Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΓ΄ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), Σύνοδος: Α΄ , Συνεδρίαση: ΝΔ' 28/01/2010

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΝΔ΄
Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Αθήνα, σήμερα στις 28 Ιανουαρίου 2010, ημέρα Πέμπτη και ώρα 09.30΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Ε΄ Αντιπροέδρου αυτής κυρίας ΒΕΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
(ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 27/1/2010 εξουσιοδότηση του Σώματος επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα πρακτικών της ΝΓ΄ συνεδριάσεώς του, της Τετάρτης 27ης Ιανουαρίου 2010)
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον Γραμματέα της Βουλής κ. Παρασύρη Φραγκίσκο , Βουλευτή Ηρακλείου, τα εξής:
Η Βουλευτής Μεσσηνίας κυρία Κωνσταντίνα Γιανννακοπούλου κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Μορφωτικός Σύλλογος Αραπολακαίων Πυλίας «Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ» ζητεί την ηλεκτροδότηση της εκκλησίας Άγιος Δημήτριος και του κοιμητηρίου, στο χωριό Αραπόλακα της Επαρχίας Πυλίας Μεσσηνίας.
Ο Βουλευτής Καρδίτσης κ. Σπυρίδων Ταλιαδούρος κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Δυτικής Θεσσαλίας ζητεί να γίνουν άμεσα προσλήψεις για την κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων στο Πυροσβεστικό Σώμα.
Οι Βουλευτές Θεσσαλονίκης κύριοι Άγγελος Τζέκης, Ιωάννης Ζιώγας και κυρία Σοφία Καλαντίδου κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Έκτακτων Εκπαιδευτικών Τ.Ε.Ι. ζητεί την αναγνώριση της προϋπηρεσίας των έκτακτων εκπαιδευτικών Τ.Ε.Ι. στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. Παύλος Μαρκάκης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Βόλου ζητεί να δοθεί η δυνατότητα λειτουργίας νηπιαγωγείων εντός των παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών των Οργανισμών και Επιχειρήσεων των Ο.Τ.Α..
Ο Βουλευτής Κοζάνης κ. Γεώργιος Κασαπίδης κατέθεσε αναφορά με την οποία το Αθλητικό Σωματείο «Αιανός» ζητεί την ολοκλήρωση της κατασκευής του κλειστού Γυμναστηρίου στο Δήμο Αιανής Κοζάνης.)
Κύριοι συνάδελφοι εισερχόμαστε τώρα στη συζήτηση των
ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου
Πρώτη είναι η με αριθμό 330/25-1-2010 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Φραγκίσκου Παρασύρη προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την εύρυθμη λειτουργία του πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου, την επαναλειτουργία της καρδιοχειρουργικής κλινικής κ.λπ..

(DP)


(1SM)
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Παρασύρη έχει ως εξής:
«Το μείζον ζήτημα της δυσλειτουργίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου που αναδεικνύεται καθημερινά μέσω δημοσιευμάτων του συνόλου των τοπικών Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, οδήγησε την παρούσα διοίκηση του Νοσοκομείου να παραδεχθεί –εμμέσως πλην σαφώς- την αδυναμία της να αντιμετωπίσει τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει το Νοσοκομείο και να ζητήσει την άμεση παρέμβαση με οιονδήποτε τρόπο του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, προκειμένου να ομαλοποιηθεί η λειτουργία του.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δυστυχώς η Καρδιοχειρουργική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου δεν λειτουργεί και δεν πρόκειται να λειτουργήσει στο άμεσο μέλλον, λόγω της μη κάλυψης της θέσης Διευθυντή της Μονάδας με μέλος Διδακτικού Επιστημονικού Προσωπικού –όπως τουλάχιστον δήλωσε προσφάτως η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης- έχουν προκαλέσει την έντονη οργή των πολιτών.
Η ταλαιπωρία ωστόσο των ασθενών που έχουν ανάγκη από καρδιοχειρουργική επέμβαση και αναγκάζονται να προσφεύγουν μέχρι σήμερα σε καρδιοχειρουργικά κέντρα κυρίως των Αθηνών, θα μπορούσε να τερματιστεί εάν προκηρυχθεί και καλυφθεί θέση Επιμελητή Α για την Καρδιοχειρουργική Κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου, ώστε το εν λόγω τμήμα να τεθεί σε επαναλειτουργία, ανεξαρτήτως των προθέσεων της Ιατρικής Σχολής.
Κατόπιν τούτων ερωτάται η κυρία Υπουργός:
1. Πώς και πότε προτίθεται να παρέμβει ώστε να αποκατασταθεί η λειτουργία του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου;
2. Αν προτίθεται να διενεργήσει προκήρυξη για την κάλυψη της θέσης Επιμελητή Α για την Καρδιοχειρουργική Κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου;»
Στην ερώτηση του κυρίου Παρασύρη θα απαντήσει η Υπουργός κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.
Κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Αγαπητέ συνάδελφε, είναι αλήθεια ότι στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου χρειάζεται να υπάρξει αναβάθμιση της λειτουργίας του, στήριξη και φυσικά πλήρης ομαλοποίηση της λειτουργίας του απ’ όλα τα θλιβερά γεγονότα που έχετε και εσείς και όλοι οι συνάδελφοι Βουλευτές Ηρακλείου αναδείξει. Όπως γνωρίζετε εμείς από την πλευρά μας έχουμε ήδη εδώ και αρκετές εβδομάδες ζητήσει και από το Σώμα Επιθεωρητών Υγείας να κάνουν μία πλήρη διερεύνηση των γεγονότων και με βάση και τα πορίσματα που θα έχουμε θα μπορέσουμε να αναλάβουμε και περαιτέρω πρωτοβουλίες.
Σε κάθε περίπτωση, όσον αφορά τα ειδικότερα θέματα που θίγετε με την επίκαιρη ερώτησή σας, ο οργανισμός του Νοσοκομείου είναι οργανισμός εικοσαετίας. Δεν ανταποκρίνεται αυτή τη στιγμή επαρκώς στις ανάγκες ενός μεγάλου πανεπιστημιακού νοσοκομείου που νομίζω ότι όλοι μας αναγνωρίζουμε ότι είναι ένα κόσμημα για την Κρήτη και πρέπει να στηριχθεί για να είναι πραγματικά αποτελεσματικό και με τον πανεπιστημιακό του χαρακτήρα, αλλά βέβαια και σε όφελος των πολιτών της Κρήτης. Γι’ αυτόν τον λόγο εμείς από την πλευρά μας εξετάζουμε τώρα τον οργανισμό για να δούμε πώς θα μπορούσαμε να τον τροποποιήσουμε, ώστε να ανταποκριθεί περισσότερο στις σημερινές ανάγκες.
Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν αυτές οι ελλείψεις οι οποίες δημιουργούν προβλήματα στη λειτουργία της Κλινικής Καρδιάς και Θώρακος, που και εσείς προηγουμένως έχετε αναφέρει με την επίκαιρη ερώτησή σας. Θέλω να γνωρίζετε βέβαια ότι η κάλυψη της θέσης του επιστημονικού υπευθύνου της Κλινικής είναι αποκλειστικά αρμοδιότητα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κρήτης, λόγω του πανεπιστημιακού του χαρακτήρα. Βέβαια σήμερα εκκρεμεί –και αυτή τη στιγμή εμείς θέλουμε να προωθήσουμε- το αίτημα για τη σύσταση επιπλέον δύο θέσεων ειδικευμένων γιατρών του ΕΣΥ που πιστεύουμε ότι θα στηρίξει τη λειτουργία.
Όσον αφορά τη θέση του ιατρού ΕΑ Χειρουργικής Θώρακος, σύμφωνα με τις πληροφορίες από τις υπηρεσίες μας καθώς ήταν πριν αναλάβουμε εμείς στο Υπουργείο, είχε προκηρυχθεί ένας διαγωνισμός πριν από δύο χρόνια, όπου δυστυχώς ο μοναδικός υποψήφιος δεν απεδέχθη τον διορισμό του.
Σε κάθε περίπτωση εγώ θέλω να σας ενημερώσω ότι θέλοντας να στηρίξουμε αυτή τη στιγμή τη λειτουργία της Κλινικής, ήδη στις 19 Ιανουαρίου –δηλαδή, πριν από λίγες ημέρες- διαβιβάσαμε στο Υπουργείο Εσωτερικών που είναι συναρμόδιο, όταν είναι να συσταθεί θέση, το αίτημα για θέση Επιμελητή Α Χειρουργικής Θώρακος για το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ηρακλείου, όπως επίσης βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε διαδικασία κρίσεως μια θέση ιατρού ΕΒ Χειρουργικής Θώρακος.
Χωρίς να σημαίνει ότι με αυτά τα δύο ζητήματα λύνονται όλα τα προβλήματα, θεωρούμε ότι με την προώθησή τους θα συμβάλλουμε τουλάχιστον μεταβατικά στο να στηριχθεί η λειτουργία της Κλινικής μέσα σε μία συνολική προσπάθεια για το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Παρασύρης.
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΠΑΡΑΣΥΡΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Ευχαριστώ και εσάς κυρία Υπουργέ για τις προσπάθειες που κάνετε για την ομαλοποίηση της λειτουργίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου και σας συγχαίρω για τα αντανακλαστικά σας με την υπογραφή σας στις 19 Ιανουαρίου και την πολιτική σας βούληση που επιδείξατε σε ένα τόσο κρίσιμο και ευαίσθητο ζήτημα, που αφορά στην επαναλειτουργία της Καρδιοχειρουργικής Κλινικής και στην άμεση τοποθέτηση του Επιμελητή Α. Μία ουσιαστική παρέμβαση για την απρόσκοπτη λειτουργία της στο μέλλον.


(AM)
(DP)
Πρόκειται για ένα ζήτημα που με τη δική σας παρέμβαση, δίνετε λύσεις στις πρώτες εκατό μέρες της διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε αντίθεση με τους προκατόχους σας, που ενώ δεσμεύθηκαν για την άμεση επίλυση του ζητήματος και του προβλήματος, σπατάλησαν πολύτιμα χρόνια σε μία, όπως εξελίχθηκε, υπόθεση φαρσοκωμωδίας για όλο το λαό της Κρήτης. Μιλάω, βέβαια, για την υπόθεση της Καρδιοχειρουργικής Κλινικής.
Ωστόσο, το ζήτημα της Καρδιοχειρουργικής Κλινικής είναι μια μικρογραφία του μείζονος προβλήματος -όπως περιγράφετε κι εσείς- της γενικής δυσλειτουργίας που έχει το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου, μιας δυσλειτουργίας που, όπως σας έχω γνωστοποιήσει, εδράζεται σε ατέλειες και σε κενά που έχει το θεσμικό πλαίσιο των πανεπιστημιακών νοσοκομείων. Αυτό οδήγησε - όπως περιγράφεται και στην επίκαιρη ερώτηση- την παρούσα διοίκηση , μετά τις δημοσιογραφικές αποκαλύψεις, να παραδεχθεί, εμμέσως πλην σαφώς, την αδυναμία της ν’ αντιμετωπίσει τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα το Νοσοκομείο.
Με ιδιαίτερη χαρά οφείλω να πω ότι σας άκουσα και χθες στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων να μας ενημερώνετε ότι βρίσκεται στις άμεσες προθέσεις σας -και σε σας και της Κυβέρνησης- ένα μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιο για τις δαπάνες στο χώρο της υγείας. Είμαι σίγουρος ότι μέσα σ’ αυτό το μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιο θα περιλαμβάνεται κι ένας διαφορετικός τρόπος λειτουργίας που αφορά το πλαίσιο των πανεπιστημιακών νοσοκομείων. Και αναφέρομαι ειδικότερα σε κάποια σημεία που πρέπει να προσέξετε. Και αφορά τη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων που, όπως γνωρίζετε, οι περισσότεροι ασθενείς τεχνητά οδηγούνται σε αυτά, τις προμήθειες σε αναλώσιμα, σε φάρμακα κι αντιδραστήρια, καθώς και το νομικό καθεστώς -κι αυτό είναι ένα αντικείμενο διαβούλευσης με το Υπουργείο Παιδείας- που διέπει τη λειτουργία των ερευνητικών εργαστηρίων και των ιατρικών πράξεων, κατά παράβαση του νόμου, που διενεργούνται εκτός των νοσοκομείων, αλλά υπό τη σκέπη της Ιατρικής Σχολής και με έξοδα, όμως, του νοσοκομείου.
Όλα αυτά θα πρέπει να συμπεριληφθούν σ’ ένα διαφορετικό θεσμικό πλαίσιο που θα πρέπει να διέπει τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία.
Κυρία Υπουργέ, η άμεση ανάγκη θεσμοθέτησης του πλαισίου λειτουργίας των πανεπιστημιακών νοσοκομείων και εν προκειμένω του ΠΑΓΝΗ, καταδεικνύεται από την επέμβαση του εισαγγελέα Ηρακλείου, με αφορμή πλήθος δημοσιευμάτων για σκάνδαλα και παρατυπίες στη λειτουργία του πανεπιστημιακού νοσοκομείου, το οποίο αντιμετωπίζει σήμερα σειρά θεσμικών, διοικητικών και οικονομικών προβλημάτων, με αποτέλεσμα να καταρρακώνεται η εικόνα του Νοσοκομείου, του Πανεπιστημίου και της Ιατρικής Σχολής.
Θα πρέπει να θωρακίσουμε το χώρο της υγείας και να μη δίνουμε σε κανέναν το δικαίωμα να παρακάμπτει τη διαφάνεια και τη νομιμότητα, εκμεταλλευόμενος τις θεσμικές ατέλειες και τα παραθυράκια για ίδιο οικονομικό και ακαδημαϊκό όφελος.
Και αναφέρομαι δυστυχώς -και τονίζω το «δυστυχώς» - σε μέλη Δ.Ε.Π. της Ιατρικής Σχολής που αξιοποιούν την επιστημονική τους αναγνώριση και την κοινωνική τους καταξίωση για να στήσουν φέουδα με το περίβλημα της ερευνητικής δραστηριότητας. Πρόκειται για μέλη Δ.Ε.Π. -και το ξαναλέω, «δυστυχώς» - που αξιοποιούν τις ικανότητές τους για ν’ ανοίγουν πόρτες και να κλείνουν στόματα.
Αυτά που αποκαλύπτονται αυτή την περίοδο στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο δεν είναι άγνωστα στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Ο τεράστιος τζίρος της υγείας από τα «φακελάκια» και τ’ αναλώσιμα στα νοσοκομεία μέχρι τις ιατρικές πατέντες, τα επιστημονικά συνέδρια και τις χορηγίες των φαρμακευτικών εταιρειών έχει οδηγήσει σε σχέσεις εξάρτησης και εκβιασμού πολλά μέλη Δ.Ε.Π. του Τμήματος της Ιατρικής Σχολής.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Όλα αυτά και υπό το βάρος της δημοσιογραφικής αποκάλυψης, οδήγησαν για λόγους ευθιξίας και ευθύνης, αλλά και συναίσθησης του έργου του, στην ευθύνη για παραίτηση τον Αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, με αφορμή τα κακώς κείμενα στη Ιατρική Σχολή.
Κυρία Υπουργέ, απέναντι σε όλα αυτά θα πρέπει να δοθεί ένα ισχυρό μήνυμα αντίστασης από τη νέα πολιτική ηγεσία κι είμαι βέβαιος ότι εσείς θα επιδιώξετε να ταυτιστείτε με μία τέτοια προσπάθεια, να σταματήσουν όλα αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ο χρόνος σας έχει τελειώσει. Ολοκληρώστε, παρακαλώ.
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΠΑΡΑΣΥΡΗΣ: Αποτελεί επιτακτική ανάγκη σήμερα ένα θεσμικά κατοχυρωμένο πλαίσιο λειτουργίας πανεπιστημιακών νοσοκομείων και για τις δαπάνες, σε συνδυασμό με την ενδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών με το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας στην αιχμή του δόρατος για την καταπολέμηση των χρόνιων παθογενειών που έχουν αναπτυχθεί.
Κλείνοντας, θέτω υπόψη σας την άμεση ανάγκη διορισμού τόσο της νέας διοίκησης του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου όσο και της Υ.ΠΕ. Κρήτης, έστω και κατ’ εξαίρεση, διότι οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Έχουμε ακόμη και παραιτήσεις, χθες βράδυ, του Διευθυντή της Καρδιολογικής Κλινικής, αλλά και του Υποδιοικητή του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, ώστε να ομαλοποιηθεί άμεσα η λειτουργία του Νοσοκομείου και να εμπεδωθεί επιτέλους το αίσθημα ασφάλειας.
(DE)
(1AM)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε, γιατί και οι τεχνικοί λόγοι έχουν εκλείψει.
Κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Θα ήθελα, κατ’ αρχάς, να διαβεβαιώσω τον αγαπητό συνάδελφο ότι είναι στις προτεραιότητές μας, πέραν της γενικής κυβερνητικής δέσμευσης να στηρίξουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, να στηρίξουμε και να αναβαθμίσουμε το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ηρακλείου. Αυτό σημαίνει, βέβαια, ότι πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα, πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις παθογένειες, παθογένειες που και εσείς αναφέρατε, οι οποίες, δυστυχώς, αναπτύχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, καθώς επί κατά την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είχαμε στην ουσία μια παντελή έλλειψη ελέγχου, εποπτείας και βέβαια, μια συνειδητή υποβάθμιση της δημόσιας υγείας.
Από την πλευρά μας, λοιπόν, πέραν της παρέμβασης του εισαγγελέα -που, όπως γνωρίζετε, η δικαστική έρευνα είναι σε εξέλιξη- εμείς αμέσως, μόλις είδαν το φως της δημοσιότητας όλες αυτές οι καταγγελίες, κάναμε μια εμπεριστατωμένη έρευνα από την πλευρά του Σώματος Επιθεωρητών Υγείας με δύο στόχους: Πρώτος στόχος, φυσικά να εντοπιστούν και να αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που υπάρχουν, αλλά και ένας δεύτερος στόχος, που και εσείς αναφέρατε, γιατί αυτός είναι και ο δεύτερος λόγος, η δεύτερη αποστολή του Σώματος Επιθεωρητών Υγείας, να μας δώσουν πορίσματα, βάσει των οποίων να κινήσουμε διαδικασίες, ώστε να μην έχουμε τέτοια εκφυλιστικά φαινόμενα στο μέλλον και να πάρουμε και εκεί συγκεκριμένες πρωτοβουλίες.
Άρα, λοιπόν και στις δύο αυτές κατευθύνσεις κινούμαστε. Θέλω να σας διαβεβαιώσω, λοιπόν, ότι εμείς θέλουμε να στηρίξουμε το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ηρακλείου και σαφώς θα επιταχύνουμε και τον ορισμό διοίκησης, γιατί είναι αλήθεια ότι μια νέα διοίκηση θα έχει ως πρώτη αποστολή να μπορέσει να στηρίξει τη λειτουργία και να εγγυηθεί πάνω απ’ όλα ότι θα λειτουργεί το Πανεπιστήμιο με κανόνες.
Άρα, κλείνοντας, θέλω να πω ότι αυτό εντάσσεται σε μια συνολική προσπάθεια που κάνει σήμερα η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., με σαφή εντολή του Πρωθυπουργού, του Γιώργου Παπανδρέου. Διότι για τη δική μας Κυβέρνηση η υγεία είναι πραγματικά στην καρδιά της προσπάθειάς μας για ένα ισχυρό, δίκαιο και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ, κυρία Υπουργέ.
Συνεχίζουμε με την με αριθμό 328/25-1-2010 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνου Χατζηδάκη προς την Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, σχετικά με την εφαρμογή της νομοθεσίας για τις Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις κ.λπ.
Αναλυτικά, η επίκαιρη ερώτηση του κ. Χατζηδάκη έχει ως εξής:
«Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προώθησε νέο θεσμικό πλαίσιο (ν. 3758/2009, ΦΕΚ Α’ 68) για τον καθορισμό των όρων λειτουργίας των εταιρειών ενημέρωσης για ληξιπρόθεσμες οφειλές, εταιρείες που ήταν γνωστές ως «εισπρακτικές εταιρείες». Απαγορεύεται πλέον στις εταιρείες αυτές να εισπράττουν ληξιπρόθεσμες οφειλές και εξασφαλίζεται ότι δε θα προβαίνουν σε πρακτικές που παραπλανούν ή προσβάλλουν την αξιοπρέπεια των πολιτών.
Ειδικότερα, το άρθρο 7 του ν. 3758/2009 όριζε τη δημιουργία Μητρώου Εγγραφής των εν λόγω εταιρειών στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, για να υπάρχει έλεγχος των παράνομων και νομίμων εταιρειών και άρα, καλύτερη εποπτεία της αγοράς.
Η Υπουργική Απόφαση που ρυθμίζει τα ειδικά θέματα τήρησης και λειτουργίας του Μητρώου εκδόθηκε δύο μήνες μετά τη δημοσίευση του νόμου (ΦΕΚ Β’ 1461/20-7-2009). Ωστόσο, δεν έχει συσταθεί ακόμα το αρμόδιο Τμήμα στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή που θα τηρεί και να ενημερώνει το Μητρώο (άρθρο 11 του ν. 3578/2009). Έτσι ο νόμος παραμένει ουσιαστικά ανενεργός και οι «εισπρακτικές εταιρείες» δρουν ανεξέλεγκτα.
Ερωτάται η Υπουργός:
1. Για ποιο λόγο δεν έχει προωθηθεί ακόμα η σύσταση του αρμόδιου Τμήματος στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, ώστε να προχωρήσει η εφαρμογή της νομοθεσίας για τις εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών και άρα, να υπάρξει μεγαλύτερη προστασία των καταναλωτών;
2. Ποιο χρονοδιάγραμμα έχει θέσει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου για την περαίωση των απαραίτητων διαδικαστικών διαδικασιών, ώστε να λειτουργήσει η αρμόδια Υπηρεσία;».
Στην ερώτηση του κ. Χατζηδάκη θα απαντήσει ο Υφυπουργός κ. Μάρκος Μπόλαρης.
Έχετε το λόγο, κύριε Υφυπουργέ.
(IK)
(1DE)
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας): Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Πράγματι, υπήρξε μια θετική πρωτοβουλία από την ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης το 2009 με το ν. 375. Στο άρθρο 11 προβλέπεται η νομοθεσία για τις εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις. Είναι, βέβαια, σαφές ότι χρειάστηκε να γίνει παρέμβαση, γιατί υπήρξαν άλλου είδους δυσλειτουργίες που είχαν σχέση με το κράτος. Δεν είναι της ώρας να αναφερθούμε σε αυτές.
Η νομοθεσία, λοιπόν, ήταν σαφέστατα σε θετική κατεύθυνση και έτσι αντιμετωπίζεται από το Υπουργείο Οικονομίας. Τις επόμενες ημέρες εκδίδεται η υπουργική απόφαση με την οποία ρυθμίζονται τα θέματα της λειτουργίας του Τμήματος. Η ουσιαστική, όμως, διαδικασία έχει ξεκινήσει, αφού υπάρχουν υπάλληλοι στους οποίους έχει ανατεθεί το έργο αυτό. Ήδη τους μεταφέρονται οι υποθέσεις. Ήδη έχουν κατατεθεί είκοσι δύο αιτήσεις από εταιρείες οι οποίες αξιολογούνται.
Επομένως, μας μένει τις επόμενες ημέρες η έκδοση της υπουργικής απόφασης που ρυθμίζει τυπικά τα του Τμήματος. Στους υπαλλήλους οι οποίοι ασχολούνται με τις εταιρείες ήδη μεταβιβάζονται και οι καταγγελίες, οι οποίες, όπως είναι γνωστό, λόγω της αοριστίας που υπήρχε στο προηγούμενο καθεστώς, δεν μπορούσαν να αντιμετωπιστούν εύστοχα από το Τμήμα το οποίο έκρινε όλες τις καταγγελίες.
Επομένως, το χρονοδιάγραμμα για το οποίο ρωτάτε, κύριε Υπουργέ, είναι θέμα των επομένων ημερών. Εντός του Φεβρουαρίου θα λειτουργήσει κανονικά το Τμήμα και τυπικά.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Χατζηδάκης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, χαίρομαι που ο Υπουργός αναγνώρισε το θετικό χαρακτήρα της πρωτοβουλίας της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Τον τιμά αυτό και θέλω να του πω πως και εμείς είμαστε εδώ για να κάνουμε εποικοδομητική αντιπολίτευση. Δεν θέλουμε να αρνούμαστε τα πάντα, αλλά έχουμε την υποχρέωση να σημειώνουμε πως το κράτος έχει συνέχεια και γι’ αυτό το λόγο κατατέθηκε και αυτή η ερώτηση, για να υπογραμμίσουμε την ανάγκη εφαρμογής της νομοθεσίας.
Ο νόμος ψηφίστηκε τον Απρίλιο. Η απόφαση για το Μητρώο ελήφθη τον Ιούλιο. Μεσολάβησαν οι εκλογές. Είναι ανάγκη η Κυβέρνηση σε όλα τα Υπουργεία και στο Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας να τρέξει γρήγορα, ιδιαίτερα για ένα τέτοιο θέμα, το οποίο ευαισθητοποιεί και τα Μέσα Ενημέρωσης, στα οποία πρόσφατα έγινε συζήτηση για τη μη εφαρμογή της νομοθεσίας, αλλά φυσικά και την κοινωνία.
Υπάρχουν αθέμιτες πρακτικές από αυτές τις εταιρείες. Υπάρχουν, αν θέλετε, συμπεριφορές οι οποίες προσβάλλουν τους πολίτες και με το νόμο αυτό επιχειρήσαμε να δώσουμε ένα τέλος σε αυτές τις πρακτικές. Δεν πρέπει, λοιπόν, το κράτος απλά και μόνο να νομοθετεί. Πρέπει να εφαρμόζει και τους νόμους. Όπως είχε πει, άλλωστε, ο Εμμανουήλ Ροΐδης – και το επικαλούμαστε συχνά σε αυτήν την Αίθουσα- δεν χρειάζεται απλά και μόνο να νομοθετούμε, αλλά να βγει και ένας νόμος περί εφαρμογής όλων των νόμων που έχουν ψηφιστεί.
Κύριε Υπουργέ, θα είμαστε εδώ, όπως και εσείς, για να δούμε πώς θα προχωρήσετε. Ελπίζω πραγματικά να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα για το οποίο μιλήσατε και να εφαρμοστεί αυτή η τόσο χρήσιμη για τους πολίτες διάταξη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ.
Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας): Θα ήθελα να πω μόνο δύο κουβέντες. Όπως ήδη είπε ο κ. Χατζηδάκης, ο νόμος ψηφίστηκε τον Απρίλιο. Μέχρι τις εκλογές υπήρξε ένα τετράμηνο. Δεν υπήρξε κάποια περαιτέρω κίνηση εκτός από την υπουργική απόφαση. Ο χρόνος, πάντως, είναι ίδιος.
Όπως είπα προηγουμένως, η διαδικασία έχει κινηθεί από την Κυβέρνηση, γιατί πραγματικά οι εισπρακτικές εταιρείες με την πρακτική τους ζημίωσαν την εικόνα σε αυτόν τον ευαίσθητο χώρο, που είναι χώρος της δικαιοσύνης και όχι μόνο του Υπουργείου Οικονομίας και δημιούργησαν προβλήματα.
Γι’ αυτό πρέπει να σας πω, κύριε Χατζηδάκη, ότι ήδη υπάρχει ο προβληματισμός για περαιτέρω βελτίωση, ιδιαίτερα στην εξειδίκευση της περιγραφής των αθέμιτων πρακτικών που έχουν οι εισπρακτικές εταιρείες. Πρέπει να τις εξειδικεύσουμε, για να μπορεί να είναι αποτελεσματικότερος ο έλεγχος. Δεν αρκεί μόνο να καταγράψουμε τις εταιρείες, αλλά πρέπει και να εξειδικεύσουμε τις πρακτικές τους, για να μπορούμε να είμαστε αποτελεσματικότεροι στην αντιμετώπισή τους, να μπορούμε να προστατεύσουμε τους πολίτες αποτελεσματικά.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
(LM)

(IK)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Ακολουθεί η με αριθμό 334/25-1-2010 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Χαράλαμπου Χαραλάμπους προς την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την άμεση καταβολή της επιδότησης σε όλους τους δικαιούχους ελαιοπαραγωγούς του νομού Κέρκυρας.
Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου Χαραλάμπους έχει ως ακολούθως:
«Οι ελαιοπαραγωγοί της Κέρκυρας και γενικότερα όλης της χώρας βρίσκονται σε τραγική κατάσταση, αφού η τιμή του ελαιόλαδου συνεχώς κατρακυλάει και έχει φτάσει στα εξευτελιστικά επίπεδα 1,6 ευρώ το κιλό. Ταυτόχρονα η απώλεια του αγροτικού εισοδήματος γίνεται ακόμη μεγαλύτερη εξαιτίας της αύξησης του κόστους στα αγροεφόδια (λιπάσματα, δίκτυα κ.λπ.) και της καρπόπτωσης λόγω αντίξοων καιρικών συνθηκών και της μεγάλης προσβολής από διάφορες ασθένειες, αλλά και το δάκο, με αποτέλεσμα η ζημιά στην Κέρκυρα να ξεπερνά το 70%.
Επιπλέον, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος οι ελαιοπαραγωγοί της Κέρκυρας να μην πάρουν τις επιδοτήσεις που δικαιούνται, αφού σύμφωνα με έγγραφο της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Κέρκυρας μόνο το 18% έχει ψηφιοποιηθεί και ελάχιστος είναι ο χρόνος που έχει απομείνει, σύμφωνα με την καταληκτική ημερομηνία της επιτρόπου κ. Boel που είναι η 31η Γενάρη του 2010. Όμως για τις όποιες καθυστερήσεις υπάρχουν στη διαδικασία της ψηφιοποίησης, οι παραγωγοί όχι μόνο δεν έχουν καμία ευθύνη, αλλά επιπλέον έχουν πληρώσει τσουχτερά χαράτσια για την ολοκλήρωσή της.
Ερωτάται η κ Υπουργός, τι μέτρα θα πάρει ώστε:
Να καταβληθεί άμεσα όλο το ποσό της επιδότησης που δικαιούνται οι ελαιοπαραγωγοί της Κέρκυρας, ανεξάρτητα αν έχει ολοκληρωθεί η ψηφιοποίηση ή όχι. Να δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος και η απαιτούμενη κρατική ενίσχυση για να ολοκληρωθεί σωστά και χωρίς λάθη η ψηφιοποίηση, ώστε οι παραγωγοί να μην υποστούν κυρώσεις κατά τη διαδικασία των ελέγχων που θα γίνουν στο μέλλον. Να επιστραφούν στους αγρότες τα παρανόμως παρακρατηθέντα ποσά για την ψηφιοποίηση, αφού έχουν δοθεί κοινοτικοί πόροι για την υλοποίηση της ψηφιοποίησης.
Να αποζημιωθούν οι ελαιοπαραγωγοί της Κέρκυρας για τις απώλειες από την καρπόπτωση, όπως έγινε σε άλλες περιοχές για άλλες ασθένειες της ελιάς (π.χ. πυρηνοτρήτης). Να υπάρχει εγγυημένη κατώτερη τιμή ελαιόλαδου που να καλύπτει το κόστος παραγωγής και να αφήνει ικανοποιητικό κέρδος για τη συνέχιση της ελαιοκαλλιέργειας, μείωση του κόστους παραγωγής και προστασία της ντόπιας παραγωγής;».
Στην ερώτηση του κυρίου Χαραλάμπους θα απαντήσει ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Καρχιμάκης.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κυρία Πρόεδρε, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε είναι πραγματικά η χρόνια εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας να διασφαλιστεί το εισόδημα του αγρότη. Είναι η χρόνια πολιτική αδράνεια πραγματικά που έβαλε σε έναν κυκεώνα προβλημάτων τον παραγωγό και βύθισε τη χώρα μας σε μια αναξιοπιστία, τόσο στις συνειδήσεις των αγροτών, όσο και στα μάτια των ευρωπαίων εταίρων μας, που βεβαίως κατά την προηγούμενη περίοδο δεν είδα και τόσο να την καταγγέλλετε.
Τρανταχτό παράδειγμα που το ξέρετε αποτελεί το πρόγραμμα της ψηφιοποίησης. Γνωρίζετε ότι στις 4 του Οκτώβρη παραλάβαμε ψηφιοποίηση 28% με 30% και σήμερα, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ολοκληρώνουμε. Και πρέπει να γνωρίζετε ότι δεν υπάρχει η λέξη «ανεξάρτητα». Γνωρίζετε πολύ καλά ότι για να καταβληθούν οι επιδοτήσεις, που πρέπει να καταβληθούν, πρέπει να ολοκληρωθεί η ψηφιοποίηση. Δεν είναι ανεξάρτητα από το αν ολοκληρωθεί ή δεν ολοκληρωθεί. Εάν εμείς επιχειρήσουμε να δώσουμε τις επιδοτήσεις, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί, ξέρετε πολύ καλά ότι τα πρόστιμα θα είναι υπερπολλαπλάσια και βεβαίως θα αναγκαστούμε να τα γυρίσουμε πίσω. Ποιος ζημιώνεται πάλι; Ο ίδιος ο αγρότης, ο ελληνικός λαός.
Στο θέμα της Κέρκυρας πραγματικά ήταν χαμηλή η ψηφιοποίηση, αλλά έγιναν πολύ μεγάλες προσπάθειες, έτσι ώστε να ολοκληρωθεί. Στις 27 αυτού του μήνα είμαστε κοντά στο 90% και βεβαίως, θέλω να διαβεβαιώσω ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να χαθούν οι επιδοτήσεις και οι ενισχύσεις των αγροτών.

(FT)
(1LM)

Επίσης, επειδή μιλήσατε για παρακρατήσεις, θα πρέπει να ξέρετε ότι από την Ένωση έχει παρακρατηθεί το 0,8%. Δηλαδή, επί επιδοτήσεων 5,5 εκατομμυρίων ευρώ έχουν παρακρατηθεί περίπου 40-41 χιλιάδες ευρώ. Είναι ένα ποσό το οποίο είναι ασήμαντο να το επικαλούμαστε και νομίζω ότι αυτά τα ποσά παρακρατούνται και μετά από τη σύμφωνη γνώμη των αγροτών.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι μέχρι τέλος του μήνα θα έχουμε ολοκληρώσει. Εκτιμώ και το επαναλαμβάνω, ότι μέχρι τέλος Φεβρουαρίου, το αργότερο μέχρι 15 Μαρτίου -όσο πιο σύντομα γίνεται- ότι θα καταβληθεί το σύνολο των ενισχύσεων στους αγρότες όλης της χώρας. Είναι στόχος μας να απορροφάται κάθε ευρώ που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση για τον πληθυσμό της περιφέρειας.
Αναφορικά τώρα με το θέμα των αποζημιώσεων αρνούμαστε να ακολουθήσουμε την καταχρηστική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, που ήθελε τον αγρότη επαίτη. Δημιουργούμε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο -θα κληθεί να το ψηφίσει η Ελληνική Βουλή- έτσι ώστε να γνωρίζει τελικά πραγματικά ο αγρότης τι είναι αυτό που δικαιούται και να μην είναι ούτε πελάτης, ούτε όμηρος, ούτε αιχμάλωτος, ούτε υπόδουλος κανενός, καμίας πολιτικής εξουσίας. Εμείς δεν θέλουμε τους αγρότες κατά περίπτωση να επαιτούν. Θέλουμε να γνωρίζουν ποια είναι τα δικαιώματά τους και ποιες είναι οι υποχρεώσεις της πολιτείας απέναντί τους και αυτό θα κάνουμε. Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο.
Στο θέμα των τιμών, ξέρετε πολύ καλά, ότι οι τιμές διαμορφώνονται με βάση την ελεύθερη αγορά, την προσφορά και τη ζήτηση και τους κανόνες του ανταγωνισμού. Και βεβαίως, γνωρίζετε ότι είμαστε αποφασισμένοι να πάρουμε μέτρα για την ομαλή ένταξη του αγρότη στην αγορά και βεβαίως να χτυπήσουμε όλους εκείνους οι οποίοι με την ασυδοσία τους δημιουργούν πρόβλημα στο εισόδημά του.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Χαραλάμπους.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υφυπουργέ, η χρόνια εγκατάλειψη της ελληνικής αγροτιάς δεν οφείλεται -αν θέλετε- στην ανικανότητα των ελληνικών κυβερνήσεων. Ήταν το σκοπούμενο απ’ όταν η χώρα μας μπήκε στην τότε ΕΟΚ, να μειωθεί ο αγροτικός πληθυσμός και δεν υπήρχε άλλος τρόπος να εξαναγκαστεί ο φτωχός αγρότης να αφήσει το χωράφι του και να πάρει τον ομάτιον του και να φύγει από την εγκατάλειψη.
Αφήσατε, λοιπόν, τις τιμές των αγροεφοδίων -η κάθε κυβέρνηση- να ανέβουν τα ύψη είτε αυτά ήταν λιπάσματα, είτε ήταν φυτοφάρμακα, είτε γεωργικά εργαλεία ή γεωργικά μηχανήματα. Και αφήσατε βέβαια -ελεύθερη αγορά, λέτε, ζούμε- να κατέβει στα τάρταρα η τιμή του αγροτικού προϊόντος και το 1,6 που σας λέω ότι είναι αυτή τη στιγμή το λάδι στην Κέρκυρα, είναι πολύ υψηλή τιμή. Είχε φτάσει να πουλιέται το κιλό και 1,20 και 1,30. Και η πιο κοινή φράση που σου απευθύνουν οι αγρότες της Κέρκυρας όταν πηγαίνεις στα χωριά, είναι ότι η τιμή του λαδιού έφτασε να πωλείται, έφτασε να είναι πιο χαμηλή από την τιμή ενός λίτρου εμφιαλωμένου νερού και μάλιστα του κοινού εμφιαλωμένου νερού, όχι επώνυμου.
Καταλαβαίνετε λοιπόν, ότι έχετε τεράστιες ευθύνες και οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και βεβαία και οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας για το πού έχουμε φθάσει.
Μιλάτε και λέτε για 5,5 εκατομμύρια επιδοτήσεις στην Κέρκυρα. Σας θυμίζω -πιθανόν να μην το ξέρετε, κύριε Υπουργέ- ότι με τη νέα ΚΑΠ, που εμείς διαφωνήσαμε κάθετα, αποσυνδέθηκε η αγροτική επιδότηση από την παραγωγή. Ο μόνος όρος που υπήρχε τότε ήταν να δίδεται στον αγρότη ο μέσος όρος της επιδότησης που πήρε κατά τα έτη 1999-2002.
(PS) (1FT)

Την πρώτη χρονιά που έγινε αυτό στην Κέρκυρα πήγαν 17.500.000 ευρώ. Πώς εσείς τώρα μας λέτε –και εγώ το πιστεύω- ότι έφτασε στα 5.500.000 ευρώ, αφού ο μόνος όρος υπολογισμού της επιδότησης –σας είπα- ήταν ο μέσος όρος της επιδότησης 1999-2002.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Υπουργέ, μπορεί εδώ αυτά τα οποία είπατε να είναι έτσι αποδεκτά. Δεν είναι αποδεκτά, όμως, από τους αγρότες της Κέρκυρας όταν τους λέτε και όταν υπάρχει επιστολή, μάλιστα, της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Κέρκυρας στις 4 Ιανουαρίου, ότι μόνο το 18% της ψηφιοποίησης έγινε. Και δεν γίνεται ξαφνικά να μας λέτε ότι στις 27 έχει γίνει το 90% και στο τέλος του μήνα θα είναι το 100%. Θα είναι μία ψηφιοποίηση, ξανά, μαϊμού.
Θα χρησιμοποιήσετε το ελαιοκομικό μητρώο -που εσείς επειδή εξειδικεύεστε και στα σκάνδαλα- θα ξέρετε ότι ήταν το μεγαλύτερο σκάνδαλο της εποχής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., 804.000.000 δραχμές πήρε κάποιος αετονύχης, κοντά στην Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να φτιάξει ελαιοκομικό μητρώο και έφτιαξε ένα ελαιοκομικό μητρώο 90%, λάθος!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Οι αγρότες τώρα της Κέρκυρας, όπου περνάει έλεγχος, πληρώνουν πολύ χοντρά. Τους κόβεται η επιδότηση. Αν, λοιπόν, εσείς μετονομάσετε ψηφιοποίηση το λανθασμένο ελαιοκομικό μητρώο ουσιαστικά ο αγρότης της Κέρκυρας έχει πιθανότητες 90% να τιμωρηθεί. Ζητούμε λοιπόν …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε σας παρακαλώ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: … να καταβληθούν οι επιδοτήσεις στους Κερκυραίους αγρότες, να αποσυνδεθεί από την ψηφιοποίηση, να γίνει ψηφιοποίηση σωστή, που να μην υπάρχουν κίνδυνοι να πληρώνει πρόστιμα ο αγρότης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Είστε σαφής.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Όπως, επίσης, αφού ο ΕΛΓΑ έχει πληρώσει για ασθένειες σε άλλες περιοχές της χώρας μας -έχει πληρώσει για τον πυρηνοτρύτη 44.000.000 ευρώ-, πρέπει να πληρώσει και για τη ζημιά του δάκου στις ελιές της Κέρκυρας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο κ. Καρχιμάκης.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κυρία Πρόεδρε, ο κύριος συνάδελφος λέει ότι εξειδικεύομαι στα σκάνδαλα. Εσείς βέβαια, καθ’ όλη την τετραετία, την πενταετία την προηγούμενη δεν εξειδικευτήκατε καθόλου στα φαινόμενα διαφθοράς.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Καλά, τώρα σε ποιον τα λέτε αυτά;
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Σε σας τα λέω.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Ήσασταν εδώ μέσα;
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Εσείς λείπατε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Έξω στο δρόμο πήγατε;
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Πάντα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Θα μας λέτε τι κάναμε πέντε χρόνια εδώ μέσα! Όχι και έτσι!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Είναι τέτοια η διαδικασία…
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Αγαπητοί συνάδελφοι, επιλεκτική συμπεριφορά στη σύγκρουση. Να σας ρωτήσω κάτι;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Ας απαντήσετε σε αυτά που σας ρωτήσαμε.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Θα σας απαντήσω.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Στους Κερκυραίους να απαντήσετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υπουργέ, περιοριστείτε παρακαλώ στο θέμα σας.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Επειδή με προκαλέσατε, πείτε μου πόσες επερωτήσεις κάνατε στην ΕΡΤ και στον ΟΠΑΠ. Ούτε μία. Η εξήγηση στους συναδέλφους που ξέρουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υφυπουργέ, θα σας διακόψω. Στην επόμενη συνεδρίαση θα σας φέρουμε πίνακα των επερωτήσεων.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Των επερωτήσεων του ΟΠΑΠ;
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας): Εσείς δεν εκπροσωπείτε το ΚΚΕ. Προεδρεύετε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Προεδρεύετε. Είστε Πρόεδρος της Βουλής.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Θα μας φέρετε του ΟΠΑΠ και της ΕΡΤ;
(Θόρυβος στην Αίθουσα)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Προεδρεύω, σας παρακαλώ. Υπάρχει μία χαλαρότητα λόγω μη προσέλευσης Υπουργών. Μην την εκμεταλλευόμαστε, έχω το δικαίωμα να κάνω διευκρίνιση. Μην φωνασκείτε. Παρακαλώ, συνεχίστε επί του θέματος κύριε Καρχιμάκη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Προεδρεύετε. Σε θέμα προσωπικό δεν με αφήσατε να μιλήσω εμένα.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Έχω το δικαίωμα να κάνω οποιαδήποτε διευκρίνιση. Τα στοιχεία μπορεί να ζητηθούν και από τις υπηρεσίες. Είναι άλλωστε στα Πρακτικά.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Είστε Πρόεδρος της Βουλής. Να τα πουν οι Βουλευτές του ΚΚΕ αυτά, όχι εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Συνεχίζετε, κύριε Καρχιμάκη και παρακαλώ περιοριστείτε στο θέμα σας.

