοτικών Κανονισμών 1781/2003, όπως τροποποιήθηκε από τον 1290/2005 και 73/2009, ακολουθώντας την πρακτική της περιόδου 1981-1984.»
Στον ερωτώντα Βουλευτή, κ. Σπυρίδωνα Γαληνό, θα απαντήσει ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Μιχαήλ Καρχιμάκης.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο,
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο καταρροϊκός πυρετός ξεκίνησε στα τέλη του Νοεμβρίου 2008 να προσβάλει τα αιγοπρόβατα του Νομού Λέσβου και ειδικότερα τις εκτροφές που βρίσκονται στο ανατολικό τμήμα του νησιού.
Η νόσος αυτή είναι διαδεδομένη, σχεδόν, σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως εκ τούτου έχει θεσπιστεί από τα ευρωπαϊκά όργανα ειδική νομοθεσία για την εκρίζωσή της, ώστε, να υπάρχει μια κοινή γραμμή αποτελεσματικής αντιμετώπισης του προβλήματος.
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια ενεργεί σήμερα, όχι αυθαίρετα και κατά το δοκούν, αλλά σχεδιάζει, αποφασίζει και εφαρμόζει μέσα στο πλαίσιο που ορίζει η κοινοτική νομοθεσία.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς απαγορεύεται ρητά η εξαγωγή ζώντων ζώων από νομούς που έχουν προσβληθεί από την νόσο, ενώ επιτρέπεται η εξαγωγή όλων των σφαγίων. Και, πράγματι, από το Νομό Λέσβου διακινούνται ελεύθερα προς ολόκληρη την υπόλοιπη Ελλάδα σφάγια αιγοπροβάτων χωρίς κανένα περιορισμό.
Βεβαίως, το Υπουργείο παρακολουθεί από κοντά την εξέλιξη της νόσου, ούτως ώστε, αμέσως μόλις διαπιστωθεί ότι ο ιός δεν προσβάλει πλέον τα αιγοπρόβατα, να ζητήσουμε άμεσα την αναστολή κάθε περιορισμού από την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί, το Υπουργείο έχει πλέον προσαρμοστεί στην κοινοτική νομοθεσία, χτίζοντας και πάλι την αξιοπιστία της ελληνικής αγροτικής πολιτικής.
Ταυτόχρονα, όμως, παρεμβαίνουμε κάθε φορά που χρειάζεται να διασφαλίσουμε ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των αγροτών και κτηνοτρόφων απέναντι στους ευρωπαίους, αλλά και στις αγορές του εξωτερικού, άμεσα και αποτελεσματικά.
Με αυτή τη φιλοσοφία το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, προχώρησε σε μία σειρά μέτρων για τη στήριξη των κτηνοτρόφων της Λέσβου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Πρώτον, έχουμε διαθέσει για την αποζημίωση των δηλωθέντων ζώων τα οποία σφάχτηκαν, καταστράφηκαν από τις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες του Νομού για τα τελευταία δύο χρόνια, σχεδόν, το ποσό των εξακοσίων τριάντα χιλιάδων ευρώ.
Δεύτερον, συνεχίζουμε να ικανοποιούμε τα αιτήματα που υποβάλλονται από τις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες του Νομού, αποζημιώνοντας τους κτηνοτρόφους, σύμφωνα με την νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση του τρέχοντος έτους, πάντα, στο πλαίσιο της κοινοτικής και της εθνικής νομοθεσίας που αφορά στην εκρίζωση των διάφορων ζωονόσων.
Τρίτον, σύμφωνα με τις προηγούμενες αλλά και με την τρέχουσα Κοινή Υπουργική Απόφαση, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, έχει χρηματοδοτήσει για τα τελευταία δύο χρόνια για την αγορά εντομοαπωθητικών που χρησιμοποιούν οι παραγωγοί για την αποτροπή της εξάπλωσης της νόσου, με το ποσόν των εξήντα χιλιάδων ευρώ, ούτως ώστε, οι κτηνοτρόφοι να ενισχυθούν, ακόμη, περισσότερο στην προσπάθεια καταπολέμησης του ιού που αποτελεί και τον πυρήνα του προβλήματος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε.
Τέταρτον, θέλω να τονίσω πως με εγκύκλιο που εξεδόθη στις 8 Φεβρουαρίου 2010 από το Υπουργείο, έχει επιτραπεί η μετακίνηση εκτός της Λέσβου, αιγοπροβάτων ηλικίας κάτω των έξι μηνών, με σκοπό την άμεση σφαγή τους για την περίοδο του Πάσχα, μία οικονομικά κρίσιμη περίοδο για τους παραγωγούς και μέχρι την 31 Μαΐου 2010, κάτω, βεβαίως, από τις αυστηρές προϋποθέσεις της κτηνιατρικής νομοθεσίας.
Και αυτό το μέτρο ελήφθη στην προσπάθεια μας να στηρίξουμε με κάθε τρόπο τον Νομό Λέσβου στη δύσκολη αυτή συγκυρία, πάντα στο πλαίσιο της δίκαιης πολιτικής των βιώσιμων λύσεων και τη στήριξη της κοινοτικής αλλά και της εθνικής νομοθεσίας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Σπυρίδωνας Γαληνός.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΓΑΛΗΝΟΣ: Ευχαριστώ κυρία Πρόεδρε.
Όλα αυτά στα οποία αναφερθήκατε είναι σωστά, όσο και γνωστά. Θέλω να διαβεβαιώσω και εσάς και το Προεδρείο και τους συναδέλφους, ότι δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να ταλαιπωρήσω και εσάς αλλά και το Σώμα, προκειμένου να πάρω μία απάντηση την οποία ήδη έχω λάβει, έστω και εκπρόθεσμα, με τις αναφορές σας, οι οποίες βεβαίως αφορούν μέτρα τα οποία ελήφθησαν μέσα από την ευρωπαϊκή νομοθεσία αλλά και την ελληνική νομοθεσία, αλλά και τις δικές σας προσπάθειες, προκειμένου να διευκολύνουν τη ζωή των συμπατριωτών μας και μάλιστα των κτηνοτρόφων της Λέσβου, μιάς ακριτικής περιοχής η οποία πλήττεται τα τελευταία χρόνια πολύ συχνά από τον καταρροϊκό πυρετό.


(SM)


(SM)

(SS)
Θέλω να σας πω όμως, ότι δεν αφορά μόνο τους Λέσβιους, αφορά και άλλους κτηνοτρόφους σε άλλα νησιά του Αιγαίου.
Αυτό το οποίο, κύριε Υπουργέ, εγώ σας έθεσα ως ερώτημα είναι τι μέτρα προτίθεται να λάβει η Κυβέρνηση προκειμένου να συμπληρωθεί το εισόδημα που χάνεται για τους κτηνοτρόφους λόγω του καταρροϊκού πυρετού. Αλλά το εισόδημα αυτό δεν αφορά μόνο τα πληγέντα πρόβατα ή τα κοπάδια, τα οποία πλήττονται από τον καταρροϊκό πυρετό, αλλά κυρίως αυτά τα οποία δεν πλήττονται.
Αναφερθήκατε και εσείς ότι η περιοχή της Λέσβου -αλλά και άλλων περιοχών- η οποία πλήττεται από τον καταρροϊκό πυρετό, είναι το ανατολικό της τμήμα. Το μεγαλύτερο τμήμα της Λέσβου δεν πλήττεται, τα κοπάδια είναι υγιή. Λόγω, όμως, της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, στην οποία αναφερθήκατε, απαγορεύεται η μετακίνηση ζώντων ζώων, με αποτέλεσμα οι κτηνοτρόφοι να αναγκάζονται είτε να τα σφάζουν και να τα εξάγουν ως κρέας είτε ως, με την άδεια που δώσατε το μήνα του Πάσχα, ζώντα ζώα με την προϋπόθεση, όμως, άμεσα να σφαχθούν.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα απώλεια εισοδήματος, όταν πωλείται ως κρέας το αρνί και όχι ως ζων ζώο, της τάξεως του 60%-70%. Αρκεί να σας πω ότι ένα πρόβατο, το οποίο εξάγεται από τη Λέσβο και πωλείται ζωντανό έχει μια τιμή πώλησης γύρω στα 100 ευρώ. Όταν σφαχθεί, το κρέας του πωλείται προς 30-35 ευρώ.
Ακόμη να σας πω ότι ο αριθμός των προβάτων που εξάγονται κατ’ έτος, είναι πάνω από σαράντα χιλιάδες. Ειδικά αυτήν την περίοδο που δεν έχει και καμία παραγωγή σε γάλα, όπως γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, οι Λέσβιοι κτηνοτρόφοι ή θα αναγκαστούν να σφάξουν όλα τα πρόβατα, αυτές τις χιλιάδες των προβάτων πωλώντας τα με 30 ευρώ ανά πρόβατο είτε αν λάβετε κάποιο μέτρο -νομίζω ότι μπορείτε να πάρετε μία απόφαση και να δώσετε έστω μία προσωρινή λύση σ' αυτό το πρόβλημα- θα πάρουν τα 100 ευρώ. Άρα θα εξισορροπήσουν το απολεσθέν τους εισόδημα.
Αυτό το οποίο εγώ σας ζητώ και σας προτείνω, γιατί το έχω συζητήσει με το διευθυντή της κτηνιατρικής υπηρεσίας της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Λέσβου, τον κ. Αρώνη, είναι ότι καίτοι υπάρχει έλλειψη προσωπικού στην κτηνιατρική υπηρεσία, οι υπάλληλοί της είναι διατεθειμένοι να προβούν σε αιμοληψία, να διαπιστώνουν ποια ζώα είναι υγιή και αυτά να εξάγονται.
Νομίζω ότι με μία απλή, δική σας απόφαση -και είστε άνθρωπος πρακτικός και των αποφάσεων και με διάθεση προσφοράς- ότι μπορείτε να το κάνετε. Με αυτή σας την απόφαση δίδοντας αυτό το δικαίωμα στην κτηνιατρική υπηρεσία, νομίζω ότι μπορούν να ξεχωριστούν, να διαχωριστούν, άλλωστε γνωρίζουμε ποια είναι τα υγιή ζώα και από ποιες περιοχές προέρχονται και αυτά να μπορούν να εξαχθούν ζώντα και να πιάνουν οι άνθρωποι την τιμή που δικαιούνται.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και να πω και κάτι άλλο, τελειώνοντας κυρία Πρόεδρε -με συγχωρείτε και ευχαριστώ για τη κατανόησή σας- ότι ειδικά αυτό το διάστημα, της οικονομικής κρίσης δεν έχουν κανένα απολύτως εισόδημα από τα κοπάδια τους μια και δεν έχουν γάλα, δεν πωλείται το γάλα. Θα αναγκαστούν σε περίπτωση που δεν λάβετε αυτή την απόφαση, δεν δώσετε αυτή τη λύση, απλά να ταΐζουν, να έχουν ένα επιπλέον έξοδο για τη συντήρηση των κοπαδιών τους, χωρίς να έχουν ούτε καν στο μέλλον την προοπτική, ότι θα μπορέσουν να εξάγουν τα πρόβατά τους ως ζώντα για να πιάνουν την τιμή την οποία δικαιούνται.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Γαληνό.
Ο κ. Υπουργός, έχει το λόγο.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κυρία Πρόεδρε, κύριε συνάδελφε, αρχίζοντας από το τελευταίο που είπατε, βεβαίως θα διερευνήσουμε την πρόταση που καταθέτετε, εάν είναι βέβαια υλοποιήσιμη και στα πλαίσια της κοινοτικής νομοθεσίας.
Αυτό, όμως, που έχει βαρύνουσα σημασία είναι το γεγονός ότι αποτελεί πολιτική βούληση της Κυβέρνησης να στηρίξει την περιφέρεια και τον αγροτικό πληθυσμό, προωθώντας ειδικά μέτρα στήριξης των νησιών, των οποίων η γεωγραφική ιδιαιτερότητα δημιουργεί προβλήματα στους εφοδιασμούς σε τρόφιμα και σε γεωργικά προϊόντα.
Τα μέτρα αυτά στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών κανονισμών αποσκοπούν στο να αντισταθμίζονται οι επιπλέον δαπάνες που προκύπτουν, λόγω του νησιωτικού χαρακτήρα, αλλά και της μεγάλης απόστασης από την ηπειρωτική Ελλάδα, με στόχο να επωφελούνται οι κτηνοτρόφοι.
Θα ήθελα να αναφέρω ότι το Υπουργείο διασφάλισε στο 100% την κοινοτική χρηματοδότηση για το έτος 2009 -σας το έχω αναφέρει και άλλη φορά- στους Έλληνες νησιώτες κτηνοτρόφους. Και σήμερα διατίθενται 1.750.000 ευρώ για την ενίσχυση της παραγωγής γάλακτος, που χρησιμοποιείται στην παρασκευή παραδοσιακών τυριών στα νησιά του Αιγαίου Πελάγους.
Η εφαρμογή της υπουργικής απόφασης που προβλέπει όλες τις λεπτομέρειες της διαδικασίας ενίσχυσης, έχει εκδοθεί από τις 11 Φλεβάρη του 2010. Η πληρωμή των παραγωγών προβλέπεται να ολοκληρωθεί, όπως επιβάλλει και ο κανονισμός, μέχρι τις 30 Ιουνίου του 2010.
Επιπλέον, κύριε συνάδελφε, λαμβάνονται πρόσθετα μέτρα για την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, για τη στήριξη των ελληνικών κτηνοτροφικών προϊόντων και την προστασία από τον αθέμιτο ανταγωνισμό, καθώς και την ενίσχυση του εισοδήματος των κτηνοτρόφων των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών.
Επίσης, να προσθέσω ότι με σημερινή μας απόφαση εξασφαλίσαμε 12,6 εκατομμύρια ευρώ για τη χορήγηση πρόσθετης ενίσχυσης στους παραγωγούς, που είναι ενταγμένοι στο πρόγραμμα βελτίωσης της ποιότητας του αιγοπρόβειου γάλακτος. Βρισκόμαστε, μάλιστα, στο τελικό στάδιο της πρότασης, την οποία αναμορφώνουμε και εντός των επόμενων ημερών θα υποβληθούν αιτήσεις, για τη στήριξη των κτηνοτρόφων σε εφαρμογή της νέας διαδικασίας για τα ποιοτικά παρακρατήματα.
Στο πλαίσιο αυτό, κύριε συνάδελφε, η αιγοπροβατοτροφία θα λαμβάνει για τα προσεχή χρόνια 26,2 εκατομμύρια ευρώ ανά έτος, αντί για 12,6 εκατομμύρια ευρώ, όπως είχε προγραμματιστεί σε παρελθόντα έτη.
Ολοκληρώσαμε την πληρωμή των δικαιούχων της εξισωτικής αποζημίωσης για το 2007, τακτοποιώντας μία σοβαρή εκκρεμότητα που υπήρχε από τον Οκτώβριο του 2008. Και στο άμεσα προσεχές χρονικό διάστημα κλείνουμε και το έτος 2008.
Επίσης, στο πλαίσιο του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-2013, ενισχύονται μικρά σχέδια βελτίωσης, επενδύσεις συνολικού επιλέξιμου κόστους έως και 50.000 ευρώ, με κύριο στόχο τον εκσυγχρονισμό της παραγωγής γάλακτος ως προς τις συνθήκες υγιεινής και άρμεξης.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε.
Συγκεκριμένα βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο προετοιμασίας για την προκήρυξη αυτού του μέτρου.
Ακόμα είμαι σε θέση να σας ενημερώσω ότι μετά και από πρόταση του συναδέλφου και Υφυπουργού του κ. Νίκου Σηφουνάκη, έχουμε προτείνει την ίδρυση σχολής επαγγελμάτων κρέατος στη Λέσβο. Νομίζω ότι είναι ένα νησί με πολύ μεγάλο ζωικό κεφάλαιο και θα διευκολύνουμε πάρα πολλούς ανθρώπους που αντί να ταξιδεύουν πάρα πολλά μίλια, αυτό να γίνεται στο Νομό.
Ολοκληρώνοντας τη δευτερολογία μου θέλω να επισημάνω την προσπάθεια που καταβάλλει το Υπουργείο για την επίλυση των προβλημάτων, που παρουσιάζονται -και το γνωρίζουμε ότι είναι σε όλη την Ελλάδα- κατά τη διαδικασία έκδοσης άδειας ίδρυσης και λειτουργίας των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία.
Και στόχος μας είναι να αντιμετωπίσουμε τη γραφειοκρατία δημιουργώντας σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους και με εσάς τους συναδέλφους -γιατί πιστεύω ότι σε αυτά συγκλίνουμε, όλοι κάνουμε μία κοινή προσπάθεια σε αυτή την κατεύθυνση- μια πιο ευέλικτη διαδικασία και προσφέροντας ταυτόχρονα και στήριξη και νέα κίνητρα προς τους κτηνοτρόφους.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Μιχάλη Καρχιμάκη, γιατί έδωσε και μια σαφή απάντηση που φαίνεται ότι υπάρχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την κτηνοτροφία που αφορά και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ» και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτηρίου και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής σαράντα πέντε μαθητές και δύο εκπαιδευτικοί από το 1ο Γυμνάσιο Πευκών Θεσσαλονίκης.
Η Βουλή σας καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Συνεδριάζει η ολομέλεια της Βουλής με αντικείμενο τον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Οι Βουλευτές θέτουν ερωτήσεις στην Κυβέρνηση, στους Υπουργούς της Κυβέρνησης.
(AM)



(SM)
Η με αριθμό 1098/16.11.2009 ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κυρίου Χαράλαμπου Χαραλάμπους προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τη λειτουργία του Γραφείου Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης πολιτών στο Επαρχείο Καρπάθου- Κάσου δεν συζητείται λόγω αναρμοδιότητας.
Συζητείται τώρα η με αριθμό 1650/26.11.2009 ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κυρίου Αθανασίου Πλεύρη προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με το εμβόλιο της νέας γρίπης Η1Ν1.
Η ερώτηση του Βουλευτή κυρίου Πλεύρη αναλυτικά έχει ως εξής:
«Την επόμενη εβδομάδα ξεκινά ο εμβολιασμός του πληθυσμού για τη νέα γρίπη. Ωστόσο, μεγάλος προβληματισμός υπάρχει στην επιστημονική κοινότητα αναφορικά με την αποτελεσματικότητα και τους κινδύνους που ενέχει ο εμβολιασμός. Δεδομένου ότι πρόκειται για νέο φάρμακο θα πρέπει να συντρέχουν όλα τα προστατευτικά κριτήρια που επιβάλει ο νέος Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας και η Οδηγία 20/2001. Συγκεκριμένα το άρθρο 25 του ν. 3418/05.
Συνεπώς ερωτάται η αρμόδια Υπουργός:
Α) Πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 24 και 25 του ν. 3418/05 και της Οδηγίας 20/2001 του ΕΚ αναφορικά με το συγκεκριμένο εμβόλιο;
Β) Έχουν τηρηθεί όλες οι φάσεις των κλινικών δοκιμών (και προκλινικών) του εμβολίου και εάν ναι, ποια τα αποτελέσματα της κάθε φάσης, ώστε να διαπιστωθεί αν πρόκειται για ασφαλές σκεύασμα;
Στον ερωτώντα Βουλευτή κ. Πλεύρη θα απαντήσει η Υπουργός και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.
Κυρία Υπουργέ, παρακαλώ έχετε το λόγο.
ΜΑΡΙΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Σίγουρα τώρα δεν έχει την ίδια επικαιρότητα με όταν την είχατε καταθέσει, παρ’ ότι ξέρετε ότι εκείνη την περίοδο είχαμε την ευκαιρία σε πολλές συνεδριάσεις να αναφερθούμε σ’ αυτό το θέμα. Όμως, από την άλλη έχουμε την ευκαιρία να δούμε τώρα πιο σφαιρικά το ζήτημα, οπότε δεν θα απαντήσω μόνο στις ερωτήσεις, αλλά θα κάνω μία αποτίμηση με την ευκαιρία της δική σας ερώτησης.
Κατ’ αρχάς, θεωρώ ότι υπήρξε μία υπερβολή συνολικά στο θέμα της πανδημίας, μία υπερβολή αρχικά στους φόβους για την πανδημία, μία υπερβολή στη συνέχεια στους φόβους για την ασφάλεια του εμβολίου και τώρα έχουμε περάσει στο άλλο άκρο, μία υπερβολή στο αν χρειαζόταν να υπάρχει πρόγραμμα εμβολιασμού.
Εγώ, αγαπητέ συνάδελφε, θα έλεγα –επειδή ξέρετε ήταν το πρώτο θέμα που αναγκάστηκα να αντιμετωπίσω με το που ανέλαβα στο Υπουργείο Υγείας στις 7 Οκτωβρίου- ότι πρώτα απ’ όλα, σωστά η χώρα μας οργάνωσε εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμού. Σε εκείνη τη φάση δεν μπορούσαμε να ξέρουμε πώς θα εξελισσόταν ο χειμώνας. Είχαμε σύμμαχο, όπως αποδείχθηκε, έναν ήπιο χειμώνα, ο οποίος βοήθησε ώστε η έξαρση της πανδημίας που παρατηρήσαμε, κυρίως τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο, να μη συνεχίσουν μετά τα Χριστούγεννα. Αλλά, αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσαμε να το γνωρίζουμε, άρα, λοιπόν, η χώρα μας σωστά οργάνωσε ένα πρόγραμμα εμβολιασμού.
Από την άλλη, όσον αφορά την ασφάλεια του εμβολίου, τηρήσαμε –επειδή η δημόσια υγεία δεν είναι πεδίο μικροκομματικής- και η προηγούμενη Κυβέρνηση και εμείς στη συνέχεια, στην υλοποίηση αυτού του προγράμματος, απαρέγκλιτα τις οδηγίες που μας έρχονταν από το Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και φυσικά, από τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς φορείς, όσον αφορά τον έλεγχο των φαρμάκων.
Σε κάθε περίπτωση, υπήρξε μία κλιμάκωση της πανδημίας τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο. Ξέρετε, ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά, ότι αναγκαστήκαμε προληπτικά να κλείσουμε πάρα πολλά σχολεία και αυτό λειτούργησε. Και το πρόγραμμα εμβολιασμών είχε μία σχετική επιτυχία, καθώς εμβολιάστηκαν τριακόσιοι εξήντα χιλιάδες συμπολίτες μας. Ταυτόχρονα, όμως, είχαμε και ένα θλιβερό απολογισμό. Είχαμε 160 θανάτους, θάνατοι που ενδεχομένως αν αυτοί οι άνθρωποι –που οι περισσότεροι είχαν και προβλήματα υγείας, και αυτούς προτρέπαμε και κατά προτεραιότητα να εμβολιαστούν- αν είχαν εμβολιαστεί, να είχαν κερδίσει τη μάχη με το θάνατο.
Δύο παρατηρήσεις ακόμη. Η ιστορία αυτή απέδειξε ότι υπάρχει ανάγκη για ένα ανεπτυγμένο σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στη χώρα μας, γιατί για να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε σε ένα εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών, αναγκαστήκαμε να επιστρατεύσουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, δηλαδή τα νοσοκομεία.
Επίσης, βέβαια, πρέπει να πω μέσα στις πολλές υπερβολές που επικράτησαν γύρω από το ζήτημα αυτό, υπήρχε και μία υπερβολή από την προηγούμενη Κυβέρνηση στην παραγγελία των εμβολίων, κάτι το οποίο εμείς από τις 16 Δεκεμβρίου ξεκαθαρίσαμε ότι δεν θα παραλαμβάναμε άλλα εμβόλια και από τις 30 Δεκεμβρίου καταγγείλαμε και τις συμβάσεις για πάνω από δώδεκα εκατομμύρια εμβόλια, εκτιμώντας ότι σύμφωνα με την εξέλιξη της πανδημίας και το πρόγραμμα εμβολιασμού, είχαμε πλέον ένα ικανό απόθεμα και δεν χρειαζόμασταν τη συνέχεια αυτής της παραγγελίας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Εμείς ευχαριστούμε την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Κύριε Πλεύρη, έχετε το λόγο για να υποστηρίξετε την ερώτησή σας.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Κυρία Υπουργέ, κατ’ αρχήν πιστεύω ότι ο όρος «υπερβολή» που χρησιμοποιείτε είναι αρκετά επιεικής, διότι καταφέραμε να έχουμε περισσότερα εμβόλια απ’ όλο τον πληθυσμό, τον οποίο έχει η χώρα.
Η ερώτηση την οποία είχα θέσει τότε, κυρία Υπουργέ, είχε την εξής κατεύθυνση. Μου δόθηκε η εντύπωση από την επιστημονική κοινότητα και από τους υπευθύνους που υπήρχαν, ενός απόλυτα πατερναλιστικού προτύπου της ιατρικής. Έβλεπα επιστήμονες που έβγαιναν –και αναφέρομαι στους επιστήμονες που ήταν οι κατ’ εξοχήν υπεύθυνοι για να πείσουν τον κόσμο για τον εμβολιασμό- και να προσπαθούν να τον πείσουν με ένα φοβικό συναίσθημα, χωρίς να κάνουν αυτά που ρητά αναφέρει ο ν. 3418/2005, ο περίφημος Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας.
Ο νόμος αυτός αναφέρεται στα καινούργια σκευάσματα. Γιατί εδώ πρόκειται για καινούργιο σκεύασμα, μη δοκιμασμένο σκεύασμα, ουσιαστικά στα όρια των πειραματικών ελέγχων γιατί δεν είχαν γίνει όλες οι κλινικές φάσεις. Αποφάσισε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας να τεθεί πιο γρήγορα στην κυκλοφορία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπήρχαν κάποιες προϋποθέσεις. Ενημερωμένη συναίνεση. Δεν ενημερώθηκε ποτέ κανείς για την αναγκαιότητα του εμβολίου, αναλογία ωφελειών και κινδύνων. Ποια θα ήταν τα οφέλη, ποιοι θα ήταν οι κίνδυνοι; Ακούγαμε επιστήμονες να βγαίνουν και να λένε ότι είναι εγκληματική αμέλεια αν δεν πάτε να κάνετε το εμβόλιο, χωρίς να μπορούν να απαντήσουν ποια ήταν αυτή η αναγκαιότητα. Περαιτέρω, θα έπρεπε να αναφερθούν συγκεκριμένα ποιοι κίνδυνοι υπήρχαν.
Θεωρώ ότι αν όλα αυτά είχαν γίνει, κυρία Υπουργέ, θα είχε εμβολιασθεί πολύ περισσότερος κόσμος. Εκεί πέρα, λοιπόν -επειδή στο μέλλον μπορεί να αντιμετωπίσουμε καινούργια περίπτωση- η επιστημονική κοινότητα, από το να μπαίνει σε μία λογική πανικού του κόσμου ότι αν δε πας να κάνεις αυτό το εμβόλιο θα πεθάνεις ή από την άλλη πλευρά, απ’ αυτό το εμβόλιο μπορεί να πάθεις χίλια δύο πράγματα, οφείλει με βάση τα πρωτόκολλα που υπάρχουν, να ενημερώσει τον κόσμο νηφάλια και να πει: «Kύριοι, αυτά είναι τα οφέλη του εμβολίου, αυτοί είναι οι κίνδυνοι, υπεύθυνοι πολίτες είστε». Δεν είμαστε στην ιπποκράτεια ηθική που ο γιατρός μπορεί να κάνει ότι θέλει για το καλό του ασθενούς, είμαστε στη φιλελεύθερη αντίληψη ότι ο ασθενής αποφασίζει τι θέλει να κάνει και δεν θα πιέζεται.
Παράλληλα, επειδή η ερώτηση ήταν αρκετά μεγαλύτερη, αλλά την περιορίσαμε για τις ανάγκες της επίκαιρης ερώτησης, αυτό πάει και σε άλλες κατηγορίες. Δεν μάθαμε τι έγινε μετά τα παιδιά που λέτε. Εκεί είναι πιο αυστηρές οι προϋποθέσεις. Υπήρχαν έγκυες γυναίκες. Ευτυχώς, τελικά φάνηκε ότι αυτό το εμβόλιο δεν είχε παρενέργειες και η όλη κουβέντα έμεινε σε θεωρητικό επίπεδο. Ο συνδυασμός, όμως, από τη μία πλευρά ότι τελικά ούτε πανδημία υπήρξε, ότι τελικά και η επιστημονική κοινότητα είχε υπερεκτιμήσει αυτόν τον ιό της νέας γρίπης, διότι με τριακόσιους εξήντα χιλιάδες μόνο εμβολιασμένο κόσμο δεν μπορούμε να πούμε ότι είχαμε τα θανατηφόρα κρούσματα. Φανταστείτε θα νόσησε με μαθηματική ακρίβεια πολύ περισσότερος κόσμος και η θνησιμότητα θεωρώ ότι είναι και σχετικά χαμηλή.
Αυτή, λοιπόν, η ερώτηση, κυρία Υπουργέ, ήταν προς την κατεύθυνση ότι θεωρώ γενικότερα θα πρέπει η πανεπιστημιακή κοινότητα, η ιατρική επιστήμη να μπει στα νέα όρια που είναι μία γενικότερη κατεύθυνση σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και παγκοσμίως ότι σιγά-σιγά ο ασθενής δεν είναι κάποιος που απλώς του λέμε «κάνε αυτό», αλλά ο ασθενής πρέπει να συμμετέχει στην όλη διαδικασία με ενημέρωση. Σωστή ενημέρωση, ούτε πανικός, ούτε φασαρίες.
Και θα μπω και στον πειρασμό κλείνοντας να σχολιάσω ότι πραγματικά πρέπει κάποια στιγμή και να αναζητηθούν ευθύνες για ποιο λόγο η χώρα μπήκε στη διαδικασία να κάνει τόσες πολλές παραγγελίες που αποδεδειγμένα, επιστημονικά δεν χρειάστηκαν. Και όταν λέω ευθύνες -για να μην παρεξηγούμε, επειδή εδώ πέρα ακούμε ευθύνες κι όλο πηγαίνουμε σε ποινικές ή άλλες φύσεως- η ερώτηση είναι: Δεν πρέπει κάποιοι από την επιστημονική κοινότητα να έβγαιναν και να έλεγαν ότι τελικώς οι εκτιμήσεις μας δεν ήταν σωστές;
(PS)
(1AM)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Είναι μεγάλο θέμα και πολύ ενδιαφέρον. Είχαμε και την ευκαιρία στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, είχαμε φέρει τότε και τους αρμόδιους επιστήμονες, την Πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για την Πανδημία, τον Πρόεδρο του ΚΕΠΝΟΗ που είναι και επιστήμονες κορυφής, αναγνωρισμένοι. Έχετε κατ’ αρχάς δίκιο για πάρα πολλά πράγματα.
Πρώτα απ’ όλα δεν χωρεί κινδυνολογία. Είναι άλλο πράγμα η ελευθερία έκφρασης στην επιστήμη -που είναι το ζητούμενο και είναι αν θέλετε η βάση της επιστημονικής έρευνας- ο κάθε επιστήμονας έχει δικαίωμα να την εκφράζει, αλλά είναι άλλο πράγμα να την εκφράζει σε ένα συνέδριο, όπου το κάθε τι που λέει λαμβάνεται με μία άλλη διάσταση και άλλο πράγμα μία πολυφωνία στα Μέσα Ενημέρωσης, η οποία έφθασε κάποια στιγμή τα όρια της κινδυνολογίας.
Από την πλευρά μας ξέρετε θα ήταν πάρα πολύ εύκολο την επομένη των εκλογών και με το κλίμα των εκλογών να βγούμε και να είμαστε καταγγελτικοί. Δεν το επιλέξαμε αυτό και το κάναμε συνειδητά, γιατί θεωρούμε ότι σε θέματα δημόσιας υγείας και ειδικά τότε ακόμα με μία εξέλιξη της πανδημίας που δεν μπορούσαμε εκ των προτέρων να ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί και όταν όλη η Ευρώπη, η οποία είχε νωρίτερα χειμώνα έκανε προγράμματα εμβολιασμών, η Σουηδία έφθασε στα 5 εκατομμύρια, που έχει περίπου τον ίδιο πληθυσμό με εμάς και είναι σοβαρό κοινωνικό κράτος. Δεν επιλέξαμε τη μικροκομματική. Επιλέξαμε, όμως, να πούμε την αλήθεια.
Για να είμαι δίκαιη θα πω δύο πράγματα. Υπήρξε υπερβολή με σαφήνεια στην παραγγελία των εμβολίων. Ιδιαίτερα η δεύτερη δόση της παραγγελίας έγινε μέσα σε προεκλογικό χρόνο, όπως ξέρετε. Ένα θέμα μόνο θα πω ότι η παγκόσμια τότε ακόμα επιστημονική κοινότητα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν είχε αποσαφηνίσει εάν χρειάζονται μία ή δύο δόσεις. Αλλά ακόμα και μ' αυτό, το οποίο αποσαφηνίστηκε τέλη Οκτωβρίου, ήταν υπερβολική γιατί για να υπάρχει η ασπίδα ανοσίας δεν χρειαζόταν κάθε Έλληνας ένα εμβόλιο, όπως είχε πει ο πρώην Πρωθυπουργός.
Σε κάθε περίπτωση θεωρώ, όμως, ότι εδώ που είμαστε τώρα, εμείς καταγγείλαμε τις συμβάσεις, γιατί θα ήταν και παράλογο σε μία περίοδο δημοσιονομικής δυσκολίας να χαρίσουμε 64 εκατομμύρια ευρώ, όταν δίνουμε μάχη για να εξασφαλίσουμε τα χρήματα για τις εφημερίες και για το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Θα έλεγα, λοιπόν, ότι ας βγάλουμε κάποια θετικά συμπεράσματα, να πούμε ότι στα θέματα δημόσιας υγείας χρειάζεται υπευθυνότητα, χρειάζεται να μιλούν οι εκφραστές των επίσημων επιστημονικών φορέων. Από εκεί και πέρα βέβαια χρειάζεται μία σωστή ενημέρωση του κόσμου, εκεί πρέπει να συμβάλουμε όλοι και με τον πολιτικό μας λόγο και το δημοσιογραφικό μας λόγο. Σε κάθε περίπτωση επαναλαμβάνω ότι ένα κρίσιμο ζήτημα είναι η πρόληψη στη χώρα μας, η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και η πρόληψη. Το να υπάρχει ένα εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμού ήταν κάτι θετικό και πρέπει να δούμε πως θα αξιοποιήσουμε αυτήν την εμπειρία στο μέλλον.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε την κυρία Υπουργό.
Συζητείται τώρα η με αριθμό 7676/18.3.2010 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Έκτορα Νασιώκα προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την κατασκευή της συνδετήριας πτέρυγας του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας.
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Νασιώκα έχει ως εξής:
«Το 2004 η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σταμάτησε τη δημοπράτηση που θα γινόταν με τη μέθοδο – μελέτη – κατασκευή της συνδετήριας πτέρυγας και της αναβάθμισης της παλαιάς πτέρυγας του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, τη στιγμή που από το Μάρτιο του 2004 υπήρχε ολοκληρωμένη μελέτη δημοπράτησης (ΔΕΠΑΝΟΜ) και εγκεκριμένες πιστώσεις από το Υπουργείο Υγείας (ΠΑΕ/ΣΑΕ) ύψους 2,6 εκατομμυρίων ευρώ, πέραν των ιδίων πόρων του Νοσοκομείου (εκποίηση κληροδοτήματος) ύψους 1,6 εκατομμυρίων ευρώ με προοπτική ολοκλήρωσης του έργου στις αρχές του 2005.
Μετά το 2006 υπό την πίεση των φορέων της Λάρισας ανετέθη στην τεχνική υπηρεσία της Νομαρχίας Λάρισας να συντάξει την οριστική μελέτη, την οποία ολοκλήρωσε και απέστειλε στο Υπουργείο Υγείας από τον περασμένο Ιούλιο, χωρίς να πάρει όμως ουδέποτε απάντηση στο ερώτημα για το πότε θα εγκριθεί.
Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα στον τοπικό Τύπο το πρόγραμμα δεν πρόκειται να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ 2007-2013 και ως εκ τούτου ακυρώνεται στην πράξη.
Επειδή η αναβάθμιση του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας δεν αποτελεί μόνο αδιαμφισβήτηση και επείγουσα αναγκαιότητα για το ίδιο το Νοσοκομείο, αλλά συνδέεται άμεσα με τον ιδιαίτερο ρόλο του στη συμπλήρωση και ολοκλήρωση των υπηρεσιών υγείας στην περιφέρεια.
Ερωτάται η κυρία Υπουργός:
Αν προτίθεται να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για να κατασκευαστεί η νέα συνδετήρια πτέρυγα του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας;»
Στον ερωτώντα Βουλευτή κ. Έκτορα Νασιώκα θα απαντήσει η Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Αγαπητέ συνάδελφε, τα πράγματα έχουν ακριβώς όπως τα περιγράφετε στο ιστορικό της υπόθεσης. Δηλαδή, σύμφωνα και με την ενημέρωση που έχω και εγώ από τις υπηρεσίες του Υπουργείου, το 2004 υπήρχε αυτή η πρόβλεψη, υπήρχε και πρόβλεψη για τη χρηματοδότηση. Δυστυχώς στα χρόνια που ακολούθησαν με την προηγούμενη κυβέρνηση υπήρξε μία παλινωδία που έφθασε στο σημείο στην ουσία να μην προχωρήσει αυτό το έργο.
Γνωρίζω κατ’ αρχάς το ενδιαφέρον το δικό σας το προσωπικό, αλλά πρέπει να αναφερθώ στο ευρύτερο ενδιαφέρον που έρχεται από την τοπική κοινωνία της Λάρισας. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι από την πλευρά μας, έχει ήδη συμπεριληφθεί στον προγραμματισμό μας να χρηματοδοτηθεί η κατασκευή αυτής της συνδετήριας πτέρυγας. Η πρόβλεψη είναι για 13.800.000 ευρώ. Μάλιστα απ’ όσο γνωρίζω και στο αντίστοιχο Π.Ε.Π. Θεσσαλίας είχα τη συζήτηση και με την αρμόδια Γενική Γραμματέα της Περιφέρειας, όπου και εκεί έχει προβλεφθεί ένα αντίστοιχο ποσό.
Αυτό το οποίο μένει τώρα -γιατί από εμάς υπάρχει η θέληση και θέλω να σας διαβεβαιώσω σ' αυτό- είναι να έχουμε την τελική εικόνα από το Υπουργείο Οικονομίας. Έχουμε ζητήσει μία συνολική αύξηση των πιστώσεων για την υγεία, συνολικά όχι μόνο για τη Θεσσαλία, για όλη την Ελλάδα. Πιστεύω ότι θα έχουμε αυτήν την εικόνα τώρα που πέρασε και ο νόμος για το ΕΣΠΑ. Από την πλευρά μας πάντως είναι ενταγμένο και θα προσπαθήσουμε να το επιταχύνουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ο ερωτών Βουλευτής Λάρισας κ. Έκτορας Νασιώκας έχει το λόγο για να υποστηρίξει την ερώτησή του και να υποστηρίξω και εγώ, κυρία Υπουργέ, αν είναι δυνατόν και το Προεδρείο.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ο Βόλος στη Λάρισα, κυρία Πρόεδρε.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε και για την υποστήριξη και ευχαριστώ πολύ και την κυρία Υπουργό.
Η δέσμευσή σας, κυρία Υπουργέ, είναι πολύ σημαντική και ελπίζω παρά τη δύσκολη συγκυρία και τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουμε ως χώρα, ως Υπουργείο, ως οικονομία να γίνει πράξη το συντομότερο δυνατόν.
Είναι πολύ σημαντική αυτή η παρέμβαση γιατί στην πράξη η συνδετήρια πτέρυγα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αναβάθμιση της παλιάς πτέρυγας, η οποία βρίσκεται σε τραγική κατάσταση. Τα δωμάτια, οι χώροι υγιεινής, οι διάδρομοι, τα ράντζα.
Παράλληλα όλο αυτό το διάστημα που σταμάτησε η Νέα Δημοκρατία κάθε έργο, δυστυχώς και δεν ξέρω γιατί ήταν έτοιμη για να γίνει η δημοπράτηση με τη μέθοδο μελέτη – κατασκευή και η αναβάθμιση. Δημοπράτησαν πριν από ένα χρόνο την καινούρια ΜΕΘ χωρίς χρήματα, όμως, έχει σταματήσει το έργο, είναι στον αέρα και αυτό πρέπει να εξετάσετε και να το συμπεριλάβετε. Είναι πάρα πολύ θετικό ότι αντιμετωπίζετε αυτό το αίτημα της τοπικής κοινωνίας με αυτήν σας την θετική παρέμβαση και θέληση.
Θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να πω και κάτι ακόμα, κυρία Υπουργέ. Πιστεύω ότι πρέπει να κάνετε άμεση παρέμβαση εδώ. Τα νοσοκομεία της Θεσσαλίας, αλλά και τα δύο της Λάρισας το τελευταίο διάστημα υπολειτουργούν. Υπολειτουργούν γιατί βρίσκονται οι εργαζόμενοι και οι γιατροί σε επίσχεση εργασίας. Μακρά επίσχεση εργασίας πάνω από δύο μήνες τους τελευταίους έξι μήνες σε δύο δόσεις, η μία έγινε πριν από τις γιορτές και τώρα ξαναξεκίνησαν εδώ και ένα μήνα.
Αυτό σημαίνει ότι αυτό το διάστημα της επίσχεσης εργασίας, μόνο τα επείγοντα αντιμετωπίζονται. Τα χειρουργεία που γίνονται είναι κάτω του 40% από όσα γίνονται σε κανονική εργάσιμη ημέρα, άρα αυτών που γινόταν τις ημερομηνίες τον προηγούμενο χρόνο.
Βεβαίως τα εξωτερικά ιατρεία δεν γίνονται καθόλου. Είναι άδεια όλα τα εξωτερικά ιατρεία και των δύο νοσοκομείων και των άλλων νοσοκομείων της Θεσσαλίας, αλλά μιλάω για τη Λάρισα. Σήμερα το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας, σε μέρα γενικής εφημερίας, έκλεισε τις πόρτες, στέλνοντας τους περισσότερους ασθενείς στα εφημερεύοντα νοσοκομεία του Βόλου, κυρία Πρόεδρε, των Τρικάλων και της Καρδίτσας. Ευτυχώς, από κάποια στιγμή και πέρα αντιμετώπισε τα επείγοντα και είναι και αυτό κάτι.
Άρα, το θέμα είναι να παρέμβετε, κυρία Υπουργέ, να δείτε τους εργαζόμενους, να ακούσετε τα αιτήματα τους και αυτοί να κάνουν πίσω. Δεν γίνεται θέμα, πρέπει να κάνουν ένα βήμα πίσω. Είμαι βέβαιος ότι αγαπούν και στηρίζουν το Ε.Σ.Υ. και θέλουν να ενισχύσουν το δημόσιο χαρακτήρα του ζητήματος, αλλά και εσείς να συζητήσετε γιατί αυτή η παρατεταμένη απεργία – που δεν είναι απεργία, είναι επίσχεση εργασίας, αλλά είναι το ίδιο πράγμα στην πράξη- δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, τους οποίους υποχρεωτικά τους στέλνει σε ιδιωτικές μονάδες -αν εξυπηρετούνται εκεί- καταξοδεύονται από την τσέπη τους, καταχρεώνουν τα ταμεία, αλλά ταλαιπωρείτε ο κόσμος.
Εμείς μιλάμε τώρα για την καινούργια συνδετήρια πτέρυγα και την αναβάθμιση κτιριακών εγκαταστάσεων, αλλά πρέπει να λειτουργήσει το νοσοκομείο στην ουσία για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα.
(AS)