(XP) (1FT)

Την πρώτη χρονιά που έγινε αυτό στην Κέρκυρα πήγαν 17.500.000 ευρώ. Πώς εσείς τώρα μας λέτε –και εγώ το πιστεύω- ότι έφτασε στα 5.500.000 ευρώ, αφού ο μόνος όρος υπολογισμού της επιδότησης –σας είπα- ήταν ο μέσος όρος της επιδότησης 1999-2002.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Υπουργέ, μπορεί εδώ αυτά τα οποία είπατε να είναι έτσι αποδεκτά. Δεν είναι αποδεκτά, όμως, από τους αγρότες της Κέρκυρας όταν τους λέτε και όταν υπάρχει επιστολή, μάλιστα, της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Κέρκυρας στις 4 Ιανουαρίου, ότι μόνο το 18% της ψηφιοποίησης έγινε. Και δεν γίνεται ξαφνικά να μας λέτε ότι στις 27 έχει γίνει το 90% και στο τέλος του μήνα θα είναι το 100%. Θα είναι μία ψηφιοποίηση, ξανά, μαϊμού.
Θα χρησιμοποιήσετε το ελαιοκομικό μητρώο -που εσείς επειδή εξειδικεύεστε και στα σκάνδαλα- θα ξέρετε ότι ήταν το μεγαλύτερο σκάνδαλο της εποχής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., 804.000.000 δραχμές πήρε κάποιος αετονύχης, κοντά στην Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να φτιάξει ελαιοκομικό μητρώο και έφτιαξε ένα ελαιοκομικό μητρώο 90%, λάθος!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Οι αγρότες τώρα της Κέρκυρας, όπου περνάει έλεγχος, πληρώνουν πολύ χοντρά. Τους κόβεται η επιδότηση. Αν, λοιπόν, εσείς μετονομάσετε ψηφιοποίηση το λανθασμένο ελαιοκομικό μητρώο ουσιαστικά ο αγρότης της Κέρκυρας έχει πιθανότητες 90% να τιμωρηθεί. Ζητούμε λοιπόν …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε σας παρακαλώ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: … να καταβληθούν οι επιδοτήσεις στους Κερκυραίους αγρότες, να αποσυνδεθεί από την ψηφιοποίηση, να γίνει ψηφιοποίηση σωστή, που να μην υπάρχουν κίνδυνοι να πληρώνει πρόστιμα ο αγρότης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Είστε σαφής.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Όπως, επίσης, αφού ο ΕΛΓΑ έχει πληρώσει για ασθένειες σε άλλες περιοχές της χώρας μας -έχει πληρώσει για τον πυρηνοτρύτη 44.000.000 ευρώ-, πρέπει να πληρώσει και για τη ζημιά του δάκου στις ελιές της Κέρκυρας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο κ. Καρχιμάκης.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κυρία Πρόεδρε, ο κύριος συνάδελφος λέει ότι εξειδικεύομαι στα σκάνδαλα. Εσείς βέβαια, καθ’ όλη την τετραετία, την πενταετία την προηγούμενη δεν εξειδικευτήκατε καθόλου στα φαινόμενα διαφθοράς.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Καλά, τώρα σε ποιον τα λέτε αυτά;
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Σε σας τα λέω.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Ήσασταν εδώ μέσα;
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Εσείς λείπατε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Έξω στο δρόμο πήγατε;
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Πάντα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Θα μας λέτε τι κάναμε πέντε χρόνια εδώ μέσα! Όχι και έτσι!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Είναι τέτοια η διαδικασία…
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Αγαπητοί συνάδελφοι, επιλεκτική συμπεριφορά στη σύγκρουση. Να σας ρωτήσω κάτι;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Ας απαντήσετε σε αυτά που σας ρωτήσαμε.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Θα σας απαντήσω.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Στους Κερκυραίους να απαντήσετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υπουργέ, περιοριστείτε παρακαλώ στο θέμα σας.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Επειδή με προκαλέσατε, πείτε μου πόσες επερωτήσεις κάνατε στην ΕΡΤ και στον ΟΠΑΠ. Ούτε μία. Η εξήγηση στους συναδέλφους που ξέρουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υφυπουργέ, θα σας διακόψω. Στην επόμενη συνεδρίαση θα σας φέρουμε πίνακα των επερωτήσεων.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Των επερωτήσεων του ΟΠΑΠ;
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας): Εσείς δεν εκπροσωπείτε το ΚΚΕ. Προεδρεύετε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Προεδρεύετε. Είστε Πρόεδρος της Βουλής.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Θα μας φέρετε του ΟΠΑΠ και της ΕΡΤ;
(Θόρυβος στην Αίθουσα)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Προεδρεύω, σας παρακαλώ. Υπάρχει μία χαλαρότητα λόγω μη προσέλευσης Υπουργών. Μην την εκμεταλλευόμαστε, έχω το δικαίωμα να κάνω διευκρίνιση. Μην φωνασκείτε. Παρακαλώ, συνεχίστε επί του θέματος κύριε Καρχιμάκη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Προεδρεύετε. Σε θέμα προσωπικό δεν με αφήσατε να μιλήσω εμένα.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Έχω το δικαίωμα να κάνω οποιαδήποτε διευκρίνιση. Τα στοιχεία μπορεί να ζητηθούν και από τις υπηρεσίες. Είναι άλλωστε στα Πρακτικά.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Είστε Πρόεδρος της Βουλής. Να τα πουν οι Βουλευτές του ΚΚΕ αυτά, όχι εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Συνεχίζετε, κύριε Καρχιμάκη και παρακαλώ περιοριστείτε στο θέμα σας.

(XP)




(1PS)
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Θέλω να ξέρετε ότι δεν είναι πέντε εκατομμύρια οι ενισχύσεις οι οποίες θα δοθούν. Είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει υπήρξε απαγορευτικό από την Ευρωπαϊκή Ένωση να καταβάλουμε επιδοτήσεις λόγω της μη ολοκλήρωσης της ψηφιοποίησης. Γι’ αυτό βρήκαμε τρόπο χρηματικής ενίσχυσης μέσα από το Υπουργείο Οικονομικών με προκαταβολή μέχρι να ολοκληρωθεί η ψηφιοποίηση.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Δάνειο με υπογραφή των αγροτών.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Το 60% που απομένει μετά την ψηφιοποίηση θα κατατεθεί στους δικαιούχους αγρότες. Νομίζω ότι θα είναι το ύψος που εσείς αναφέρατε.
Για την Κυβέρνηση και το σύνολο του αγροτικού κόσμου η βασική στόχευση είναι η θεμελίωση και η ολοκλήρωση μιας αγροτικής μεταρρύθμισης σε βάθος που θα αυξήσει την πίτα στην ελληνική ύπαιθρο, θα παράγει πλούτο και θα τον μοιράζει ακριβοδίκαια στον Έλληνα αγρότη. Εμείς έχουμε συνέπεια στις δεσμεύσεις μας. Ο Πρωθυπουργός δεσμεύτηκε προεκλογικά σε δέκα σημεία. Αυτά τα σημεία υλοποιούνται ή έχουν υλοποιηθεί. Είμαστε απολύτως συνεπείς στις δεσμεύσεις μας και σε όσα αναλάβαμε απέναντι στον ελληνικό λαό.
Ολοκληρώνουμε την ψηφιοποίηση. Στο 2010 θα έχουμε τα λιγότερα προβλήματα έτσι ώστε να πληρωθούν οι αγρότες πολύ πιο σύντομα. Βεβαίως δεν μπορούν να καταβληθούν εθνικές ενισχύσεις. Γνωρίζουμε ότι μετά το πακέτο Χατζηγάκη είμαστε υπόλογοι κατηγορούμενοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είμαστε υποχρεωμένοι να κινηθούμε με αυτούς τους κανόνες γιατί η Ελλάδα θα χάσει πάρα πολλά χρήματα. Δεν θέλουμε οι αγρότες να είναι αντικείμενο μικροκομματικού και μικροπολιτικού οφέλους. Εμείς θα επιβάλουμε τη διαφάνεια στην καταβολή των ενισχύσεων. Προχωρήσαμε στην ενημέρωση ήδη όλων των ενδιαφερομένων με τις ενέργειες που θα σας αναφέρω.
Από τις 25.1.2010 όλα τα δικαιώματα ενιαίας ενίσχυσης του 2009 είναι ανηρτημένα στο διαδίκτυο, δηλαδή τι πήρε ο καθένας. Υπάρχει δημόσιος έλεγχος. Από 21.1.2010 όλες οι καταστάσεις με τους δικαιούχους εθνικού αποθέματος 2006, 2007, 2008 έχουν αποσταλεί για ανάρτηση στα δημοτικά διαμερίσματα και στις ενώσεις. Όσον αφορά τη μείωση του κόστους παραγωγής…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Μπορείτε να τα καταθέσετε στα πρακτικά. Ο χρόνος σας έχει τελειώσει.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): …καθιερώνουμε λίστα με ενδεικτικές τιμές φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων και σπόρων με βάση το μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών στις νότιες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καθιερώνουμε την προσέγγιση του κόστους των λιπασμάτων με τη χώρα προέλευσης των φυτοφαρμάκων και με βάση τη δραστική ουσία. Προχωράμε σε άμεση εφαρμογή σε νομοθετικό επίπεδο που θα κατατεθεί στη Βουλή. Ανασυγκροτούμε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς για τον έλεγχο της αγοράς και για την ομαλή ένταξη των αγροτών στην αγορά έτσι ώστε να μην υπάρχει αυτή η τεράστια απόκλιση από την παραγωγή στο ράφι. Θέλουμε τη συνεργασία σας και την προσπάθειά σας για να προχωρήσουμε μαζί σε αυτό γιατί αν υπάρχει μια ομόθυμη παρουσία και στήριξη προς αυτή την κατεύθυνση θα έχουμε αποτελέσματα. Είμαστε αποφασισμένοι να το κάνουμε πράξη. Είμαστε με τους πολλούς που παράγουν και θα είμαστε αμείλικτοι απέναντι σε αυτούς που ασυδοτούν και στρεβλώνουν την αγορά.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ακολουθεί η ερώτηση που έχει σχέση με την κυρία Ξενογιαννακοπούλου. Μετά θα μπούμε στην κανονική σειρά.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο επί της διαδικασίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ορίστε έχετε το λόγο.

(XF)






(1XP)
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ναι, επί της διαδικασίας και δεν αφορά καθόλου το Προεδρείο.
Βλέπω στο δελτίο επικαίρων ερωτήσεων ότι είναι να συζητηθεί η ερώτηση του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναγερμού για την αποζημίωση των καταστηματαρχών στα Τέμπη. Η ερώτηση, κυρία Πρόεδρε, έχει επανυποβληθεί. Την προηγούμενη φορά με ευθύνη της Κυβέρνησης δεν συζητήθηκε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε συνάδελφε, να σας απαντήσω για να μην καθυστερούμε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τώρα είναι να συζητηθεί και ο υπεύθυνος Υπουργός ή Υφυπουργός λείπει από την Αίθουσα. Αυτό συμβαίνει για τις αποζημιώσεις των καταστηματαρχών στα Τέμπη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Ροντούλη, μη δημιουργούμε εντυπώσεις.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Θα έρθει η Κυβέρνηση επιτέλους;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Δεν θέλετε να σας απαντήσει το Προεδρείο;
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Όχι, κυρία Πρόεδρε, δεν θέλω να μου απαντήσετε εσείς. Πού είναι η απούσα Κυβέρνηση;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Εγώ θα σας απαντήσω με βάση την ενημέρωση που έχει το Προεδρείο. Ο κ. Σαχινίδης είναι εντός κτηρίου. Συνεχίζουμε τη συζήτηση των ερωτήσεων με την κυρία Ξενογιαννακοπούλου για να μη χάνεται χρόνος.
Θα συζητηθεί η με αριθμό 331/25.1.2010 επίκαιρη ερώτηση δεύτερου κύκλου του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Θεόδωρου Παραστατίδη προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης σχετικά με την ολοκλήρωση των εργασιών για τη λειτουργία της Νέας Πτέρυγας της Μονάδας Τεχνητού Νεφρού του Γενικού Νοσοκομείου Κιλκίς κ.λπ.
Η ερώτηση του κ. Παραστατίδη έχει ως εξής:
«Η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού του Γενικού Νοσοκομείου Κιλκίς στεγάζεται σε ενοικιαζόμενο χώρο ακριβώς έξω από την είσοδο του Ιδρύματος. Σε καθημερινή βάση καλείται να εξυπηρετεί τα τακτικά, αλλά και τα έκτακτα περιστατικά του Νοσοκομείου Κιλκίς.
Διαθέτει μόνο οκτώ θέσεις, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν για να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες των πασχόντων του Νομού μας. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι στη Μονάδα εξυπηρετούνται τριάντα οκτώ άτομα, με τη λίστα αναμονής να αριθμεί περί τα τριάντα άτομα, ενώ πάνω από εξήντα είναι εκείνοι που μετακινούνται σε νοσοκομεία –δημόσια και ιδιωτικά- διπλανών νομών για να υποβληθούν σε αιμοκάθαρση.
Και το κτήριο όμως που φιλοξενείται η Μονάδα, σύμφωνα με το Σύλλογο Νεφροπαθών Νομού Κιλκίς, κρίνεται ακατάλληλο και ανεπαρκές, κυρίως λόγω της έλλειψης χώρων, αλλά και του αυξημένου κινδύνου μόλυνσης από μικρόβια που παρουσιάζει, εξαιτίας του συνωστισμού πολλών ατόμων στην ίδια και ιδιαίτερα στενή αίθουσα που πραγματοποιούνται οι αιμοκαθάρσεις.
Συν τοις άλλοις, η Μονάδα λειτουργεί σε ημερήσια βάση με δύο και τρεις βάρδιες, ανάλογα με τις ανάγκες, οι οποίες καλύπτονται χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες και το αυξημένο αίσθημα ευθύνης των δύο γιατρών –το Νοσοκομείο Κιλκίς έχει προκηρύξει θέση για ιατρό νεφρολόγο- αλλά και των δεκατριών νοσηλευτριών, εκ των οποίων οι δύο βρίσκονται σε άδεια εγκυμοσύνης.
Μόνη ελπίδα για την καλύτερη εξυπηρέτηση των νεφροπαθών, που η ζωή τους εξαρτάται κυριολεκτικά από τη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, είναι η μετεγκατάσταση της τελευταίας στη νέα Γ’ Πτέρυγα του Νοσοκομείου, όπου εκεί μάλιστα προβλέπεται αύξηση των θέσεων από οκτώ σε δώδεκα.
Η καθυστέρηση της μη παράδοσης του κτιρίου από την ανάδοχο εταιρεία –μετά από πολλές παρατάσεις- παρόλο που είναι σχεδόν έτοιμο (απομένουν η αποκατάσταση κάποιων κακοτεχνιών, καθώς και οι δοκιμές στο δίκτυο υποδομών ώστε να διαπιστωθεί ο βαθμός λειτουργίας τους), βάζει τους νεφροπαθείς σε μια νέα κατάσταση αναμονής και ταλαιπωρίας.
Επ’ αυτού του ζητήματος υπήρξαν και υπάρχουν και σήμερα, παρά πολλά έντονα δημοσιεύματα διαμαρτυρίας των ενδιαφερομένων, στον τοπικό τύπο του νομού μας.
Με βάση τα παραπάνω, ερωτάται η κυρία Υπουργός:
Σε ποιες ενέργειες θα προβείτε, προκειμένου να προχωρήσουν άμεσα οι εργασίες που απομένουν για την ολοκλήρωση της Νέας Πτέρυγας, ώστε να αυξηθούν περαιτέρω οι θέσεις για τους νεφροπαθείς του νομού Κιλκίς και να εξυπηρετούνται όσο το δυνατόν περισσότεροι ασθενείς;
Πως σκοπεύετε να ενισχύσετε το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, προκειμένου να επιτευχθεί η εύρυθμη και σωστή λειτουργία της Μονάδας;»
Στην ερώτηση του κ. Παραστατίδη θα απαντήσει η Υπουργός κυρία Ξενογιαννακοπούλου.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κατ’ αρχάς θα ήθελα να διαβεβαιώσω τον αγαπητό συνάδελφο ότι παρακολουθούμε στενά το θέμα προκειμένου να ενισχυθεί η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού και επιτέλους να ολοκληρωθούν οι εργασίες όσον αφορά τη νέα πτέρυγα.
Όσον αφορά τη στελέχωση της Μονάδας, που όπως και εσείς λέτε, είναι κρίσιμη για την εξυπηρέτηση των νεφροπαθών, πρέπει να ξέρετε ότι πριν από τις εκλογές υπήρξε μια προσπάθεια για αλλαγή του οργανισμού, να προβλεφθούν περισσότερες θέσεις και τότε, στην προηγούμενη Κυβέρνηση, το Υπουργείο Οικονομικών δεν συναίνεση.
Άρα, εμείς από την πλευρά μας έχουμε ξανά πιάσει αυτή την προσπάθεια προκειμένου να δούμε και το θέμα του οργανισμού.
Σε κάθε περίπτωση με το σημερινό οργανισμό προβλέπονται τρεις θέσεις ειδικευμένων νεφρολόγων, από τις οποίες δύο είναι καλυμμένες. Ήδη με την έγκριση που έχουμε από την περασμένη χρονιά, θα προχωρήσει η προκήρυξη για την τρίτη κενή θέση ιατρού ΕΣΥ για τη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού και είναι κάτι που θα το επισπεύσουμε για να πληρωθεί αυτή η θέση.
(BA)
(1XF)
Όσον αφορά δε το νοσηλευτικό προσωπικό, στη συνολική προσπάθεια που κάνουμε και ξέρετε ότι έχουμε δρομολογήσει μια σειρά από προκηρύξεις, θα φροντίσουμε να υπάρξει και εκεί γρήγορα η κάλυψη.
Ειδικότερα για το θέμα των έργων, ενώ από τον Ιούλιο τυπικά είχαν ολοκληρωθεί οι εργασίες, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε από τις τεχνητές υπηρεσίες, υπήρξαν δυστυχώς πάρα πολλές κακοτεχνίες και προβλήματα. Γι’ αυτό το λόγο κιόλας υπήρξε η κίνηση προς τον ανάδοχο να μπορέσει να ολοκληρώσει τάχιστα όλες αυτές τις εργασίες που οφείλει σύμφωνα με τη σύμβαση –υπήρξε αυτή η πρόσκληση- και μάλιστα του δόθηκε και προθεσμία προκειμένου να ανταποκριθεί.
Σύμφωνα πάλι με πληροφορίες που έχουμε, από τα τέλη Δεκεμβρίου η ανάδοχος κοινοπραξία έχει ξεκινήσει και εκτελεί αυτές τις εργασίες και το χρονοδιάγραμμα που ζητήσαμε να μας δοθεί από τις υπηρεσίες, είναι ότι με τη συνέχεια αυτών των εργασιών θα υπάρξει περαίωση εντός του Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω, κύριε συνάδελφε, ότι θα παρακολουθήσουμε στενά το θέμα προκειμένου να ολοκληρωθούν οι εργασίες και στη συνέχεια με τη στήριξη της στελέχωσης να μπορέσει επιτέλους να λειτουργήσει.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βαρβάρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Παραστατίδης.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την κυρία Υπουργό πραγματικά για το άμεσο ενδιαφέρον που έδειξε. Κι αυτό φαίνεται από την απάντηση την οποία πήραμε σήμερα.
Κυρία Υπουργέ, γνωρίζετε πολύ καλά την εκτίμηση που έχω στο πρόσωπό σας. Αναγνωρίζουμε την πολύ μεγάλη προσπάθεια που κάνετε ως ηγεσία του Υπουργείου Υγείας προκειμένου να εξυγιανθεί το σύστημα Υγείας σχετικά κυρίως με τις δαπάνες που βέβαια τα τελευταία χρόνια έχουν λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Επίσης γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά το πάρτι που έχει στηθεί σε όλους τους τομείς της υγείας τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τρομακτικά ελλείμματα. Βέβαια καλείστε εσείς σήμερα ως ηγεσία του Υπουργείου να δώσετε λύσεις σε μια περίοδο έντονα οικονομικής κρίσης. Την πρόθεση της πολιτικής του Υπουργείου σας νομίζω πως την εκφράσατε με τον καλύτερο τρόπο σε συνέντευξή σας πρόσφατα στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Πιστεύω στις ικανότητές σας. Γι’ αυτό είμαι σίγουρος πως η προσπάθειά σας αυτή ως ηγεσία του Υπουργείου Υγείας θα φέρει και τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Βέβαια χαίρομαι ιδιαίτερα που δίνετε μεγάλη σημασία στην αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας μετά από την υπονόμευση και την πλήρη εξαθλίωση που είχαμε της δημόσιας υγείας τα τελευταία χρόνια.
Έρχομαι στην ερώτηση που κατέθεσα. Όπως επεσήμανα, η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού στο Νομό Κιλκίς πραγματικά στεγάζεται σε ένα ενοικιαζόμενο χώρο έξω από το προαύλιο του νοσοκομείου, σε κτήριο το οποίο χαρακτηρίζουν απαράδεκτο και επικίνδυνο οι ίδιοι οι νεφροπαθείς, που βέβαια υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση. Εκτός αυτού η Μονάδα λειτουργεί με δύο βάρδιες σε ημερήσια βάση, κατά περίπτωση με τρεις, χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες και το αυξημένο αίσθημα του ιατρικού και του νοσηλευτικού προσωπικό. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως η μονάδα έχει τη δυνατότητα αυτή τη στιγμή να εξυπηρετεί τριάντα οκτώ άτομα με μία λίστα αναμονής που αριθμεί περί τα τριάντα άτομα, ενώ πάνω από εξήντα άτομα είναι εκείνα που μετακινούνται σε διάφορα νοσοκομεία, δημόσια και ιδιωτικά, διπλανών νομών για να υποβληθούν σε αιμοκάθαρση. Αντιλαμβάνεστε πως η ταλαιπωρία αυτών των ανθρώπων είναι πάρα πολύ μεγάλη.
Η λύση που προτείνεται είναι η άμεση μετεγκατάσταση Μονάδας Τεχνητού Νεφρού στη Νέα Πτέρυγα του Νοσοκομείου Κιλκίς. Έχει ολοκληρωθεί εδώ και δύο χρόνια -δεν είναι τον Ιούλιο- η κατασκευή της και δυστυχώς δεν παραδόθηκε ακόμη, για τον λόγο τον οποίο γνωρίζετε.
Η μετεγκατάσταση της Μονάδας με παράλληλη ενίσχυση του ιατρικού προσωπικού, θα δώσει τη λύση ώστε να μπορέσει να εξυπηρετηθούν όλοι οι νεφροπαθείς του Νομού Κιλκίς. Αυτή τη στιγμή υπηρετούν στη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού μόνο δύο γιατροί.
Γι’ αυτό κυρία Υπουργέ, θέλω να ενσκήψετε στο πρόβλημα καθ’ ότι γνωρίζω την ευαισθησία και το ενδιαφέρον που δείχνετε για τα κοινωνικά ζητήματα και προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες.
(XS)
(1XF)
Όσον αφορά δε το νοσηλευτικό προσωπικό, στη συνολική προσπάθεια που κάνουμε και ξέρετε ότι έχουμε δρομολογήσει μια σειρά από προκηρύξεις, θα φροντίσουμε να υπάρξει και εκεί γρήγορα η κάλυψη.
Ειδικότερα για το θέμα των έργων, ενώ από τον Ιούλιο τυπικά είχαν ολοκληρωθεί οι εργασίες, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε από τις τεχνητές υπηρεσίες, υπήρξαν δυστυχώς πάρα πολλές κακοτεχνίες και προβλήματα. Γι’ αυτό το λόγο κιόλας υπήρξε η κίνηση προς τον ανάδοχο να μπορέσει να ολοκληρώσει τάχιστα όλες αυτές τις εργασίες που οφείλει σύμφωνα με τη σύμβαση –υπήρξε αυτή η πρόσκληση- και μάλιστα του δόθηκε και προθεσμία προκειμένου να ανταποκριθεί.
Σύμφωνα πάλι με πληροφορίες που έχουμε, από τα τέλη Δεκεμβρίου η ανάδοχος κοινοπραξία έχει ξεκινήσει και εκτελεί αυτές τις εργασίες και το χρονοδιάγραμμα που ζητήσαμε να μας δοθεί από τις υπηρεσίες, είναι ότι με τη συνέχεια αυτών των εργασιών θα υπάρξει περαίωση εντός του Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω, κύριε συνάδελφε, ότι θα παρακολουθήσουμε στενά το θέμα προκειμένου να ολοκληρωθούν οι εργασίες και στη συνέχεια με τη στήριξη της στελέχωσης να μπορέσει επιτέλους να λειτουργήσει.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βαρβάρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Παραστατίδης.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την κυρία Υπουργό πραγματικά για το άμεσο ενδιαφέρον που έδειξε. Κι αυτό φαίνεται από την απάντηση την οποία πήραμε σήμερα.
Κυρία Υπουργέ, γνωρίζετε πολύ καλά την εκτίμηση που έχω στο πρόσωπό σας. Αναγνωρίζουμε την πολύ μεγάλη προσπάθεια που κάνετε ως ηγεσία του Υπουργείου Υγείας προκειμένου να εξυγιανθεί το σύστημα Υγείας σχετικά κυρίως με τις δαπάνες που βέβαια τα τελευταία χρόνια έχουν λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Επίσης γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά το πάρτι που έχει στηθεί σε όλους τους τομείς της υγείας τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τρομακτικά ελλείμματα. Βέβαια καλείστε εσείς σήμερα ως ηγεσία του Υπουργείου να δώσετε λύσεις σε μια περίοδο έντονα οικονομικής κρίσης. Την πρόθεση της πολιτικής του Υπουργείου σας νομίζω πως την εκφράσατε με τον καλύτερο τρόπο σε συνέντευξή σας πρόσφατα στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Πιστεύω στις ικανότητές σας. Γι’ αυτό είμαι σίγουρος πως η προσπάθειά σας αυτή ως ηγεσία του Υπουργείου Υγείας θα φέρει και τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Βέβαια χαίρομαι ιδιαίτερα που δίνετε μεγάλη σημασία στην αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας μετά από την υπονόμευση και την πλήρη εξαθλίωση που είχαμε της δημόσιας υγείας τα τελευταία χρόνια.
Έρχομαι στην ερώτηση που κατέθεσα. Όπως επεσήμανα, η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού στο Νομό Κιλκίς πραγματικά στεγάζεται σε ένα ενοικιαζόμενο χώρο έξω από το προαύλιο του νοσοκομείου, σε κτήριο το οποίο χαρακτηρίζουν απαράδεκτο και επικίνδυνο οι ίδιοι οι νεφροπαθείς, που βέβαια υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση. Εκτός αυτού η Μονάδα λειτουργεί με δύο βάρδιες σε ημερήσια βάση, κατά περίπτωση με τρεις, χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες και το αυξημένο αίσθημα του ιατρικού και του νοσηλευτικού προσωπικό. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως η μονάδα έχει τη δυνατότητα αυτή τη στιγμή να εξυπηρετεί τριάντα οκτώ άτομα με μία λίστα αναμονής που αριθμεί περί τα τριάντα άτομα, ενώ πάνω από εξήντα άτομα είναι εκείνα που μετακινούνται σε διάφορα νοσοκομεία, δημόσια και ιδιωτικά, διπλανών νομών για να υποβληθούν σε αιμοκάθαρση. Αντιλαμβάνεστε πως η ταλαιπωρία αυτών των ανθρώπων είναι πάρα πολύ μεγάλη.
Η λύση που προτείνεται είναι η άμεση μετεγκατάσταση Μονάδας Τεχνητού Νεφρού στη Νέα Πτέρυγα του Νοσοκομείου Κιλκίς. Έχει ολοκληρωθεί εδώ και δύο χρόνια -δεν είναι τον Ιούλιο- η κατασκευή της και δυστυχώς δεν παραδόθηκε ακόμη, για τον λόγο τον οποίο γνωρίζετε.
Η μετεγκατάσταση της Μονάδας με παράλληλη ενίσχυση του ιατρικού προσωπικού, θα δώσει τη λύση ώστε να μπορέσει να εξυπηρετηθούν όλοι οι νεφροπαθείς του Νομού Κιλκίς. Αυτή τη στιγμή υπηρετούν στη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού μόνο δύο γιατροί.
Γι’ αυτό κυρία Υπουργέ, θέλω να ενσκήψετε στο πρόβλημα καθ’ ότι γνωρίζω την ευαισθησία και το ενδιαφέρον που δείχνετε για τα κοινωνικά ζητήματα και προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες.
(XS)
(1BA)
Να επισημάνω, ότι το θέμα αυτό έλαβε μεγάλες διαστάσεις στο Νομό δια μέσω του τύπου καθότι συζητήθηκε και στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, δια του λόγου το αληθές υπάρχουν εδώ οι εφημερίδες οι τοπικές, οι οποίες το αναφέρουν σε πρωτοσέλιδα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου) : Έχετε τελειώσει κύριε συνάδελφε. Παρακαλώ ολοκληρώστε, δεν είναι δυνατόν. Μιλάτε τέσσερα λεπτά σας παρακαλώ.
ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ: Κυρία Υπουργέ, θα σας παρακαλούσα να παρέμβετε άμεσα ώστε να παραδοθεί η τρίτη πτέρυγα του νοσοκομείου Κιλκίς διότι το όφελος το οποίο θα προκύψει θα είναι διπλό. Εκτός του ότι θα εξυπηρετήσει τη μονάδα νεφρού, θα αποσυμφορήσει ένα σημαντικό μέρος του παλαιού νοσοκομείου με τη μεταφορά ορισμένων τμημάτων στη νέα πτέρυγα.
Ευχαριστώ κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Ευχαριστώ πολύ.
Έχετε το λόγο κυρία Υπουργέ.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ( Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ κυρία Πρόεδρε.
Αγαπητέ συνάδελφε, θέλω καταρχάς να σας πω -και το τονίσατε και εσείς- ότι παραλάβαμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας στο κόκκινο.
Νοσοκομεία βυθισμένα στα χρέη, σε ένα διαπιστωμένο χρέος που διαμορφώθηκε από το 2005 μέχρι το 2009 στα 6.2 δισεκατομμύρια ευρώ. Και πιστεύω ότι όλοι μας εδώ αισθανθήκαμε οργή και αγανάκτηση όταν ο Υφυπουργός, που παρίσταται εδώ, ο κ. Σαχινίδης, ανέφερε χθες για τη σκανδαλώδη διαγραφή του προστίμου των 5.5 δισεκατομμυρίων ευρώ που αντιστοιχεί με το χρέος των νοσοκομείων, που καλούμαστε εμείς τώρα, μέσα σε τέσσερις μήνες να αντιμετωπίσουμε.
Αυτή είναι η κατάσταση. Αυτήν την κατάσταση προσπαθούμε συνεχώς, όπως και εσείς με τις διαπιστώσεις σας, σε όλη τη χώρα να αντιμετωπίσουμε. Και είδατε ότι έχουμε σαφή θέληση, βούληση αλλά και εντολή από τον Πρωθυπουργό το Γιώργο Παπανδρέου, την υγεία, να μπορέσουμε να την αναβαθμίσουμε.
Σε αυτό το πλαίσιο, θέλω να σας διαβεβαιώσω -και το είδατε ήδη- ότι ενώ είχαν ολοκληρωθεί οι εργασίες υπήρχαν πάρα πολλά προβλήματα με τη νέα πτέρυγα, δώσαμε εντολή και μάλιστα υπήρξε και σαφής εντολή προς τον ανάδοχο ότι θα είχε επιπτώσεις αν δεν πήγαινε γρήγορα και τώρα θα παρακολουθήσουμε με τις αρμόδιες υπηρεσίες προκειμένου επιτέλους να ολοκληρωθούν εργασίες, να αντιμετωπιστούν οι κακοτεχνίες και τα προβλήματα και να υπάρξει η λειτουργία της νέας πτέρυγας.
Σε αυτό το πλαίσιο, θέλω να σας διαβεβαιώσω, ότι θα δούμε και τη σωστή λειτουργία της μονάδας τεχνητού νεφρού και φυσικά και με την αναγκαία στελέχωση, γιατί όπως και εσείς είπατε, είναι πραγματικά τραγικό, ενώ υπάρχει αυτή η δυνατότητα να μην μπορεί ο κόσμος που, τόσο έχει ανάγκη να εξυπηρετείται, να αναγκάζεται να μετακινείται χιλιόμετρα προκειμένου οι νεφροπαθείς να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής 38 μαθητές και μαθήτριες και δύο εκπαιδευτικοί συνοδοί τους από το 14ο Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Θα έρθει ο κ. Κουτρουμάνης κυρία Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Δεν υπάρχει καμία ενημέρωση ότι δε θα έρθει. Έρχεται.
Έχει ζητηθεί από το Προεδρείο, λόγω του ότι υπάρχει προγραμματισμένη συνέντευξη του κ. Καστανίδη, να προηγηθούν οι δικές του ερωτήσεις.
Πιστεύω να μην υπάρχει αντίρρηση στο Σώμα και να συνεχίσουμε.
Ακολουθεί η με αριθμό 340/25-01-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αναστασίου Κουράκη προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σχετικά με την αντιμετώπιση των προβλημάτων των φυλακών Γρεβενών.
Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου Κουράκη έχει ως εξής:
«Οι κρατούμενοι στις φυλακές Γρεβενών έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας από τις 11 Ιανουαρίου διαμαρτυρόμενοι για τις άθλιες συνθήκες κράτησής τους.
Οι κρατούμενοι καταγγέλλουν τον αυταρχισμό του διευθυντή και σωφρονιστικών υπαλλήλων οι οποίοι τρομοκρατούν τους κρατούμενους διώκοντας τους για το παραμικρό, την παροχή λίγου φαγητού και την έλλειψη καθαρού πόσιμου νερού, την εξευτελιστική τακτική του πρωκτικού ελέγχου, την αγνόηση αιτημάτων για άδειες ή την απαράδεκτη καθυστέρηση της εξέτασής τους, την ιατρική κάλυψη 330 κρατουμένων από ένα μόνο γιατρό, την ανυπαρξία γραμματείας για την εξυπηρέτηση των αναγκών των κρατουμένων, τη συνεχή αλλαγή των ωραρίων των επισκεπτηρίων, τον περιορισμένο χώρο και χρόνο προαυλισμού, την ανεπαρκέστατη θέρμανση, την ανεπάρκεια της φυλακής να προμηθεύει, όπως υποχρεούται, είδη πρώτης ανάγκης κ.α
(ΒΜ)





(1XS)
Η καινούργια φυλακή των Γρεβενών διαψεύδει όσους θεωρούν ότι τα προβλήματα του σωφρονιστικού συστήματος θα λυθούν με τη δημιουργία νέων φυλακών και θέτει για άλλη μια φορά με δραματικό τρόπο την ανάγκη αλλαγών στις φυλακές.
Γι’ αυτό ερωτάσθε, κύριε Υπουργέ:
Θα ερευνήσετε τις καταγγελίες που υπάρχουν για τη συμπεριφορά του διευθυντή των φυλακών και των σωφρονιστικών υπαλλήλων;
Θεωρείτε ότι η κατάσταση που καταγγέλλεται από τους κρατούμενους αντιστοιχεί στη δική σας αντίληψη περί «σωφρονισμού», καθώς και στην κατά το νόμο λειτουργία των φυλακών και εάν όχι, όπως πιστεύουμε, τι σκοπεύετε να κάνετε, ώστε να λυθούν άμεσα τα ζητήματα που αναδεικνύονται;»
Στην ερώτηση του κ. Κουράκη θα απαντήσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Καστανίδης.
Έχετε το λόγο για τρία λεπτά, κύριε Υπουργέ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστώ και εσάς και τους συναδέλφους που κατανόησαν τη δυσχερή μου θέση να βρίσκομαι σε λίγο στο Υπουργείο για τη συνέντευξη Τύπου.
Σε ό,τι αφορά την ερώτηση του αγαπητού συναδέλφου, του κ. Κουράκη, θα ήθελα σύντομα να κάνω μερικές παρατηρήσεις.
Βρισκόμαστε σε διαρκή εγρήγορση, κύριε συνάδελφε, προκειμένου να επιτυγχάνουμε βήμα-βήμα τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές. Το συγκεκριμένο κατάστημα είναι δημιουργίας και λειτουργίας του 2008 ή, για να είμαι ακριβής, πρωτολειτούργησε το 2008. Οι υποδομές του είναι αρκετά σύγχρονες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προβλήματα. Από τη στιγμή που διατύπωσαν τα αιτήματά τους και διαμαρτυρήθηκαν κρατούμενοι στη φυλακή των Γρεβενών, η Γενική Διευθύντρια Σωφρονιστικής Πολιτικής του Υπουργείου μας πήρε άμεσα την εντολή από την ηγεσία να επισκεφθεί το χώρο των φυλακών, να συζητήσει μαζί με την επόπτρια εισαγγελέα με όλους τους κρατουμένους, προκειμένου και να έχουμε άμεση γνώση -και όχι δι’ αλληλογραφίας- των αιτημάτων των κρατουμένων, αλλά και να δοθούν άμεσες απαντήσεις για προβλήματα που μπορούν να επιλυθούν στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα. Θέλω να σας πω ότι αυτή η συζήτηση ήταν αποδοτική, έγινε στις 18 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους και ήδη έχουμε πάρει αποφάσεις και υλοποιούνται οι αποφάσεις μας για μία σειρά από βελτιώσεις, όπως βελτιώσεις που αφορούν τη διανομή του συσσιτίου, τη θέρμανση συγκεκριμένων χώρων και φυσικά άλλες καθημερινές δραστηριότητες των κρατουμένων, όπως είναι η εκγύμνασή τους.
Δεν σημαίνει ότι όλα τα προβλήματα τα έχουμε λύσει. Πολύ περισσότερο δεν σημαίνει ότι έχουμε αντιμετωπίσει γενικότερα τα προβλήματα του σωφρονιστικού συστήματος. Έχω και με την ευκαιρία άλλης συζήτησης εδώ στη Βουλή των Ελλήνων να διατυπώσω, να διαβεβαιώσω το Σώμα ότι πολύ σύντομα πρώτον, θα επαναλειτουργήσει η Διακομματική Επιτροπή που αφορά την εποπτεία του σωφρονιστικού συστήματος και δεύτερον, θα υπάρξει μια μεγάλη, ευρεία Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή που θα επανεξετάσει τόσο το νομικό μέρος, δηλαδή, τη λειτουργία του Σωφρονιστικού Κώδικα όσο και την εν γένει λειτουργία των φυλακών της χώρας προς την κατεύθυνση μεγαλύτερου κοινωνικού ελέγχου.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Και εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Κουράκης.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ, να χαιρετίσω κατ’ αρχήν την εξαγγελία που κάνατε ότι θα λειτουργήσει πάλι η Διακομματική Επιτροπή για την αναμόρφωση του Σωφρονιστικού Συστήματος. Γνωρίζω τις προσπάθειες που κάνετε και με το προηγούμενο νομοσχέδιο και με τις νέες ρυθμίσεις, οι οποίες φαντάζομαι θα είναι σε θετική κατεύθυνση. Βέβαια, πρέπει να πούμε εδώ ότι, επειδή οι προηγούμενες ρυθμίσεις έχουν έναν ορίζοντα μέχρι το Μάρτιο, πρέπει τον Απρίλη να κάνουμε μια αποτίμηση για το σε ποιο βαθμό έχει επιτευχθεί η αποσυμφόρηση των φυλακών, εξαιτίας των μέτρων που έχετε λάβει, γιατί φοβούμαι ότι θα είναι πολύ μικρός ο αριθμός, παρά τις προβλέψεις που υπήρξαν.
Ένα από τα αιτήματα των κρατουμένων, πέραν από τις συνθήκες κράτησης, είναι αυτό που εξακολουθεί να γίνεται όσον αφορά την εξευτελιστική μεταχείριση σχετικά με την αποφυγή εισαγωγής των ναρκωτικών, δηλαδή του σωματικού ελέγχου. Στο σημείο αυτό θα έλεγα ότι καλό θα ήταν να σκεφθείτε μήπως θα ήταν σκόπιμο να υπάρχει ένας διαχωρισμός των φυλακών: αυτοί που δεν εμπλέκονται καθόλου με αδικήματα περί τα ναρκωτικά να είναι σε άλλα σωφρονιστικά καταστήματα -σε αυτούς, όταν γυρνάνε από άδειες ή από νοσοκομεία, να μην γίνεται καθόλου έλεγχος- ενώ στην άλλη περίπτωση, η προμήθεια σύγχρονων μηχανημάτων, ώστε να αποφύγουμε το σωματικό έλεγχο, ίσως θα ήταν μια καλή διέξοδος.
Ένα από τα ζητήματα, για τα οποία διαμαρτύρονται οι κρατούμενοι στις φυλακές των Γρεβενών, είναι η συμπεριφορά των σωφρονιστικών υπαλλήλων.

(TR)


(1BM)
Θα ήθελα να μου απαντήσετε και σε αυτό γιατί είναι ένα από τα αιτήματα της ερώτησης, όπου υπάρχει μία πολύ μεγάλη απαξίωση. Ήδη μερικές από τις λύσεις που δώσατε σκέφτομαι ότι θα μπορούσαν να έχουν γίνει με καλύτερη συμπεριφορά των σωφρονιστικών υπαλλήλων και βεβαίως και του διευθυντή.
Τα άλλα ζητήματα που έχουν σχέση με τη χορήγηση των αδειών και τα πειθαρχικά εξακολουθούν να ταλαιπωρούν πάρα πολύ τους κρατουμένους, όπως επίσης και η έλλειψη γιατρού. Σε αυτό νομίζω ότι μέσα στα πλαίσια της νομοθετικής ρύθμισης που έχετε υποσχεθεί, θα πρέπει να γίνει μία ριζική αναμόρφωση του υγειονομικού συστήματος σχετικά με τις φυλακές, που η λύση, όπως έχετε συνομολογήσει και εσείς, είναι η ένταξη του υγειονομικού συστήματος των φυλακών στο ΕΣΥ.
Τέλος, μέσα στο πλαίσιο της αναμόρφωσης που έχετε σκοπό να καταθέσετε νομοσχέδιο, και σύντομα φαντάζομαι, είναι να ληφθεί υπόψη η αναγκαιότητα της πρόσληψης προσωπικού, τόσο σε επίπεδο νοσηλευτικού και κοινωνικών λειτουργών, όσο και σε επίπεδο γραμματέων, καθώς η έλλειψη αυτών ταλαιπωρεί τους κρατουμένους και μάλιστα οδηγεί σε παράταση του χρόνου φυλάκισης ως μη όφειλαν.
Τέλος, θα έλεγα να ξαναεξετάσετε μέσα στο πνεύμα του προηγούμενου νόμου αλλά και στη διεύρυνσή του, αυτό το οποίο είπατε προς το τέλος για τη δυνατότητα Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής σε μία μόνιμη βάση, να μπορεί και να έχει τη δυνατότητα να επισκέπτεται, παράλληλα με την επέκταση που είπατε ότι θα γίνει και τη θεωρούμε πάρα πολύ σωστή και στους δικηγορικούς συλλόγους και σε ιατρικούς και σε άλλους κοινωνικούς φορείς.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε ένα θέμα το οποίο είναι και πολύπλοκο και πολυσύνθετο και οι λύσεις δεν είναι εύκολες.
Ειδικά, σε ό,τι αφορά το κατάστημα των Γρεβενών θα ήθελα να έχετε υπόψη σας και τις θετικές όψεις όσων διαδραματίζονται εκεί. Από την πρώτη στιγμή λειτουργεί Συμβουλευτικό Κέντρο υπό την εποπτεία του ΚΕΘΕΑ για την ψυχολογική στήριξη των κρατουμένων.
Προχωρήσαμε σε ίδρυση βιβλιοθήκης στο κατάστημα, γιατί θεωρούμε ότι η προσφυγή σε αυτόν τον ατέρμονα χρόνο της κράτησης στη βιβλιοθήκη έχει πολλαπλές ωφέλειες.
Έχουμε ζητήσει, πολύ πρόσφατα, από το Υπουργείο Παιδείας, να δημιουργήσουμε σχολείο δεύτερης ευκαιρίας και στην φυλακή των Γρεβενών και υπολογίζω ότι σύντομα και αυτό θα γίνει.
Τίθεται το θέμα της συμπεριφοράς των σωφρονιστικών υπαλλήλων.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι από τις συζητήσεις που είχα με κρατουμένους η συντριπτική πλειοψηφία των σωφρονιστικών υπαλλήλων θεωρείται ότι σε δύσκολες συνθήκες επιτελεί το καθήκον της. Πιθανόν υπάρχουν εξαιρέσεις. Απέναντι σε αυτές τις εξαιρέσεις είμαστε απολύτως ευαίσθητοι και δρούμε ταχέως.
Χρειάζεται μία ριζική αναμόρφωση της εκπαίδευσης των σωφρονιστικών υπαλλήλων. Εάν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με ρωτούσατε ποιος είναι ο κλάδος για τον οποίο θα έκανα χρονικά πρώτη επιλογή, δηλαδή, προτεραιότητα του Υπουργείου Δικαιοσύνης για εκπαίδευση ενός κλάδου των υπαλλήλων του, θα σας έλεγα τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους.
Προβλήματα, όπως σας είπα, υπάρχουν. Βασικό δε θέμα είναι η υγειονομική περίθαλψη. Χρόνια το πρόβλημα στα καταστήματα κράτησης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι οι γιατροί που τελικά προσλαμβάνονται για λίγες ώρες την ημέρα, προκειμένου να περιποιηθούν και να θεραπεύσουν τους ασθενείς, είναι ότι με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου που υπογράφουν πληρώνονται 300 ευρώ. Φανταστείτε ότι η φυλακή των Γρεβενών απέχει 45 χιλιόμετρα από την πόλη. Τι να πρωτοκάνει με τα 300 ευρώ που αμείβεται;
Έχουμε ζητήσει, λοιπόν, και βρισκόμαστε σε αυτή τη συζήτηση, πλην της εντάξεως των γιατρών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας όπως και των ιατρείων των φυλακών, κάτι που ήδη νομοθέτησε η προηγούμενη Κυβέρνηση, να βρούμε έναν τρόπο διαφορετικής χρηματοδοτήσεως όχι μόνο των υγειονομικών αναγκών αλλά και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη ανταπόκριση.
(SX)
(1TR)
Σας διαβεβαιώνω ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση κανείς να ασχολείται με όλα αυτά. Κάνουμε το καλύτερο δυνατό. Βήμα-βήμα γίνεται η προσπάθεια. Πιστεύω ότι σε ένα βάθος χρόνου θα αποδώσουν τα μέτρα για τα οποία πασχίζουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Συνεχίζουμε με την υπ’ αριθμ. 335/25.1.2010 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αθανασίου Παφίλη προς τους Υπουργούς Προστασίας του Πολίτη και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σχετικά με την κλήση σε απολογία συνδικαλιστών του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ) κλπ.
Η ερώτηση του κ. Παφίλη έχει ως εξής:
«Στο «2ο Τμήμα Ασφάλειας Κράτους και Πολιτεύματος» της Κρατικής Ασφάλειας Αττικής κλήθηκαν να καταθέσουν πέντε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, που πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στην απόλυση του εργαζόμενου Ν. Νικολόπουλου από τα πολυκαταστήματα «Τζάμπο».
Πρόκειται για σοβαρή κι επικίνδυνη εξέλιξη, που επαναλαμβάνεται για δεύτερη φορά μετά το 2002. Αναγορεύει τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας σε ύψιστο θέμα ασφάλειας του Κράτους και τη συνδικαλιστική δράση σε εχθρό της Δημοκρατίας.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τη νέα δομή ασφάλειας της Κυβέρνησης, η συγκεκριμένη Υπηρεσία θα υπαχθεί στην Υπηρεσία Δίωξης του Οργανωμένου Εγκλήματος και οι αγωνιστές του λαϊκού κινήματος θα μπορούν να διώκονται σαν να είναι μέλη σπείρας εγκληματιών.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται σαν συνέχεια της γνωστής εγκυκλίου του πρώην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά, που συνεχίζει να αποτελεί βασικό έγγραφο στις δικογραφίες που έχουν ανοίξει για το «Τζάμπο» και που κατονομάζει ως έγκλημα τις συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις.
Ερωτάται η Κυβέρνηση:
Ποια θέση παίρνει για τη σοβαρή αυτή υπόθεση;
Τι μέτρα θα πάρει για να σταματήσει η ποινικοποίηση των λαϊκών αγώνων και να αποσυρθεί η εγκύκλιος Σανιδά;»
Στην ερώτηση του κ. Παφίλη θα απαντήσει ο Υπουργός κ. Καστανίδης.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Θέλω να ξεκινήσω με μία προσωπική εξομολόγηση. Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από τους συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς αγώνες που έχει δώσει στη διάρκεια της δράσης του στο φοιτητικό κίνημα ο ερωτών Βουλευτής κ. Παφίλης.
Δεύτερον, οι συνδικαλιστικοί αγώνες δεν ποινικοποιούνται.
Τρίτον, με αφορμή συνδικαλιστικούς αγώνες –και αυτό δεν αφορά καμία συγκεκριμένη συνδικαλιστική παράταξη- μπορεί να υπάρξουν αξιολογήσιμες ποινικά συμπεριφορές.
Τέταρτον, ενδέχεται, εξαιτίας κάποιων γεγονότων, κάποιος πολίτης -στην προκειμένη περίπτωση ο Σύνδεσμος Λιανικών Επιχειρήσεων, όπως και οι ιδιοκτήτες του καταστήματος- να κάνει αναφορά σε Εισαγγελική Αρχή.
Σε αυτή την περίπτωση προφανώς η Εισαγγελική Αρχή πρέπει να αναλάβει κάποιες πρωτοβουλίες.
Στην προκειμένη περίπτωση η κλήση για εξηγήσεις -όπως μας πληροφορούν οι αρμόδιες Εισαγγελικές Αρχές- συγκεκριμένων συνδικαλιστών στην Υποδιεύθυνση Κρατικής Ασφαλείας, έγινε όχι προφανώς με πρωτοβουλία της Υποδιεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας, αλλά γιατί υπήρξε σχετική εντολή, παραγγελία του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Έχει σχηματιστεί δικογραφία. Δεν υπάρχει καμία συνέχεια.
Τίθεται, βεβαίως, ένα ερώτημα: Που σταματάει η τοποθέτηση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων;
Είναι προφανές ότι δεν θα μπορούσα εκ του Νόμου και εκ του Συντάγματος να αξιολογήσω, δημόσια τουλάχιστον, ενέργειες, πράξεις ή παραλείψεις δικαστικών λειτουργών ή εισαγγελικών λειτουργών. Εκείνο που οφείλω να τονίσω είναι ότι στο πλαίσιο της ανεξαρτησίας των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, που όλοι μας επιδιώκουμε, θα πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί κατά τη διατύπωση δημόσιας γνώμης. Μπορεί ως Υπουργός Δικαιοσύνης να έχω τις απόψεις μου και τις κρίσεις μου κάθε φορά για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί δικαστικές Αρχές, εισαγγελικοί λειτουργοί και άλλοι να χειρίζονται υποθέσεις, αλλά σας παρακαλώ πάρα πολύ να δεχθούμε όλοι ότι υπάρχει συνταγματικό και νομικό όριο στον Υπουργό Δικαιοσύνης να κρίνει, δημοσίως τουλάχιστον, ενέργειες δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει τώρα ο ερωτών Βουλευτής κ. Παφίλης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ, αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι ο Σανιδάς έφυγε, αλλά η κατάπτυστη εγκύκλιος μένει εξαιτίας των λόγων που επικαλείστε, της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, κατά τη γνώμη μας εντός εισαγωγικών.
Θα ήθελα για λόγους πραγματικά ιστορικούς να αναφέρω τα γεγονότα σύντομα:
Στις 12.1.2009 απολύεται ένας νέος εργαζόμενος από τα «Τζάμπο», ο Νικολόπουλος. Η εργοδοσία προσπαθεί να τον υποχρεώσει με απειλές, τρομοκρατία –απειλεί τον ίδιο και την οικογένειά του- να αποδεχθεί την απόλυση.

(TL)






(1SX)
Δεν αποδέχεται, δεν υποκύπτει. Του προσφέρει 50.000 ευρώ, σε ένα παιδί 23 χρονών, για να τον εξαγοράσει να αποδεχτεί την απόλυση. Ο ίδιος στέλνει ένα υπόμνημα, που αξίζει μια απάντηση και που αξίζει να διαβάζει κανείς, και δεν υποκύπτει και πάλι. Το Σωματείο ταυτόχρονα οργανώνει κινητοποιήσεις κατά αυτής της παράνομης απόλυσης.
Η εργοδοσία πάει στον κ. Σανιδά, ο οποίος κατευθείαν υιοθετεί την αναφορά, εκδίδει μια κατάπτυστη κυριολεκτικά αναφορά, χαρακτηρίζοντας τη συνδικαλιστική δράση – το λέει καθαρά, το καταθέτω στα Πρακτικά, για να υπάρχουν – ως τελεσθέντα εγκλήματα.
Το απόγειο του αυταρχισμού, βέβαια, έρχεται με την εντολή πάλι του κ. Σανιδά να κληθούν να καταθέσουν οι συνδικαλιστές και ο ίδιος ο εργαζόμενος στο Β΄ Τμήμα Ασφάλειας του κράτους και του πολιτεύματος, ουσιαστικά σαν να λέει ότι αυτοί οι αγώνες απειλούν το κράτος, το πολίτευμα και τη δημοκρατία. Από μια άποψη έτσι το καταλαβαίνει βέβαια και ίσως και να έχει και δίκιο.
Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής, κύριε Υπουργέ: πρώτον, για ποια ανεξάρτητη δικαιοσύνη μιλάμε; Εδώ δεν πρόκειται για δικαιοσύνη, εδώ πρόκειται για υιοθέτηση των απαιτήσεων της εργοδοσίας και του κεφαλαίου, κατευθείαν και χωρίς κανένα πρόσχημα.
Δεύτερον, δεν είναι, νομίζουμε, εκτός αρμοδιότητας της Κυβέρνησης και του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται έγκλημα τετελεσμένο ο συνδικαλιστικός αγώνας των εργαζομένων.
Τρίτη πλευρά και σοβαρότατη, αν θέλετε: τι μήνυμα εκπέμπει αυτή η δικαιοσύνη – που είναι ταξική σκληρά, για μας – τι λέει αυτή η δικαιοσύνη; Καταδικάζει έναν νεολαίο, ο οποίος αψηφά την τρομοκρατία, που με μαφιόζικο τρόπο θέλουν να τον διώξουν από τη δουλειά, και ο οποίος δεν δέχεται την εξαγορά – έπρεπε να είναι πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες, αλλά φυσικά δεν μπορεί. Και υπερασπίζεται από την άλλη μεριά και δικαιώνει την εργοδοτική τρομοκρατία, στη βάση «νόμος είναι το δίκαιο του κεφαλαιοκράτη».
Εμείς, όπως γνωρίζετε και απ’ αυτά που επικαλεστήκατε στην αρχή, είμαστε στην απέναντι όχθη, κυριολεκτικά στην απέναντι όχθη. Και θεωρούμε ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη. Και αυτό δεν είναι ένα σύνθημα, είναι, αν θέλετε, το βαθύ νόημα της ίδιας της πολιτικής μας αντιπαράθεσης. Δεν πρόκειται να αποδεχθούμε τέτοια νομιμότητα και το δηλώνουμε επίσημα. Θεωρούμε δικαίωμα αναφαίρετο των εργαζομένων και του λαού να αγωνίζεται.
Και πείτε μου ειλικρινά, και εσείς και όλοι οι υπόλοιποι, σε μια τέτοια αντιμετώπιση από την εργοδοσία – που δεν είναι και η χειρότερη, υπάρχουν ακόμη χειρότερες – τι θα πρέπει να κάνει ο εργαζόμενος; Δεν θα πρέπει να αντιπαραθέσει τον συνδικαλιστικό αγώνα;
Γι’ αυτό ζητάμε την απόσυρση της εγκυκλίου, να σταματήσει πλέον αυτή η κατάπτυστη εγκύκλιος – τη δίνω εδώ, για να υπάρχει και να τη διαβάσετε – του κ. Σανιδά, που δημιουργεί προϋποθέσεις για ποινικοποίηση των συνδικαλιστικών αγώνων και χαρακτηρίζει τους συνδικαλιστικούς αγώνες σαν έγκλημα και μάλιστα τετελεσμένο.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αθανάσιος Παφίλης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Έχετε το λόγο, κύριε Υπουργέ, για να δευτερολογήσετε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Κύριε συνάδελφε, σε ό,τι αφορά την κοινωνική προστασία της εργασίας είμαστε στην ίδια όχθη.
Δεύτερον, η δικαιοσύνη για το συγκεκριμένο θέμα δεν έχει ακόμη αποφανθεί. Άρα, ας μην την κρίνουμε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Ο κ. Σανιδάς έχει αποφανθεί.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Δεν έχει αποφανθεί. Ενέργειες…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Αφού λέει ότι είναι εγκληματικές ενέργειες τετελεσμένες.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Όχι. Ο κ. Σανιδάς…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Αυτό δεν λέει;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Σας διαβεβαιώ δε θα ήμουν ο τελευταίος που θα ήθελα να ασχοληθώ με τον κ. Σανιδά…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Ναι, αλλά δεν το λέτε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): … αλλά ο κ. Σανιδάς παρήγγειλε. Δεν σημαίνει ότι προδίκασε και την κρίση οποιουδήποτε άλλου δικαιοδοτικού οργάνου.
Τρίτον, θα επισημάνω για άλλη μια φορά: μπορεί να έχω τις κρίσεις μου, όπως παραδείγματος χάρη για την παραπομπή της σχετικής υπόθεσης για παροχή εξηγήσεων στην Υποδιεύθυνση Κρατικής Ασφάλειας. Θα μπορούσα να έχω τις κρίσεις μου, εν πάση όμως περιπτώσει, ανήκει γενικότερα στις αρμοδιότητες κατά νόμον του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να προβαίνει σε τέτοιου είδους ενέργειες.
Σχετικά με το εάν αποσύρεται μία εγκύκλιος, όπως τη χαρακτηρίσατε, ή μία παραγγελία, θα σας έλεγα ότι μάλλον ιστορικά έχει πολύ μεγάλη αξία να είναι παρούσες, ώστε οι επόμενοι να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους τι πρέπει να κάνουν στο μέλλον.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ.
Ακολουθεί η με αριθμό 341/25-1-2010 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ευαγγελίας Αμμανατίδου-Πασχαλίδου προς τους Υπουργούς Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, σχετικά με τις προθέσεις της Κυβέρνησης για τα προβλήματα από την εφαρμογή του άρθρου 48 του νόμου 3772/2009 κ.λπ.
Η επίκαιρη ερώτηση της κας Αμμανατίδου έχει ως εξής:
(AS)
(1TL)
« Το άρθρο 48 παράγραφος 4 του νόμου 3772/10-7-2009 αντικατέστησε την παράγραφο 1 του άρθρου 88 του νόμου 3386/23-8-2005 περί κυρώσεως μεταξύ των άλλων, περιλαμβάνοντας και τους οδηγούς κάθε είδους μεταφορικού μέσου οι οποίοι διευκολύνουν την είσοδο, τη μεταφορά ή προώθηση στη χώρα μας ατόμων που δεν έχουν αυτό το δικαίωμα.
Από τη μέχρι τώρα εφαρμογή του συγκεκριμένου άρθρου έχει αποδειχθεί ότι δημιουργούνται κάποιες ανυπέρβλητες και αδικαιολόγητες δυσκολίες στην ομαλή επαγγελματική δραστηριότητα κυρίως των οδηγών και ιδιοκτητών ταξί.
Είναι χαρακτηριστικό το τελευταίο περιστατικό που συνέβη στις 16/12/2009 στη Θεσσαλονίκη. Οδηγός ταξί συνελήφθη επειδή επιβίβασε από τον ειδικό χώρο αναμονής σταθμού των υπεραστικών λεωφορείων (ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης) αλλοδαπούς που τους μετέφερε σε σημείο εντός της πόλης. Οι πελάτες αυτοί δεν διέθεταν τα απαραίτητα έγγραφα πράγμα που δεν είχε και καμία υποχρέωση να διακριβώσει. Ταυτόχρονα κατασχέθηκε και το επαγγελματικό του αυτοκίνητο στο οποίο είναι συνέταιρος με άλλους δύο ιδιοκτήτες.
Ο συγκεκριμένος επαγγελματίας βέβαια μετά την ανακριτή απολογία του, αφέθηκε ελεύθερος χωρίς κανένα περιοριστικό όρο. Θα απαιτηθεί όμως να ολοκληρωθούν χρονοβόρες διαδικασίες για να επιστραφεί το κατασχεμένο όχημα στους ιδιοκτήτες προκαλώντας τους έτσι μεγάλη οικονομική βλάβη, ειδικά σε περίοδο οικονομικής ύφεσης.
Επειδή είναι προφανείς οι αδικίες που προκύπτουν από την εφαρμογή του άρθρου 48 του νόμου 3772/2009 ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί:
Προτίθενται να προχωρήσουν σε άμεση τροποποίηση ώστε να αρθούν οι αδικαιολόγητες δυσμενείς επιπτώσεις σε επαγγελματίες ιδιοκτήτες και οδηγούς ταξί;»
Στην ερώτηση της κυρίας Αμανατίδου θα απαντήσει ο Υπουργός κ. Καστανίδης.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Δικαίως ερωτά η συνάδελφος κυρία Αμανατίδου γιατί πράγματι υπάρχει πρόβλημα.
Τα τελευταία χρόνια οξύνθηκε πολύ το πρόβλημα της εισόδου λαθρομεταναστών στη χώρα. Προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της αυξημένης ροής λαθρομεταναστών εψηφίσθησαν διάφοροι νόμοι που αυξάνουν τις ποινικές κυρώσεις σε όσους εμπλέκονται σε κυκλώματα λαθρομετανάστευσης και διακίνησης λαθρομεταναστών. Μεταξύ δε των άλλων ποινικών κυρώσεων, προσφάτως με το νόμο 3772, προβλέφθηκε η επιπλέον κύρωση της κατασχέσεως του ταξί, όταν ο οδηγός του –άσχετα αν είναι υπάλληλος ή ιδιοκτήτης- μεταφέρει λαθρομετανάστες.
Από την εφαρμογή του νόμου μέχρι και αυτή τη στιγμή διαπιστώνουμε ότι δημιουργούνται τεράστια οικονομικά προβλήματα σε οικογένειες, σε συνεταίρους και σε ιδιοκτήτες που εκμεταλλεύονται ταξί, διότι και αν ακόμη κάποια στιγμή επιστραφεί το κατασχεθέν μέσο με απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, μεσολαβεί πολύς χρόνος. Στις περισσότερες δε από τις περιπτώσεις που είχαμε κατάσχεση του μεταφορικού μέσου -δηλαδή τoυ ταξί- δεν φάνηκε ότι οι οδηγοί εγνώριζαν ή είχαν δόλο στη μεταφορά λαθρομετανάστη. Όχι σε όλες τις περιπτώσεις αλλά στις περισσότερες.
Πρέπει λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Είναι στις προθέσεις μου, κυρία συνάδελφε, να επανεξετάσουμε και να αναθεωρήσουμε τις διατάξεις που αφορούν την κατάσχεση των μεταφορικών μέσων -στην προκειμένη περίπτωση των ταξί- με ένα τρόπο που να μην αντιμετωπίζουν προβλήματα οικονομικής φύσεως αυτοί που τα εκμεταλλεύονται. Πολύ δε περισσότερο, όταν προφανώς προκύπτει ότι είχαν άγνοια της ταυτότητας του μεταφερομένου.
Την αναθεώρηση θα τη συζητήσω και μαζί σας –εννοώ με τα πολιτικά κόμματα- και φυσικά με τον Υπουργό Υποδομών, ο οποίος είναι συναρμόδιος σε αυτό το θέμα.
Θα είμαι στη διάθεσή σας την επόμενη περίοδο, όπως έχω επισημάνει και στην Πανελλήνια Ομοσπονδία των ταξί και αγοραίων ταξί, σύντομα να ετοιμάσουμε μια αναθεώρηση του σχετικού νομοθετικού πλαισίου.
(PE)

(1AS)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει η ερωτώσα Βουλευτής κυρία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, χαίρομαι που θέσατε το θέμα αλλαγής της κύρωσης αυτής της αδικίας, γιατί πράγματι μιλάμε για αδικία. Συμπεριλαμβάνει όσους ιδιοκτήτες και οδηγούς μεταφέρουν μετανάστες χωρίς χαρτιά. Το μεταναστευτικό πρόβλημα στη χώρα μας είναι σοβαρό, είναι αυξημένο, είναι ένα άλλο κομμάτι και γνωρίζετε τις απόψεις μας. Όμως, ένας οδηγός δεν είναι δυνατόν και δεν πρέπει κάθε φορά που θα μεταφέρει έναν πελάτη –γιατί πελάτης είναι στο ταξί- να έχει τη δυνατότητα να του ζητά τα χαρτιά του, αν είναι νόμιμος ή αν δεν είναι.
Ο ν.3386 θεωρούσε αυτήν την πράξη πλημμέλημα. Ο ν.3772/2009 την έκανε κακούργημα, αλλά έχει βάλει και την κατάσχεση του οχήματος, όπως και εσείς είπατε, το οποίο μπορεί να είναι ένα όχημα με συνιδιοκτήτες ή όχι. Ακόμη όμως και στην περίπτωση που ο οδηγός είναι και ο ιδιοκτήτης στο 100% του οχήματος, δεν μπορείς να κλείνεις ένα σπίτι, ειδικά σε συνθήκες οικονομικής ύφεσης, διότι υπάρχει και μια οικογένεια από πίσω και μέχρι να ακολουθηθεί η νόμιμη διαδικασία να παραμένει το ταξί στον ΟΔΔΥ.
Εδώ έχω από το Σωματείο Ιδιοκτητών Επιβατηγών Αυτοκινήτων Ταξί Θεσσαλονίκης «ΕΡΜΗΣ» ένα έγγραφο, το οποίο αναφέρει ότι τα κατασχεμένα οχήματα –και θα ήθελα να μου πείτε εάν είναι έτσι- παραδίδονται στον ΟΔΔΥ και μετά από παρέλευση τριών μηνών εκποιούνται. Αν βγει αθωωτική απόφαση μετά από δυο χρόνια, με ποιο αυτοκίνητο ο ιδιοκτήτης ταξί θα εργάζεται; Είναι θέματα που θα πρέπει να τα δείτε.
Όσον αφορά την υπόθεση του οδηγού και συνιδιοκτήτη του ταξί της Θεσσαλονίκης, θα ήθελα να πω ότι έχει βγει βούλευμα, όπως αναφέρεται και στην ερώτηση που έχω καταθέσει. Στο πρώτο εικοσιτετράωρο αφέθηκε ελεύθερος, χωρίς περιοριστικούς όρους και δεν διώχθηκε. Βγήκε και το βούλευμα, το οποίο αίρει την επιβληθείσα κατάσχεση, δυνάμει της από 16/12/2009 εκθέσεως κατάσχεσης των αστυνομικών του Τμήματος Δίωξης Λαθρομετανάστευσης Θεσσαλονίκης, και διατάσσει την απόδοση αυτού στους ιδιοκτήτες, που είναι άλλοι δυο συνιδιοκτήτες. Δεν γνωρίζω μέχρι στιγμής να έχει δοθεί πίσω το αυτοκίνητο. Έχει περάσει ενάμισης μήνας που τρεις οικογένειες είναι χωρίς μεροκάματο. Άμεσα θα πρέπει, κύριε Υπουργέ, να αναλάβετε εκείνες τις πρωτοβουλίες, ώστε να μην γίνεται τουλάχιστον κατάσχεση, να παραδίδεται το όχημα και να δίδεται πίσω τη στιγμή που θα τελεσιδικήσει στα δικαστήρια η εκάστοτε υπόθεση.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Καστανίδης.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Κυρία συνάδελφε, η απόφαση του Συμβούλιου Πλημμελειοδικών, κατά περίπτωση, μπορεί να είναι έγκαιρη ή να καθυστερήσει και εξ αυτού του λόγου παρατηρούνται προβλήματα. Είναι οι οικονομικές δυσχέρειες σημαντικές.
Πράγματι, από το νόμο προβλέπεται ότι κατασχεθέν μεταφορικό μέσο φυλάσσεται στον ΟΔΔΥ και εάν περάσει ορισμένο χρονικό διάστημα, το φυλασσόμενο όχημα μπορεί να δημευθεί. Αυτές είναι οι σχετικές επισημάνσεις που θα μπορούσε να κάνει κανείς για την ατέλεια των ρυθμίσεων, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για ανθρώπους μεροκαματιάρηδες ή εν πάση περιπτώσει για ανθρώπους που επιχειρούν στην καθημερινή τους ζωή να βγάλουν τα προς το ζην. Γι’ αυτό ακριβώς και επεσήμανα ότι οι σχετικές διατάξεις για την κατάσχεση θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο μιας συζήτησης με τους ενδιαφερόμενους και σε συνεργασία με το Υπουργείο Υποδομών να επιχειρήσουμε να αναθεωρήσουμε τις διατάξεις, προκειμένου να αποφύγουμε τέτοιου είδους προβλήματα.
Κατά τα λοιπά, ισχύουν όσα σας είπα στην πρωτολογία μου.
Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε, και εσάς και τους συναδέλφους για τη διευκόλυνση.
(ΕΡ)
(1PE)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Εμείς ευχαριστούμε κύριε Υφυπουργέ.
Συνεχίζουμε με την με αριθμό 339/25-1-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αστέριου Ροντούλη προς τον Υπουργό Οικονομικών, σχετικά με τις προθέσεις της Κυβέρνησης για την αποζημίωση των καταστηματαρχών στα Τέμπη κ.λπ.
Η ερώτηση του κ. Ροντούλη έχει ως εξής:
« Ως γνωστό από την Πέμπτη δεκαεπτά (17) Δεκεμβρίου το οδικό δίκτυο των Τεμπών παραμένει κλειστό εξαιτίας της κατολίσθησης και της καταστροφής του οδοστρώματος. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών ο δρόμος θα παραμείνει κλειστός για παραπάνω από τρείς μήνες. Στο σημείο των διοδίων των Τεμπών, όμως, λειτουργούν αρκετά εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια, κ.λπ. τα οποία εξαιτίας της καταστροφής του δρόμου θα υποστούν τρομακτική μείωση του τζίρου με αποτέλεσμα η οικονομική τους καταστροφή να είναι δεδομένη, ειδικά εν μέσω κρίσεως. Οι καταστηματάρχες των Τεμπών, με άλλα λόγια, χρειάζονται την άμεση αρωγή του Κράτους, προκειμένου να μην χρεοκοπήσουν οι επιχειρήσεις τους.
Συνεπώς ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Προτίθεται η Κυβέρνηση να αποζημιώσει τους καταστηματάρχες των Τεμπών, για τη μεγάλη οικονομική ζημιά που έχουν υποστεί και θα υποστούν από τη μη εύρυθμη λειτουργία των καταστημάτων λόγω της καταστροφής του οδικού δικτύου.».
Στην ερώτηση του κυρίου Ροντούλη θα απαντήσει ο Υφυπουργός κ. Σαχινίδης.
Κύριε Υφυπουργέ έχετε το λόγο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, η φονική κατολίσθηση της 17ης Δεκεμβρίου και η διακοπή της κυκλοφορίας που επιβλήθηκε στη συνέχεια, είναι γνωστό σε όλους εμάς τους Λαρισαίους, ότι έχει δημιουργήσει τεράστια οικονομικά προβλήματα στους καταστηματάρχες, που λειτουργούν τα καταστήματά τους στην κοιλάδα των Τεμπών.
Γνωρίζω την περιοχή καλά -όπως και εσείς άλλωστε- και έχω πλήρη εικόνα της κατάστασης από την πρώτη στιγμή. Άλλωστε, από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε το πρόβλημα, έσπευσα μαζί με συναδέλφους μου από το υπουργικό συμβούλιο για να αντιμετωπίσουμε άμεσα τα προβλήματα τα οποία δημιουργήθηκαν από τη διακοπή της κυκλοφορίας και έθεταν σε κίνδυνο τη σύνδεση του Βορρά με το Νότο.
Βέβαια, θα γνωρίζετε και εσείς, ότι η διακοπή της κυκλοφορίας στα Τέμπη θίγει το σύνολο της ελληνικής οικονομίας, προκαλώντας ζημιές και διαφυγόντα κέρδη σε περισσότερες παραγωγικές επιχειρήσεις, πέραν απ’ αυτές που βρίσκονται εκεί, στο συγκεκριμένο σημείο. Δε ζημιώνονται, κύριε Ροντούλη, οι επιχειρήσεις που λειτουργούνε λίγο παρακάτω; Όλες οι βιομηχανίες που είναι λίγο παρακάτω, οι οποίες αναγκάζονται να κάνουν εκατόν πενήντα χιλιόμετρα επιπλέον, δεν ζημιώνονται από την εξέλιξη αυτή;
Αυτό το λέω περισσότερο σαν παρατήρηση, γιατί θα πρέπει να είναι κανείς πολύ προσεχτικός όταν διεκδικεί αποζημιώσεις από το ελληνικό δημόσιο, και μάλιστα σε περιόδους οικονομικής κρίσης, όπως αυτή που διανύουμε, κατά την οποία ο ελληνικός λαός καλείται να καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες για να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό.
Γνωρίζετε ότι, μέχρι στιγμής, υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τα αίτια που προκάλεσαν την κατολίσθηση στην κοιλάδα των Τεμπών. Εάν δεχθούμε ότι η κατολίσθηση στα Τέμπη ήταν ένα φυσικό φαινόμενο, το νομοθετικό πλαίσιο δεν καλύπτει το αίτημα και το ερώτημά σας. Ο ν.2459/1997 προβλέπει την αποκατάσταση επιχειρήσεων καταστημάτων που πλήττονται από θεομηνίες, συμπεριλαμβάνονται και οι κατολισθήσεις, με την έκδοση κοινής υπουργικής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης και ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.. Βάσει αυτού του νόμου δόθηκαν αποζημιώσεις σε πλημμυροπαθείς για παράδειγμα.
Ωστόσο, κύριε συνάδελφε, το άρθρο 36 του ίδιου νόμου ορίζει ότι οι επιχορηγήσεις καλύπτουν ζημιές από κτηριακές εγκαταστάσεις, μηχανικό εξοπλισμό, πρώτες ύλες, εμπορεύματα και φορτηγά αυτοκίνητα, τα οποία κατεγράφησαν ως ολοσχερώς κατεστραμμένα από τις αρμόδιες επιτροπές της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, που οφείλουν να καταβάλλουν τα στοιχεία αυτά στο Υπουργείο Οικονομικών. Απαιτούνται δηλαδή διαφανή και αντικειμενικά κριτήρια.
Η μείωση του τζίρου, όπως λέτε, δηλαδή τα διαφυγόντα κέρδη, δεν καλύπτονται από τις προϋποθέσεις, που προβλέπει ο νόμος για την έκδοση απόφασης. Αν πάλι αποδειχθεί ότι η κατολίσθηση δεν υπήρξε λόγω μιας θεομηνίας, αλλά ήταν αποτέλεσμα και άλλων παραγόντων, τότε οι ενδιαφερόμενοι θα αποζημιωθούν από αυτούς οι οποίοι έχουν την ευθύνη.
Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Αστέριος Ροντούλης.