(1PS)
Σας παρακαλώ πολύ, επειδή έφτασε σε ακραία μορφή αντιπαράθεσης στην τοπική κοινωνία, παρεμβείτε προσωπικά και βρείτε μια λύση και θα δείτε ότι αυτή η λύση θα είναι προς όφελος της τοπικής κοινωνίας και κυρίως του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Νασιώκα.
Κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΜΑΡΙΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Πολιτικής): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Καταρχάς, όσον αφορά τη συνδετήρια πτέρυγα, ήμουν σαφής αγαπητέ συνάδελφε, ότι είναι στον προγραμματισμό του Υπουργείου για τον προγραμματισμό του ΕΣΠΑ. Υπάρχει συνεννόηση και με τη Γενική Γραμματέα της περιφέρειας και πιστεύω ότι σε συνεννόηση με τη Υπουργείο Οικονομίας, μέσα στο συνολικό σχεδιασμό, θα μπορέσουμε να είμαστε συνεπείς και θα σας κρατήσω και ενήμερο.
Για το δεύτερο θέμα που θέσατε και αφορά τις εφημερίες, θέλω καταρχάς να δηλώσω στο Σώμα -και είχα την ευκαιρία και σε άλλες περιπτώσεις να πω- ότι είχαμε επανειλημμένες συναντήσεις με την ΟΕΝΓΕ. Παρότι περνάμε μια τόσο δύσκολο οικονομική συγκυρία, έχουμε κατορθώσει ό,τι λέμε να το κάνουμε πράξη. Δηλαδή, είπαμε στην ΟΕΝΓΕ -και κάθε φορά αυτό το μήνυμα βγαίνει και νομίζω ότι τελικά πρέπει να είμαστε όλοι καλόπιστοι και αυτό αναφέρεται φυσικά και στους γιατρούς που δουλεύουν και στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας- ότι τα δεδουλευμένα θα πληρωθούν. Ήμασταν συνεπείς και για τα δεδουλευμένα του Δεκεμβρίου και για κάποια που είχαμε βρει κληρονομιά πριν τις εκλογές και επίσης του Ιανουαρίου είναι ήδη σε φάση πληρωμών.
Άρα, λοιπόν, εγώ θεωρώ ότι η προσπάθεια από την πλευρά μας, παρά την τόσο δύσκολη συγκυρία, ήταν να είμαστε συνεπείς. Πιστεύω λοιπόν, ότι πρέπει να είμαστε καλόπιστοι. Ξέρω ότι και ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου πρόκειται να έρθει στη Λάρισα. Σαφώς εγώ είμαι πάντα ανοιχτή να τους συναντήσω και ευχαρίστως να έρθω και η ίδια κάποια στιγμή στη Λάρισα, παρότι έχουμε υποχρεώσεις στη Βουλή αυτή την εβδομάδα με τις τροπολογίες, αλλά σε κάθε περίπτωση θέλω να σας διαβεβαιώσω -να το μεταφέρετε και εσείς, το μεταφέρουμε και εμείς από την πλευρά μας σε κάθε επαφή- ότι τα δεδουλευμένα του Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου θα πληρωθούν κανονικά. Υπάρχει μια διαδικασία την οποία την γνωρίζουν, ότι πάντα τον τρίτο μήνα πληρώνεται η εφημερία. Αυτή η διαδικασία θα γίνει και τώρα. Από τη Μεγάλη Δευτέρα έχουν υπογραφεί οι εφημερίες.
Θα ήθελα να πω όμως και κάτι άλλο: Χρειάζεται να γίνει και μια προσπάθεια, μέσα όμως από διάλογο, όχι προς Θεού με επιβολή -γιατί και οι γιατροί από τη δική τους πλευρά πολλές φορές ανταπεξέρχονται με πατριωτισμό- να εξορθολογήσουμε το σύστημα εφημεριών. Αυτή είναι μια συζήτηση, να κάτσουμε να την κάνουμε, να την κάνουμε φυσικά και στη Βουλή, να την κάνουμε και με την ΟΕΝΓΕ. Αυτό το έχουμε ήδη πει, γιατί εμείς θέλουμε ασφαλείς εφημερίες που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των νοσοκομείων. Είμαστε σε μια δύσκολη συγκυρία, αλλά επαναλαμβάνω, τα δεδουλευμένα του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου –γιατί η επίσχεση αφορά δεδουλευμένα- όχι απλώς έχουν υπογραφεί από το Υπουργείο Οικονομικών έχουν πάρει πια και ΦΕΚ και είναι σας είπα για πληρωμή.
Θα ήθελα να παρακαλέσω να μεταφέρετε και εσείς αυτό το μήνυμα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε την Υπουργό και τα καλά νέα.
Στη συνέχεια θα συζητηθεί η με αριθμό 7341/10-3-2010 ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Νικολάου Τσούκαλη προς την Υπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων σχετικά με τη χρηματοδότηση των Κέντρων και των Προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
Η ερώτηση του κυρίου Τσούκαλη έχει ως εξής:
« Η πρόσφατη (με αριθμό πρωτοκόλλου 22927/Γ7-26-2-2010) εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας, για αναστολή των προγραμματισμένων δράσεων των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς, (πλην των ημερησίων εκπαιδευτικών προγραμμάτων) έχει προκαλέσει αναστάτωση και απογοήτευση σε χιλιάδες μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, καθώς και στις τοπικές κοινωνίες όπου αναπτύσσουν τις δράσεις τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης σε όλη την Ελλάδα.
Τα τελευταία χρόνια τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης με τις δράσεις τους και τις παρεμβάσεις τους αποτελούσαν μοχλό ανάπτυξης και προώθησης της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και μη επαρκής χρηματοδότησής τους στη μέση της σχολικής χρονιάς επιφέρει καίριο πλήγμα στο θεσμό της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
Συνέπεια της παραπάνω απόφασης είναι η ακύρωση όλων των Σεμιναρίων Επιμόρφωσης εκπαιδευτικών, των πολυήμερων επισκέψεων τμημάτων σχολείων σε αυτά, το πάγωμα της παραγωγής εκπαιδευτικού υλικού καθώς όλων των προγραμματισμένων εκδηλώσεων των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης προς τις τοπικές κοινωνίες.
Τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στη χρόνια υποχρηματοδότηση των Προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, τα οποία χρηματοδοτούνται με το αστρονομικό ποσό των 20 ευρώ ανά πρόγραμμα που δεν φτάνει ούτε για κάλυψη εισιτηρίων για τις διδακτικές επισκέψεις των σχολείων αλλά ούτε και για τα μικροέξοδα.
Σε μια εποχή που μιλάμε κατά κόρον για «πράσινη ανάπτυξη» απαιτείται η ουσιαστική στήριξη του θεσμού της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και της λειτουργίας των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και όχι η απαξίωση και η εγκατάλειψή τους.
Κατόπιν των παραπάνω ερωτάται η κυρία Υπουργός:
1. Προτίθεστε να διαμορφώσετε χρηματοδοτικά προγράμματα των σχολείων Α’/θμιας και Β’/θμιας εκπαίδευσης για την υλοποίηση προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης κατά τη διάρκεια της 4ης χρηματοδοτικής περιόδου;
2. Προτίθεστε να προβείτε σε άμεση προκήρυξη για την υποβολή των Τεχνικών Δελτίων Έργου των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης με επαρκή χρηματοδότηση για την κάλυψη του συνόλου των δράσεών τους μέχρι το τέλος του ΕΣΠΑ (2007-2013);
3. Είναι στις προθέσεις σας η ένταξη των Υπευθύνων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Υπευθύνων Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και Παιδαγωγικών Ομάδων Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στα στελέχη της εκπαίδευσης;».
Στον ερωτώντα Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Νικόλαο Τσούκαλη θα απαντήσει η Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Χριστοφιλοπούλου.
Κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, στο πρώτο σας ερώτημα, σχετικά με το τρέχον χρηματοδοτικό πλαίσιο και την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στο σύνολό της, πρέπει να σας πω ότι βασικός άξονας του σχεδιασμού μας στο Υπουργείο Παιδείας για το νέο σχολείο, είναι η περιβαλλοντική εκπαίδευση.
Με αυτό δεν εννοούμε απλώς το να συνεχίσουν οι επισκέψεις στα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης βεβαίως, αλλά η ένταξη αυτή καθ’ αυτή της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα, μέσα στα νέα αναλυτικά προγράμματα σπουδών, τα οποία ήδη έχουμε ξεκινήσει να επεξεργαζόμαστε και τα οποία θα εφαρμοστούν πιλοτικά από τον επόμενο Σεπτέμβρη, τον Σεπτέμβρη του 2011.
Άρα, λοιπόν, πράγματι συνολικά η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση εντάσσεται και χρηματοδοτείται, διότι αποτελεί στόχο του νέου σχολείου. Και αυτό δεν αφορά λοιπόν κάποια προγράμματα που είναι προαιρετικά -έτσι όπως λειτουργούν σήμερα- αλλά αφορά τον πυρήνα του σχεδιασμού μας για το νέο σχολείο.
Επίσης, πρέπει να πω σε συνδυασμό με αυτό, ότι όχι μόνο σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση του νέου σχολείου, αλλά επιπρόσθετα μέσα από το ίδιο χρηματοδοτικό πλαίσιο του ΕΣΠΑ σχεδιάζουμε μεγάλη προτεραιότητα στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και στη Δια Βίου Μάθηση, δηλαδή στην εκπαίδευση ενηλίκων, στην επιμόρφωση, στην επαγγελματική κατάρτιση.
Θέλουμε λοιπόν, αυτοί οι στόχοι της ευαισθητοποίησης για το περιβάλλον, της γνώσης για το περιβάλλον και κυρίως της ανάπτυξης δράσεων για το περιβάλλον να περάσουν από το σχολείο και στην κοινωνία μέσα από τη δια βίου μάθηση.
Αυτό είναι ένα καινοτόμο και φιλόδοξο σχέδιο, το οποίο θέλουμε να βοηθήσουμε να χρηματοδοτηθεί από το ΕΣΠΑ και αυτό πραγματικά αποτελεί και μια από τις μεγάλες συνιστώσες του χρηματοδοτικού πλαισίου του Υπουργείου Παιδείας.
Έρχομαι τώρα στα ίδια αυτά καθ’ αυτά -στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας- τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Γνωρίζετε ότι από το άνοιγμά τους, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, έχουν προσφέρει πολλά. Έχουν προσφέρει πολλά ως κέντρα, τα οποία επισκέπτονται οι μαθητές. Είχα και η ίδια τη δυνατότητα να επισκεφθώ αρκετά απ’ αυτά και μπορώ να σας πω με πολύ ικανοποίηση ότι πολλά απ’ αυτά που επισκέφθηκα ήταν πραγματικά πολύ ζωντανά, πολύ ουσιαστικά και παρείχαν μάθηση βιωματικού τύπου, την οποία θέλουμε να μεταφέρουμε και στο νέο σχολείο.
Άρα, λοιπόν, «ναι» το Υπουργείο Παιδείας αυτή τη στιγμή επαναξιολογεί και συντάσσει ένα νέο τεχνικό δελτίο, για το νέο ρόλο και των ίδιων των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης –και Δια Βίου Μάθησης θα προσθέσω πια- τα οποία πρέπει να λειτουργήσουν και να συνδεθούν όμως, άρρηκτα με τη νέα αρχιτεκτονική και ιδιαίτερα με το θεσμό της αιρετής περιφέρειας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Υπουργού)
Ξεκαθαρίζω ότι το κομμάτι που αφορά αυτή καθ’ αυτή την Παιδεία, τη γενική παιδεία, την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια, είναι θέμα του κράτους. Ωστόσο, η λειτουργία ενός Κέντρου, το οποίο είναι υποδοχέας περιβαλλοντικών δράσεων και ευαισθητοποίησης και των πολιτών και της κοινωνίας και στο οποίο συμμετέχουν και φορείς από την τριτοβάθμια εκπαίδευση -εφόσον υπάρχουν στην περιφέρεια- είναι υπόθεση και της περιφέρειας.
Κυρία Πρόεδρε, θα συνεχίσω στο υπόλοιπο σκέλος, γιατί έχω υπερβεί το χρόνο μου, αφού ακούσω τον κύριο συνάδελφο.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Βεβαίως, κυρία Υπουργέ.
Ο ερωτών Βουλευτής κ. Τσούκαλης έχει το λόγο.

(XS)


(1AS)
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία Υφυπουργέ, πρέπει να γνωρίζετε ότι πράγματι υπάρχει αναταραχή στις σχολικές μονάδες, σε αυτές που ασχολούνται με την περιβαλλοντική εκπαίδευση και υπάρχει βεβαίως, αναταραχή και στους υπευθύνους των κέντρων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, όπως επίσης και στους υπευθύνους της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας.
Και βεβαίως, κατανοώ απολύτως την ανάγκη γενικής αναδιάρθρωσης των προγραμμάτων και της ένταξής τους μέσα στη δομή γενικότερα, λειτουργίας της εκπαίδευσης.
Όμως, πρέπει να απαντήσετε για το τι θα γίνει μέχρι το Σεπτέμβρη, η ερώτηση είναι σαφής. Δηλαδή, για ποιο λόγο ακυρώνονται αυτή τη στιγμή σεμινάρια, ακυρώνονται δράσεις και κυρίως για ποιο λόγο αυτή τη στιγμή υπάρχει μία περιρρέουσα φημολογία ότι οι υπεύθυνοι της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας ανά την Ελλάδα, εκατόν πέντε τον αριθμό, εκατόν πέντε ηρώων -σας το λέω μετά λόγου απολύτως γνώσεως- βρίσκονται στην αβεβαιότητα για το κατά πόσο θα παραμείνουν στη θέση τους και βεβαίως, για το κατά πόσο θα ενταχθούν στο θεσμό, στο καθεστώς των στελεχών της εκπαίδευσης.
Δεν χρειάζεται να σας πω πάρα πολλά, όσον αφορά το θεσμό αυτό των υπευθύνων και στην ανάγκη ένταξής τους στα στελέχη της εκπαίδευσης. Και αυτό είναι το πολύ μεγάλο πρόβλημα. Όμως, επειδή είμαι σε ένα νομό Βουλευτής, στο Νομό Αχαΐας, όπου τυχαίνει να διαθέτει το πρώτο κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα, της Κλειτορίας και επειδή εκεί ο θεσμός της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης άρχισε να λειτουργεί πολύ πριν τη θεσμοθέτησή του, μέσω της λειτουργίας των μη κυβερνητικών οργανώσεων και πολύ ευαίσθητων καθηγητών, υπάρχει μία ιδιαίτερη ευαισθησία και κυρίως στα στελέχη.
Είμαι υποχρεωμένος, λοιπόν, να σας παραδώσω αυτό εδώ το ντοσιέ, το οποίο με φιλοτιμία κάθισαν και συνέταξαν και ολοκλήρωσαν και είναι ο δεκάχρονος απολογισμός της πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας των υπευθύνων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για το Νομό Αχαΐας.
Σας πληροφορώ ότι είναι ένας από τους ελάχιστους τομείς σε αυτόν εδώ τον τόπο, που λειτουργεί απολύτως παραγωγικά και σας διαβάζω σύντομα τον απολογισμό μέσα στην τελευταία δεκαετία: Χίλια διακόσια δεκατρία προγράμματα στα οποία συμμετείχαν 2.978 εκπαιδευτικοί και 30.000 μαθητές. Επιμόρφωσαν 3.805 εκπαιδευτικούς σε 174 σεμινάρια και 2.756 εκπαιδευτικούς σε 78 ημερίδες.
Και ακούστε και αυτό, κυρία Υφυπουργέ. Χρηματοδοτήθηκαν από το Υπουργείο για δέκα χρόνια με το υπέρογκο ποσό των 60.451 ευρώ για χρηματοδότηση των προγραμμάτων, ενώ μέσω ΕΠΕΑΕΚ, δηλαδή των Προγραμμάτων Αιγαίο και Καλλιστώ, έφεραν στα σχολεία του Νομού Αχαΐας 705.000 ευρώ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Τσούκαλης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Αυτοί, λοιπόν, οι θεσμοί δεν μπορούν να βρίσκονται μετέωροι, παρακαλώ στη δευτερολογία σας διευκρινίστε -και κυρίως όσον αφορά τα στελέχη της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, γιατί στα δύο πρώτα ερωτήματα είμαστε καλόπιστοι, θα τα δούμε και θα συζητήσουμε επί της νέας δομής -όσον αφορά τις εκδηλώσεις μέχρι το τέλους του χρόνου και όσον αφορά την τύχη των εκατόν πέντε στελεχών, υπευθύνων της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για το τι πρόκειται να γίνει.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Τσούκαλη.
Κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, αποδέχομαι τα όσα είπατε. Θέλω, όμως και εσείς να κατανοήσετε, ότι παραλάβαμε το τρέχον σχολικό έτος με ένα τεχνικό δελτίο, το οποίο είχε λήξει το καλοκαίρι του 2009, η πιλοτική δράση είχε λήξει το καλοκαίρι του ’09. Κάναμε κάθε τι το δυνατόν για να συνεχιστούν οι προγραμματισμένες εκδηλώσεις των σχολείων και έχω τα στοιχεία Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου και θα σας πω ότι υλοποιήθηκαν προγράμματα ύψους 784.000 ευρώ, 845 σχολικές μονάδες και 26.000 περίπου μαθητές και λίγο παραπάνω.
Αυτά τα στοιχεία δεν λένε τίποτα, αν δεν τα συνδέσω με το επόμενο συμπέρασμα. Το συμπέρασμα είναι ότι κέντρα σαν αυτό της Κλειτορίας που αναφέρατε και πολλά άλλα, της Καστοριάς και άλλα, λειτουργούν πραγματικά πρότυπα.
Έχω, όμως, κύριε συνάδελφε, και εντός του Νομού της Πελοποννήσου και αλλού και κέντρα τα οποία ιδρύθηκαν για να ιδρυθούν και τα οποία δεν έχει επισκεφθεί κανένα σχολείο. Και είμαι σίγουρη ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι πρέπει να επαναξιολογηθεί αυτό.
Το δεύτερο που θέλω να πω, είναι ότι στη μεγάλη τους πλειονότητα –γιατί τους έχω δει, όπως σας είπα, δύο φορές- οι υπεύθυνοι περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και υπεύθυνοι είναι και αξιόμαχοι. Άρα, δεν έχουν κανένα λόγο να φοβούνται, όταν οι προθέσεις της Κυβέρνησης είναι σαφείς και όταν ήδη σας λέω συμμετέχουν στη διαμόρφωση του νέου τεχνικού δελτίου εκπρόσωποί τους. Είμαστε σε διάλογο μαζί τους για το πώς επανασχεδιάζουμε τα κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, εφόσον θα επιλεγούν ως στελέχη της εκπαίδευσης.
Σύντομα –σήμερα, είχαμε την πρώτη ανάγνωση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων- η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, θα καταθέσουμε σχέδιο νόμου για τις προσλήψεις, αλλά και για την αξιολόγηση των στελεχών.
Μέριμνα είναι μία. Το πλαίσιο επιλογής στελεχών της διοίκησης της εκπαίδευσης που θα διαμορφώσουμε, να είναι αξιοκρατικό, να είναι διαφανές, να είναι δίκαιο, να αναδεικνύει τους καλύτερους εκπαιδευτικούς για τα παιδιά μας, χωρίς καμία παραταξιακή, κομματική παρέμβαση, θεωρώ ότι διαχρονικά υπήρξαν. Και θεωρούμε στην Κυβέρνηση ότι ήρθε η ώρα για τη χώρα μας όλοι μαζί και εδώ θέλω να ελπίζω ότι θα έχει η Κυβέρνηση σε αυτή την πρωτοβουλία για τα στελέχη της διοίκησης εκπαίδευσης, τη συμβολή με τις παρατηρήσεις, τα σχόλια και τις βελτιώσεις απ’ όλες τις παρατάξεις της Βουλής, κυρία Πρόεδρε, θεωρώ, λοιπόν, ότι στα πλαίσια αυτής της συζήτησης είναι ευπρόσδεκτες οι παρατηρήσεις σας, τα σχόλια και οι προτάσεις σας και για την αξιοποίηση με αντικειμενικά κριτήρια κάθε εμπειρίας.
Πρέπει δε, να σας πω κλείνοντας, ότι πρόθεσή μας είναι ακριβώς σ' αυτό το διαφανές και αξιοκρατικό νέο πλαίσιο, να αξιοποιήσουμε κάθε είδους προϋπηρεσία και εμπειρία που έχει παρασχεθεί και αναμφισβήτητα η προϋπηρεσία και εμπειρία των στελεχών της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης είναι πάρα πολύ σημαντική.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Και εμείς ευχαριστούμε την κυρία Υπουργό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των αναφορών και ερωτήσεων και εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη.
Υπουργείου Οικονομικών
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του: «Αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και άλλες διατάξεις».
Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί στο σύνολο στη συνέχεια.
Υπουργείου Οικονομικών
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του: «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2006/123 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο.
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τη συνήθη διαδικασία.
Εισερχόμαστε στην ψήφιση του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και άλλες διατάξεις».
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για να προσθέσετε νομοτεχνικές βελτιώσεις.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Δύο νομοτεχνικές βελτιώσεις θα μου επιτρέψετε να διαβάσω.
Στο άρθρο 9, παράγραφος 2: Η παρ. 2 του άρθρου 9, αντί «2.α.», αριθμείται ως «2». Το στοιχείο «β» στην ίδια παράγραφο διαγράφεται και το περιεχόμενο της περιπτώσεως «β» εντάσσεται ως εδάφιο στο τέλος του προηγούμενου εδαφίου της παραγράφου 2 και εντός των εισαγωγικών.
Δεύτερον, στο άρθρο 69, παράγραφος 1: Στον πρώτο στίχο, αντί «νέα παράγραφος 9» τίθεται «νέας παράγραφος 7» και στον τρίτο στίχο, αντί για τον αριθμό «9», τίθεται ο αριθμός «7».
Ευχαριστώ πολύ.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες νομοτεχνικές βελτιώσεις οι οποίες έχουν ως εξής:


ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Δεν έχετε το λόγο. Είμαστε στην ψήφιση.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Πριν μπούμε στην ψήφιση, μία παρατήρηση, εάν μου επιτρέπετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Είμαστε στην ψήφιση του συνόλου του νομοσχεδίου και δεν μπορεί να γίνει συζήτηση, σύμφωνα με τον Κανονισμό, δεν έχουμε καμία τροποποίηση. Είναι νομοτεχνικές βελτιώσεις.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Αυτό θέλω μόνο να πω και δώστε μου το λόγο για ένα λεπτό, σας παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Να σας δώσω το λόγο για ένα λεπτό. Πάντως είναι ψήφιση στο σύνολο και είναι εκτός Κανονισμού αυτού.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κοιτάξτε. Βεβαίως, κατανοούμε ότι η Κυβέρνηση έχει μία δυσκολία στο να νομοθετεί. Το είδαμε και με το τελευταίο νομοσχέδιο, σοβαρό νομοσχέδιο, το φορολογικό νομοσχέδιο. Δεν είμαστε σε θέση τώρα να δούμε όλες αυτές τις βελτιώσεις και τις διαγραφές που κάνει ο κύριος Υπουργός και δεν μπορούμε δια της σιωπής μας να συνηγορήσουμε σε αυτές τις τροποποιήσεις.
Αυτό ήθελα μόνο να πω και επιφυλασσόμαστε να τις δούμε, να τοποθετηθούμε πολιτικά, αν χρειαστεί, στην Ολομέλεια.
Ευχαριστώ.
(BS)










01XS
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Πρόκειται για αναρρυθμίσεις, κύριε συνάδελφε και δεν τίθεται κανένα άλλο θέμα.
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και άλλες διατάξεις», ως διενεμήθη και με τις νομοτεχνικές βελτιώσεις του Υπουργού.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών «Αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία σε μόνη συζήτηση κατ’ αρχήν, κατ’ άρθρον και στο σύνολο ως διενεμήθη και με τις νομοτεχνικές βελτιώσεις του Υπουργού και έχει ως εξής.
(Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου)




ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Το Σώμα παρέσχε την ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2006/123 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά και άλλες διατάξεις».
Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε στη συνεδρίασή της της 15ης Απριλίου 2010 τη συζήτηση του νομοσχεδίου σε δυο συνεδριάσεις. Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθεί το νομοσχέδιο επί της αρχής.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΛΑΟΣ κ. Μαυρουδής Βορίδης ορίζει για τη συζήτηση του νομοσχεδίου μας ως ειδικό αγορητή το Βουλευτή κ. Ηλία Πολατίδη.
Ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Αλέξης Τσίπρας με επιστολή του προς τον Πρόεδρο ορίζει για την συζήτηση του νομοσχεδίου ειδικό αγορητή τον Βουλευτή Β’ Αθηνών κ. Δημήτριο Παπαδημούλη.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της πλειοψηφίας κ. Εμμανουήλ Στρατάκης.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα ένα πολύ ενδιαφέρον σχέδιο νόμου με την έννοια ότι έχει πάρει τον τίτλο του περιβόητου νομοσχεδίου για την όλη διαδικασία που προηγήθηκε στα όργανα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας είτε ήταν το Κοινοβούλιο, είτε ήταν τα άλλα αρμόδια όργανα μέχρι να ολοκληρωθεί. Κι αναφερόμαστε βέβαια στη σχετική οδηγία 123/2006 των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, την περιβόητη οδηγία Μπορκενστάιν.
Κάνω αυτή την εισαγωγή γιατί εκτιμώ ότι η αίσθηση που είχε διαμορφωθεί όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν προς αρνητική κατεύθυνση επειδή κυριαρχούσε μια αντίληψη, με βάση τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι διαμορφώνεται ένα νέο νομικό πλαίσιο το οποίο ουσιαστικά θα είχε ως βάση να κατισχύει σε ό,τι αφορά στην παροχή υπηρεσιών το δίκαιο των χωρών προέλευσης των εργαζομένων και όχι των χωρών παροχής των υπηρεσιών. Όταν αυτό ανετράπη –και ανετράπη μέσα από τις σκληρές διαδικασίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου- ασφαλώς η οδηγία στην ουσία της αποκτά διαφορετικό περιεχόμενο.
Και θέλω να πιστεύω ότι αυτό το διαφορετικό περιεχόμενο είναι εκείνο το οποίο μας κάνει σήμερα να πιστεύουμε ότι πρέπει με γρήγορες διαδικασίες να ενσωματώσουμε αυτή την οδηγία στο ελληνικό δίκαιο, γιατί ασφαλώς εμπεριέχει και πάρα πολλά θετικά στοιχεία τα οποία θα συμβάλλουν στην επίλυση χρόνιων προβλημάτων του ελληνικού κράτους, της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.
Βεβαίως η οδηγία αυτή εφαρμόζει βασικές αρχές της Λισαβόνας και της Λευκής Βίβλου για τη διακυβέρνηση του 2002 και οι διατάξεις τις οποίες έχει διέπουν μεταξύ άλλων την άρση εμποδίων στην ελεύθερη διακίνηση και παροχή ενδοκοινοτικών και άλλων υπηρεσιών και βέβαια στην απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών.
Στόχος επίσης είναι η ενίσχυση της εμπιστοσύνης μεταξύ των αρμοδίων αρχών των κρατών μελών και η οικοδόμηση κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των παρόχων και καταναλωτών υπηρεσιών στην εσωτερική αγορά.
Βεβαίως ο στόχος όλης αυτής της διαδικασίας και της ενσωμάτωσης -και βεβαίως της ίδιας της οδηγίας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης- είναι η ενδυνάμωση του τριτογενούς τομέα των υπηρεσιών αλλά και στο να συμβάλλει στην αύξηση της απασχόλησης. Εμείς εκτιμούμε ότι μέσα από την ενσωμάτωση αυτής της οδηγίας αλλά και την εφαρμογή της στα πλαίσια της Ευρώπης θα επωφεληθούν οι ελληνικές επιχειρήσεις και βεβαίως οι Έλληνες καταναλωτές.
Οι ρυθμίσεις της οδηγίας είναι γεγονός ότι έχουν ένα γενικό και οριζόντιο χαρακτήρα και όχι έναν κλαδικό χαρακτήρα. Και βεβαίως αναφέρονται στην ελευθερία εγκατάστασης φυσικών και νομικών προσώπων και στην ελευθερία κυκλοφορίας και υπηρεσιών χωρίς την εγκατάσταση σε μια χώρα που μπορεί να δίνει τις υπηρεσίες της σε άλλες χώρες.
Είναι γεγονός ότι με αυτή τη διαδικασία που μπαίνει οι υπηρεσίες που θα παρέχονται θα είναι υπηρεσίες προς επιχειρήσεις που είναι παροχή υπηρεσίας, παροχή συμβούλων σε θέματα διοίκησης και διαχείρισης, υπηρεσίες πιστοποίησης και υπηρεσίες δοκιμών, υπηρεσίες διαχείρισης εγκαταστάσεων συμπεριλαμβανομένης της συντήρησης γραφείων, υπηρεσίες διαφήμισης, προσλήψεων, εμπορικών πρακτόρων, υπηρεσίες σχετικές με δικαιώματα βιομηχανικής και πνευματικής ιδιοκτησίας.
Και βεβαίως υπηρεσίες προς επιχειρήσεις και προς τους καταναλωτές που είναι επαγγελματικές υπηρεσίες, υπηρεσίες δικηγόρων, για παράδειγμα, μηχανολόγων, τοπογράφων, κτηνιάτρων κ.λπ. Υπηρεσίες συνοδευόμενες με ακίνητα, όπως είναι υπηρεσίες μεσιτικών γραφείων, το διανεμητικό εμπόριο, τις υπηρεσίες εκπαίδευσης και κατάρτισης, την οργάνωση εμπορικών εκθέσεων, τις υπηρεσίες ενοικίασης αυτοκινήτων και leasing.
Και βέβαια αποκλειστικά υπηρεσίες προς καταναλωτές όπως είναι υπηρεσίες τουριστικών γραφείων, υπηρεσίες ξεναγών, υπηρεσίες αναψυχής, αθλητικών κέντρων, πάρκων αναψυχής, υπηρεσίες υποστήριξης κατοίκων, όπως η παροχή βοήθειας σε ηλικιωμένα άτομα στο βαθμό, που δεν αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, υπηρεσίες σχολών οδηγών και υπηρεσίες ιδιωτικών μουσείων, βιβλιοθηκών, θεάτρων κ.λπ.
Η συγκεκριμένη οδηγία των υπηρεσιών ως γενική και συνολική, όπως είπα και πριν, έχει χαρακτήρα συμπληρωματικό στην υφιστάμενη τομεακή νομοθεσία της χώρας μας. Αυτό θεωρούμε ότι είναι πάρα πολύ θετικό με την έννοια ότι ουσιαστικά συμβάλλει στο να διαμορφωθεί ένα περιβάλλον εμβάθυνσης σε ό,τι αφορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι γεγονός ότι η συγκεκριμένη διαδικασία και όλες αυτές οι ρυθμίσεις που γίνονται αφορούν ουσιαστικά -είτε αφορούν τις εργασιακές σχέσεις ή οτιδήποτε άλλο- την εμβάθυνση στα ζητήματα της αγοράς.
Αλλά θεωρούμε ότι είναι ίσως κάτι πολύ σημαντικό και βασικό αν δούμε ότι μέσα από τη διεργασία όλων αυτών των καταστάσεων διαμορφώνεται -και στον βαθμό που όλες αυτές οι ρυθμίσεις θα έχουν θετικά αποτελέσματα- ένα διαφορετικό περιβάλλον που μπορεί στην πορεία του χρόνου να συμβάλλει ώστε αυτή η εμβάθυνση να δώσει κατευθύνσεις και στην εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στα ζητήματα της οικονομίας, που όπως βλέπουμε και παρατηρούμε ταλανίζουν τη χώρα αυτό το τελευταίο διάστημα. Και θεωρώ ότι με αυτή την έννοια είναι πάρα πολύ σημαντικό να μπορέσουμε να δούμε πώς πραγματικά μπορούμε να ξεπεράσουμε προβλήματα που διαμορφώνονται μέσα απ’ αυτή την οδηγία, ή εν πάση περιπτώσει λύνονται μέσα απ’ αυτή την οδηγία και πώς μπορούμε πράγματι να πετύχουμε στόχους που να δημιουργήσουν προϋποθέσεις ώστε να επωφεληθούν και οι επιχειρήσεις αλλά και οι καταναλωτές.
Βεβαίως μέσα από τη συγκεκριμένη οδηγία γίνονται ουσιαστικά διοικητικές καινοτομίες όπως είναι τα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης σε συγκεκριμένη περίπτωση που αν θέλετε δίνουν τη δυνατότητα μέσα από τα ΚΕΠ της Ελλάδας να δοθούν αυτές οι υπηρεσίες και διευκολύνσεις, κάτι που θεωρείται ότι είναι αρκετά σημαντικό και θα συμβάλλει σε θέματα που έχουν να κάνουν με χρόνια προβλήματα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.
Ίσως ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα μέσα σ’ αυτή την διαδικασία που αφορά αυτή την διαχρονικότητα των παρεμβάσεων της Ευρώπης των αρμοδίων οργάνων αλλά και των Κοινοβουλίων των χωρών είναι αυτά που αναφέρονται στις αναγκαίες εκθέσεις που αφορούν, πρώτον στα συστήματα αδειοδότησης άρα τις αλλαγές που εμάς εδώ μας δημιουργούν τεράστια προβλήματα στις επιχειρήσεις, όταν μάλιστα διαπιστώνουμε ότι το μεγάλο πρόβλημα περιορισμού της ανάπτυξης είναι η γραφειοκρατία.
Η δεύτερη έκθεση που αφορά στη διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών που σημαίνει ότι δίνονται διευκολύνσεις ή γίνονται άλλες ρυθμίσεις που ενδιαφέρουν ενδεχομένως και πάρα πολύ και τη χώρα μας
Και τρίτον την έκθεση που αφορά την εκπόνηση κωδίκων δεοντολογίας που θεωρούμε ότι είναι εξίσου σημαντικό σε ό,τι αφορά στα ζητήματα της σωστής παροχής των υπηρεσιών και όλα αυτά που έχουν να κάνουν κυρίως και με την ποιότητα.
Βεβαίως εκείνο που είναι ακόμα πιο σημαντικό και που δίνει την προοπτική αυτής της οδηγίας είναι ότι, σύμφωνα με το άρθρο 41, προβλέπεται να υπάρχει μια συνολική έκθεση από την επιτροπή στο τέλος του 2011 που θα έχει συνέχεια ανά τριετία.
(XP)



(1BS)
Άρα υπάρχει δυνατότητα στην κυριολεξία να δούμε πώς μπορούμε να λύσουμε χρόνια προβλήματα της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης που είναι πάρα πολύ σημαντικά με την έννοια ότι βάζουν φρένο, δημιουργούν προβλήματα και δεν διαμορφώνουν το καλύτερο περιβάλλον που θα θέλαμε, προκειμένου να ενισχυθεί η ανάπτυξη που είναι το υπ’ αριθμόν ένα στοιχείο για το πώς θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε μεγάλα προβλήματα που έχουν να κάνουν με την ανεργία που αποτελεί σήμερα το υπ’ αριθμ. ένα πρόβλημα της χώρας μας και σε άλλες χώρες.
Εκείνο που έχει σημασία είναι να δούμε, αν μέσα από αυτές τις διεργασίες και τις ρυθμίσεις που θα γίνουν, θα υπάρξει τελικά ωφέλεια για την ελληνική οικονομία. Βεβαίως η έκθεση που παραγγέλθηκε που αφορά την αξιολόγηση των συνεπειών αυτών των ρυθμίσεων είναι χαρακτηριστική. Λέει συγκεκριμένα ότι η παρούσα διεθνής οικονομική συγκυρία έχει ανατρέψει σε μεγάλο βαθμό τις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις που είχαν επιχειρηθεί τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα χωρίς να διαφοροποιείται η θετική επίπτωση που αναμένεται, ότι η απελευθέρωση των υπηρεσιών στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως προς τα στατιστικά δεδομένα, θα πρέπει να εξεταστούν σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Επισημαίνεται χαρακτηριστικά στην έκθεση αξιολόγησης των συνεπειών ότι αν και η συγκεκριμένη Οδηγία καλύπτει υπηρεσίες που σε ευρωπαϊκό επίπεδο καλύπτουν το 50% περίπου του Α.Ε.Π. και το 63% της απασχόλησης, στη χώρα μας αυτά τα ποσοστά ανέρχονται στο 60% και στο 58% αντίστοιχα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία το 2008 που ενδεχομένως σήμερα να είναι διαφοροποιημένα και γι’ αυτό θα έχουμε μεγαλύτερη παρέμβαση και μεγαλύτερα ποσοστά.
Αξίζει τον κόπο να επισημάνουμε ποιες είναι οι ομάδες των προσώπων που θα επωφεληθούν άμεσα ή έμμεσα από αυτήν την Οδηγία. Σε πρώτη μοίρα έρχονται οι καταναλωτές λόγω της μείωσης των τιμών και της βελτίωσης της σχέσης μεταξύ της τιμής και της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, αφού λόγω της άρσης των τυπικών και γραφειοκρατικών εμποδίων θα μπορούν να ασκούν το επάγγελμά τους και σε άλλα κράτη-μέλη, κάτι που το έχουμε μεγάλη ανάγκη και έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε αν λειτουργήσουμε μέσα σε σωστά πλαίσια. Βεβαίως οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να βρουν εργασία με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και με την αύξηση των ευκαιριών απασχόλησης.
Η άλλη κατηγορία είναι οι επιχειρήσεις και ιδίως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κυρίως εξαιτίας της μείωσης του διοικητικού κόστους κάτι πολύ σημαντικό που έχει να κάνει και με την αντίληψη που κυριαρχεί σε παγκόσμιο επίπεδο που έλεγε και λέει ότι πρέπει να πάμε σε μεγάλα μεγέθη, ακριβώς γιατί πρέπει να δώσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή μείωση του κόστους διοικητικών υπηρεσιών. Οι αρμόδιες δημόσιες αρχές στο πλαίσιο της συνεργασίας, λόγω της μείωσης των διαδικασιών και της απλούστευσης, δηλαδή, αυτό που λέμε εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης και βεβαίως με τις διατυπώσεις των κέντρων λειτουργίας ενιαίας εξυπηρέτησης και της προβλεπόμενης ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, πράγμα που σημαίνει στην πράξη ότι καταφέρνουμε σε πολύ μεγάλο βαθμό να λειτουργήσουμε την ηλεκτρονική διακυβέρνηση που είναι το ζητούμενο και που συμβάλει στη μείωση του ψηφιακού χάσματος, όπως χαρακτηρίζεται που υπάρχει στη χώρα μας δυστυχώς σε σχέση με τις νέες τεχνολογίες. Αυτά τα ζητήματα είναι πάρα πολύ σημαντικά και αποτελούν τη βάση αν θέλουμε, ως μικρή χώρα που είμαστε, να μπορέσουμε να επιβιώσουμε στα πλαίσια του διεθνούς παγκόσμιου συστήματος όπως εξελίσσεται. Όσο πιο ανταγωνιστικοί, όσο πιο ισχυροί μπορούμε να γίνουμε, τόσο τα περιθώρια επιβίωσής μας είναι μεγαλύτερα και διαμορφώνουν μέσα από τις νέες συνθήκες τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις για το μέλλον.
Εκείνο που χαρακτηριστικά τονίζεται είναι ότι με το παρόν σχέδιο νόμου, την Οδηγία δηλαδή, μέσω των απλουστεύσεων των διαδικασιών, διευκολύνσεων, δημιουργείται ένα πολύ θετικό περιβάλλον που ευνοεί την ανάπτυξη και την επιχειρηματικότητα. Αυτές οι δύο παράμετροι αφορούν κυρίως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δομές και φυσικά πρόσωπα, καθώς και παρόχους υπηρεσιών. Σημασία έχει ότι μέσα από αυτήν την Οδηγία που είναι ιδιαίτερης σημασίας μας δίνεται η δυνατότητα να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα της χώρας στην αγορά υπηρεσιών και να διευκολυνθεί η πρόσβασή τους σε αγορές εκτός συνόρων.
Εάν πράγματι μπορέσουμε στο γρηγορότερο δυνατό βαθμό να ενσωματώσουμε όχι μόνο στο δίκαιο, αλλά και στην πράξη αυτά που προκύπτουν μέσα από την Οδηγία που τουλάχιστον τα περισσότερα έχουν θετικές πλευρές θα είμαστε η ωφελημένη χώρα. Βεβαίως, στο σχέδιο νόμου συμπεριλαμβάνονται κυρίως στο δεύτερο κεφάλαιο και ορισμένες διατάξεις που αφορούν άλλες ρυθμίσεις διευκολυντικές και δεν αλλοιώνουν το πνεύμα του νόμου. Αντίθετα το ενισχύουν και δημιουργούν από την πλευρά τους διευκολύνσεις είτε στην επάρκεια κεφαλαιακών αναγκών των τραπεζών, είτε σε ρυθμίσεις που αφορούν τις εταιρείες, όπως η Ολυμπιακή Αεροπορία, αλλά και άλλες ρυθμίσεις που αφορούν εργαζόμενους.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΙΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
Θεωρώ ότι με αυτήν την έννοια το σχέδιο νόμου καλύπτει σημαντικές πτυχές που αφορούν την πρόοδο και την εξέλιξη της χώρας και γι’ αυτό ακριβώς ζητώ να ψηφιστεί επί της αρχής. Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αποστολάτος Βαϊτσης): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Εμμανουήλ Στρατάκη από την πλειοψηφία για την εισήγησή του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι κατά τη συζήτηση του σημερινού νομοσχεδίου από το ΚΚΕ ορίζεται ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Καραθανασόπουλος.
Επίσης, για το ίδιο νομοσχέδιο, από το ΚΚΕ ορίζεται ως ειδική αγορήτρια η Βουλευτής Α’ Πειραιά κυρία Διαμάντω Μανωλάκου.
Ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Μητσοτάκης έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω την εισήγησή μου με δύο παρατηρήσεις οι οποίες αφορούν την τρέχουσα επικαιρότητα. Κορυφώνεται τις τελευταίες ημέρες το δράμα της κρίσης δανεισμού της χώρας μας και φαίνεται ότι οι αγορές, αλλά και ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού, συμπεριλαμβανομένης ίσως και της Κυβέρνησης, έχουν περίπου προεξοφλήσει την προσφυγή της χώρας μας στο μηχανισμό στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μία τέτοια κίνηση θα συνιστά μία τεκτονική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το πολιτικό σύστημα, αλλά και στη διάρθρωση της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα μας. Θέλω να σας επισημάνω, κύριε Υπουργέ, ότι αυτή η απόφαση την οποία επίσημα μεν δεν την έχετε λάβει, αλλά λίγο πολύ όλοι την έχουν προεξοφλήσει, οφείλετε με κάποιο τρόπο πριν την λάβετε να τη συζητήσετε στη Βουλή των Ελλήνων. Πήρατε μια νομιμοποίηση πριν από έξι μήνες να κυβερνήσετε αυτόν τον τόπο λέγοντας πράγματα πολύ διαφορετικά από αυτά τα οποία πράττετε. Οφείλετε για την πιο σημαντική απόφαση στη σύγχρονη ελληνική ιστορία να προσέλθετε στο Κοινοβούλιο, να την παρουσιάσετε και να θέσετε το διαπραγματευτικό πλαίσιο πάνω στο οποίο θα κινηθείτε, εφόσον καταλήξετε σ’ αυτήν την απόφαση.
Δεν είναι δυνατόν η Γερμανία, χώρα η οποία προτίθεται να μας δανείσει, να απαιτεί έγκριση του Κοινοβουλίου προκειμένου να μας χορηγήσει δανεικά και εδώ το Κοινοβούλιο να βρίσκεται εκτός αυτής της εξαιρετικά κρίσιμης συζήτησης. Ούτε μπορούμε να διαβάζουμε στις εφημερίδες –προφανώς αυτά είναι διαρροές που κάνει η κυβερνητική παράταξη- ότι ο Πρωθυπουργός θέτει δύο, τρεις, τέσσερις κόκκινες διαφορετικές γραμμές στο ζήτημα της ενδεχόμενης διαπραγμάτευσης με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτή η συζήτηση πρέπει να γίνει στο Κοινοβούλιο συντομότερα και όχι αργότερα. Οφείλει η Κυβέρνηση να πάρει την πρωτοβουλία, να φέρει το θέμα προς συζήτηση στη Βουλή, έτσι ώστε όλα τα κόμματα να μπορέσουν να τοποθετηθούν υπεύθυνα και ουσιαστικά σ’ αυτήν την εξαιρετικά κρίσιμη απόφαση.
Το δεύτερο ζήτημα που ήρθε στο φως της επικαιρότητας και θα ήθελα μια διευκρίνιση, κύριε Υπουργέ, αφορά μια αποκάλυψη που έκαναν διάφορες εφημερίδες σήμερα. Στις αρχές Νοεμβρίου πάρθηκε μία απόφαση από την Τράπεζα της Ελλάδος να παραταθεί η περίοδος εκκαθάρισης των ελληνικών ομολόγων.

(EP)




(XP)
Αυτή η απόφαση, ενδεχομένως, να έχει απλά τεχνικό χαρακτήρα, ενδεχομένως και όχι. Αλλά σε μία εποχή όπου γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η ελληνική οικονομία βρέθηκε στο επίκεντρο κερδοσκοπικών πιέσεων από επιδέξιους επενδυτές, οι οποίοι ενδεχομένως να αγόραζαν και να πουλούσαν ομόλογα, τα οποία δεν είχαν καν στην κατοχή τους, θα θέλαμε και θα ήθελα και εγώ προσωπικά κάποιες διευκρινίσεις, γιατί πάρθηκε αυτή η απόφαση παράτασης του χρόνου εκκαθάρισης των ομολόγων, καθώς μπορείτε να αντιληφθείτε ότι υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι αυτή η απόφαση σε μία περίοδο, που δεχόμασταν έντονες κερδοσκοπικές πιέσεις, μάλλον καλό δεν έκανε στην ελληνική οικονομία. Καταθέτω για τα Πρακτικά το σχετικό δημοσίευμα, το οποίο παραθέτει την απόφαση της 2ας Νοεμβρίου.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Μητσοτάκης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Μετά από αυτήν τη σύντομη εισαγωγή, κύριε Πρόεδρε, και με την ανοχή σας, εισέρχομαι στο κύριο αντικείμενο της σημερινής συζήτησης, δηλαδή την προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2006/123, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από δέκα χρόνια στη Λισσαβώνα η Ευρωπαϊκή Ένωση πήρε μία πολύ φιλόδοξη απόφαση, να καταστήσει την Ευρώπη την πιο ανταγωνιστική κοινωνία, εντός διαστήματος μίας δεκαετίας. Βρισκόμαστε σήμερα στο 2010 και η απόφαση αυτή έχει προφανώς μετατεθεί για το απώτερο μέλλον. Αποτελούσε εκείνη την εποχή κύριο κορμό της διαδικασίας βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, η όλη λογική της απελευθέρωσης του τομέα των ευρωπαϊκών υπηρεσιών.
Το αντικείμενο αυτό, όπως ανέφερε και ο εισηγητής της πλειοψηφίας, έτυχε μίας πολύ έντονης και συστηματικής διαβούλευσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η οδηγία αυτή, γνωστή και ως οδηγία Μπολγκενστάϊν, πέρασε από σαράντα κύματα και κατέληξε τελικά σε μια πιο ήπια -κατά την άποψή μου και πιο σωστή μορφή- το 2006 να ψηφιστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ερχόμαστε εμείς πάλι τέσσερα χρόνια μετά, με μεγάλη καθυστέρηση ως συνήθως, να κυρώσουμε τη σχετική οδηγία.
Η Οδηγία αυτή το 2006 είχε υπερψηφιστεί και από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και από τους Φιλελεύθερους και από την ομάδα των Σοσιαλιστών. Είναι ενδιαφέρον -το είχα επισημάνει στην επιτροπή, το επισημαίνω και στην ολομέλεια- ότι το ΠΑΣΟΚ τότε απείχε από τη σχετική ψηφοφορία και μόλις δύο Ευρωβουλευτές του ψήφισαν τη σχετική οδηγία. Το αναφέρω, διότι σήμερα άκουσα τον εισηγητή του ΠΑΣΟΚ με θέρμη και με πολύ καλή διάθεση να υπερασπίζεται την ενσωμάτωση της Οδηγίας στην εθνική νομοθεσία.
Κύριε εισηγητά, φαίνεται ότι το 2006 το κόμμα σας είχε μία διαφορετική άποψη, κατά το πόσο η οδηγία αυτή πραγματικά θα προωθούσε την ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Αξίζει να θυμηθούμε και για λόγους ιστορικούς, ότι η ψήφιση αυτής της οδηγίας είχε και ουσιαστικές παράπλευρες συνέπειες για την ίδια τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Θυμίζω στους συναδέλφους ότι η συζήτηση, η οποία είχε γίνει ένα χρόνο μετά την ψήφιση της Οδηγίας για το περιβόητο ευρωσύνταγμα, είχε τότε στο επίκεντρό της ειδικά στη Γαλλία την εικόνα του Πολωνού υδραυλικού, ο οποίος θα ερχόταν από την Πολωνία στη Γαλλία, εφαρμόζοντας το δίκαιο της δικιάς του χώρας στο εργασιακό και θα έπαιρνε τις δουλειές από τους Γάλλους εργολάβους. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η μη κύρωση και η μη ψήφιση του ευρωσυντάγματος εκείνη την εποχή, συνδεόταν και άμεσα γύρω από αυτήν τη συζήτηση, η οποία έγινε σχετικά με την Οδηγία Μπολγκενστάϊν.
Νομίζω ότι κανείς δεν αμφισβητεί ότι η απελευθέρωση των υπηρεσιών αποτελεί καταλυτική πράξη, προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία της ολοκλήρωσης και να φθάσουμε, έστω και με καθυστέρηση, στο στόχο τον οποίο είχαμε θέσει πριν από δέκα χρόνια στη Λισαβόνα. Διότι, στον τομέα των υπηρεσιών αντιστοιχεί το 70% του εργατικού δυναμικού και το 60% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ. Μία μελέτη του ΟΟΣΑ, πολύ εμπεριστατωμένη, εκτιμά ότι από την πραγματική απελευθέρωση των υπηρεσιών μπορούν να δημιουργηθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση δυόμιση εκατομμύρια θέσεις απασχόλησης.
Τέσσερα χρόνια, λοιπόν, μετά ερχόμαστε και ενσωματώνουμε και εμείς στο εθνικό μας δίκαιο τη σχετική Οδηγία. Για άλλη μία φορά, επισημαίνω τη σχετική καθυστέρηση, για την οποία, κύριε Υπουργέ, και εμείς προφανώς, σαν Νέα Δημοκρατία, έχουμε ένα μερίδιο ευθύνης.
Επισημαίνω, όμως, και κάτι ακόμα, ότι για άλλη μία φορά η διαδικασία ενσωμάτωσης μίας ευρωπαϊκής Οδηγίας έχει για τη Βουλή των Ελλήνων σχεδόν έναν τυπικό χαρακτήρα, καθώς με εξαίρεση τα τρία τελευταία άρθρα, τα οποία δεν αναφέρονται καθόλου στην οδηγία, το ελληνικό κείμενο αποτελεί στην ουσία μία verbatim, μία αυτολεξεί μετάφραση της οδηγίας στα ελληνικά.
Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να μας απασχολήσει, το κατά πόσο απλά ενσωματώνουμε ευρωπαϊκές οδηγίες, γιατί έτσι πρέπει να το κάνουμε, διότι έτσι επιβάλλεται από το ευρωπαϊκό κεκτημένο ή αν αυτές ο οδηγίες αποτελούν ένα πραγματικό εφαλτήριο εσωτερικού προβληματισμού για διαδικασίες που αφορούν στη χώρα μας και για αξιοποίησή του, πέραν των προδιαγραφών που η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει. Θα έρθω σε αυτό το αντικείμενο στη συνέχεια, διότι νομίζω ότι αυτό ενδεχομένως να απασχολεί περισσότερο τους συναδέλφους, αλλά σίγουρα και την ελληνική κοινωνία.
Τι λέει βασικά η Οδηγία; Δεν θέλω να επαναλάβω αυτά τα οποία είπε ο εισηγητής της πλειοψηφίας. Η Οδηγία αποσκοπεί στη διευκόλυνση της άσκησης δύο θεμελιωδών κοινοτικών ελευθεριών, της ελεύθερης εγκατάστασης φυσικών και νομικών προσώπων στον τριτογενή τομέα και της ελεύθερης κυκλοφορίας των υπηρεσιών χωρίς εγκατάσταση.
Η Οδηγία βασικά έχει τρεις κύριους σκοπούς: Να επιτευχθεί ένας βαθμός διοικητικής απλοποίησης στη νομοθεσία που διέπει τον τομέα των υπηρεσιών, να εγκατασταθούν και να λειτουργούν σε κάθε χώρα, που ενσωματώνεται η οδηγία, Κέντρα Ενιαίας Εξυπηρέτησης για την παροχή υπηρεσιών και τους αποδέκτες και να έχει γίνει μία ευρείας κλίμακας απογραφή της νομοθεσίας, που διέπει τις υπηρεσίες σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, έτσι ώστε να μπορέσουν οι χώρες αυτές να οδηγηθούν στην τροποποίηση ή στην κατάργηση διατάξεων, που είναι αντίθετες προς την κοινοτική νομοθεσία ή προς τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Η Οδηγία αυτή είναι μία οριζόντια οδηγία γενικής εφαρμογής. Είναι απολύτως σαφές σε αυτές τις περιπτώσεις και αυτό ορίζει το ευρωπαϊκό δίκαιο, ότι όπου υπάρχουν τομεακές οδηγίες, αυτές υπερισχύουν της συγκεκριμένης Οδηγίας. Βέβαια, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η Οδηγία αυτή εξαιρεί πολύ σημαντικούς τομείς υπηρεσιών. Η Οδηγία αυτή δεν καλύπτει τον τομέα των μεταφορών, δεν καλύπτει τον τομέα των υπηρεσιών υγείας, δεν καλύπτει τον τομέα των συμβολαιογράφων και των δικαστικών επιμελητών. Αναφέρω ενδεικτικά μόνο τρεις σημαντικές εξαιρέσεις από την υφιστάμενη οδηγία.
Υπάρχει εδώ μία μεγάλη παρεξήγηση για όσους δεν ασχοληθούν με αυτό το νομοθέτημα σε βάθος. Υπάρχει η παρεξήγηση ότι με την ενσωμάτωση της συγκεκριμένης οδηγίας απελευθερώνονται τα κλειστά επαγγέλματα στη χώρα μας. Αυτό δεν είναι ακριβές. Η οδηγία δεν κάνει αυτό. Η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο, το οποίο, κύριε Υπουργέ, όπως έχετε δεσμευθεί, θα πρέπει να συζητήσουμε συντομότερα παρά αργότερα στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Διότι αυτή η συζήτηση περί απελευθέρωσης κλειστών επαγγελμάτων καλά κρατεί, αλλά προς το παρόν, δυστυχώς, περιοριζόμαστε στα λόγια και λίγα έργα έχουμε δει από την Κυβέρνηση σε αυτόν τον τομέα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν μιλάμε για κλειστά επαγγέλματα θέλω να αποσαφηνίσω ότι μπορούμε να τα κατατάξουμε σε τρεις βασικές κατηγορίες. Η πρώτη είναι τα πραγματικά κλειστά επαγγέλματα, αυτά, δηλαδή, που το κράτος καθορίζει με δικιά του πρωτοβουλία τον αριθμό των αδειών, που το ίδιο χορηγεί. Παραδείγματος χάρη φορτηγά δημόσιας χρήσης, φαρμακεία, ΤΑΧΙ. Η δεύτερη κατηγορία κλειστών επαγγελμάτων, εν τη ευρεία έννοια, είναι τα επαγγέλματα στα οποία το κράτος καθορίζει με κάποιον τρόπο κατώτατες αμοιβές, παραδείγματος χάρη το επάγγελμα των μηχανικών. Μία άλλη κατηγορία κλειστών επαγγελμάτων είναι αυτά τα επαγγέλματα στα οποία το κράτος βάζει πολύ σημαντικά γραφειοκρατικά εμπόδια στον ανταγωνισμό.
(PN)

(PE)
Και εκεί έρχεται και παρεμβαίνει η Οδηγία και εκεί πραγματικά σχετίζεται αν θέλετε, με τη συζήτηση των κλειστών επαγγελμάτων. Αλλά η Οδηγία, σε καμία περίπτωση και η ενσωμάτωσή της, δεν θα έχει ως αποτέλεσμα την πραγματική απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων.
Αυτή, λοιπόν, η συζήτηση, η συζήτηση περί κλειστών επαγγελμάτων είναι μία συζήτηση –το κουβεντιάσαμε και στην επιτροπή- η οποία πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατόν στη χώρα μας. Είναι μάλιστα μια συζήτηση η οποία έχει γίνει σε επίπεδο δικαστικό. Έχει γίνει σε επίπεδο Συμβουλίου της Επικρατείας. Και αυτό το ανέφερα και στην επιτροπή, θέλω να το επαναλάβω και στην ολομέλεια, διότι είναι πολύ ενδιαφέρον το πώς το Συμβούλιο της Επικρατείας ορισμένες φορές προηγείται της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας ως προς τις γνωματεύσεις και τις νομολογίες στις οποίες το ίδιο καταλήγει. Το τέταρτο Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με τέσσερις αποφάσεις τις οποίες πήρε, ακύρωσε υπουργικές αποφάσεις που αφορούσαν στην εμπορία και τη μεταφορά υγρών καυσίμων για τη χορήγηση νέων αδειών φορτηγών δημόσιας χρήσης, με ένα απλό σκεπτικό ότι η επαγγελματική ελευθερία αποτελεί ειδικότερη εκδήλωση της προσωπικής και οικονομικής ελευθερίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ακράδαντα ότι σε μία εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης, όπως αυτή την οποία διαβαίνουμε, με τη κυβέρνηση να προσπαθεί να πετύχει μία δημοσιονομική προσαρμογή, η οποία θα έχει ουσιαστικό πραγματικό κόστος για την οικονομία και ενδεχομένως να βυθίσει την οικονομία σε μία βαθύτερη ύφεση από αυτή την οποία εκτιμά και η Τράπεζα της Ελλάδος, ότι η απελευθέρωση υγιών δυνάμεων της ελληνικής επιχειρηματικότητας, θα πρέπει να αποτελεί απόλυτη πρώτη πολιτική προτεραιότητα.
Αναφέρω ενδεικτικά τον κλάδο των μεταφορών. Δεν είναι δυνατόν να στοιχίσει πιο ακριβά, κύριε Υπουργέ, να μεταφέρει κανείς εμπόρευμα από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη από ό,τι στοιχίζει να το μεταφέρει κανείς από την Αθήνα στο Μιλάνο. Ένα πλέγμα συντεχνιών δυστυχώς έχει καταφέρει και έχει εξασφαλίσει για τον εαυτό του εξαιρετικά προνόμια τα οποία σήμερα σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούνται και τα οποία αν αφαιρεθούν με λελογισμένο και γραμμικό τρόπο, θα έχουν σημαντικότατες επιπτώσεις στη βελτίωση του ανταγωνισμού, τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και στη μείωση των τιμών.
Σας ενθαρρύνω, λοιπόν, και πάλι, κύριε Υπουργέ, τη συζήτηση για τα κλειστά επαγγέλματα, να τη φέρετε το συντομότερο δυνατό στο Κοινοβούλιο. Διότι αν δεν τολμήσετε να πάρετε τέτοιου είδους διαρθρωτικές παρεμβάσεις, οι οποίες θα μπορέσουν να δημιουργήσουν ένα αναπτυξιακό αντιστήριγμα στην ύφεση που έρχεται, πολύ φοβάμαι ότι τα αποτελέσματα στην πραγματική οικονομία θα είναι πολύ-πολύ χειρότερα από όσο τα περιμένουμε.
Πρέπει, επιτέλους, όλο αυτό το πλέγμα των ιδιαίτερων προνομίων, της ιδιαίτερης συντεχνιακής μεταχείρισης, στις οποίες το ίδιο το κράτος έχει επιφυλάξει σε συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες, να σπάσει. Τώρα, ήρθε η ώρα να τολμήσουμε να κάνουμε τέτοιες τομές, να κάνουμε τέτοιες παρεμβάσεις. Ο χρόνος μας πιέζει όλους ασφυκτικά.
Και κλείνω, λέγοντας ότι εφόσον η κυβέρνηση τολμήσει να διαβεί αυτό το δρόμο των πραγματικών μεταρρυθμίσεων, με θάρρος όμως, κύριε Υπουργέ και χωρίς ημίμετρα, να μην έχετε καμία αμφιβολία ότι σε αυτές τις πολιτικές επιλογές και όχι στην προσφυγή την ενδεχόμενη στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Νέα Δημοκρατία θα σταθεί αρωγός.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας.
Ακολουθούν οι ειδικοί αγορητές από δεκαπέντε λεπτά επίσης.
Από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, όπως έχει ορισθεί, η Βουλευτής Πειραιώς κυρία Διαμάντω Μανωλάκου έχει το λόγο.
ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ: Η αντιδραστική ευρωοδηγία σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά ή όπως είναι πλατιά πιο γνωστή «Οδηγία Μπολγκενστάϊν», είναι από τις λίγες περιπτώσεις που συζητήθηκε αρκετά χρόνια πριν ψηφιστεί στο Ευρωκοινοβούλιο. Γνώρισε την αντίδραση και πυροδότησε πολλές και μεγάλες κινητοποιήσεις εργαζομένων στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αρκετές φορές, έξω από το Ευρωκοινοβούλιο, εργαζόμενοι διαδήλωναν ενάντια στην Οδηγία Μπολγκενστάίν από όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί; Γιατί αποτελούσε τη ταφόπετρα βασικών εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.
Η ελευθερία παροχής υπηρεσιών που θεσμοθετήθηκε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ συνδέεται άρρηκτα με το δικαίωμα στις επιχειρήσεις υπηρεσιών να αποσπούν εργαζόμενους στη χώρα παροχής των υπηρεσιών χωρίς κανένα περιορισμό ή προϋπόθεση που έχουν θεσπίσει οι εθνικές νομοθεσίες των κρατών-μελών. Αυτή είναι η ουσία της. Μάλιστα η αντιδραστική αυτή Οδηγία κυριάρχησε το 2005 στα δημοψηφίσματα της Γαλλίας και της Ολλανδίας για το Ευρωσύνταγμα, τη μετονόμασαν από Οδηγία Μπολγκενστάϊν σε Φρανγκεστάϊν για να δείξουν τις τρομακτικές επιπτώσεις στο κτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων και στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.
Οι λαοί και των δύο αυτών χωρών ψήφισαν όχι στο Ευρωσύνταγμα και ήταν και κάτω από την επίδραση και αυτής της Οδηγίας, καταδικάζοντας τη σκληρή αντεργατική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων τους. Τον τελικό συμβιβασμό, με μικροαλλαγές που βέβαια δεν άλλαζαν την ουσία, έκαναν τα υποταγμένα ευρωπαϊκά συνδικάτα, τα αντίστοιχα της ΓΣΕΕ στην Ελλάδα. Η θέληση των λαών πετάχτηκε στα σκουπίδια και ανέλαβαν οι φιλελεύθερες και σοσιαλιστικές κυβερνήσεις να την υιοθετήσουν με καθυστέρηση βέβαια, λόγω των μεγάλων εργατικών κινητοποιήσεων, την ψήφισαν χρησιμοποιώντας παραλλαγές και μετονομάζοντας σε Συνθήκη της Λισαβόνας και με τερτίπια, για να σφαγιάσουν τα βασικά δικαιώματα και ελευθερίες των εργαζομένων.
Βέβαια σήμερα η καπιταλιστική οικονομική κρίση, η ύφεση, οι οξυμένοι ανταγωνισμοί και αντιθέσεις εντείνουν τον ευρωσκεπτικισμό για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αν διαλυθεί. Εμείς λέμε αν συμβεί -και μακάρι να συμβεί- ωφελημένοι οι λαοί θα είναι. Βέβαια δεν είναι τυχαίο ότι έρχεται σήμερα στη Βουλή για επικύρωση και μάλιστα με το περιτύλιγμα ότι θα ωφελήσει τους εργαζόμενους. Έτσι γίνεται κάθε φορά, τα συμφέροντα της ολιγαρχίας παρουσιάζονται σαν συμφέροντα των εργαζομένων. Κάνετε τη νύχτα μέρα. Φέρνετε, όμως, σε μία περίοδο άγριας αντιλαϊκής επίθεσης σαρωτικών αντεργατικών αλλαγών στο ασφαλιστικό τις εργασιακές σχέσεις, τις συλλογικές συμβάσεις που θα ακολουθήσουν, τις απολύσεις εργαζομένων χωρίς όριο και αποζημιώσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις και εμπορευματοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αυτά συνολικά τα πρεσβεύει και τα προωθεί και η Οδηγία «Φρανγκεστάϊν» άλλα άμεσα, άλλα έμμεσα. Αυτός εξάλλου είναι και ο στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης του κεφαλαίου, να μειώσει την αμοιβή της εργατικής δύναμης με την απαλλαγή και κατάργηση κάθε εργατικής νομοθεσίας που κατοχύρωσε δικαιώματα που με αγώνες είχαν κατακτηθεί από τους εργαζόμενους. Και σήμερα τα ευρωπαϊκά μονοπώλια τα θεωρούν βαρίδια στην κερδοφορία τους. Ταυτόχρονα τους εξασφαλίζει νέα κέρδη σε τομείς–υπηρεσίες που ήταν δημόσιες και σε μερικές περιπτώσεις κατοχυρωνόταν ο δημόσιος χαρακτήρας τους σε νόμους και εθνικά συντάγματα, όπως είναι η υγεία, η παιδεία. Και βεβαίως όλα αυτά ήταν απόρροια μεγάλων εργατικών αγώνων.
Δίνει ταυτόχρονα και διέξοδο στη συσσώρευση του κεφαλαίου και σε άλλους τομείς που τους εξασφαλίζουν νέα κερδοφορία και μετατρέπουν σε εμπόρευμα βασικές λαϊκές ανάγκες.
Η Οδηγία αυτή της πλήρους απελευθέρωσης των υπηρεσιών εξυπηρετεί απόλυτα στόχους του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, συνεπώς και της ντόπιας πλουτοκρατίας. Και αυτές είναι, πιο κωδικοποιημένα, η ενίσχυση της μονοπώλησης των αγορών υπηρεσιών με ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα, την ασφάλεια και το κόστος των υπηρεσιών, σε βάρος βέβαια των λαϊκών στρωμάτων.
(SS)



Ιδιωτικοποίηση μιας σειράς υπηρεσιών δημόσιου χαρακτήρα που κατέκτησαν με αίμα και αγώνες οι εργαζόμενοι, χωρίς εμπόδια και φραγμούς το μεγάλο κεφάλαιο, εισβάλει σε μία σειρά υπηρεσιών δημόσιου χαρακτήρα, όπως είναι η πρόνοια, οι υγειονομικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες εκπαίδευσης. Είναι, θα έλεγα, το μεγάλο φαγοπότι νέας κερδοφορίας για τους κεφαλαιοκράτες και αφαίμαξης για τα λαϊκά εισοδήματα. Το κεφάλαιο, απολαμβάνει, ακόμα, υπηρεσίες χαμηλού κόστους από παρόχους άλλων κρατών-μελών. Και, εδώ, το μεγάλο όφελος είναι για τις μεγαλοεπιχειρήσεις, αυτές μπορούν να το αξιοποιήσουν και όχι οι μικροεπαγγελματίες με ένα-δύο υπάλληλους, όπως προσπάθησε ο εισηγητής της Πλειοψηφίας να μας παρουσιάσει.
Αξιοποιεί, ακόμα, τις δυνατότητες, ιδίως στα νεότερα ενταγμένα κράτη-μέλη για να εκμεταλλευτεί τη χαμηλή τιμή της εργατικής δύναμης, αποκομίζοντας μεγαλύτερη υπεραξία, δηλαδή υπερκέρδη.
Δημιουργεί, ακόμα, τις προϋποθέσεις για την αμφισβήτηση κατακτημένων με σκληρούς αγώνες προστατευτικών διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας, όπως είναι οι Συλλογικές Συμβάσεις.
Ασκεί πίεση στην εργατική τάξη κάθε κράτους-μέλους, μέσα από τη μεταφορά εργαζομένων για την προς τα κάτω, όμως, εξίσωση των εργασιακών σχέσεων.
Αφήνει ανοικτό το ζήτημα της νομιμότητας της διευρωπαϊκής δράσης των συνδικάτων και των εργαζομένων, γεγονός, αν θέλετε, που έχει ιδιαίτερη σημασία έπειτα από την προσφυγή –η πρώτη που έγινε- της Φιλανδικής εταιρείας «VIKINGS», ενάντια στις απεργιακές κινητοποιήσεις των Φιλανδών ναυτεργατών.
Αυτό, αν θέλετε, ενισχύει και σήμερα το θράσος των εφοπλιστών που επιδιώκουν να ποινικοποιήσουν την απεργία των ναυτεργατών στις 21 και 22 Απρίλη στον Πειραιά, αξιώνοντας να την κηρύξουν παράνομη και να επιστρατεύσουν απεργοσπάστες. Όμως, οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους, κουρελιάζουν τα σχέδια και τις αποφάσεις τους και απάντηση θα πάρουν και τώρα. Γι’ αυτό να είναι σίγουροι.
Ακόμα, στην Οδηγία προβλέπεται ρήτρα αναθεώρησης, η οποία δίνει το δικαίωμα στην Επιτροπή να προτείνει πρόσθετα μέτρα για τα θέματα που εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας, ώστε, η εξαίρεση των όποιων υπηρεσιών να βρίσκονται σε μία διαρκή αναθεώρηση, ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Περίτρανο αν θέλετε παράδειγμα και μάλιστα επίκαιρο, είναι η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου για την εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο δημόσιο. Το ίδιο θα γίνει και σε μία σειρά υπηρεσιών που μπορεί σήμερα να εξαιρούνται στην Οδηγία. Τα πάντα αναιρούνται.
Συνεπώς, κάθε κράτος-μέλος υποχρεούται να καταργήσει κάθε προϋπόθεση και περιορισμό που θέτει η κάθε εθνική του νομοθεσία για την παροχή υπηρεσιών από επιχειρήσεις που εδρεύουν σε άλλο κράτος-μέλος, άδεια άσκησης επαγγέλματος, εγκατάστασης στη χώρα, παροχή των υπηρεσιών κλπ.
Αυτά, κάνετε σήμερα και ας μην έχει ψηφιστεί και τυπικά αυτή η Οδηγία. Το πνεύμα της, το υλοποιείτε. Αν θέλετε επιβεβαιώνεται και σ’ αυτό που σήμερα υποστηρίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, ότι τα άγρια μέτρα της Κυβέρνησης, έχουν προαποφασιστεί εδώ και χρόνια από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Και, τώρα, με άλλοθι το δημόσιο έλλειμμα και χρέος, όπως και με την προπαγάνδα για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ένωση, προσπαθείτε με κινδυνολογία και ψέματα να τα νομιμοποιήσετε στη συνείδηση των εργαζομένων ως αναγκαία, χωρίς λαϊκές αντιδράσεις -να μην τους έχετε στα πόδια σας- για τη σωτηρία της χώρας, όπως λέτε.
Είναι, όμως, σωτήρια για τα κέρδη και τα προνόμια της πλουτοκρατίας. Και μάλιστα, έχετε σύμμαχο και τη Νέα Δημοκρατία σ’ αυτή την αντιλαϊκή λαίλαπα και ας ψευτοαντιπολιτεύεται μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης, δηλαδή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης -το ίδιο πράγμα είναι για τους εργαζόμενους- όπως και παρέα την ψηφίσατε στο Ευρωκοινοβούλιο. Και βέβαια, τα στηρίζει και ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και συμπαραστάτη έχετε και τη ΓΣΕΕ.
Είναι λοιπόν και αυτή η Οδηγία, μία βόμβα στο ξεθεμελίωμα των Συλλογικών Συμβάσεων, των συνθηκών και της ασφάλειας δουλειάς, του βιοτικού επιπέδου, συνολικά, των εργαζομένων στη χώρα μας, αλλά και στα άλλα κράτη-μέλη.
Γι’ αυτό, ακόμα και η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, που προωθείτε κύριοι της Κυβέρνησης, μπορεί τυπικά να μην αναφέρεται σ’ αυτή την Οδηγία, όμως, ουσιαστικά, στη ρότα και στο πνεύμα της είναι και εγγυάται τη σκληρότερη εκμετάλλευση των εργαζομένων. Και, εδώ, πάλι παρέα με τη Νέα Δημοκρατία πάτε και παρατήρηση σας κάνει για την καθυστέρηση.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος την Οδηγία αυτή την καταψήφισε στο Ευρωκοινοβούλιο. Το ίδιο θα πράξει και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Καταψηφίσαμε τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Με συνέπεια καταψηφίζουμε και τα παρελκόμενα του. Και δεν υποκρινόμαστε, όπως οι οπορτουνιστικές πολιτικές δυνάμεις που καταδικάζουν την Μπόλκενσταϊν, αλλά δέχονται το Μάαστριχτ, δηλαδή τη μήτρα του κακού. Έτσι είναι η πίστη στον ευρωενωσιακό καπιταλισμό. Αυτά έχει.
Ταυτόχρονα, απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση της Κυβέρνησης, εμείς, καλούμε σε παλλαϊκό ξεσηκωμό, για να βάλουμε φραγμό στην επίθεση του κεφαλαίου. Καλούμε σε μαζική συμμετοχή στην 48ωρη απεργία των ταξικών δυνάμεων, στις 21 και 22 του Απρίλη. Δεν φοβόμαστε ούτε ασφαλιστικά μέτρα του εφοπλιστικού κεφαλαίου και κανέναν, αλλά και την ίδια στιγμή καλούμε σε δυνάμωμα της αντιιμπεριαλιστικής πάλης. Διεκδίκηση και απεγκλωβισμό της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, για να ακολουθήσει η χώρα τον δρόμο ανάπτυξης που συμφέρει τους πολλούς, το δρόμο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, με γνώμονα τα συμφέροντα του λαού και τις ανάγκες του.
Αυτός είναι ο μονόδρομος μας. Ο λαός θα ξεσηκωθεί και θα είναι ντάλα μεσημέρι! Γιατί δεν έχει άλλη επιλογή από το να σπάσει τις αλυσίδες της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της στυγνότερης εκμετάλλευσης του.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε την κυρία Διαμάντω Μανωλάκου, από Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος.
Πριν δώσω το λόγο στο συνάδελφο ειδικό αγορητή από το ΛΑ.Ο.Σ., τον κύριο Πολατίδη ο οποίος καλείται να πλησιάσει στο Βήμα της Βουλής, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «Ελευθέριος Βενιζέλος» και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτηρίου της Βουλής και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα πέντε μαθητές και μαθήτριες και τρείς εκπαιδευτικοί από το 1ο Γυμνάσιο Πευκών Θεσσαλονίκης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει
(Χειροκροτήματα από όλες τις Πτέρυγες της Βουλής)
Ο Ειδικός Αγορητής του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναγερμού, κύριος Ηλίας Πολατίδης, Βουλευτής Σερρών καλείται στο Βήμα να λάβει το λόγο για δεκαπέντε λεπτά, επίσης.
Ορίστε, κύριε Πολατίδη, έχετε το λόγο.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Είναι προφανές ότι όποτε έρχεται μία οδηγία -και αυτό βέβαια έχει ιδιαίτερη βαρύτητα- ξεκινάμε μία συζήτηση για το αν έχει νόημα η συζήτησης της από το Κοινοβούλιο, τι μπορεί να προσφέρει, τι μπορεί να αλλάξει στην όλη διαδικασία.
Η συγκεκριμένη, όμως, Οδηγία παρ’ όλο που συζητείτο πολλά χρόνια και έγινε πολύ περισσότερη αναφορά στα Μέσα Ενημερώσεως όταν συζητούταν στο Ευρωκοινοβούλιο, τώρα βλέπουμε και φαίνεται και από την Αίθουσα, ότι δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, τουλάχιστον για τους Βουλευτές και δεν έχει και ενδιαφέρον για τα Μέσα Ενημερώσεως.
Παρ’ όλα αυτά είναι μία Οδηγία η οποία αφορά 2,73 εκατομμύρια εργαζομένων. Αφορά το 60% περίπου του ΑΕΠ. Στο 78% του συνόλου περίπου που είναι ο τριτογενής τομέας, έχουμε, εδώ, έμμεση αναφορά στο 60%. Παρ’ όλα αυτά δεν βλέπουμε να υπάρχει το αντίστοιχο ενδιαφέρον από τα Μέσα Ενημερώσεως.
(SM)
(02SS)
Κατά τη γνώμη μου είναι πολύ σημαντικότερο το παρόν νομοσχέδιο από όσο ήταν το φορολογικό και από όσο ήταν οι όποιες ρυθμίσεις σχετικά με τη φορολόγηση ή μη της αποζημιώσεως.
Έχουμε, λοιπόν, εδώ πέρα ένα κλασσικό παράδειγμα όπου τα Κόμματα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας αλληλοσυμπληρώνονται. Είχε ξεκινήσει αυτή η συζήτηση από τη Νέα Δημοκρατία, τώρα συμπληρώνεται από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αυτό δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Το θέμα είναι πού εδράζεται αυτή η νομοθεσία, πού εδράζεται αυτή η Οδηγία.
Είχα ζητήσει κατά τη διάρκεια της προδιαβούλευσης, κάποια στοιχεία από τον κύριο Υπουργό -δεν μας τα έδωσε, κατ’ αρχήν- την έκθεση δηλαδή και όλα αυτά τα ποσοτικά στοιχεία. Τα ξαναζήτησα στη διάρκεια της συζητήσεως στην Επιτροπή. Και εκεί, λοιπόν, μας έδωσε κάποια πολύ χρήσιμη έκθεση ο κύριος Υπουργός, η οποία λέγεται «Economic Assessment of the Barriers to the Internal Market for services, Final Report». Αναφορά πότε γίνεται; Τον Ιανουάριο του 2005. Και όταν παρακολουθήσει ο κύριος Υπουργός θα του το πω.
Τι προβλήματα, λοιπόν, έχει η συγκεκριμένη έκθεση; Κατ’ αρχήν, την έκανε η Δανέζικη εταιρεία «Copenhagen Economics» και βασίζεται σε ένα οικονομικό μοντέλο που ανέπτυξε η ίδια. Τι δεν έχει κάνει, λοιπόν, αυτή η Οδηγία; Κατ’ αρχήν είναι του 2005, όπως έχουμε πει, άρα δεν έχει λάβει όλα όσα έχουν συμβεί από εκεί και πέρα. Ακόμη μέσα στο μοντέλο δεν συμπεριλαμβάνεται η τροποποίηση της κατάργησης της χώρας καταγωγής. Άρα, συνεχίζει και υπάρχει το αρχικό μοντέλο. Καταθέτω την πρώτη σελίδα στα Πρακτικά, ούτως ώστε να είναι διαθέσιμη.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ηλίας Πολατίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Δεν λαμβάνει υπόψη την είσοδο της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία συνέβη μετά από τη σύνταξη της μελέτης, κάτι το οποίο έχει τεράστια επίπτωση στην Ελλάδα. Με άλλον τρόπο μπορούν να παράσχουν υπηρεσίες οι εργαζόμενοι, οι πάροχοι από τη Βουλγαρία στην Ιταλία ή στην Ισπανία και αλλιώς στην Ελλάδα.
Η Ελλάδα μετά το 2007 συνορεύει πλέον με χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και φτωχές χώρες, οι οποίες έχουν φυσικά μεγάλα νομοθετικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, αλλά θα δημιουργήσουν αυτό το οποίο λέγεται πραγματικά dumping στις τιμές και γενικότερα στις υπηρεσίες.
Δεν λαμβάνει υπόψη κάτι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα, τον εσωτερικό ανταγωνισμό ο οποίος υφίσταται. Κάνει, δηλαδή, το μοντέλο την υπόθεση ότι ο ανταγωνισμός ξεκινάει σε μία χώρα μόνο από τη στιγμή που έρχονται οι ξένες πολυεθνικές ή μη, ή μικρομεσαίες επιχειρήσεις στη χώρα. Δεν θεωρεί ότι υπάρχει ή δεν υπάρχει ανταγωνισμός μέσα στην ίδια τη χώρα.
Στην Ελλάδα, το γνωρίζετε πολύ καλά, παραδείγματος χάριν, ότι ο αριθμός των δικηγόρων είναι ο μεγαλύτερος αν όχι στον κόσμο, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό το γεγονός δεν το λαμβάνει υπόψη. Και για κοινωνικούς και οικονομικούς λόγους αυτόν τον όρο που τον ονομάζει Accountancy, δηλαδή, οτιδήποτε έχει σχέση με υπηρεσίες, λογιστή μηχανικού δικηγόρου κ.λπ., τον βάζει σε αυτήν την υποκατηγορία. Δεν τον λαμβάνει υπόψη.
Στην Ελλάδα, δηλαδή, λόγω του υπερβολικού αριθμού των επαγγελματιών σε συγκεκριμένους τομείς, ούτως ή άλλως υπάρχει ισχυρότατος ανταγωνισμός και μάλιστα οι επιστημονικοί φορείς πάντα λένε ότι τι θα γίνει με αυτόν τον που υπερεπαγγελματισμό που υπάρχει σε δικηγόρους, γιατρούς, λογιστές κ.λπ..
Απουσιάζει η επίπτωση της παγκοσμίου οικονομικής κρίσεως πάνω στον συγκεκριμένο τομέα. Όλα αυτά έγιναν με υποθέσεις του μοντέλου, τα οποία δεν έλαβαν τίποτα. Ποιο μοντέλο το 2005 θα είχε προβλέψει την κατάρρευση της Lehman Brothers, τράπεζας η οποία εκδίδει το δολάριο; Ποιο μοντέλο το προέβλεψε; Γιατί, δηλαδή, θεωρούμε ότι πράγματι το συγκεκριμένο μοντέλο θα τα προβλέψει και όλα θα είναι σωστά;
Και το δηλώνει, επίσης, ξεκάθαρα ότι σε πολλές χώρες τα στοιχεία είναι ελλιπή, όπως στη Γερμανία και στην Αυστρία. Και μάλιστα ειδικά για τη Γερμανία αναφέρει στη σελίδα 50 ότι μόνο 8,75% των συνολικών εταιρειών της Γερμανίας έχουν συμπεριληφθεί, κάτι που είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Παρόλα αυτά, εφόσον τα στοιχεία είναι ελλιπή για τη Γερμανία, είναι δυνατόν να μιλάμε για μία σοβαρή αποτύπωση της καταστάσεως στην Ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση γενικότερα, όταν είναι γνωστό το πόσο τεράστια συμμετοχή έχει η Γερμανία μέσα στην Ευρωζώνη;.
Καταθέτω τα στοιχεία αυτά, ούτως ώστε να είναι στη διάθεση οποιουδήποτε συναδέλφου θα ήθελε να δει για το τι βρίσκεται. Και θα ήταν χρήσιμο να αναρτηθεί κάπου αυτή η έκθεση, για να μπορέσει να γίνει και ένας ουσιαστικός διάλογος επ’ αυτής.
Και μάλιστα, στη σελίδα 83 –ένα τελευταίο για την έκθεση, αλλά νομίζω πολύ βασικό- αναφέρεται ότι ακόμα κι αν είχαμε μία παγκόσμια πτώση οποιουδήποτε περιορισμού, οι επιπτώσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Αμερική, θα ήταν ελάχιστες. Θα υπήρχε, δηλαδή, μηδέν αύξηση πραγματικού εισοδήματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και -0,1% στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Και λέει ότι μόνο οι τριτοκοσμικές χώρες που έχουν αρχικά υψηλούς περιορισμούς, μόνο αυτές θα μπορούσαν να έχουν κάποια οφέλη. Τα καταθέτω κι αυτά στα Πρακτικά, μαζί και με το όφελος, που φυσικά θα είναι 0,1%, της Ελλάδος.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ηλίας Πολατίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Έρχεται, λοιπόν, η Έκθεση Αξιολόγησης Συνεπειών Ρυθμίσεων, η οποία είναι κατ’ αρχήν μια έκθεση αξιολόγησης συνεπειών και δεν υπάρχει η παραμικρή, κύριε Μαρκάκη, αρνητική επίπτωση. Όλα είναι θετικά. Ούτε μία αρνητική επίπτωση δεν βρήκαμε. Μπράβο στους συντάκτες. Βρήκαν μία δέσμη μέτρων, το γνωστό ρητό «ουδέν καλόν αμιγές κακού» δεν υπάρχει, όλα είναι τέλεια.
Τι λέει, λοιπόν, η συγκεκριμένη έκθεση αξιολόγησης; Λέει ότι για την καταλληλότητα «αναφέρατε αν υπάρχουν προηγούμενες προσπάθειες αντιμετώπισης του ίδιου ή παρομοίου προβλήματος στην Ελλάδα». Δεν υπάρχει αντίστοιχο προηγούμενο. Άρα, όλα στηρίζονται πάνω στο μοντέλο, που προηγουμένως νομίζω ότι απεδείχθη ότι είναι σαθρό.
Ακόμη, «αναφέρατε ένα παράδειγμα αντιμετώπισης του ίδιου ή παρομοίου προβλήματος σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του ΟΟΣΑ». Δεν υπάρχει αντίστοιχο προηγούμενο. Και είναι εδώ προφανές -για όσους γνωρίζουν τα των υπολογιστικών μοντέλων- ότι πάντα τα υπολογιστικά μοντέλα βγάζουν το αποτέλεσμα που θέλει ο συντάκτης τους, στην περίπτωση μάλιστα που δεν είναι και ιδιαιτέρως αξιόπιστος.
Και θα ήταν και παράδοξο κιόλας, να βγάλει η συγκεκριμένη εταιρεία αποτελέσματα, τα οποία δεν θα τα ήθελε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Άρα, είχε προηγηθεί η απόφαση το 2002, η οποία ως εκ θαύματος το 2005 επαληθεύτηκε από το υπολογιστικό μοντέλο. Υπάρχει, δηλαδή, μία αυτοεκπληρούμενη προφητεία εδώ πέρα. Καταθέτω και αυτά τα συγκεκριμένα στοιχεία για το τι γράφει η έκθεση αξιολόγησης των συνεπειών.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ηλίας Πολατίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Όσον αφορά τώρα τον τρόπο με τον οποίο έγινε η μεταφορά της Οδηγίας, θα αναφέρω μόνο ένα συγκεκριμένο θέμα. Στην ουσία δεν έγινε μετάφραση, όπως ανέφερε κάποιος προλαλήσας συνάδελφος, έγινε μία αντιγραφή. Έγινε μία αντιγραφή μάλιστα, η οποία όταν είναι μία Οδηγία η οποία δίνει ένα εύρος πιθανών ρυθμίσεων, αναφέρεται πιο γενικά. Το να γράφετε εσείς στο νόμο ότι «οι Αρχές μπορούν να μην επιβάλλουν την προσκόμιση πρωτότυπων επικυρωμένων αντιγράφων ή επικυρωμένων μεταφράσεων εγγράφων από άλλα κράτη», τι νόημα έχει στη νομοθεσία, «μπορούν να μην επιβάλλουν»; Ή επιβάλλουν ή δεν επιβάλλουν. Είναι λογικό να είναι διατυπωμένη έτσι η Οδηγία, αλλά δεν είναι λογικό να διατυπωμένος έτσι ο νόμος.
Να δούμε, λοιπόν τι γράφει το άρθρο 5 της Οδηγίας, το οποίο μεταφέρεται στο άρθρο 6 του νόμου. Λέει στο πρώτο εδάφιο ότι, το ότι δεν χρειάζεται να υπάρχουν πρωτότυπα επικυρωμένα αντίγραφα, δεν επηρεάζει το δικαίωμα των κρατών μελών να απαιτούν μη επικυρωμένες μεταφράσεις εγγράφων σε μία από τις επίσημες γλώσσες τους.
Και γράφει εδώ: «το πρώτο εδάφιο δεν επηρεάζει το δικαίωμα των αρχών να απαιτούν μη επικυρωμένες μεταφράσεις εγγράφων στην ελληνική γλώσσα».
Τι ακριβώς σημαίνει σε ελληνικά αυτό, κύριε Υπουργέ; Εγώ αδυνατώ να το καταλάβω. Θα το κάνει το ελληνικό κράτος ή δεν θα το κάνει; Ο νόμος πρέπει να λέει ότι το ελληνικό κράτος απαιτεί επικυρωμένες ή μη επικυρωμένες μεταφράσεις. Kαι αν φέρει κάποιος ένα εσθονικό ή ένα σουηδικό έγγραφο, είναι υποχρεωμένος ο υπάλληλος αυτός, ο παντογνώστης του Κ.Ε.Π., να γνωρίζει όλες αυτές τις γλώσσες, να μπορεί να διαπιστώσει αν πραγματικά ισχύουν αυτά τα χαρτιά ή αν οι οργανισμοί που τα υπογράφουν πράγματι, έχουν μία υπόσταση ή αν αυτό είναι κάποιο πλαστογραφημένο έγγραφο; Πώς ακριβώς θα τα γνωρίζει;
Τα καταθέτω και αυτά στα Πρακτικά για να γνωρίζουμε εδώ με ποιον τρόπο νομοθετούμε.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ηλίας Πολατίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Με τη δημιουργία κάποιων εξειδικευμένων κέντρων παροχής υπηρεσιών, όλοι οι κοινοτικοί θα μπορούν να παίρνουν άδεια παροχής υπηρεσιών στην Ελλάδα. Πολύ ωραία! Για τους Έλληνες θα ισχύει το ίδιο; Δεν είναι διατυπωμένο σαφώς. Δηλαδή, ο αλλοδαπός θα μπορεί από την Ισπανία να έρθει να πάρει ηλεκτρονικά τις αποφάσεις, να στέλνει μη επικυρωμένα έγγραφα, αλλά για τους Έλληνες θα ισχύει ό,τι ισχύει και σήμερα; Είναι μία παράξενη ισότητα, στην οποία βέβαια μας έχει συνηθίσει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία σε ό,τι έχει σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Απαγορεύονται ρητά οι απαιτήσεις, όπως η κατοικία των υπαλλήλων της επιχείρησης στην επικράτεια. Άρα, είναι βέβαιο ότι αυτό το εισόδημα θα φύγει έξω από την ελληνική επικράτεια, το όποιο εισόδημα εισπράξουν οι υπάλληλοι της επιχείρησης για την παροχή της υπηρεσίας, ιδιαιτέρως στις περιοχές των συνόρων, διότι εμείς έχουμε χερσαία σύνορα με χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρα μπορεί να υπάρχει αυθημερόν μετακίνηση εργαζομένων.
Δεν υπάρχει η υποχρέωση εγγραφής σε επιμελητήριο, εφόσον είναι εγγεγραμμένοι σε ένα επιμελητήριο της χώρας προελεύσεως. Γιατί για τους Έλληνες υπάρχει υποχρέωση εγγραφής στο επιμελητήριο, προκειμένου να μπορούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους, ενώ δεν υπάρχει γι’ αυτούς; Αν, δηλαδή, σε κάποια χώρα στην Ελλάδα είναι 50 ευρώ το μηνιαίο κόστος της συμμετοχής στο επιμελητήριο και σε μια άλλη χώρα είναι μισό ευρώ -στην Εσθονία για παράδειγμα- αυτό τι σημαίνει; Δεν έχει ένα πλεονέκτημα η εσθονική επιχείρηση έναντι της ελληνικής; Έτσι θα γίνει ο ανταγωνισμός; Και για ποιο λόγο να μην πάει η ελληνική επιχείρηση και να ανοίξει κάπου ένα εικονικό παράρτημα, να κάνει μάλλον μία μεταφορά της έδρας και να έρθει εδώ ως ξένη επιχείρηση, αφού θα έχει πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα;
Υπάρχει πραγματικά μία πολύ πονηρή δήλωση για την αμοιβαιότητα με το κράτος προελεύσεως. Δηλαδή, μπορεί το ξένο κράτος να απαγορεύει την πρόσβαση στους Έλληνες, αλλά παρόλα αυτά, η Ελλάδα να είναι υποχρεωμένη να έχει ανοιχτή την αγορά της προς τους υπηκόους των ξένων χωρών. Αυτό είναι στο άρθρο 15 παράγραφος 4. Και υπάρχει, επίσης, η απαγόρευση απαιτήσεως προεγγραφής σε επαγγελματικά μητρώα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Επίσης, ένα πολύ σημαντικό θέμα είναι ότι δεν υπάρχει η υποχρέωση ασφάλισης επαγγελματικής ευθύνης στην Ελλάδα, δηλαδή, απαγορεύεται στην Ελλάδα να ζητήσει να υπάρχει ασφάλιση για τον επαγγελματικό κίνδυνο, για την κακή παροχή υπηρεσιών από αυτούς που αποδέχονται τις υπηρεσίες του συγκεκριμένου παρόχου. Άρα, να είναι στην ουσία «κρεμάμενος στον άνεμο». Και επίσης, υπάρχουν πολλά προβλήματα για τις διαδικασίες ενημερώσεως από και προς ξένα κράτη.
Το νομοσχέδιο αφορά περίπου 2,7 εκατομμύρια εργαζομένους, αναφέρεται στο 60,41% της προστιθέμενης αξίας της οικονομίας σε σύνολο 78% του πρωτογενούς τομέα. Δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν, επίσης, το εισόδημα το οποίο θα πέσει, η ανεργία η οποία θα δημιουργηθεί από τις επιχειρήσεις οι οποίες θα κλείσουν, γιατί η «πίτα δεν αυξάνει». Αν υπάρχουν δέκα κτίρια, τα οποία πρέπει να καθαριστούν, όσους και να φέρουμε, ό,τι εθνικότητος και αν είναι αυτοί, τα κτίρια, δηλαδή, το συνολικό αντικείμενο θα είναι δέκα. Δεν πρόκειται να αυξηθούν. Άρα, εάν έρθουν οι ξένοι, θα υπάρξει ανεργία στην Ελλάδα. Εάν υπάρξει μείωση των εισοδημάτων, αυτό θα δημιουργήσει μειωμένα φορολογικά έσοδα στο κράτος και μάλιστα, στην περίπτωση αυτή της κρίσεως.
Οι επιπτώσεις στην ανεργία σε συγκεκριμένους τομείς και σε συγκεκριμένες περιοχές θα είναι τεράστιες, ιδιαιτέρως στη Μακεδονία και τη Θράκη, λόγω της γειτνιάσεως με τη Βουλγαρία και της δυνατότητας των αυθημερόν μετακινήσεων, με προφανείς εθνικούς, αλλά και κοινωνικούς κινδύνους.
Και το βασικό πρόβλημα είναι ότι ξεπερνώντας το ραγιαδισμό που έχετε τα δύο κόμματα, επιτέλους πρέπει να βάλετε μία προτεραιότητα εάν υπάρχουν ή όχι ελληνικά συμφέροντα ή εάν υπάρχει ένα νεφελώδες ευρωπαϊκό συμφέρον, χάριν του οποίου πρέπει να θυσιαστούν τα ελληνικά.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον Ειδικό Αγορητή του Λ.Α.Ο.Σ., τον κ. Ηλία Πολατίδη.
Ο Ειδικός Αγορητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο κ. Δημήτριος Παπαδημούλης, έχει το λόγο από τη Έδρα της Βουλής για δεκαπέντε λεπτά, επίσης.
Έχετε το λόγο, κύριε συνάδελφε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, το συζητούμενο νομοσχέδιο έχει δύο χαρακτηριστικά.
Πρώτον, θα αποδειχθεί όταν αρχίσει η εφαρμογή του ότι έχει μία πολύ μεγάλη σημασία, μία πολύ μεγάλη επίπτωση στη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας, γιατί επηρεάζει την αγορά των υπηρεσιών που παράγει πάνω από το 70% του Α.Ε.Π.. Και παρόλα αυτά, συζητείται στην Ελληνική Βουλή με διαδικασίες «ψεκάστε, ψηφίστε, τελειώσαμε» ερήμην, κυριολεκτικά, της κοινωνίας και εν αγνοία της. Και αυτό είναι έλλειμμα δημοκρατίας, έλλειμμα ενημέρωσης των Ελλήνων πολιτών και αυτών που δουλεύουν ως εργαζόμενοι σε εταιρείες παροχής υπηρεσιών και των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα των υπηρεσιών, που είναι κυρίως μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Το δεύτερο είναι ότι γύρω από αυτό το νομοσχέδιο με τη μορφή της Οδηγίας, το Ευρωκοινοβούλιο ασχολήθηκε τουλάχιστον τρία χρόνια. Και όταν λέμε «ασχολήθηκε», το λέω πάρα πολύ κομψά, «έγινε της μουρλής», έγινε έντονη πολιτική και κοινωνική αντιπαράθεση, μέσα και έξω από το Ευρωκοινοβούλιο, τεράστιες συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις απόψεων, συμφερόντων κ.λπ..
Γιατί το λέω αυτό; Διότι έρχεται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με μία καθυστέρηση χρόνων. Είμαστε, αν όχι οι τελευταίοι, από τους πολύ τελευταίους που ενσωματώνει την Οδηγία του 2006 στο Εθνικό Δίκαιο και μάλιστα, με την πιο ευτελή μέθοδο, με τη μέθοδο του copy-paste που λένε όσοι χρησιμοποιούν υπολογιστές, με τη μέθοδο, δηλαδή, της αντιγραφής.
Το δεύτερο που μας διδάσκει αυτό το νομοσχέδιο είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους έχουμε φθάσει και σ’ αυτό το μέγεθος της οικονομικής κρίσης. Δηλαδή, τα κόμματα που κυβερνούν, άλλα να λένε όταν είναι στην Αντιπολίτευση και άλλα να πράττουν όταν γίνονται Κυβέρνηση.
Στο Ευρωκοινοβούλιο, όταν συζητήθηκε για χρόνια αυτή η Οδηγία, την οποία αντιγράφει ουσιαστικά το συζητούμενο νομοσχέδιο, οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αρνήθηκαν να δώσουν θετική ψήφο. Οι επτά από τους οκτώ Ευρωβουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αρνήθηκαν να δώσουν θετική ψήφο. Το Νοέμβριο του 2006, ο επικεφαλής των Ευρωβουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο κ. Λαμπρινίδης, έλεγε ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία πώς θα ερμηνευτούν από την κάθε Κυβέρνηση αυτές οι ασάφειες που έχει η Οδηγία -επειδή τότε ήταν Κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία- και έλεγε ότι η τελική μορφή που θα πάρει αυτή η Οδηγία από την ελληνική Κυβέρνηση, θα κρίνει αν θα πάει προς το καλό ή προς το κακό ή εν πάση περιπτώσει αν θα μειωθούν τα αρνητικά της.
Η κυρία Ματσούκα, επίσης Ευρωβουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., επίσης το Νοέμβριο του 2006 -αυτά θα τα δώσω για τα Πρακτικά- λέει επί λέξει «το νεοφιλελεύθερο πνεύμα παραμένει στην κοινή θέση του συμβουλίου» Αυτό, δηλαδή, που τελικά νομοθετήθηκε.
(AM)
(2AM)
Και στο επίμαχο άρθρο για την αρχή της χώρας καταγωγής, επικρατεί η αρχή της ασάφειας. Παρακαλώ αυτά στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Δημήτριος Παπαδημούλης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και το ερώτημά μου είναι το εξής: Επί τρία χρόνια και παραπάνω, έκλωθε η προηγούμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αυτό το θέμα, είχε ετοιμάσει ένα νομοσχέδιο και δεν πρόλαβε η Κυβέρνηση Καραμανλή να το φέρει.
Μας φέρνει σήμερα ένα νομοσχέδιο η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αν θέλει να είναι στοιχειωδώς συνεπής με αυτά που έλεγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ως Αντιπολίτευση -γιατί αρνούμαι να δεχθώ ότι επτά στους οχτώ Ευρωβουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκαναν του κεφαλιού τους και ήταν εκτός γραμμής, τη γραμμή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εξέφραζαν- μπορείτε να μας πείτε, κύριε Υπουργέ, όταν πάρετε το λόγο, ποιες είναι οι διαφορές του σχεδίου νόμου που φέρνει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., από το σχέδιο νόμου που είχε ετοιμάσει η Νέα Δημοκρατία; Να μας πείτε, σε κάθε άρθρο, ποιες είναι οι διαφορές που θωρακίζουν το δημόσιο συμφέρον, τα συμφέροντα των εργαζομένων, τα συμφέροντα των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην αγορά των υπηρεσιών.
Η ευρωομάδα της Αριστεράς καταψήφισε αυτή την Οδηγία, στο σύνολό της. Και είχα την τύχη και την τιμή ως ευρωβουλευτής τότε να είμαι και εισηγητής εκ μέρους όλης της ευρωομάδας της Αριστεράς, διότι παρά τις προσπάθειες και τις πιέσεις που κάναμε και τα εργατικά συνδικάτα και οι αριστερές δυνάμεις μέσα στο Κοινοβούλιο, η πολύ κακή αρχή της χώρας προέλευσης, ότι θα έρχεται δηλαδή εδώ η επιχείρηση με έδρα τη Βουλγαρία ή τη Ρουμανία ή την Τσεχία και θα δουλεύει με μισθούς, κοινωνική ασφάλιση, προστασία της εργατικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Τσεχίας, αυτή αντικαταστάθηκε από την ασαφή διάταξη που λέει ότι το πώς θα γίνονται αυτά, θα τα κρίνει το δικαστήριο. Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, το ΔΕΚ.
Δηλαδή, μπορεί η εθνική αρχή, η Ελληνική Βουλή, η Κυβέρνηση να βάλει κάποιους περιορισμούς, αλλά προσέξτε, αυτοί οι περιορισμοί θα πρέπει να είναι δίκαιοι, αναλογικοί και να μην προσβάλουν την ελευθερία του επιχειρείν και την ενιαία αγορά υπηρεσιών. Δηλαδή, θα κρίνει -με βάση αυτό που περιλαμβάνει και το νομοσχέδιο- το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων εάν ένας περιορισμός, υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, υπέρ του Έλληνα εργαζόμενου, υπέρ της ελληνικής επιχείρησης συνάδει με την ελευθερία του επιχειρείν.
Τι λέει όμως η νομολογία των ευρωπαϊκών δικαστηρίων μέχρι τώρα; Δεν είμαστε σε μηδενική βάση. Όσες φορές συγκρούστηκε το συμφέρον των μεγάλων επιχειρήσεων με τα δικαιώματα των εργαζομένων και τις κατακτήσεις της εθνικής νομοθεσίας, κέρδισε το κεφάλαιο και έχασε η προστασία των εργαζομένων.
Υπόθεση Viking Line, μια διαμάχη ανάμεσα στα φιλανδικά συνδικάτα και μια εταιρεία, η οποία έκανε το δρομολόγιο και το κάνει Φιλανδία-Εσθονία. Αυτοί αποφάσισαν να εφαρμόσουν προδιαγραφές Εσθονίας, χαμηλότερα μεροκάματα, μισθοί και συνθήκες γαλέρας και να προσφέρουν υπηρεσίες στη Φιλανδία. Προσέφυγαν τα φιλανδικά συνδικάτα στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και το δικαστήριο δικαίωσε τους εφοπλιστές.
Το ίδιο έγινε με μια επιχείρηση η οποία έφτιαχνε σχολεία στη Σουηδία με Εσθονούς και Λετονούς εργάτες με προδιαγραφές Εσθονίας και Λετονίας. Πήγαν και εκεί οι Σουηδοί –τα λέω αυτά γιατί ο Πρωθυπουργός λέει ότι θέλει να μας κάνει Δανία του Νότου- και έχασαν και αυτοί την υπόθεση.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι γεμάτο τρύπες, μέσω των οποίων θα μπορεί μια εταιρεία με έδρα χαμηλού κόστους, με έδρα περιορισμένης προστασίας των εργατικών δικαιωμάτων, περιορισμένης προστασίας των περιβαλλοντικών δικαιωμάτων, να έρθει εδώ, να προσφέρει υπηρεσίες -βοήθεια στο σπίτι, υπηρεσίες καθαρισμού κτηρίων, catering, τουριστικές υπηρεσίες, διαφημιστικές υπηρεσίες- και να βαφτίζει τους μισθωτούς εργαζόμενους με μπλοκάκι, για να παρακάμπτει τη δυνατότητα ελέγχου της εθνικής εργατικής νομοθεσίας, να χτυπάει τις δουλειές και να μειώσει και το μερίδιο των ελληνικών επιχειρήσεων και να αυξήσει και την ανεργία των εργαζομένων.
Σε μια στιγμή ύφεσης, τι μέτρα παίρνει το νομοσχέδιο εκεί που υπάρχουν γκρίζες ζώνες και ασάφειες, για να θωρακίσει τα ελληνικά συμφέροντα και τα συμφέροντα κυρίως των εργαζομένων; Να το πω πιο απλά. Υπάρχει ο κίνδυνος του αθέμιτου ανταγωνισμού και αυτό που λένε οι ειδικοί, κοινωνικού ντάμπινγκ δηλαδή, μια διαρκής συμπίεση προς τα κάτω. Χαμηλότερα μεροκάματα, χαμηλότεροι μισθοί, χαμηλότερες συνθήκες εργασίας.
Εμείς, θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο και επί της αρχής και στο σύνολο για τους ίδιους λόγους που ως ευρωομάδα της Αριστεράς το καταψηφίσαμε ομόφωνα και στο Ευρωκοινοβούλιο.
Αλλά, σας προκαλούμε και σας προσκαλούμε, κύριε Υπουργέ και κύριε Παπουτσή, για να είστε στοιχειωδώς συνεπείς με αυτά που η ευρωομάδα σας, έλεγε στο Ευρωκοινοβούλιο: Εξαιρέστε ρητά, τις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας από την ισχύ αυτού του νομοσχεδίου, γιατί η διατύπωση: «Μη οικονομικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος» είναι τόσο ασαφής, τόσο «λάστιχο» που είναι επικίνδυνη. Αντί να γίνει ρήτρα προστασίας, θα γίνει μπούμερανγκ σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος.
Βάλτε μια διάταξη που να λέει ρητά οι επιχειρήσεις κοινής ωφελείας, όπως ορίζονται από το Σύνταγμα το ελληνικό, εξαιρούνται από την ισχύ αυτού του νόμου.
Δεύτερον, υπάρχει ένας Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, που προβλέπει το δικαίωμα στην απεργία, το δικαίωμα στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και όχι στις ατομικές συμβάσεις, που καθιστούν αδύναμο τον εργαζόμενο και ο οποίος είναι παράρτημα των ευρωπαϊκών συνθηκών. Βάλτε μια διάταξη μέσα σ’ αυτό το νομοσχέδιο που να λέει: Όσα προβλέπονται σε αυτόν τον χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων και κατοχυρώνουν εργατικά δικαιώματα, δικαιώματα των ασθενέστερων, ισχύουν απολύτως.
Το λέω αυτό, γιατί ακόμη και τέσσερα χρόνια μετά, ακόμη και αν πει κανείς ότι, οι Ευρωβουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αδίκως δεν έδωσαν θετική ψήφο, έκαναν λάθος, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. άλλαξε, οι συνθήκες άλλαξαν, οι συνθήκες ωρίμασαν. Δεν υπάρχουν πια διαφορές Νέας Δημοκρατίας και ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε αυτό το νομοσχέδιο και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποφάσισε να μεταφέρει ουσιαστικά το νομοσχέδιο της Νέας Δημοκρατίας προς ψήφιση στην Ολομέλεια.
Ακόμη και στην Επιτροπή υπήρχαν μέλη, συνάδελφοι της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας οι οποίοι χωρίς να προχωρούν σε μια συνολική απόρριψη και κριτική, όπως κάνει η κοινοβουλευτική μας ομάδα, έβαλαν τις ανησυχίες τους και τις ενστάσεις τους. Και σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, να δώσετε μια απάντηση και σ’ αυτές τις ενστάσεις που πιστεύω ότι είναι ενστάσεις και ενός μεγάλου μέρους της εκλογικής και της κοινωνικής σας βάσης.
Ο συνάδελφος κύριος Γείτονας, λέει: Έχουν λυθεί όλα τα προβλήματα σε σχέση με τις επιπτώσεις στην αγορά εργασίας και στην ελληνική οικονομική πραγματικότητα; Έχουν δοθεί εγγυήσεις από την Κυβέρνηση ότι η ενσωμάτωση αυτή θα εξασφαλίσει τη σωστή κατεύθυνση εφαρμογής της Οδηγίας;
Τι γίνεται με τις κοινωνικές υπηρεσίες; Ο κ. Κουσελάς λέει: Οι Ευρωβουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν αρνητικοί και στη δεύτερη ανάγνωση μετά τις αλλαγές, απείχαν. Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εφησυχάζουν. Το είπε πριν από λίγες μέρες στην Επιτροπή.
Και σας ρωτώ και επαναλαμβάνω, σας τα λέμε εμείς, σας τα λένε και άλλοι, σας τα λένε και δικοί σας Βουλευτές. Παρακαλώ εξηγήστε μου πού διαφέρει το νομοσχέδιο αυτό με το νομοσχέδιο της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο κατακεραυνώνατε ως νεοφιλελεύθερο; Και θα το καταψηφίζατε αν το έφερνε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και δεν καθυστερούσε και σ’ αυτό, όπως συνήθιζε η Νέα Δημοκρατία να κάνει.
Και ένα τελευταίο. Το θέμα δεν θίγει μόνο τους εργαζόμενους. Δεν θίγει μόνο τους επισφαλώς εργαζόμενους. Δεν θίγει μόνο αυτούς οι οποίοι θα μεταμφιεστούν από μισθωτούς, σε εργαζόμενους με μπλοκάκια, τάχα αυτοαπασχολούμενους, για να μπορέσει ο Έλληνας εργοδότης να συναγωνιστεί τον ανταγωνισμό της ξένης εταιρείας, η οποία θα έρθει με χαμηλότερο κόστος και θα του πάρει τη δουλειά. Θίγει και ένα μεγάλο κομμάτι μικρομεσαίων επιχειρήσεων οι οποίες ήδη βρίσκονται οριακά.
(PS)
(2XS)
Ολοκληρώνω στο χρόνο μου, κύριε Πρόεδρε.
Ιδιαίτερα σε μας όλα αυτά που σας είπα έχουν και μια διάσταση που είναι ακόμη πιο επείγουσα. Γιατί; Γιατί είμαστε γείτονες με χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χαμηλού κόστους. Με την Βουλγαρία έχουμε κοινά σύνορα. Με την Ρουμανία είμαστε επίσης πολύ κοντά. Οι αποστάσεις μειώνονται στην εποχή μας για τις επιχειρήσεις και ιδιαίτερα για τις επιχειρήσεις των υπηρεσιών. Αν δεν θωρακίσουμε τα συμφέροντα των εργαζομένων, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αφεθούμε στην νεοφιλελεύθερη νομολογία που χρησιμοποιώντας ως εργαλείο το δικαστήριο των ευρωπαϊκών κοινοτήτων θα επαναφέρει και θα βρικολακιάσει, πλήρως, την αρχική έκθεση Μπολκεστάϊν, μέσω της ερμηνείας των δικαστικών αποφάσεων, τότε πολύ φοβάμαι ότι πολλοί θα κάνουν την αυτοκριτική τους, γιατί δεν ασχολήθηκαν όσο έπρεπε με αυτό το νομοσχέδιο, είτε όντας μέσα σε αυτήν την Αίθουσα, είτε από τους φορείς των εργαζομένων ή των κοινωνικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στο χώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στον τομέα των υπηρεσιών.
Για παράδειγμα, η ΓΣΕΕ τότε είχε σηκώσει μπαϊράκι εναντίον της Οδηγίας Μπολκεστάϊν, όπως τροποποιήθηκε. Μιλούσε για τον νεοφιλελευθερισμό, τις ασάφειες, τους κινδύνους κ.λπ., κ.λπ.. Τώρα τελευταία, την ηγεσία της ΓΣΕΕ σε αυτό το θέμα, δεν την ακούω να μιλάει για τους ίδιους κινδύνους.
Ελπίζω, κύριε Πρόεδρε, ότι μέχρι να τελειώσει η ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου και μέσα στην Αίθουσα και έξω από αυτήν θα αυξηθούν οι φωνές που υπερασπίζονται και το συμφέρον των εργαζομένων και το συμφέρον των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα της ελληνικής οικονομίας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Παπαδημούλη.
Εδώ ολοκληρώθηκε ο κύκλος των Ειδικών Αγορητών. Εισερχόμεθα στους αγορητές επί της αρχής. Πρώτος ο Βουλευτής, ο συνάδελφος, o κύριος Κωνσταντίνος Γείτονας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Στη σωστή μας θέση.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Οδηγία που συζητούμε και η οποία ενσωματώνεται με το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου στο Ελληνικό Δίκαιο είναι σχετική με την ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς στον τομέα των υπηρεσιών είτε με εγκατάσταση, είτε χωρίς εγκατάσταση.
Έχει ιδιαίτερη βαρύτητα δεδομένου ότι ακουμπά στον τριτογενή τομέα, πολύ σημαντικό για την οικονομία μας. Οι υπηρεσίες, όπως ξέρουμε, συμβάλλουν περίπου στο 60% της προστιθέμενης αξίας της οικονομίας μας και περίπου στο 58% της απασχόλησης.
Ιδιαίτερα δε σε αυτήν την περίοδο, σε αυτήν την οικονομική κρίση που περνάμε, με την ύφεση και με την αυξανόμενη ανεργία, θεωρητικά η απελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών θα μπορούσε να συμβάλει θετικά στην ενίσχυση της οικονομικής μεγέθυνσης και των θέσεων εργασίας.
Η συγκεκριμένη Οδηγία είναι γνωστή, παλαιότερα, ως Οδηγίας Μπολκεστάϊν. Πέρασε από τα σαράντα κύματα -το ξέρουμε- στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μακρά διαβούλευση ώσπου να πάρει τη σημερινή της τελική μορφή. Είναι σαφώς βελτιωμένη σε σχέση με το προηγούμενο, απαράδεκτο εν πολλοίς, κείμενο, που είχε τότε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων και στο Ευρωκοινοβούλιο, από ευρωβουλευτές ιδιαίτερα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όσο και της Αριστεράς.
Κυρίως η αντίδραση ήταν σε ό,τι αφορούσε την διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών με απόσπαση εργαζομένων. Με την αλλαγή που έγινε -για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους- και την εφαρμογή του εργατικού δικαίου της χώρας υποδοχής και όχι της χώρας προέλευσης διορθώθηκαν τα πράγματα. Πραγματικά αποφεύγεται ο κίνδυνος του κοινωνικού ντάμπινγκ που υπήρχε με το αρχικό κείμενο της Οδηγίας.
Όσον αφορά το περιεχόμενο της Οδηγίας επαναλαμβάνω ορισμένες παρατηρήσεις, κύριε Υπουργέ -άκουσα να αναφέρεται προηγουμένως και ο Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ πάνω σε αυτές τις παρατηρήσεις μου- επαναλαμβάνω έναν προβληματισμό που διατύπωσα στην Επιτροπή για το πεδίο εφαρμογής της. Το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας είναι λίγο θολό. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ των μη οικονομικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος και των υπηρεσιών γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος.
Όπως, επίσης να πω ένα άλλο παράδειγμα που είναι πιο κατανοητό. Ενώ εξαιρούνται κοινωνικές υπηρεσίες, όπως λέει, για την στήριξη ατόμων που έχουν μονίμως ή προσωρινά ανάγκη, εντάσσει στην Οδηγία το πρόγραμμα «Βοήθειας στο σπίτι» που είναι ακριβώς μια κατ’ εξοχήν κοινωνική υπηρεσία γι’ αυτούς τους λόγους.
Γιατί επιμένω σε αυτό, ότι κάπου το θολό περιεχόμενο πρέπει να ξεκαθαριστεί; Γιατί πιστεύω ότι η ασάφεια μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα σε σχέση με την εφαρμογή, ιδιαίτερα σε ευαίσθητους τομείς. Είναι επομένως απαραίτητο να υπάρξει αποσαφήνιση και εξειδίκευση μέσα από το παράγωγο δίκαιο, αναφέρουμε και τυχόν διατάγματα είτε υπουργικές αποφάσεις, ώστε να αποφευχθούν οποιεσδήποτε ενδεχόμενες αρνητικές επιπτώσεις στην ελληνική πραγματικότητα.
Μέσα από την εξειδίκευση, επομένως -για να απαντήσω και σε κριτική που ακούστηκε προηγουμένως από αυτό το Βήμα- θα κριθεί το αποτέλεσμα της Οδηγίας. Άλλωστε αυτό επισημαίνεται και στην Έκθεση αξιολόγησης, αναφέρομαι στη σελίδα 11, παρ. 2, στο κεφάλαιο Καταλληλότητα και θα πω μετά κάποια πράγματα παραπάνω για την Έκθεση αξιολόγησης.
Επίσης, η αναφορά στην Έκθεση αξιολόγησης στη ρευστή διεθνή οικονομική συγκυρία, που έχει ως αποτέλεσμα τα δεδομένα να επανεξετάζονται πάντα και σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο καθιστά, πιστεύω, ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη να διαμορφωθούν όλες εκείνες οι απαιτούμενες εγγυήσεις, ώστε η Οδηγία να έχει ένα θετικό αντίκρισμα, να έχει μια προστιθέμενη αξία πραγματικά για την ελληνική κοινωνία.
Αναφερόμενος στην Έκθεση αξιολόγησης θέλω, κύριε Υπουργέ, να χαιρετήσω το γεγονός –είναι ένα αξιοσημείωτο γεγονός και πρόοδος- ότι καταθέσατε στην Επιτροπή Έκθεση αξιολόγησης των συνεπειών ρυθμίσεων της Οδηγίας στην Ελληνική οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα.
Είναι κάτι το οποίο είναι απαραίτητο, είναι αναγκαίο να γίνεται, είναι κάτι το οποίο το ζητούσαμε, έτσι ώστε το ελληνικό Κοινοβούλιο όταν πρόκειται για ενσωμάτωση Οδηγιών να μην περιορίζεται στην τυπική επικύρωση, «γουρούνι στο σακί» θα έλεγα, χωρίς γνώση των συνεπειών και των επιπτώσεων.
Γι’ αυτό και χαιρετίζω αυτό το γεγονός. Αυτό καλύπτει ένα μεγάλο μέρος από το δημοκρατικό έλλειμμα που υπάρχει σε σχέση με το ρόλο του ελληνικού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων, γενικότερα, στην επεξεργασία και ψήφιση Οδηγιών. Αποτελεί ένα βήμα μπροστά. Βέβαια παραμένει ακόμη το δημοκρατικό έλλειμμα της ουσιαστικότερης συμμετοχής του ελληνικού Κοινοβουλίου και των άλλων εθνικών κοινοβουλίων στη διαδικασία διαμόρφωσης των Οδηγιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που το προβλέπει και η καινούρια συνθήκη, κύριε Υπουργέ, και το περιλαμβάνει και ο νέος τροποποιημένος Κανονισμός της Βουλής.
Αυτό το έλλειμμα θα πρέπει να καλυφθεί το ταχύτερο, δεδομένου ότι-αυτό δεν αφορά την Κυβέρνηση, αφορά τις λειτουργίες της Βουλής- μεγάλο μέρος πια του εσωτερικού μας δικαίου διαμορφώνεται μέσα από τις κοινοτικές Οδηγίες.
Πριν κλείσω -για να μην φάω άλλο χρόνο- θα κάνω μια παρατήρηση στο δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου και ιδιαίτερα στην παρ. 2 του άρθρου 40. Εκεί προβλέπεται η δυνατότητα εκποίησης χωρίς δημόσιο πλειοδοτικό διαγωνισμό περιουσιακών στοιχείων μιας επιχείρησης, από τον εκκαθαριστή να γίνει αυτό, όταν αυτά κινδυνεύουν από φθορά, προσέξτε, ή η διατήρησή τους είναι δαπανηρή.
Αφορά, όπως ειπώθηκε την Ολυμπιακή. Πράγματι η συγκεκριμένη διάταξη παραπέμπει στο νόμο για την Ολυμπιακή, αλλά θεωρώ ότι πρέπει να αποσαφηνιστεί πάλι με δήλωση και νομίζω ότι από την Επιτροπή έγινε, να γίνει και εδώ ότι περιορίζεται μόνο σε αυτό.
Σε κάθε, όμως, περίπτωση, κύριοι Υπουργοί, για λόγους διαφάνειας, εγώ πιστεύω ότι θα πρέπει να διασφαλίζεται, μπορεί να μην γίνεται με δημόσιους μειοδοτικούς διαγωνισμούς σε αυτήν την ειδική περίπτωση, αλλά σε κάθε περίπτωση και σε αυτήν θα πρέπει να διασφαλίζεται ως ελάχιστος όρος η δημοσιότητα σε όλη τη διαδικασία.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον Βουλευτή Β’ Αθηνών κ. Κωνσταντίνο Γείτονα.
(BS)