(GH)

(1EP)
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Επιτέλους η Κυβέρνηση ήλθε στην Αίθουσα να απαντήσει για ένα θέμα που αφορά εκατοντάδες όχι μόνο επιχειρηματίες, αλλά και εργαζομένους σε επιχειρήσεις. Καθυστέρησε προφανώς, να έλθει στην Αίθουσα, γιατί πέρασε τα Τέμπη ακολουθώντας κάποια παρακαμπτήρια οδό από αυτές που υπάρχουν.
Κύριε Υπουργέ, αφού ήλθατε τέλος πάντων στην Αίθουσα όπως ήλθατε, απογοητεύσατε με την απάντησή σας. Απογοητεύσατε τον κόσμο που περίμενε να ακούσει άλλα πράγματα.
Τι περίμενε να ακούσει; Περίμενε να ακούσει ότι η πολιτεία θα σταθεί αρωγός, θα σταθεί σύμμαχός τους σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία, διότι διακυβεύεται η επιβίωση των επιχειρήσεών τους.
Τι θα περίμεναν λοιπόν να ακούσουν αυτοί οι άνθρωποι; Θα περίμεναν ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα βάσει του οποίου η πολιτεία θα κατέθετε συγκεκριμένες προτάσεις σε σχέση π.χ. με τη μισθοδοσία του προσωπικού που απασχολούν, που δεν έχουν διώξει κανέναν ειρήσθω εν παρόδω, σε σχέση με τις δανειακές τους υποχρεώσεις, σε σχέση με τα τιμολόγια που θα πρέπει να πληρώσουν σε διαφόρους οργανισμούς, Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε. κ.λπ. Θα περίμεναν ένα μίνιμουμ αποζημίωσης, διότι οι άνθρωποι υπέστησαν μία καταστροφή, χωρίς να ευθύνονται καθόλου οι ίδιοι.
Και εσείς εδώ τι ήλθατε και είπατε; Ότι υπάρχει ένας νόμος βάσει του οποίου δεν καλύπτονται και αν θεωρούν ότι έχουν πληγεί με υπαιτιότητα κάποιου άλλου, ας ζητήσουν αποζημιώσεις από αυτόν τον άλλο. Τους λέτε δηλαδή να στραφούν δικαστικά –αυτό κάνετε- κατά της κοινοπραξίας εάν θεωρούν ότι έφταιξε η κοινοπραξία. Δηλαδή τους στέλνετε στους μεγαλοδικηγόρους, τους στέλνετε σε επιπρόσθετα έξοδα, δικαστικά έξοδα, τη στιγμή που αυτοί οι άνθρωποι αγωνίζονται για να επιβιώσουν.
Βεβαίως, πρέπει να σας πω και το εξής: Μάλιστα θέλω και την απάντησή σας. Πώς γίνεται η ελληνική πολιτεία να βρίσκει πεντέμισι δισεκατομμύρια και να τα διαγράφει από την ΑΚΡΟΠΟΛΗ-ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ –γιατί υπάρχει μια συνέχεια του κράτους- και η ελληνική πολιτεία, όταν είναι να δώσει κανένα φράγκο, κανένα ευρουλάκι δηλαδή σε ανθρώπους που έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα, χωρίς ξαναλέω να έχουν καμιά ευθύνη, να επικαλείται νόμους, παραθυράκια, παρανόμους …!
Άρα, λοιπόν, καταλαβαίνετε ότι υπάρχει μια οργή, υπάρχει μια αγανάκτηση σε όλα τα καταστήματα και τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται εντός της κοιλάδας των Τεμπών.
Μάλιστα, μου απευθύνατε και το ερώτημα. Οι συγκοινωνιακές επιχειρήσεις, οι μεταφορικές επιχειρήσεις δεν έχουν πληγεί; Βεβαίως και έχουν πληγεί. Ποιος είπε ότι δεν έχουν πληγεί και μας απευθύνετε αυτό το ερώτημα; Στον εαυτό σας πρέπει να απευθύνετε αυτό το ερώτημα για να βρείτε τρόπους να στηρίξετε και αυτές τις επιχειρήσεις. Αλλά δεν κάνετε αυτό το πράγμα. Αποποιείστε των ευθυνών σας. Αυτό το πράγμα κάνετε.
Άκουσα δε και από τον κ. Ρέππα …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Παρακαλώ, κύριε Ροντούλη, μ' αυτό να τελειώσετε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Άκουσα, επαναλαμβάνω, και τον κ. Ρέππα σε προηγούμενη συζήτηση που είπε ότι, αν αποζημιώσουμε, θα έλθει σε δύσκολη θέση το δημόσιο, γιατί γίνονται –άκουσον-άκουσον- διαπραγματεύσεις με την κοινοπραξία σε επίπεδο διαιτησίας! Μα, δεν ξέρετε το αυτονόητο, ότι το δημόσιο μπορεί να προχωρήσει σε αποζημίωση και στη συνέχεια εάν κριθεί ότι η βασική αιτία της βραχόπτωσης οφείλεται στις δράσεις της κοινοπραξίας, τότε το δημόσιο –όχι εκεί οι άνθρωποι, οι καταστηματάρχες- το δημόσιο ζητάει πλέον το ποσόν της αποζημιώσεως από την κοινοπραξία;
Άρα, λοιπόν, μην αποποιείστε των ευθυνών σας. Αυτοί οι άνθρωποι αγωνίζονται για να επιβιώσουν. Και εσείς δεν πρέπει να το λέτε αυτό, γιατί προέρχεστε από την περιοχή και ξέρετε τι συμβαίνει. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Σαχινίδης, για να δευτερολογήσει.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε συνάδελφε, ακριβώς επειδή, όπως πολύ σωστά και εσείς επισημάνατε, προέρχομαι από την περιοχή, θα μου ήταν πάρα πολύ εύκολο να επιδιώξω να αποκομίσω προσωπικά εκλογικά οφέλη ποντάροντας στα προβλήματα με τα οποία πραγματικά βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι αντιμέτωποι και να υποσχεθώ τα πάντα στους πάντες.

(XA)
(1GH)
Θεωρώ, όμως, ότι αυτό δεν είναι υπεύθυνη στάση.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Να δώσετε, όχι να υποσχεθείτε. Οι υποσχέσεις δεν τρώγονται.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Επίσης, να σας υπενθυμίσω μια και αναφερθήκατε σ' αυτό το περιστατικό, ότι τα 5,5 δισεκατομμύρια δεν τα διέγραψε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Η πολιτεία είπα. Δεν είπα η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Έχει συνέχεια το κράτος.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Δεν διεγράφησαν. Μην λέτε τέτοια πράγματα.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Να σας πω, λοιπόν, σε ό,τι αφορά τις επιλογές τις οποίες κάναμε εμείς, ότι από την πρώτη στιγμή σπεύσαμε να δώσουμε πρώτα-πρώτα χρήματα για να βελτιωθούν οι οδικές συνθήκες στην περιοχή μας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ)
Και το δεύτερο στο οποίο αναφερθήκατε, την αντιμετώπιση των προβλημάτων, βεβαίως και έχετε απόλυτο δίκιο. Και θέλω να το τονίσω αυτό, ότι μπορούμε σε ζητήματα που δεν εμπίπτουν στις προβλέψεις του συγκεκριμένου νόμου, να συμπαρασταθούμε σε όλους αυτούς οι οποίοι έχουν προβλήματα είτε με τις εφορίες, είτε με ληξιπρόθεσμα χρέη. Και σας διαβεβαιώ ότι εκεί που μας αντιστοιχούν και μας αναλογούν ευθύνες και έχουμε τη δυνατότητα να ανταποκριθούμε, θα εκδηλώσουμε τη συμπαράστασή μας.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Πότε;
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Άμεσα. Αυτό το οποίο θέλουμε εμείς, είναι να κάνουμε μία συγκεκριμένη καταγραφή για το ποιοι απ’ αυτούς έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές, αν έχουν πρόβλημα ασφαλιστικής ή φορολογικής ενημερότητας και απέναντι σε αυτά τα ζητήματα θα ανταποκριθούμε.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ: Παρεγράφησαν τελικά ή αφαιρέθησαν ως μη εισπραχθέντα; Και η Κυβέρνηση έκανε επίσχεση εργασίας, ναι ή όχι;
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Θα σας δοθεί απάντηση γι’ αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Παρακαλώ, μην γίνεται διάλογος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής δεκαέξι μαθητές και μαθήτριες και ένας εκπαιδευτικός συνοδός τους από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Ιωάννη Ρέντη.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Θα συζητηθεί η με αριθμό 338/25-1-2010 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Ουρανίας Παπανδρέου - Παπαδάκη προς τους Υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την έγκριση και χορήγηση σε παιδί με τύφλωση εκ γενετής, φακών χαμηλής όρασης από τον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων του Δημοσίου (ΟΠΑΔ) κ.λπ..
Η επίκαιρη ερώτηση της κυρίας Παπανδρέου-Παπαδάκη έχει ως εξής:
«Δυστυχώς, η πολιτεία έδειξε για ακόμη μία φορά το σκληρό της πρόσωπο, και αυτή τη φορά σε βάρος ενός εφήβου για τον οποίο η μοίρα επιφύλασσε κάτι πολύ άσχημο. Να γεννηθεί δυστυχώς με μία ασθένεια στα μάτια του, η οποία δεν του επιτρέπει να έχει ούτε 5% όραση και συνεπώς να θεωρείται επιτακτική η ανάγκη για χρήση από μέρους του φακών χαμηλής όρασης. Αποτελεί το π΄ρωτο από τα τρία παιδιά τρίτεκνης οικογένειας στην Εύβοια, διαθέτει όλα τα απαιτούμενα πιστοποιητικά περί της παθήσεώς του, διαθέτει την απόφαση της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής που το εξέτασε και η οποία του χορήγησε με απόφασή της ποσοστό αναπηρίας 95%, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν μπορεί να αγοράσει τους φακούς χαμηλής όρασης, καθώς το ποσό αυτών ανέρχεται στα 2500 ευρώ, ενώ ο ΟΠΑΔ (ταμείο ασφάλισης) δεν δικαιολογεί καν το ποσό. Οι γονείς είναι αναγκασμένοι να πληρώσουν οι ίδιοι αυτό το αστρονομικό ποσό για τα γενικά δεδομένα, καθώς ο πατέρας είναι δημόσιος υπάλληλος και η μητέρα άνεργη.
Συνεπώς, ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:
1. Ποια είναι η θέση του Υπουργείου απέναντι στο συγκεκριμένο θέμα και για ποιο λόγο η πολιτεία αδυνατεί να γίνει αρωγός στο πρόβλημα του συγκεκριμένου παιδιού, αλλά και άλλων πολιτών με παρόμοια ζητήματα, που είναι άτομα με αναπηρίες;
2. Μετά την εκλογή του ο Πρωθυπουργός μίλησε για προτεραιότητα στις αδύναμες ομάδες και προστασία των τριτέκνων και των πολυτέκνων. Γιατί στην προκειμένη περίπτωση αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο δεν προστατεύονται, αλλά παλεύουν μόνοι τους απέναντι στην κοινωνική αδικία;».
Στην ερώτηση θα απαντήσει η Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κυρία Γεννηματά.
Κυρία Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
(ΜΒ)



(1XA)
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η προστασία της οικογένειας και του παιδιού αποτελεί για την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πολύ σημαντική προτεραιότητα και μέσα στους πρώτους κιόλας τρεις μήνες της διακυβέρνησης έχουμε δώσει δείγματα γραφής ότι τηρούμε τις δεσμεύσεις μας και ιδιαίτερα στην κατεύθυνση αυτή.
Με το πρώτο νομοσχέδιο που ψηφίσαμε στη Βουλή -και το γνωρίζετε πολύ καλά- εξασφαλίσαμε την έκτακτη ενίσχυση ή, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται, το «επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης» σε συμπολίτες μας που ζουν στα όρια της φτώχειας. Όχι απλώς, κυρία Παπαδάκη, δεν χαρίσαμε 5,5 δισ. σε εταιρείες, αλλά προχωρήσαμε σε μία πράξη σημαντικής αναδιανομής, παίρνοντας 1 δισ., από μεγάλες εταιρείες, τράπεζες και μεγάλη ακίνητη περιουσία και κατανέμοντάς το, και με τη συμμετοχή του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σε ανθρώπους ακριβώς που ζουν στα όρια της φτώχειας και μάλιστα με προτεραιότητα, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στην οικογένεια, στο παιδί, στις μονογονεϊκές οικογένειες, στις τρίτεκνες, στις πολύτεκνες οικογένειες και στους άνεργους γονείς.
Επιτρέψτε μου όμως να αναφερθώ ιδιαίτερα στο πρόβλημα που παρουσιάστηκε και περιγράφετε στην ερώτησή σας, στον ΟΠΑΔ. Ο ΟΠΑΔ λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις της Κοινής Υπουργικής Απόφασης του 2005 που ορίζουν το νέο του Κανονισμό. Χορηγεί σε όλους τους ασφαλισμένους από 1-1-2006 γυαλιά για οποιαδήποτε οφθαλμολογική πάθηση, κάθε τρία χρόνια, μέχρι του ποσού των 50 ευρώ. Επίσης χορηγεί γυαλιά μετεγχειρητικά, εφάπαξ, μέχρι του ποσού των 100 ευρώ. Ο ΟΠΑΔ, τέλος, χορηγεί ειδικά γυαλιά σε ασφαλισμένους υπαλλήλους ειδικότητας ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ Πληροφορικής μέχρι του ποσού των 123, 25 ευρώ κάθε διετία.
Όπως καταλαβαίνετε, το ζήτημα προέκυψε ακριβώς από το γεγονός ότι οι παροχές που δεν αναφέρονται ρητά στις τρεις αυτές περιπτώσεις του Οργανισμού, δεν αναγνωρίζονται από τον ΟΠΑΔ. Κατά συνέπεια, από τη γραμματική διατύπωση του Κανονισμού δεν δίνεται η δυνατότητα χορήγησης για ειδικά βοηθήματα χαμηλής όρασης και έτσι η Υπηρεσία προέβη αρχικά στην αρνητική απάντηση.
Στη συνέχεια, ευτυχώς, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΠΑΔ, στο οποίο τέθηκε η αίτηση θεραπείας του ασφαλισμένου, λαμβάνοντας προφανώς υπόψη τον ιατρικό φάκελο, τη σοβαρότητα του προβλήματος της υγείας του νεαρού αυτού παιδιού, την αναγκαιότητα χρήσης βοηθημάτων χαμηλής όρασης, σε συνδυασμό και με την ηλικία του, προχώρησε με την απόφασή του στις 2-12-2009 και ενέκρινε τη χορήγηση των αιτουμένων ειδικών βοηθημάτων χαμηλής όρασης.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία Υπουργέ.
Το λόγο έχει τώρα η ερωτώσα Βουλευτής κυρία Ουρανία Παπανδρέου- Παπαδάκη για τρία λεπτά.
ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΠΑΠΑΔΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία Υπουργέ, χαίρομαι γιατί αναφέρατε ότι ήδη επιλύθηκε το ζήτημα. Και αυτό πιστεύω ότι έγινε κατ’ αρχήν με τη δικιά μας πίεση και κατά δεύτερον -ας το πω έτσι- με την ευαισθησία του συγκεκριμένου ασφαλιστικού Ταμείου, του ΟΠΑΔ. Έτσι ευτυχώς ενεκρίθη το ποσό των 2.500 ευρώ, όπως με ενημέρωσε ακριβώς πριν μπούμε εδώ στην Αίθουσα, ο πατέρας, ο οποίος είναι ένας δημόσιος υπάλληλος και πατέρας πολύτεκνης οικογένειας. Είναι ένας αξιοπρεπέστατος πατέρας που θα αγόραζε ούτως ή άλλως τα γυαλιά στο παιδί του, όμως ένιωθε την αγανάκτηση απέναντι στην Πολιτεία, όπως τη νιώθουμε όλοι μας και όπως πολύ περισσότερο τη νιώθει ο μικρός Γιάννης που ζητούσε αυτά τα ειδικά γυαλιά της υψηλής τεχνολογίας και του υψηλού κόστους, που για τον μικρό Γιάννη θα έδιναν το φως στη ζωή. Και είναι πάρα πολύ βασικό να το τονίσουμε αυτό, κυρία Υπουργέ.
Λύθηκε, λοιπόν, το θέμα αυτό για το μικρό Γιάννη από τη δικιά μας την πίεση –πιστεύω-, κυρία Υπουργέ, και βεβαίως και από τη δικιά σας ευαισθησία και αποτελεσματικότητα. Δεν έχω κανέναν λόγο να μην το αναγνωρίσω.
Όμως δεν υπάρχει ένας μόνο Γιάννης, κυρία Υπουργέ. Θέλετε να σας αναφέρω εγώ προσωπικά σαν γιατρός χιλιάδες Γιάννηδες, χιλιάδες συνανθρώπους μας οι οποίοι χρειάζονται τα ειδικά ιατρικά βοηθήματα; Επ’ ευκαιρία λοιπόν του γεγονότος αυτού του έφηβου Γιάννη, του γενναίου Γιάννη –γιατί έχω τη χαρά να το γνωρίζω από τότε που γεννήθηκε αυτό το παιδί με την κληρονομική του πάθηση- εμείς ζητούμε, κυρία Υπουργέ, να αποφασίσουμε για μία άμεση νομοθετική ρύθμιση –όμως άμεση νομοθετική ρύθμιση!- η οποία θα προβλέπει την χορήγηση ιατρικών βοηθημάτων –είτε αυτά είναι γυαλιά, ακουστικά, μέλη ή οποιαδήποτε ιατρικά βοηθήματα- στους ασφαλισμένους των Ταμείων και βεβαίως –και θα το τονίσω και αυτό- χωρίς συμμετοχή.
(SS)


(1MB)
Έτσι θα φανούμε όλοι ότι είμαστε δίπλα στα χρόνια προβλήματα των συμπατριωτών μας, των συμπολιτών μας, αλλά κυρίως δίπλα στα χρόνια προβλήματα ατόμων με αναπηρίες στα οποία η ζωή –ας το πούμε έτσι- δεν φάνηκε γενναιόδωρη. Ας φανούμε, τουλάχιστον, εμείς, κυρία Υπουργέ!
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Παπανδρέου. Η Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κυρία Γεννηματά, έχει το λόγο για τρία λεπτά για να δευτερολογήσει.
Ορίστε, κυρία Υπουργέ.
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πιστεύει σε ένα κράτος πρόνοιας, που παρεμβαίνει και αντιμετωπίζει ανισότητες και αδικίες, που εξασφαλίζει την πρόσβαση στην περίθαλψη, στην αξιοπρεπή περίθαλψη, το δικαίωμα στην υγεία και βέβαια διασφαλίζει την ποιότητα της ζωής των πολιτών.
Γι’ αυτό ακριβώς, κυρία Παπαδάκη, αν και είναι σημαντικό το ότι τελικά το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΠΑΔ κατέληξε σ’ αυτήν την απόφαση –και ευτυχώς που το έπραξε αυτό- σε καμία περίπτωση εμάς δεν μας ικανοποιεί. Πιστεύουμε ότι το κράτος δεν μπορεί να λειτουργεί ούτε βάσει των πιέσεων των Βουλευτών, ούτε στην ευαισθησία οποιασδήποτε πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.
Ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν μπορεί ένας νόμος ή ένας Οργανισμός να εξαντλεί κάθε ειδική περίπτωση. Όμως πρέπει να διασφαλίζει την ευελιξία για να αντιμετωπίζονται αυτές οι περιπτώσεις και για να μην φτάνουμε σε αδικίες, σε απρόσωπες ρυθμίσεις, που δεν αντιμετωπίζουν τελικά τα προβλήματα των Ελλήνων πολιτών και ειδικά των ατόμων με αναπηρία.
Για το σκοπό αυτό -και ειδικά για την περίπτωση του ΟΠΑΔ- έχουμε ήδη συγκεντρώσει πολλά από τα κενά και τα προβλήματα και συνεχίζουμε. Ιδιαίτερα συγκρίνουμε περιπτώσεις που τα άλλα Ταμεία καλύπτουν, έτσι ώστε να προχωρήσουμε -όπως και εσείς θίξατε πολύ εύστοχα- σε άμεσες ρυθμίσεις, που θα αντιμετωπίζουν αυτές τις αδικίες.
Η ερώτησή σας θίγει, θα έλεγα, ιδιαίτερα ένα μικρό πρόβλημα, ένα μικρό μέρος των σημαντικών προβλημάτων του ΟΠΑΔ όλα αυτά τα τελευταία χρόνια. Θα έλεγα ότι χαρακτηρίζεται η λειτουργία του από προχειρότητα και αναποτελεσματικότητα. Ενάμισι εκατομμύριο ασφαλισμένοι, τετρακόσιες χιλιάδες εργαζόμενοι και χιλιάδες συναλλασσόμενοι με τον ΟΠΑΔ βίωσαν τα τελευταία πέντε χρόνια αυτή την κατάσταση και περιμένουν να δουν την αποτελεσματική αξιοποίηση των χρημάτων του Δημοσίου, των δικών τους χρημάτων, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους.
Τα σημαντικά χρέη, το ξεπερασμένο θεσμικό πλαίσιο, ο προβληματικός Κανονισμός παροχών, η «βιομηχανία» προσλήψεων, η πολυπλοκότητα της νομοθεσίας που διέπει την περίθαλψη, η έλλειψη κωδικοποίησης διατάξεων καθώς και οι αδύναμοι –σχεδόν ανύπαρκτοι- ελεγκτικοί μηχανισμοί που διαθέτει, δημιουργούν μία ασφυκτική πραγματικότητα, σημαντικά προβλήματα, που επηρεάζουν τόσο τη λειτουργία του, όσο -εγώ θα πρόσθετα- και τη βιωσιμότητά του.
Παρ’ όλα αυτά, κυρία Παπαδάκη, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δεν πρόκειται να αφήσουμε τον ΟΠΑΔ στην τύχη του. Καταγράφουμε ήδη τα προβλήματα, σε συνεργασία και με το συναρμόδιο Υπουργείο Οικονομικών και δρομολογούμε αμέσως μέσα στο επόμενο διάστημα την σταδιακή έστω επίλυσή τους.
Κατ’ αρχήν, θα ήθελα να αναφέρω ενδεικτικά: Την αναγκαιότητα αναμόρφωσης του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας του, τη διαμόρφωση ενός νέου οργανογράμματος, τη σαφή κοστολόγηση –και αυτό είναι ένα επίσης πολύ σημαντικό και μεγάλο θέμα για τον ΟΠΑΔ- των θεραπευτικών, διαγνωστικών, ορθοπεδικών μέσων και προθέσεων, το τέλος στην αδιαφάνεια που κυριάρχησε και βέβαια, την αναβάθμιση του μηχανογραφικού συστήματος του ΟΠΑΔ.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Εμείς σας ευχαριστούμε, κυρία Υπουργέ.
Θα συζητηθεί τώρα η τελευταία, η με αριθμό 332/25-1-2010 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Γεράσιμου Γιακουμάτου προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, σχετικά με την περικοπή του προγράμματος Κοινωνικού Τουρισμού κ.λπ.
(SM)


(1SS)
Η επίκαιρη ερώτηση έχει επί λέξει ως εξής:
«Προς μεγάλη αγανάκτηση των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων πληροφορήθηκα την απόφαση του Υπουργείου Απασχόλησης για μείωση του αριθμού των Δελτίων Κοινωνικού Τουρισμού για το έτος 2010 από 750.000 σε 550.000.
Η Νέα Δημοκρατία παρέλαβε το 2004 το πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού με 350.000 δικαιούχους και έχοντας την τιμή να διατελέσω επί τρεισήμισι χρόνια Υφυπουργός Απασχόλησης, το παρέδωσα με 750.000 δικαιούχους.
Είναι γεγονός πως η αντιμετώπιση της κρίσης απαιτεί περιστολή δαπανών. Δαπανών όμως του Κράτους. Το πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού ουδεμία επιβάρυνση επιφέρει στο κρατικό προϋπολογισμό αφού οι πόροι του προέρχονται αποκλειστικά από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών. Γι’ αυτό και με εξοργίζει ιδιαίτερα ότι στραφήκατε στους αδύνατους για περιστολή δαπανών η οποία δεν έχει και καμία ουσία.
Σε ημέρες δύσκολες για τον άνεργο, το χαμηλόμισθο και το χαμηλοσυνταξιούχο δεν έχουμε το δικαίωμα να του στερούμε το όνειρο των διακοπών, την ελπίδα να κάνει τα μπάνια του, τα μπάνια του λαού (κατά δήλωση Ανδρέα Παπανδρέου).
Επιπρόσθετα με την απόφαση αυτή της Κυβέρνησης η οποία δεν συνάδει με το πνεύμα κοινωνικής ευαισθησίας που δήθεν επαγγέλλεται, οδηγεί σε οικονομικό μαρασμό τοπικές κοινωνίες η οικονομία των οποίων στηρίζεται στις τουριστικές υπηρεσίες.
Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Γιατί προβαίνει σε μείωση του αριθμού των κοινωνικών τουριστών όταν αυτό που θα έπρεπε να επιδιώκει είναι η αύξηση του αριθμού τους;
Προτίθεται να ανακαλέσει την απόφασή του αυτή;».
Στην ερώτηση του κ. Γιακουμάτου θα απαντήσει ο Υφυπουργός κύριος Κουτρουμάνης.
Έχετε το λόγο για τρία λεπτά Υφυπουργέ.
Έυχαριστώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Κύριε συνάδελφε, όπως εσείς πολύ καλά γνωρίζετε την απόφαση για το πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού την παίρνει το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού και κινείται, βέβαια, πάντοτε μέσα στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων που έχει ο συγκεκριμένος φορέας.
Είναι αλήθεια ότι στο πρόγραμμα αυτό τουλάχιστον όσον αφορά τον αριθμό που κάθε φορά προγραμματίζεται, αυτός είναι μειωμένος στις 550.000 από 730.000 που είχαν ανακοινωθεί πέρυσι. Ωστόσο με βάση τα στατιστικά στοιχεία του Οργανισμού τα οποία είναι απόλυτα ακριβή, χρήση των συγκεκριμένων δελτίων κάνουν περίπου 480.000 έως 580.000 εγγεγραμμένοι στον Οργανισμό Εργατικής Εστίας, δηλαδή ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι.
Αυτό συμβαίνει διότι τα καταλύματα με τα οποία συνεργάζεται ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας δεν έχουν πελάτες μόνο από τον Οργανισμό, έχουν και από την ελεύθερη αγορά και δεν μπορούν πάντοτε να καλύψουν τις ανάγκες του Οργανισμού.
Δεύτερον, με ευθύνη των ιδίων που παίρνουν δελτία κοινωνικού τουρισμού, πολλές φορές δεν γίνεται χρήση αυτών με αποτέλεσμα πέρυσι που είχε ανακοινωθεί ένα πρόγραμμα για 730.000 δελτία μόνο 490.000 δικαιούχοι έκαναν χρήση του συγκεκριμένου προγράμματος. Έχουμε, λοιπόν, το φαινόμενο να υπάρχουν πολλοί δικαιούχοι στα χαρτιά, στην πραγματικότητα, όμως, οι πραγματικοί δικαιούχοι να είναι πολύ λιγότεροι, δηλαδή 480.000-500.000.
Ένα πρόβλημα που προκύπτει από τη διαφορά αυτών των αριθμών είναι ότι πολλοί που παίρνουν δελτία, στερούν αφενός το δικαίωμα από κάποιον που θέλει να κάνει χρήση να μην παίρνει το δελτίο και αφετέρου οι ίδιοι που παίρνουν το δελτίο να μην έχουν τη δυνατότητα τον επόμενο χρόνο -επειδή το δελτίο αυτό δίνεται χρόνο παρά χρόνο στους δικαιούχους- να κάνουν χρήση του δικαιώματος που θα ήθελαν.
Έτσι λοιπόν, επισημαίνοντας τη διαφορά ανάμεσα στο θεωρητικό και στο πρακτικό, πρέπει να πούμε ότι εκείνο που ενδιαφέρει την Κυβέρνηση είναι να αυξηθεί ο αριθμός των πραγματικών δικαιούχων και όχι να κάνουμε επικοινωνιακή πολιτική, ανακοινώνοντας αριθμούς που δεν έχουν καμία σχέση με το αποτέλεσμα. Εάν στην πορεία υπάρξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, ασφαλώς, θα κοιτάξουμε να δούμε με ποιο τρόπο θα ενισχυθεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Και εμείς ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει τώρα ο κ. Γιακουμάτος, ο ερωτών Βουλευτής, για τρία λεπτά.

(DP)


(1SM)
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Δεν μπορώ να παρακολουθήσω μια σαράφικη λογιστική που λέει ότι έχω επτακόσιες πενήντα χιλιάδες κοινωνικούς τουρίστες. Ποιοι είναι αυτοί; Χαμηλόμισθοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, φτωχοί, πλέρια φτωχοί. Επειδή πέρυσι πήγαν πεντακόσιοι τόσοι, όταν θα πάνε δηλαδή πεντακόσιοι πενήντα, δεν θα είναι πάλι λιγότεροι; Αυτή είναι μια λογιστική την οποία έκανε το Διοικητικό Συμβούλιο του Ο.Ε.Ε. το οποίο ελέγχετε απόλυτα. Και αν δεν το ελέγχετε, βγάλτε το ΦΕΚ να δείτε ότι την αρμοδιότητα του Οργανισμού Εργατικής Εστίας την έχει ο Υπουργός. Άρα, μην μου λέτε ότι έτσι είπε και μας διαβάσατε το αναγνωστάρι του Διοικητικού Συμβουλίου και του Προέδρου που διορίσατε εσείς και το συμβούλιο.
Ρωτάω, λοιπόν. Δεν είναι μεγάλη η αγανάκτηση, όταν από τη μια μεριά δίνουμε κουπόνι στον άνεργο 65 ευρώ κουβεντιάζοντας με τους επιχειρηματίες των σούπερ μάρκετ, από την άλλη να κόβουμε τον κοινωνικό τουρισμό; Δηλαδή, τι κόβουμε; Σε αυτόν που δεν έχει δουλειά, που δεν έχει λεφτά και που έχει μια δυνατότητα να κάνει επτά μέρες κοινωνικό τουρισμό με φτωχό αντίτιμο από την Εργατική Εστία ερχόμαστε και του το κόβουμε. Δεν υπάρχει διγλωσσία; Ποιο είναι το πρόγραμμα της Κυβέρνησης; Θα έλεγα δε ναι, να κόψουμε και τα μπάνια του λαού. Δηλαδή, το νέο ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα βάζει με το παλιό ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν είναι δικό μου αυτό. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε «κάτω τα χέρια από τα μπάνια του λαού» και έρχεται σήμερα το νέο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τα διαλύει.
Και δεν κάνει αυτό μόνο. Έχω και την καταγγελία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας των Ξενοδόχων, που θα την καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής, που λένε ότι κάνει και μεγάλη ζημιά διότι πάνε επτακόσιες πενήντα χιλιάδες φτωχοί να κάνουν ένα μπανάκι και αφήνουν και στην τοπική κοινωνία. Πού πάνε; Πάνε στα πέντε αστέρων ξενοδοχεία, στο Χίλτον και στη Μεγάλη Βρετάνια; Πάνε στα ενοικιαζόμενα δωμάτια, στα φθηνά ξενοδοχεία και γίνεται στην τοπική κοινωνία, κύριε Πρόεδρε, τζίρος. Πώς θα γίνει ανάπτυξη; Πόσα λεφτά θα χάσουμε από αυτή την απόφαση που πήρε η Εργατική Εστία;
Και το λέω αυτό γιατί; Θα πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι σήμερα, που δεν έχει πού την κεφαλή κλίναι ο εργαζόμενος, δεν μπορείς από τη μια υποκριτικά να του δώσεις κουπόνι και από την άλλη να του κόβεις τον κοινωνικό τουρισμό των επτά ημερών.
Εγώ θα δεχόμουν λόγω της οικονομικής κρίσης, να πληρώσει ο εργάτης –ποτέ δεν πληρώνουν οι έχοντες και κατέχοντες- να πληρώσει ο μη κατέχων. Όμως τα χρήματα αυτά δεν ανήκουν στον κρατικό προϋπολογισμό. Δεν είναι χρήματα του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας. Δεν είναι της γενικής Κυβέρνησης χρήματα. Είναι χρήματα που μπαίνουν στην άκρη από κρατήσεις εργαζομένων και εργοδοτών. Πώς, λοιπόν, έρχεσαι εσύ –ούτε για λόγους οικονομίας, αφού δεν σε ωφελεί- και κόβεις τα μπάνια; Η μία ελπίδα που του έχει μείνει είναι να πάει επτά μέρες με τη γριούλα του ο άλλος διακοπές. Και έρχεται η σοσιαλιστική Κυβέρνηση, ο Ρομπέν των Δασών το ΠΑΣΟΚ και από τη μία λέει στον εργαζόμενο να του μοιράσει κουπονάκι να φάει και από την άλλη του λέει ότι δεν θα πας ούτε μια ώρα διακοπές.
Αυτές οι αλχημείες, κύριε Υπουργέ, ότι από τις επτακόσιες πενήντα κάνουν χρήση οι πεντακόσιες πενήντα χιλιάδες και τώρα το κάνετε πεντακόσιες πενήντα για να κάνουν χρήση οι τριακόσιες πενήντα χιλιάδες είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλια. Εγώ αγωνίστηκα γι’ αυτό το πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα που το παρέλαβα από το σοσιαλιστικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τριακόσιες πενήντα χιλιάδες κοινωνικούς τουρίστες και το πήγα επτακόσιες πενήντα χιλιάδες χωρίς να επιβαρύνω την Κυβέρνηση ούτε ένα ευρώ. Δεν μπορείτε σήμερα να το κόβετε και δεν μπορείτε να μιλάτε για το λαό γιατί είσθε απέναντι, ειδικά στα χαμηλά στρώματα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Το λόγο τώρα έχει ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Γεώργιος Κουτρουμάνης να δευτερολογήσει για τρία λεπτά.
Ορίστε κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δεν μπορείτε, κύριε Γιακουμάτο, να μιλάτε έτσι για μια Κυβέρνηση που το πρώτο νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή ήταν η ενίσχυση των οικονομικά αδύνατων…
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Και η Φρειδερίκη έδωσε πιο πολλά στις άπορες κορασίδες.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Δυόμισι εκατομμύρια χαμηλοσυνταξιούχοι, άνεργοι, οικογενειάρχες με χαμηλά εισοδήματα πήραν μια έκτακτη οικονομική ενίσχυση. Δεν λύσαμε το πρόβλημα των φτωχών στην Ελλάδα, αλλά είχαμε τη δυνατότητα –και το κάναμε- να υλοποιήσουμε ένα πρόγραμμα που δεν έχει γίνει ποτέ ξανά σε αυτή τη χώρα.
Δεύτερον, όταν εμείς μιλούμε για ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης για τους ανέργους είναι κάτι που νομίζουμε ότι ωφελεί τους τετρακόσιους πενήντα χιλιάδες ανέργους. Εάν εσείς υποτιμάτε το γεγονός ότι μπορεί κάποιος να έχει μέσα από αυτό το πρόγραμμα 60, 70 ή 100 ευρώ, να έχει μειωμένο εισιτήριο κατά 50% για τη μεταφορά, είναι δικό σας θέμα.

(DE)
(2DP)
Εμείς, όμως, θα εξαντλήσουμε όλα τα μέσα, για να υπάρχει δυνατότητα ενίσχυσης του εισοδήματος για ευπαθείς ομάδες, όπως είναι οι άνεργοι.
Είπατε για τον Οργανισμό Εργατικής Εστίας. Ξεχάσατε, όμως κάτι πολύ σημαντικό που σας αφορά, ως κυβέρνηση. Ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας έχει έσοδα από τους εργαζόμενους και από τις επιχειρήσεις, 0,35% και 0,35%, αυτή είναι η εισφορά. Αυτά τα χρήματα τα εισπράττει το Ι.Κ.Α. και τα αποδίδει στον Οργανισμό Εργατικής Εστίας. Αποδίδει στον Ο.Α.Ε.Δ. τα άλλα που χρωστάει.
Όμως, ως κυβέρνηση, αφήσατε ένα χρέος στην Εργατική Εστία 650 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία δεν απέδωσε το Ι.Κ.Α., αφήσατε ένα χρέος στον Ο.Α.Ε.Δ. 6,2 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία δεν απέδωσε το Ι.Κ.Α., με αποτέλεσμα να μη μπορούν αυτοί οι οργανισμοί σήμερα να ασκήσουν πολιτική. Αυτή είναι η πραγματικότητα και έρχεστε τώρα και λέτε «γιατί μειώνετε αυτό». Είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησής σας για τα χρέη που αφήσατε σε αυτούς τους οργανισμούς.
Και εμείς, βέβαια, δεν έχουμε καμία πρόθεση να μειώσουμε τον κοινωνικό τουρισμό επί της ουσίας.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Τον μειώσατε, 300.000.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Μειώνουμε…
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Πώς δεν τον μειώσατε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Όσον αφορά το επικοινωνιακό κομμάτι, που το κάνατε πέρυσι σημαία, επτακόσιες τριάντα χιλιάδες…
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Επί των ημερών μου…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Δεν υπήρξαν επτακόσιες τριάντα χιλιάδες δικαιούχοι. Υπάρχουν τετρακόσιες ενενήντα χιλιάδες δικαιούχοι. Το φετινό πρόγραμμα είναι πεντακόσιες πενήντα χιλιάδες και βέβαια, εφόσον διασφαλισθούν επιπλέον πόροι, γιατί δε μπορούμε να εξαγγέλλουμε προγράμματα χωρίς να διασφαλίζουμε τους πόρους, θα ενισχύσουμε το Πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού, έτσι ώστε να ενισχυθούν αντίστοιχα και οι επιχειρήσεις σε μία περίοδο κρίσης.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Και εμείς σας ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου της πρότασης νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης: «Διασφάλιση των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων και διεύρυνση των ασφαλιστικών-συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση αυτή εμπίπτει στους περιορισμούς της παραγράφου 3 του άρθρου 73 του Συντάγματος. Θέλω να υπενθυμίσω στους κυρίους συναδέλφους ότι, σύμφωνα με τη διάταξη αυτή του άρθρου 73 παράγραφος 3, δεν εισάγεται για συζήτηση η πρόταση νόμου, εφόσον συνεπάγεται εις βάρος του δημοσίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου δαπάνες ή ελάττωση εσόδων ή της περιουσίας τους, για να δοθεί μισθός ή σύνταξη ή γενικά όφελος σε κάποιο πρόσωπο.
Πρέπει να σας πω, όμως, ότι η πρακτική την οποία ακολουθούμε όλα αυτά τα χρόνια είναι να συζητούμε αυτές τις προτάσεις νόμου, χωρίς να προχωρούμε σε ψηφοφορία. Τις εισάγουμε, γιατί έτσι δίνεται η δυνατότητα με τη συζήτηση στη Βουλή, στα Κόμματα, σε όλους τους Βουλευτές, αλλά και στην Κυβέρνηση να πάρουν θέση σε σοβαρά ζητήματα στα οποία αναφέρονται και επιχειρούν να ρυθμίσουν οι προτάσεις νόμου, όπως κάνει και η παρούσα.
Από μέρος του ΛΑ.Ο.Σ. ορίζεται Ειδικός Αγορητής ο Βουλευτής κ. Βελόπουλος Κυριάκος και από τον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς ορίζεται Ειδικός Αγορητής ο Βουλευτής κ. Μιχάλης Κριτσωτάκης και Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο Βουλευτής κ. Βασίλειος Μουλόπουλος.
Το λόγο έχει τώρα ο Εισηγητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γεώργιος Μαυρίκος για δεκαπέντε λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Βουλευτές, θεωρούμε ότι οι ρυθμίσεις του άρθρου 73 του Συντάγματος τελικά ευνουχίζουν, περιορίζουν και αναιρούν το δικαίωμα του κάθε Κόμματος, όταν είναι στην Αντιπολίτευση, να κάνει προτάσεις νόμου, να καταθέτει, εν πάση περιπτώσει, τις απόψεις του και να απαιτεί να γίνει ουσιαστική συζήτηση γι’ αυτές και να γίνει και ψηφοφορία.
Καμία πρόταση νόμου δεν υπάρχει που να μην έχει κόστος. Και θεωρούμε ότι είναι υποκρισία η επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται χρόνια τώρα από το εκάστοτε Προεδρείο της Βουλής, με βάση το θέσφατο των Κανονισμών και των ρυθμίσεων, που εν τέλει περιορίζει τα δικαιώματα της άσκησης κριτικής και αντιπολίτευσης στην οποιαδήποτε, κάθε φορά, Κυβέρνηση.
(AM)
(2DE)
Μονάχα αν κουβεντιάζουν για «έπεα πτερόεντα» και «περί ανέμων και υδάτων» δεν θα είχε κόστος. Τέτοιες συζητήσεις θέλετε να γίνονται εδώ;
Σ’ ό,τι αφορά το ζήτημα, λοιπόν, της κοινωνικής ασφάλισης και των αποθεματικών των Ταμείων, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, όπως είναι γνωστό, είναι πάντοτε πάνω στα συγκεκριμένα ζητήματα με ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα, αφού αφορούν το σύνολο της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, τους αυτοαπασχολούμενους, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τη φτωχή αγροτιά.
Θεωρούμε ότι είναι ζητήματα ιδιαίτερα σημαντικά και δεν είναι τυχαίο το ότι η Κυβέρνηση κατ’ επανάληψη, ο ίδιος ο Υπουργός Εργασίας, ο κ. Πρωθυπουργός και απ’ αυτό το Βήμα, συνολικά όλο το έμψυχο δυναμικό της Κυβέρνησης επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους, λέγοντας τους ότι η κατάσταση στην κοινωνική ασφάλιση είναι απαράδεκτη και να προετοιμαστούν ψυχολογικά για να δεχθούν λύσεις, ακόμη χειρότερες, ακόμη πιο αντιασφαλιστικές, ακόμα πιο αντεργατικές.
Σ’ αυτήν την επιχείρηση τρομοκράτησης, ιδιαίτερο ρόλο έχουν αναλάβει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Όλες οι αστικές δυνάμεις σ’ αυτόν το νευραλγικό τομέα, πυρ ομαδόν καθημερινά εξαπολύουν σε βάρος της εργατικής τάξης, ιδιαίτερα σε βάρος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου να τους πείσουν ότι είναι μονόδρομος οι αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις, ότι είναι μονόδρομος τα προγράμματα σταθερότητας και ανάπτυξης, ότι είναι μονόδρομος να προβάλουμε τα χέρια μας για να μας περάσει η Κυβέρνηση τις αντιασφαλιστικές χειροπέδες.
Ιδιαίτερα η κρατική τηλεόραση έχει αναδειχθεί σε πρωταθλητή αυτής της συκοφάντησης, αυτής της μεθοδευμένης επιχείρησης ψεύδους. Χθες το βράδυ, είναι χαρακτηριστικό -και νομίζουμε ότι είναι αναγκαίο να το υπογραμμίσουμε- είδαμε την κρατική τηλεόραση στα κεντρικά της δελτία ειδήσεων να προβάλει και να επιχειρηματολογεί ότι οι αγρότες φταίνε για την ακρίβεια, ότι οι αγρότες φταίνε για τις τιμές των προϊόντων στην κεντρική λαχαναγορά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, ότι οι αγρότες φταίνε για την ανεργία, ότι οι αγρότες φταίνε για όλα τα κακά της χώρας.
Εμείς περιοριζόμαστε να τους πούμε «αιδώς Αργείοι». Έλεος, ντροπή! Δεν μπορεί η προπαγάνδα να επιχειρεί να βάλει τα πράγματα με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω.
Σ’ αυτήν την επιχείρηση τρομοκράτησης των εργαζομένων στο θέμα της κοινωνικής ασφάλισης, σημαντικό ρόλο παίζουν εταιρείες δημοσκοπήσεων, η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα δύο κόμματα και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία, όπου όλη αυτή η προσπάθεια συντείνει στον ίδιο ενιαίο παρονομαστή. Θα έλθουν μέτρα βαθιά αντιλαϊκά, βαθιά αντιασφαλιστικά, άρα μην αντιδράτε, μη διεκδικείτε, μην απαιτείτε, μην αντιστέκεστε.
Και επειδή δεν αντιστέκεται η νομενκλατούρα του Συνδικαλιστικού Κινήματος, δεν αντιστέκεται η πλειοψηφία της Γ.Σ.Ε.Ε. και της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., στην ουσία αυτή η προσπάθεια και η μεθόδευση στοχεύει το Π.Α.ΜΕ. - το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο- και τις ταξικές δυνάμεις μέσα στο Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα.
Επίσης, ένα κεντρικό επιχείρημα που προβάλλει η Κυβέρνηση και το προβάλλει ενιαία όλος αυτός ο μηχανισμός που ανέφερα νωρίτερα, είναι «ότι εν πάση περιπτώσει, βρε αδερφέ, ας παρθούν μέτρα, αλλά να είναι δίκαια.» Τι εννοούν με αυτό; Να αποδεχθούν πάλι οι εργαζόμενοι τα αντιασφαλιστικά μέτρα. Ας επιβληθούν –λέει- μέτρα, αλλά να γίνει δίκαιος καταμερισμός των βαρών.
Είναι υποκρισία, είναι φιλομονοπωλιακή πολιτική, είναι μύθος, γιατί δεν φταίμε όλοι για το πρόβλημα που υπάρχει στην κοινωνική ασφάλιση, δεν φταίμε όλοι για τα ελλείμματα. Φταίνε οι κυβερνήσεις, φταίνε τα μονοπώλια, φταίει το κεφάλαιο, φταίει το δημόσιο και σαν εργοδότης κ.λ.π. Σε καμιά περίπτωση δεν φταίνε οι εργαζόμενοι. Οι εργαζόμενοι είναι οι μόνοι που πληρώνουν και φόρους και εισφορές. Άρα, τι θα πει δίκαιη κατανομή των βαρών;

(LM)
(2ΑΜ)
Λένε επίσης, ότι μέσα από το πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης θα προκύψει ανάκαμψη της οικονομίας και άρα, πρέπει να το στηρίξουμε, όπως και τις ρυθμίσεις που περιλαμβάνει αυτό για την κοινωνική ασφάλιση. Επίσης μύθος. Γιατί είναι παραπάνω από βέβαιο ότι και η όποια ανάκαμψη προκύψει θα είναι αναιμική, θα είναι πρόσκαιρη και οι ίδιες οι κρίσεις του καπιταλισμού, οι κυκλικές του κρίσεις, θα είναι παρούσες ανά πάσα στιγμή και σε κάθε περίοδο. Γιατί το ίδιο το σύστημα είναι που έχει τα προβλήματα. Και είναι αγιάτρευτα τα προβλήματα του καπιταλισμού, ο οποίος δεν παίρνει γιατρειά, παρά μονάχα ανατροπή.
Κύριοι Βουλευτές, η πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος δεν είναι μια πρόταση ευκαιριακή. Είναι πιστεύουμε μια πρόταση ιδιαίτερα επίκαιρη, επειδή ακριβώς ο τομέας της κοινωνικής ασφάλισης δέχεται αυτή τη μεγάλη επίθεση. Η Κυβέρνηση ήδη έχει βάλει το εργαλείο του δήθεν διαλόγου που τον αξιοποιεί σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ, συζητώντας με τα στελέχη της στη ΓΣΕΕ, με τα στελέχη της στην ΠΑΣΕΓΕΣ, με τα στελέχη της στη ΓΕΣΑΣΕ, με τα στελέχη της στην ΟΚΕ, με τα στελέχη της παντού, για να νομιμοποιήσει τις αντιλαϊκές της ρυθμίσεις. Τη συζήτηση δηλαδή ανάμεσα στα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., την ονομάζουν διάλογο και επιχειρούν να το εμφανίσουν σαν κολυμβήθρα, προκειμένου να βάλουν σε εφαρμογή τις αντιλαϊκές τους ρυθμίσεις.
Είναι αναγκαία επίσης η πρόταση που καταθέτουμε, γιατί πρέπει να γίνουν αλλαγές. Και το νομοσχέδιο που καταθέτουμε περιέχει αυτές τις αλλαγές, όχι μόνο στον τομέα των αποθεματικών που είναι νευραλγικός τομέας, αλλά συνολικότερα στα ζητήματα της κοινωνικής ασφάλισης. Γιατί σήμερα η επιστημονικοτεχνική επανάσταση, η ραγδαία είσοδος των αποτελεσμάτων της επιστήμης και της τεχνικής στην παραγωγική διαδικασία έχει δώσει μεγάλες δυνατότητες.
Και γεννιέται το ερώτημα: όλες αυτές τις δυνατότητες, ποιος θα τις καρπωθεί; Και μέχρι σήμερα τις καρπώνεται το κεφάλαιο και τα κέρδη, σε βάρος πάντα των εργαζομένων.
Και λένε «μα, είναι λογικό να προτείνετε να μειωθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης;». Βεβαίως, εμείς λέμε ότι είναι αναγκαίο. Γιατί είναι ρεαλιστικό να πάει το όριο ηλικίας στα εβδομήντα και δεν είναι ρεαλιστικό σήμερα, με αυτή την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, με αυτά τα χαρακτηριστικά που λίγο πριν υπογραμμίσαμε, να μην επωφελείται, να μην κερδίζει ο εργαζόμενος; Γιατί είναι πρόοδος να μειώνεται η σύνταξη, είναι πρόοδος και ρεαλιστικό το 70% των συνταξιούχων να παίρνει σύνταξη κάτω από 500 ευρώ και είναι παραλογισμός αυτό που λέει το Κ.Κ.Ε. ότι δεν μπορεί να υπάρχει σύνταξη κάτω από 1.050 με 1.100 ευρώ;
Χρειάζονται λοιπόν αλλαγές. Το ζήτημα είναι προς ποια κατεύθυνση θα γίνουν αυτές οι αλλαγές. Εμείς λέμε ότι η κατεύθυνση πρέπει να είναι συγκεκριμένη και να δίνει απαντήσεις στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών οικογενειών. Και ακόμα οι λύσεις αυτές σε κάθε περίπτωση πρέπει να επιβαρύνουν το κεφάλαιο και όχι την εργατική τάξη.
Σε ό,τι αφορά τα αποθεματικά, υπάρχει ένα έγκλημα διαρκείας, μια λεηλασία. Υπάρχει ένας μεγάλος μύθος που τον έχουν οικοδομήσει χρόνια και οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, μαζί με τα όργανά τους, τα «παπαγαλάκια» τους, τους οργανισμούς που κάθε φορά διορίζουν, μαζί με όλο αυτόν τον ορυμαγδό που αρχικά σημειώσαμε που αποτελεί αυτή την αντεργατική συμμαχία, ότι το πρόβλημα στην κοινωνική ασφάλιση είναι οικονομικό. Μεγάλο παραμύθι, μεγάλο ψέμα, μεγάλη υποκρισία.
Υπάρχουν οικονομικά προβλήματα στην κοινωνική ασφάλιση; Βεβαίως και υπάρχουν οικονομικά προβλήματα, αλλά δεν είναι το πρόβλημα στην κοινωνική ασφάλιση το οικονομικό. Το πρόβλημα είναι καθαρά πολιτικό, ιδεολογικό, είναι ταξικό πρόβλημα, έχει πολιτικά χαρακτηριστικά. Οι λεηλασίες που έγιναν και με τις οικειοθελείς αποχωρήσεις στον Ο.Τ.Ε. και με την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής και με τη μη νομιμοποίηση των οικονομικών μεταναστών, με τις χαριστικές ρυθμίσεις που κάνετε, με τις εισφοροδιαφυγές και την εισφοροκλοπή, με τους χαμηλούς μισθούς, με τη μεγάλη ανεργία, με τα stage, όλα αυτά δεν είναι οικονομικά προβλήματα. Έχουν οικονομικές επιπτώσεις. Είναι πολιτικές, είναι στρατηγικές του κεφαλαίου. Αυτές γεννούν τα αποτελέσματα στην οικονομία. Να γιατί λέμε, λοιπόν, ότι το θέμα δεν είναι οικονομικό, αλλά τα οικονομικά προβλήματα τα γεννά η πολιτική.
(IK)
(2LM)
Και ακόμα σε σχέση με τα οικονομικά δεδομένα, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας, για μας δεν αποτιμώνται όλα σε χρήμα, δεν είναι όλα μετρήσιμα σε χρήμα. Τα ζητήματα δηλαδή της υγείας, της παιδείας, τα θέματα που έχουν να κάνουν με την κοινωνική ασφάλιση, με την υγιεινή στους χώρους εργασίας, με το ότι εκατόν τριάντα ένα εργάτες σκοτώθηκαν στους χώρους εργασίας το 2009, με τα ζητήματα της αντισεισμικής θωράκισης και της αντιπλημμυρικής προστασίας του Λεκανοπεδίου και των αστικών κέντρων δεν είναι ζητήματα που αποτιμώνται σε χρήμα για μας. Για σας όλα είναι χρήματα, όταν είναι να δώσετε για τον κόσμο. Όταν είναι να δώσετε για το κεφάλαιο και τις τράπεζες, σε μια νύχτα βρίσκετε τα 28 δισεκατομμύρια ευρώ.
Από το 1950, λοιπόν, μέχρι το 1975 με το ν. 1611/1950 τα αποθεματικά των ταμείων λεηλατούνταν κατά σειρά ετών με επιτόκια υπολειπόμενα σε μεγάλο βαθμό από τα επιτόκια της εποχής. Το αποτέλεσμα ήταν 58 δισεκατομμύρια οι απώλειες των αποθεματικών της περιόδου –όχι μόνο με δικούς μας υπολογισμούς- από το 1950 μέχρι το 1974. Λεηλατήθηκαν 3,5 δισεκατομμύρια με το μεγάλο κόλπο στο Χρηματιστήριο της περιόδου 1999-2001, με νόμους και του 1992, αλλά και το ν. 2676/1993 και λοιπά και με νόμους αργότερα, επίσης, που επέτρεπαν τον τζόγο των αποθεματικών.
Σήμερα που μιλάμε 5 δισεκατομμύρια αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων είναι τζογαρισμένα στο Χρηματιστήριο. Παράλληλα, το κράτος χρωστά 2 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι το 2000 από την τριμερή χρηματοδότηση. Προσθέστε και την ακίνητη περιουσία, που ενιαία υπολογίζεται σε 31 δισεκατομμύρια. Και κάθε κυβέρνηση επαίρεται ότι αυτή αύξησε τα αποθεματικά, αύξησε τα περιουσιακά, οι μεν και οι δε και λοιπά, κάθε φορά στην κατάστασή της κ.λπ.. Εσείς, κύριε Υφυπουργέ, που είστε εδώ, έχετε δηλώσει και έχετε γράψει, αν δεν κάνω λάθος, ότι από το 2000 μέχρι σήμερα 1,5 δισεκατομμύριο είναι οι απώλειες από το τζογάρισμα στο Χρηματιστήριο των αποθεματικών των ταμείων. Όλη αυτή η κατάσταση, λοιπόν, είναι ζήτημα για μας.
Σε αυτά τα ποσά, που είναι πραγματικά μεγάλα, προσθέστε την εισφοροδιαφυγή του 2008 που είναι 7 δισεκατομμύρια, τα οφειλόμενα των εργοδοτών, που είναι 7,5 δισεκατομμύρια, τα οφειλόμενα του δημοσίου, που είναι 11 δισεκατομμύρια. Αυτά είναι τα νούμερα. Τα αμφισβητείτε; Αυτή είναι η αλήθεια. Δώστε αυτά τα λεφτά και ελάτε μετά να συζητήσουμε και για τα οικονομικά δεδομένα.
Αφήστε, λοιπόν, το παραμύθι με τα οικονομικά προβλήματα. Τα οικονομικά προβλήματα τα γεννούν, τα εμφανίζουν και τα μεγαλοποιούν οι πολιτικές σας. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τα χρήματα αυτά δεν πέφτουν στη θάλασσα, δεν πάνε στο Σαρωνικό. Τα χρήματα αυτά πέφτουν στις τσέπες του κεφαλαίου, πέφτουν και πλουτίζουν και γίνονται θησαυρός στις τσέπες συγκεκριμένων.
Να, γιατί, λοιπόν, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνει επιστροφή όλων των απωλειών των ασφαλιστικών ταμείων από το 1950 μέχρι σήμερα. Υποστηρίζουμε ότι πρέπει να καταργηθεί κάθε διάταξη που επιτρέπει το τζογάρισμα των αποθεματικών σε μετοχές και χρηματοοικονομικά προϊόντα. Υποστηρίζουμε ότι πρέπει να γίνει αξιοποίηση των αποθεματικών των ταμείων με την τοποθέτησή τους μονάχα σε τίτλους του Δημοσίου και με εγγυημένη απόδοση. Υποστηρίζουμε ότι πρέπει σε αυτές τις συνθήκες με αυτή τη λογική της πρότασής μας να μειωθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στα εξήντα και στα πενήντα πέντε και αντίστοιχα στα βαρέα και ανθυγιεινά, γιατί μέσα από αυτήν την πολιτική γίνεται κατορθωτό η σύνταξη να γίνει στο 80% των αποδοχών του τελευταίου μήνα πριν τη συνταξιοδότηση του κάθε εργαζόμενου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Υποστηρίζουμε, επίσης, ότι δεν πρέπει να επιβληθεί καμία πρόσθετη επιβάρυνση, όπως επιχειρεί η Κυβέρνηση και στηρίζει η Αξιωματική Αντιπολίτευση και ότι πρέπει να απαλλαγούν εν τέλει οι εργαζόμενοι από την υποχρέωση να εισφέρουν για τον κλάδο υγείας και πρόνοιας.
Όλα αυτά τα ζητήματα, επειδή ξέρουμε ότι η Κυβέρνηση δεν θα τα αποδεχθεί και με πρόφαση το άρθρο 73 του Συντάγματος κ.λπ. θα αρνηθεί την ψηφοφορία, εμείς καλούμε τους εργαζόμενους να συμμετέχουν -έχουν ένα πρώτο βήμα μπροστά τους- στην απεργία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου και όλων των αγωνιστικών συνδικάτων στις 10 του Φλεβάρη. Αξίζει τον κόπο να τα κάνουν σημαία τους αυτά τα αιτήματα, επειδή πραγματικά απαντούν στις σύγχρονες απαιτήσεις, στις σημερινές ανάγκες των ίδιων και των οικογενειών τους.
Σας ευχαριστώ.
(XS)

(2IK)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Εμείς ευχαριστούμε, κύριε Μαυρίκο.
Το λόγο τώρα έχει η Εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυρία Μαρία Μίχου για δεκαπέντε λεπτά.
ΜΑΡΙΑ ΜΙΧΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για τη διασφάλιση των αποθεματικών των ασφαλιστικών Ταμείων, για τη διερεύνηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων γίνεται σε μία χρονική στιγμή κατά την οποία έχει ξεκινήσει και προχωρά με γοργούς ρυθμούς ο διάλογος για την επίλυση του προβλήματος του ασφαλιστικού συστήματος, το οποίο έχει χαρακτηρίσει ο Πρωθυπουργός μας Γιώργος Παπανδρέου ως εθνικό θέμα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
Η Κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, αλλά και την ευθύνη για ένα βιώσιμο και δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα. Αδιαμφισβήτητα η λύση του ασφαλιστικού προβλήματος γίνεται σε μία χρονική στιγμή υπό το βάρος μίας δύσκολης χρηματοπιστωτικής κρίσης σε διεθνές και εθνικό επίπεδο.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι από μία κρίση κανείς δεν βγαίνει αλώβητος. Έτσι, λοιπόν, επηρεάζει σημαντικά και το ασφαλιστικό μας σύστημα. Σύντομα θα κατατεθεί από την επιτροπή των ειδικών το πόρισμα και θα ακολουθήσει ο πολιτικός διάλογος εντός και εκτός της Βουλής και αμέσως μετά θα ασκηθεί η σχετική νομοθετική πρωτοβουλία μέχρι το τέλος Ιουνίου του 2010.
Πρέπει να υπογραμμιστεί πως το πρόβλημα του ασφαλιστικού συστήματος δημιουργήθηκε από τα εγγενή συστημικά του προβλήματα, αλλά και από τις παραμετρικές του πτυχές, όπως είναι η αδήλωτη εργασία. Επίσης, το πρόβλημα ενέτεινε η προστασία των αλλοδαπών νόμιμων και μη, στους οποίους το ασφαλιστικό και υγειονομικό σύστημα συμπεριφέρεται όπως και στους Έλληνες, εργαζόμενους ασφαλισμένους και αυτό προτίθεται να συνεχίσει να κάνει.
Ως αρχές του νέου συστήματος θέτουμε το δημόσιο και καθολικό του χαρακτήρα, τον εξορθολογισμό του, τη βιωσιμότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Σταθερή πολιτική μας βούληση παραμένει η πρόθεση να μην θιγεί το σημερινό πλαίσιο παροχών προς τους ασφαλισμένους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η προηγουμένη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατόρθωσε μέσα σε πέντε χρόνια να αποδιοργανώσει τα Ταμεία, χρησιμοποιώντας τα αποθεματικά των υγιών Ταμείων, οικονομικά, για να καλυφθούν τα ελλείμματα των άλλων Ταμείων.
Το 2003 παραδώσαμε τα Ασφαλιστικά Ταμεία με 28,1 δισεκατομμύρια, αλλά στην τελευταία πενταετία είχαμε μείωση σε πραγματικές τιμές της περιουσίας σε πολλούς φορείς του ασφαλιστικού μας συστήματος. Μάλιστα, πολλές φορές τα Ταμεία ρευστοποίησαν για να πληρώσουν τις συντάξεις και καλύφθηκαν αρκετές φορές από κρατικές επιχορηγήσεις. Με το σκάνδαλο δε των δομημένων ομολόγων η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιχείρησε να επέμβει στα αποθεματικά των Ταμείων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην αιτιολογική έκθεση της πρότασης νόμου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας αναφέρεται ότι μέσα από τους ν. 2076/1992 επί Νέας Δημοκρατίας και ν. 2676/1999 επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., δόθηκε η δυνατότητα στα Ασφαλιστικά Ταμεία να τοποθετούν ποσοστό των αποθεματικών τους στο Χρηματιστήριο. Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι σύμφωνα με την τότε ισχύουσα νομοθεσία οι ασφαλιστικοί φορείς μπορούσαν να επενδύσουν μέχρι το 23% σε ακίνητα και κινητές αξίες του ποσού που προκύπτει από το συνυπολογισμό των στοιχείων του ενεργητικού με αποφάσεις των διοικητικών τους συμβουλίων.
Πέραν αυτού του προκαθορισμένου ποσού για την οποιαδήποτε επένδυση απαιτείται έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης του Υπουργού Κοινωνικής Ασφάλισης και Εργασίας και του εκάστοτε διοικητή της Τράπεζα και για επενδύσεις σε ομόλογα απαιτείται απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του φορέα.
(BM)

(2XS)
Συμπερασματικά λοιπόν, η αγορά και η πώληση ομολόγων του ελληνικού δημοσίου δεν υπόκεινται στην έγκριση της Κυβέρνησης. Αποτελεί αρμοδιότητα των ασφαλιστικών φορέων. Επομένως, η οποιαδήποτε δυνατότητα πραγματοποίησης επενδύσεων και ρευστοποίησης περιουσιακών στοιχείων παρέχεται αποκλειστικά και μόνο στις αποφάσεις των διοικήσεων, ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του φορέα και τους στόχους που χαράζουν τα διοικητικά συμβούλια. Γνωρίζετε ακόμη ότι οι φορείς της κοινωνικής ασφάλισης είναι αυτόνομοι, αυτοδιοικούμενοι οργανισμοί με διοικήσεις από αιρετούς εκπροσώπους των ασφαλισμένων, των συνταξιούχων, αλλά και των εργοδοτών. Επομένως, θεωρώ ότι με τα άρθρα 3 και 4 της πρότασης νόμου που καταθέτετε ξεκαθαρίζεται και καλύπτεται πλήρως.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γνωστό ότι, προκειμένου να υπάρξει διεύρυνση στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, πρέπει πρώτα να επιλυθούν τα χρόνια προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας και αυτό να καταστεί βιώσιμο. Ακόμη, προβλήματα, όπως είναι η γραφειοκρατία, η πολυδιάσπαση των υπηρεσιών, η αλληλοκάλυψη αρμοδιοτήτων και πολλές φορές η αντιφατική νομοθεσία, πλήττουν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Χρήζουν λοιπόν άμεσης λύσης. Πρόθεση της Κυβέρνησης είναι να διαφυλαχθούν τα ώριμα δικαιώματα όσων έχουν τις προϋποθέσεις, ενώ παράλληλα πρέπει να εξορθολογιστεί το σύστημα με ισονομία και κοινωνική δικαιοσύνη. Στόχος είναι να μην αυξηθούν οι εισφορές, να αυξήσουμε τις συντάξεις, θεσπίζοντας πρωτίστως την ενιαία βασική σύνταξη, παρά τις ιδιαίτερα δύσκολες δημοσιονομικές συνθήκες.
Στα άρθρα 7, 8 και 9 προτείνετε παροχές που πιστεύουμε ότι δεν συμβάλουν στην άρση των αδικιών. Προτείνετε μείωση του ορίου ηλικίας για την απόκτηση δικαιώματος πλήρους σύνταξης. Σήμερα, όπως γνωρίζουμε όλοι, τα όρια αυτά δεν είναι ενιαία για όλους τους εργαζόμενους και σε όλους τους τομείς. Για το Ι.Κ.Α., που αποτελεί τον κυριότερο φορέα της κοινωνικής ασφάλισης, η απόκτηση δικαιώματος σύνταξης κατοχυρώνεται κατά βάση με τη συμπλήρωση 4.500 ημερών ασφάλισης και του εξηκοστού πέμπτου έτους ηλικίας για τους άνδρες και του εξηκοστού για τις γυναίκες ή για πλήρη σύνταξη με τη συμπλήρωση 11.100 ημερών εργασίας, χωρίς όριο ηλικίας. Ακόμα, το ύψος της πλήρους σύνταξης με το νόμο 3029 του 2002 ανέρχεται στο 78% του μέσου όρου των μηνιαίων αποδοχών της τελευταίας πενταετίας πριν τη συνταξιοδότηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά θα ήταν ιδιαίτερη χαρά για όλους μας να μπορούσαμε να βγαίναμε στη σύνταξη με λιγότερα χρόνια εργασίας και να λαμβάναμε υψηλότερες αποδοχές από αυτές που υπάρχουν σήμερα. Δεν μπορεί όμως κανείς να αμφισβητήσει ότι διανύουμε πράγματι δύσκολες εποχές και προσπαθούμε ως Κυβέρνηση να διασφαλίσουμε με κάθε τρόπο τα συμφέροντα των ευαίσθητων κοινωνικά ομάδων. Δεν έχουμε το δικαίωμα να επιβαρύνουμε το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης δημιουργώντας στρατιές απόμαχων πενηντάρηδων που θα τους πληρώνουν τελικά οι επόμενες γενιές, οι οποίες όπως γνωρίζουμε υπολείπονται σημαντικά των συνταξιούχων της χώρας μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση έχει θέσει συγκεκριμένους στόχους για την επίλυση του προβλήματος του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας μας. Στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε την απόλυτη διαφάνεια και αποτελεσματικότητα στη λειτουργία του συστήματος, τους θεσμοθετημένους πόρους του συστήματος με κανόνες ενιαίους και σταθερούς, την ενίσχυση και σωστή αξιοποίηση των πόρων με στόχο την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του συστήματος για τις σημερινές, αλλά και για τις επόμενες γενιές, καθώς και τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών για τη σωστή εξυπηρέτηση των πολιτών. Σε αυτή λοιπόν την κατεύθυνση κινούνται οι προσπάθειες της Κυβέρνησης για την εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος με βαθιές και καθοριστικές αλλαγές και όχι με ημίμετρα. Πιο συγκεκριμένα, προτείνουμε τις κάτωθι δομικές αλλαγές. Θα αναφέρω τις κυριότερες:
Πρώτον, τη θεσμοθέτηση βασικής σύνταξης ως κοινής αφετηρίας για όλες τις κύριες συντάξεις και την ενίσχυση της ανταποδοτικής σχέσης εισφορών-παροχών.

(FT)
(2FT)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς πιστεύουμε ότι προέχει όλων ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα για τις παρούσες και μελλοντικές γενιές.
Η υιοθέτηση της παρούσης πρότασης που φέρνετε σήμερα θα επιβάρυνε τον κρατικό Προϋπολογισμό με υπέρογκες δαπάνες εις βάρος των κοινωνικών και αναπτυξιακών πολιτικών σε ιδιαίτερα δύσκολες δημοσιονομικές συνθήκες που επικρατούν στην ελληνική οικονομία.
Για όσα λοιπόν προανέφερα η συγκεκριμένη πρόταση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Εμείς θεωρούμε ότι η στόχευση πρέπει να είναι στη λύση του προβλήματος του ασφαλιστικού συστήματος. Υπάγεται επίσης, στους περιορισμούς του άρθρου 73 παρ. 3 του Συντάγματος, καθώς προκαλεί υπέρμετρη δημοσιονομική επιβάρυνση στον Προϋπολογισμό.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε την εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυρία Μαρία Μίχου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω βορειοδυτικά θεωρεία μέχρι τα νοτιοδυτικά – είναι ένας μεγάλος αριθμός μαθητών- της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, πενήντα τρεις μαθητές και μαθήτριες και τρεις εκπαιδευτικοί συνοδοί τους από το Α΄ Γενικό Λύκειο Νικαίας Πειραιά.
Καλώς ήλθατε! Η Νίκαια, η μεγάλη πατρίδα.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο κ. Γεράσιμος Γιακουμάτος, εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, έχει το λόγο για 15 λεπτά.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, η συγκεκριμένη πρόταση νόμου υπάγεται βέβαια στους περιορισμούς του άρθρου 73 παρ. 3 του Συντάγματος, καθώς προκαλεί λέει δημοσιονομική επιβάρυνση στον κρατικό Προϋπολογισμό.
Όταν η Νέα Δημοκρατία έφερε την αναθεώρηση του Συντάγματος το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τορπίλισε τη διαδικασία, που θα μπορούσαμε κύριε Παφίλη, να είχαμε φέρει και αυτήν την πρότασή σας σε συζήτηση για να δούμε πώς μπορούσε να προχωρήσει, γιατί πράγματι συλλήβδην απορρίπτει όλες τις προτάσεις της Αντιπολίτευσης και αυτή είναι μία λογική που δεν είναι τουλάχιστον δημοκρατική, να μην πω τίποτε άλλο.
Έρχομαι τώρα στα αποθεματικά των ταμείων, μία πολύ παλιά και μεγάλη αμαρτία. Τι είναι τα αποθεματικά; Είναι ο κουμπαράς, το σεντούκι των ασφαλισμένων, που τις εισφορές τους τις βάζουν στα αποθεματικά, για να μπορούν αύριο να έχουν μία απόδοση και να μπορούν να χρηματοδοτήσουν τις γενεές που έρχονται, για να έχουν σύνταξη τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Είναι δηλαδή η περιουσία των εργαζομένων.
Αυτήν την περιουσία που προέρχεται από τις εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών η Νέα Δημοκρατία τη σεβάστηκε. Και θα αποδείξω γιατί. Και τη σεβάστηκε και την προστάτευσε.
Θέλω να σας προλάβω, γιατί είναι και επίκαιρο με τη χρηματιστηριακή ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, τα πεντέμισι δισεκατομμύρια, τη χθεσινή πομφόλυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., λέγοντας πως η υπόθεση των δομημένων ομολόγων, αποτέλεσμα πράγματι μίας ακραίας συμπεριφοράς, είτε άπληστων golden boys –τα golden boys είναι ένας διεθνής όρος γι’ αυτά τα χρυσά παιδιά, εδώ στην Ελλάδα υπάρχει μία πατέντα, θα μου επιτρέψετε να το πω σε εισαγωγικά «golden τσόγλαν», διότι έκαναν πολύ μεγάλη ζημιά στον τόπο- είτε συμβούλων της αρπακτής, είτε και δόλιων μεθοδεύσεων …
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Γαλάζια ήταν;
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Όχι γκρίζα σαν εσάς.
Για να οικονομήσουν κοράκια της αγοράς και άλλοι ενδεχομένως παράγοντες του ίδιου φυράματος και ο νοών νοείτο.
Θέλω όμως, να είμαι δίκαιος. Ένα πράγμα θέλω να σας πω. Γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ., συνειδητά ή ασυνείδητα, άφησε εκτός περιορισμών τις επενδύσεις σε ομόλογα, με δύο νόμους και το 2002 και το Φεβρουάριο του 2004 με το νόμο Ρέππα πριν φύγει ο Σημίτης; Και όχι μόνο αυτό, αλλά έκανε νόμο το 1999 που έδινε το μοναδικό δικαίωμα στα διοικητικά συμβούλια των ταμείων, χωρίς εμπλοκή του κράτους, να αγοράζουν ανεξέλεγκτα ομόλογα. Είναι νόμος!
Το δεύτερο ερώτημα: Γιατί δεν αντιστάθηκε κανείς από τις αιρετές διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων;

(XF)
(2TR)
Εδώ να δούμε τη ΔΑΚΕ, την ΠΑΣΚΕ και το ΠΑΜΕ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Κανένας δεν ήταν.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Θα σας φέρω τα στοιχεία. Αυτή είναι η αλήθεια.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Στα ταμεία ήταν η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Εντάξει, καταλαβαίνω. Εγώ σας λέω ότι η εκπροσώπηση των ασφαλιστικών ταμείων δεν είναι μόνο ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, είναι και ΠΑΜΕ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Απαγορεύεται η συζήτηση.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Γιατί κανένα από αυτά τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των εκλεγμένων δεν αντιστάθηκε στους Πρινιωτάκηδες και στους υπολοίπους; Κανένας δεν αντιστάθηκε. Ομόφωνες ήταν οι αποφάσεις.
Άρα, πώς γίνεται να έχει ευθύνη η Κυβέρνηση τότε της Νέας Δημοκρατίας όταν με νόμο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., με μόνη απόφαση του διοικητικού συμβουλίου των ασφαλιστικών ταμείων έπαιρναν τα ομόλογα;
Όσον αφορά το δομημένο ομόλογο των 80 εκατομμυρίων ευρώ και εκεί οι συνδικαλιστές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –για να μην κάνετε φασαρία, γιατί είναι δική σας η πρόταση σήμερα- που μετείχαν στο διοικητικό συμβούλιο, είπαν «ναι», ομόφωνα συμφώνησαν να πουλήσουν, είπαν στα golden boys «αγοράστε».
Αυτές οι λεπτομέρειες βέβαια δεν φωτίστηκαν καλά επί Νέας Δημοκρατίας όταν κυβερνούσε δυστυχώς, γιατί η Κυβέρνηση τότε δεχόταν έναν ορυμαγδό επιθέσεων για σκάνδαλα, για μίζες, για προμήθειες. Η αλήθεια, όμως, δεν αναδείχτηκε. Και σήμερα αυτά πληρώνει η Νέα Δημοκρατία. Γιατί η αλήθεια δεν είναι αυτή. Φταίνε εκείνοι που πούλησαν, φταίνε και εκείνοι που αγόρασαν. Θα έπρεπε…
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Όχι όσοι εξέδωσαν;
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Θα έπρεπε να απαγορευτεί εξ’ αρχής η διάθεση του προϊόντος. Επί Νέας Δημοκρατίας, επί των ημερών μας, έγινε ο ν.3586/2007 -δεν είναι κάτι θεωρητικό, υπάρχει νόμος- και μπήκαν επιτέλους για πρώτη φορά περιορισμοί. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, του Κώστα Καραμανλή, αποκάλυψε μετά από ελέγχους της Κεφαλαιαγοράς την παραβατική συμπεριφορά χρηματιστηριακής.
Και εδώ το θέμα είναι ότι συνεχίζετε να κάνετε προβοκάτσια και να ρίχνετε λάσπη. Άκουσα χθες με έκπληξη ότι διεγράφησαν τα χρέη της ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ Χρηματιστηριακής. Αυτό πλανάται στην ελληνική κοινωνία. Αυτό μετέδωσαν και ορισμένα κανάλια. Είναι αλήθεια; Όχι. Δεσμεύτηκε η περιουσία της χρηματιστηριακής επί Νέας Δημοκρατίας και όσον αφορά τα πρόστιμα, υπάρχει ένα διαδικαστικό θέμα που μπορεί να σας το εξηγήσει ο κύριος Υπουργός. Όμως, δεν διαγράφηκαν τα χρέη. Το πρόστιμο δεν διαγράφτηκε. Κι αυτό για να ξεκαθαρίζουμε εδώ μέσα ποιος κοροϊδεύει ποιον, ποιος είναι ο μύθος και ποια είναι η αλήθεια.
Μόλις η Νέα Δημοκρατία διαπίστωσε από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς τη ζημιά στο ΤΕΑΔΥ, διατάχθηκε έλεγχος από τους Επιθεωρητές Εργασίας του Υπουργείου. Ολοκληρώθηκε ταχύτατα το πόρισμα και πήγαν στον εισαγγελέα. Αυτή είναι η αλήθεια.
Τώρα να έρθω στη δική σας πρόταση. Συμφωνώ να πληρώσει το κράτος εκ του ασφαλούς, τα χρωστούμενα από το 1950. Αν γίνει αυτό, φίλοι σύντροφοι από το Κ.Κ.Ε., θα πρέπει ο κρατικός προϋπολογισμός να πάει ολόκληρος στα ασφαλιστικά ταμεία, θα πρέπει να μην πληρώσουμε ποτέ μισθούς, συντάξεις, να μη φτιάξουμε δρόμους, νοσοκομεία, θα πρέπει να τα σταματήσουμε όλα. Ε, αυτή δεν είναι λύση. Για να καλυφθούν αυτά που λέτε χρειάζονται 250 δισεκατομμύρια. Δηλαδή αν τα είχαμε αυτά, θα δίναμε τα 300 δισεκατομμύρια και θα μας τρέχανε οι τοκογλύφοι και οι Γούκοι των διεθνών αγορών. Όμως, δεν έχω ακούσει το Κ.Κ.Ε. να κάνει πρόταση.
Αγαπητοί συνάδελφοι, δέστε τη σελίδα 45 του Προϋπολογισμού: Οι εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών όλης της χώρας είναι 21 δισεκατομμύρια. Οι δαπάνες της Κυβέρνησης για την κοινωνική ασφάλιση –φάρμακο, σύνταξη, υγεία- είναι 46 δισεκατομμύρια. Μεγάλη διαφορά. Και το μειονέκτημα και το πιο τραγικό είναι ότι κάθε χρόνο οι εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών μειώνονται λόγω της ανεργίας, ενώ οι δαπάνες αυξάνονται κατά 5 δισεκατομμύρια. Δέστε τον Προϋπολογισμό. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα, το μεγάλο κενό της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό πρέπει να το δει το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Άκουσα τον κύριο Υπουργό να μιλάει για την εθελουσία έξοδο και ότι θα πάρει λεφτά, 100 εκατομμύρια από τον Ο.Τ.Ε., 600 εκατομμύρια από την Ολυμπιακή. Δεν πήρε κανένας ποτέ. Οι οφειλές του Ο.Τ.Ε., του ΟΣΕ, των τράπεζες ξεπερνάνε τα 4 δισεκατομμύρια. Είναι πραγματικές οφειλές. Και πολλές φορές αναφέρεστε -και ο Υπουργός - στα χρέη των ιδιωτών.