02PS
Παιδιά από την Πάτρα οι δυο επόμενοι συνάδελφοι: ο κ. Μπεκίρης της Νέας Δημοκρατίας από τον Νομό Αχαΐας. Να ετοιμάζεται μετά και ο κ. Χρυσανθακόπουλος από το ΛΑΟΣ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω Δυτικά Θεωρεία παρακολουθούν την συνεδρίαση, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της Αίθουσας Ελευθερίου Βενιζέλου και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτηρίου της Βουλής και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής των Ελλήνων, 27 μαθητές και μαθήτριες και 2 εκπαιδευτικοί από το Εσπερινό Γενικό Λύκειο Αγίων Αναργύρων Αττικής.
Καλώς ήρθατε.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Από την Νέα Δημοκρατία έχει το λόγο ο αγορητής κ. Μιχαήλ Μπεκίρης. Έχετε 7 λεπτά, κύριε συνάδελφε.
ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΕΚΙΡΗΣ: Κυρία και κύριοι Βουλευτές, η χώρα, η κοινωνία, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες ζούμε πρωτόγνωρες για την ιστορία μας καταστάσεις. Η διεθνής οικονομική κρίση, την οποία δεν αντιλαμβάνονταν μέχρι την Τετάρτη Οκτωβρίου 2009 οι σημερινοί κυβερνώντες, απειλεί σε συνδυασμό με τις προχειρότητες και τον ερασιτεχνισμό της Κυβέρνησης Παπανδρέου να διαλύσουν τον κοινωνικό ιστό της χώρας. Από τα λαϊκίστικα συνθήματα, την αισχρή κοροϊδία ότι τάχα λεφτά υπάρχουν, ότι μπορούν να εισπράξουν άμεσα 31 δισεκατομμύρια για να σώσουν την οικονομία και να ασκήσουν υποτίθεται φιλολαϊκή πολιτική, φτάσαμε στις 5 Οκτωβρίου, μια μέρα μετά τις εκλογές, να λένε ότι το κράτος χρεοκόπησε, ότι εκχωρούν μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας, ότι είμαστε Τιτανικός που βουλιάζει και άλλα συναφή τραγελαφικά επιχειρήματα που μας οδήγησαν όμως στο σημερινό ακραίο σημείο.
Σε ποιον ανήκει η ευθύνη για τις δηλώσεις περί χρεοκοπίας της χώρας; Σε ποιον ανήκει η ευθύνη ότι η ανακοίνωση του ελλείμματος της τάξεως του 12,7% δεν συνοδεύτηκε από άμεσα μέτρα; Σε ποιον ανήκει η ευθύνη για την πλήρη και τραγική ανυπαρξία αναπτυξιακών μέτρων; Σε ποιον ανήκει η ευθύνη του οικονομικού στραγγαλισμού και της ασφυξίας των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων, των μισθωτών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που κλείνουν κατά εκατοντάδες καθημερινά; Σε ποιον ανήκει η ευθύνη που μέχρι σήμερα υπάρχουν μόνο ταμειακού χαρακτήρα μέτρα; Σε ποιον ανήκει η ευθύνη που ανοίγουν οι πύλες της χώρας με μεγάλη άνεση στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενώ κανείς από την Κυβέρνηση δεν έχει το θάρρος να βγει να πει στους Έλληνες πολίτες τι σημαίνει αυτό για το μέλλον της χώρας;
Οι ευθύνες, κύριε Υπουργέ, βαραίνουν αποκλειστικά και μόνο τη δική σας Κυβέρνηση, μια Κυβέρνηση κατώτερη των περιστάσεων που παραπλάνησε λέγοντας ψέματα προεκλογικά και μετεκλογικά, ενώ ήξερε από πριν την αλήθεια -όπως δημοσίως έχουν πει και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος αλλά και ο Επίτροπος Αλμούνια- και προσπαθεί να πείσει με την αμέριστη συνδρομή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ότι φταίνε όλοι οι άλλοι. Αλλά αυτή η κοροϊδία έχει και τα όριά της.
Εμείς αντί του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που θα είναι καταστροφικό για τον τόπο, σας προτείναμε δέσμη μέτρων για τα οποία αδιαφορείτε. Είναι καιρός να αντιληφθείτε ότι μεταθέτοντας το πρόβλημα στο μέλλον η χώρα θα βυθίζεται ακόμα περισσότερο στην ύφεση. Ξεχάστε την μονοδιάστατη τακτική σας για ταμειακού χαρακτήρα μέτρα και ασχοληθείτε με σοβαρές διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος μας, που έχει ανάγκη η χώρα για να βγει από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης.
Στην Ελλάδα κάνουμε όλοι διαχρονικά ένα μεγάλο λάθος. Νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα και ότι έχουμε λύσεις για όλα. Δυστυχώς δεν είναι έτσι. Διεθνείς και εγχώριοι οργανισμοί προτείνουν μια σειρά από διαρθρωτικές αλλαγές. Γιατί δεν τους ακούμε; Γιατί δεν ακούμε τις προτάσεις του ΟΟΣΑ και του ΙΟΒΕ; Γιατί δεν προχωράτε στην κατάρτιση προϋπολογισμού βάσει στόχων και προγραμμάτων;
Θα ήθελα πάλι να προτείνω την τακτική ενημέρωση της Βουλής για τα στοιχεία του προϋπολογισμού σε μηνιαία βάση και την ίδρυση μιας κοινοβουλευτικής επιτροπής έτσι ώστε να υπάρξει η υιοθέτηση ενός αυστηρότερου δημοσιονομικού κανονισμού.
Προτάσεις και σκέψεις όμως, κύριε Υπουργέ, υπάρχουν πολλές. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει ούτε η διάθεση αλλά ούτε το θάρρος να προχωρήσετε στις αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος μας.
Μια τέτοια ευκαιρία είναι και η ενσωμάτωση της οδηγίας που συζητούμε σήμερα. Μια οδηγία που αποσκοπεί στην διευκόλυνση της άσκησης θεμελιωδών κοινοτικών ελευθεριών όπως είναι η ελεύθερη εγκατάσταση φυσικών και νομικών προσώπων στον τριτογενή τομέα και της ελεύθερης εγκατάστασης των υπηρεσιών, με στόχο την βαθμιαία απλοποίηση της νομοθεσίας που διέπει τον τομέα των υπηρεσιών, τη λειτουργία στη χώρα μας κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης για τους παρόχους των υπηρεσιών αλλά τους αποδέκτες αλλά και η καταγραφή της νομοθεσίας που διέπει τις υπηρεσίες προκειμένου να προχωρήσουμε σε αξιολόγηση διατάξεων που ωφελούν ή και εμποδίζουν, κατά περίπτωση, αυτές τις υπηρεσίες. Αποτελεί δηλαδή, μια κεντρική κατεύθυνση.
Δυστυχώς, όμως, από την ανάγνωση και την μελέτη των πρακτικών της αρμόδιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής που επεξεργάστηκε το παρόν σχέδιο νόμου αλλά και από κατά καιρούς δηλώσεις στελεχών της Κυβέρνησης δείχνετε να μην αντιλαμβάνεστε τις κοινοτικές οδηγίες ως μια ευκαιρία ανάπτυξης της οικονομίας και της διοίκησης αλλά ως μια τυπική, νομικού χαρακτήρα, διαδικαστική πράξη χωρίς απολύτως καμία συνέχεια. Και αυτή η διαπίστωση αν επαληθευτεί στην πράξη είναι πολύ επικίνδυνη για τον τόπο μας την κοινωνία μας και την οικονομία μας. Γιατί;
Για τον απλούστατο λόγο πως δείχνετε να μην ενστερνίζεστε, να μην πιστεύετε, σε διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος μας, αφού αυτές οι αλλαγές που επιβάλλονται από την ίδια την εποχή, από έναν ρεαλισμό που θα έπρεπε να διέπει το πολιτικό προσωπικό της χώρας, συγκρούονται με την ιδεολογική σας ταυτότητα, με την ιστορία, με την παλαιοκομματική σας νοοτροπία.
Βέβαια ο Πρωθυπουργός, ο κ. Παπανδρέου, επειδή ασφαλώς δεν έχει σαφή προσανατολισμό για την οικονομία, άλλες φορές δηλώνει ότι όσα κάνει είναι εκτός ιδεολογικής σας ταυτότητας και άλλες φορές δηλώνει προσηλωμένος στις αρχές του σοσιαλισμού. Αυτή η εσωτερική σας σύγχυση και αναζήτηση εκτός του ότι υποδηλώνει ότι δεν ξέρετε πού πατάτε και πού βρίσκεστε, στέλνει και τα αντίστοιχα μηνύματα στο εξωτερικό.
Συγκεκριμένα αναφέρομαι στην απελευθέρωση των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων. Μια απελευθέρωση, που είμαι βέβαιος πως γνωρίζετε καλά, κύριε Υπουργέ, τι οφέλη μπορεί να επιφέρει στην ελληνική οικονομία. Είναι μια συζήτηση την οποία όμως πρέπει να κάνουμε με σοβαρότητα και συνέπεια όλα τα κόμματα μέσα σ’ αυτή την Αίθουσα.
Η Κυβέρνηση όμως δυστυχώς είναι απούσα σ’ αυτόν τον κρίσιμο τομέα. Αποφεύγει να πάρει δημόσια θέση φοβούμενη προφανώς το πολιτικό κόστος. Πώς όμως θα δώσουμε στην οικονομία μας αναπτυξιακή ώθηση; Δεν μπορούμε μόνοι μας να μπούμε σ’ αυτόν τον διάλογο; Τι χρειάζεται και εδώ, κύριε Υπουργέ, το Διευθυντήριο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για να πείτε αργότερα το μέγα ψεύδος ότι αυτά τα μέτρα μας τα επιβάλλουν οι άλλοι και όχι εμείς οι ίδιοι;
Κύριοι της Κυβέρνησης αποφασίστε επιτέλους τι πραγματικά θέλετε να κάνετε και πείτε την αλήθεια στον ελληνικό λαό εγκαταλείποντας την πολιτική των μισόλογων και την εύκολη λύση της μετάθεσης των ευθυνών σε άλλους.
Δεν μπορεί ο κ. Πεταλωτής μόλις χθες να δηλώνει ότι δεν θα χρειαστούν πρόσθετα σκληρότερα μέτρα, όταν φαντάζομαι πως γνωρίζετε από την διεθνή εμπειρία τι σημαίνει Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για την οικονομία και την κοινωνία μιας χώρας. Αφήστε λοιπόν τα γεμάτα πιστόλια και τις λοιπές άσφαιρες απειλές που προκαλούν γέλιο εντός και εκτός της Ελλάδος γιατί όλα αυτά τελικά γυρίζουν σε βάρος των Ελληνίδων και των Ελλήνων.
Εσείς κυβερνάτε, εσείς έχετε την πλήρη ευθύνη των πράξεων, των λαθών και των παραλείψεων. Η επιλογή για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι δική σας. Σκεφτείτε όμως έστω και μια φορά σοβαρά τι θα επιφέρει αυτή σας η επιλογή στον τόπο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον βροντώδη συνάδελφο, κύριο Μπεκίρη.
Από την πατριωτική Αχαΐα ο κ. Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος του ΛΑΟΣ. Να ετοιμάζεται ο κ. Ανδρέας Μακρυπίδης από την ηρωική Αιτωλοακαρνανία.
Έχετε τον λόγο κύριε Χρυσανθακόπουλε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου τιτλοφορείται «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην οδηγία 2006/123 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά και άλλες διατάξεις». Δεν τιτλοφορείται «μετάφραση πιστή και αντιγραφή της οδηγίας». Όμως, δεν βλέπουμε σ’ αυτό το σχέδιο νόμου να υπάρχει κάτι τέτοιο. Δεν πρόκειται για προσαρμογή. Λείπει η ελληνική πλευρά. Γι’ αυτό και υπάρχει μια τέτοια γενικευμένη απροθυμία από τους συναδέλφους να μιλήσουν.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, νομοτεχνική προσαρμογή. Δεν υπάρχει αντιστοίχιση σε ισχύοντες νόμους. Δεν υπάρχει τροποποίηση των νόμων. Δεν υπάρχουν αλλαγές και θα ακολουθήσουν εκατοντάδες εγκύκλιοι, αντιφατική η μια από την άλλη, και 35 προεδρικά διατάγματα. Αυτό δεν είναι νομοθετική πράξη και δεν είναι διαδικασία κοινοβουλευτικά ορθή.
Θα ακολουθήσουν κατά χιλιάδες οι προσφυγές κατά του ελληνικού δημοσίου, προσφυγές στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και όλα αυτά ακριβώς διότι δεν γίνεται επεξεργασία του νόμου.
Ελάχιστοι γνωρίζουν το περιεχόμενο. Και όπως θα αποκαλύψω και στην συνέχεια άλλα πράγματα ψηφίζουμε και άλλα πράγματα γνωρίζουν οι συνάδελφοι.
Εδώ βλέπουμε ότι στα πλαίσια αυτής της οδηγίας επιχειρείται μια αμοιβαία αναγνώριση προσόντων, το νομοθετικώς κατοχυρωμένο επάγγελμα. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Τι σχέση έχει με την ισοτιμία, με τις βαθμίδες, τις αναντίστοιχες βαθμίδες εκπαίδευσης; Με τις ικανότητες, τις δεξιότητες που έχει ο καθένας μας που πιστοποιούνται από συγκεκριμένους φορείς;
(AS)





(2BS)
Και όλα αυτά, γιατί; Γιατί η ελληνική πλευρά, στο συγκεκριμένο ζήτημα, δεν νομοθετεί ουσιαστικά.
Διεξάγεται σαφώς, ένας παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος. Γίνεται μια γενική αναμέτρηση ανάμεσα στο ζήτημα, το πως θα παρέχονται οι υπηρεσίες, θέμα για το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής είχαν θέσει βέτο και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, ότι οι υπηρεσίες δεν συζητούνται, πρέπει να είναι ελεύθερες σε όλους τους τομείς, γιατί εκεί ακριβώς υπερέχουν.
Ελάχιστοι γνωρίζουν, ποια είναι τα νομοθετικά κατοχυρωμένα επαγγέλματα και σε ποιο επίπεδο είναι κατοχυρωμένα. Αυτό το νομοσχέδιο χτυπάει τους μικρομεσαίους, χτυπάει τη μεσαία τάξη και απειλεί εμμέσως –γιατί η αρχική του μορφή που έχει να κάνει με το σχέδιο Μπολκενστάιν- είναι -όπως ξέρει κανείς- αντεργατική και είναι μία πολιτική που αποδομεί και τις εργασιακές σχέσεις.
Ελάχιστοι, λοιπόν, θα γνωρίζουν αύριο τεχνίτες, ξυλουργοί, υδραυλικοί, διαφημιστές, σύμβουλοι διοίκησης, συντηρητές γραφείων, μηχανολόγοι, τοπογράφοι -θα έχουμε τέλος όπου να’ ναι των διαχωρισμών των αμοιβών, για να γνωρίζουν και οι του κλάδου- μεσιτικά γραφεία, διανεμητικό εμπόριο -μη ξεχνάμε ότι το σύστημα στη χώρα μας είναι καπιταλισμός διανομής, άρα, όλο το ζήτημα του εμπορίου έχει να κάνει ακριβώς με αυτή τη δομή, που απελευθερώνει αυτό το νομοσχέδιο- εμπορικές εκθέσεις, ενοικιάσεις αυτοκινήτων, τουριστικά γραφεία, ξεναγοί, αθλητικά κέντρα, σχολές οδηγών -στα μουσεία πλέον, απαγορεύεται να μπουν οι Έλληνες δίχως αντίτιμο, γιατί πρέπει να εξισωθούν με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους- και βεβαίως εκπαίδευση και κατάρτιση.
Έρχομαι ακριβώς σε αυτό το ζήτημα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Βύρων Πολύδωρας )
Ποιοι από αυτή την Αίθουσα γνωρίζουν ότι το νομοσχέδιο αυτό, η Οδηγία Μπολκενστάιν, σύμφωνα με την Έκθεση Αξιολόγησης συνεπειών των ρυθμίσεων του Υπουργείου Οικονομικών που έχω στα χέρια μου και που είναι επίσημο έγγραφο γιατί είναι από την Διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το έχουν συντάξει οι αρμόδιοι, στη σελίδα 32 λέει, ποιοι απελευθερώνονται: «Οι υπηρεσίες στους τομείς εκπαίδευσης και κατάρτισης, όπως ιδιωτικά σχολεία, ιδιωτικά πανεπιστήμια, πάροχοι μεταπτυχιακών σπουδών, φροντιστήρια ξένων γλωσσών». Δηλαδή, εδώ έχουμε την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, ούτε καν ως «μη κερδοσκοπικών» όπως έλεγε και ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση.
Εγώ θα έλεγα ότι αυτή η Οδηγία –και το διαβάζω αυτό που έχω να πω, ας μου το επιτρέψει το Προεδρείο- πάσχει σε κάτι θεμελιώδες: Δεν είχε χαρακτηριστεί τυχαία ως Οδηγία «Φρανκεστάιν». Ανατρέπει κεφαλαιώδη ζητήματα με τον πιο απλοϊκό τρόπο. Ένας μείζων τομέας όπως η εκπαίδευση, εμφανίζεται ως ρύθμιση εμπορικού χαρακτήρος ή υπηρεσίας. Για το λόγο αυτό θεωρώ ότι η Οδηγία έχει χρεοκοπήσει πολιτικά. Όπως δεν μπόρεσε κανείς να αναγνωρίσει τον Φρανκεστάιν ανθρώπινη υπόσταση, έτσι κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει αυτή τη δημόσια ζήτηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για ποια Ευρώπη θέλουμε στη βάση της Οδηγίας Μπολκενστάιν.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο κ. Μπολκενστάιν πέρασε σε αυτή την Οδηγία το κύριο αίτημα των ΗΠΑ, να απελευθερωθεί η Ανώτατη Εκπαίδευση ως υπηρεσία ή εμπορικό αγαθό, ζήτημα για το οποίο και η Ελλάδα και η Ευρώπη είχε συγκρουσθεί κάθετα με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στα πλαίσια του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.
Ακριβώς από το «παράθυρο» αυτό φέρνει αυτή τη ρύθμιση η περίφημη Οδηγία Μπολκενστάιν. Τη δήλωση αυτή την έκανε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο Πέτρος Ευθυμίου, αμέσως μετά τη συνεδρίαση της Διαρκούς Ειδικής Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.
Καταλαβαίνετε, αγαπητοί συνάδελφοι, σε τί αντίφαση βρίσκεται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη συγκεκριμένη ψηφοφορία σήμερα. Δεν είναι οι Ευρωβουλευτές του μόνο που διαφώνησαν στο τελικό αυτό σχέδιο, αλλά είναι και ο Κοινοβουλευτικός του Εκπρόσωπος, ο οποίος απουσιάζει σήμερα. Και, βεβαίως, έφυγε και ο κ. Παπουτσής. Ένα δεύτερο επεισόδιο με Πρωθυπουργό απεφεύχθη, σε επίπεδο χαρακτηρισμών πολιτικής γραμμής.
Είναι σαφές, λοιπόν…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Έλεος!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: …σαφέστατο, αγαπητέ συνάδελφε, ότι είναι αντίφαση πολιτικής. Η μετάλλαξη και ο νεοφιλελευθερισμός έχουν επικρατήσει. Μπορεί κανείς να πει, ότι πλέον δεν είναι σοσιαλιστικό, αλλά σοσιαλίζον νεοφιλελεύθερο, ότι έχει ακολουθήσει μία καπιταλιστική γραμμή, ότι εφαρμόζει ακριβώς αυτό που ανέφερα και τελικά θα καταθέσω στα Πρακτικά τη δήλωση του κ. Ευθυμίου, να τεθεί σε γνώση των συναδέλφων, για να μην αντιφάσκουμε εδώ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά της Βουλής το προαναφερθέν έγγραφο το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ολοκληρώνω, αγαπητοί συνάδελφοι. Καταψηφίζουμε τη συγκεκριμένη Οδηγία, διότι ακριβώς στρέφεται ενάντια στον ελληνικό λαό και τα αποτελέσματά της θα είναι αρνητικά, όχι μόνο από τη δομή της και το περιεχόμενό της, αλλά και από τον τρόπο που η ελληνική Κυβέρνηση απλά τη μεταφέρει ως κομιστής και δεν την προσαρμόζει στα ελληνικά δεδομένα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κ. Χρυσανθακόπουλο.
Το λόγο έχει ο κ. Ανδρέας Μακρυπίδης, Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αιτωλοακαρνίας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έκανα μία παρέμβαση στον προηγούμενο ομιλητή, αλλά δεν θα υπεισέρθω στην ουσία της παρέμβασης. Θα πω μόνο το εξής: «Πού ‘σουν νιότη που ‘δειχνες ότι θα γινόσουν άλλος».
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Δεν σας συμφέρει. Ελάτε στην ουσία τώρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Κύριε Ροντούλη, σας παρακαλώ.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Προσβάλει τον συνάδελφο, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Κύριε Ροντούλη, σας παρακαλώ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Είναι κοινή πεποίθηση ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μία πάρα πολύ δύσκολη –κρίσιμη θα έλεγα- φάση, σε μία κρίσιμη περίοδο. Είναι γεγονός ότι εκεί μας οδήγησαν οι λανθασμένες πολιτικές των τελευταίων χρόνων. Επίσης, είναι γεγονός ότι τα δεδομένα αλλάζουν μέρα με τη μέρα.
Φυσικά γι’ αυτή την ευμετάβλητη κατάσταση, για την κρίσιμη περίοδο, απαιτούνται πολιτικές που θα πρέπει να είναι στοχευμένες. Χρειάζονται γρήγορα βήματα και γρήγορες παρεμβάσεις.
Θέλω να πιστεύω ότι η συμφωνία του Eurogroup –γιατί άκουσα τον Εισηγητή από τη μεριά της Νέας Δημοκρατίας- και η απόφαση του σχεδίου δανεισμού του Μηχανισμού Στήριξης, είναι σε αυτή την κατεύθυνση. Είναι μία άμεση παρέμβαση ιδιαίτερα σημαντική, τόσο για τη χώρα μας, όσο και για την Ευρωζώνη.
Άκουσα τον Εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας να ανησυχεί και να διερωτάται, εάν την όποια απόφαση για ενεργοποίηση του Μηχανισμού, θα τη φέρουμε στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Δυστυχώς, για τον Εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας, υπάρχουν Κόμματα όπως η Νέα Δημοκρατία και πολιτικές που εφήρμοσε, που δημιούργησαν προβλήματα και μάλιστα πολλαπλασίασαν τα προβλήματα στη χώρα μας. Ευτυχώς για τη χώρα και τον λαό, υπάρχουν κόμματα όπως το ΠΑ.ΣΟ.Κ., υπάρχουν πολιτικές όπως αυτές που εφαρμόζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που όντως οδηγούν σε μία προοπτική να βγάλουν τη χώρα από τα αδιέξοδα και την οικονομία από το τέλμα.
Με αυτό τον τρόπο, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, υπάρχει το Σχέδιο –το Πρόγραμμα θα έλεγα- Σταθερότητας και Ανάπτυξης το τριετές, που μέσα σε αυτό υπάρχει μία σειρά από συγκεκριμένες πολιτικές που θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο που βρισκόμαστε σήμερα. Σε αυτό το Πρόγραμμα προβλέπονται να αντιμετωπισθούν ζητήματα, όπως είναι το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό, όπως το φορολογικό που ψηφίσαμε προχθές, όπως ζητήματα που έχουν να κάνουν με την απελευθέρωση των επαγγελμάτων, αποκρατικοποιήσεις και φυσικά η αλλαγή του Αναπτυξιακού Νόμου.
Εκλαμβάνω ως αυτοκριτική, την άποψη που εξέφρασε ο Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, λέγοντας ότι καθυστέρησε η συγκεκριμένη Οδηγία Μπολκενστάιν να έρθει προς κύρωση στη Βουλή, τέσσερα χρόνια. Νομίζω ότι τα τέσσερα τελευταία χρόνια, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας ήταν στην Κυβέρνηση που καθυστέρησε, όντως, να φέρει τη συγκεκριμένη Οδηγία στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Και θεωρώ «τυχαίο» το ότι αυτό συζητήθηκε στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή τον Αύγουστο του 2009, έναν μήνα πριν από τις εκλογές.
Θα ήθελα, όμως να αναφερθώ και στο περιεχόμενο της Οδηγίας αυτής καθ’ αυτής.
(EP)