(BA)
(2XF)
Μα, τα χρέη των ιδιωτών προς το ΙΚΑ που είναι γύρω στα 3,5 δις ευρώ. Έχουν πτωχεύσει. Έκανα αγώνα όταν ήμουν στο ΙΚΑ και στο Υπουργείο. Δεν υπάρχουν αυτές οι επιχειρήσεις. Αυτά είναι πλασματικά στοιχεία. Δεν πρόκειται να εισπράξει τίποτε από εκεί η Κυβέρνηση και ας το δει ο κ. Παπακωνσταντίνου αυτό.
Πριν λίγες ημέρες, για να πληρώσει το Ταμείο Πρόνοιας εφάπαξ, πουλήθηκαν 23.000.000 ευρώ αμοιβαία. Και σήμερα τα Ταμεία πουλάνε μετοχές της Εμπορικής Τράπεζας -να πώς χάνονται τα λεφτά- με 4 ευρώ. Όταν εμείς κάναμε την αποκρατικοποίηση της Εμπορικής Τράπεζας, η μετοχή τότε ήταν 25 ευρώ και σήμερα πωλείται 4 ευρώ. Και ξέρετε τότε γιατί αρνήθηκαν να δώσουν τα ταμεία μετοχές της Εμπορικής; Γιατί είχαν πεισμώσει οι συνδικαλιστές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και κατηγορούσαν και έρχονται σήμερα οι ίδιοι οι συνδικαλιστές να πουλάνε με 4 ευρώ τη μετοχή. Ζημιά 170.000.000 ευρώ τώρα, όχι πριν πενήντα χρόνια. Να, γιατί έχει σημασία, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αυτά που λέτε να τα τηρείτε. Διότι άλλα λέγατε προεκλογικά και άλλα λέτε τώρα. Αυτές τις αμαρτίες, το «όχι σε όλα» της μαύρης αντιπολίτευσης που κάνατε στη Νέα Δημοκρατία, τις πληρώνετε και εσείς τώρα, αλλά πάνω απ’ όλα τις πληρώνει ο ελληνικός λαός που δεν χρωστάει τίποτε, δεν φταίει σε τίποτε. Αυτό το «όχι σε όλα» θα πρέπει να αλλάξει κάποτε σε αυτή την Αίθουσα. Όμως, παρατηρώ με μεγάλη μου λύπη ότι ο λύκος και αν γέρασε, περπατησιά δεν άλλαξε. Και αυτό αφορά το ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε αντίθεση με τη Νέα Δημοκρατία, όπου σήμερα το ασφαλιστικό για εμάς δεν είναι θέμα κομματικό, δεν είναι πράσινο, γαλάζιο, κόκκινο ή γκρίζο, είναι ένα μεγάλο εθνικό θέμα, είναι θέμα εθνικής σημασίας. Δεν υποθηκεύει μόνο εμάς, υποθηκεύει τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, υποθηκεύει την εθνική υπόσταση, αν θέλετε, αυτής της χώρας. Εμείς κάνουμε συνέχεια προτάσεις. Έχουμε και εμείς μερίδιο της ευθύνης, όταν το 1992 με το ν.2084 κάνουμε τον ΑΜΚΑ, number social security, κυβέρνησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., κυβερνήσαμε εμείς και πήραμε μία καρτούλα στα χέρια. Τί είναι; Τοπική εφαρμογή. ΑΜΚΑ, κύριοι –και να το ξέρει ο κύριος Υπουργός- δεν σημαίνει ότι κάνω τοπικές εφαρμογές μηχανοργάνωσης στο ΤΕΑΔΥ, ή ΤΥΔΚΥ ή στον ΟΠΑΔ. Αυτό είναι άχρηστο. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι ο Έλληνας πολίτης από την ώρα που γεννιέται, θα παίρνει Αριθμό Κοινωνικής Ασφάλισης, number social security, όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο και με το θάνατο θα φεύγει ο αριθμός. Ό,τι κινείται στην Ελλάδα, οικονομικός μετανάστης ή Έλληνας ή οτιδήποτε, θα έχει αυτό το number και για να μπορούμε κάλλιστα να βλέπουμε και τις σπατάλες, τους εξήντα χιλιάδες νεκρούς συνταξιούχους με 1.000.000.000 το χρόνο επιβάρυνση, να έχουμε όλα τ’ άλλα. Έκανα μία δοκιμαστική μηχανοργάνωση στην Εύβοια το 1992, όταν ήμουν στο ΙΚΑ, και βρήκα, κύριε Ευθυμίου, διαφορά, παροχές σε είδος και σε χρήμα, 40%. Δηλαδή, έπαιρνε το επίδομα τοκετού στην Κύμη, το έπαιρνε και στην Αμάρυνθο. Κάναμε μελέτη τότε, που υπάρχει στο ΙΚΑ, τοπική εφαρμογή. Άρα, λοιπόν, εδώ δεν μιλάμε για τον ΑΜΚΑ για τοπικές εφαρμογές, μιλάμε για πανενθική, αν θέλετε, μηχανοργάνωση. Ούτε δίπλωμα αυτοκινήτου, ούτε ΑΦΜ. Τί είναι αυτά; Αυτά διευκολύνουν τους αετονύχηδες.
Το δεύτερο. Μιλάτε για εισφοροδιαφυγή. Εάν τα μαζέψετε ποτέ, κύριε Παπακωνσταντίνου, να μου τηλεγραφήσετε. Πώς να τα μαζέψει; Στη Θεσσαλονίκη το 1992, που ήμουν στο ΙΚΑ, μία μέτρηση –πήρα τα στοιχεία από την εφορία- έδειξε ότι έκαναν έναρξη επαγγέλματος 5.000 επιχειρήσεις.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Τώρα έχουμε 2010.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Στο ΙΚΑ συγχρόνως εκατόν πενήντα εγγεγραμμένες επιχειρήσεις. Πάει το ΣΔΟΕ, πάει και η αρμόδια υπηρεσία του ΙΚΑ. Ελέγχουν και οι δύο. Πάει ο ένας παίρνει το χαρτζιλίκι, πάει ο άλλος και ξαναπαίρνει το χαρτζιλίκι. Δεν μπορείτε να κάνετε μία Εθνική Επιτροπή αντιμετώπισης της εισφοροδιαφυγής και της φοροδιαφυγής;
(SX)
(2BA)
Κύριε Ευθυμίου, πόσα βγάζει η επιχείρησή σας; Εκατό χιλιάδες. Τι εργαζόμενους έχετε, αφού έχετε 100.000, όπως βλέπω από τα φορολογικά σας; Θα πιάσετε αμέσως τους εργαζόμενους. Δεν το κάνετε. Σας το λέω χρόνια.
Τρίτον, πηγαίνετε να βάλετε φόρους. Ακούω τους «σοφούς» της ασφάλισης.
Δεν μου λέτε, ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι, ότι κάθε χρόνο στην Ελλάδα έχουμε τρεις, τέσσερις χιλιάδες νεκρούς από τροχαία, έχουμε βαριά τραυματίες και χιλιάδες αναπηρίες. Αυτοί όλοι είναι ασφαλισμένοι οπουδήποτε.
Έρχεται το ΙΚΑ, λοιπόν, και διεκδικεί μέσω δικηγόρων είτε με αντιμισθία είτε κατά περίπτωση –μεγάλο φαγοπότι!- από την ασφαλιστική εταιρεία την ιδιωτική να πάρει τα χρήματά του.
Ας μας δηλώσει ο Υπουργός τώρα –να πάρει τηλέφωνο το ΙΚΑ- στον προϋπολογισμό του 2009, του 2008, του 2007, του 2006, του 2005 πόσα έσοδα είχε, πόσα έχει εισπράξει από τα τροχαία και από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Ούτε ευρώ.
Βάλτε, λοιπόν, με το ίδιο κοστολόγιο που πληρώνω εγώ στο αυτοκίνητό μου, να έχω 2% παρακράτηση υπέρ του ασφαλιστικού ταμείου, χωρίς να επιβαρύνουν τον καταναλωτή. Και αυτά τα χρήματα θα πηγαίνουν στην κοινωνική ασφάλιση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και θα παραιτηθούν τα ασφαλιστικά ταμεία από τις αγωγές και τα δικαστήρια. Θα γλυτώσουμε. Ούτε αυτό το κάνετε.
Δυστυχώς ο χρόνος είναι πάρα πολύ λίγος. Θα καταθέσω μόνο έναν πίνακα, κύριε Πρόεδρε, και θα τελειώσω. Δυστυχώς, αυτή είναι η μοίρα των Βουλευτών, να έχουν χρόνο ελάχιστο.
Καταθέτω έναν πίνακα –αυτά που λέω, τα τεκμηριώνω- για να δείτε ότι η Νέα Δημοκρατία δεν μείωσε τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Τα περιφρούρησε, τα προστάτευσε και τα αύξησε. Αναφέρονται, λοιπόν, σε αυτόν τον πίνακα τα εξής: Το 1993 ήταν περίπου 3.000.000.000 δραχμές. Το 2004, 2003, που παραλάβαμε εμείς, ήταν περίπου 21.826.000.000 ευρώ. Το 2008, που παραδώσαμε την εξουσία, ήταν περίπου 29.561.000.000.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Άρα, ποιοι έφαγαν τα λεφτά; Ποιοι δεν χρησιμοποίησαν και δεν διαχειρίστηκαν καλά τα αποθεματικά των ταμείων; Όχι εμείς. Ψάξτε και αναζητήστε το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Γεράσιμος Γιακουμάτος καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Τέλος χρόνου, κύριε Γιακουμάτο.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το οποίο, δυστυχώς, έχει μία διγλωσσία, έχει καλή προπαγάνδα. Εμείς δεν είχαμε, δυστυχώς, προπαγανδιστές ούτε εκπροσώπους που να μας κάνουν όλο αυτό το άσπρο – μαύρο. Και, δυστυχώς, ω του θαύματος, οι θύτες γίνονται θύματα και τα θύματα, θύτες. Αυτή είναι, δυστυχώς, η μοίρα της Νέας Δημοκρατίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Γιακουμάτο, επειδή αναφερθήκατε σε χρώματα, άσπρο – μαύρο πάλι, στο τρικολόρε του ασφαλιστικού είπατε πράσινο, κόκκινο, γαλάζιο και μιλήσατε και για γκρι, δείχνοντας με το χέρι σας -θα το δείτε στο dvd- θα ήθελα να σας πω ότι δεν υπάρχει γκρι χρώμα στην Αίθουσα αυτή.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ.
Ο κ. Κυριάκος Βελόπουλος…
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μπράβο, Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ο κ. Κυριάκος Βελόπουλος, Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ….
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μπράβο, Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Μην κάνετε τον κ. Γιακουμάτο στον ήχο, κύριε Στέργιο.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Ήταν ποιητικό, κύριε Πρόεδρε. Δεν αφορά Κόμμα. Να γραφεί στα Πρακτικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ πολύ. Θα καταγραφεί έτσι.
Ορίστε, κύριε Βελόπουλε, έχετε το λόγο ως Ειδικός Εισηγητής του ΛΑ.Ο.Σ..
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω στον καλό φίλου μου το Γεράσιμο Γιακουμάτο, ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είχε πρόβλημα μόνο στην εκπροσώπηση, αλλά στην πολιτική της συνολικά. Γι’ αυτό και πήγε στις καλένδες του εκλογικού αποτελέσματος.
Δεύτερον, θα ήθελα να του υπενθυμίσω ότι τα golden boys δεν με ενδιαφέρει εμένα αν είναι γαλάζια ή πράσινα, αλλά ποιος τα πληρώνει. Και τα πληρώνει ο ελληνικός λαός. Κι αν το γκρίζο, όπως υπέδειξε χάριν αστείου, δεν ξέρω, αστεϊσμού ή χαριτολογώντας ο φίλος μου ο κ. Γιακουμάτος είναι από εκεί, θα του πω το εξής: Κύριε Γιακουμάτο, γκρίζο είναι το κλίμα στη Νέα Δημοκρατία σήμερα. Και όχι απλά γκρίζο…
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Βελόπουλε, σας παρακαλώ επί του θέματος.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα, επίσης, να πω ότι γκρίζα είναι και η πολιτική των δύο μεγάλων Κομμάτων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Επί του θέματος, κύριε συνάδελφε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό κάνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Τέλος. Ευχαριστώ.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κι εγώ σας ευχαριστώ, αλλά…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεχίστε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Γκρίζα είναι, λοιπόν, και η πολιτική των δύο μεγάλων Κομμάτων υπό την έννοια ότι και στο οικονομικό και στο ασφαλιστικό πεδίο έχουν αποτύχει.
Βέβαια, την αποτυχία αυτή δεν την πληρώνει ούτε η Νέα Δημοκρατία, ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Θα την πληρώσει και πάλι ο ελληνικός λαός. Αυτή είναι μία πραγματικότητα ό,τι και να μου λέτε.
Θα ήθελα να πω στο Κ.Κ.Ε. ότι η πρόταση είναι πάρα πολύ καλή. Το είπα και στην Επιτροπή. Εμένα προσωπικά μου άρεσε. Μου θυμίζει, όμως, αυτή την πρόταση η οποία γίνεται για να γίνεται, διότι δεν υπάρχουν τα λεφτά. Δεν το λέμε εμείς αυτό. Θα μου πείτε, δεν φταίνε οι εργαζόμενοι. Σαφώς δεν φταίνε μόνο οι εργαζόμενοι. Φταίνε και οι εργαζόμενοι. Και να σας πω γιατί φταίνε; Διότι εσάς σας δίνουν 8%, εμάς μας δίνουν 6%, στα υπόλοιπα Κόμματα, τα οποία τα οποία αντιδρούν, στο Συνασπισμό, ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δίνουν 4% και στα δύο μεγαλύτερα Κόμματα δίνουν το 80%. Άρα, φταίνε και οι εργαζόμενοι.
Καμιά φορά το να χαϊδεύουμε τα αφτιά είναι καλή επιλογή για να είμαστε ικανοποιημένοι ότι κάνουμε σωστά τη δουλειά μας και την ιδεολογία μας την υπερασπιζόμαστε. Ας κοιτάξει, όμως, και ο πολίτης τις ευθύνες του. Αυτή η προσπάθεια να εξιδανικεύσουμε τον πολίτη και το καλό που κάνει ο πολίτης, πρέπει να σταματήσει.

(PS)











(2SX)
Θα πω, όμως, και το εξής: Για να δώσεις -επειδή έχω μια δική μου επιχείρηση- πρέπει να έχεις. Αν δεν έχεις, δεν μπορείς να δώσεις. Πολύ εύστοχα ο κ. Γιακουμάτος είπε 46,5 δισεκατομμύρια είναι οι δαπάνες και 21 δισεκατομμύρια οι εισφορές. Άρα, ξεκινάμε με μείον στο ταμείο. Πώς, λοιπόν, να δώσουμε παραπάνω; Άλλο στο πλαίσιο του επιθυμητού, ότι θα ήθελα να το κάνω κι άλλο αν μπορώ να το κάνω. Υπάρχει μια αναντιστοιχία.
Να πω ότι και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία έκαναν το εξής τραγικό: Είχαν κάποια διοικητικά συμβούλια δικά τους. Είναι δεδομένο αυτό, έτσι; Τα διοικητικά συμβούλια ήταν δικά τους. Βέβαια, μετείχαν των διοικητικών συμβουλίων και εκπρόσωποι άλλων κομμάτων. Αγόραζαν με το νόμο του ΄99 χωρίς να έχουν πλαφόν αγοράς ομολόγων. Ό,τι ήθελε έκανε ο καθένας. Έλεγε αγοράζω αυτά, άσχετα αν η τιμή δεν είναι καλή, άσχετα αν έχανε το ταμείο. Δεν τους ενδιέφερε. Αγόραζαν. Κι εδώ είναι η ευθύνη, να δούμε ποιοι ήταν στα μέλη των διοικητικών συμβουλίων. Όχι μόνο ο πρόεδρος ή ο Υπουργός. Γιατί και τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων, κύριοι συνάδελφοι, στα οποία πολλά είναι και μέλη του κόμματός σας –δεν ξέρω αν υπάρχουν, δεν υπάρχουν απ’ ό,τι ξέρω- αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., έλεγαν, ναι, στην αγορά των ομολόγων, των δομημένων -για να μην πω καμία άλλη κουβέντα μέσα στη Βουλή- τα οποία καταχρέωσαν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Άρα λοιπόν, η συνυπευθυνότητα είναι δεδομένη. Όλοι φταίνε.
Πάμε στα επόμενα. Αυτή η πρόταση εμένα μου αρέσει πάρα πολύ. Να γίνει επιτροπή αναστολών με ρυθμίσεις. Είναι μια ορθή επιλογή. Πρέπει κάποια στιγμή να κάνουμε στο ΙΚΑ την επιτροπή αναστολών. Το έχει η Γαλλία. Το έχει η Γερμανία. Υπάρχουν παραδείγματα που μπορούμε να ακολουθήσουμε.
Ειλικρινά, δεν θέλω να ασχοληθώ με την άποψη του Κ.Κ.Ε., «δώστε 1.500 ευρώ στον εργαζόμενο, δώστε 2.000 ευρώ». Εγώ θα δώσω 3.500 ευρώ, για να χαϊδέψω τα αυτιά. Στις επιχειρήσεις τις δικές μου, όμως, αν δώσω 1.500 ευρώ, κύριοι συνάδελφοι, θα αναγκαστώ να απολύσω τρείς υπαλλήλους. Αυτή είναι η αλήθεια. Το ίδιο φαντάζομαι ισχύει και στην Τυποεκδοτική. Δεν μπορεί να τους έχετε με 1.500 ευρώ το μήνα. Δεν βγαίνει η επιχείρηση, όπως δεν βγαίνει και η δική μου επιχείρηση αν δώσω 1.500 ευρώ. Έχω είκοσι εργαζόμενους, αν τους δώσω 1.500 ευρώ οι δέκα θα φύγουν. Αυτή είναι δυστυχώς η αγορά.
Άρα, λοιπόν, όταν προτείνουμε κάτι, να βλέπουμε και τα δικά μας. Όχι άλλα για τους άλλους και για τα δικά μας διαφορετικά. Αυτή είναι η άποψή μας. Εξάλλου το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους -το ανέφερε στην πρότασή σας- δεν μπορεί να έχει άποψη, διότι δεν μπορεί να αντιληφθεί το κόστος της προτάσεως. Εκεί υπάρχει μια αναντιστοιχία. Δεν ξέρουμε πόσο θα κοστίσει.
Βέβαια, επειδή λέμε ότι δεν υπάρχουν λεφτά: Ξέρετε εμένα με ενόχλησε χθες η ιστορία της Κυβερνήσεως, η οποία θριαμβολογούσε ότι μπορέσαμε και δανειστήκαμε, κύριε Υπουργέ.
Ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι, τι τραγικό είναι να χαίρεσαι που δανείζεσαι; Είσαι ένα κράτος χρεοκοπημένο και φθάνει στο σημείο η νέα Κυβέρνηση να ζητωκραυγάζει, να χαίρεται που δανείστηκε, όταν ξέρουμε ότι όλες οι τράπεζες βάζουν διαφημιστικά: «Ελάτε να πάρετε δάνειο, όπως να είναι». Αυτό σημαίνει τι; Αποτυχία του πολιτικού συστήματος να ορθώσει ανάστημα απέναντι σ’ αυτό που ερχόταν. Και τι ερχόταν; Η χρεοκοπία.
Δεν είπαν, όμως, όλη την αλήθεια. Η Κυβέρνηση δεν είπε την αλήθεια. Από τα 25 δισεκατομμύρια του δανείου -το γράφουν οι FINANCIAL TIMES σήμερα, ακούστε τα νούμερα για να καταλάβετε τι κάναμε- μόνο τα 8 δισεκατομμύρια θα πάρει η Ελλάδα, αυξάνοντας έτσι το εξωτερικό χρέος της με άλλα 25 δισεκατομμύρια. Το 70% της έκδοσης το πήραν οι ξένοι, κύριε Ευθυμίου.
Η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα δάνεισε με επιτόκιο 6,2%, το οποίο, μάλιστα, προείσπραξε –γιατί το προεισέπραξε η Κεντρική Τράπεζα- κατευθείαν - αυτό δεν γίνεται πουθενά- τη στιγμή –ακούστε!- που ο τρέχων τόκος για όλα τα κράτη είναι 0,5%. Δηλαδή, πληρώσαμε τόκους έντεκα φορές επάνω. Και το χειρότερο απ’ όλα; Βάσει των συμφωνιών περί ισότητας των κρατών-μελών η σύναψη αυτή παραβιάζει τις συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα έπρεπε να αντιδράσει. Είμαστε ίσες χώρες όλες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θεωρητικά κύριε Υπουργέ. Πώς δανείζεστε με τέτοιους τόκους εσείς; Πώς δανείζεστε με τους επαίσχυντους τόκους, αφού είμαστε ίσα κράτη; Όταν το κράτος το ένα δανείζεται με τόσο, γιατί η Ελλάδα δανείζεται με περισσότερο τόκο; Δεν είμαστε ίσοι και όμοιοι όλοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Αυτό είναι το πρόβλημα της ελληνικής πολιτικής, ότι δεν έχει μάθει να διεκδικεί. Εγώ δεν είμαι εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης –ούτε και αναμφαδόν, υπέρ θα ήμουν, για να ξεκαθαρίζουμε και τα πράγματα- όταν γίνονται τέτοιες επιλογές. Διότι όταν είμαστε ίσοι, είμαστε ίσοι. Αν δεν είμαστε ίσοι, να πούμε ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό ότι δεν είμαστε ίσοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εμείς είμαστε οι πληβείοι και οι άλλοι είναι οι πατρίκιοι ή το αντίστροφο. Να ξέρουμε ποιοι είναι και πού ανήκει ο καθένας.
Συνεχίζω. Έχω μπροστά μου την ΑΥΡΙΑΝΗ της Δευτέρας 26 Μαΐου 1986, κύριοι συνάδελφοι.
Κύριε Ευθυμίου, ξέρετε τι πρωτοσέλιδο έχει;

(AS)

(2PS)
«Αρμέγουν την ΕΡΤ 179 δημοσιογράφοι». Θα το παραδώσω στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κύριοι συνάδελφοι, από το 1986 το έγραφε η «ΑΥΡΙΑΝΗ» και είχε λίστα με ονόματα που έπαιρναν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ μισθούς. Από τότε έχουν περάσει είκοσι τρία χρόνια. Τα ίδια δεν λέμε τώρα; Τα ίδια δε συζητάμε εδώ και είκοσι χρόνια;
Να, λοιπόν, η έλλειψη πολιτικής βούλησης για τα GOLDEN BOYS ή για τα «τρωκτικά» του ελληνικού δημοσίου. Αυτή η μισθοδοσία υπάρχει και στο διαδίκτυο στο blog «ΦΙΜΩΤΡΟ». Τη βρήκα στην «ΑΥΡΙΑΝΗ» του 1986. Τα ίδια πράγματα που λέμε τώρα, τα λέγαμε και τότε. Να, λοιπόν, γιατί δεν κάναμε τίποτα τόσα χρόνια.
Κάνατε και άλλο ένα έγκλημα επίσης, κύριε Υπουργέ. Έγκλημα οικονομικό. Κόψατε τα δελτία Κοινωνικού Τουρισμού. Δεν είναι μόνο κοινωνικό το έγκλημα, εγώ διαφωνώ. Αυτός που θα πάρει το δελτίο Κοινωνικού Τουρισμού, οι δέκα, οι πέντε, οι είκοσι χιλιάδες και θα πάνε σε ένα ξενοδοχείο στη Πάρο, σε ένα νησί, στη Μάνη εν πάση περιπτώσει, στη Μακεδονία θα αφήσει και το χρήμα του εκεί και θα κινηθεί η αγορά. Όταν λοιπόν, κόβουμε το κουπόνι του Κοινωνικού Τουρισμού κόβουμε και τη ροή του χρήματος που θα έπεφτε στην περιοχή. Δεν είναι απλά δηλαδή, ένα κοινωνικό πρόβλημα είναι και οικονομικό.
Αυτά είναι τα πολύ απλά πράγματα που δεν μπορείτε να τα αντιληφθείτε γιατί οι περισσότεροι από εσάς –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- δεν έχετε μπει στην αγορά εργασίας. Δεν έχετε περπατήσει στο πεζοδρόμιο, εν πάση περιπτώσει. Αυτή είναι η διαφορά η δική μας. Εγώ προσωπικά ξέρω, επαναλαμβάνω τί σημαίνει ΙΚΑ, τί σημαίνει ΤΕΒΕ, τί σημαίνει εφορία γιατί αυτή είναι η δουλειά μου, έχω και τις επιχειρήσεις μου.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ)
Άρα, κύριε Υπουργέ μου, ξέρω μερικά πράγματα. Όταν όμως, εμείς εδώ μέσα λογαριάζουμε δίχως τον ξενοδόχο -και ο ξενοδόχος είναι είτε ο εργαζόμενος είτε αυτός που έχει τη μικρή επιχείρηση- σημαίνει ότι λογαριάζουμε με βάση την άσκηση επί χάρτου. Επί χάρτου σχεδιάζουμε.
Και μου άρεσε, κύριε Κουτρουμάνη που εσείς προσωπικά καλέσατε τους ανθρώπους που έχουν επιχειρήσεις και μιλήσατε μαζί τους. Αυτό είναι προς τιμήν σας. Ξέρετε όμως, γιατί το κάνατε, κύριε Κουτρουμάνη; Το κάνατε γιατί είστε άνθρωπος του πεζοδρομίου. Όχι του πεζοδρομίου με την αγοραία έκφραση, αλλά του πεζοδρομίου με την κυριολεκτική έκφραση. Ξέρετε τί σημαίνει αγορά. Πολύ εξ υμών εδώ μέσα, δεν γνωρίζουν.
Θα ήμουν ο τελευταίος που θα ήθελα να είμαι στη καρέκλα σας. Πιστέψτε με. Είναι πολύ δύσκολη η θέση σας και είναι η πραγματικότητα αυτή, όπως δύσκολη είναι και η θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα. Σήμερα, εσείς αντιμετωπίζετε ένα πρόβλημα τριάντα ετών. Άλλοι το φόρτωσαν και το κουβαλάτε στην πλάτη σας εσείς. Αυτή είναι η πραγματικότητα για να μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας.
Εισφοροδιαφυγή 4.700.000.000 ευρώ από διακόσιες χιλιάδες εταιρίες. Δεν λέμε όμως, ότι ο μεγαλύτερος οφειλέτης είναι η Ολυμπιακή. Το είπε ο Υπουργός. Δεν το λέγαμε; Αυτό σημαίνει τί, κύριοι; Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φώναζε «Πετύχαμε την αποκρατικοποίηση της Ολυμπιακής». Έτσι την αγοράζω και εγώ την Ολυμπιακή, έναντι πινακίου φακής.
Τράπεζες όπως ALPHA BANK, ΙΩΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, τις θυμάστε; Όλες οι εισφορές δεν πληρώθηκαν ποτέ. Η προηγούμενη κυβέρνηση χάρισε περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ σε τράπεζες, σε τραπεζίτη. Η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πάλι, χάρισε 1 δισεκατομμύριο ευρώ σε άλλο μεγάλο τραπεζίτη. Ε, αυτά είναι τα χρήματα, κύριοι, που λείπουν από τον κορβανά. Αυτά είναι τα χρέη που χαρίζουμε.
Έρχομαι τώρα στο θέμα της Ολυμπιακής και στο λιμάνι του Πειραιά. Ογδόντα, ενενήντα εκατομμύρια ευρώ είναι η εθελουσία έξοδος των GOLDEN BOYS γιατί περί τέτοιων πρόκειται, δεν είναι εργαζόμενοι. Αν στην Ολυμπιακή ήταν εργαζόμενοι οι κύριοι που εργάζονταν εκεί μέσα, θα πήγαιναν να δουλέψουν στη καινούργια Ολυμπιακή. Προτίμησαν όμως, να πάνε να κάτσουν σπίτι τους οι πιλότοι, κύριε Υπουργέ. Ούτε ένας πιλότος της Ολυμπιακής δεν επέλεξε να εργαστεί. Σαράντα πέντε χρονών βγήκαν στη σύνταξη, κύριε Υπουργέ. Σαράντα πέντε χρονών πιλότοι. Γιατί; Γιατί έπαιρναν 10.000 ευρώ. Αυτή είναι η αλήθεια. Έπαιρναν 10.000 ευρώ μισθό, κύριε Ευθυμίου, και εσείς παίρνετε 7.000 ευρώ μισθό και αναγκάζεστε κάθε μέρα να απολογείστε –βγάλτε την εφορία, βγάλτε τα έξοδα- στον πολίτη ότι παίρνετε πολλά λεφτά. Οι πιλότοι έπαιρναν 10.000 ευρώ, οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία κάτω στο λιμάνι παίρνουν 10.000, 15.000 ευρώ το μήνα είναι. Και αυτοί είναι τα GOLDEN BOYS και δε δουλεύει κανένας τους. Όλοι στην εθελουσία. Γιατί; Γιατί η σύνταξη είναι μεγάλη. Αν θα πάει ο πιλότος της Ολυμπιακής σήμερα να δουλέψει θα πάρει 4.000 ευρώ μισθό. Η σύνταξη είναι 4.500, 5.000 ευρώ. Γιατί να δουλέψει; Σαράντα πέντε χρονών στη σύνταξη.
Εδώ είναι το πρόβλημα. Είμαστε η μοναδική χώρα που έχουμε συνταξιούχους σαράντα πέντε ετών «που να πάρει και να σηκώσει» είτε αυτοί είναι στρατιωτικοί είτε είναι αστυνομικοί, είτε δημόσιοι υπάλληλοι. Σαράντα πέντε ετών συνταξιούχος; Πού το έχουμε δει αυτό; Σε ποια χώρα, κύριοι συνάδελφοι; Δείξτε μου μια χώρα που ο σαρανταπεντάχρονος είναι στη σύνταξη. Ακόμη και στο σοβιετικό καθεστώς στα εξήντα έβγαιναν στη σύνταξη. Εκεί σαφώς, είχε άλλη πρόνοια το κράτος για τα υπόλοιπα θέματα, αλλά στη σύνταξη έβγαιναν στα εξήντα. Αυτό που σας λέω δηλαδή, είναι ότι κάποια στιγμή πρέπει να δούμε την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι δεδομένη.
Εισφοροδιαφυγή. Εγώ θέλω να είμαι ευκρινής και ευδιάκριτος. Να πάρουμε τα πράγματα λοιπόν, με την πραγματική τους διάσταση γιατί τα φορτώνουμε όλα στους Έλληνες εργαζόμενους.

(PE)
(2AS)
Κεφάλαιο «λαθρομετανάστες», κύριοι συνάδελφοι. Ας βάλουμε τα πράγματα για λίγο κάτω, γιατί άλλο είναι να είσαι φιλάνθρωπος και άλλο αφελής. Όλοι είμαστε φιλάνθρωποι. Εγώ μεγάλωσα στη Γερμανία ως μετανάστης. Οι γονείς μου δούλευαν επί χρόνια εκεί ως gastarbeiters, αλλά εν πάση περιπτώσει δεν έχει καμία σημασία αυτό. Το ίδιο και η σύζυγός μου. Γνωρίζουμε τι σημαίνει μετανάστης, αλλά άλλο φιλανθρωπία και άλλο βλακεία.
Ακούστε, λοιπόν, στοιχεία για την εισφοροδιαφυγή και φοροδιαφυγή από την ύπαρξη λαθρομεταναστών. Είναι 10.000.000.000 ετησίως η φοροδιαφυγή. Και δεν το λέει ο Βελόπουλος, αλλά ο Εμπορικός Σύλλογος Πειραιά και ο Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών. Φοροδιαφυγή, ξέρετε από τι; Θέλετε να πάμε μια βόλτα όλοι μαζί εδώ απέναντι στο Σύνταγμα; Έχει κάτι σεντόνια με Louis Vuitton μαϊμούδες τσάντες, με Burberry, με κάποιες μάρκες, οι οποίες είναι ακριβές βέβαια στην αγορά, αλλά τις πουλούν με 10 και 20 ευρώ. Είναι 10.000.000.000 ευρώ η φοροδιαφυγή από τα cd και τις μαϊμούδες, τα cd που είναι, κύριε Καζάκο, το βιος του τραγουδιστή, του στιχουργού, του καλλιτέχνη, ο οποίος αγωνίζεται και κοπιάζει για να βγάλει δύο δραχμές. Εάν υπολογίσετε 10.000.000.000 επί δέκα χρόνια, είναι 100.000.000.000 ευρώ. Αυτό είναι το πρώτο και αναμφισβήτητο γεγονός.
Δεύτερο γεγονός. Εισφοροδιαφυγή. Είναι 5.000.000.000 ευρώ ετησίως οι απώλειες των εισφορών, κύριε Υπουργέ, από τους λαθρομετανάστες. Εάν υπολογίσετε για περίπου επτακόσιες χιλιάδες λαθρομετανάστες που δουλεύουν με μαύρη εργασία 3.000.000.000 το χρόνο επί δέκα χρόνια είναι 30.000.000.000 ευρώ, κύριε Υπουργέ. Αυτή είναι η πραγματικότητα, αλλά φοβάστε να τα πείτε μήπως θεωρηθείτε ρατσιστές και κακοί άνθρωποι. Από πότε η πραγματικότητα είναι κακία και ρατσισμός; Από πότε τα νούμερα τα οποία συζητάμε εδώ είναι a la carte ερμηνεία αυτών που θέλουμε εμείς να πούμε; Όχι, θα τα λέμε όλα.
Πρέπει να λυθεί το πρόβλημα. Θα μου πείτε: «Θα το λύσουμε με τη νομιμοποίηση». Κύριε Υπουργέ, τριακόσιες χιλιάδες μετανάστες είναι νομιμοποιημένοι. Να τους νομιμοποιήσουμε όλους, ένα εκατομμύριο. Μα, όταν η ανεργία πλησιάζει το 18%, πού θα βρουν δουλειά όλοι αυτοί;
Δύο ενδεχόμενα υπάρχουν. Θα δουλέψουν δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε μήνες και μετά θα πάνε στο Ταμείο Ανεργίας, κύριε Υπουργέ. Θα τους πληρώνουν πάλι οι Έλληνες πολίτες, γιατί δεν υπάρχουν δουλειές. Η οικοδομή, όπου εργάζονται οι μετανάστες, έχει τελειώσει, κύριε Υπουργέ, γιατί δεν δώσατε κίνητρα, ώστε να υπάρχει η οικοδομή. Δεν δίνετε κίνητρα, χτυπάτε αυτό ακριβώς το σημείο, που είναι η αναφορά της ελληνικής οικονομίας, η οικοδομή, που γύρω από αυτήν υπάρχουν διακόσια επαγγέλματα.
Ακούστε κάτι που εμένα με προβληματίζει, ένα γεγονός αναμφισβήτητο. Ποιο είναι αυτό; Για να δείτε πόσο τραγική χώρα είμαστε, κύριε Γιακουμάτο, θα σας πω αυτό. Απέναντι πωλούν οι έγχρωμοι την πραμάτεια τους πάνω στα σεντόνια. Το ελληνικό κράτος έχει πατάξει τη φοροδιαφυγή ως προς τι; Πήγε και συνέλαβε μια γυναικούλα που πουλούσε κάστανα στο Βόλο! Το καταλαβαίνετε αυτό; Έχω μπροστά μου την είδηση. Ο Δήμος Βόλου και η Νομαρχία επιβάλουν πρόστιμο 1.000 ευρώ σε βάρος μιας γυναίκας –χθες έγινε αυτό- που έψηνε κάστανα χωρίς άδεια στην κεντρική πλατεία. Απίστευτα πράγματα, κύριοι! Συλλάβαμε τη φοροδιαφυγή, επιβάλλοντας πρόστιμο σε μία κοπέλα που πουλούσε κάστανα για να επιβιώσει. Αυτά είναι τα τραγικά, αυτά είναι που σας εκθέτουν κοινωνικά και εκθέτουν και εμάς τους πολιτικούς, γιατί εμάς βρίζουν όλοι αυτοί.
Θέλω να πω το τραγικότερο όλων. Θα σας πω πώς στήθηκε μια βιομηχανία από εγχωρίους εδώ τυχοδιώκτες, αετονύχηδες, σε συνεργασία με κάποιους μετανάστες. Πόσοι ξέρουν εδώ μέσα ότι, εάν ένας μετανάστης από τη Ρουμανία ή τη Βουλγαρία έλθει στην Ελλάδα και δουλέψει για ένα χρόνο, παίρνει σύνταξη κανονική της Ελλάδος; Το ξέρετε, κύριε Υπουργέ. Εκατόν τριάντα χιλιάδες εργαζόμενοι από Βουλγαρία και Ρουμανία τα επόμενα δύο χρόνια –ας με διαψεύσει ο Υπουργός- θα παίρνουν σύνταξη ελληνική, ενώ δικαιούνται σύνταξη βουλγαρική των 100 ή 150 ευρώ το μήνα.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Πολλά λέτε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πολλά είπα. Θα έρχονται στην Ελλάδα και θα παίρνουν 650 ευρώ με το Ταμείο Αλληλεγγύης μαζί. Κύριε Υπουργέ, έκανα λάθος; Για ένα χρόνο δεν θα δουλέψουν;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Για ένα χρόνο…
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Για ένα χρόνο και θα παίρνουν, αντί για 150 ευρώ που θα έπαιρναν από τη Βουλγαρία, 500 ή 600 ευρώ.
Τι κάνουν, όμως; Δηλώνουν έδρα την Ελλάδα. Έχουν κάποιους δικούς μας αετονύχηδες δικηγοράκους –γιατί, ξέρετε, είναι και τα δικά μας φρούτα ωραία φρούτα- μαζί με κάποιους έξυπνους ανθρώπους εδώ.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, μισό λεπτά.
Οικία, λέει, Μενάνδρου 10 και ο άνθρωπος θα μένει στη Σόφια, αλλά θα παίρνει τη σύνταξη στην Ελλάδα και μέσω τραπέζης στη Σόφια.
Ξέρετε τι σημαίνει εκατόν τριάντα χιλιάδες εργαζόμενοι, κύριε Υπουργέ; Δεν φταίτε εσείς, προς Θεού! Είναι ευρωπαϊκή Οδηγία, συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Καταλάβατε τώρα, κύριοι; Αυτά είναι τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι πρέπει να το προσέξουμε ιδιαίτερα το θέμα αυτό. Εκατόν τριάντα χιλιάδες είναι οι εργαζόμενοι, σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ, κύριε Υπουργέ, από Βουλγαρία και Ρουμανία, από χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Θα ήθελα να πω προς τους φίλους του Κ.Κ.Ε. ότι εγώ στο πλαίσιο του ρομαντισμού, της καλής συμπεριφοράς, εάν θέλετε, απέναντι στους εργαζόμενους συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Βρείτε μου και τα λεφτά, για να ψηφίσω υπέρ σας. Τα λεφτά να μου βρείτε, τίποτε άλλο. Γιατί δεν υπάρχουν λεφτά. Ποιοι φταίνε; Θα γυρίσουμε ανάποδα τον κόσμο, κύριε Καζάκο; Δεν υπάρχει.
(EP)


(2PE)
Κύριε Καζάκο, εξήντα χιλιάδες πεθαμένοι παίρνουν σύνταξη στην Ελλάδα. Εκατόν τριάντα δύο χιλιάδες αναπηρικές συντάξεις, δεν τις πληρώνει ο κ. Ευθυμίου ή το ΠΑ.ΣΟ.Κ….
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Πώς θα γίνει; Άρα…..
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Άρα, έγινε βιομηχανία. Γιατί και ο Έλληνας έμαθε να παίρνει πράγματα που δεν δικαιούται κύριε Καζάκο. Είναι η νοοτροπία η κομματική.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Μην κάνετε διάλογο και ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Με καλή διάθεση, κύριε Πρόεδρε.
Άρα, λοιπόν, πρέπει να κοπούν οι εξήντα χιλιάδες συντάξεις των νεκρών, να κοπούν οι εκατόν τριάντα δύο χιλιάδες αναπηρικές συντάξεις. Είκοσι δύο χιλιάδες άτομα παίρνουν πολεμικές συντάξεις; Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Πού πολεμήσαμε τελευταία φορά; Αν θυμάμαι καλά, το 1974 δώσαμε εκ παραδρομής τα τελευταία. Το ’45 πολέμησαν. Είκοσι δύο χιλιάδες πολεμιστές είχαμε; Θα είχαμε κερδίσει όλους τους πολέμους!
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι τρεις μαθητές και μαθήτριες και ένας συνοδός-καθηγητής από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Αθήνας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Μιχαήλ Κριτσωτάκης.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, το θέμα είναι σοβαρό, αλλά δεν μπορώ να μην πω ότι πράγματι είναι απίστευτα αυτά που μας είπε ο κ. Βελόπουλος για τα κάστανα στο Βόλο, αν κλέβει αυτός που πουλάει κάστανα –απαράδεκτο βέβαια- ή αν κλέβει αυτός που έχει το σεντόνι με τα πράγματα, εδώ απέναντι.
Στο ερώτημα ποιος κλέβει ο μετανάστης ή ο καστανάς, εγώ θα έλεγα ότι κλέβουν οι τράπεζες, οι εφοπλιστές, αυτοί που χρησιμοποιούν τις off-shore, αυτοί που έφαγαν το ’50 τα χρήματα όλα αυτά. Εν πάση περιπτώσει, δεν θα μπερδευτούμε με αυτά τα μικρά ψευτοδιλήμματα, τα οποία δεν «πατάνε» πουθενά.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εκατό δισεκατομμύρια ευρώ είναι…
ΜΙΧΑΗΛ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ: Ακριβώς. Σήμερα συζητάμε κάτι άλλο. Και δεν θα μπερδευτούμε, δεν θα μπούμε σ’ αυτή τη διαμάχη. Γι’ αυτό ξεκινώ απ’ αυτό, για να μην πω γι’ αυτό.
Εμείς, δηλαδή, είχαμε μετανάστες το ’50 και το ’60 και τους στέλναμε στη Γερμανία, δεν είχαμε εδώ ξένους και όλα αυτά τα χρόνια δημιουργήθηκε το πρόβλημα…
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Νόμιμους μετανάστες, όμως, δεν πουλούσαν μαϊμού προϊόντα.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ: Το πρόβλημα δεν το δημιούργησαν αυτοί που λέτε. Οπότε ό,τι και αν λέτε τώρα, νομίζω ότι δεν είναι λογικό.
Ήθελα να πω ότι είναι πολύ σοβαρό και σημαντικό και καλά κάνει που επανακατατίθεται σήμερα το νομοσχέδιο που καταθέτει το Κ.Κ.Ε. στη Βουλή. Να πω ότι σαν νέος Βουλευτής και επειδή είχα την περιέργεια αλλά και προσπαθώντας να δω τι έγινε, πήγα και στην προηγούμενη κατάθεση. Είδα ότι στις 25 Φεβρουαρίου 2009 που κατατέθηκε, έχει πολύ μεγάλη σημασία να διαβάσει κανείς την όλη συζήτηση, αλλά θα μπορούσε κανείς να συνοψίσει λέγοντας τις δυόμιση τελευταίες σειρές που αναφέρονται στο νομοσχέδιο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας διαβάζω από τα πρακτικά: «Αυτή η πρόταση νόμου του Κ.Κ.Ε. δεν θα τεθεί σε ψηφοφορία, διότι εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 73 παρ. 3 του Συντάγματος».
Αυτό θέλω να πω ότι συνιστά ένα μεγάλο έλλειμμα, που αφορά όχι τη μια ή τη δεύτερη από τις παρατάξεις που κυβέρνησαν και κυβερνούν, αλλά όλους μας και τους τριακόσιους και μας χρεώνει όλους και δεν πιστώνει κανέναν, γιατί δεν υπάρχει τίποτα το θετικό.
Δεν μπορεί δηλαδή καμία πλευρά από τις πτέρυγες της Βουλής -πλην της όποιας Κυβέρνησης- να καταθέσει κανένα νομοσχέδιο, και δεν μπορεί κανείς να φέρει κανένα νόμο εδώ και να έχει αποτέλεσμα. Μπορεί να κάνει μέχρι μια συζήτηση και αυτό φαίνεται να μοιάζει και με παραχώρηση, ενώ έπρεπε να είναι δικαίωμα.
Εδώ λοιπόν, θα πω ότι είναι θετικό τουλάχιστον, που κάνουμε αυτή τη συζήτηση, αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή να μην μείνουμε λόγια, ρητορείες κ.λπ., το ότι παραδέχονται όσοι δεν είναι στην Κυβέρνηση, αυτό το γεγονός που είναι μείζον και το οποίο υπερβαίνει και πολλά άλλα.
Θέλω να πω, λοιπόν, ότι κάποια στιγμή –αυτό αφορά και το προεδρείο της Βουλής- πρέπει να το δει αυτό το θέμα και θα πρέπει να έχουμε και μια θετική εξέλιξη.
Να πω ακόμα, ότι εκτός από τον υπολογισμό των εξαφανισθέντων, των κλαπέντων -πείτε όπως θέλετε- ας δούμε και τη διαχρονική εξέλιξη της τεχνολογίας, την τεράστια αύξηση της παραγωγικότητας και την αντίστοιχη αύξηση που θα έπρεπε να υπάρχει των μισθών, των παροχών, των κοινωνικών και οικονομικών και τη μείωση του ωραρίου εργασίας, των χρόνων που απαιτούνται για τη συνταξιοδότηση και κατά συνέπεια των ορίων ηλικίας. Αντ’ αυτού τι έχουμε; Το αντίθετο που σημαίνει ότι κάτι παρήχθη.