(2AS)
Είναι γεγονός ότι η ενσωμάτωση στο εσωτερικό δίκαιο της Κοινοτικής Οδηγίας σχετικά με την εσωτερική αγορά, γίνεται σε ένα όντως πολύ διαφορετικό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον από το περιβάλλον στο οποίο εγίνετο η συζήτηση το 2005-2006.
Κύριοι συνάδελφοι, διαφορετικό είναι, επίσης, και το οριστικό σχέδιο σε σχέση με το αρχικό σχέδιο. Φυσικά, δεν αποδεχόμαστε ούτε την κριτική από τα κόμματα της άλλης Αριστεράς, ότι δεν συμβάλλαμε -και οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και το σύνολο των ευρωσοσιαλιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο- με τις θέσεις, τις απόψεις και τις παρεμβάσεις, ούτως ώστε το σχέδιο που σήμερα φέρνουμε προς κύρωση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο να είναι πολύ διαφορετικό, να είναι επί το βέλτιστο διορθωμένο σε σχέση με το αρχικό. Αυτό έχει τα αποτελέσματα, γιατί όντως συμβάλλει σε μία άλλη προοπτική και ως προς το περιεχόμενο, αλλά και ως προς το πλαίσιο. Και η Οδηγία αυτή βελτιώνει τη θέση και των εργαζομένων και φυσικά τις κοινωνικές ομάδες που αφορά.
Θα ήθελα να αναφερθώ, επίσης, στο ότι μέσα από τις διατάξεις της συγκεκριμένης Οδηγίας, οι οποίες αποσκοπούν και στην άρση των εμποδίων, στην ελεύθερη διακίνηση και παροχή ενδοκοινοτικών και ενδοσυνεδριακών υπηρεσιών, φυσικά στην απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών, στην ενίσχυση πάνω απ’ όλα της εμπιστοσύνης μεταξύ καταναλωτών και υπηρεσιών στην εσωτερική αγορά, στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και φυσικά με την ενσωμάτωση της Οδηγίας 123/2006/Κ, τη γνωστή Οδηγία Μπολγκενστάιν, δίνεται η δυνατότητα αξιοποίησης της δυναμικής του τομέα και των υπηρεσιών ενισχύοντας και την ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Έτσι μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία θα επωφεληθούν οι Έλληνες καταναλωτές, θα επωφεληθούν και οι ελληνικές επιχειρήσεις και θα διευκολυνθούν ως προς την εγκατάσταση φυσικών και νομικών προσώπων, που δραστηριοποιούνται στον τριτογενή τομέα.
Και επειδή άκουσα με προσοχή την αγωνία που εξέφρασε ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, πέραν των άλλων για μία σειρά θέματα που δεν περιλαμβάνονται στην Οδηγία, όσον αφορά την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων. Μάλιστα, έκανε και μία ειδική αναφορά στη διαστρωμάτωση και στην κατηγοριοποίηση των κλειστών επαγγελμάτων.
Θα ήθελα να πω ότι εάν αυτό το επικαλείστε προκειμένου να έρθετε εκ των υστέρων και να πείτε «Σας προτείναμε και το κάνατε κάτω από την πίεση, όπως σε μία σειρά άλλα θέματα», σας διαβεβαιώ ότι περιλαμβάνετε στο σχέδιο και στο πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης. Έχει γίνει κατ’ επανάληψη δέσμευση από τον Υπουργό Οικονομικών και στην αρμόδια Επιτροπή και στη διαδικασία την προηγούμενη που είχαμε για το φορολογικό νομοσχέδιο και να είστε βάβαιοι ότι ετοιμάζεται αρμόδια Επιτροπή που θα ακολουθήσει ουσιαστικό διάλογο με τους εμπλεκόμενους, ούτως ώστε και το θέμα αυτό, για το οποίο εσείς ως φιλελεύθεροι δεν είχατε το ανάστημα, υπολογίζοντας πάντα το πολιτικό κόστος, να προχωρήσουμε όντως σε λύση του μεγάλου προβλήματος μεταξύ μιας σειράς άλλων, όπως είναι το θέμα των κλειστών επαγγελμάτων.
Γι’ αυτό και εγώ υπερψηφίζω το νομοσχέδιο, τη συγκεκριμένη Οδηγία. Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κ. Μακρυπίδη.
Ο κ. Κωστής Χατζηδάκης Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας από τη Β΄ Αθηνών έχει το λόγο.
Ορίστε, κ. Χατζηδάκη.
ΚΩΣΤΗΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χωρίς καμία αμφιβολία η Οδηγία για την οποία συζητάμε κινείται προς θετική κατεύθυνση. Αφορά στην ελευθερία παροχής υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με την προώθηση των διατάξεων της Οδηγίας δίνεται μία καινούργια δυναμική στην εσωτερική αγορά, στο χώρο των υπηρεσιών. Γιατί, όπως ξέρουμε έχει προχωρήσει η εσωτερική αγορά στο χώρο των κεφαλαίων και στο χώρο των αγαθών: Ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και ελεύθερη διακίνηση αγαθών. Δεν είχαμε αντίστοιχη ώθηση στο χώρο των υπηρεσιών που καλύπτουν και το μεγαλύτερο κομμάτι της οικονομίας.
Γι’ αυτό το λόγο, αγκαλιάστηκε από τις περισσότερες πολιτικές δυνάμεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και υπάρχουν μελέτες που θεωρούν ότι εάν εφαρμοστεί σωστά, μπορούν να δημιουργηθούν δυόμισι εκατομμύρια θέσεις εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να δοθεί μία ώθηση στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν σε εθνικό επίπεδο της τάξεως του 2%. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχει αντίστοιχη μελέτη και σε εμάς του ΚΕΠΕ εδώ και κάποια χρόνια, που προβλέπει ότι θα υπάρξουν αντίστοιχα θετικά αποτελέσματα και για την ελληνική οικονομία.
Αναπόφευκτα το μυαλό μου πηγαίνει μερικά χρόνια πίσω, όταν ήμουν Ευρωβουλευτής, μέλος της αρμόδιας Επιτροπής τότε Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας του Καταναλωτή και συζητείτο η σχετική Οδηγία. Προφανώς, η Οδηγία η οποία ψηφίστηκε δεν έχει σχέση με το αρχικό σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ωστόσο, θυμάμαι και δεν μπορώ να μην το πω -γιατί σε αυτές τις περιστάσεις πρέπει να λέμε όλοι μας αυτό που πραγματικά πιστεύουμε, δεν είναι συνηθισμένες οι περιστάσεις που ζούμε- ότι η Ελληνική Αντιπροσωπεία ήμασταν μία εξαίρεση σε σχέση μ' αυτό που συνέβαινε, σε σχέση με άλλες αντιπροσωπείες από διάφορες χώρες. Φθάσαμε μάλιστα στο τέλος να μας καλούν τα ευρωπαϊκά συνδικάτα να ψηφίσουμε αυτή την Οδηγία, οι εργοδοτικές οργανώσεις να θεωρούν μία Οδηγία εξαιρετικά μετριοπαθή και η αντιπροσωπεία τότε του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε τριχοτομηθεί με κάποιους συναδέλφους να υπερψηφίζουν, κάποιους να καταψηφίζουν και κάποιους άλλους να απέχουν.
Στα δε ελληνικά μέσα ενημέρωσης, τότε, η Οδηγία αυτή που συζητείται σήμερα, ήρεμα εδώ στην Ολομέλεια της Βουλής, θεωρείτο περίπου ο Αρμαγεδδών, κάτι που θα φέρει την καταστροφή. Θυμάμαι μία συνέντευξη τύπου που δώσαμε με τους άλλους συναδέλφους Ευρωβουλευτές των άλλων Κομμάτων και ήμουν μόνος να υποστηρίζω αυτή την Οδηγία και όλοι οι άλλοι θεωρούσαν ότι απ’ αυτό το λόγο θα συντελεστεί η καταστροφή της ελληνικής οικονομίας.
Προφανώς, είμαστε σε πολύ δύσκολη θέση σήμερα, αλλά δεν είμαστε λόγω της Οδηγίας αυτής ή λόγω της φιλοσοφίας της Οδηγίας αυτής. Είμαστε, γιατί στον τόπο μας επικράτησε η ακριβώς αντίθετη λογική όλα αυτά τα χρόνια, η λογική δηλαδή, του υπερβολικού προστατευτισμού, η λογική του σοσιαλιστικού παρεμβατισμού. Και απ’ αυτή τη λογική είμαστε αναγκασμένοι πια να ξεφύγουμε. Η ίδια η πραγματικότητα μας ωθεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
Αν δε, δεν επικρατούσαν αυτές οι λογικές στην ελληνική κοινωνία και αν και εμείς, για να λέμε την αλήθεια, δεν είχαμε ενδώσει σε ένα βαθμό σε αυτές τις λογικές και είχαμε με περισσότερη σθεναρότητα εφαρμόσει το πρόγραμμά μας και προχωρήσει τις ιδέες μας, σήμερα τα πράγματα θα ήταν προφανέστατα καλύτερα για τον τόπο.
Εν πάση περιπτώσει, προχωρήσουμε σήμερα μπροστά και αυτό είναι καταρχήν θετικό. Υπάρχουν, όμως, δύο επιφυλάξεις και από τον Εισηγητή μας τον κ. Κυριάκο Μητστοτάκη επισημάνθηκαν, θέλω και εγώ να τις υπογραμμίσω. Η μία είναι ότι έχουμε μία επί λέξει ενσωμάτωση της Οδηγίας. Είναι μία αρνητική παράδοση, που έχουμε γενικότερα σε αυτόν τον τόπο σε σχέση με την ενσωμάτωση κοινοτικών οδηγιών. Οι οδηγίες στην πραγματικότητα είναι ένα πλαίσιο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
(PN)


(3EP)
Η ενσωμάτωσή τους δεν πρέπει να είναι αντιγραφή του κειμένου των οδηγιών, αλλά μία εξειδίκευση. Προσαρμογή, δηλαδή, στις ιδιαιτερότητες της χώρας. Αυτό δεν συμβαίνει, τουλάχιστον δεν συμβαίνει με τη σημερινή οδηγία.
Το δεύτερο και πιο ανησυχητικό είναι ότι η ενσωμάτωση γίνεται με παραπομπή, κατ’ επανάληψη, σε υπουργικές αποφάσεις. Αυτό δεν το επισημαίνω για να σημειώσω το κλασικό επιχείρημα ότι περιορίζεται έτσι ο ρόλος του Κοινοβουλίου. Προφανώς αυτό συμβαίνει. Το επισημαίνω γιατί φοβούμαι ότι με την παραπομπή σε έκδοση πολλών υπουργικών αποφάσεων, η ενσωμάτωση μιας θετικής για την ελληνική οικονομία, οδηγίας, μπορεί να παραπεμφθεί στις καλένδες. Γνωρίζουμε τα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης, γνωρίζουμε πως κινείται, τους ρυθμούς με τους οποίους κινείται. Φοβούμαι, λοιπόν, ότι η ενσωμάτωση της Οδηγίας αυτής είναι δυνατόν να καταστεί θεωρητική και όχι μία ενσωμάτωση επί της ουσίας.
Και τελειώνω με μία παρατήρηση. Όσοι ασχολούνται με το θέμα και εκ των πραγμάτων δεν είναι υποχρεωμένοι όλοι να έχουν βαθειά γνώση, είναι ένα θέμα τεχνικό, νομίζουν ότι με αυτή την Οδηγία, κάποιοι από αυτούς τουλάχιστον, μπορούμε να έχουμε απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, όπως θεωρείται στην Ελλάδα. Λάθος. Μπορούμε να έχουμε ελευθερία παροχής υπηρεσιών, χωρίς υπερβολικούς γραφειοκρατικούς περιορισμούς σε μία σειρά από επαγγέλματα. Μπορούν να εγκατασταθούν ξένες εταιρείες στην Ελλάδα, χωρίς τέτοιου είδους γραφειοκρατικά εμπόδια και με σεβασμό φυσικά των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αλλά δεν σημαίνει αυτό ότι θα έχουμε απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας ή μεταφορών, γιατί εκεί ισχύουν ειδικές κοινοτικές οδηγίες και πρέπει το κράτος να κινηθεί μόνο του. Ούτε σημαίνει ότι μπορούμε να έχουμε αυτό για το οποίο μίλησα πριν, την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων. Εκεί πρέπει να κινηθούμε μόνοι μας. Και πρέπει η Κυβέρνηση να προχωρήσει θαρρετά προς αυτήν την κατεύθυνση. Εμείς στις είκοσι τρεις προτάσεις που καταθέσαμε, τις αναπτυξιακές από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, έχουμε μιλήσει ξεκάθαρα γι’ αυτό. Ο προσανατολισμός μας είναι σαφής. Έχουμε σημειώσει πως πρέπει να προχωρήσουμε στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, στην απελευθέρωση της αγοράς μεταφορών, στην απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, στην άρση του καμποτάζ. Επιμένουμε σ’ αυτό, βάζουμε πάνω απ’ όλα το συμφέρον του τόπου και καλούμε την Κυβέρνηση να μη δειλιάσει, να ξεπεράσει τις αντιδράσεις των συντεχνιών και να προχωρήσει προς αυτήν την κατεύθυνση, γιατί σ’ αυτές τις κρίσιμες ώρες πρέπει όλοι μας να βάλουμε πάνω απ’ όλα την Ελλάδα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κ. Χατζηδάκη.
Παρακαλώ την κυρία Μαρία Θεοχάρη, Βουλευτή ΠΑΣΟΚ από την Καρδίτσα, να προσέλθει στο Βήμα.
ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΧΑΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρά τα θετικά βήματα που έχουν γίνει στον τομέα της εσωτερικής αγοράς με την υιοθέτηση της ενιαίας ευρωπαϊκής πράξης, το όραμα για μία ολοκληρωμένη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί. Τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στον τομέα των υπηρεσιών, καθώς οι εθνικές νομοθεσίες δυσκολεύουν την εγκατάσταση παρόχων υπηρεσιών ενός κράτους-μέλους σε ένα άλλο κράτος-μέλος.
Με τις ρυθμίσεις που εισάγει το παρόν σχέδιο νόμου, διευκολύνεται η εγκατάσταση και η παροχή υπηρεσιών των φυσικών και νομικών προσώπων που δραστηριοποιούνται ιδιαίτερα στον τριτογενή τομέα. Αυτό σημαίνει ότι η ενσωμάτωση της Οδηγίας τα 123/2006 στην ελληνική νομοθεσία μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη της οικονομίας, κάτι που η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απέτυχε παταγωδώς να πράξει. Τα αποτελέσματα των προηγούμενων κυβερνήσεων επέφεραν μία σειρά προβλημάτων στον τόπο, όπως ακαμψία στην αγορά, υστέρηση στην ανταγωνιστικότητα σημαντικών κλάδων, χαμηλή ένταση του ανταγωνισμού.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέσω του Υπουργείου Οικονομικών και με καθοριστικά και σαφή βήματα, οδηγεί τη χώρα στην οικονομική σταθερότητα και ασφάλεια. Συνεχίζει τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές σε όλους τους τομείς, προκειμένου να βάλει την οικονομία σε πορεία ανάπτυξης και δημοσιονομικής εξυγίανσης. Η αρχή των μεγάλων τομών έγινε με την πριν από λίγες μέρες ψήφιση του φορολογικού νομοσχεδίου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Οδηγία που συζητάμε εφαρμόζει βασικές αρχές της Λισαβόνας και οφείλαμε να την είχαμε ενσωματώσει ως το τέλος του 2009. Έχει σαν στόχο την ενίσχυση και τόνωση της εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών, προκειμένου οι επιχειρήσεις και οι καταναλωτές να μπορούν να εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες και ευκαιρίες που παρέχει το ευρύτερο ευρωπαϊκό οικονομικό περιβάλλον. Ταυτόχρονα στοχεύει και στην αξιοποίηση των σημαντικών δυνατοτήτων του τομέα των υπηρεσιών στην Ευρώπη, αναφορικά με την οικονομική μεγέθυνση και την απασχόληση. Διαφέρει ωστόσο σε πολλά σημεία από την Οδηγία Μπολγκενστάϊν, η οποία δημιούργησε αντιδράσεις και φόβους για μαζική εισαγωγή εργαζομένων χαμηλού κόστους, το λεγόμενο κοινωνικό dubbing, ότι δηλαδή σε περίπτωση διασυνοριακής παροχής υπηρεσίας με μετακινήσεις εργαζομένων, ισχύει το εργατικό δίκαιο του κράτους υποδοχής και όχι της χώρας καταγωγής. Οι ρυθμίσεις της Οδηγίας είναι οριζόντιες και όχι κλαδικές και καλύπτουν το σύνολο του τριτογενούς τομέα, ενός τομέα που αναμφίβολα έχει εξελιχθεί στον πιο σημαντικό των ευρωπαϊκών κοινοτήτων. Υπολογίζεται ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι υπηρεσίες συμβάλουν περίπου στο 50% του Α.Ε.Π. και στο 63% της απασχόλησης. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας για το 2008, οι υπηρεσίες που καλύπτει το νομοσχέδιο συμβάλλουν στο 60% περίπου τις προστιθέμενης αξίας της οικονομίας και στο 58% περίπου της απασχόλησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι εμφανές ότι οι ομάδες που ωφελούνται από την ενσωμάτωση της Οδηγίας και της άρσης των νομικών κωλυμάτων, είναι οι εξής:
Οι καταναλωτές από τη μείωση των τιμών και τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Οι άνεργοι από τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και επαγγελματικών ευκαιριών.
Οι επιχειρήσεις και κυρίως οι μικρομεσαίες λόγω της μείωσης του διοικητικού κόστους.
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες από την άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων.
Οι αρμόδιες δημόσιες αρχές από τη μείωση των διαδικασιών, τη λειτουργία των κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης για τους παρόχους υπηρεσιών και τους αποδέκτες με την ηλεκτρονική διασύνδεση.
Το παρόν σχέδιο νόμου εισάγει μία σειρά από σημαντικές καινοτομίες. Αποτελεί σημαντική πρόκληση για τη χώρα μας, επιφέροντας τη διενέργεια ενός επανέλεγχου του υφιστάμενου ρυθμιστικού πλαισίου και τον επανασχεδιασμό των διαδικασιών αδειοδότησης με σεβασμό στο δημόσιο συμφέρον. Ταυτόχρονα ενισχύει το μηχανισμό εξυγίανσης της οικονομίας, αλλά και την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών-μελών.
Ωστόσο η Οδηγία δεν επιφέρει μία άνευ όρων απελευθέρωση των υπηρεσιών, αλλά προβλέπει ένα συμπαγές σύστημα συντονισμού διοικητικών διαδικασιών. Στην πλήρη εφαρμογή της θα απελευθερώσει τις δυνατότητες ανάπτυξης της εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών που αποτελεί το πιο δυναμικό κομμάτι της ευρωπαϊκής οικονομίας, καταργώντας όλα τα νομικά και διοικητικά εμπόδια. Τα φυσικά και νομικά πρόσωπα θα μπορούν να δραστηριοποιούνται σε επίπεδα Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι καταναλωτές θα έχουν πρόσβαση σε μια μεγάλη αγορά με ανταγωνιστικές τιμές και υψηλή ποιότητα.
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα δεν θίγει το ποινικό και εργατικό δίκαιο, την κοινωνική ασφάλιση και τα δικαιώματα κανενός πολίτη. Απεναντίας συμβάλλει στη μείωση της γραφειοκρατίας που αποτελεί το βασικότερο ανασταλτικό παράγοντα στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, ιδιαίτερα όπως τόνισα και πριν, των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της εθνικής μας οικονομίας. Γι’ αυτό, λοιπόν, σας καλώ όλους να το υπερψηφίσετε.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε την κυρία Θεοχάρη και γιατί ήταν εντός του χρόνου.
Παρακαλείται τώρα ο κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης να λάβει το λόγο.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αλήθεια ότι σήμερα είναι μια πάρα πολύ δύσκολη ημέρα για την εθνική οικονομία. Σήμερα δανείστηκε η χώρα μας με το υψηλότερο επιτόκιο που έχει ποτέ δανειστεί. Και σήμερα αποδείχτηκε κάτι, κύριε Πρόεδρε. Αποδείχτηκε ότι η κινητικότητα την οποία υποδεικνύει η Κυβέρνηση όλο το τελευταίο εξάμηνο δεν είναι πάντοτε αποτελεσματική.
Δυστυχώς, κύριε Υπουργέ, οι αγορές γυρίσανε πλάτη και στο φορολογικό νομοσχέδιο που φέρατε την προηγούμενη εβδομάδα, γυρίσανε πλάτη και στις αισιόδοξες προβλέψεις τις οποίες έχετε καταθέσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά γυρίσανε πλάτη, πάνω απ’ όλα, σε κάτι για το οποίο δεν έχετε συζητήσει και για το οποίο θα έπρεπε τουλάχιστον σήμερα να είχαμε αρχίσει να συζητάμε. Και αυτό είναι πως θα αναπτύξουμε την ελληνική οικονομία. Δεν μπορούμε να αναπτύξουμε την ελληνική οικονομία αντιγράφοντας και μάλιστα με κακά ελληνικά, κοινοτικής Οδηγίας χωρίς να εμπεριέχει το νομοθέτημα το οποίο συζητάμε έστω και το ελάχιστο ψήγμα πολιτικής τόλμης για την απελευθέρωση επαγγελμάτων.
(PN)





(PN)
Και αυτό ιδιαίτερα όταν αφορά η συγκεκριμένη οδηγία περίπου το 60% των απασχολούμενων στη χώρα μας. Τι κάνετε; Διευκολύνετε τη γραφειοκρατία. Δεν τολμάτε να κάνετε ένα βήμα παρακάτω, που θα αναγκαστείτε να κάνετε στο μέλλον, όταν μέσα από επώδυνες διαδικασίες διαπραγμάτευσης με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα φέρετε το πάνω κάτω στην ασφάλιση. Ήδη ο Υπουργός Απασχόλησης μιλάει για περικοπές που ξεπερνάνε τη φαντασία και πολύ περισσότερο τη ρητορική του ΠΑΣΟΚ. Πριν από δύο χρόνια κατέθεσε πρόταση μομφής όταν τόλμησε η Νέα Δημοκρατία να συγχωνεύσει εκατόν τριάντα ταμεία σε δεκατρία.
Θα το κάνετε όταν θα αναγκαστείτε να αποδείξετε και στις αγορές αλλά και στους ελεγκτικούς μηχανισμούς ότι η οικονομία μας και ιδιαίτερα ο τομέας της απασχόλησης θα πρέπει να ανοίξει. Και τότε θα κοιτάξετε να ανοίξετε τα ελεύθερα επαγγέλματα. Όμως δεν το κάνετε σήμερα και απορώ γιατί δεν το κάνετε. Έχετε πολυτέλεια χρόνου; Πιστεύετε ότι έχετε την άνεση να νομοθετήσετε πάλι και πάλι; Πιστεύετε ότι όλες αυτές οι κοινές υπουργικές αποφάσεις θα υπογραφούν κάποια στιγμή; Είναι αδύνατον να υπογραφούν και το ξέρουν όλοι σε αυτήν την Αίθουσα που έχουν διαχειριστεί εξουσία. Είναι τέτοια η αδράνεια του συστήματος και ο όγκος της γραφειοκρατίας, που αποκλείεται, χωρίς να παίρνετε πολιτική απόφαση, να προχωρήσει από μόνη της η διοίκηση σε μια σύνθεση απόψεων για το πώς και πια επαγγέλματα θα ανοίξουν και με ποιες διαδικασίες. Το έχουμε βιώσει όποιοι έχουμε διαχειριστεί έστω και για πολύ μικρό χρονικό διάστημα την οποιαδήποτε εξουσία.
Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι ο τρόπος με τον οποίο φέρνετε την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας, που αποτελεί ένα στοιχείο ευρωπαϊκού συμβιβασμού ο τρόπος με τον οποίο έγινε, δείχνει ακριβώς αυτό που λείπει από την κυβέρνησή σας, δηλαδή η αναπτυξιακή διάσταση της πολιτικής. Χθες το βράδυ ένας επιχειρηματίας ανέλυσε το επικαιροποιημένο πρόγραμμα σταθερότητας το οποίο έχετε καταθέσει στην ευρωπαϊκή επιτροπή και το έκανε φύλο και φτερό. Τα νούμερα και οι προβλέψεις σας είναι τόσο φιλόδοξα, ξεπερνάνε την οικονομική πραγματικότητα και δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν. Δεν υπάρχει ένας αξιόπιστος αντίλογος στο ότι θα προχωρήσετε για να αυξηθούν η ιδιωτική κατανάλωση, η απασχόληση, η κίνηση στην αγορά. Μπορείτε τώρα που θα τοποθετηθείτε να μας πείτε πότε φιλοδοξείτε ότι θα ολοκληρωθεί η υπογραφή αυτών των κοινών υπουργικών αποφάσεων; Μπορείτε να αναλάβετε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για το πότε θα απελευθερωθούν οι εσωτερικές μεταφορές; Όπως πολύ σωστά είπε ο εισηγητής μας δεν μπορεί να κοστίζει περισσότερο να πας ένα εμπόρευμα από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη από το να το πας από την Αθήνα στο Μιλάνο.
Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η συζήτηση περί πράσινης ανάπτυξης και περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και απελευθέρωσης της ενέργειας και να υπάρχει ακόμα γραφειοκρατία σε τέτοιο βαθμό. Δεν μπορεί σε ζωτικούς κλάδους της οικονομίας να μην είμαστε διατεθειμένοι να σπάσουμε πέντε αυγά για να κάνουμε όχι μόνο ομελέτα, αλλά μία αλλαγή στο σκηνικό χρήσιμη και ωφέλιμη για τον τόπο. Γιατί είναι χρήσιμο και ωφέλιμο για τον τόπο να πείσουμε τις αγορές ότι μπορούμε να ανταπεξέλθουμε απέναντι στην οικονομική κρίση και ότι μπορούμε να παράξουμε ανάπτυξη.
Τέλος, θέλω να κάνω δύο παρατηρήσεις, πέρα από τις γενικές πολιτικές. Το πρώτο αφορά την παρατήρηση το ότι όλα αυτά τα παραπέμπετε στα ΚΕΠ για όλες τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, όταν έχετε κόψει τους συμβασιούχους από τα ΚΕΠ και έτσι τα ΚΕΠ σήμερα υπολειτουργούν. Δεν έχουν κόσμο να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες τους. Δεύτερον –είπα και κακή μετάφραση- στη μετάφραση μιας κοινοτικής οδηγίας, μη μας βάζετε τόσο φωτογραφικές διατάξεις, όπως στο άρθρο 39, που φωτογραφίζετε κάποιον που θέλετε να τον αποσπάσετε από κάπου για κάπου αλλού, από μόνιμους, λέει, και να είναι και μετακλητοί. Αφήστε να το κάνετε αυτό σε κάποιο πολυνομοσχέδιο σκούπα και μη βάζετε τα ρουσφέτια σε κοινοτικές οδηγίες.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης για δεκαπέντε λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμου): Μου προξενεί εξαιρετική εντύπωση το ότι σήμερα τα δύο μεγάλα κόμματα ψηφίζουν την πρόταση Φραγκενστάϊν, με συγχωρείτε Μπόλκενστάϊν. Θυμάμαι τι είχε γίνει στο Ευρωκοινοβούλιο την πρώτη φορά που είχε έλθει. Ήταν απέξω πενήντα χιλιάδες κόσμος που ούρλιαζε. Μαζεύτηκαν αρκετά κόμματα και ήταν αρκετά προσεκτικά στο τι ψήφισαν εκείνη την ημέρα. Βέβαια στο δεύτερο κύκλο και αφού τα είχε μαζέψει ο κ. Μπόλκενστάϊν όλα αυτά που έλεγε, που δεν ήταν απλώς προκλητικά, αλλά ήταν χυδαία, έφερε ένα πράγμα, αλλά με τέτοιο περίεργο κομφούζιο, που πολλοί μπερδευτήκαμε. Εγώ ψήφισα κατά, γιατί το έλεγε ανάποδα, όπως και ο κ. Παπαδημούλης και μετά κάναμε διόρθωση ψήφου, για να πούμε ότι αυτό το πράγμα δεν περνάει, για να καταλάβουμε τι ακριβώς ήταν.
Πρέπει να πω ότι τώρα που το φέρνετε, κύριε Υπουργέ, εξυπηρετεί πάρα πολύ, γιατί δεν θα έρχονται Βούλγαροι στη Μακεδονία να δουλέψουν, αλλά θα πηγαίνουμε εμείς στη Βουλγαρία εκεί που φέρατε την οικονομία και θα εξυπηρετούμεθα, γιατί το οικονομικό επίπεδο με το τσικ του τσικ που έχετε με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα μας φέρει σε αθλία κατάσταση που θα εξυπηρετείται ο Έλληνας να πάει να δουλέψει στη Βουλγαρία και όχι να έλθει ο Βούλγαρος εδώ.
Ας δούμε τα πράγματα όχι από τη σκωπτική πλευρά. Πείτε μου ποιος Έλληνας ή Ελληνίδα θα δουλέψει σε εταιρεία καθαρισμού από την Πιερία και πάνω. Θα τον δείχνουμε και θα λέμε ότι αυτός δουλεύει σε εταιρεία που καθαρίζει νοσοκομεία. Δεν θα υπάρχει κανένας. Η διάρκεια για να έλθει ένα πούλμαν από τη Βουλγαρία στη Θεσσαλονίκη είναι τρία τέταρτα. Θα κουβαλάει τον κόσμο το πούλμαν, θα χτυπάει το διαγωνισμό στο ? της τιμής. Ποιος Έλληνας θα μπορέσει να χτυπήσει τη δουλειά; Ο Βούλγαρος θα παίρνει όλο το σέρβις σε μια σειρά επαγγελμάτων. Ο Βούλγαρος υδραυλικός ζει με τόσα χρήματα όσα χρειάζεται ο Έλληνας για το ΤΕΒΕ. Με όσα ο Έλληνας υδραυλικός θέλει για να καλύψει το ΤΕΒΕ ο άλλος ζει πλουσιοπάροχα στη Βουλγαρία. Πώς, λοιπόν, θα τον συναγωνιστεί; Πέστε μου για να καταλάβω τι κάνουμε. Από τη μια πλευρά κάνουμε ελληνοποιήσεις και φροντίζουμε να δίνουμε δουλειά στους μετανάστες, πράγμα που κοστίζει στους Έλληνες, γιατί καλπάζει η ανεργία των Ελλήνων. Εγώ άνεργο μετανάστη δεν έχω δει. Ταυτοχρόνως στη Βόρεια Ελλάδα, εκεί που έχουμε το πρόβλημα, εκεί που έχει κουραστεί η ατμομηχανή της οικονομίας, λέμε ότι θα κάνουμε ανάπτυξη αλλά με τους Βούλγαρους από πάνω και ίσως με τους Ρουμάνους παραπάνω. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να το φέρουμε τώρα. Αν είχαμε μια θηλειά στο λαιμό και μας έλεγαν περάστε την, να την περάσουμε τώρα. Έχουμε τώρα αυτήν την ανάγκη; Δεν θα μπορούσαμε να το πάμε λίγο πιο πίσω για να περάσει η κρίση, παρά να φορτώσουμε περαιτέρω συντελεστές κρίσεως στην ελληνική αγορά όταν καλπάζει η ανεργία;
(SS)

(3XP)
Ποιος μου εξασφαλίζει, λοιπόν, ότι αύριο το πρωί ο Έλληνας που μένει στη Θράκη, ο Έλληνας που μένει στη Μακεδονία θα έχει τις ίδιες συνθήκες εξασφαλίσεως εργασίας που θα έχει ο Βούλγαρος; Σε καμία περίπτωση.
Και μιας και συζητάμε ένα θέμα το οποίο άπτεται, πράγματι, της ανάπτυξης της χώρας, που είναι σημαντικό, εγώ θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, να μας καθησυχάσετε λίγο και να μας πείτε, πόσες άδειες έχουν δοθεί για νέες επιχειρήσεις, για νέα προγράμματα, να δούμε ποιες μονάδες, κινούνται.
Έχω στείλει σε όλες τις Νομαρχιακές Επιτροπές του ΛΑ.Ο.Σ. σε όλη την Ελλάδα, να μου στείλουν ένα κείμενο πόσα εργοστάσια κινούνται. Και δυστυχώς, δεν μου έχει έρθει ούτε ένα, ούτε μία μονάδα. Και οι δικοί μου ξέρετε είναι επιμελείς. Τι γίνεται; Τι κάνετε; Πού πορεύεστε;
Έρχεται το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να μας επιβάλει αυτή την σκληρή ζωή. Για να καταλάβουμε όλοι,έρχεται, δεν πάμε. Μας το φέρνουν και είναι βασική η διαφορά. Δεν πάμε εμείς, κύριε Υπουργέ. Δεν είναι, ότι ζυγίσαμε κάτω τα πράγματα και είπαμε: «Αυτή η δυσκολία, αυτό το πλεονέκτημα, αν υπάρχει έστω και ένα, πάμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Όχι, μας το φέρνουν. Σας αναγκάζουν θέλετε δεν θέλετε, θα το πάρετε. Και αυτό δημιουργεί πρόσθετες δυσκολίες, ενδεχομένως και πρόσθετες απαιτήσεις οι οποίες θα ζητηθούν.
Και θα ήθελα να ξέρω μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα, γιατί ακριβώς δεν κινούμαι δογματικά σ’ αυτό το θέμα, να μου πείτε μέχρι πού είστε έτοιμοι να υποχωρήσετε. Μέχρι τι; Θα μπορέσετε να κρατήσετε έστω και ίχνος από την χαμένη αξιοπρέπεια του Έλληνα εργαζόμενου; Θα του δώσετε την ευκαιρία, απλώς, να επιβιώνει; Δεν μιλάω για ένα well being, κύριε Υπουργέ, που ξέρω πόσο καλά αγγλικά μιλάτε, αλλά μιλάω για μία απλή επιβίωση. Θα μας το εξασφαλίσετε; Θα μας πείτε: «Μέχρι εκεί θα υποχωρήσουμε»; Ή είμαστε έτοιμοι -κάτω από εκεί που έχετε αφήσει και έχετε επιτρέψει με την ολιγωρία σας να φθάσουνε τα πράγματα- σε ό,τι πούνε, να πούμε «ναι»;
Και για να επαναλάβω άλλη μία ακόμη φορά, αυτό το οποίο είπα και προχθές στην Αίθουσα, δεν μας πάτε εσείς αναγκαστικά, λόγω δικών σας λαθών. Έχουν προηγηθεί τα λάθη των άλλων. Έχει προηγηθεί μία ολόκληρη περίοδος πεντέμισι ετών που δεν έβλεπαν πού πηγαίνουν. Δεν έβλεπαν πού πηγαίνουν, γιατί στα τυφλά τους οδηγούσε μία συγκεκριμένη ομάδα μέσα στη Νέα Δημοκρατία και κανείς δεν διερωτάτο πού πάει το πράγμα και πού φθάσαμε.
Και δεν θα μιλήσω μόνο εγώ για υπερβολικά λάθη. Θα μιλήσω και για άλλα πράγματα τα οποία, επιμελώς, κάποια στιγμή πρέπει να τα αναζητήσουμε και να τους δώσουμε την αξία που πρέπει.
Πιστεύω, όμως, κύριε Υπουργέ, ότι και εσείς σ’ αυτούς τους εφτά μήνες δεν κάνατε τις κινήσεις που έπρεπε. Φθάσατε τα πράγματα στο απροχώρητο με λάθη, με βαθιά λαρύγγια και εσείς σπρώξατε τα spread στο 483. Εσείς τα φθάσατε στο 500, με πολλές κουβέντες που λέγατε, με λάθη επί λαθών, με μπρος πίσω τα οποία κάνατε και φθάσαμε σ’ αυτό το επίπεδο, τώρα, να φαντάζει μονόδρομος.
Όχι. Μονόδρομος δεν είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Είναι ο πιο σύντομος δρόμος -αυτό είναι σίγουρο, από ό,τι είναι οι άλλοι- αλλά γεμάτος τσουκνίδες, λακκούβες και γκρεμούς. Και λέτε στον ελληνικό λαό: «Έλα να περπατήσεις σ’ αυτόν το δρόμο με τα βάτα, με τους βάλτους, με τις λακκούβες ξυπόλητος». Πολύ φοβούμαι ότι ο ελληνικός λαός, δεν θα μπορέσει να ακολουθήσει αυτό το δρομολόγιο.
Όπως γνωρίζετε πάρα πολύ καλά όλες και όλοι -και άκουσα και προσκλητήρια σήμερα για ξεσηκωμούς- πολύ φοβούμαι ότι ο κίνδυνος μίας σπίθας είναι ιδιαίτερα πιθανός. Άσε, δε, που έχω την εντύπωση ότι κάποιοι επιθυμούν τη σπίθα περισσότερο από τις ταξικές διαδηλώσεις για να προκύψει εκείνο το οποίο, ενδεχομένως, μύχια κάποιοι επιδιώκουν.
Επειδή, λοιπόν, βρισκόμαστε σε μία τέτοια κατάσταση εξαιρετικά επικίνδυνη και επειδή πράγματι ο λαός πρέπει να παρακολουθήσει ένα βηματισμό ιδιαίτερα σκληρό, πολύ φοβούμαι ότι όλα αυτά τα οποία έρχονται, θα είναι τόσο σοβαρά και τόσο επικίνδυνα, όσο καμία άλλη εποχή. Και βεβαίως, νομίζω ότι πρέπει όλοι να αναρωτηθούμε τι κάναμε όλα αυτά τα χρόνια.
Αύριο είναι μία αποφράδα ημερομηνία. Από την 21 Απριλίου του 1967, έχουν περάσει 43 χρόνια και σκέφτομαι, αυτοί οι οποίοι τότε κινήθηκαν εις βάρος της Δημοκρατίας, ασελγώντας επί της Δημοκρατίας και του Κοινοβουλευτισμού, μήπως σήμερα τρίβουν τα χέρια τους και λένε: «Κοιτάξτε πού καταντήσατε τη χώρα».
Και θα ήταν ολέθριο να επιτρέψουμε να το πούνε αυτό. Θα είναι ολέθριο να το πούνε. Θα είναι ολέθριο να επιτρέψουμε σε εκείνους, τους επικίνδυνους επιβήτορες της Δημοκρατίας, να έρθουν σήμερα και να μας ελέγξουν για τη Δημοκρατία πού την καταντήσαμε και για τη χώρα πού τη φθάσαμε. Επομένως, λοιπόν, πρέπει όλοι να είμαστε προσεκτικοί. Και δεν είμαι σίγουρος ότι όλοι είμαστε όσο πρέπει προσεκτικοί.
Πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ότι ακόμη και τώρα, στο 12 παρά ένα, μπορούμε να κάνουμε άλλες σκέψεις. Μπορούμε να αποφύγουμε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εκεί πρέπει να πάμε μόνο όταν είμαστε, πλέον, σε κώμα, σε θάνατο. Όχι τώρα. Ακόμα θα σέρνεται η Ελλάδα. Έστω και με τα τέσσερα, σέρνεται. Υπάρχουν λύσεις.
Αδυνατώ να καταλάβω, κύριε Υπουργέ, γιατί πάτε τη χώρα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όταν έχετε 300 δισεκατομμύρια πάγκο. Τριακόσια δισεκατομμύρια σε ακίνητη περιουσία. Με 300 δισεκατομμύρια ακίνητη περιουσία, μπορείτε να βρείτε εκείνες τις ιδέες που θα σας βγάλουν από αυτήν τη μονόδρομη θέση την οποία θέλετε να επιβάλλετε. Σκεφθείτε το ότι με τα 300 δισεκατομμύρια στον πάγκο μπορείτε να εξασφαλίσετε, πράγματι και πόρους και κεφάλαια, ελέγχοντας απολύτως τα spreads. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου -με τη φιλότιμη προσπάθεια του Γιώργου Παπανδρέου, την οποία εγώ δεν θα του την αφαιρέσω, αλλά με μία αναιμική σύνθεση, κύριε Υπουργέ, που πρέπει όλοι μας να αναρωτηθούμε ότι υπάρχει- γιατί δεν μπορεί να βρει την άλλη λύση, την επόμενη λύση πριν φθάσουμε στον Καιάδα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Εν πάση περιπτώσει, εσείς είσαστε πιο κοντά να χορέψετε αυτό το blues, cheek to cheek με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εμείς, είμαστε αποφασισμένοι να χορέψουμε σκληρό rock, όλους εκείνους οι οποίοι θα αποφασίσουν, να χορέψουν την Ελλάδα στο ταψί.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον Πρόεδρο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, τον κ. Καρατζαφέρη.
Το λόγο έχει ο Υπουργός κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου για δέκα οκτώ λεπτά καταρχήν και όσο χρειαστεί.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Θέλω να ξεκινήσω, διαβεβαιώνοντας τον Πρόεδρο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, ότι η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει στη χώρα μας, ότι η Δημοκρατία στη χώρα μας είναι πιο δυνατή από ότι ποτέ, όπως, ότι δεν κινδυνεύει και η εθνική κυριαρχία. Και αυτό για ένα πολύ απλό λόγο. Γιατί η Κυβέρνηση έχει διασφαλίσει -και το κάνει με τη δουλειά που έχει εξασφαλίσει τους τελευταίους έξι μήνες- ότι η χώρα μας θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στα μεγάλα προβλήματα που έχει.
Κύριε Καρατζαφέρη, εσείς μπορείτε να εκφράζετε τις απόψεις που εκφράσατε, γιατί εσείς δεν συμμετείχατε στο πλιάτσικο της χώρας τα τελευταία χρόνια. Δεν συμμετείχατε στη δημιουργία του χρέους των 300 δισεκατομμυρίων ευρώ και του ελλείμματος των 30 δισεκατομμυρίων. Γιατί ακούω την κριτική που ασκείται από την Αξιωματική Αντιπολίτευση και πραγματικά αναρωτιέμαι, αν υπάρχει η παραμικρή προσπάθεια ειλικρίνειας απέναντι στους εαυτούς τους.
Είμαστε, εδώ, στη δύσκολη σημερινή συγκυρία εξαιτίας κάποιων ενεργειών. Δεν βρεθήκαμε τυχαία εδώ. Είμαστε εδώ γιατί επί πέντε χρόνια, οι δαπάνες του ελληνικού κράτους αυξήθηκαν με διπλάσιους ρυθμούς απ’ ό,τι στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση. Είμαστε εδώ γιατί προστέθηκαν δαπάνες 40 δις τα τελευταία τρία, τέσσερα χρόνια. Είμαστε εδώ γιατί κατέρρευσαν τα έσοδα του κράτος. Γι’ αυτό είμαστε εδώ, σήμερα. Γι’ αυτό δυσκολεύεται η χώρα μας να έχει πρόσβαση στις διεθνείς αγορές.
Άκουσα τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας να μιλάει για προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν υπάρχει προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Υπάρχει ένας ευρωπαϊκός μηχανισμός ο οποίος είναι μία κατάκτηση για την Ευρώπη. Και είναι μία κατάκτηση για τη χώρα μας.
(SM)








(3SS)
Είναι ένα δίχτυ ασφάλειας. Και αυτή η Κυβέρνηση δούλεψε πάρα πολύ με τον Πρωθυπουργό για να αποκτήσουμε αυτό το δίχτυ ασφάλειας. Και θα κρίνει, με μοναδικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον, κατά πόσο θα ζητήσει την ενεργοποίησή του. Αυτή είναι η σημερινή κατάσταση.
Ξέρετε ότι ξεκινάμε αύριο μία διαβούλευση με την ευρωπαϊκή επιτροπή, με την ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με τους εκπροσώπους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που με επιλογή των ευρωπαίων εταίρων μας, με επιλογή κομμάτων που βρίσκονται στην ίδια ευρωπαϊκή πτέρυγα που είστε και εσείς, με τη δική τους επιλογή είναι και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε αυτόν τον ευρωπαϊκό μηχανισμό.
Ξεκινάμε, λοιπόν, μία συζήτηση μαζί τους. Συζήτηση για τί; Συζήτηση για οικονομικές πολιτικές και για πιθανή χρηματοδότηση, εάν τη ζητήσουμε. Να το ξεκαθαρίσουμε. Δεν υπάρχουν κάποιες επιλογές άλλων, που μας επιβάλλονται. Υπάρχει η ανάγκη η χώρα να κάνει αυτά που πρέπει να κάνει, για να τιθασεύσει το έλλειμμα και να ελέγξει το δημόσιο χρέος.
Υπάρχουν αυτά που πρέπει να κάνει η χώρα, για να μπορέσει να είναι πιο ανταγωνιστική. Αυτά τα οποία εμείς πρώτοι αποτυπώσαμε στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Αυτός είναι ο δρόμος τον οποίο ακολουθούμε. Και αυτά είναι που θα συζητήσουμε και τις επόμενες ημέρες με τους εκπροσώπους των τριών αυτών θεσμικών οργάνων.
Άκουσα, επίσης -και είναι η δεύτερη αναφορά στη συγκυρία που θα κάνω, προτού μπω στο νομοσχέδιο- τον εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να αναφέρεται σε μία υποτιθέμενη αποκάλυψη μιας εφημερίδας. Βέβαια, πρέπει να παραδεχθώ ότι ήταν εξαιρετικά προσεκτικός στο πώς το διατύπωσε. Και ορθά ήταν προσεκτικός. Δεν υπάρχει αποκάλυψη, δεν υπάρχει ζήτημα. Και τον παραπέμπω απλώς να διαβάσει την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πολύ πειστική ανακοίνωση της Τράπεζας της Ελλάδος και την αντίστοιχη ανακοίνωση της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών.
Υπήρξε μία τεχνική προσαρμογή, δεν υπήρξε καμία διαφοροποίηση του κανόνα. Και όποιος έρχεται εδώ και ισχυρίζεται ότι με κάποιο μαγικό τρόπο τα spreads ανεβοκατέβηκαν, επειδή έγινε μία τεχνική προσαρμογή, μακάρι να ήταν έτσι. Δυστυχώς, τα spreads είναι εκεί που είναι εξαιτίας της αναξιοπιστίας της χώρας και της δυσκολίας που έχουμε.
Και θα περάσει χρόνος για να μπορέσουμε να αλλάξουμε αυτή την εικόνα, να την αλλάξουμε όσο οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, όσο οι διεθνείς αγορές πείθονται ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι αποφασισμένη –όπως και είμαστε- να εφαρμόσει το πρόγραμμα σταθερότητας, για το οποίο έχει δεσμευτεί, όσο η ελληνική Κυβέρνηση προχωράει χωρίς να ταλαντεύεται –όπως και κάνουμε- σε ένα νέο φορολογικό πλαίσιο, στην επίλυση του μεγάλου προβλήματος του ασφαλιστικού στη χώρα. Ζητήματα τα οποία εσείς δυστυχώς, η σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση, δεν τολμήσατε τόσα χρόνια να αγγίξετε και να επιλύσετε.
Έρχομαι, λοιπόν, στην προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας, στην Οδηγία 123 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Δεν είναι η Οδηγία Μπολκενστάϊν, να το ξεκαθαρίσουμε αυτό. Η Οδηγία Μπολγκενστάϊν ήταν ορθά ένα αντικείμενο πολύ αυστηρής κριτικής από τις περισσότερες πτέρυγες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και έγιναν σημαντικές αλλαγές στην κατεύθυνση μίας Οδηγίας, η οποία προστατεύει τους εργαζόμενους και η οποία ανοίγει την αγορά των υπηρεσιών χωρίς όμως αυτό να είναι σε βάρος των δικαιωμάτων.
Η Οδηγία αυτή έπρεπε να είχε ενσωματωθεί έως 28-12-2009. Η Ελλάδα έχει ήδη λάβει προειδοποιητική επιστολή από την ευρωπαϊκή επιτροπή για τη καθυστέρηση αυτή. Και μας δόθηκαν δύο μήνες προθεσμία, δηλαδή, μέχρι τις 28-3-2010 πριν η χώρα παραπεμφθεί στο δικαστήριο των ευρωπαϊκών κοινοτήτων.
Και εδώ ακούμε την κριτική της Νέας Δημοκρατίας που λέει «καθυστερήσατε». Κατ’ αρχάς, να επαναλάβω αυτό που είπα σήμερα σε έναν απολογισμό εξαμήνου που έκανα για το Υπουργείο του οποίου έχω την τιμή να προΐσταμαι. Το Υπουργείο Οικονομικών έχει καταθέσει και ψηφίσει δεκαοκτώ νομοσχέδια από τον Οκτώβριο. Δεκαοχτώ. Όχι, ένα, δύο, τρία, τέσσερα, αλλά δεκαοκτώ.
Και θα είχε ψηφίσει την Οδηγία αυτή στην ώρα της πριν τη λήξη προθεσμίας, εάν δεν επιλέγαμε να μπει εμβόλιμα το φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο νομίζω ουδείς αμφισβητεί στην Αίθουσα -ακόμα και αν διαφωνεί με τις αρχές τις οποίες πρεσβεύει- ότι είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό νομοσχέδιο, το οποίο υπήρχε ανάγκη να ψηφιστεί το συντομότερο δυνατόν.
Το ερώτημα, το οποίο νομίζω πρέπει να θέσει η Νέα Δημοκρατία στον εαυτό της, είναι τι έκανε μέχρι την τελευταία στιγμή που ήταν στην Κυβέρνηση και γιατί έφερε μόλις τον Αύγουστο αυτή την Οδηγία για μία πρώτη συζήτηση στη Βουλή.
Άκουσα, επίσης και μία κριτική σε σχέση με τη θέση των Ελλήνων Ευρωβουλευτών. Έχω εδώ το δελτίο τύπου με ημερομηνία 15 Νοεμβρίου 2006 του επικεφαλής των Ευρωβουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, του κ. Σταύρου Λαμπρινίδη. Διαβάζω: «Η Οδηγία, όπως τελικά εγκρίθηκε περιέχει σημαντικές αλλαγές και βελτιώσεις στο αρχικό σχέδιο Οδηγίας, οι οποίες επιβλήθηκαν κατά τη πρώτη ανάγνωση από τους σοσιαλιστές του Ευρωκοινοβουλίου σε συνεργασία με την ευρωπαϊκή Αριστερά και τα ευρωπαϊκά συνδικάτα και που άλλαξαν σε καίρια σημεία την περίφημη «Οδηγία Μπολγκενστάϊν»».
Και να υπενθυμίσω σε Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που έχουν χρηματίσει και Ευρωβουλευτές, ότι στη δεύτερη ανάγνωση δεν υπάρχει θετική και αρνητική ψήφος συνολικά στην Οδηγία. Υπάρχουν σε τροπολογίες, τις οποίες κάναμε, για να βελτιώσουμε περαιτέρω. Και αυτό προσπαθήσαμε. Και καταθέτω αυτό το δελτίο τύπου στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: Διχοτομήθηκαν, κύριε Υπουργέ, δεν έχει νόημα να επιμένετε σε αυτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΝΟΥ (ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ): Συνεχίζω, λοιπόν, λέγοντας ότι η Οδηγία αυτή είναι μία μεγάλη παρέμβαση για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μέσα από την απελευθέρωση των αγορών και τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας εντός και εκτός συνόρων. Και ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι την φοβική αντιμετώπιση, που δυστυχώς ακούω από πολλές πλευρές της Βουλής γύρω από αυτή την Οδηγία.
Την ακούω από το Κομμουνιστικό Κόμμα, την ακούω από το ΣΥΡΙΖΑ, την ακούω από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε αυτή την Οδηγία, όπως δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τις ελεγχόμενες ελεύθερες αγορές. Δηλαδή τη δημιουργία μιας πραγματικής ευρωπαϊκής αγοράς υπηρεσιών.
Άκουσα από το Κομμουνιστικό Κόμμα ότι η Οδηγία αυτή θίγει το εργατικό δίκαιο. Δεν είναι έτσι. Η Οδηγία με τις αλλαγές που έγιναν στην Ευρωβουλή, δεν θίγει το εργατικό δίκαιο. Προστατεύονται οι εργαζόμενοι των κρατών-μελών, ακριβώς επειδή εφαρμόζεται το εργατικό δίκαιο της χώρας υποδοχής. Άκουσα ότι οδηγεί σε πλήρη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών. Δεν είναι έτσι. Δεν απελευθερώνονται όλες οι υπηρεσίες, ούτε είναι υποχρεωτική η ιδιωτικοποίηση.
Και βεβαίως άκουσα από τον ΣΥΡΙΖΑ μία κριτική στις αποφάσεις του ΔΕΚ και μία επιλεκτική αναφορά σε μία συγκεκριμένη περίπτωση. Να μιλήσουμε, λοιπόν, για την περίπτωση των Βίκινγκ Λάινς. Να θυμίσουμε ότι έχουμε εδώ μία φιλανδική εταιρεία με δρομολόγια φέρρυ-μπωτ, η οποία μετέφερε την έδρα της από τη Φιλανδία στη Λετονία και εφάρμοσε τις λετονικές συμβάσεις για ελάχιστες αμοιβές. Η έδρα της ήταν πλέον στη Λετονία. Έγιναν κινητοποιήσεις στη Φιλανδία για να εφαρμοστεί το φιλανδικό δίκαιο και το δικαστήριο έκρινε ότι εφαρμόζεται το δίκαιο της έδρας της. Άρα, λοιπόν, καμία απολύτως σχέση με αυτά τα οποία ακούγονται γύρω από τους Έλληνες εργαζόμενους.
Επίσης, να διευκρινίσω ότι βεβαίως -επειδή το άκουσα από τον εισηγητή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού- σε σχέση με τα δικαιώματα των Ελλήνων και αλλοδαπών ότι ισχύει το ίδιο θεσμικό πλαίσιο και για τους μεν και για τους δε. Και προφανώς δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη προστασία των ξένων απέναντι στην προστασία των Ελλήνων.
Επίσης, είναι σαφές και αυτό θέλω να το πω με τον πιο ρητό τρόπο, ότι η ασφάλιση είναι υποχρεωτική στη χώρα προέλευσης του παρόχου και ελέγχεται η συμβατότητά της με την ελληνική ασφάλιση και ότι η προστασία των εργαζομένων θα γίνει με ελέγχους των επιθεωρητών εργασίας και όχι μέσα από την απελευθέρωση των υπηρεσιών.
Άρα, λοιπόν, έχουμε μία σειρά από αιτιάσεις, οι οποίες απλούστατα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Όπως και δεν είναι ορθή η κριτική που γίνεται ότι κατά κάποιο τρόπο κάνουμε ένα –για να χρησιμοποιήσω μία μη ελληνική έκφραση- copy paste της Οδηγίας αυτής στο ελληνικό έννομο δίκαιο. Να θυμίζω ότι τα υπόλοιπα κράτη-μέλη, επίσης, μετέφεραν την Οδηγία αυτούσια για να ρυθμίσουν λεπτομέρειες με τις κανονιστικές πράξεις. Μόνο ομοσπονδιακές χώρες έκαναν πιο ειδικές προσαρμογές, γιατί αυτό προβλέπει το Σύνταγμά τους.
Έχουμε, λοιπόν, μία Οδηγία η οποία αφορά ένα ευρύτατο τομέα υπηρεσιών. Ο τομέας των υπηρεσιών αντιστοιχεί στο 70% της ελληνικής οικονομίας. Οι υπηρεσίες που καλύπτει το νομοσχέδιο είναι περίπου το 60% της προστιθέμενης αξίας, περίπου το 58% της απασχόλησης και η σημασία της Οδηγίας αυτής αναλύεται και στην έκθεση αξιολόγησης των συνεπειών, που κατατέθηκε μαζί με το νομοσχέδιο.
(AM)


(SM)
Είναι μια οδηγία που, όπως ορθά αναφέρθηκε από πολλούς ομιλητές, έχει ένα χαρακτήρα γενικό και οριζόντιο, όχι κλαδικό. Αποσκοπεί στη διευκόλυνση της άσκησης δύο θεμελιωδών κοινοτικών ελευθεριών, της ελευθερίας της εγκατάστασης φυσικών και νομικών προσώπων και ελεύθερης κυκλοφορίας των υπηρεσιών χωρίς εγκατάσταση. Δεν συνοδεύεται από ένα δεσμευτικό κατάλογο δραστηριοτήτων, γιατί αυτός θα έπρεπε να είναι πάντα ανοικτός: Η τεχνολογία αλλάζει και τα επαγγέλματα αλλάζουν και άρα, είναι σωστή ακριβώς αυτή η γενική οριζόντια, αλλά με ρητές εξαιρέσεις, μορφή που έχει πάρει αυτή η οδηγία. Είναι ένα είδος νόμου πλαισίου –αν θέλετε- που πιστεύουμε ότι θα πυροδοτήσει μία δυναμική διαδικασία νομοθετικών και κανονιστικών ρυθμίσεων, με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας.
Θέλω να κάνω σαφές ότι το βήμα που κάνουμε σήμερα και αύριο για τη ψήφιση του νομοσχεδίου είναι απλώς ένα μόνο βήμα. Και για να μπορέσει να υπάρξει μια πραγματική ενσωμάτωση, χρειάζεται μία σειρά από πράξεις που ακολουθούν την οδηγία. Κάποιες από αυτές έχουν ήδη ξεκινήσει, κάποιες ξεκίνησε και η προηγούμενη Κυβέρνηση και τις υπόλοιπες τις συνεχίζουμε και εμείς, ως Κυβέρνηση σήμερα.
Αυτές είναι η διοικητική απλοποίηση -που έχει ήδη προχωρήσει- μία σειρά ενέργειες για την αξιολόγηση του νομοθετικού κανονιστικού πλαισίου, η εγκατάσταση και λειτουργία κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης για τους παρόχους υπηρεσιών και τους αποδέκτες, μίας ευρείας κλίμακας απογραφή της νομοθεσίας -που έχει και αυτή προχωρήσει - και ένας μηχανισμός διοικητικής συνεργασίας με τα άλλα κράτη-μέλη και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μία διασύνδεση με ηλεκτρονικό σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών, που αποτελεί διευρωπαϊκό δίκτυο και έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή.
Εδώ να σημειώσω ότι μέχρι σήμερα, σ’ αυτό το πληροφοριακό σύστημα της εσωτερικής αγοράς, έχουν εκπαιδευτεί στη χρήση του όλα τα Υπουργεία, όλες οι νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις, πενήντα εννέα εμπορικά, βιομηχανικά, βιοτεχνικά και επαγγελματικά Επιμελητήρια της χώρας. Μία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με ημερομηνία 22.1.2010, κατατάσσει τη χώρα μας μεταξύ των πρώτων, ως προς τη διείσδυση και τη χρήση του συστήματος.
Τέλος, νομίζω πώς είναι χρήσιμο να κάνω και μία αναφορά στο περίφημο θέμα των κλειστών επαγγελμάτων, του ανοίγματός τους. Άκουσα πολλές προτροπές από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας. Άκουσα φράσεις όπως «η συζήτηση καλά κρατεί, τώρα ήρθε η ώρα να τολμήσουμε».
Αναρωτιέμαι ειλικρινά, εφόσον υπάρχει τέτοια βιασύνη απελευθέρωσης των κλειστών επαγγελμάτων από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, γιατί τις προτροπές αυτές δεν τις έλεγαν στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία δεν έκανε απολύτως τίποτα επί 6 χρόνια για το ζήτημα αυτό; Και μάλιστα, γιατί τις προτροπές αυτές δεν τις απηύθυναν ορισμένοι ομιλητές και στους εαυτούς τους, που έτυχε να είναι και υπεύθυνοι Υπουργοί για μέρος των ζητημάτων αυτών;
Εμείς το έχουμε δηλώσει. Θα ανοίξουμε τα κλειστά επαγγέλματα. Ο Πρωθυπουργός είχε πει ότι μέσα στο μήνα αυτό δημιουργείται μία διυπουργική ομάδα, η οποία πατώντας στη δουλειά που ήδη έχει γίνει σε ορισμένα Υπουργεία, θα κινηθεί γρήγορα για μία διαβούλευση με τους εταίρους και στην προετοιμασία του κατάλληλου κανονιστικού πλαισίου.
Πιστεύουμε ότι πρέπει να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα, με κανόνες βέβαια, διασφαλίζοντας το λόγο για τον οποίο μπήκαν ορισμένες ρυθμίσεις κατ’ αρχάς, αλλά πιστεύουμε ότι αυτό θα βοηθήσει την ελληνική οικονομία, την ανταγωνιστικότητά της και θα οδηγήσει σε μία πιο ισχυρή οικονομία και μία οικονομία, στην οποία θα μπορέσουμε να προσθέσουμε πολλές νέες θέσεις εργασίας.
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, με μία σύντομη αναφορά σε ορισμένα ζητήματα που βρίσκονται στο νομοσχέδιο αυτό, στο τελευταίο του μέρος, όπου ρυθμίζονται θέματα της χρηματοπιστωτικής αγοράς.
Ειδικότερα, θέλω να αναφερθώ σε θέματα που αφορούν το περίφημο πρόγραμμα των 28 δισεκατομμυρίων ευρώ των τραπεζών και με τον τρόπο αυτό να απαντήσω και σε κάποιες αιτιάσεις, ότι κατά κάποιο τρόπο έχουμε αλλάξει ως Κυβέρνηση θέση ως προς το ζήτημα.
Η κριτική μας για το πρόγραμμα των 28 δισεκατομμυρίων ευρώ είναι γνωστή. Την έχουμε εκφράσει πολλές φορές στο παρελθόν. Είχαμε πει ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν διασφάλισε, όταν δημιούργησε το Πρόγραμμα αυτό, ότι η ρευστότητα αυτή θα περάσει στην αγορά και στην οικονομία. Ήμασταν πάντα αντίθετοι σε εξόφθαλμες πρακτικές, με στόχο τη διασφάλιση των συμφερόντων των μεγαλομετόχων τραπεζών, της λειτουργίας τραπεζικού συστήματος χωρίς έλεγχο και σε βάρος των καταναλωτών και της ανάπτυξης. Και νομίζω ότι είναι σαφές ότι δείξαμε την προτεραιότητά μας για την προστασία των καταναλωτών από τις αθέμιτες πρακτικές τραπεζών. Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που πήρε το Υπουργείο Οικονομίας σ’ αυτήν την κατεύθυνση, που είναι και το αρμόδιο. Ως προς τις αρμοδιότητες του Υπουργείου Οικονομικών, νομίζω δείξαμε με την έκτακτη εισφορά στα μεγάλα κέρδη, αλλά και με το νέο φορολογικό πλαίσιο, ποιες είναι οι πραγματικές μας προτεραιότητες.
Εδώ, όμως, έχουμε ένα πολύ σημαντικό ζήτημα και επιχειρούμε να κάνουμε ορισμένα κρίσιμα πράγματα με τις διατάξεις που έχουμε στο τέλος του νομοσχεδίου. Επιχειρούμε να διαφυλάξουμε τα συμφέροντα του Δημοσίου, να μπορέσουμε να στηρίξουμε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα σε μία δύσκολη συγκυρία και ταυτόχρονα, να περάσει περισσότερη ρευστότητα στην ελληνική οικονομία.
Θεσμοθετούμε κίνητρα για την αποχώρηση των πιστωτικών ιδρυμάτων, από τον πρώτο πυλώνα του γνωστού Προγράμματος των 28 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αυτό είναι σύμφωνο και με τη σχετική σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και το κάνουμε με το πιο αποδοτικό τρόπο, που είναι η επιβολή προσαύξησης στην απόδοση των προνομιούχων.
Ταυτόχρονα, λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα αρνητική συγκυρία, μετά από εισήγηση της Τράπεζας της Ελλάδας και μετά από έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δίνουμε παράταση για τα μέτρα, έτσι ώστε να μπορούν τα πιστωτικά ιδρύματα να αντλήσουν πρόσθετα κεφάλαια από τα αδιάθετα ανά μέτρο, κυρίως για τη στήριξη της ρευστότητάς τους, αλλά και της ελληνικής οικονομίας. Και η διαφοροποίησή μας από τη Νέα Δημοκρατία είναι ότι η Κυβέρνηση δεσμεύεται να το παρακολουθήσει, έτσι ώστε η ρευστότητα αυτή να περάσει στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Πόση παράταση δίνετε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Είναι μία παράταση έξι μηνών, όπως υπάρχει και σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες.
Και τέλος, με το ίδιο Πρόγραμμα επεκτείνουμε την απαγόρευση διανομής μερισμάτων στη χρήση 2009, για να αποφευχθεί πιθανή κερδοσκοπική εκμετάλλευση της ενίσχυσης μέσω του προγράμματος για παροχή μερισμάτων.
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι απέναντι σε μία εξαιρετικά δύσκολη οικονομική συγκυρία, η Κυβέρνηση προχωρά το πρόγραμμα, για το οποίο έχει δεσμευθεί απέναντι στους Έλληνες πολίτες, με στόχο κατ’ αρχάς, τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας –πρώτο και κυριότερο- και κατά δεύτερο λόγο, τα μέτρα εκείνα, τις πολιτικές εκείνες που θα δημιουργήσουν βιώσιμα δημόσια οικονομικά και θα ανοίξουν νέους δρόμους βιώσιμης ανάπτυξης. Και στο δρόμο αυτό θα θέλαμε, τουλάχιστον στη συγκεκριμένη σημερινή συγκυρία, στο νομοσχέδιο που σήμερα ψηφίζουμε να είχαμε και τους ψήφους των άλλων κομμάτων της Αντιπολίτευσης.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης.
Ορίστε, κύριε συνάδελφε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Σήμερα έχω και εγώ το πρόβλημα που είχε πριν μερικές ημέρες ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, αλλά θα μαζέψω όλη τη δύναμη της φωνής μου για να απαντήσω σε μερικά θέματα που έθεσε ο αξιότιμος κύριος Υπουργός.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυκλοφορούν μικρόβια στην πολυκατοικία.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Τα μικρόβια κυκλοφορούν στην οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης.
Κύριε Πρόεδρε, θέλω πρώτα απ’ όλα, ξεκινώντας συναινετικά, να χαιρετήσω την παρουσία του Υπουργού, καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης. Ξέρω ότι έχει πάρα πολύ δουλειά σε μία πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία -και για την Ελλάδα και για τον ίδιο- και είναι κάτι, το οποίο τον τιμά να βρίσκει χρόνο να παρίσταται στη Βουλή για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Επίσης, θέλω, ξεκινώντας, να συμφωνήσω μαζί του ότι η Δημοκρατία βεβαίως δεν κινδυνεύει.
(XS)


(AM)
Και μιας και έγινε αυτή η συζήτηση, καλό είναι να πούμε ότι αυτό οφείλεται βεβαίως στους αγώνες του ελληνικού λαού και της ελληνικής νεολαίας εκείνης της εποχής, αλλά οφείλεται επίσης, σε πολύ μεγάλο βαθμό στον μεγάλο πολιτικό ηγέτη Κωνσταντίνο Καραμανλή, που με τις μεταρρυθμίσεις εκείνης της εποχής έβαλε τις βάσεις να λειτουργήσει το πολιτικό μας σύστημα άρτια, να έχουμε την καλύτερη Δημοκρατία που έζησε ποτέ η Ελλάδα για τριάντα και πλέον χρόνια. Τερματίζει βέβαια, εκείνο το πολιτικό σύστημα, που θεμελιώθηκε με τις μεταρρυθμίσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή και στις μέρες μας, είναι ανάγκη να ξεκινήσουμε μια νέα μεταπολίτευση, να βάλουμε νέους κανόνες μεταρρύθμισης στο πολιτικό μας σύστημα. Αλλά η αναφορά στο πρόσωπό του, νομίζω με βάση τη ροή της συζήτησης, είναι αναγκαία για την αλήθεια της ιστορίας.
Κύριε Υπουργέ, δεν μας αφήνετε να αγιάσουμε. Νομίζω ότι είστε εκτός γραμμής. Ο αξιότιμος κύριος συνάδελφος, εισηγητής της Πλειοψηφίας, κ. Μανώλης Στρατάκης σε μια σοβαρή, τεχνοκρατικά τεκμηριωμένη εισήγηση -που ακόμη και εγώ χειροκρότησα, όχι μόνο λόγω εντοπιότητας ή για να ψηφίσουμε το ίδιο νομοσχέδιο, αλλά για τη σοβαρότητα των επιχειρημάτων του εισηγητή σας- δεν σας έδωσε γραμμή.
Κάνατε πάλι μια μεγάλη βουτιά στο παρελθόν. Δεν έχετε καταλάβει, με την τετράχρονη και πλέον πείρα σας στο Κοινοβούλιο, ότι αυτή η συζήτηση δεν σας ωφελεί; Δεν σας συμφέρει, βρε αδερφέ. Είναι κάτι για το οποίο είστε υπόλογοι, είναι κάτι για το οποίο δεν εγκαλείτε την αντιπολίτευση, είναι κάτι για το οποίο ιστορικά απολογείστε, είναι κάτι που σε τελευταία ανάλυση πρέπει να ξεπεράσουμε, για να πάμε παραπέρα.
Κάνατε μια βουτιά. Χαρακτηρίσατε πράγματα που δεν χαρακτηρίζουν εσάς. Έχετε μια σοβαρότητα, έτσι τουλάχιστον δείχνετε, πιστεύω ότι μιλάτε τα ελληνικά όσο καλά μιλάτε και τα αγγλικά, γιατί αλλιώς θα αρχίσουμε να πιστεύουμε ότι σε αυτήν την Κυβέρνηση μιλάτε καλύτερα τις ξένες γλώσσες παρά την ντόπια. Και στο Υπουργείο Εξωτερικών και στο Μέγαρο Μαξίμου, μην πάμε τώρα και στο Υπουργείο Οικονομικών, η λέξη πλιάτσικο είναι σκληρή έκφραση και αν είναι ατεκμηρίωτη είναι συκοφαντία. Σας εκθέτει. Δεν μουντζώνετε την αντιπολίτευση, εκτίθεστε και δείχνετε την ταυτότητά σας.
Και εμείς θέλουμε έναν Υπουργό Οικονομικών με κύρος, γιατί η χώρα σήμερα, είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε, εκπροσωπείται από την Κυβέρνηση και εν πολλοίς από εσάς.
Εσείς λοιπόν, θα πρέπει ακόμη και αν η αντιπολίτευση τοποθετείται με σκληρές εκφράσεις και λόγους, εσείς πρέπει να βάζετε το καντάρι των μέτρων της σοβαρότητας και όχι να πυροδοτείτε τη συζήτηση προς λάθος κατεύθυνση και χωρίς επιχειρήματα, μόνο με ύβρεις.
Είπατε ότι ο μηχανισμός –και αρχίζω από τα πιο ήπια- στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δείκτης ασφάλειας, είναι μια δυνατότητα της χώρας μας να βρει τρόπο λύσης ενός τμήματος του προβλήματός της.
Εγώ σας λέω, αυτό στο οποίο προσφεύγετε είναι κάτι με το οποίο εμείς δεν συμφωνούμε και βρείτε άλλους τρόπους να δώσετε ελληνική λύση. Σας το είπαμε εμείς σε κάθε ευκαιρία, σας το είπε ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, σας το λένε στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν είναι λύση το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν είναι λύση η προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τους όρους τους οποίους έχετε συμφωνήσει.
Και παρά τις τυμπανοκρουσίες, τα μεγάλα λόγια, τις βαρύγδουπες δηλώσεις, οι αγορές φαίνεται ότι δεν το κατάλαβαν. Κάθε μέρα έχουμε και ένα νέο ρεκόρ στα spreads. Κάθε μέρα ανεβαίνουν οι απαιτήσεις των δανειστών της ελληνικής οικονομίας για να δανείσουν την Ελλάδα. Σήμερα δανειστήκατε δυόμισι μονάδες παραπάνω από ό,τι δανειστήκατε τον Ιανουάριο για τα τριετή ομόλογα του 1.500.000.000 ευρώ, τα τρίμηνα, τα δεκάχρονα. Σπάτε κάθε μέρα το ρεκόρ. Δεν το έχουν καταλάβει οι αγορές;
Η λύση πρέπει να είναι ελληνική. Ζητήστε την βοήθεια της Κυβέρνησής σας -να έχετε ένα αραγές μέτωπο- και τη συνηγορία της αντιπολίτευσης. Εμείς δεν είμαστε ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν ακολουθούμε τη δική σας πολιτική.
Βλέπω τον αγαπητό συνάδελφο, κύριο Παπουτσή -και δεν θέλω να αφήνω και εκκρεμότητες στη συζήτηση μέσα στο Κοινοβούλιο- και επειδή προχθές είχαμε μια συζήτηση ότι εσείς ως ανεύθυνη αντιπολίτευση, πριν δυο χρόνια δεν ψηφίσατε ούτε τη διάταξη της εγγύησης των καταθέσεων των Ελλήνων πολιτών μέχρι 100.000 ευρώ, ανέτρεξα στα Πρακτικά και βρήκα ότι δεν την ψηφίσατε.
Μάλιστα, ο Προεδρεύων εκείνης της ημέρας, ο κ. Νεράντζης λέει χαρακτηριστικά: Γίνεται δεκτή η τροπολογία τάδε, 327, ειδικός 74 όπως τροποποιήθηκε από τον Υπουργό, τότε που ήταν στη θέση σας; Και λέει ο κ. Νεράντζης: Να συνεννοηθούμε, η τροπολογία αυτή αφορά την τροποποίηση των διατάξεων του νόμου 2832/2000, σύστημα εγγύησης καταθέσεων. Για να καταλάβει ο κόσμος τι ψηφίζουμε!
Λέει το Κομμουνιστικό Κόμμα όχι, ο κ. Ιωάννης Γκιόκας, λέει ο Συνασπισμός όχι, η κυρία Άννα Φιλίνη, εσείς απορία ψάλτου βήξ. Δηλαδή, ποιείτε την νήσσα, για να μην την ψηφίσετε. Ενώ σε όλα τα άλλα άρθρα λέτε: «ναι, όχι, ναι, όχι».
Αυτή είναι η αντιπολίτευσή σας, αυτή είναι η διαφορά σας από εμάς. Αυτή είναι η διαφορά σας από τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Έχετε αντιπολίτευση που θέλει να στηρίξει το εθνικό πρόβλημα, που εσείς δημιουργήσατε, η δική σας η παράταξη. Δικό σας παιδί είναι.
Λέτε 30.000.000.000 ευρώ αναγκάστηκε η Ελλάδα να δανειστεί τα τελευταία τρία χρόνια. Μα εσάς δεν σας είπε κανείς στο Υπουργείο που πήγατε, ότι μόνο την τελευταία πενταετία το ελληνικό δημόσιο, ο Έλληνας φορολογούμενος πλήρωσε 62.000.000.000 μόνο για τόκους; Τα τριάντα σας μάραναν;
Δεν σας είπε κανείς ότι για τα εξοπλιστικά προγράμματα του κυρίου Παπαντωνίου και της δική σας Κυβέρνησης, για τα υποβρύχια που γέρνουν και όλα τα άλλα που σας έχουν πει και άλλες παρατάξεις, όχι μόνο η δική μας, χρεώθηκε το ελληνικό δημόσιο 10.000.000.000 ευρώ; Και ο λογαριασμός, κύριοι συνάδελφοι και κύριε Πρόεδρε, του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, δεν πληρώθηκε τότε. Οι συμβάσεις υπογράφηκαν.
Είπε ο κ. Βενιζέλος, στη συζήτηση που έγινε προχθές στην Μεγάλη Βρετανία -και παρέστη και ο Πρωθυπουργός και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για τη διαφάνεια- ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι αυτό το οποίο τέμνει την εσωτερική διαφθορά με την διεθνή διαφθορά. Αυτό μας είπε ο κ. Βενιζέλος ως Υπουργός Εθνικής Αμύνης. Δηλαδή, να ξέρει το ελληνικό Κοινοβούλιο και ο ελληνικός λαός, ότι όποιες συμβάσεις γίνονται στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης είναι κάτι μεταξύ της ελληνικής διαφθοράς και της διεθνούς διαφθοράς.
Αλλά το λογαριασμό, ο κ. Παπαντωνίου και η Κυβέρνηση Σημίτη, η δική σας δηλαδή Κυβέρνηση, τον έστειλε να τον πληρώσει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στο μέλλον, όπως κάνατε εσείς με τα swaps του κυρίου Δρυ και όλα τα άλλα τα οποία έγιναν.
Δεν ξέρετε ότι για την τακτοποίηση των νοσοκομείων, που τώρα κόπτεστε τόσο πολύ, τα 6.000.000.000 ευρώ που ρυθμίστηκαν το 2004, αφορούν τη δική σας περίοδο;
Κάντε μια σούμα να δείτε πόσα είναι όλα αυτά. Πάνω από ογδόντα. Αυτή είναι η διαφορά. Γι’ αυτό εγκαλείτε τη Νέα Δημοκρατία; Απολογηθείτε. Αλλά αυτό, δεν ενδιαφέρει πια κανέναν, ούτε θα βρείτε άλλοθι.
Ακούστε, έχετε μια παλαιοπασοκική νοοτροπία, η οποία δεν πιάνει. Έπιασε το ’80 έπιασε το ’70 που είχατε κερδίσει τη μάχη των ιδεών, έπιασε το ’90. Δεν πιάνει πια, βρε αδερφέ! Το «πωλείται η Ελλάς», για τον Ο.Τ.Ε, που μας είχατε ως σύνθημα εκείνη την εποχή με την ιδιωτικοποίηση -και αν θέλετε τα έχω εδώ στο blackberry, μιας και σας βλέπω ότι είστε και εσείς των νέων τεχνολογιών- να σας πω νόμο-νόμο, τους νόμους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που κατέβασαν το ποσοστό από 100% στο 32%, να μην υπάρχει ούτε καταστατική μειοψηφία. Θέλετε να σας τα πω; Έχετε ανάγκη να τα πληροφορηθείτε; Προκαλέστε και θα απαντηθούν τα θέματα αυτά στη δευτερολογία ή στην τριτολογία.
Λοιπόν, εσείς δημιουργήσατε όλα αυτά τα θέματα. Γιατί εγκαλείτε τη Νέα Δημοκρατία που δίνει χείρα βοηθείας, στο μεγάλο θέμα της Ελλάδος;
Αναφερθήκατε στο ασφαλιστικό. Δεν θέλω να σας απαντώ σε ένα-ένα θέμα, γιατί δεν έχει πια νόημα. Δικό μας παιδί είναι ο Γιαννίτσης; Εμείς είμαστε το βαθύ ΠΑ.ΣΟ.Κ. που τον πιάσαμε από το λαρύγγι να μην προχωρήσει το νόμο; Εμείς δεν είμαστε η Νέα Δημοκρατία που έκανε το Νόμο Σιούφα και σώθηκε το ασφαλιστικό, για να μπορούν να πληρώνονται ακόμα μέχρι σήμερα οι συντάξεις;
(BS)


XS
Το 1999 με τον αρχηγό του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού ήμασταν στο ίδιο κόμμα. Ήταν από τα διακεκριμένα στελέχη. Κρίμα που τον χάσαμε. Βέβαια δημιούργησε μια σημαντική δική του ομάδα τώρα. Τότε, το 1992 που ψηφίζαμε το νομοσχέδιο Σιούφα, τότε δώσαμε φιλί ζωής στα ασφαλιστικά ταμεία για μια δεκαπενταετία. Εμείς δεν είμαστε αυτοί που ψηφίσαμε το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, για το οποίο εσείς διαρρηγνύατε τα ιμάτιά σας και κατεβάσαμε τα ασφαλιστικά ταμεία από 103 σε 11-12, πόσα είναι;
Το πολιτικό σύστημα πολλές φορές ακολουθεί την πολιτική του οσφυοκάμπτη σε συγκεκριμένα συμφέροντα, μεταξύ των οποίων και των δημοσιογράφων -να είμαστε ειλικρινείς σ’ αυτή την Αίθουσα, βρε αδερφέ- και των δικηγόρων και όλων των συντεχνιών. Τα ακούσατε και πιο λίγα.
Μας εγκαλείτε για το νομοσχέδιο. Το νομοσχέδιο εμείς, κύριε Υπουργέ και κύριε Πρόεδρε, το φέραμε για συζήτηση τον Αύγουστο. Δεν εγκαλεί εμάς η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν έδωσε σε μας προθεσμία τριών μηνών. Εμείς φέραμε το νομοσχέδιο για διαβούλευση τον Αύγουστο για να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Εσείς αναλάβατε μετά τις εκλογές που έκλεισε η Βουλή, ας το φέρνατε αμέσως.
Βεβαίως, υπάρχει μια δυσμενής παράδοση: η Ελλάδα πάντα με χρονική υστέρηση, περνώντας και τις προθεσμίες, οδηγείται στο να επικυρώνει τις ευρωπαϊκές οδηγίες πολύ αργότερα. Και λυπάμαι πάρα πολύ. Έχουν δίκιο οι συνάδελφοι από την Αντιπολίτευση και κυρίως του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, η γνωστή μας πολυκατοικία, «εμείς σας θέλουμε στην δική μας πολυκατοικία» και στενοχωριόμαστε άμα σας βλέπουμε να προσπαθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να έχει σφιχτό εναγκαλισμό μαζί σας. Βέβαια έχετε πρώην μποξέρ αρχηγό. Και ο σφιχτός εναγκαλισμός μέχρι πνιγμό μπορεί να φέρει από τη δική σας τη μεριά προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή από τη μεριά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς τη δική σας τη μεριά.
Έχουν δίκιο, γιατί ουσιαστικά με αυτό το νόμο παίρνετε γενική εξουσιοδότηση με καμιά σαρανταριά ως πενήντα προεδρικά διατάγματα και άλλες πολλές υπουργικές αποφάσεις. Και μπορώ να σας πω ότι σε νομοσχέδια, που διαχρονικά ψήφισε η ελληνική Βουλή -όχι μόνο το δικό σας κόμμα αλλά και το δικό μας κόμμα- εδώ και δεκαετίες, πάνω από 12 χρόνια κύριοι συνάδελφοι, δεν έχουν εκδοθεί υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα. Άρα, αυτά τα νομοθετήματα είναι γράμμα κενό. Δεν εφαρμόζονται.
Και όπου υπάρχει δυσκολία, όπως η απελευθέρωση της αγοράς -και επαινώ την κυβέρνηση που με ρητή δήλωση του Υπουργού λέει ότι θα προχωρήσει στην απελευθέρωση των επαγγελμάτων- σε τέτοια νομοσχέδια, καμία εξουσιοδοτική διάταξη δεν υπογράφεται.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ελάτε να συνεννοηθούμε. Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη.
Σας προτείνω να ξεφυλλίσετε τις σελίδες της ιστορίας. Πηγαίνετε πίσω να δείτε την εποχή του Τρικούπη. Πηγαίνετε πίσω να δείτε και άλλα πράγματα. Σας το είπε και ο κ. Καρατζαφέρης. Ιστορικά εσείς καλείστε να διορθώσετε ένα μεγάλο λάθος της δικής σας παράταξης το 1980.
Όμως στο συμπαθή Πρωθυπουργό, κ. Παπανδρέου και στο συμπαθή Υπουργό Οικονομικών, κ. Παπακωνσταντίνου, δεν τους πρέπει χωρίς να έχουν κάνει τα έργα του Τρικούπη, να μείνουν μόνο για το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Και δεν πρέπει για τον παριστάμενο Υπουργό κ. Παπακωνσταντίνου –που του ευχόμαστε να ολοκληρώσει την πορεία του μέχρι την ολοκλήρωση του προϋπολογισμού, όχι γιατί θα αλλάξει η Κυβέρνηση, αλλά γιατί λόγω των συνθηκών έρχεται πολύ μεγάλη καταιγίδα στην Ελλάδα- να ακούγεται ως το όνομα Επαμεινώνδας Δεληγιώργης της ελληνικής ιστορίας της Σύγχρονης Ελλάδας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Αυτός ο συσχετισμός με τον Επαμεινώνδα Δεληγιώργη είναι λιγάκι αμφίβολος.
Αλλά, θα ήθελα να σας πω ότι αν θέλουμε να κάνουμε μια μικρή επισκόπηση των δραματικών στιγμών της ιστορίας της ελληνικής οικονομίας να θυμηθούμε: Το 1898: ΔΟΕ. Το 1922: Πρωτοπαπαδάκης, Μικρασιατική Καταστροφή, εσωτερικό δάνειο. Το 1932: Ελευθέριος Βενιζέλος. Και τα υπόλοιπα είναι πολύ όψιμα και δυσανάγνωστα.
Ευχαριστούμε τον κ. Κεφαλογιάννη.
Έχει ζητήσει τον λόγο ο κ. Καρατζαφέρης, ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού για μια σύντομη παρέμβαση υποθέτω.
Έχετε το λόγο, κύριε Πρόεδρε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δεν ξέρω πόση σημασία έχει να είσαι πρωταθλητής στο body building ή πόση σημασία έχει να είσαι πρωταθλητής στο κανό. Στο «κάνω» έχει σημασία ποιος είναι πρωταθλητής. Και στο «κάνω» δεν είναι πρωταθλητής ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ούτε η Νέα Δημοκρατία.
Η αλήθεια είναι ότι υπήρξατε λίγο αυστηρός, κύριε Υπουργέ, για το πλιάτσικο. Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε μια άλλη φράση πιο μαλακή: αρπαχτή, κομπίνα, απάτη. Το πλιάτσικο είναι κακόηχο, πρέπει να πω.
Η αλήθεια είναι, κύριε Κεφαλογιάννη, ότι αν ήταν το προηγούμενο υπουργικό συμβούλιο με ανθρώπους της δικής σας ποιότητας, την οποία θέλω να τονίσω μέσα στην Αίθουσα- γιατί περάσατε από ένα ευαίσθητο υπουργείο, όπου έχουν ακουστεί πολλά για πολλούς, χωρίς να ακουστεί τίποτα για σας, όπως δεν έχει ακουστεί και για έναν άλλο πρώην υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, τον κ. Παπουτσή- δεν θα ήμασταν εδώ. Αλλά η ιστορία με τους κουμπάρους δεν ήταν πλιάτσικο; «Δώσε μας τόσο να σε καθαρίσουμε γιατί είναι δικός μας ο τάδε»; Με τα ομόλογα δεν ήταν πλιάτσικο; Δηλαδή, τι θα ήθελε κανείς να πει; Ότι ο κ. Αλογοσκούφης, ο Τσάρος της Οικονομίας, δεν ήξερε πού πήγαινε, πού πατάει; Ο Ευγένιος Παπαδόπουλος ο οποίος οδηγείται τώρα ο άνθρωπος -ante portas είναι- στον Κορυδαλλό δεν ήταν στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, προαχθείς από την ΟΝΝΕΔ; Δεν ήταν όλα αυτά τα πράγματα; Όσα γίνονταν, εν πάση περιπτώσει, με την Siemens και αποκαλύπτονται σήμερα;
Ήρθε ένας μάρτυρας ο οποίος έδειξε μια θλιβερή εικόνα. Ότι κάποια πρόσωπα και από τα δυο μεγάλα κόμματα κουβαλούσαν πράγματα και τα πήγαιναν στα σπίτια. Και μυστικό κωδικό, τον 10100. Το ομολόγησε. Φώναζα δυο χρόνια «φέρτε αυτόν τον άνθρωπο στη Βουλή» και κανείς δεν εσυγκινείτο να τον φέρει ούτε από ΠΑ.ΣΟ.Κ., ούτε από Νέα Δημοκρατία. Ήρθε πάνω και είπε «ναι, εκεί, εκεί». Και για υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας και για υπουργούς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Συγκεκριμένα. Ανερυθρίαστα. Πήγαινε ο υπουργός του ΠΑ.ΣΟ.Κ., έπαιρνε του κόσμου τα πράγματα και τα πήγαιναν στο γραφείο και τα παραλάμβανε ο επικεφαλής ασφαλείας. Αυτά είναι τραγικά πράγματα. Αυτά είναι πλιάτσικο, όπως και να το κάνουμε.
Και δεν βλέπω να έχουμε διάθεση για την ουσία. Στα λόγια πολύ. Διαφάνεια, ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία: σχήμα οξύμωρο και αντιφατικό.
Έχετε συνοδά στοιχεία και οι δυο. Και οι μεν και οι δε. Καταλαβαίνω την ιερά αγανάκτησή σας, κύριε Κεφαλογιάννη, αλλά δυστυχώς είναι συνοδά στοιχεία αυτά, όλες αυτές οι ιστορίες οι οποίες πράγματι μαύρισαν την εικόνα της Νέας Δημοκρατίας.
Και χαίρομαι πολύ που θυμηθήκατε την εποχή που ήμουν μέσα εκεί. Αλλά όσο ήμουν μέσα εκεί, τέτοια εκφυλιστικά φαινόμενα δεν είχαμε. Βέβαια το 1992 δεν ήμουν. Το 1993 ήρθα. Αλλά εν πάση περιπτώσει. Εκφυλιστικά φαινόμενα το ένα πίσω απ’ το άλλο. Έχουμε εξεταστικές επιτροπές στη σειρά εις βάρος της Νέας Δημοκρατίας. Ποιος θα το έλεγε αυτό; Πέντε χρόνια στην εξουσία, πέντε εξεταστικές επιτροπές στη σειρά για να βρούμε και να ψάξουμε σκάνδαλα, αρπαχτές, πλιάτσικο, όπως είπε και ο κ. Υπουργός του ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι περιφορά εντροπής.
Αλλά έρχομαι και σε σας, κύριε Υπουργέ. Πράγματι η Δημοκρατία δεν κλονίζεται. Και τότε ίσως είχαμε τις ερπύστριες, που ξέραμε τι κακό έρχεται. Φοβούμαι ότι τώρα άλλου είδους ερπύστριες μας παρακολουθούν.
Είδατε χθες μια εκπομπή; Την είδε όλος ο ελληνικός λαός. Υψηλή ακροαματικότητα. Είδα έναν από τους μεγάλους επιχειρηματίες της χώρας να λέει δόλιο υπουργό της Κυβέρνησής σας και σχεδόν απατεώνα τον κ. Πάγκαλο. Και δεν είδα σήμερα καμία αντίδραση. Βγαίνει, λοιπόν, σε ένα μεγάλο κανάλι ο ίσως δυνατότερος σήμερα επιχειρηματίας της χώρας και λέει ότι είναι δόλιος ο υπουργός σας. Καμία αντίσταση!. Είπε για τον κ. Πάγκαλο «ή να το βουλώσει ή να βγει και να καταγγείλει τι έχει εναντίον μου». Καμία κουβέντα! Σας φτύνουν και εσείς λέτε «βρέχει».
Δεν μπορεί η Κυβέρνησή σας να αφήσει αναπάντητο αυτό το θέμα. Ή τα πράγματα είναι όπως είπε ο κ. Βγενόπουλος και έχετε ανάμεσά σας δόλιους που εγώ δεν μπορώ να το πιστέψω ή από την άλλη μεριά, έχετε επιπόλαιους όπως ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, ο οποίος «πρέπει να το βουλώσει», άκουσα. Περιμένω λοιπόν, μια απάντηση. Διαφορετικά δεν θα έχετε πολλές διαφορές από εκείνο το πλαίσιο της κυβέρνησης. Νομίζω ότι πρέπει να το αντιληφθείτε.
(PS)