(GH)


(2EP)
Και έχω πει για το παράδειγμα εκείνου του τσαγκάρη που σε ένα μεροκάματο έβγαζε ένα ζευγάρι παπούτσια, ενώ σήμερα μια μηχανή με έναν εργάτη ή με δύο εργάτες μπορεί να βγάζει χίλια κ.λπ.. Αυτή η υπεραξία, ο πλούτος που παρήχθη όλα αυτά τα χρόνια, που πήγε; Για να μην λέμε μόνο πού πήγαν τα χρήματα από τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Ποιος τα παρήγαγε και ποιος τα επωφελήθηκε; Αυτό το λέω, όχι για να κάνω μία λογιστική αποτίμηση, αλλά για να κάνω μία κοινωνική καταρχήν και μία πολιτική κατά δεύτερον αποτίμηση, του τι έγινε όλες αυτές τις δεκαετίες και για το δίκαιο του συστήματος και το ποιος χρωστάει σε ποιον σε αυτήν τη χώρα.
Λέει η Κυβέρνηση –και νομίζω ότι θα πρέπει να το συζητήσουμε και αυτό- ότι αυξάνει το προσδόκιμο της ηλικίας –και αυτό είναι αλήθεια- άρα, πρέπει να αυξηθεί και ο χρόνος εργασίας και τα όρια της ηλικίας για να μπορεί κάποιος να πάρει σύνταξη.
Νομίζω ότι δεν είναι έτσι. Διότι εάν πάρουμε το προηγούμενο που είπα, δηλαδή την αύξηση της παραγωγικότητας, τα τεράστια άλματα που έχει κάνει από την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης μέχρι σήμερα, και κάνουμε μία αποτίμηση, αυτό δεν είναι ούτε κοινωνικά σωστό, αλλά ούτε και πολιτικά, ακόμα και λογιστικά αν το δει κανείς.
Τα 250 δισεκατομμύρια που λέει ο κ. Γιακουμάτος, είναι το χρέος που δεν μπορούμε να το δώσουμε. Και πραγματικά, δεν μπορούμε σήμερα να δώσουμε, δεν έχουμε στα Ταμεία μας ένα τέτοιο ποσό για να το επιστρέψουμε. Αλλά έμμεσα, προσπαθώντας να αποποιηθεί των ευθυνών του συστήματος, αν θέλετε, και της άρχουσας τάξης, ο κ. Γιακουμάτος, παραδέχεται ότι το χρέος αυτό είναι τεράστιο. Και θα πω ότι πρέπει να το αποτιμήσουμε και κοινωνικά και πολιτικά. Ποιος πλήρωσε και ποιος απολάμβανε όλα αυτά τα χρόνια και ποιος απολαμβάνει και σήμερα; Έγινε της αναλήψεως κυριολεκτικά! Και θα πω ότι επωφελήθηκαν κάποιοι και έγιναν πλούσιοι ή πλουσιότεροι, αλλά και κάποιοι έχουν δώσει ιδρώτα και αίμα και αυτό πρέπει να αποτιμηθεί.
Επίσης, αυτή η λογική της Νέας Δημοκρατίας, που λέει ότι επειδή σου χρωστάω πολλά, δεν σου δίνω τίποτα, νομίζω ότι είναι παράλογη. Δεν νομίζω ότι θα το έκανε ποτέ ο κ. Γιακουμάτος, σε έναν δικό του οφειλέτη. Σε κάποιον που του χρωστά, θα του έλεγε: «Δώσε μου τα εδώ».
Τέλος, να πω για την κατάργηση των επισφαλών σχέσεων εργασίας, που είχαμε και ένα νομοσχέδιο που κατατέθηκε προχθές, μάλλον δόθηκε στη δημοσιότητα για διαβούλευση, ότι μικρή προσπάθεια κάνει για να κάνει μικροβελτιώσεις, αλλά παράλληλα διατηρεί και μονιμοποιεί το εργασιακό μεσαίωνα, που προεκλογικά μόνο ενόχλησε τον κύριο Πρωθυπουργό, γιατί τώρα δεν τον άκουσα να πει ότι αυτό συνεχίζεται. Και δεν άκουσα καθόλου να πει ότι έστω κάνω σήμερα μικροδιορθώσεις, μπαλωματάκια, αλλά αύριο θα κάνω κάτι διαφορετικό για να αλλάξω αυτή την κατάσταση. Άρα, προεκλογικά ειπώθηκαν σωστά πράγματα, ενώ τώρα δεν λέγονται αυτά που πρέπει.
Θα έλεγα ότι αυτό που πρέπει να δούμε σήμερα είναι όχι μόνο άλλη πολιτική στα εργασιακά, άλλη πολιτική στο ασφαλιστικό, αλλά άλλη πολιτική παντού και στα ζητήματα της οικονομίας και της αντιμετώπισης της κρίσης, αλλά και στα ζητήματα της άμυνας, όπου θα πρέπει να δούμε προτάσεις που υπάρχουν, γιατί είμαστε από τις πρώτες χώρες στον κόσμο, ενώ δεν είμαστε η μεγαλύτερη και ισχυρότερη οικονομικά, σε αυτά που καταναλώνουμε για τις «αμυντικές» δαπάνες, διότι νομίζω ότι είναι για εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων. Θα έπρεπε δε να πάμε ακόμη μέχρι και την εξωτερική πολιτική, όπου θα έπρεπε να διαπραγματευόμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, λέγοντας άλλα πράγματα, αντί να δεχόμαστε το Σύμφωνο Σταθερότητας, να λέγαμε δηλαδή τι θα έπρεπε να κάνουμε.
Τώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων, θα πω ότι από το ’50 μέχρι και σήμερα είναι κοινό μυστικό ότι έχουν υποστεί μία συνεχή λεηλασία λόγω των πολιτικών των εκάστοτε κυβερνήσεων, όλων σχεδόν που πέρασαν σ' αυτό το διάστημα. Η μεγάλη αφαίμαξη ξεκίνησε το ’50 και για σαράντα χρόνια με την αναγκαστική κρατική διαχείριση με μειωμένες έως μηδενικές αποδόσεις, η κινητή περιουσία των Ταμείων μειώθηκε δραματικά.
Νομίζω ότι δεν κομίζω γλαύκα, αλλά αυτά πρέπει να ειπωθούν σήμερα. Θα τα πω, όμως, περιληπτικά, για να μπω πιο συγκεκριμένα σε κάποιες προτάσεις που πρέπει κανείς να αναφερθεί, γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο πολιτικές εδώ μέσα. Η μία που δέχεται ότι υπάρχει ένα πρόβλημα και ένα χρέος και η άλλη που λέει ότι υπάρχει ένα πρόβλημα, αλλά θα ξαναδημιουργηθεί, να κερδίζουν εκείνοι που ωφελήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια και να ξαναπληρώσουν εκείνοι που ξαναπλήρωσαν τα προηγούμενα χρόνια. Υπάρχουν, όμως, ίσως και διαφορές σ' αυτό. Και καλό είναι να τις κουβεντιάζουμε.
Η συνέχεια, λοιπόν, ήταν η δυνατότητα που δόθηκε για την αγορά μετοχών από την οποία τα Ασφαλιστικά Ταμεία έχασαν επίσης τεράστια ποσά από τα διαθέσιμά τους με τις χρηματιστηριακές κρίσεις και το ’99, αλλά και από την τωρινή.
(XA)
(2GH)
Παράλληλα, τεράστιες ήταν οι απώλειες που είχαν τα ασφαλιστικά ταμεία από την τοποθέτησή τους το 2005-2006 στα δομημένα ομόλογα. Και αυτό που ήταν σκάνδαλο δεν ήταν το πώς τα τοποθέτησαν αλλά ότι διαχρονικά διαχειρίζονται αυτά τα χρήματα με τέτοιον τρόπο που είτε δεν αποδίδουν αυτά που έπρεπε να αποδώσουν είτε τα τζογάρουν με αποτέλεσμα να χάνουν οι εργαζόμενοι τελικά.
Να πω ακόμη, ότι στην πρόταση νόμου που συζητάμε μπαίνουν και γενικότερα ζητήματα του ασφαλιστικού και μας δίνεται η ευκαιρία να επαναλάβουμε ότι για εμάς η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος είναι συνδεδεμένη με την ανάπτυξη, την πλήρη απασχόληση και την προοδευτική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος. Αυτή η τριπλή μεταρρύθμιση –αν μπορεί κανείς να την πει έτσι- πρέπει να προχωρήσει παράλληλα και απαιτεί μία άλλη πολιτική. Είναι ένα σύστημα το οποίο θα εγγυάται σε όλους ανεξαίρετα τους πολίτες ίσες ευκαιρίες και συνθήκες διαβίωσης με ασφάλεια και αξιοκρατία, ένα σύστημα που θα έχει βασικές συντεταγμένες την καθολικότητα και το δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών, τον αναδιανεμητικό ρόλο των παροχών και την αποκέντρωση των λειτουργιών, την ενεργό κριτική συμμετοχή στη χρηματοδότησή του.
Το θέμα της αξιοποίησης των αποθεματικών και η επιστροφή των λεηλατηθέντων από τα ασφαλιστικά ταμεία εμείς το εντάσσουμε μέσα στο κομμάτι που αφορά τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος. Η χρηματοδότηση αυτή είναι θέμα κατ’ εξοχήν πολιτικό και ταξικό και έχει να κάνει με τις προτάσεις της Αριστεράς, των συνδικάτων και των κινημάτων των κοινωνικών, για πολιτικές ριζικής αναδιανομής των δικαιωμάτων και των εισοδημάτων υπέρ των εκμεταλλευόμενων τάξεων και των στρωμάτων της κοινωνίας.
Για την αντιμετώπιση του κεντρικού προβλήματος της υποχρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης και της αναπλήρωσης των λεηλατηθέντων διαχρονικά και των αποθεματικών όλων από τις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις, τις τράπεζες και από κάθε λογής κερδοσκόπους εμείς προτείνουμε τα εξής:
Πρώτον, να θεσπιστεί η υποχρεωτική τριμερής χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης για τον κλάδο της κύριας σύνταξης και τον κλάδο της υγείας για το σύνολο των ασφαλισμένων με την αναλογία την γνωστή, 2, 3 και 4/9 από τους εργαζόμενους στον κρατικό προϋπολογισμό και τους εργοδότες.
Δεύτερον, να αξιοποιηθούν τα διαθέσιμα και η ακίνητη περιουσία των ασφαλιστικών οργανισμών με βάση κριτήρια ασφαλούς και εγγυημένης απόδοσης μακριά από τη λογική του χρηματιστηριακού ή κάθε άλλου τζόγου καθώς και κάτω από την αναγκαστική κρατική διαχείριση.
Τρίτον, πρέπει να γίνει η είσπραξη των πόρων που διαφεύγουν ή υποκλέπτονται. Και εδώ θα ήθελα να πω ότι οι διακηρύξεις που κάθε κυβέρνηση, κάθε χώρα κάνει είναι πανομοιότυπες όπως ακριβώς και το αποτέλεσμα το οποίο είναι μηδενικό ή μικρό.
Τέταρτον, η αποπληρωμή των χρεών τόσο του κράτους όσο και των ιδιωτών προς την κοινωνική ασφάλιση. Αυτό είναι ένα ζήτημα πολιτικής και ηθικής προτεραιότητας.
Πέμπτον, σταδιακή επιστροφή των απωλειών που έχουν υποστεί τα ταμεία της κοινωνικής ασφάλισης εξαιτίας της διαχρονικής λεηλασίας τους από τις κυβερνήσεις, τις τράπεζες και από κάθε κερδοσκοπία.
Έκτον, χρειάζονται νέοι πόροι από τη φορολογία του κεφαλαίου. Η δημόσια και κοινωνική ασφάλιση θα πρέπει να στηριχθεί και με νέους πόρους αφενός για να καλυφθούν σταδιακά οι απώλειες των αποθεματικών της από τη διαχρονική λεηλασία τους, αφετέρου για να αυξηθούν δραστικά οι συντάξεις και κυρίως οι κατώτερες καθώς και για να αναβαθμιστούν οι παροχές των κλάδων υγείας.
Οι νέοι πόροι θα πρέπει να προέλθουν από τη φορολογία του κεφαλαίου και όσων επωφελήθηκαν από αυτή τη διαχρονική λεηλασία που λέγαμε. Συγκεκριμένα, θα προέλθουν από:
Πρώτον, τη φορολόγηση των μερισμάτων, από μετοχές και άλλες κινητές αξίες. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωζώνης που δεν φορολογεί τα εισοδήματα φυσικών προσώπων που προέρχονται από μερίσματα μετοχών και άλλες κινητές αξίες. Οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης επιβάλλουν συντελεστή φορολογίας στα εισοδήματα κεφαλαίου, που κυμαίνεται από 15% έως 48%, παρακαλώ.
Δεύτερον, τη σημαντική αύξηση της ειδικής φορολογίας που επιβάλλεται στις συναλλαγές μετοχών στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών η οποία έχει μειωθεί στο 3‰ από 6‰ που ήταν παλαιότερα.
Το 50% των προστίμων που επιβάλλονται για φοροδιαφυγή κατά τους φορολογικούς ελέγχους των επιχειρήσεων.
Το 50% των προστίμων που επιβάλλονται από το Υπουργείο Εμπορίου ή από την Αρχή Ανταγωνισμού σε επιχειρήσεις για περιπτώσεις αισχροκέρδειας ή δημιουργία καρτέλ σε βάρος των εργαζομένων.
Την πρόσθετη ειδική φορολόγηση όλων των επιχειρήσεων με δραστηριότητα γύρω από τα τυχερά παιχνίδια.
Ειδική φορολόγηση της ποντοπόρου ναυτιλίας για την ενίσχυση του ΝΑΤ.
Την απόδοση μέρους της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας που δεν είναι απαραίτητη για τη συντήρησή τους.
Τη φορολόγηση των εισοδημάτων που παράγονται από την περιουσία της εκκλησίας τα οποία μετά το 2004 είναι παντελώς αφορολόγητα.
(XP)


(GH)
Φυσικά η φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και η πρόσθετη ειδική φορολόγηση επί των κερδών των ασφαλιστικών εταιρειών διότι επωφελούνται σημαντικά από τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι τράπεζες θα πρέπει να επαναγοράσουν από τα ασφαλιστικά ταμεία τα δομημένα ομόλογα υψηλού ρίσκου που τους είχαν πουλήσει στην τιμή της αρχικής πώλησης και να καταβάλουν τους αναλογούντες τόκους. Η Κυβέρνηση πρέπει να αντικαταστήσει τα παλιά κρατικά ομόλογα που βρίσκονται σήμερα στα ασφαλιστικά ταμεία με νέα ομόλογα του δημοσίου με επιτόκια αντίστοιχα του τρέχοντος αυξημένου επιτοκίου. Δηλαδή να προχωρήσει στην έκδοση νέων κρατικών ομολόγων για τα ασφαλιστικά ταμεία των οποίων τα επιτόκια θα εναρμονίζονται με αυτά των νέων εκδόσεων ομολόγων εφόσον αυτά είναι υψηλότερα.
Για να γίνουν όλα αυτά και για να διασφαλιστούν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων απαιτείται να γίνει τώρα η τρέχουσα αποτίμηση των αποθεματικών τους, να υπάρξει άμεση παρέμβαση της Κυβέρνησης με δεδομένες τις τεράστιες απώλειες των χρηματιστηριακών αξιών ώστε να απαγορευτεί η ρευστοποίηση σε όλη τη διάρκεια της κρίσης από οποιοδήποτε ασφαλιστικό φορέα μετοχικών ή ομολογιακών αξιών.
Έχουμε και άλλες προτάσεις σε σημαντικά και σε επιμέρους ζητήματα. Πρέπει να πω ότι αν γινόταν ψηφοφορία θα ψηφίζαμε θετικά υπέρ της πρότασης νόμου που κατέθεσε το Κ.Κ.Ε. Να υπενθυμίσω ότι το θεσμικό έλλειμμα χρειάζεται αντιμετώπιση και όχι μόνο την αναφορά όσων την έκαναν. Ακόμη χρειάζεται την παρέμβαση του ίδιου του Προεδρείου της Βουλής γιατί είναι και ζήτημα κύρους του ίδιου του Κοινοβουλίου όταν δεν μπορεί καμία άλλη πλευρά πλην της Κυβέρνησης να καταθέσει πρόταση νόμου και αυτή να ψηφιστεί.
Σε όλα αυτά τα ζητήματα για τα ασφαλιστικά ταμεία ή για τα εργασιακά ή για το ζήτημα της οικονομίας και της κρίσης θα πρέπει να επιβάλουν οι εργαζόμενοι αφού αυτό δεν γίνεται μέσα στη Βουλή και από μόνο του την ανάγκη να ακολουθηθεί μια άλλη πορεία, μια άλλη πολιτική.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων τριάντα ένας μαθητές και μαθήτριες και τρεις εκπαιδευτικοί συνοδοί τους της πρώτης ομάδας από το 5ο Γυμνάσιο Γαλατσίου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει η Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κυρία Αλέκα Παπαρήγα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση και στην Ελλάδα από πολλά στελέχη των άλλων κομμάτων και ιδιαίτερα από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και σήμερα και από κυβερνητικά στελέχη εκτός των άλλων ακούστηκε και η εξής φράση: Η κρίση δεν συνεπάγεται μόνο προβλήματα, αλλά είναι και μία ευκαιρία να γίνουν ανατροπές, αλλαγές, είναι και μια ευκαιρία να ξεφύγουμε από το παραγωγικό μοντέλο που έχουμε από ξεπερασμένες παγιωμένες πρακτικές –εδώ το παγιωμένες πρακτικές μοιράζεται σε όλους και στο λαό- για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση. Είναι μία πρόκληση από την οποία πρέπει να βγούμε όχι μόνο αντιμετωπίζοντας τα ελλείμματα, αλλά προωθώντας μεγάλες αλλαγές και ανατροπές. Αυτό ισχύει και για το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την Κυβέρνηση να συνεχίσει το έργο της προηγούμενης με μεγαλύτερη επιτάχυνση σε μεγαλύτερο βάθος και πλάτος. Κατ’ αρχήν απορρίπτουμε ριζικά όλα τα επιχειρήματα που έφερνε η προηγούμενη και η σημερινή Κυβέρνηση για τις αιτίες που το ασφαλιστικό σύστημα βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση έτσι που λέγεται –αν ισχύει αυτό- ότι τα επόμενα δύο χρόνια δεν θα μπορεί να καταβληθεί ο 13ος και ο 14ος μισθός και όλες οι παροχές και θα φθάσουμε στο σημείο επειδή δεν υπάρχει «σάλιο» να μην πληρώνονται ούτε οι συντάξεις.












(2XP)
Δεν δεχόμαστε την αιτία. Και αυτό είναι και πάρα πολύ βασικό. Γι’ αυτό, αν θέλετε, καταθέσαμε και πριν και επανακαταθέτουμε το σχέδιο νόμου, για να πούμε και να αποδείξουμε ότι υπάρχουν λύσεις. Αυτό που προτείνουμε εμείς δεν είναι καμία επαναστατική λύση, αλλά τουλάχιστον αντιμετωπίζει τις βασικές αιτίες από τις οποίες προκλήθηκε η κατάσταση που προκλήθηκε στα ασφαλιστικά Ταμεία.
Όμως και ο τρόπος που πάτε να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα δείχνει τις βαθύτερες προθέσεις σας. Πρώτα-πρώτα, ποιος έχει δικαίωμα να παραγράψει τα οφειλόμενα στα ασφαλιστικά Ταμεία με κάθε τρόπο και με κάθε μορφή από το 1950 και μετά; Εδώ φθάσατε στη δεκαετία του ’50 και αργότερα, στη δεκαετία του ’60 σε απαλλαγές των ασφαλιστικών εισφορών των εξαγωγέων, για να τονωθούν οι εξαγωγές, με αποτέλεσμα τα ασφαλιστικά Ταμεία να χάνουν. Μέχρι και για την τουριστική ανάπτυξη και για να γίνουν τα πρώτα μεγάλα ξενοδοχεία στην Ελλάδα, σε μια στροφή που ήθελαν να πάρει ο τουρισμός, πλήρωσε το ΙΚΑ.
Επομένως, τις βαθύτερες αιτίες τις ξέρουμε -τις αναγράφουμε και στο σχέδιο νόμου και τις αναγνωρίζουν, αν θέλετε, τυπικά και όλα τα κόμματα- πώς δηλαδή ληστεύθηκαν τα αποθεματικά, είτε με 0% επιτόκιο, είτε με χαμηλότερο επιτόκιο, με την εισφοροδιαφυγή, με τη «μαύρη εργασία», με τις απολύσεις κ.λπ., αλλά και με το γεγονός ότι δεν δινόταν η κρατική επιχορήγηση σε επάρκεια. Εννέα δισεκατομμύρια είναι μόνο το τελευταίο χρέος του κράτους προς τα ασφαλιστικά Ταμεία! Επομένως, εμείς δεν μπορούμε να πάμε σ’ αυτή τη λογική.
Δεύτερον, η κυριότερη αιτία που εμφανίζεται είναι η γήρανση του πληθυσμού και ότι άλλαξε η αναλογία ανάμεσα στον εργαζόμενο και στο συνταξιούχο. Αυτό είναι και παμπάλαιο επιχείρημα, με την έννοια ότι κι ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Σημίτης στην τότε Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το έλεγε. Ευκαιρία, λοιπόν, για να επιπέσουν πάνω στην εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών ή για να αναφερθούν σε ορισμένους κλάδους -οι οποίοι, αν θέλετε, δεν ήταν και το κύριο βάρος στα ασφαλιστικά Ταμεία- που έπαιρναν σύνταξη νωρίτερα.
Κι εδώ υπάρχει ένα θέμα. Όταν ένας δουλεύει ,παραδείγματος χάρη, από είκοσι χρόνων, όταν συμπληρώσει τριάντα και τριάντα πέντε χρόνια δουλειάς γιατί δεν πρέπει να πάρει σύνταξη; Δηλαδή πρέπει να φθάσει στο όριο; Πού πρέπει να φθάσει; Κατ’ αρχήν, για φέρτε μας στοιχεία πάνω σ’ αυτό το θέμα. Όταν υπάρχουν ένα εκατομμύριο ανασφάλιστοι –και δεν είναι ανασφάλιστοι μόνο οι μετανάστες, ούτε το λύνετε τώρα το πρόβλημα μ’ αυτά που λέτε, ούτε με τη νομιμοποίηση της ευέλικτης εργασίας και της «ενοικίασης» και του σύγχρονου δουλεμπόριου, ούτε με το ότι δίνετε την ιθαγένεια σ’ ένα μικρό μέρος των λεγόμενων «νομίμων μεταναστών»- όταν, λοιπόν, επαναλαμβάνω, είναι ένα εκατομμύριο οι ανασφάλιστοι και μπορεί να είναι και παραπάνω, αλλά είναι τουλάχιστον ένα εκατομμύριο, βεβαίως η αναλογία ανάμεσα στους εργαζόμενους και στους συνταξιούχους γίνεται δυσμενής. Όμως το πρόβλημα δεν είναι αυτή η αναλογία, ούτε μας έχετε αποδείξει αυτό το πράγμα. Παίρνετε επιλεκτικά ορισμένους τομείς. Όμως ξαναλέμε: Ποιοι φεύγουν νωρίτερα και βγαίνουν στη σύνταξη, σε συνταξιοδότηση; Υπάρχουν ορισμένοι κλάδοι. Βρήκατε τα Σώματα Ασφαλείας, θέλετε να το ανεβάσετε παραπάνω κ.λπ. Συνολικά όμως οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δεν φεύγουν στα 50 και στα 55 χρόνια. Και αυτοί είναι κι η πλειοψηφία των ασφαλισμένων και μέχρι τώρα ήταν ο κύριος ασφαλιστικός Οργανισμός, ο μεγαλύτερος, ο μαζικότερος ασφαλιστικός Οργανισμός.
Αυτά λοιπόν είναι προφάσεις, για να δικαιολογηθούν τα ουσιαστικά μέτρα που πάτε να πάρετε σήμερα και τα οποία σας υπογραμμίζουμε ότι δεν πρόκειται να λύσουν ούτε το ταμειακό πρόβλημα των ασφαλιστικών Ταμείων. Θα έρθετε μετά από πέντε χρόνια, εσείς ή η οποιαδήποτε κυβέρνηση είναι, και θα ξαναβάλετε το ζήτημα ότι τα ασφαλιστικά Ταμεία δεν μπορούν να επιβιώσουν.
Και απ’ αυτή την άποψη θέλω να σταθώ –γιατί είναι αναλυτική η πρότασή μας- στο εξής. Ποια μέτρα πάτε να πάρετε για να αντιμετωπίσετε δήθεν το πρόβλημα των ασφαλιστικών Ταμείων; Πρώτον, αλλάζοντας τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης, δηλαδή με τη μείωση των συντάξεων.
Να σας φέρω δύο συγκεκριμένα παραδείγματα. Εάν πάρουμε έναν εργαζόμενο ο οποίος έχει χρονιάτικες αποδοχές, 19.000 ευρώ το χρόνο, κι έχει δουλέψει τριάντα τέσσερα χρόνια, από το ’75 έως το 2009, αυτός με τον προηγούμενο τρόπο υπολογισμού, δηλαδή την καλύτερη πενταετία κ.λπ., θα έπαιρνε σύνταξη 1.364, 75 ευρώ. Με τον καινούργιο υπολογισμό θα πάρει 878,31 ευρώ, δηλαδή έχει 35% μείωση της σύνταξης. Αυτή είναι η λύση που προτείνετε!
Ή να πάρω ένα άλλο παράδειγμα. Ένας ο οποίος έχει μηνιαίο μισθό, δουλεύει το ίδιο διάστημα και έχει μηνιαίο μισθό 1.485 ευρώ κι έχει οκτώμισι χιλιάδες ένσημα –στην προηγούμενη περίπτωση ήταν πάνω από εννιά χιλιάδες ένσημα- με τον παλιό υπολογισμό θα έπαιρνε τη «μεγάλη» σύνταξη, την πολύ προκλητική, των 715,63 ευρώ και με τον καινούργιο υπολογισμό θα πάρει 487,33 ευρώ, δηλαδή 32% μείωση. Αυτή τη διάσωση των ασφαλιστικών Ταμείων προτείνετε!
(SS) (2MB)
Και επιπλέον το μεγάλο επίσης εφεύρημα ότι κατοχυρώνεται η βασική σύνταξη με τα 4.500 ένσημα. Με τον προηγούμενο υπολογισμό ήταν 486 ευρώ, θα γίνουν τώρα 350 ευρώ. Με το λογιστικό διαχωρισμό που κάνετε ανάμεσα στην εθνική σύνταξη ή τη βασική σύνταξη -όπως τη λέτε- και το διαχωρισμό με τις παροχές, με την παραπανίσια σύνταξη που πιθανό να διεκδικήσει και να θελήσει κάποιος να πάρει ή με τις παροχές που αφορούν από το εφάπαξ και άλλες παροχές που είχαν οι εργαζόμενοι.
Και εδώ θα πάμε ακριβώς στη βασική σύνταξη των 350 ευρώ, άντε να γίνουν 400 ευρώ. Από εκεί και πέρα, πάμε στα επαγγελματικά Ταμεία, τα οποία επαγγελματικά Ταμεία σημαίνει βαθειά το χέρι στην τσέπη των εργαζομένων, κυρίως θα αυξηθούν οι εισφορές των εργαζομένων.
Και θα πάμε και στον τρίτο πυλώνα, που είναι ο καθαρά ιδιωτικός τομέας, που ξέρουμε πως πληρώνει. Και ξέρουμε πως αυτός έχει χειροτερέψει τις παροχές στους εργαζομένους. Γιατί όσο συρρικνώνεται και υποβαθμίζεται το σύστημα της δημόσιας -ας πούμε- ασφάλισης, τόσο οι ιδιωτικές εταιρείες θα μας ψάχνουν το DNA, θα μας ψάχνουν την κληρονομικότητα. Από μία ηλικία και μετά -είναι αδύνατον τα πενήντα, εξήντα χρόνια- να κάνεις ασφάλιση. Πρέπει να είσαι τριάντα, σαράντα χρονών -για να είναι σχετικά καλύτερη- με τη λογική ότι ο τριαντάρης ή ο σαραντάρης δεν θα πάει τόσο εύκολα στα ασφαλιστικά Ταμεία.
Για να δούμε μερικά πράγματα για την εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών, η οποία αντίκειται και σε επιστημονικά δεδομένα. Δεν είναι γιατί οι γυναίκες είχαν κατακτήσει τα πέντε χρόνια νωρίτερα, μην μας πάρετε πίσω την κατάκτηση. Δεν είναι αυτό το θέμα. Υπάρχουν βιολογικές ιδιαιτερότητες, όχι βιολογική κατωτερότητα. Δεν μπαίνει θέμα εδώ. Οι βιολογικές ιδιαιτερότητες, δεν συνιστούν κατωτερότητα. Υπάρχουν βιολογικές ιδιαιτερότητες που πρέπει να διατηρήσουν την πενταετία, συν οι συνθήκες δουλειάς, ζωής, και εργασίας γενικότερα των γυναικών στην κοινωνία που ζούμε. Και ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι οι γυναίκες αντικειμενικά –βεβαίως, θέλουμε να το αλλάξουμε, αλλά δεν είναι μόνο θέμα πολιτισμού και διαπροσωπικών σχέσεων- σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος. Άλλωστε και γι’ αυτό απευθύνεστε με τις ευέλικτες εργασιακές μορφές απασχόλησης στις γυναίκες, βάζοντας σαν δεδομένο ότι δεν πρόκειται να ελαφρύνετε τη λαϊκή οικογένεια από βάρος του νοικοκυριού ή της απασχόλησης μέσα στο σπίτι, που μπορεί να μεταφερθεί και να γίνει υπόθεση κοινωνικής υποδομής και κοινωνικής υπηρεσίας.
Αλλά, επειδή βρισκόμαστε τώρα και έχουμε τις αγροτικές κινητοποιήσεις, να δούμε, και να μιλήσουμε συνολικά για τα Ταμεία συντάξεων. Ο αγρότης κατά κανόνα -δεν θα πάρω την περίπτωση να δουλεύει από τα 13 του και από τα 14 χρόνια- επισήμως δεν δουλεύει από τα 18 έως τα 65; Δουλεύει και παραπάνω! Εγώ σας λέω 18 έως 65. Τι σύνταξη είχε μέχρι τώρα ο αγρότης; Που δουλεύει τόσα χρόνια! Σκεφθείτε που θα πάει τώρα η βασική σύνταξη! Αγροτική σύνταξη θα γίνει για όλους! Μεταβιβάζεται μέχρι σήμερα η σύνταξη του αγρότη όταν πεθάνει, στη γυναίκα του; Όχι, γιατί ακούμε τώρα και από κυβερνητικά στελέχη και από τα άλλα κόμματα και από διάφορους που κάνουν τους φορείς των μικρομεσαίων, ενώ είναι οι μεγαλοεισαγωγείς και μεγαλοεξαγωγείς, ότι οι αγρότες έχουν προνόμια. Μεταβιβάζεται η σύνταξη; Η χήρα αγρότισσα θα πάρει τη σύνταξη του αγρότη; Το ότι τώρα καθιερώνεται η προσωπική σύνταξη στη γυναίκα; Ψίχουλα συν ψίχουλα και μάλιστα σύνταξη, όταν πια έχεις εκτοπιστεί από την παραγωγή. Υπάρχουν λοιπόν μια σειρά ζητήματα, τα οποία δεν συζητιώνται. Αυξήθηκε η ασφαλιστική εισφορά σήμερα των αγροτών στον ΟΓΑ; Αυξήθηκε! Υπάρχει ανάλογο αντίκρισμα στη σύνταξη; Όχι! Τριάντα ευρώ το μήνα!
Βεβαίως και τα ασφαλιστικά ταμεία δεν είναι σε καλή κατάσταση, αλλά αυτό οφείλεται στη ληστεία και στην αντιασφαλιστική πολιτική. Ανακαλύψατε το μεγάλο πρόβλημα ότι φεύγουν μαζικά οι εργαζόμενοι στο δημόσιο. Ποιος τους διώχνει από το δημόσιο και τις γυναίκες μία ώρα αρχύτερα; Δεν τις διώχνει μια ώρα αρχύτερα η αντιασφαλιστική πολιτική της Κυβέρνησης; Γιατί δεν θα κάνουν καλά όταν θα πρέπει να μείνουν πέντε χρόνια παραπάνω και σε αυτά τα πέντε χρόνια δεν πρόκειται να υπάρχει ουσιαστική διαφορά;
(SM)



(2SS)
Βεβαίως, με τα κίνητρα τα οποία λέτε ότι εάν μείνεις ένα χρόνο και δεύτερο και τρίτο και τέταρτο πάνω από το όριο που ασφαλίζεσαι, θα πάρεις μια καλύτερη σύνταξη. Αυτός είναι ωμός εκβιασμός. Και εδώ ακριβώς μπαίνει το ζήτημα του ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο, ποιος θα πληρώσει την κρίση και ποιος θα πληρώσει τη ληστεία όλων αυτών των χρόνων. Αρνούμαστε να την πληρώσουν οι εργαζόμενοι.
Και είναι απαράδεκτη η συκοφαντία που κάνετε όσον αφορά -γιατί για εμάς εκλαμβάνεται ως συκοφαντία, που δεν είναι στην πραγματικότητα- τη γήρανση. Δεν κατάλαβα δηλαδή η γήρανση του πληθυσμού ή το δημογραφικό πρόβλημα που υπάρχει θα το πληρώσουν οι εργαζόμενοι; Δεν υπάρχουν πέρα από πολιτιστικούς και άλλοι λόγοι για τη μείωση των γεννήσεων; Η μείωση των γεννήσεων -με εξαίρεση την ταχύτητα των γεννήσεων στις πιο φτωχές περιοχές- εμφανίζεται παγκόσμια και είναι αν θέλετε και μία τάση. Δεν έχει να κάνει, όμως, και με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα, την πολιτική λιτότητας; Πάνω απ’ όλα δεν θα αυξηθεί το ζήτημα της υπογεννητικότητας σε συνθήκες ανασφάλειας;
Εδώ τα ζευγάρια φθάνουν σαράντα χρόνων για να κάνουν παιδιά. Μήπως θα λύσει το πρόβλημα το σχέδιο νόμου που σκέφτεται να φέρει ένας Υπουργός του Μπερλουσκόνι, όπου λέει ότι πρέπει να κτυπήσουμε τους «μαμάκηδες» και πρέπει τα παιδιά από δεκαοκτώ χρονών να φεύγουν και να ζουν μόνα τους. Να γίνει όπως γίνεται στη Μεγάλη Βρετανία ή στη Γερμανία -όπου δεν έγινε με νόμο- όπου τα παιδιά από δεκάξι ή δεκαεπτά ή δεκαοκτώ χρονών φεύγουν και πέφτουν στα δάνεια για να επιπλώσουν το σπίτι, για να ζήσουν κ.λπ. Γιατί βεβαίως ο δεκαοκτάρης άμα πάει να ζήσει μόνος του, από κάπου πρέπει –με συγχωρείτε για την έκφραση- να αρμέξει. Πού αλλού θα βρει τα λεφτά; Ή θα αρμέξει τη μαμά και τον μπαμπά, ή θα πέσει στις τράπεζες.
Οδηγείτε τα πράγματα σε ακόμη μεγαλύτερο αδιέξοδο. Αν, λοιπόν, υπάρχει πρόβλημα γήρανσης του πληθυσμού -που δεν λέω να το σβήσουμε εντελώς, αλλά δεν είναι η αιτία για την κατάσταση- με τα μέτρα που παίρνετε, η γήρανση θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη. Δηλαδή, εάν πάρουμε και δεχτούμε -καλή τη πίστει- και το επιμέρους επιχείρημα ότι το δημογραφικό είναι ένα γενικό πρόβλημα που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη και πάλι τα μέτρα που παίρνετε δεν απαντάνε στο ζήτημα.
Υπάρχει μια μελέτη -δεν ξέρω αν είναι λαθεμένη, είναι επιστημονική και έχει δημοσιευθεί σε όλες τις εφημερίδες- η οποία λέει το εξής. Εάν ασφαλίζονταν όλοι οι εργαζόμενοι με τριακόσια ημερομίσθια το χρόνο θα αυξάνονταν τα αποθεματικά του Ι.Κ.Α. –εννοούμε τα χρηματικά αποθεματικά, όχι τα σπίτια και τα οικόπεδα, τα κτίρια ή ό,τι άλλο έχει το Ι.Κ.Α.- κατά 40%. Γιατί, δηλαδή, δεν είναι αυτός ο δρόμος της αντιμετώπισης του προβλήματος, αλλά είναι αντιμετώπιση να αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης, να διαχωριστεί η σύνταξη σε βασική, προνοιακή και όλα τα άλλα όπου ο καθένας θα πρέπει να βάζει από την τσέπη του.
Τουλάχιστον 4 δισεκατομμύρια ευρώ θα πάρουν μέσα σε μία μέρα οι επιχειρηματίες και ένα μεγάλο μέρος αφορά τις ασφαλιστικές εισφορές. Πώς ,δηλαδή, γι’ αυτούς υπάρχουν λεφτά και δεν υπάρχουν για τα χρεωστούμενα στα ασφαλιστικά ταμεία; Και δεν λέμε για την υποχρέωση του κράτους που δεν πρόκειται βεβαίως να τη δεχθεί μέσα στις συνθήκες του συστήματος στο οποίο ζούμε. Ακόμα ,όμως, και στην καλύτερη περίπτωση ποτέ δεν υπήρχε ισότιμη ασφάλιση και πάντα ο εργαζόμενος απολάμβανε λιγότερα απ’ ό,τι πρόσφερε.
Τώρα πια τα πράγματα ισοδυναμούν με σκάνδαλο. Και έχουμε στήσει εδώ έξι-επτά Εξεταστικές Επιτροπές οι οποίες καλώς έγιναν και εμείς τις υποστηρίξαμε και θα συμμετέχουμε ενεργά, αλλά εν πάση περιπτώσει τούτο εδώ το σκάνδαλο πού πάει; Πού πάει αυτό το σκάνδαλο των ασφαλιστικών ταμείων; Οι ενοποιήσεις δεν δημιούργησαν προβλήματα στα ταμεία; Οι τραπεζίτες απαλλάχθηκαν από τις οφειλές τους και τα μετέφεραν στο κατακαημένο Ι.Κ.Α.
Ανακαλύψατε ότι φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι για το ότι δεν μπορούν να πάρουν το εφ’ άπαξ. Λέτε ότι φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι γιατί πριν από χρόνια έγινε εκείνο και το άλλο και δεν μπορούν να πάρουν το εφ’ άπαξ τους. Πώς λύνετε τα ταμειακά προβλήματα; Αφαιρώντας εξετάσεις, αφαιρώντας από τον τομέα της υγείας που τον πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Η ληστεία του Ι.Κ.Α. που γίνεται από τις εταιρείες των φαρμάκων και γενικότερα από τις πολυεθνικές αυτή δεν πάει; Θα λύσετε τάχα το πρόβλημα, χτυπώντας κάποιους μεσάζοντες μεταξύ εταιρείας και γιατρού; Υπάρχει και αυτό. Όλο το Σύστημα Υγείας εκεί πέρα στηρίζεται. Αν δεν υπήρχαν οι πολυεθνικές και δεν υπήρχε η κούρσα του ανταγωνισμού μεταξύ τους για τη διάθεση των φαρμάκων, δεν θα ήταν πολύ λιγότεροι οι επίορκοι γιατροί;
(DP)
(3SM)
Και γιατί θεωρούνται επίορκοι οι γιατροί και δεν θεωρείται επίορκη μία κυβέρνηση η οποία ληστεύει τα ασφαλιστικά ταμεία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απαλλάσσουμε τους γιατρούς; Αυτό είναι το σύστημα υγείας που έχουμε. Ακόμα και το δημόσιο είναι ατομοκεντρικό. Ένας γιατρός ρυθμίζει τα πάντα και μπορεί να ρυθμίσει και την κίνηση των φαρμάκων.
Από πού όμως, θα ξεκινήσουμε; Το σχέδιο νόμου που καταθέτουμε, κατά τη γνώμη μας, απαντάει στο ζήτημα. Δεν σας συμφέρει γι’ αυτό δεν το δέχεστε –καθαρά πράγματα- διότι σημαίνει ότι πρέπει να πάρετε χρήμα από κάποιους και να το δώσετε στους πολλούς. Να πάρετε από τους λίγους και να το δώσετε στους πολλούς. Δεν είναι αυτή η πολιτική σας και μην τρομοκρατείτε το λαό ότι, εν πάση περιπτώσει, διαλύεται το ασφαλιστικό σύστημα. Όχι. Ο αγώνας των εργαζομένων πρέπει εσάς να σας αναγκάσει να λύσετε τα ζητήματα και να μην είναι πρόβλημα του λαού. Εσείς πρέπει να νοιώσετε τρομοκρατημένοι από την αδικία που υπάρχει, από ένα κίνημα διογκούμενο και όχι να νοιώθει φόβο ο λαός για να κάνει συνεχώς ανώφελες και επιζήμιες θυσίες.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Κουτρουμάνης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα να δώσω μερικές απαντήσεις και διευκρινίσεις μετά την τοποθέτηση της Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος. Θα ήθελα να πω ότι συμφωνούμε με αυτά που ανέφερε για τις γυναίκες οι οποίες επιβαρύνονται σημαντικά, εργαζόμενες διπλά και καλύπτοντας το έλλειμμα του κοινωνικού κράτους που υπάρχει στη χώρα μας. Γι’ αυτό εξάλλου κάνουμε διαπραγμάτευση και δεν αποδεχτήκαμε την πρόταση μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, έτσι ώστε να υπάρξει σταδιακή προσαρμογή αναπτύσσοντας παράλληλα υποδομές στήριξης της οικογένειας, γιατί φαντάζομαι ότι θα συμφωνήσουμε όλοι ότι οι γυναίκες εργαζόμενες πρέπει να έχουν τη στήριξη του κράτους, ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους, όταν μεγαλώνουν τα παιδιά τους και όταν αυτά είναι σε μικρή ηλικία. Επομένως, εάν παράλληλα αναπτύξουμε αυτές τις υποδομές, μπορούμε στη συνέχεια να δούμε την προσαρμογή αυτή που αφορά το δημόσιο επί του παρόντος.
Εμείς αναστείλαμε την εφαρμογή της διάταξης που είχε ψηφιστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση και αφορούσε την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες στον ιδιωτικό τομέα που αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα απ’ αυτά που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενες στο δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Συμφωνούμε ότι το επίπεδο των ορίων ηλικίας που υπάρχει στον ιδιωτικό τομέα είναι τέτοιο που δεν επιδέχεται καμία αύξηση, γι’ αυτό εξάλλου είπαμε ότι δεν υπάρχει θέμα αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης –συζητώντας το ασφαλιστικό- και είπαμε ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα στη δική μας ατζέντα.
Δεν υπάρχει αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων. Οι συντάξεις υπολογίζονται με βάση τα πέντε καλύτερα χρόνια της τελευταίας δεκαετίας στο ΙΚΑ και αυτό ισχύει και σήμερα. Απλά αν εννοείτε ότι για τους νέους εργαζόμενους υπάρχει μία διαφοροποίηση ναι, πράγματι όλοι οι νέοι εργαζόμενοι ανεξάρτητα αν εργάζονται στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα, ανεξάρτητα αν είναι αυτοαπασχολούμενοι ή μισθωτοί έχουν ενιαίο καθεστώς. Και ως νέους εργαζόμενους με βάση το ασφαλιστικό σύστημα εννοούμε εκείνους που έχουν ασφαλιστεί για πρώτη φορά μετά την 1.1.1993. Εκεί είναι η τελευταία πενταετία.
Η πρόταση που κάνετε όμως, να υπολογίζεται με το 80% του τελευταίου μισθού έχει πολύ σημαντικά προβλήματα ακόμα και αν θα την υιοθετούσαμε σήμερα. Έχει το πρόβλημα κατ’ αρχήν, ότι μπορεί κάποιος εργαζόμενος να έχει για πολλά χρόνια χαμηλές αποδοχές και να έχει στο τέλος αυξημένες αποδοχές, που σημαίνει καταστρατήγηση των διατάξεων για τα ασφαλιστικά ταμεία, για τη σύνταξη, για τον τρόπο απονομής της. Υπάρχει όμως, και το αντίστροφο που είναι χειρότερο. Δηλαδή, ένας εργαζόμενος να έχει καλές αποδοχές για μεγάλες περιόδους του εργασιακού του βίου και να βρεθεί στο τέλος άνεργος να υποχρεωθεί να εργαστεί για να συμπληρώσει τα ένσημά του με 500, με 600 ή 800 ευρώ και σε αυτή την περίπτωση μπορεί να έχει το μισό εισόδημα από αυτό που θα έπαιρνε με τον τρόπο υπολογισμού που ισχύει σήμερα.