(BS)
Όσον αφορά το θέμα, το οποίο είπε ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας με τα υποβρύχια, εν πάση περιπτώσει, δεν λάμπει. Εμείς στην Επιτροπή, τότε που έγινε, είπαμε κάτω από τις προϋποθέσεις η κυρία Μέρκελ να μας δώσει, τότε που ακουγόταν, τα 35 δισεκατομμύρια για να σωθούμε ή μας πάει και παλιάμπελο. Αλλά πήγε το παλιάμπελο, πήγαν και τα χωράφια, πήγαν και οι ρίζες και τώρα είμαστε εμείς να δώσουμε και 1,5 δισεκατομμύριο για υποβρύχια, που δεν ξέρουμε την ποιότητά τους.
Όταν εσείς, κύριε Υπουργέ, δικός σας συνάδελφος, δικός σας Υπουργός, έκλεισε τη δουλειά στη ζούλα -αυτή είναι η πραγματική λέξη- χωρίς να εξασφαλίσει ούτε μια εγγυητική επιστολή. Δώσαμε τη μεγάλη δουλειά των υποβρυχίων, χωρίς εγγυητική επιστολή. Εκεί δεν μπόρεσε να απαντήσει η αδύναμη Νέα Δημοκρατία για να κινηθεί και ερχόμαστε τώρα και λέμε άλλα δύο.
Αυτά λοιπόν, γιατί πρέπει να ικανοποιούν τον ελληνικό λαό; Όταν του λέμε σφίξε το ζωνάρι, όταν του λέμε πνιγόμαστε, όταν, λέει ο Ερντογάν να μειώσουμε τους εξοπλισμούς και εσείς δίνετε πλατιά χαμόγελα δια του κυρίου Δρούτσα. Εφόσον, λοιπόν, έχουμε αποδεχθεί ότι απέναντί μας έχουμε έναν άγγελο και όχι ένας διάβολο, τι θέλουμε και πάμε και δίνουμε 1,5 δισεκατομμύριο τώρα, σ’ αυτή την κατάσταση, στους Γερμανούς για αμφιβόλου ποιότητας οπλικά συστήματα;
Νομίζω ότι και εσείς δεν ήσαστε πλέον εκείνη η ιδανική αγγελική εικόνα. Κάτι πρέπει να κάνετε. ‘Oσον αφορά τη μακροβιότητα σας σ’ αυτό το Υπουργείο, δεν σας το εύχομαι. Εγώ νομίζω ότι θα μπορούσατε με ελαφρά πηδηματάκια να πάτε κάπου που να ήσαστε πολύ καλά, γιατί δεν βλέπω για ποιο λόγο κανείς να θέλει πλέον να είναι σ’ αυτό το Υπουργείο. Τώρα, εκεί που είναι τα πράγματα.
Να σας θυμίσω ότι από όλους τους πρώην Υπουργούς Εθνικής Οικονομίας, κανείς δεν είναι στο Κοινοβούλιο. Πού είναι ο Χριστοδουλάκης, πού είναι ο Παπαντωνίου, πού είναι ο Αλογοσκούφης, πού είναι ο Παπαδόπουλος, όλοι; Την γλύτωσε ο Παπαθανασίου, ήταν μόνο για ένα εξάμηνο. Αν είχε καθίσει και αυτός λίγο παραπάνω, θα είχε την τύχη των προηγουμένων.
Αν θέλετε, λοιπόν, να είσαστε στο επόμενο Κοινοβούλιο, σκεφθείτε το αν θα παραμείνετε σ’ αυτό το Υπουργείο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κ. Καρατζαφέρη.
Μια δίλεπτη παρέμβαση έτσι για την ενότητα της συζητήσεως θα κάνει ο κ. Κεφαλογιάννης.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Θα είμαι πολύ σύντομος και δεν θα δευτερολογήσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ναι, έτσι πρέπει.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Αυτά μας κάνει ο κ. Καρατζαφέρης και μας τα χαλάει. Διότι, βεβαίως, άκουσα όλα αυτά τα οποία είπε και περίμενα πραγματικά υπομονετικά μέχρι το τέλος της τοποθέτησής του, να ακούσω αυτό το οποίο έλεγε το 1992 και τον χειροκροτούσα τότε ως νέος Βουλευτής, νεοσσός των δύο ετών, για τον Μαυράκη, για τα 500 εκατομμύρια.
Περίμενα να ακούσω από τον κ. Καρατζαφέρη, ως ένας άνθρωπος, ο οποίος δίνει μάχες για μερικά θέματα -μπορεί να συμφωνείς ή να διαφωνείς μαζί του, αλλά είναι μαχητικός και λέει τα πράγματα με το όνομά τους- να πει κάτι για το Χρηματιστήριο, βρε αδερφέ. Η μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδήματος που έγινε ποτέ στην Ελλάδα, από τους φτωχούς στους πλούσιους, ύψους 110 δισεκατομμυρίων ευρώ -τα λέω τώρα σε ευρώ- δηλαδή, 30 τρισεκατομμυρίων δραχμών, έγινε τότε. Αυτά περίμενα να τα ακούσω από τον κ. Καρατζαφέρη.
Εγώ καταλαβαίνω για λόγους εθνικούς και πατριωτικούς να θέλετε -όπως το είπατε άλλωστε και εσείς ο ίδιος- με τα θέματα των υποβρυχίων να βάλετε πλάτη στην Κυβέρνηση για εθνικούς λόγους, όχι γιατί πιστεύετε αυτά τα οποία λέτε. Αλλά η αλήθεια είναι μητέρα όλων. Πρέπει η αλήθεια να πρυτανεύει, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η διάγνωση πρέπει να είναι σωστή, αλλιώς δεν υπάρχει θεραπεία.
Και μιας και είπαμε για «πλιάτσικο» και επειδή βλέπω υπομονετικά και μας παρακολουθούν άνθρωποι πονεμένοι από ένα χώρο, όπως είναι οι άνθρωποι που ασχολούνται με το λιμάνι και τις μεταφορές -και τους βλέπω εδώ στα θεωρεία της Βουλής και παρακολουθούν- και επειδή έχω θέσει σε όλα τα κόμματα και στη Νέα Δημοκρατία ένα θέμα, όταν μιλάμε για «πλιάτσικο», κύριε Υπουργέ, να δούμε το σπίτι μας, δηλαδή να δούμε το ελληνικό δημόσιο. Εκεί γίνεται το «πλιάτσικο» και εκεί όλοι παίρνουμε βαθμό κάτω από τη βάση. Και αν κατεβάζετε εσείς τον πήχη για τις εισαγωγικές εξετάσεις, για την πολιτική πρέπει να τον πάτε κοντά στο μηδέν για να περάσουμε. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι πλήρωσαν λεφτά από 30 έως 150 χιλιάδες ευρώ και αγόρασαν άδειες με όλα τα χαρτιά και τις σφραγίδες του δημοσίου και των γενικών διευθυντών και των νομαρχών της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης του Πειραιά, του πρώην συντρόφου και νυν κυρίου. Γιατί τώρα πια εσείς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ονομάζεστε σύντροφοι, αλλά ονομάζεστε κύριοι, γιατί δεν είσαστε πια σοσιαλιστές, νεοφιλελεύθεροι σοσιαλιστές είσαστε, ούτε εσείς δεν ξέρετε πώς να προσδιορίσετε πια την ιδεολογική σας τοποθέτηση. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν τις σφραγίδες του δημοσίου, γενικών διευθυντών Υπουργείων, γενικών διευθυντών νομαρχιών, δεν ξέρω υπάρχουν και πολιτικά πρόσωπα, δεν πρέπει να δικαιωθούν;
Ο κ. Ρέππας μαθαίνω ότι αύριο ξεκινάει πρώτος τη συζήτηση για την απελευθέρωση των μεταφορών. Περιμένουμε να τη δούμε. Εάν είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, που βοηθάει την ελληνική οικονομία, θα τη στηρίξουμε. Εάν δεν είναι, θα ασκήσουμε κριτική. Αλλά ας δει ο κ. Ρέππας και αυτό το θέμα. Το θέτω επισήμως στην ελληνική Βουλή και παρακαλώ την Κυβέρνηση, η οποία έχει και ενιαία έκφραση να δει και αυτό το θέμα, όπως το είδαν και στο παρελθόν και το 1979 και το 1990, που παρόμοια φαινόμενα υπήρχαν και τότε στη δημόσια διοίκηση, χωρίς όλοι εμείς που θητεύουμε στο ελληνικό κοινοβούλιο να είμαστε ικανοί να αλλάξουμε αυτό το φαύλο σύστημα, το οποίο υπάρχει στη διοίκηση.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Σας ευχαριστούμε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Δεν θέλω να διευθύνω, το αφήνω στη συνείδησή σας για να μην χαλάσει η συζήτηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Κεφαλογιάννη, θα περίμενα να αντικρούσετε αυτά που σας είπα για το «πλιάτσικο». Εσείς είπατε ότι ναι μεν, αλλά υπάρχει και από την άλλη πλευρά πλιάτσικο. Βεβαίως και καλά κάνατε και το θυμίσατε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Να με καλέσετε στο κανάλι να κάνουμε εκπομπή.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Καλά κάνατε και το θυμίσατε. Εγώ θα ήθελα, βέβαια, να μου δώσετε μια χαρά να αποκαλύψω όλα τα σκάνδαλα των μεν και των δε, αλλά επειδή είπατε σας τα χάλασα. Φωνάξτε με στο συνέδριό σας, να σας τα φτιάξω!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Περιμένω την πρόσκληση στο κανάλι του κυρίου Καρατζαφέρη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ο κ. Παπουτσής ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος τους ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Παρακολουθούσα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, είναι η αλήθεια, γιατί στην αρχή νόμισα ότι ήταν ξαφνικός έρωτας του κυρίου Κεφαλογιάννη προς τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό και τον Πρόεδρο κ. Καρατζαφέρη, αλλά τελικώς απεδείχθη ότι δεν ήταν αυτό.
Ήταν η αναπόληση ωραίων στιγμών, πολιτικών στιγμών, στις οποίες ο κ. Κεφαλογιάννης προφανώς αισθανόταν άνετα. Προφανώς ήταν η αναπόληση της στιγμής που ο κ. Καρατζαφέρης ήταν στην ίδια παράταξη μαζί σας και από κοινού δίνατε τη μάχη ενάντια στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και την ελπίδα της ελληνικής κοινωνίας. Θα έλεγα αναπόληση των ωραίων στιγμών από τη δέσμη ιδεών Γιαννίτση, η οποία δεν έγινε ποτέ, αναπόληση διαφόρων άλλων ωραίων στιγμών, στις οποίες εντόπισε ο κ. Κεφαλογιάννης ότι θα μπορούσε να συμφωνήσει με κάποιες πολιτικές ιδέες που κυοφορήθηκαν στο χώρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά ποτέ δεν υλοποιήθηκαν.
Φοβάμαι τελικά ότι δεν ήταν ξαφνικός έρωτας, αλλά ήταν η προσπάθεια του κυρίου Κεφαλογιάννη, σαν αυτές που ακούμε πολύ αυτές τις ημέρες από πολλά επιφανή στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και από παράγοντες της επιχειρηματικής κοινότητας στην Ελλάδα: Η προσπάθεια για την δημιουργία του χώρου των υπευθύνων δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας για τη σωτηρία της χώρας.
Αυτό φοβάμαι ότι ήταν. Και λυπάμαι γι’ αυτό, γιατί έχω την αίσθηση ότι όλοι εκείνοι οι οποίοι αυτή τη στιγμή εντοπίζουν το πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζει η ελληνική δημοκρατία και ο πολιτικός κόσμος, όλοι εκείνοι έχουν και την υποχρέωση να στηρίξουμε τις δομές και τους θεσμούς του δημοκρατικού πολιτεύματος, έτσι όπως διαμορφώθηκε αντί να το πριονίζουμε στην πράξη.
Και φυσικά ο κ. Καρατζαφέρης, όπως και όλοι οι συνάδελφοι του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, αλλά και άλλων κομμάτων δεν έχουν άμεση εμπλοκή σε όσους βαρύνονται με τις ευθύνες για την σημερινή κατάσταση. Αλλά η αλήθεια είναι μια, κύριε Πρόεδρε, ότι στη συνείδηση του κόσμου όλος ο πολιτικός κόσμος κρίνεται αυτή τη στιγμή, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση.
Μην κάνετε το λάθος να θεωρείτε ότι εσείς και το κόμμα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού ότι πρόκειται να γλυτώσετε, εάν για τον οποιοδήποτε λόγο δεν τα καταφέρει το πολιτικό σύστημα της χώρας σήμερα, να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση.
Γι’ αυτό επιμένω ότι οι ώρες μας, οι στιγμές που περνάμε, είναι ώρες ευθύνης. Και εγώ δεν ξέρω αν πρέπει να ανατρέξουμε στην ιστορία, να ξεφυλλίσουμε τις σελίδες της ιστορίας, για να αντλήσουμε διδάγματα από το παρελθόν. Ένα είναι βέβαιο, ότι έχουμε όλοι μας υποχρέωση να σταθούμε με αποφασιστικό τρόπο στις αγωνίες και την ζωή των ανθρώπων, στις αγωνίες του απλού ανθρώπου και κυρίως εκείνων, οι οποίοι χωρίς να χρωστάνε τίποτα, καλούνται να πληρώσουν πολύ βαριά τη συμμετοχή που πρέπει να δώσει ο κάθε Έλληνας για τη σωτηρία της χώρας.
(AS)

(PS)
Και βέβαια, είναι πολύ εύκολο για τον οποιοδήποτε επιχειρηματία να βάλει συλλήβδην ενάντια στον πολιτικό κόσμο, ιδιαίτερα όταν αξιοποιεί τις δικές του προνομιακές σχέσεις είτε με δημοσιογράφους, είτε με τηλεοπτικούς σταθμούς, είτε με εφημερίδες.
Εκείνο, όμως, το οποίο εγώ θα ήθελα –ως πολίτης, αλλά και ως Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου- να είχε τη δυνατότητα η Βουλή των Ελλήνων, η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας να καλεί και –μάλιστα- να υποχρεώνει είτε επιχειρηματίες είτε άλλους, οι οποίοι αρθρώνουν τόσο προκλητικό πολιτικό λόγο, δημόσιο λόγο, να μπορέσει να τους καλεί εδώ στη Βουλή και να μπορέσουν εδώ να αποδείξουν αυτά τα οποία ισχυρίζονται.
Διότι, αυτό το οποίο συνέβη χθες, είναι κάτι που πράγματι δημιουργεί ερωτηματικά για τη λειτουργία της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Και μάλιστα σοβαρά ερωτηματικά. Πιστεύω ότι οι απαντήσεις θα πρέπει να δοθούν και ελπίζω να δοθούν με τη νέα αναθεώρηση του Κανονισμού της Βουλής τις επόμενες εβδομάδες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι η συζήτηση σήμερα για το νομοσχέδιο επισκιάζεται από την αγωνία όλων μας, από την αγωνία για την τύχη της χώρας μας, για τη δυνατότητα της Ελλάδος να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις του παρόντος, στη δημοσιονομική συγκυρία και κυρίως για τις δύσκολες συζητήσεις τις οποίες κάνει ο Υπουργός Οικονομικών αυτή την περίοδο για την ενεργοποίηση του Μηχανισμού Υποστήριξης των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντιμετωπίζουν κερδοσκοπικές επιθέσεις σε περιόδους ύφεσης.
Προσπαθώ και επιμένω να χρησιμοποιώ αυτόν τον όρο για να περιγράψω την κατάσταση, γιατί θέλω πάντοτε να υπενθυμίζω σε όλους ότι το «ελληνικό πρόβλημα» όπως αναφέρεται παντού στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, έχει μία καθαρή, ισχυρή ευρωπαϊκή διάσταση, γιατί αναφέρεται σε ένα έλλειμμα της Συνθήκης και σε μία ελλειμματική λειτουργία της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, την οποία εμείς θέλουμε να την ξεχνάμε. Η ουσία, όμως, είναι αυτή.
Η ουσία είναι ότι αυτή τη στιγμή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει έρθει μετά από τη διαπίστωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν διαθέτει την τεχνογνωσία για την υποστήριξη τέτοιων καταστάσεων, δημοσιονομικής δηλαδή, πίεσης την οποία δέχεται μία χώρα από κερδοσκοπικές επιθέσεις και γιατί η ίδια η Ένωση δεν αντέχει, δεν έχει τη νομική βάση δηλαδή, να αντιδράσει και να δημιουργήσει μηχανισμούς υποστήριξης των κρατών που θα αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα. Αυτή είναι η ουσία του θέματος. Τα υπόλοιπα είναι φιλολογία και για την εσωτερική κατανάλωση.
Η ουσία, επίσης, είναι από την άλλη πλευρά, ότι η Ελλάδα από μόνη της αντιμετωπίζει δημοσιονομικά προβλήματα, σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα. Αντιμετωπίζει δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Και εδώ, υπάρχουν ευθύνες με όνομα και επώνυμο, υπάρχουν ευθύνες με χρονολογίες και συγκεκριμένες επιλογές και αυτές τις ευθύνες, ούτως ή άλλως, ο ελληνικός λαός τις γνωρίζει και όσες δεν τις γνωρίζει, έτσι και αλλιώς θα τις διερευνήσουμε, όπως θα τις διερευνήσουν οι πάντες, όπως τις διερευνά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως τις διερευνά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως δυστυχώς θα τις διερευνήσει και το Αμερικανικό Κογκρέσο. Οι πάντες!
Ως εκ τούτου, και εμείς εδώ θα είμαστε. Μην χρησιμοποιούμε, όμως, και προβάλλουμε το φόβο μας για τις αποκαλύψεις γι’ αυτές τις ευθύνες, προκειμένου να αποσιωπήσουμε μια πραγματική διάσταση αυτής της υπόθεσης, η οποία αφορά την έλλειψη, το έλλειμμα της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να μπορέσει να λειτουργήσει υποστηρικτικά στο ίδιο το ευρώ και στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ)
Για το λόγο αυτό οι συζητήσεις αυτές επί των ημερών έχουν τεράστια σημασία, γιατί ακριβώς θα πρέπει να υποδειχθεί και να αναδειχθεί η συζήτηση ανάμεσα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, πού είναι η τομή, πού είναι το πεδίο, όπου μπορούν να συμφωνήσουν –και ελπίζω κάποια στιγμή να συμφωνήσουν, γιατί ακόμη είναι ανοιχτή αυτή η συζήτηση και μεταξύ τους- προκειμένου να επωφεληθεί η χώρα μας, αύριο άλλη χώρα, αύριο τρίτη χώρα, αύριο μετά κάποια άλλη χώρα και εν πάση, περιπτώσει προκειμένου να πάρουν και ένα μήνυμα οι Διεθνείς Αγορές, ότι δεν μπορούν να κερδοσκοπούν εις βάρος των κρατών-μελών της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης.
Φυσικά, εάν φθάσουμε σ' αυτό το σημείο, όταν φθάσουμε σ' αυτό το σημείο, να είστε απολύτως βέβαιος, κύριε Μητσοτάκη, διότι εσείς ορθώς -και χαίρομαι για την ευαισθησία σας- θέσατε το θέμα, ότι προφανώς πρέπει να υπάρξει συζήτηση στη Βουλή και ενημέρωση της Βουλής. Τόσο, όμως, ο παριστάμενος Υπουργός ο κ. Παπακωνσταντίνου ο Υπουργός Οικονομικών, όσο και ο Υφυπουργός ο κ. Σαχινίδης, όσο και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός από τη στιγμή που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, νομίζω ότι έχουν ξεπεράσει κάθε όριο χρόνου παρουσίας στη Βουλή και ομιλίας και ενημέρωσης των Βουλευτών επί των θεμάτων των τρεχουσών οικονομικών εξελίξεων. Να είσαστε απολύτως βέβαιος ότι η δική μας ευαισθησία, η ευαισθησία της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα υπηρετήσει ακριβώς την ανάγκη την οποία έχει η Βουλή, προκειμένου να ενημερωθεί σε όλες τις φάσεις, όλων των εξελίξεων.
Μέχρι τότε, όμως, ας φροντίσουμε εμείς, η χώρα μας, η Κυβέρνηση, η δημόσια διοίκηση, το πολιτικό σύστημα, να είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας, γιατί πράγματι βρισκόμαστε στην πιο αυστηρή φάση επιτήρησης που προβλέπει η Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει ακόμη να είμαστε ακριβείς και συνεπείς, όσον αφορά όλες τις πρωτοβουλίες, τις οποίες αναλαμβάνουμε, τόσο στο δημοσιονομικό επίπεδο, όσο και παράλληλα στο επίπεδο της αναπτυξιακής διαδικασίας, την οποία οφείλουμε να αναδεικνύουμε ταυτόχρονα, προκειμένου να δρομολογήσουμε την ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας για να μπορεί να σταθεί στα πόδια της.
Αυτή είναι η πολιτική της Κυβέρνησης, σε αυτήν την πολιτική κινούμαστε, σε αυτήν την πολιτική νυχθημερόν υπηρετούν όλοι οι Υπουργοί μας και όλα τα στελέχη μας και πάνω σε αυτήν την κατεύθυνση κινούμαστε.
Την ίδια στιγμή, όμως, προτάσσουμε και προβάλλουμε το ελληνικό αίτημα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και εκεί συνεπικουρούμεθα και από φωνές καθαρές, φωνές γνήσιες που, ευτυχώς, μέχρι στιγμής προέρχονται από το σοσιαλιστικό χώρο και ολίγες από το φιλελεύθερο χώρο, αλλά θα θέλαμε και από άλλες πολιτικές δυνάμεις να ακούσουμε τις ίδιες φωνές, για να υποστηρίξουν και να υπενθυμίσουν στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συμφώνησαν στο Μηχανισμό Υποστήριξης ότι αυτή η Συμφωνία όπως έχει γίνει, έχει γίνει με το αζημίωτο για τις ίδιες τις χώρες αυτές.
Και χαίρομαι που σήμερα ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος ο κ. Μάρτιν Σούλτς, αναφερόμενος στην ομιλία του για την ελληνική υπόθεση και απευθυνόμενος προς τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον κ. Μπαρόζο, υπενθύμισε για τη χώρα του, τη Γερμανία –γιατί προέρχεται από τη Γερμανία- ότι με το 5% που δίνουν στην Ελλάδα, στην πραγματικότητα η Γερμανία κερδίζει από τη συμμετοχή της στην υπόθεση υποστήριξης της Ελλάδος, καθώς δανείζεται με 3%. Θα ήθελα, λοιπόν, να ακούσω και άλλες φωνές.
Η ίδια, όμως, η σοσιαλιστική ομάδα, οι σοσιαλιστές Βουλευτές, οι οποίοι έδωσαν τη μάχη για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού αυτού Μηχανισμού, δέχθηκαν την αυστηρή, την πλειοψηφούσα άποψη βεβαίως, η οποία επικράτησε τελικώς και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που είναι η άποψη των συντηρητικών κυβερνήσεων, για τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σ' αυτό το Μηχανισμό.
Με τον τρόπο αυτό, σήμερα δεν μπορεί να έρχεται κανείς εδώ και κυρίως από το χώρο της συντηρητικής παράταξης εν Ελλάδι και να κατηγορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι είμαστε εμείς εκείνοι, οι οποίοι φέραμε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μπροστά στην εξέλιξη της ελληνικής υπόθεσης και τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας.
Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω μόνο δύο λόγια, δεδομένου ότι τόσο ο Εισηγητής μας κ. Εμμανουήλ Στρατάκης, όσο και ο Υπουργός αναφέρθηκαν εμπεριστατωμένα και οι άλλοι συνάδελφοι που έλαβαν το λόγο, στην Οδηγία την οποία ενσωματώνουμε στο Εθνικό μας Δίκαιο σήμερα, θα ήθελα ωστόσο να δώσω ορισμένες διευκρινίσεις, γιατί τόσο ο Πρόεδρος ο κ. Καρατζαφέρης, όσο και ο αγαπητός συνάδελφος ο κ. Παπαδημούλης του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αναφέρθηκαν στην Οδηγία Μπολγκενστάιν, επιχειρώντας να δημιουργήσουν μία σύγχυση, όσον αφορά το τί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. υποστήριξε στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Μάλιστα, ο Πρόεδρος ο κ. Αργύρης, ήταν ο Εισηγητής εδώ στην Ελλάδα, στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, όταν συζητήσαμε την πρώτη Οδηγία Μπολγκενστάιν, αλλά και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
(EP)

(AS)
Η ουσία είναι μία, ότι όσον αφορά στην παροχή των υπηρεσιών δεν ισχύει η Αρχή της Χώρας Καταγωγής, η οποία ήταν αυτή που δημιούργησε τις αντιδράσεις της μεγάλης πλειοψηφίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου -κύριε Χατζηδάκη, θα το θυμάστε αυτό- και τους φόβους για κοινωνικό ντάμπιγκ, εκεί, δηλαδή, που αντέδρασε σύσσωμη η σοσιαλιστική ομάδα και οι σοσιαλιστές βουλευτές. Αυτό δεν υφίσταται στην μετέπειτα Οδηγία Μπολκενστάιν, όπως εξελίχθηκε, την οποία σήμερα ενσωματώνουμε.
Όπως, επίσης, προκύπτει σαφώς από τις διατάξεις που ενσωματώνονται ότι σε περίπτωση διασυνοριακής υπηρεσίας με μετακίνηση εργαζομένων εκείνο το δίκαιο το οποίο εφαρμόζεται, το εργατικό δίκαιο, είναι αυτό της χώρας υποδοχής και όχι της χώρας καταγωγής, αγαπητέ κύριε Καρατζαφέρη, στο οποίο αναφερθήκατε προηγουμένως με το πολύ γλαφυρό παράδειγμα.
Επιπλέον, θέλω να πω ότι οι ρυθμίσεις της οδηγίας είναι οριζόντιες, δεν είναι κλαδικές και καλύπτουν το σύνολο του τριτογενούς τομέα, αλλά με πάρα πολλές εξαιρέσεις, οι οποίες σαφώς διατυπώνονται τόσο στην οδηγία όσο και στο σχέδιο νόμου, το οποίο συζητούμε σήμερα.
Και για να έρθω ακριβώς, στο ερώτημα με το οποίο βεβαίως, ευφυώς -και πάντοτε έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στην ευφυΐα και την πολιτική δεινότητα του κ. Παπαδημούλη- προσπάθησε και εκείνος να δημιουργήσει σύγχυση, αλλά από άλλη πλευρά, όσον αφορά τις υπηρεσίες δημοσίου συμφέροντος και τους οργανισμούς.
Εκεί, επίσης, θέλω να πω ότι στο άρθρο 1 της οδηγίας, στο άρθρο 3 του συγκεκριμένου νόμου, το οποίο συζητάμε σήμερα, αναφέρεται σαφώς ότι δεν περιλαμβάνεται η απελευθέρωση των υπηρεσιών γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος. Αυτός είναι ο όρος, όπως ξέρετε, που χρησιμοποιείται στην κοινοτική ορολογία για να αναφερθεί στις υπηρεσίες δημοσίου συμφέροντος, όπως εθιμικώ δικαίω συζητούμε εν Ελλάδι. Και βεβαίως στην εισηγητική έκθεση του νόμου στη σελίδα 3 αναφέρεται συγκεκριμένα το ποιες ακριβώς υπηρεσίες είναι αυτές. Αναφέρονται οι ταχυδρομικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες σχετικές με την ενέργεια, το φυσικό αέριο, τα ύδατα, τα λύματα, τα απόβλητα, οι οποίες σε κάθε περίπτωση θεωρούνται υπηρεσίες δημοσίου συμφέροντος.
Τόσο ο αγαπητός συνάδελφος ο κ. Παπαδημούλης, όσο και ο Πρόεδρος κ. Καρατζαφέρης, όπως και ο κ. Χατζηδάκης και όλοι οι συνάδελφοι, οι οποίοι έχουν εντρυφήσει εις το κοινοτικό δίκαιο και γενικότερα στις ευρωπαϊκές εξελίξεις, γνωρίζουν άριστα ότι αυτή η οδηγία, όπως και καμία άλλη οδηγία -παρά μόνο όταν το ορίζει σαφώς- μπορεί να θίγει το δικαίωμα των κρατικών αρχών, των αρχών του κάθε κράτους-μέλους, να ορίζουν ποιες υπηρεσίες θεωρούνται γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος, δηλαδή δημοσίου συμφέροντος και πώς θα πρέπει αυτές να οργανώνονται και να χρηματοδοτούνται. Ως εκ τούτου ο εκφοβισμός, ο οποίος επιχειρήθηκε από κάποιες πλευρές, προκειμένου να θεωρηθεί ότι αυτή η οδηγία αφορά και τις υπηρεσίες δημοσίου συμφέροντος και τους δημόσιους οργανισμούς είναι στον αέρα.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού έχει ζητήσει το λόγο.
Ορίστε, κύριε Πρόεδρε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Παπουτσή, την Οδηγία Μπολκενστάιν την είχε καθοδηγήσει και μελετήσει η Λέσχη Μπίλντενμπεργκ, στη Σύνοδο του 1995. Άρα, λοιπόν, έρχεστε εσείς, τα δύο κόμματα εξουσία, και υιοθετείτε κάτι το οποίο ξεκίνησε από τη Λέσχη Μπίλντενμπεργκ. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Βέβαια, θα μου πείτε ότι δεν υπάρχει σύνοδος που δεν είναι κάποιος δικός σας μέσα ή κάποιος της Νέας Δημοκρατίας. Και ο δικός σας αρχηγός έχει πάει και ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Ξέρετε πολύ καλά τα κατατόπια της Λέσχης Μπίλντενμπεργκ. Κάποιοι από εμάς είμαστε κομμένοι και δεν πηγαίνουμε βέβαια. Δεν έχουμε καμία όρεξη να πάμε, ούτε θα πηγαίναμε.
Είπατε ότι θα αλλάξετε πολιτικό σύστημα. Ναι, είναι πολύ πιθανόν. Και θέλω να ελπίζω ότι θα γίνει ό,τι έγινε στην Αγγλία. Ο Κάμερον το κολεγιόπαιδο και ο Μπράουν ο σοσιαλιστής βλέπουν την πλάτη του Κλέιν. Πολύ πιθανόν να συμβεί και στην Ελλάδα και νομίζω ότι δεν θα ήταν και κακό.
Όσον αφορά βέβαια την ποιότητα της ομιλίας σας, εμένα μου άρεσε πάρα πολύ. Μου θύμισε μία ιστορική ομιλία στο γερμανικό κοινοβούλιο του Λαφοντέν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Το λόγο έχει ζητήσει ο κ. Παπουτσής.
Ορίστε, κύριε Παπουτσή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Όσον αφορά την ποιότητα της ομιλίας μου, ο κ. Λαφοντέν είναι μία εξέχουσα προσωπικότητα της ευρωπαϊκής αριστεράς, αλλά δεν ανήκει στο δικό μας πολιτικό χώρο πλέον.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Σε διεθνές επίπεδο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Εγώ για να σας πω την αλήθεια δεν ήξερα από πού ξεκίνησε και πώς ξεκίνησε η Οδηγία Μπολκενστάιν, ότι έχει ξεκινήσει από τη Λέσχη Μπίλντενμπεργκ. Εσείς προφανώς είτε για λόγους πολιτικού ή δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος, μπορείτε να παρακολουθείτε τα τεκταινόμενα στη Λέσχη Μπίλντενμπεργκ. Βεβαίως, καλό είναι να τα παρακολουθούν και κάποιοι άλλοι!
Όμως, εκείνο που έχει σημασία και τουλάχιστον όσον αφορά εμένα, το ΠΑΣΟΚ, την Κυβέρνηση, αυτό που παρακολουθούμε είναι τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, τον τρόπο και τις διαδικασίες που διαμορφώνεται η ευρωπαϊκή νομιμότητα, ποιες είναι οι διαδικασίες που ακολουθούνται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εκείνο που είναι σαφές και συγκεκριμένο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρωτοστάτησε στον αγώνα για την απόσυρση της Οδηγίας Μπόλκνεσταϊν, η οποία και απεσύρθη με τις ψήφους των σοσιαλιστών, όπως θυμάστε, κατά κύριο λόγο, και με διάσπαση όλων των συντηρητικών δυνάμεων, κυρίως, όμως, με διάσπαση των Χριστιανοδημοκρατών, της δικής σας πολιτικής ομάδας, αλλά και των Φιλελευθέρων.
Σε κάθε περίπτωση αυτό το οποίο συζητούμε σήμερα είναι η δεύτερη πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μετά τη νομοθετική πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία αφού τροποποιήθηκε και ξανά από το Κοινοβούλιο σε πρώτη και σε δεύτερη ανάγνωση, επανήλθε και υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο ομοφώνως. Γιατί αυτή η οδηγία είναι εσωτερικής αγοράς και ως εκ τούτου ομοφώνως υιοθετείται, ενσωματώνεται στα κράτη-μέλη, στη νομοθεσία των μελών, και τίθεται σε ισχύ μέσα σε συγκεκριμένες προθεσμίες.
Εμείς αργήσαμε και αργήσαμε όχι ως Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αργήσαμε ως χώρα. Γιατί πρώτα από όλα είναι ένα στοιχείο της εσωτερικής αγοράς, που έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί όλες οι πτυχές αυτών των ρυθμίσεων εδώ και δέκα χρόνια. Όμως, η προθεσμία για την υιοθέτηση από το Ελληνικό Κοινοβούλιο έληξε την προηγούμενη εβδομάδα και επαναλαμβάνω όχι με ευθύνη της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αλλά με ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας η οποία καθυστέρησε επί τρία χρόνια, να υιοθετήσει αυτήν την οδηγία, η οποία από ό,τι φαίνεται δεν δημιουργεί και τεράστια προβλήματα, το αντίθετο, μάλιστα. Ενισχύει σε μεγάλο βαθμό τον ανταγωνισμό και την ανταγωνιστικότητα στον τομέα των υπηρεσιών, του πιο κρίσιμου, δηλαδή, τομέα της ελληνικής οικονομίας, από τον οποίο προσδοκούμε πολλά οφέλη.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, κ. Νικόλαος Καραθανασόπουλος έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Απλά και μόνο για να κατανοήσουμε τη στάση της Κυβέρνησης και των εργοδοτών απέναντι στα δίκαια εργατικά αιτήματα, φθάνει απλά και μόνο να αναφερθούμε στην κατάπτυστη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που κήρυξε παράνομη και καταχρηστική την 48ωρη απεργία των ναυτεργατών. Δεν αποτελεί παρά μόνο ένα ακόμη κρίκο στην αλυσίδα της τρομοκράτησης. Η απόφαση αυτή αποτελεί όνειδος και για τον ίδιο το δικαστή, αλλά και για τους ίδιους τους αυτουργούς, τους εφοπλιστές και την Κυβέρνηση, που επιβεβαιώνουν περίτρανα ότι η δικαιοσύνη όχι μόνο ουδέτερη δεν είναι, αλλά είναι στρατευμένη στην υπεράσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου.
Θα ήθελα στην αρχή της ομιλίας να πω το εξής: Ο κύριος Υπουργός επιβεβαίωσε πλήρως το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, σε δύο βασικές εκτιμήσεις και τοποθετήσεις τις οποίες έκανε. Η πρώτη ήταν ότι υπάρχει ευρωπαϊκός μηχανισμός και σε αυτόν τον ευρωπαϊκό μηχανισμό με επιλογή των Ευρωπαίων εταίρων συμμετέχει και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Άρα, δεν είναι κάτι ξεχωριστό, το κακό ΔΝΤ και η καλή Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μάλιστα, αυτό το οποίο έρχεται να υλοποιήσει αυτός ο κοινός μηχανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εξειδίκευση των αποφάσεων του Συμβουλίου Κορυφής του Φλεβάρη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα, λοιπόν, προς τι αυτό το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Έχει βάση; Έχει αιτία; Το κακό Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από τη μια και η καλή Ευρωπαϊκή Ένωση από την άλλη; Πρέπει να επιλέξουμε ιμπεριαλιστή;
(PN)

(EP)
Και από αυτή την άποψη, η δεύτερη αλήθεια την οποία έβαλε ο κ. Παπακωνσταντίνου ήταν ότι σ’ αυτή τη διαδικασία συμμετείχε ενεργά η Ελληνική Κυβέρνηση.
Από αυτήν, λοιπόν, την άποψη είναι συνένοχη η στάση και η δράση της Ελληνικής Κυβέρνησης, γιατί ακριβώς συμμετείχε σ’ αυτή τη διαδικασία και στις συγκεκριμένες λήψεις των αποφάσεων. Έχουν δηλαδή και τις υπογραφές και του Έλληνα Πρωθυπουργού και του Έλληνα Υπουργού των Οικονομικών. Άρα, λοιπόν, δεν είναι αμέτοχη η Κυβέρνηση, ούτε είναι το θύμα αυτής της επίθεσης, με αποτέλεσμα, λοιπόν, να καταλήγουμε συγκεκριμένα ότι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, Ευρωπαϊκή Ένωση, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έχουν μία ενιαία αντιλαϊκή στρατηγική. Δεν μπορούν να υπάρξουν, όσες προβιές και αν βάλουν, φιλολαϊκοί τέτοιου είδους οργανισμοί. Και βεβαίως μπορεί να τσακώνονται –και τσακώνονται- μέχρι τελικής πτώσης για το ποιος θα έχει την πρωτοκαθεδρία στον έλεγχο των αγορών, αλλά ταυτόχρονα δεν έχουν καμία απολύτως διαφορά στην υπεράσπιση των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων, σε βάρος των εργαζόμενων, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
Και βεβαίως, το απλό ερώτημα το οποίο μπαίνει από πολλούς καλοπροαίρετους είναι ότι ενώ η Κυβέρνηση πήρε όλα αυτά τα σκληρά, όπως αναγνωρίζει και η ίδια, μέτρα, τα αντεργατικά μέτρα, γιατί ρε αδελφέ δεν πέφτουν τα spread; Γιατί ακριβώς θέλουν αίμα οι κεφαλαιοκράτες συλλογικά, θέλουν αίμα. Θέλουν δηλαδή, να χυθεί αίμα των εργαζόμενων στο βωμό της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας. Και θα πάνε μέχρι εκεί που θα φθάσει το μαχαίρι το κόκαλο, μέχρι να εξαφανιστούν οποιαδήποτε εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Αυτό θέλουν να κάνουν και αυτό ακριβώς συνιστά αυτός ο ευρωπαϊκός μηχανισμός, να χυθεί δηλαδή, άπλετο αίμα των εργαζόμενων στο βωμό της κερδοφορίας. Και από αυτήν την άποψη, η επίθεση που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, είναι πρωτόγνωρη αποκτά νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Είναι ολομέτωπη, είναι διαρκείας και μακροχρόνια, δεν θα έχει περιορισμένο χρονικό διάστημα. Και ακριβώς είναι μία επίθεση η οποία δεν ξεκινάει σήμερα, έχει ξεκινήσει πολύ πριν.
Σήμερα με πρόσχημα την κρίση, αυτή η επίθεση κλιμακώνεται ακόμη περισσότερο. Το ασφαλιστικό άρχισε να ξεθεμελιώνεται από το 1985 με το Ταμείο των Ναυτεργατών. Οι εργασιακές σχέσεις άρχισαν να ανατρέπονται από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 με την κατάργηση της σταθερής απασχόλησης και του οκτάωρου και τη μερική απασχόληση όχι μόνο στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και στο δημόσιο. Υπήρχε και τότε πρόβλημα δημοσιονομικής πειθαρχίας και σταθερότητας ή ήταν στη λογική να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας;
Έτσι, λοιπόν, έχουμε συγκεκριμένες αλλαγές που στοχεύουν συνολικά στην επιδείνωση της ζωής της λαϊκής οικογένειας, αφ’ ενός μεν στην ικανοποίηση των αναγκών του κεφαλαίου μέσα από την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τη συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης για να μπορέσει το κεφάλαιο να αυξήσει ακόμη περισσότερο τα κέρδη του, να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντά του.
Δεύτερον, όμως, έχουμε επίθεση που εκφράζεται και στην ίδια την ικανότητα του κράτους, τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, να ανταποκριθεί στις ανάγκες των κεφαλαιοκρατών και στα συμφέροντα. Αυτό αποσκοπεί να κάνει ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, με αποτέλεσμα να ιδιωτικοποιηθούν ακόμη και νέοι τομείς, η διαχείριση απορριμμάτων, η διαχείριση υδάτινων πόρων, προς όφελος των κεφαλαιοκρατών. Βγενόπουλος, Δ.Ε.Η., Λάτσης, Μπόμπολας θέλουν να εκμεταλλευτούν τη διαχείριση των απορριμμάτων και θέλουν μεγάλες διοικητικές μονάδες, για να έχουν συμφέρον και να έχουν κέρδος. Θέλουν να καταστρατηγήσουν, μέχρι εκεί που δεν παίρνει, τον ενιαίο δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας και της υγείας. Τι θα είναι τα σχολεία; Αυτόνομες οικονομικές μονάδες. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Όπου υπάρχουν χρήματα, όπου μπορούν οι γονείς, να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη θα υπάρχουν και σχολειά. Όπου δεν υπάρχουν αυτά, δεν θα υπάρχουν σχολεία ή θα υπάρχουν μονοτάξια σχολεία, γυρνώντας πενήντα και εξήντα χρόνια πριν, όπως γίνεται στη Γαλλία, στην Αυστραλία, στη Βρετανία που έχει εφαρμοστεί το συγκεκριμένο μοντέλο.
Και ο τρίτος άξονας αυτής της ολομέτωπης επίθεσης αφορά στη βαθύτερη ενσωμάτωση της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, με τεράστιες συνέπειες οδυνηρές. Το Αιγαίο, πλέον, γίνεται γκρίζα ζώνη συνολικά, με τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ και το βουλοκέρι. Γιατί; Γιατί αυτό επιθυμούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται και από τη μία και από την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Δεν θέλουν διαφιλονικούμενα ζητήματα, δεν θέλουν εντάσεις. Θέλουν να αναπτύσσεται η επιχειρηματική δραστηριότητα στον τουρισμό, στην ενέργεια, στις ανανεώσιμες πηγές, χωρίς να υπάρχει αμφισβήτηση. Να εκμεταλλευτούν τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους που υπάρχουν στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου από κοινού οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι οποίοι θέλουν να βάλουν χέρι στα όποια κοιτάσματα πετρελαίου που υπάρχουν. Και ταυτόχρονα να λυθεί και η διαφορά για το ποιος θα ελέγχει τους αγωγούς πετρελαίου, με την επαναχάραξη των βορείων συνόρων της χώρας μας, στη κατεύθυνση των αλλαγών και ανατροπών που είδαμε το προηγούμενο χρονικό διάστημα.
Συνέπεια, έχουμε ένα ολομέτωπο κοινωνικό και ταξικό πόλεμο. Έχουμε ένα βομβαρδισμό όχι από μεριάς της Κυβέρνησης, αλλά και από τα άλλα κόμματα που εξυπηρετούν και στηρίζουν το σύστημα, με νύχια και με δόντια, από τα ΜΜΕ που ανήκουν σε τεράστιους επιχειρηματικούς ομίλους. Έχουμε ένα βομβαρδισμό στη λαϊκή συνείδηση. Επιδιώκουν να μπλοκάρουν κάθε θετική διεργασία στη λαϊκή συνείδηση. Θέλουν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο και να καλλιεργήσουν το ραγιαδισμό και τη φοβία. Θέλουν να υπονομεύσουν την ικανότητα που έχει ο λαός να μπορεί να οργανώσει τη λαϊκή πάλη. Γι’ αυτό άλλωστε, όχι τυχαία, καταφεύγουν στον αντικομμουνισμό, στο ξαναγράψιμο της ιστορίας με τα ποδάρια πάνω και το κεφάλι κάτω. Όμως, ο Μάης του ΄36 είναι βαθιά χαραγμένος στην εργατική και στη λαϊκή συνείδηση και δεν διαγράφεται με τους κονδυλοφόρους του αστικού συστήματος.
Και από αυτήν την άποψη είναι φανερό ότι η συγκεκριμένη Οδηγία που συζητάμε τώρα την ενσωμάτωσή της στην ελληνική νομοθεσία, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Αποτελεί στοιχείο συστατικό αυτής της ολομέτωπης επίθεσης και όση προσπάθεια και αν κάνει και ο κύριος Υπουργός και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να πείσουν ότι δεν είναι η Οδηγία Φραγκεσταϊν, η πραγματικότητα τους διαψεύδει.
Δεν είναι αβάσιμοι οι ισχυρισμοί του ΚΚΕ, κύριε Υπουργέ. Δεν προσπαθούμε να τρομοκρατήσουμε και να κάνουμε κριτική χωρίς να πατάει στην πραγματικότητα γερά. Και τουλάχιστον βρείτε μας μία εκτίμηση του ΚΚΕ την τελευταία εικοσαετία που να βγήκε λάθος, που να μην επιβεβαιώθηκε μέχρι τελευταίας τελείας, μία οποιαδήποτε εκτίμηση του ΚΚΕ την τελευταία εικοσαετία που να έπεσε έξω.
Έτσι, λοιπόν, το ξέρετε πολύ καλά, γι’ αυτό και αυτή σας η αγωνία να πείσετε ότι είναι κάτι διαφορετικό, ότι θα επιβεβαιωθεί το ΚΚΕ, γι’ αυτό ο λαός πρέπει να το εμπιστευτεί. Γιατί έχουμε συσσωρευμένη εμπειρία, κύριε Υπουργέ, για την υπόθεση απελευθέρωσης των αγορών. Δεν είναι μόνο στις υπηρεσίες που έχουμε απελευθέρωση των αγορών, υπάρχουν και σε άλλους τομείς και κλάδους της οικονομίας που προηγήθηκε. Δεν υπήρχε στην ενέργεια, γι’ αυτό εξαιρείται σήμερα από τη συγκεκριμένη Οδηγία. Υπάρχει ειδική Οδηγία που απελευθερώνει την αγορά ενέργειας. Δεν υπήρχε στις τηλεπικοινωνίες, δεν υπήρξε στις μεταφορές. Δεν έχουμε απτά ορατά αποτελέσματα από αυτή τη διαδικασία, που να μπορούν βάσιμα να μας επιβεβαιώσουν ότι οι συνέπειες θα είναι τραγικές αν συνδυαστούν μάλιστα και με την προωθούμενη νέα νομοθετική ρύθμιση που θέλετε να φέρετε περί κλειστών επαγγελμάτων. Δεν θα στήσουν μόνο το λαό στο απόσπασμα αλλά θα επιδιώξουν να του ρίξουν τη χαριστική βολή. Και να του ρίξουν τη χαριστική βολή σε τρεις μεγάλες βασικές ενότητες.
Πρώτον, ότι αυτή η Οδηγία, το λέτε και εσείς οι ίδιοι στο εισηγητικό σημείωμα, τι είναι; Δεν είναι τίποτε άλλο παρά η υλοποίηση, είναι συστατικό στοιχείο της στρατηγικής της Λισαβόνας, για να γίνει η ευρωπαϊκή οικονομία πιο ανταγωνιστική, με αίμα και εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Έτσι θα γίνει πιο ανταγωνιστική, δεν υπήρξε ποτέ κανένας άλλος τρόπος ούτε εμφανίστηκε ποτέ κανένας άλλος τρόπος σε όλο το παγκόσμιο καπιταλιστικό στερέωμα. Η ανταγωνιστικότητα βασίστηκε στο αίμα και στο θυσιαστήριο των εργατικών δικαιωμάτων. Ένα λοιπόν, κρατούμενο είναι αυτό.
Δεύτερον ζήτημα. Η υπόθεση ότι ενισχύει και επιταχύνει ακόμη περισσότερο τον ανταγωνισμό, πού θα οδηγήσει; Θα οδηγήσει στη μονοπώληση της αγοράς από μία χούφτα επιχειρήσεις και στον τομέα των υπηρεσιών. Αυτό δεν έγινε στην ενέργεια και σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Αυτό δεν γίνεται στις τηλεπικοινωνίες και σε ελληνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Αυτό δεν γίνεται στις αερομεταφορές και σε ελληνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Στις ακτοπλοϊκές συνδέσεις, αυτό δεν γίνεται και οπουδήποτε αλλού; Μονοπωλείται η αγορά από μια χούφτα πολυεθνικές που ελέγχουν την αγορά, επιβάλλουν τους όρους και τους κανόνες τους. Το πρώτο, λοιπόν, κρατούμενο είναι αυτό. Και θα διώξει σε μαζική εκρίζωση τις μικρές επιχειρήσεις, τις πολύ μικρές που δραστηριοποιούνται στον τομέα των υπηρεσιών.
Το δεύτερο βασικό συμπέρασμα είναι ότι θα έχουμε μία ολομέτωπη, μια σφοδρότατη επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα. Αποτελεί το φύλλο συκής ότι απαλείφθηκε η χώρα καταγωγής και ότι δήθεν υπερισχύει το εθνικό εργατικό δίκαιο. Ποιο εργατικό δίκαιο στο κάτω-κάτω της γραφής; Αυτό το οποίο μετά από τρεις μήνες θα είναι αγνώριστο όταν θα καταργηθεί το κατώτερο μεροκάματο, όταν θα καταργηθούν τα όρια στις απολύσεις, όταν θα καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις; Αυτό το εργατικό δίκαιο που θα γίνει κουρελόχαρτο;
Αλλά στο κάτω-κάτω της γραφής υπάρχει και ευρωπαϊκή νομολογία. Γιατί δεν θέλετε να την παραδεχθείτε; Νομολογία Βίκιγκ, που λέει τι; Ότι το εφοπλιστικό κεφάλαιο το Φιλανδικό, μπορεί να εκμεταλλεύεται τους Εσθονούς ναυτεργάτες, χωρίς καμία συλλογική σύμβαση, με τις συνθήκες εργασίας που υπάρχουν στη Λετονία, χώρα καταγωγής προς χώρα προσέλευσης.

ΧΡ



(PN)
Και από την άλλη μεριά υπάρχει η απόφαση για την Λαβάλ τη λετονική εταιρεία που κατασκεύασε στη Σουηδία. Καμία εργασιακή σύμβαση δεν ισχύει, κανένα εργασιακό δικαίωμα Σουηδών οικοδόμων σε σχέση με τους εργαζόμενους τους Λετονούς και Εσθονούς που απασχολούσε η Λαβάλ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου και στις δύο περιπτώσεις έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα. Απαγορεύει δια ροπάλου οποιαδήποτε απεργιακή κινητοποίηση αμφισβητεί την υπέρτατη αξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι η ελευθερία εγκατάστασης των επιχειρήσεων. Να κάνουν ό,τι θέλουν. Αυτό είναι το υπέρτατο δικαίωμα που υπερασπίζεται το ευρωπαϊκό δικαστήριο και αυτό θα υλοποιηθεί το επόμενο διάστημα και θα το δούμε.
Το τρίτο μεγάλο ζήτημα είναι ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες οι οποίες θα προκύψουν μέσα από την απελευθέρωση των υπηρεσιών θα έχουν μια ακόμα πιο έντονη ταξική διαστρωμάτωση. Θα υπάρξουν οι αναβαθμισμένες ποιοτικές υπηρεσίες που θα είναι πανάκριβες και ο λαός θα είναι αποκλεισμένος από αυτές. Θα υπάρξουν και οι υπηρεσίες της εξαθλίωσης οι υποβαθμισμένες για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Θα ανοίξει ακόμα περισσότερο η ψαλίδα ανάμεσα στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και στις δυνατότητες που υπάρχουν ανάμεσα στις περιφερειακές αντιθέσεις και στην ελληνική κοινωνία.
Από αυτή την άποψη είναι πλέον φανερό ότι απέναντι σε αυτή την οξύτατη επίθεση σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων, αναδεικνύεται όλο και πιο ανάγλυφα, όλο και πιο έντονα η ανάγκη να οργανώσουν οι εργατοϋπάλληλοι και ο λαός την αντεπίθεσή τους. Να αντιδράσουν μαζικά και μαχητικά με αποφασιστικότητα απέναντι στην αντιλαϊκή λαίλαπα που προωθεί η κυβέρνηση με την συνεργασία των υπόλοιπων κομμάτων της πλουτοκρατίας ώστε να βάλουν φρένο στην επιδρομή του κεφαλαίου σε βάρος των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών τους και την ίδια στιγμή να δυναμώσουν την αντιιμπεριαλιστική πάλη και να διεκδικήσουν τον απεγκλωβισμό της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από τους υπόλοιπους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όπως είναι το ΝΑΤΟ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και να απαιτήσουν να ακολουθήσει η χώρα το δρόμο της ανάπτυξης που συμφέρει τους πολίτες, δηλαδή το δρόμο της λαϊκής εξουσίας και λαϊκής οικονομίας με γνώμονα τα συμφέροντα και την ικανοποίηση των σύγχρονων διευρυμένων λαϊκών αναγκών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο κ. Ροντούλης έχει το λόγο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παίρνω το λόγο για να εισηγηθώ στον Υπουργό μία τροπολογία, εάν δείξει την ευθιξία που πρέπει στο ζήτημα το οποίο θα αναφερθώ. Άκουσα προηγουμένως τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας ο οποίος αναφέρθηκε στη λεγόμενη απελευθέρωση των επαγγελμάτων θίγοντας ιδιαιτέρως το ζήτημα της απελευθέρωσης στον ευαίσθητο τομέα των μεταφορών. Θεωρητικά είναι ωραία να αναφερόμαστε στην απελευθέρωση κ.λπ. Όμως, υπάρχουν δύο ζητήματα. Πρώτον, αυτοί οι άνθρωποι, δηλαδή φορτηγών δημοσίας χρήσεως έφθασαν να πληρώνουν μέχρι και 150.000 ευρώ την άδεια. Είναι ένα περιουσιακό τους στοιχείο. Φαντασθείτε αύριο να προχωρήσουμε σε μία απελευθέρωση χωρίς καν μεταβατικό στάδιο. Αυτοί οι άνθρωποι θα χάσουν περιουσιακό τους στοιχείο.
Δεύτερον, ο κ. Μητσοτάκης αγνοεί ότι τα κόμιστρα χτυπιούνται ανελέητα στις μέρες μας διότι η προσφορά υπερβαίνει τη ζήτηση.
Έρχομαι τώρα στο ζήτημα της έκκλησης για τη τροπολογία, την οποία ζητάμε από τον κύριο Υπουργό να γίνει με πρωτοβουλία της κυβέρνησης και γι’ αυτό δεν την καταθέσαμε εγγράφως. Υπάρχουν εκατό συνέλληνες οι οποίοι απευθύνθηκαν στο Υπουργείο Μεταφορών παλαιότερα και πήραν άδειες για φορτηγά δημοσίας χρήσεως. Αυτοί οι άνθρωποι πλήρωσαν όλες τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, τα χιλιάδες ευρώ για την έκδοση της αδείας και λειτουργούσαν κανονικότατα.
Άλλαξε η πολιτική ηγεσία και σωστά έγινε έλεγχος. Βρέθηκε ότι κάποιοι επίορκοι υπάλληλοι έδωσαν άδειες-μαϊμού, δηλαδή άδειες που δεν υπήρχαν σε κάποιον αρχικό κάτοχο. Όμως, αυτοί οι εκατό άνθρωποι αγόρασαν αυτές τις άδειες με τη σφραγίδα και με όλα τα νόμιμα παραστατικά στοιχεία του Υπουργείου Μεταφορών και όλων των άλλων εμπλεκομένων υπηρεσιών. Τώρα, όμως, βρίσκονται εν κενώ διότι λέει ο Υπουργός ότι θα πρέπει να αποσυρθούν οι άδειες. Όμως, αυτοί οι άνθρωποι έχουν δείξει την εμπιστοσύνη τους προς το ελληνικό δημόσιο. Αν παρανόμησαν κάποιες υπηρεσίες αυτό αφορά το κράτος. Αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να δικαιωθούν διότι δεν φέρουν καμία ευθύνη. Εμπιστεύτηκαν την ελληνική δικαιοσύνη, έδωσαν χιλιάδες ευρώ και τώρα ξαφνικά βρίσκονται εν κενώ. Νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι θα δείτε με ευαισθησία αυτό το θέμα. Σε συνεργασία με τον κ. Ρέππα, που επίσης νομίζω ότι θα επιδείξει ευαισθησία, ελπίζω να αποκαταστήσετε το δίκαιο αυτών των ανθρώπων, διότι απλά δεν ευθύνονται και εμπιστεύτηκαν την ελληνική πολιτεία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Λαφαζάνης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Πράγματι είναι ευχάριστη έκπληξη διότι παρευρίσκεται στη συζήτηση μετά από τόσο μακρό χρονικό διάστημα ο Υπουργός Οικονομικών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο Υπουργός Οικονομικών είναι από τους Υπουργούς που είναι πιο συχνά εδώ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Μας δίδεται έτσι η ευκαιρία να πούμε κάποια πράγματα, που καλό είναι να τα ακούει και από πρώτο χέρι, όσο και αν νομίζει ότι είναι παράλογα ή εκτός δικής του λογικής ή εκτός κυβερνητικής λογικής, διότι οι μέρες που περνάμε είναι ιστορικές.
Κύριε Υπουργέ, θα σας πω κατά πρόσωπο, καλώς παρευρίσκεσθε αλλά είστε αμετανόητοι. Μου κάνει εντύπωση. Κανένα συμπέρασμα; Κανένα δίδαγμα από μια ολόκληρη πορεία; Φθάσατε τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και δεν έχετε βγάλει κανένα συμπέρασμα για το τι μας έφερε έως εδώ; Αυτό που μας φέρατε ως νομοσχέδιο της εθνικής και οικονομικής καταστροφής, την οποία ζούμε. Είναι οι περίφημες απελευθερώσεις των αγορών με την απίστευτη λεηλασία την οποία επιφέρουν.
Υποβάλλετε σε απερίγραπτες θυσίες τον ελληνικό λαό. Είμαστε στα πρόθυρα να μπούμε στο σφαγείο Ευρωπαϊκής Ένωσης, Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με ιστορικές συνέπειες για τη χώρα και μας λέτε ότι το πρόβλημα είναι πρόβλημα χρέους της Ελλάδας. Και πού βρίσκετε τα 17 δισεκατομμύρια για να δίνετε μ' αυτό το νομοσχέδιο στις τράπεζες και στο τραπεζικό κεφάλαιο; Και μη μου πείτε ότι δεν δίνετε 17 δισεκατομμύρια. Κατ’ αρχήν, να πω ότι όταν έφερνε η Νέα Δημοκρατία το νομοσχέδιο με το οποίο έδινε 28 δισεκατομμύρια στο τραπεζικό κεφάλαιο, εσείς από αυτό το Βήμα την καταγγείλατε και πολύ σωστά και μερικές φορές με μεγαλύτερη μανία από μας, ότι δίνει δώρα και χαριστικές προσφορές στις τράπεζες. Τώρα που το κάνετε εσείς, γιατί δεν είναι δώρο προς τις τράπεζες, γιατί δεν είναι χαριστική προσφορά;
(SS)





(XP)
Και τι είναι τα 17 δισεκατομμύρια που δίδετε; Είναι προνομιούχες μετοχές, δυνατότητα να αγοράσετε εσείς, μάλλον, προνομιούχες μετοχές, δηλαδή να ενισχύσετε το κεφάλαιό τους, να προσφέρετε ειδικούς τίτλους, ομόλογα, δηλαδή δανεισμός του δημοσίου στις τράπεζες, ώστε με ενέχυρο τους ειδικούς τίτλους -αυτούς που τους δώσατε εσείς- να πάνε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κύριε Παπουτσή, να τους καταθέσουν και να δανειοδοτηθούν με 1% χαριστικά και προνομιακά, βραχυχρόνια μεν, αλλά ξέρετε ότι το βραχυχρόνιο ανακυκλώνεται. Εδώ τρεις μήνες δανείζεστε εσείς. Φτάσατε να δανείζεστε πάνω από το δεκαετές το γερμανικό, με τρίμηνη διάρκεια. Με ειδικούς τίτλους, λοιπόν, του δημοσίου τους ενισχύετε, δάνειο δηλαδή σε αυτή τη φάση του δημοσίου προς χάριν των τραπεζιτών και με εγγυήσεις του δημοσίου για να πάρουν δάνεια οι τράπεζες. Δηλαδή να μπουν με τις εγγυήσεις του δημοσίου αυτές και πάλι να βρίσκουν καταφύγιο καταθέσεων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και να αποκτούν ρευστότητα.
Δεν είναι αυτό, αυτή τη στιγμή, λεηλασία του ελληνικού λαού σε όφελος της τραπεζικής ληστείας; Πώς μπορεί να ονομαστεί αυτό; Πείτε μου. Και μιλάμε για τράπεζες οι οποίες αυτή τη στιγμή και αυτή την περίοδο ειδικά, παίζουν ένα πολύ βρώμικο παιχνίδι, σε βάρος της ελληνικής οικονομίας. Και μιλάμε για τράπεζες που τώρα, μέσα στην κρίση αυτή, εμφανίζουν κέρδη τα οποία είναι τρομακτικά για τέτοια περίοδο κρίσης. Όταν βγαίνει η Εθνική Τράπεζα και λέει ότι για το 2009 έχει κέρδη 1.000.000.000 ευρώ, με συγχωρείτε, πού ζούμε, πού βρισκόμαστε; Και τους δίνετε και ενισχύσεις και από πάνω;
Καταγγέλλουμε αυτή την πολιτική, η οποία είναι όχι απλώς σκανδαλώδης, αλλά πληρώνεται διπλά και τριπλά από τον ελληνικό λαό. Γιατί, μη νομίζετε ότι αυτές οι εγγυήσεις δεν ανεβάζουν τα spread, μη νομίζετε ότι αυτά τα 17 δισεκατομμύρια δεν ανεβάζουν τα spread, δεν βλέπουν ότι υποθηκεύεται το ελληνικό δημόσιο και ότι χρεώνεται και το τραπεζικό σύστημα δίπλα του, με αυτή την υποθήκευση.
Μη νομίζετε ότι επειδή το ευρωσύστημα θέτει εκτός τα 17 δισεκατομμύρια από τον δημόσιο δανεισμό -που είναι δημόσιος δανεισμός- και τα εξαιρεί όταν πρόκειται για τις τράπεζες -τα εξαιρεί- ότι δεν τα καταγράφει στο δημόσιο χρέος. Μη νομίζετε ότι οι αγορές στις οποίες υποκλινόσαστε, δεν τα συνυπολογίζουν και έχουν ανεβάσει το spread, δηλαδή την ληστεία του ελληνικού λαού, σε απερίγραπτα, πλέον, ύψη.
Σας λέμε, αποσύρετε αυτή τη διάταξη και έχετε άλλη επιλογή αυτή τη στιγμή να κάνετε απέναντι στο τραπεζικό κεφάλαιο, την εθνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Επαναλαμβάνω την εθνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, για να παίξει το χρηματοπιστωτικό σύστημα έναν άλλο ρόλο από τον σημερινό. Ένα ρόλο αναπτυξιακό, έναν ρόλο κοινωνικό, ένα ρόλο σε όφελος της προοπτικής της ελληνικής οικονομίας.
Και χωρίς αυτό το κλειδί στα χέρια του δημοσίου -ενός άλλου δημοσίου βεβαίως, και μίας Κυβέρνησης η οποία θέλει να υπηρετήσει τα συμφέροντα της ανάπτυξης και του ελληνικού λαού- δεν μπορεί να γίνει το παραμικρό βήμα πρόοδου. Το παραμικρό βήμα προόδου!
Αυτή την ώρα οδηγείτε τη χώρα, με την απόφαση αυτή την οποία λέτε ότι είναι ευρωπαϊκή- βεβαίως είναι ευρωπαϊκή στο «σφαγείο» όπως σας είπα, στη χούντα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το μεγαλύτερο τρομοκρατικό μηχανισμό και οργανισμό της Υφηλίου, της ανθρωπότητας. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος τρομοκρατικός μηχανισμός. Συμπυκνώνει την ιμπεριαλιστική εξουσία του κεφαλαίου, ανά τον κόσμο είναι ένας οργανισμός ο οποίος έχει καταστρέψει, όχι μόνο χώρες και λαούς, αλλά ολόκληρες ζώνες και περιοχές του πλανήτη, οι οποίες δεν παίρνουν ανάσα κάτω από την μπότα του εδώ και δεκαετίες. Και μιλάμε για χώρες στις ζώνες της Λατινικής Αμερικής, για ζώνες της Ασίας και για ζώνες της Αφρικής που ζουν κάτω από την θηλιά και το βρόγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της δήθεν βοήθειάς του και των, δήθεν, αναπτυξιακών προσανατολισμών του, οι οποίοι επιβάλουν όρους καταστροφής.
Για την Ελλάδα είναι λεηλασία. Και βεβαίως είναι ευρωπαϊκός ο μηχανισμός, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση για την οποία μιλάτε είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση του κεφαλαίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία εξελίσσεται σε μία ατμομηχανή κατεδάφισης κοινωνικών και εργασιακών σχέσεων, υπερεθνική ατμομηχανή. Γι’ αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση μιλάμε.
Μιλάμε για την Ευρωπαϊκή Ένωση που χρησιμοποίησε για τη βρώμικη δουλειά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε χώρες- μέλη της εκτός ευρωζώνης, Ουγγαρία, Εσθονία -και τώρα και μέσα στην ευρωζώνη και μέσα στην Ελλάδα ως πειραματόζωο βάζει μπροστά για να κάνει τη βρώμικη δουλειά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτό γίνεται. Σε αυτή τη φάση εγκωμιάζετε τον μηχανισμό. «Α, με την παρέμβασή μας φτιάξαμε και μηχανισμό σωτηρίας της ευρωζώνης!» Αυτός ο μηχανισμός, είναι μηχανισμός διάλυσης, ό,τι κοινωνικού και εργασιακού έχει επιτευχθεί στη χρονική ιστορία και στη ιστορική διαδρομή των ευρωπαϊκών χωρών.
Και μέσα από την Ελλάδα γίνεται το πείραμα μίας κατεδάφισης με τη χειρότερη μορφή. Κάνετε ιστορικό έγκλημα. Υποθηκεύετε το μέλλον της χώρας. Παραδίδετε τη χώρα σε κατοχή, σε μία νέα οικονομική κατοχή. Μετατρέψατε τη χώρα και τη μετατρέπετε σε μισοαποικία, σε προτεκτοράτο και μπανανία, αντεργατικό πειραματόζωο. Μας φέρνετε εδώ την Οδηγία αυτή μίνι Μπολκερστάιν να μας πείτε ότι θα εφαρμόσετε το εργατικό δίκαιο στην Ελλάδα;
Ποιο εργατικό δίκαιο; Πείτε μου ποιο εργατικό δίκαιο. Έχει διαλυθεί, το έχετε καταργήσει στον ιδιωτικό τομέα. Τυπικά υπάρχουν κάποια, στοιχειώδη, δικαιώματα τα οποία δεν εφαρμόζονται πουθενά στον ιδιωτικό τομέα. Ας τολμήσει κάποιος να μιλήσει στον ιδιωτικό τομέα σήμερα να δούμε τί προστασία έχει και πού πάει και πού βρίσκεται την άλλη ημέρα. Έτσι θα προστατεύσετε τα εργασιακά δικαιώματα, φέρνοντας τώρα παραρτήματα υπηρεσιών απ’ όλη την Ευρώπη εδώ στην Ελλάδα με θυγατρικές, με πρακτορεία; Και θα προστατευθούν δικαιώματα εάν θα έρθουν εργαζόμενοι απ’ οποιαδήποτε άλλη χώρα; Προστατέψτε τα δικαιώματα των Ελλήνων!
Εδώ με το νομοσχέδιο αυτό, αυτό το οποίο γίνεται και θα συντελεστεί, είναι μία υπερσυγκέντρωση πλέον δραστηριοτήτων στις υπηρεσίες από λίγες εταιρείες που έχουν την τεχνογνωσία και την οργανωτική δυνατότητα και τα κεφάλαια να παίξουν αυτόν το ρόλο. Και χώρες σαν την Ελλάδα είναι υποχρεωμένες να συνθλιβούν μέσα από τέτοιου είδους Οδηγίες από τη μία από τις χώρες που είναι πιο προωθημένες τεχνολογικά, οργανωτικά και από άποψη κεφαλαιακής δυνατότητας και δομής και από τις χώρες οι οποίες έχουν διαλύσει, απολύτως, κάθε εργασιακό δικαίωμα. Έτσι η Ελλάδα σε αυτό το σάντουιτς, δεν έχει καμία προοπτική.
Αυτοί οι μηχανισμοί του νομοσχεδίου, της απελευθέρωσης και της ελεύθερης εγκατάστασης πλέον των υπηρεσιών, όχι μόνο δεν θα ενισχύσουν καμία απασχόληση ιδιαίτερα σε αυτή την φάση, αλλά θα αποδυναμώσουν πλήρως και τις θέσεις εργασίας που υπάρχουν ήδη με ενίσχυση και περαιτέρω κλιμάκωση της ανεργίας.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Από αυτά τα τερατουργήματα που γίνονται στην Ευρώπη, των απελευθερωμένων αγορών -και στις οποίες οδεύετε συνεχώς -απελευθέρωση από τη μία αγορά στην άλλη και αυτές που έχουν απομείνει θα απελευθερωθούν τώρα και εν όψει Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου- οι συνέπειες είναι οδυνηρότατες. Πρόκειται για τον κόσμο της εργασίας και δεύτερον, από την άποψη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τρίτον, από την άποψη των δυνατοτήτων χωρών σαν την Ελλάδα των οποίων έχει διαλυθεί ο παραγωγικός ιστός.
Εναλλακτικές λύσεις; Βεβαίως υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις και αυτή την ώρα. Δεν είναι μονόδρομος ο μηχανισμός Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Κανένας μονόδρομος δεν υπάρχει. Όλη η ανθρώπινη ιστορία είναι ιστορία από μονόδρομους που έχουν διαλυθεί, κατακρεουργηθεί και καταρρεύσει από τους λαούς και τους αγώνες τους.
(SM)
Οι κυρίαρχοι πάντοτε για το καθεστώς τους, τις αποφάσεις τους, τις επιλογές τους, λέγανε ότι είναι μονόδρομος. Σαρωμένοι μονόδρομοι είναι όλη η ανθρώπινη ιστορία και ευτυχώς. Θα σαρωθούν, λοιπόν, αυτοί οι δικοί σας μονόδρομοι, διότι δεν έχουν καμία αξία, καμία προοπτική.
Καμία χώρα δεν μπορεί να δεχθεί και μάλιστα ένα ιστορικό έθνος, τον ξεπεσμό του. Κανένας λαός δεν μπορεί να δεχθεί να πατιέται και να τσαλαπατιέται η αξιοπρέπειά του. Κανένας εργαζόμενος δεν πρόκειται να δεχθεί και ειδικά στην Ελλάδα, που έχει αντιστασιακή παράδοση, να συνθλιβεί και να μην έχει κανένα δικαίωμα. Να έχει υποχρεώσεις, αλλά χωρίς δικαιώματα.
Και τώρα, αυτή τη στιγμή μία Κυβέρνηση, που ήθελε στοιχειωδώς να προασπίσει τα συμφέροντα της χώρας και να αντισταθεί, είχε επιλογές. Είχε επιλογές να διεκδικήσει πρώτα απ’ όλα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση μία άλλη δανειοδότηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία έρχεται και δανείζει με 1% τις εμπορικές τράπεζες και το δημόσιο βγαίνει στις αγορές και ληστεύεται με spread και επιτόκια που φθάνουν τώρα το 8%.
Γιατί δεν το διεκδικείτε αυτό το πράγμα; Γιατί δεν το λέτε; Ούτε καν το ψελλίζετε. Είναι λογικό, είναι δίκαιο αυτό μέσα στην Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να κάνει αυτή τη χαριστική μεταχείριση των τραπεζών και μάλιστα με ενέχυρο τα δήθεν αφερέγγυα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου;
Δεύτερον, παράλληλα με αυτό και ταυτόχρονα, να ζητήσετε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους -το οποίο βγήκατε σήμερα να το αντικρούσετε με μεγάλη ευκολία- για επαναρύθμισή του, μία ρύθμιση όπου θα διεκδικήσουμε να διαγραφεί ένα μεγάλο μέρος και να μειωθούν τα επιτόκια και οι χρονικοί ορίζοντες κατάληξης του χρέους.
Το χρέος αυτό, δεν είναι χρέος του ελληνικού λαού. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να το αναγνωρίσει ο ελληνικός λαός αυτό το χρέος. Αυτό το χρέος είναι χρέος της οικονομικής και της πολιτικής ελίτ της χώρας. Αυτή το αξιοποίησε αυτό το χρέος, το κατασπατάλησε. Δεν πήγε αυτό το χρέος για την ανάπτυξη της χώρας, δεν πήγε για την παραγωγική της ανασυγκρότηση, δεν πήγε για την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Λεηλατήθηκαν αυτά τα χρήματα από μία εγχώρια και πολυεθνική ολιγαρχία και κυρίως από το εγχώριο και το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Και από αυτό το χρέος επωφελούνται τώρα οι διεθνείς τοκογλύφοι και κερδοσκόποι και θα επωφελούνται μέχρι να πιουν και την τελευταία σταγόνα αίματος αυτής της χώρας.
Δεν μπορεί να αναγνωριστεί αυτό το χρέος και πρέπει να βγείτε δυνατά να τα πείτε αυτά τα πράγματα, αν θέλετε να προασπίσετε τα συμφέροντα της χώρας. Γιατί δεν μπορεί να το αποπληρώσει το χρέος η χώρα. Δεν μπορεί να το αποπληρώσει. Τελείωσε αυτό το πράγμα. Δεν γίνεται να το αποπληρώσει πλέον. Σ’ αυτό το σημείο έχει φθάσει.
Εκτός αν εξοντωθεί ο πληθυσμός. Αν τον εξοντώσετε, όπως οι Ισπανοί εξόντωσαν τους Ινδιάνους. Και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να φέρετε, επειδή δεν μπορεί να αποπληρωθεί το χρέος, μία εκδοχή του είναι να κάνει αυτό τη ρύθμιση με τους όρους του.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ολοκληρώστε, παρακαλώ, κύριε Λαφαζάνη.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Προχωρήστε, λοιπόν, τολμηρά τώρα σε σύγκρουση βεβαίως με κατεστημένα και με δυνάμεις, αν θέλετε να υπερασπίσετε τη χώρα, ύστατη υπεράσπιση. Προχωρήστε σ’ αυτές τις τολμηρές κινήσεις.
Η άλλη επιλογή την οποία επιλέγετε ως σύντομο δρόμο –όπως μας είπε ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ, σύντομος δρόμος με αγκάθια λέει κ.λπ.- είναι η ιστορική καταστροφή της χώρας. Θα τη ματαιώσει ο ελληνικός λαός αυτή την επερχόμενη καταστροφή. Αλλά, όμως, θα έχει γίνει μεγάλη ζημιά, ώσπου να ματαιωθεί. Και θα ματαιωθεί από τις γενικευμένες λαϊκές κινητοποιήσεις και από την επερχόμενη -μετά βεβαιότητας πλέον- καθολική λαϊκή εξέγερση.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριε Λαφαζάνη, υπερβήκατε κατά πολύ το χρόνο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Εισερχόμαστε στο στάδιο των δευτερολογιών. Θα δώσω το λόγο στους εισηγητές για δύο λεπτά.
Ορίστε, κύριε Στρατάκη, έχετε το λόγο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς, κύριε Πρόεδρε, ότι απόψε έγινε μία πολύ εμπεριστατωμένη συζήτηση, βέβαια ίσως πέρα και έξω από τα πλαίσια της Οδηγίας την οποία επιδιώκουμε να ενσωματώσουμε στο εθνικό δίκαιο, αλλά θεωρώ, όμως, ότι ήταν χρήσιμη και αρκετά σημαντική.
Και ερχόμενος στα της Οδηγίας, θέλω να κάνω μία παρατήρηση, ιδιαίτερα ξεκινώντας από τον τελευταίο ομιλητή, ότι μπορεί να δίνεται κάποια παράταση της προθεσμίας για να πάρουν οι τράπεζες εγγυήσεις και να τους δοθεί η δυνατότητα να ενισχύσουν την πραγματική οικονομία, όπως ήταν η αρχική πρόθεση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά φαίνεται ότι ο κ. Λαφαζάνης δεν διάβασε τη 2η παράγραφο του άρθρου 39, όπου επισημαίνεται με μεγάλη σαφήνεια -ανεξάρτητα από τα κέρδη που έχουν οι τράπεζες- ότι σ’ αυτές τις τράπεζες που θα αξιοποιήσουν αυτή τη δυνατότητα της ένταξης σ’ αυτό το σύστημα, απαγορεύεται η διανομή μερισμάτων που σημαίνει δηλαδή ότι ανεξάρτητα από τα κέρδη που θα έχουν οι συγκεκριμένες τράπεζες, τα χρήματα αυτά θα υποχρεωθούν να τα βάλουν στην πραγματική οικονομία.
Και αυτό θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό. Και είναι βέβαια και δείγμα μιας αντίληψης, που έγινε προσπάθεια να κυριαρχήσει απόψε εδώ στην Αίθουσα, παραπλάνησης γύρω από ορισμένα στοιχεία. Για παράδειγμα αγνοείται η διατύπωση που φέρεται στο άρθρο 5 του σχεδίου νόμου και αναφέρεται στην Οδηγία. Και δεν θέλω να τονίσω εγώ αυτά τα οποία είπε ο Υπουργός ή εγώ ή ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος, ή άλλοι εκπρόσωποι των κομμάτων, αλλά αυτά τα οποία αναφέρει το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής που είναι σαφή και συγκεκριμένα. Και λέει ότι στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, ισχύ έχει το εθνικό δίκαιο. Και μάλιστα αναφέρεται και στο Προεδρικό διάταγμα 219/2000, όπου προσδιορίζεται με σαφήνεια ποιο δίκαιο υπερισχύει.
΄Αρα, λοιπόν, όσα λέγονται για να ονομαστεί αυτή η Οδηγία ως Οδηγία «Φραγκενστάιν» ή εν πάση περιπτώσει ως ομοιότυπο της αρχικής Οδηγίας Μπόργκενστάϊν θεωρώ ότι είναι πέρα και έξω από την πραγματικότητα.
Θα ήθελα όμως να κάνω και δύο παρατηρήσεις σε σχέση με αυτά που ακούστηκαν στο γενικότερο πλαίσιο. Κύριε Πρόεδρε, ακούστηκε από τον κύριο Κεφαλογιάννη, η λέξη «πλιάτσικο». Και παρ’ όλο που αιτιολογήθηκε από τον ομογάλακτό του τον κύριο Καρατζαφέρη ότι είναι μία δόκιμη λέξη -και αυτό είναι μία πραγματικότητα- είναι πολύ σκληρή. Θέλω, όμως, να τονίσω ότι είναι ίσως λίγο πιο απαλή από τη φράση «καραγκιόζηδες», που ο ίδιος ο κ. Κεφαλογιάννης -και λυπάμαι που δεν είναι στην Αίθουσα να το ακούσει- είχε εκστομίσει για την ίδια του την παράταξη.
Και βεβαίως, θέλω να πω και για τα swap που είπε, ότι η ίδια η Νέα Δημοκρατία με τους δανεισμούς που έκανε, έδωσε παράταση μέχρι το 2038. Άρα, λοιπόν, για τί μιλάμε και με ποια επιχειρήματα προσπαθείτε να γίνεται εδώ συζήτηση; Και αναφέρομαι στον κύριο Μπεκίρη, ο οποίος λάβρος εδώ μίλησε για τις αλλαγές που έπρεπε να γίνουν, όταν μάλιστα ο ίδιος ήταν υπεύθυνος -το τελευταίο διάστημα- για τις μεταφορές και δεν έκανε καμία προσπάθεια για την απελευθέρωση των μεταφορών, που τόσο πολύ θέλει να κάνει η παράταξή του.
Και θέλω να τελειώσω κύριε Πρόεδρε, με μια μικρή παρατήρηση. Ακούγεται από τα κόμματα της άλλης Αριστεράς, ότι πράγματι εκείνο που επιδιώκεται μέσα από το παγκόσμιο σύστημα είναι να κτυπηθεί η εργασία. Ξεχνάμε ότι η εργασία είναι ένας από τους συντελεστές της παραγωγής.
Και μια και ήρθε ο κ. Κεφαλογιάννης θέλω να τονίσω ότι θα έπρεπε να διαβάσει αυτό το πολύ υπεύθυνο και σοβαρό πόνημα του Προεδρεύοντος προηγουμένως, του κυρίου Πολύδωρα. Στην ομιλία του που έκανε στην Πιερία, πραγματικά αναφέρεται με πολύ εύστοχο τρόπο, στο πώς ήταν και πώς διαμορφώθηκαν τα χρέη του ελληνικού δημοσίου κλπ.. Και έχει ορισμένες πτυχές στις οποίες θα μπορούσε ίσως να συμφωνήσει και ο κ. Κεφαλογιάννης και να μη λέει πολλές φορές ανακρίβειες. Άλλα νούμερα αναφέρει στη μία τοποθέτησή του και άλλα στην άλλη, για να τονίσει δήθεν τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ. Αυτές, όμως, δεν αποδεικνύονται γιατί τα δεδομένα και τα νούμερα λένε τα εντελώς αντίθετα από αυτά τα οποία ισχυρίζεται ο κ. Κεφαλογιάννης.
Επανερχόμενος, λοιπόν, θέλω να κάνω μία παρατήρηση σε σχέση με αυτά που λέγονται από τα άλλα κόμματα της Αριστεράς, σε σχέση με την εργασία. Η εργασία είναι ένας από τους συντελεστές της παραγωγής. Και βεβαίως, θα ήταν πολύ ευτυχές αν καταφέρναμε στα πλαίσια αυτής της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί, να συμμετέχουν όλοι οι συντελεστές της παραγωγής με το ίδιο ποσοστό στο όποιο παραγόμενο προϊόν και να έχουν την ίδια ωφέλεια, διότι διαπιστώνουμε ότι το κεφάλαιο ως ένας άλλος συντελεστής παραγωγής προσπαθεί να πάρει τη μερίδα του μέλλοντος. Αυτό, όμως, δεν γίνεται.
Αλλά ξεχνάνε όμως κάποιοι να μας πούνε, ότι ακόμα και στις χώρες που υποτίθεται ότι υπάρχει σοσιαλισμός και υπάρχει κυριαρχία κομμουνιστικών καθεστώτων και εκεί η εργασία είναι υποβαθμισμένη. Εμείς παλεύουμε. Και δυστυχώς η πράξη δείχνει ότι όπου υπήρξαν, σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες προσπάθειες, η εργασία έχει το μερίδιο που της ανήκει στο παραγόμενο προϊόν. Και ο συντελεστής εργασία αμείβεται περισσότερο απ’ ό,τι αμείβεται σε άλλες χώρες, που υποτίθεται ότι τα συστήματα τα οποία τις κυβερνούν, κόπτονται για την εργασία.
Καλό θα ήταν, λοιπόν, όλοι να ενσκύψουμε με την υπεύθυνη σοβαρότητα, με τη σοβαρότητα που επιβάλει η περίσταση -και είναι δύσκολη πράγματι- να δούμε πώς αλλάζουν τα δεδομένα συνολικά και πώς μπορούμε να αλλάξουμε τα δεδομένα, πρώτα στην ίδια μας τη χώρα, να δώσουμε το καλό παράδειγμα.
Φοβάμαι ότι το διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο, βλέποντας την προσπάθεια της Κυβέρνησης Παπανδρέου να αλλάξει δεδομένα -που ενδεχομένως θα δημιουργήσουν ένα πρότυπο για την παγκόσμια Κοινότητα- κάνει κάθε τι να κτυπήσει αυτή την προσπάθεια και να μας φέρει όσο γίνεται πιο πίσω, προκειμένου να μην καταφέρουμε να κάνουμε αυτές τις αλλαγές με τους ρυθμούς που πρέπει να τις κάνουμε.
(AM)
(SM)
Και αυτό είναι ένα άλλο στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε. Aν τα καταφέρουμε, κύριε Πρόεδρε, να είμαστε σίγουροι ότι πράγματι και οι προοδευτικές απόψεις θα έχουν πιο γόνιμο έδαφος, αλλά κυρίως θα έχουμε συμβάλει στο να διατηρήσουμε –αν θέλετε- μια καλύτερη ζωή για τον ελληνικό λαό και ασφαλώς, ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε.
Κύριε Κεφαλογιάννη, να ολοκληρώσουμε με τους εισηγητές και μετά να πάρετε το λόγο;
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Υπάρχει ένα προσωπικό θέμα και θα ήθελα το λόγο για ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ποιο προσωπικό θέμα; Κάθε φορά που θα αναφέρεται ένα όνομα, θα λέμε ότι είναι προσωπικό θέμα;
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι, αλλά τέθηκε ένα πολύ σοβαρό θέμα, που αφορά την παράταξή μου και εμένα προσωπικά και δεν πρέπει να μείνει αναπάντητο. Το ξέρετε και εσείς, το καταλαβαίνετε. Για ένα λεπτό μόνο παρακαλώ και δεν θα απασχολήσω άλλο την Αίθουσα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, βεβαίως δεν θα αντιδικήσω με το συμπαθή συνάδελφό μου από το Ηράκλειο, τον κ. Στρατάκη.
Έχω καταθέσει κατά τη διάρκεια της συζήτησης του προϋπολογισμού έναν πίνακα από το 1977 που δείχνει το δημόσιο χρέος και τη διαχρονική του εξέλιξη.
Εγώ την πρόσκληση την κάνω στον κ. Στρατάκη. Eάν βρει οποιοσδήποτε συνάδελφος έστω και ένα ευρώ λάθος από τους προϋπολογισμούς που έχουν καταθέσει διαχρονικά όλοι οι συνάδελφοι που διετέλεσαν Υπουργοί, ο κ. Σημίτης, ο κ. Αρσένης, ο κ. Τσοβόλας, ο κ. Παπαντωνίου, όλοι –από αυτούς του Προϋπολογισμούς είναι- εγώ παραιτούμαι από Βουλευτής. Θέλω να ακούσω και ένα Βουλευτή από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τον κ. Στρατάκη στην προκειμένη περίπτωση μιας και το ανέφερε, εάν δεν υπάρχει ούτε ένα ευρώ λάθος, παραιτείται ο ίδιος;
Όσον αφορά, τώρα, μία ρήση σε μία ιδιωτική συζήτηση, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος με τίμησε να τον συνοδεύσω σε ένα πολύ σημαντικό για την Ελλάδα ταξίδι στα Αραβικά Εμιράτα, είπα μία κουβέντα σε μία κλειστή συζήτηση δημοσιογράφων και αναφέρθηκε η λέξη «καραγκιόζηδες». Τώρα δεν θα τους λέμε στη Βουλή «καραγκιόζηδες», θα τους λέμε «μαυρομάτηδες» σε ελεύθερη μετάφραση από τα τουρκικά. Αλλά, αυτό δεν αφορούσε τον πολιτικό κόσμο και βεβαίως, δεν αφορούσε την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αφορούσε το αμαρτωλό «τρίγωνο» του Συντάγματος, στο οποίο περιπλέκονται δημοσιοσχεσίτες, αργόσχολοι, δημοσιογραφούντες και όχι δημοσιογράφοι και πολιτικολογούντες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Το προσωπικό προσπαθώ να ακούσω.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Το προσωπικό είναι ότι μου αποδίδει κάτι που δεν είπα.
Εάν κάποιοι, κύριε Πρόεδρε, από το πολιτικό σύστημα σε όλες τις πτέρυγες -και τότε στην κυβερνώσα παράταξη, αλλά και στην Αντιπολίτευση- αναγνώρισαν τον εαυτόν τους σ’ αυτή μου τη ρήση, είναι δικό τους πρόβλημα.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο Εισηγητής της Μειοψηφίας, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Τα τρία λεπτά εμένα μου φθάνουν.
Με όλο το σεβασμό που έχω στον κ. Στρατάκη, στον Εισηγητή της Πλειοψηφίας, θα ήθελα να πω ότι αυτό που ειπώθηκε, ότι το διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο κυνηγάει τη χώρα μας, επειδή ο κ. Παπανδρέου θέλει να την κάνει πρότυπο, αυτό πραγματικά, κύριε συνάδελφε, νομίζω ότι «πιέζει» τις θεωρίες της συνομωσίας στα απόλυτα όριά τους.
Εάν η χώρα μας είναι σήμερα στο στόχαστρο των κερδοσκόπων -κάτι το οποίο δεν αμφισβητεί κανείς- είναι πρώτον, διότι πληρώνει δημοσιονομικές εκτροπές του παρελθόντος συνολικές, για τις οποίες και η δικιά μας η Κυβέρνηση έχει ένα μερίδιο ευθύνης και δεύτερον, διότι η δικιά σας Κυβέρνηση φρόντισε με πολύ έντονο τρόπο να μεγαλοποιήσει το πρόβλημα και να παρουσιάσει τη χώρα ως απόλυτα διεφθαρμένη και «μαύρο» πρόβατο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ένα σχόλιο μόνο ως προς το «πλιάτσικο», το οποίο συζητήθηκε πολύ έντονα, με αφορμή τη ρήση του αρμόδιου Υπουργού.
Έχω στα χέρια μου, κύριε Υπουργέ, μία πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα του Brooklyn Institute –την οποία ίσως να την έχετε δει- η οποία εξηγεί ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό, εάν η χώρα μας είχε καταφέρει να συμμορφωθεί και να φθάσει τα επίπεδα, όχι της Δανίας και της Σουηδίας, αλλά της Ισπανίας ως προς τον περιορισμό της διαφθοράς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δεν θα είχαμε τα ελλείμματα, τα οποία είχαμε στο παρελθόν.
Η αλήθεια είναι ότι έχουμε όλοι μας απέναντί μας παθογένειες ενός πελατειακού συστήματος, για το οποίο ευθύνη έχουν και τα δύο κόμματα εξουσίας, τα οποία κυβέρνησαν τον τόπο αυτό. Εγώ δεν θα μπω στον κόπο αυτή τη στιγμή να αποδώσω ευθύνες, ούτε να τις επιμερίσω. Αλλά, ακριβώς εάν μπορέσουμε αυτό το πελατειακό σύστημα να το «σπάσουμε» με την απαραίτητη τόλμη και το απαραίτητο θάρρος, θα μπορέσουμε να έχουμε βάλει ένα πολύ σημαντικό λιθαράκι στην προσπάθεια ανάκαμψης της χώρας. Εκεί πρέπει να συγκεντρωθούν και οι δικές σας οι προσπάθειες.
Από εκεί και πέρα, όπως σας είπαμε και όπως σας είπε και ο κοινοβουλευτικός μας εκπρόσωπος, εφόσον τολμήσετε να κάνετε εκείνες τις διαρθρωτικές παρεμβάσεις, οι οποίες θα μπορέσουν να βάλουν τη χώρα σε μία νέα αναπτυξιακή τροχιά, εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να είμαστε απέναντί σας.
Υπερψηφίζουμε το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, κύριε Πρόεδρε, χωρίς να συμμεριζόμαστε τις επιφυλάξεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και του Συνασπισμού, σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει ως προς την εγχώρια αγορά των υπηρεσιών.
Θεωρούμε ότι είναι ένα σημαντικό βήμα ως προς την ολοκλήρωση της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς, αλλά βέβαια τα του οίκου μας, κύριε Υπουργέ, θα τα ρυθμίσουμε μόνοι μας. Και εκεί επαναλαμβάνω ότι η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων -την οποία ελπίζω η Κυβέρνηση να δρομολογήσει με μεγάλη ταχύτητα και αποτελεσματικότητα- θα πρέπει να αποτελέσει πρώτη πολιτική προτεραιότητα.
Είδατε, κύριε Πρόεδρε, ότι τήρησα το χρόνο και στο δευτερόλεπτο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Νομίζω ότι μπορεί να λέει κάποιος πολλά πράγματα και σοβαρά σε τρία λεπτά.
Ο κ. Ηλίας Πολατίδης, ο Ειδικός Αγορητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Το νομοσχέδιο αφορά 2,7 εκατομμύρια εργαζόμενους. Άκουσα και τον Εισηγητή της Πλειοψηφίας. Δεν θα υπάρξουν άνεργοι από αυτούς τους εργαζόμενους, οι οποίοι απασχολούνται σήμερα στην παροχή υπηρεσιών; Δηλαδή, ούτε ένας δεν θα χάσει τη δουλειά του; Το αντικείμενο είναι συγκεκριμένο. Απασχολούνται 2,7 εκατομμύρια εργαζόμενοι. Ούτε ένας δεν θα χάσει τη δουλειά του; Αυτό ισχυρίζεστε;
Τυγχάνει να ζω σε μια περιοχή που απέχει 32 χιλιόμετρα από τα σύνορα. Εκεί κατοικώ, εκεί είναι το χωριό μου. Είμαι από χωριό και δεν έχω πρόβλημα μ' αυτό. Είναι, λοιπόν, 32 χιλιόμετρα από τα σύνορα.
Τι θα εμποδίσει, κύριε Στρατάκη και κύριε Υπουργέ, το να έρθει ένας ξυλουργός Βούλγαρος -ο οποίος με 330 ευρώ που είναι το ΤΕΒΕ, είναι πάμπλουτος στη Βουλγαρία, μπορεί να ζήσει εκεί - αν υλοποιηθούν αυτά που λέει η Οδηγία, να έρθει, να κάνει την εργασία του, και να φύγει πίσω, να δώσει μία πολύ χαμηλότερη προσφορά και να πάρει τη δουλειά; Θα μου απαντήσετε επ’ αυτού; Απάντηση δεν βλέπω.
Ανέφερε ο κ. Υπουργός ότι υπάρχει πλεονέκτημα των αλλοδαπών έναντι των Ελλήνων. Προφανώς δεν κατάλαβε τι είπα. Για το επιμελητήριο συγκεκριμένα, λέει η Οδηγία ότι απαγορεύεται -εφόσον είναι εγγεγραμμένο σε ένα επιμελητήριο ή στη χώρα προελεύσεως του παρόχου δεν υπάρχει τέτοια υποχρέωση-, να ζητήσει η Ελλάδα εγγραφή στο εκεί επιμελητήριο. Είναι ή δεν είναι ένα πλεονέκτημα αυτό του ξένου παρόχου έναντι του Έλληνα; Ξεκάθαρα πράγματα.
Αναφέρθηκε πάλι και μέσα στο πλαίσιο αυτό το γενικό της φοβικότητας, το «μη φοβόμαστε τις ελεύθερες αγορές».
Κύριε Υπουργέ, τυγχάνει να έχω δουλέψει σε πολυεθνικό περιβάλλον εργασίας και εγώ γνωρίζω τι μπορούν να κάνουν οι Έλληνες και οι επιστήμονες και οι εργάτες. Και σας πληροφορώ ότι αυτά που μπορούν να κάνουν οι Έλληνες εργάτες ιδιαιτέρως, δεν μπορούν να τα κάνουν οι ξένοι, ακόμα και αυτοί είτε του χαμηλού, είτε του υψηλού επιπέδου. Δεν υπάρχει κανένα θέμα φοβικότητας. Είναι ότι σε έναν αγώνα δρόμου οι Έλληνες εργαζόμενοι έχουν από πίσω τους «δεμένες κάποιες αλυσίδες» και κάποια βάρη, τα οποία δεν τους αφήνουν να τρέξουν μπροστά. Και με αυτά τα μέτρα, τα οποία παίρνετε εδώ πέρα –τα ενσωματώνετε με αυτόν τον τρόπο, τον οποίο έχω περιγράψει- πραγματικά δημιουργείτε τεράστια προβλήματα.
Πολλές φορές, η παροχή υπηρεσιών είναι μία κατάληξη που δεν γίνεται από επιλογή του εργαζομένου, είναι ανάγκη. Ήρθε ένας εργαζόμενος 52 χρονών -και αυτό το θέτω στη γνώση όλης της Αίθουσας- έχει δύο παιδιά -ένα στην Τρίτη Λυκείου και ένα στην Τρίτη Γυμνασίου- μένει σε μία περιοχή που πάσχει από αποβιομηχάνιση, όπως είναι όλη η Βόρειος Ελλάδα ιδιαιτέρως, έμεινε για δεύτερη φορά άνεργος, δεν μπορεί να βρει δουλειά και πάει σε έναν τομέα παροχής υπηρεσιών και ενώ είναι ένας εργάτης εξειδικευμένος, πάει έστω να καθαρίζει σπίτια ή κάποια μαγαζιά, προκειμένου να επιζήσει και εδώ εσείς έρχεστε και του βάζετε ανταγωνισμό με κάποιον, ο οποίος με 150 ή 200 ευρώ έχει έναν καλό μισθό.
(XS)

(AM)
Πώς θα επιζήσει αυτός ο άνθρωπος, πώς όλοι εμείς; Γιατί γίνεται μεγάλη αναφορά και έκανε και ο κ. Παπουτσής, για το πολιτικό σύστημα, πώς αυτό το πολιτικό σύστημα που σήμερα εμείς εδώ εκπροσωπούμε θα δει αυτόν τον εργαζόμενο στα μάτια και τι θα του πει.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2006/123 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2006/123 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία.
Κύριοι συνάδελφοι, σας έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Δευτέρας 15 Μαρτίου 2010, της Τρίτης 16 Μαρτίου 2010 και της Πέμπτης 18 Μαρτίου 2010 (απογευματινής) και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Δευτέρας 15 Μαρτίου 2010, της Τρίτης 16 Μαρτίου 2010 και της Πέμπτης 18 Μαρτίου 2010 (απογευματινής) επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 11.49’ λύεται η συνεδρίαση για αύριο Τετάρτη 21 Απριλίου 2010 και ώρα 10.00΄ - κακιά ημέρα για τη χώρα μας και τη Δημοκρατία-, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος, νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2006/123 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά και άλλες διατάξεις».

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ




ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.




Τελευταία Αποθήκευση: 20/4/2010 7:21:00 μμ Από: User
Εκτυπώθηκε: 20/4/2010 7:21:00 μμ

PDF:

es20100420.pdf

TXT:

es100420.doc

Επιστροφή