(DE)

(3DP)
Είπατε για τη βασική σύνταξη. Εμείς δεν είπαμε ποτέ ότι τα 486 ευρώ που παίρνει σήμερα, η κατώτερη σύνταξη στο Ι.Κ.Α. θα μειωθεί και θα γίνει 360 ευρώ. Είπαμε, καταρχήν, ότι δε μπορούμε να προσδιορίσουμε σήμερα το ποσό της βασικής σύνταξης, γιατί η βασική σύνταξη θα εφαρμοστεί σε βάθος χρόνου. Δε μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα. Όμως, σε κάθε περίπτωση στη βασική σύνταξη θα προστίθεται η σύνταξη που αναλογεί στο χρόνο ασφάλισης.
Στο παράδειγμά σας, λοιπόν, θα μπορούσα να πω ότι, αν σήμερα εφαρμοζόταν ένα τέτοιο μοντέλο, η σύνταξη για έναν εργαζόμενο με 1.000 ευρώ αποδοχές, αντί για 486 ευρώ, θα ήταν 530 ευρώ και όχι 360 ευρώ.
Τέλος, σε σχέση με τους αγρότες, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι εκείνο το οποίο έκανε τον Ο.Γ.Α. ταμείο κύριας ασφάλισης και πρέπει να πω ότι ήταν από τις μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις που έγιναν στο ασφαλιστικό σύστημα για να ενταχθούν ισότιμα οι αγρότες στο ασφαλιστικό σύστημα.
Σήμερα, ο κάθε αγρότης πληρώνει για την ασφάλισή του το 80% -έχουν επιλέξει τη φθηνότερη κατηγορία- και πληρώνει μόλις 450 ευρώ το χρόνο και το δημόσιο συμβάλλει με διπλάσιο ποσό, πληρώνει, δηλαδή, διπλάσιο ποσό για να καλυφθεί η σύνταξη, για να καλυφθεί η περίθαλψη. Οι συντάξεις των αγροτών έχουν αυξηθεί σημαντικά. Βέβαια, παραμένουν ακόμη χαμηλές σε σχέση με τις συντάξεις των άλλων κλάδων. Είναι, όμως, αυτό σε ένα βαθμό λογικό, επειδή το σύστημα ξεκίνησε αργότερα.
Εμείς έχουμε δεσμευθεί και έχουμε κάνει ήδη το πρώτο βήμα μέσα στο 2009 και 2010 στην αύξηση της βασικής σύνταξης των αγροτών, έτσι ώστε να φτάσει στο τέλος της τετραετίας στα 550 ευρώ για το μεμονωμένο συνταξιούχο και στα 950 ευρώ για το ζευγάρι.
Δεν είναι αλήθεια αυτό που έχω ακούσει και εγώ πολλές φορές να λέγεται, ότι δε μεταβιβάζεται η σύνταξη στον αγρότη ή στην αγρότισσα σε περίπτωση θανάτου. Δε μεταβιβάζεται η προνοιακή σύνταξη, δε μεταβιβάζεται η βασική σύνταξη. Μεταβιβάζεται η σύνταξη, όμως, που αντιστοιχεί σε καταβληθείσες εισφορές. Δηλαδή, ο κλάδος κύριας σύνταξης όπως λειτουργεί, λειτουργεί για όλα τα ταμεία με ενιαίο τρόπο.
Έχω ακούσει, επίσης, όχι από εσάς, για το εργατικό ή αγροτικό ατύχημα. Ο Ο.Γ.Α., ξέρετε, δίνει σύνταξη ακόμα και με μια μέρα ασφάλισης, όπως και τα άλλα ταμεία. Αν κάποιος αγρότης βρεθεί στη δύσκολη κατάσταση να έχει αγροτικό, εργατικό ατύχημα, ακόμη και με μια μέρα ασφάλισης θα πάρει σύνταξη, όπως συμβαίνει σε όλα τα ταμεία.
Τέλος, θέλω να πω ότι είναι πολύ σημαντικό να ενταχθούν ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι στην ασφάλιση και εμείς έχουμε ξεκινήσει αυτή την προσπάθεια. Θα εντείνουμε τους ελέγχους, θα αναλύσουμε τους λόγους για τους οποίους δε συμφέρει ούτε τον εργαζόμενο να είναι ανασφάλιστος ούτε την επιχείρηση να έχει «μαύρη» εργασία και να είναι εκτεθειμένη στα πρόστιμα και στις καταγγελίες. Ωστόσο, ακόμη και αν το ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι είχαν ενταχθεί στο ασφαλιστικό σύστημα, πάλι η αναλογία θα ήταν τέτοια που θα μας υποχρέωνε να δούμε ποια επιπλέον βήματα πρέπει να κάνουμε, για να έχει βιωσιμότητα το ασφαλιστικό σε βάθος χρόνου.
Δεν υποτιμώ -και το λέω και πάλι- ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία η ένταξη όλων των εργαζομένων στο σύστημα. Ωστόσο, δεν αρκεί από μόνο του αυτό για να απαντήσει στα προβλήματα που έχουν να κάνουν κυρίως με την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του συστήματος.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής 29 Ιανουαρίου 2010.
Α. Επίκαιρες Ερωτήσεις Πρώτου Κύκλου (Άρθρα 129 παρ. 2 και 3, 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής)
1.- Η με αριθμό 351/26-1-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Συμεών Κεδίκογλου προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την υλοποίηση της απόφασης της μεταστέγασης Μονάδας Μεταγγίσεων της Μεσογειακής Αναιμίας από το Δρακοπούλειο (Δ.Κ.Α.) στο νοσοκομείο του Νέου Ερυθρού Σταυρού κ.λπ.
2.- Η με αριθμό 346/26-1-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Χρήστου Ζώη προς τους Υπουργούς Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών, σχετικά με την αναδιοργάνωση της Δημόσιας Διοίκησης κ.λπ.
3.- Η με αριθμό 349/26-1-2010 Επίκαιρη Ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κυρίας Λιάνας Κανέλλη προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, σχετικά με τις διαπραγματεύσεις του Οργανισμού FRONTEX – Τουρκίας κ.λπ.
4.- Η με αριθμό 342/24/26-1-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεωργίου Καρατζαφέρη προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με τον εμπρησμό της Εβραϊκής Συναγωγής στα Χανιά κ.λπ.
(Θα απαντήσει ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης).
5.- Η με αριθμό 356/26-1-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Βασιλείου Μουλόπουλου προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με το σχεδιασμό του Υπουργείου για το Νοσοκομείο Τρικάλων, τη λειτουργία της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας κ.λπ.
Β. Επίκαιρες Ερωτήσεις Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής)
1.- Η με αριθμό 348/26-1-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Έκτορα Νασιώκα προς τις Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σχετικά με το πρόγραμμα απονιτροποίησης στη Θεσσαλία κ.λπ.
2.- Η με αριθμό 344/26-1-2010 Επίκαιρη Ερώτηση της Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κυρίας Φωτεινής Πιπιλή προς τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού, σχετικά με το αρχαιολογικό άλσος της Ακαδημίας Πλάτωνος κ.λπ.
3.- Η με αριθμό 350/26-1-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Παπακωνσταντίνου προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τη λήψη μέτρων για τις εργασιακές σχέσεις γιατρών και άλλων εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία κ.λπ.
4.- Η με αριθμό 352/26-1-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αθανασίου Πλεύρη προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, σχετικά με την παρεμπόδιση πραγματοποίησης ομιλίας στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ηρακλείου κ.λπ.
5.- Η με αριθμό 357/26-1-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Ζ’ Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σχετικά με την προστασία, ανάδειξη και διάσωση των υγροβιότοπων της Αττικής κ.λπ.
Η Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος και Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας κυρία Αλέκα Παπαρήγα έχει το λόγο.
Έχετε το λόγο για πέντε λεπτά.
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Κύριε Υπουργέ, εμείς δε ζητήσαμε τη σταδιακή εφαρμογή της εξίσωσης της πενταετίας της γυναίκας, αλλά τη μη εφαρμογή της -αυτό είναι καθαρό- και με ορίζοντα μέλλοντος. Αυτό είναι το ένα.
(AM)
(3DE)
Δεύτερον, ξέρετε πάρα πολύ καλά τι σημαίνει το ζήτημα των επαγγελματικών ταμείων για το Δημόσιο. Ανοίγει πολλούς «ασκούς του Αιόλου» κι αυτό γίνεται ακριβώς και μέσα από την εξίσωση της συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών και μέσα από τη σταδιακότητα που πάτε να βάλετε.
Όσον αφορά, τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης, στην επιτροπή διαλόγου είναι σαφής αυτός ο προβληματισμός που υπάρχει. Άλλωστε και ο κ. Λοβέρδος είχε ανακοινώσει την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της σύνταξης συν άλλα πράγματα, φόρο για τ’ ασφαλιστικά ταμεία κ.λ.π.
Ξεκαθαρίζουμε το εξής πράγμα: ο υπολογισμός της σύνταξης, πριν απ’ όλα, καθορίζεται από το μισθό, αν έχεις σταθερή δουλειά και καλό μισθό. Αυτό είναι το κυριότερο. Αν θέλετε, οι ανάγκες και η ελληνική πραγματικότητα σε κάνουν να σκέφτεσαι «τους τελευταίους χρόνους, τους τελευταίους μήνες, την τελευταία πενταετία κ.λ.π.», ξεκαθαρίζοντας εν πάση περιπτώσει, ότι αν ένας έχει μια προϋπηρεσία δεκαπέντε-είκοσι χρόνια, δεν μπορεί να πάει να βρει μια δουλειά που να τον πάει πιο πίσω.
Βέβαια, επειδή ίσως είστε γνώστης του πού θα πάνε τα πράγματα –όχι μόνο από την πολιτική σας, αλλά απ’ όλη την αγορά εργασίας- είναι πολύ πιθανό ένας –και γίνεται τώρα πια- να ξεκινάει να δουλεύει με 1.500 ευρώ και να καταλήξει με 400.
Επομένως, εμείς έχουμε μια συγκροτημένη πρόταση που λέει το εξής πράγμα: Κατώτατος μισθός 1.400 ευρώ. Ξεκινάς, δηλαδή, κατοχυρώνοντας τον κατώτατο μισθό. Αυτό είναι ένα θέμα. Επομένως, όταν μιλάς για έναν αξιοπρεπή κατώτατο μισθό, σημαίνει ότι ο ασφαλισμένος έχει καταβάλλει και εισφορές. Και έχει καταβάλλει εισφορές σ’ όλον τον εργάσιμο βίο. Βέβαια, άμα είναι άνεργος τα περισσότερα χρόνια, δεν φταίει αυτός και δεν μπορεί να τιμωρηθεί, να μην έχει δηλαδή και σύνταξη.
Άρα, λοιπόν, η πρότασή μας δεν είναι μία τυχοδιωκτική πρόταση που ν’ αρέσει στους εργαζόμενους, δηλαδή «πήγαινε και βάλε τον τελευταίο μήνα μεγαλύτερο μισθό». Αλλά κι εμείς προσαρμόζουμε τις προτάσεις σε μία πραγματικότητα στην οποία ζούμε και η οποία πραγματικότητα οδηγεί τα πράγματα στην απόλυτη μείωση των συντάξεων, δεν θα πω τη σχετική, γιατί σχετική μπορεί να γίνει και αυξάνοντας τις συντάξεις.
Ξέρουμε ότι συγκροτήσατε τον Ο.Γ.Α. Τότε τι να σας πω «περασμένα μεγαλεία, διηγώντας τα να κλαις»; Εν πάση περιπτώσει, χάρη κάνατε στους αγρότες; Δεν κάνατε χάρη. Ξεχνάτε ότι κάποτε το ισοζύγιο της Ελλάδας ήταν πλεονασματικό ακριβώς χάρη στην αγροτική οικονομία, όπου ο κύριος φορέας παραγωγής είναι οι μικρομεσαίοι αγρότες; Αυτό το ξέρετε πάρα πολύ καλά.
Δεύτερον, κοπανάτε συνέχεια στους αγρότες για τις επιδοτήσεις. Γιατί δόθηκαν οι επιδοτήσεις από την Κοινότητα; Ξέρουμε πάρα πολύ καλά γιατί δόθηκαν. Για να πουλούν φθηνά τα προϊόντα τους στους εμποροβιομηχάνους. Δύο λύσεις είχαν. Είτε να χρηματοδοτούν τους εμποροβιομηχάνους και να τους δίνουν «ζεστό» χρήμα, όπως γίνεται τώρα, για να παίρνουν ασφαλισμένους και ν’ απαλλάσσονται από τα έξοδα των εισφορών, είτε θα το έδιναν στους συνεταιρισμένους αγρότες.
Αυτό θα βοηθούσε σε δύο πράγματα: να πέφτουν οι τιμές για τους εμποροβιομηχάνους σε ό,τι πουλούσαν σ’ αυτούς για κονσερβοποίηση, χυμοποίηση και άλλα και στους εμπόρους για πώληση κι από την άλλη μεριά, κάτι έμεινε παραπάνω στους αγρότες, τ’ οποίο βεβαίως προσωρινά για δέκα-δεκαπέντε χρόνια βελτίωσε σχετικά και απόλυτα τη διαβίωσή τους και το εισόδημά τους. Αυτό είναι γεγονός. Η ύπαιθρος δεν είναι, όπως ήταν πριν τριάντα χρόνια. Αυτό το βλέπουμε. Αλλά «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά». Κι η «ουρά της αχλάδας» είναι εδώ και δέκα χρόνια και περισσότερο, εδώ και δεκαπέντε.
Λέτε ότι δεν θα αλλάξει η σχέση συνταξιούχων κι εργαζομένων. Εγώ δεν κατάλαβα για το ένα εκατομμύριο που βάζετε. Εσείς βάζετε νοικιασμένους με όλες τις σύγχρονες μορφές.
Η «μαύρη» εργασία για μας δεν είναι μόνο η μη δηλωμένη. Βεβαίως, κλασικά είναι η μη δηλωμένη. «Μαύρη» εργασία είναι και η νομιμοποίηση αυτών των μορφών που κάνετε. Είδαμε το νομοσχέδιο και μάλιστα βάζετε από κάτω και το κερασάκι στην τούρτα, ότι συμφωνούν κι εργαζόμενοι. Μέσα σε συνθήκες της αυξανόμενης ανεργίας, είναι δυνατόν ο εργαζόμενος εύκολα να πάει να καταγγείλει, αν οι τρεις μήνες τον οδήγησαν στο να θεωρηθεί αορίστου χρόνου; Και τι είναι σήμερα το αορίστου χρόνου. Εμποδίζει κανέναν από την απόλυση το αορίστου χρόνου; Δεν μου λέει τίποτα το αορίστου χρόνου, απολύτως τίποτα. Απλώς δεν λέει συμβασιούχοι. Και οι αορίστου χρόνου στην ουσία ένα είδος συμβασιούχων θα γίνουν.
Απ’ αυτήν την άποψη, βεβαίως τα ασφαλιστικά ταμεία θα έχουν πρόβλημα. Δεν πρόκειται να μπει ένα εκατομμύριο, πολύ λιγότεροι πρόκειται να μπουν. Και μιλάμε για την Εθνική Στατιστική στην Ελλάδα και πώς κάνει τους υπολογισμούς και δεν παίρνουμε τη στατιστική της Ευρώπης που ένα μήνα το χρόνο να δουλεύεις, θεωρείσαι κανονικά εργαζόμενος.
Όμως, τα ασφαλιστικά ταμεία δεν τροφοδοτούνται με εισφορές, ούτε και το τραπέζι του εργαζόμενου ένα μήνα το χρόνο τροφοδοτείται με τ’ απαραίτητα προϊόντα.
(LM)

(3AM)
Δεχόμαστε ότι τα πράγματα είναι κρίσιμα, αλλά είναι κρίσιμα γιατί υπάρχει αντεργατική, αντιλαϊκή, αντιασφαλιστική πολιτική και γιατί το «μάρμαρο» της κρίσης πρέπει να το πληρώσει ο λαός και κανένας άλλος. Αυτό είναι το θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα έξι μαθητές και μαθήτριες και δύο εκπαιδευτικοί συνοδοί τους της δεύτερης ομάδας από το 5ο Γυμνάσιο Γαλατσίου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κύριοι συνάδελφοι, ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Μητσοτάκης ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό.
Εγκρίνει η Βουλή;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Έχει ζητήσει το λόγο ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Μαρκόπουλος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι λίγοι γραμμένοι στον κατάλογο. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε πρώτα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ζήτησα το λόγο, επειδή έχω μια υποχρέωση και δεν θα μπορέσω να παρακολουθήσω. Θα ήθελα να κάνω μια μικρή διακοπή για τρία λεπτά για να κατατεθεί και η άποψη. Αν πάλι δεν είναι δυνατόν, δεν πειράζει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Το τυπικό είναι να προηγηθούν οι του καταλόγου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κύριος Υπουργός δεν έκανε τοποθέτηση;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Όχι, έκανε μια παρέμβαση.
Θα μπορούσατε βέβαια να πάρετε το λόγο με τη συναίνεση του Σώματος.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κανονικά πρέπει να ακολουθηθεί η τάξη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν πειράζει, κύριε Πρόεδρε. Ας συνεχίσουμε με τον κατάλογο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο κ. Μαρκόπουλος, λοιπόν, λέει να συνεχίσουμε με τον κατάλογο.
Ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Πρωτόπαπας έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Ευχαριστώ.
Κύριε Πρόεδρε, είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα πήρε αυτή την πρωτοβουλία, με την οποία διευκολύνει να γίνει αυτός ο διάλογος για το ασφαλιστικό σήμερα στη Βουλή. Καλό θα ήταν, όμως και το Κομμουνιστικό Κόμμα να συμμετέχει με τις απόψεις του βεβαίως και στο διάλογο ο οποίος γίνεται αυτή τη στιγμή για το ασφαλιστικό και από τον οποίο απουσιάζει, διότι είναι λογικό ότι κάθε άποψη που λείπει από το τραπέζι του διαλόγου, έστω και αν κατατίθεται εδώ, δεν διευκολύνει και τα τελικά συμπεράσματα, τα οποία αυτή τη στιγμή η Κυβέρνηση επιχειρεί, ενόψει της γενικότερης ανάγκης για αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος. Είναι καλό να κουβεντιάζουμε πάνω σε τέτοιες πρωτοβουλίες, αλλά πρέπει να κουβεντιάζουμε παντού.
Τώρα μπαίνω στην ουσία του νομοσχεδίου. Όπως τόνισε η εισηγήτριά μας, η κυρία Μίχου, νομίζω ότι διαφωνούμε και επί της ουσίας. Μην οχυρωνόμαστε πίσω από τις συνταγματικές προβλέψεις. Είναι λάθος να οχυρωνόμαστε και να λέμε «ξέρετε, δεν μπορούμε, διότι δεν προβλέπεται». Υπάρχει και διαφωνία επί της ουσίας, όχι επειδή κανείς δεν θέλει είτε να κρατηθούν χαμηλά τα όρια ηλικίας είτε να αυξηθούν οι συντάξεις είτε να αυξηθεί ο βασικός μισθός είτε να υπάρχει καλύτερη διαχείριση των αποθεματικών, αλλά γιατί οι σημερινές συνθήκες στην οικονομία και στο ασφαλιστικό σύστημα καθιστούν στην ουσία εξωπραγματική τη δυνατότητα υιοθέτησης μιας τέτοιας πρότασης.
Δεν μπορούν αυτή τη στιγμή να μειωθούν τα όρια ηλικίας, δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να μιλήσει κανείς για βασικό μισθό 1.400 ευρώ, δυστυχώς –μακάρι να μπορούσαμε, ποιος είναι εκείνος που δεν το θέλει;- και βεβαίως υπάρχουν και σοβαρές διαφωνίες και στο θέμα της διαχείρισης των αποθεματικών.
Μ’ αυτή την έννοια, η μη έγκριση από μας της πρότασης του Κομμουνιστικού Κόμματος, κατά τη γνώμη μου είναι το θέμα της ουσιαστικής διαφωνίας, τουλάχιστον κάτω από το βάρος της σημερινής συγκυρίας και της προσπάθειας που γίνεται στην οικονομία. Είναι, όμως, καλό ότι γίνεται κουβέντα.
Και έρχομαι σε ορισμένες πτυχές αυτής της κουβέντας. Η πρώτη κουβέντα αφορά τα αποθεματικά. Νομίζω ότι κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσουμε με τις κουτοπονηριές. Και αναφέρομαι στην τοποθέτηση που έκανε ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο κ. Γεράσιμος Γιακουμάτος. Δεν είναι δυνατόν κάθε φορά να παίρνουμε όποια περίοδο μας βολεύει, όποια περίοδο θεωρούμε ότι υπηρετεί τις απόψεις μας και να λέμε «ξέρετε, την τάδε περίοδο τα αποθεματικά αυξήθηκαν, ενώ τη δείνα περίοδο τα αποθεματικά μειώθηκαν».
Παράδειγμα. Αν κάποιος πάρει τα αποθεματικά και τα μετρήσει από το 1994 ως το 2004, δηλαδή την περίοδο των Κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα δει ότι παρά την επένδυση του 20%-25% στο Χρηματιστήριο, τα αποθεματικά αυτά έχουν αυξηθεί και μάλιστα έχουν αυξηθεί σημαντικά. Αν πάρει την περίοδο 1999-2001 ως περίοδο αναφοράς θα πει ότι μειώθηκαν. Θεωρώ όλη αυτή τη συζήτηση μια συζήτηση άνευ περιεχομένου, μια συζήτηση κουτοπόνηρη. Και νομίζω ότι δεν μπορούμε να συμμετέχουμε στη συνέχεια και να πετάμε νούμερα τα οποία σε τελική ανάλυση εμπεριέχουν το στοιχείο της αυθαιρεσίας, διότι καθορίζουμε από μόνοι μας την περίοδο αναφοράς.
Τι γίνεται, λοιπόν, με τα αποθεματικά; Ας μιλήσουμε ουσιαστικά. Πρέπει τα αποθεματικά να πηγαίνουν μόνο σε καταθέσεις στο κράτος, στην Τράπεζα της Ελλάδος; Θα ξαναγυρίσουμε πίσω στη δεκαετία του 1980 που τότε καταγγέλλαμε όλοι ότι κατ’ ουσίαν τα αποθεματικά δεν αξιοποιούνται, με αποτέλεσμα να χάνει πολλά δισεκατομμύρια το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας μας; Κατά τη γνώμη μας δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω σ’ αυτό το σύστημα.

(XS)












(3LM)
Βεβαίως δεν μπορεί να παίζει κανείς με δομημένα και το έχουμε τονίσει αυτό. Βεβαίως, χρειάζεται να υπάρχει Αρχή Ελέγχου. Βεβαίως, χρειάζεται να υπάρχει λογοδοσία. Βεβαίως, χρειάζεται να υπάρχει διαφάνεια και κανόνες που να υποχρεώνουν σε ορθή διαχείριση. Αλλά να μην πάμε στο άλλο άκρο τώρα. Για σκεφτείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι θα γίνει εάν τα αποθεματικά των Ταμείων είναι όλα κατατεθειμένα επί παραδείγματι στην Τράπεζα της Ελλάδος; Δεν μου λέτε τι θα γίνει με την Εθνική Τράπεζα;
Εγώ θα φέρω ένα παράδειγμα. Όπως γνωρίζετε σήμερα η μεγαλύτερη Τράπεζα της χώρας ελέγχεται κατ’ ουσίαν από τα Ασφαλιστικά Ταμεία και έτσι μπορεί το κράτος και ανακοινώνει είτε επί Νέας Δημοκρατίας, είτε επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. την τοποθέτηση του διοικητού. Σήμερα, έχουμε τον κ. Ράπανο και τον κ. Ταμβακάκη. Βεβαίως, εξελέγησαν τυπικά από τη γενική συνέλευση, όμως όλοι γνωρίζουμε ότι κουμάντο στη γενική συνέλευση κάνουν τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Εάν δεν είχαν μετοχές της Εθνικής Τράπεζας, όπως ζητάτε στην πρότασή σας, κυρίες και κύριοι του Κομμουνιστικού Κόμματος, ουσιαστικά λέμε «δώστα στη Morgan τάδε, η στην παράταξη δείνα». Και βεβαίως, δεν είναι αυτό πρόθεσή σας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Έλεος! Και οι ταχυδακτυλουργίες έχουν όρια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Και βεβαίως δεν είναι αυτό πρόθεση σας, το τονίζω, κύριε Μαυρίκο.
Αλλά σκεφτείτε ότι έτσι ελέγχεται σήμερα η Εθνική Τράπεζα. Λοιπόν, δεν γίνεται να μην υπάρχει δυνατότητα αυτής της ευελιξίας. Μην στερούμε αυτή την ευελιξία. Ξαναλέω με έλεγχο και λογοδοσία.
Θεωρώ όσον αφορά τα δομημένα, ότι τα δομημένα δεν είναι ομόλογα, γιατί είπε ο κ. Γιακουμάτος πριν ότι εσείς προβλέπεται να επενδύεται σε ομόλογα. Τα ομόλογα είναι μία πολύ καθαρή και πολύ διαφανής επένδυση. Τα δομημένα δεν είναι ούτε καθαρή, ούτε διαφανής επένδυση. Επειδή είμαι τραπεζικός τυχαίνει να ξέρω ότι τα δομημένα στην ουσία είναι τζόγος. Εάν πάει τόσο το τάδε Χρηματιστήριο, εσύ θα πάρεις τόσο. Εάν πάει δείνα, εσύ θα πάρεις παρακάτω.
Αυτό φυσικά το κατηγορούμε και φυσικά ζητάμε Εξεταστική για να δούμε τι έγινε. Και εάν θέλει ο κ. Γιακουμάτος να συμβάλει το καλύτερο που έχει να κάνει, αντί να ψάχνει να βρει αν είναι της ΠΑΣΚΕ, αν είναι της ΔΑΚΕ ή άλλα τέτοια γραφικά, το καλύτερο θα είναι να ψηφίσει την Εξεταστική Επιτροπή, να μπει και μέσα, προκειμένου να βρούμε τελικά τι έγινε με το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων.
Κλείνω με τα αποθεματικά με μία μόνο παρατήρηση. Κοιτάξτε τώρα ας μην ξύνουμε αυτή την ιστορία. Η ιστορία της Ακρόπολης όπως και η ιστορία της Π και Κ Χρηματιστηριακής είναι μία ιστορία γαλάζιου σκανδάλου και ας μην οχυρώνεται η Κυβέρνηση πίσω από τυχόν δικαστικές προσφυγές και αποφάσεις από την Ακρόπολη στη γνωστή γαλάζια Χρηματιστηριακή, για να πούμε τα πράγματα με όνομά τους. Και να σας πω γιατί δεν πρέπει να οχυρώνεται; Διότι επί ένα χρόνο δεν έκανε τίποτα. Επί ένα χρόνο είχε εξαγγείλει με τυμπανοκρουσίες το πρόστιμο των 2,5 δισεκατομμυρίων και δεν έκανε τίποτα, μα απολύτως τίποτα ο αρμόδιος Υπουργός, προκειμένου να ζητήσει να το εισπράξει. Έδωσε όλο το χρόνο δηλαδή στη Χρηματιστηριακή και να προσφύγει και να πάρει τις αποφάσεις που ήθελε και να προκαλέσει, ουσιαστικά μετά, ως τυπική πλέον διαδικασία, τη διαγραφή των προστίμων.
Είναι σαν τη γνωστή ιστορία τις χειροπέδες τις είδατε; Και μετά όχι μόνο χειροπέδες δεν είδαμε, ελεύθερους τους κουμπάρους είδαμε. Το ίδιο πράγμα ουσιαστικά γίνεται. Παίζουμε με τις εντυπώσεις.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Χειροκροτούμε νους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Και χειροκροτούμε νους, όπως μου τονίζει ο κ. Ευθυμίου.
Παίζουμε με τις εντυπώσεις, παίζουμε με την επικοινωνία και στην ουσία και οι κουμπάροι ήταν ελεύθεροι και το πρόστιμο δεν εισπράχθηκε όπως έγινε και με όλα τα άλλα πρόστιμα, τα οποία στεντορία, υποτίθεται, τη φωνή και με τυμπανοκρουσίες εξήγγειλε η τότε κυβέρνηση.
Έρχομαι στα χρέη. Κάνει πολύ καλά ο κ. Λοβέρδος και ζητάει τα χρέη. Δεν ξέρω πόσα θα εισπράξει, αλλά ξέρω ότι κάνει πολύ καλά και τα ζητάει, όπως και πρέπει να σταματήσει αυτή η ιστορία με το σκάνδαλο των φαρμακευτικών εταιρειών.
Πληροφορήθηκα σήμερα, κύριε Υπουργέ, ότι ζητάτε από 263 φαρμακευτικές εταιρείες να καταβάλουν 32 εκατομμύρια ευρώ για το δεύτερο τετράμηνο ή κάπου εκεί του 2009.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό ακόμη, κύριε Πρόεδρε.
Σαφώς, αυτό πρέπει να γίνει. Χάνουμε, λοιπόν, 120 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο από τα Ασφαλιστικά Ταμεία, διότι ουδείς μέχρι τώρα ζήταγε την επιστροφή από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Χαρίζαμε 120 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο σε συγκεκριμένες φαρμακευτικές και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.
(TR)

(3XS)
Έρχομαι σε δύο ακόμη παρατηρήσεις και κλείνω.
Η πρώτη. Γίνεται πολύ συζήτηση εάν θα έχουμε αναδιανεμητικό ή κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Το αναδιανεμητικό, βεβαίως, είναι κοινωνικά πιο δίκαιο πάντα. Όμως, κάτω από τη σημερινή συγκυρία εγώ πιστεύω ότι ο προβληματισμός που αναπτύσσεται στο Υπουργείο είναι σωστός. Βασική σύνταξη συν ανταποδοτικότητα. Γιατί είναι σωστός; Πρώτον, διότι πρέπει να υπάρχει ένα κίνητρο για να αποφύγουμε την εισφοροδιαφυγή και δεύτερον, διότι χρειάζεται και κάτι άλλο. Έχει αλλάξει πια ο εργασιακός βίος.
Όπως είπε και ο κύριος Υφυπουργός πριν, το τονίζω και εγώ, γιατί νομίζω ότι αυτό πρέπει να το καταλάβουμε πια, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα δεν φθάνεις στο ανώτατο επίπεδο της αμοιβής σου στα εξήντα δύο σου ή στα εξήντα σου. Αυτό ήταν παλαιά.
Σήμερα, στον ιδιωτικό τομέα φτάνεις στο ανώτατο επίπεδο της αμοιβής σου στα σαράντα σου, στα σαράντα πέντε σου, στα σαράντα οκτώ σου. Είναι πολύ λίγο στα πενήντα και μετά. Ουσιαστικά μετά αναγκάζεσαι να δουλεύεις με χειρότερους όρους. Αναγκάζεσαι να προσαρμόζεις τον εαυτό σου στις διαφορετικές σκληρές, δυστυχώς, έως απάνθρωπες μερικές φορές συνθήκες που διαμορφώνει η αγορά. Άρα, αναγκάζεσαι να παίρνεις λιγότερα.
Δεν μπορεί, λοιπόν, ο υπολογισμός να γίνεται μόνο με βάση τους τελευταίους μισθούς και τις τελευταίες αποδοχές. Χρειάζεται να ληφθεί υπόψιν και το βασικό το προνοιακό, αλλά και η συνολική προσφορά σου στο σύστημα και η συνολική παρουσία σου στο σύστημα και τα λεφτά που ο ίδιος προσέφερες, δηλαδή, με τη δουλειά σου και τις δυνάμεις σου.
Δεύτερον, κύριε Υπουργέ, φοβάμαι επειδή ακούω για φόρους και πόρους ότι η περίοδος είναι τελείως ακατάλληλη για να μπει φόρος, έστω και εάν αντιμετωπίζουμε μεγάλο πρόβλημα στο ασφαλιστικό. Πρέπει να βρεθούν πόροι με άλλες πηγές. Ίσως με κάποιες επιβαρύνσεις σε κάποιους που ρυπαίνουν, ίσως με κάποιες επιβαρύνσεις στον τζόγο, ίσως με κάποιες επιβαρύνσεις σε επιμέρους δραστηριότητες. Θα μαζέψουμε παραπάνω λεφτά, αλλά φοβάμαι ότι η παρουσία ενός γενικευμένου φόρου θα λειτουργήσει ιδιαίτερα αρνητικά κάτω από τις σημερινές συνθήκες.
Κλείνω, λέγοντας, ότι περιμένουμε τα αποτελέσματα του διαλόγου για να κουβεντιάσουμε πολύ εγκαίρως πάνω στο τι πρέπει να γίνει στο ασφαλιστικό. Θεωρώ όμως ότι πρέπει να κλείσει και μία εκκρεμότητα, μια και μιλάμε για το ασφαλιστικό και τα ασφαλιστικά ταμεία και αυτή είναι ο διορισμός διοικήσεων. Υπάρχει σοβαρή καθυστέρηση τέσσερις μήνες τώρα και υπάρχει και εκκρεμότητα γύρω από τον διορισμό διοικήσεων στα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει παντού καλός προγραμματισμός, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει παντού σωστός έλεγχος, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να εφαρμόσουμε τις πολιτικές τις οποίες εξαγγέλλουμε, από τη στιγμή που ο άλλος αισθάνεται εκκρεμής, προσωρινός και δεν ξέρει αύριο τι θα γίνει.
Κλείστε αυτή την εκκρεμότητα και αναφέρομαι γενικότερα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κλείστε και εσείς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Κλείνω και εγώ, λέγοντας ότι για να προχωρήσουμε μπροστά πρέπει σε κάποια φάση να παίρνουμε αποφάσεις και να τις παίρνουμε στην ώρα τους. Στην ώρα τους και με τον τρόπο τους!
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο κ. Γιώργος Μαρίνος, Βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η πρόταση νόμου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για την κοινωνική ασφάλιση είναι και τεκμηριωμένη και ρεαλιστική και βεβαίως, είναι επεξεργασμένη από μία συγκεκριμένη σκοπιά, από τη σκοπιά των εργατικών, λαϊκών συμφερόντων. Και από αυτή την άποψη έχει σημασία η ευθύνη που αναλαμβάνουν τα άλλα κόμματα, απορρίπτοντας αυτή την πρόταση που ανοίγει σοβαρά θέματα και πολύ περισσότερο πρέπει να καυτηριάσουν οι εργαζόμενοι αυτή τη μέθοδο Πρωτόπαπα που ακούστηκε εδώ, που είναι εξωπραγματική πρόταση.
Τί λέει η πρόταση; Λέει, ότι με πολλούς τρόπους όλα αυτά τα χρόνια οι Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το αστικό κράτος, η μεγαλοεργοδοσία κατέκλεψαν τα ταμεία. Κατέκλεψαν τα ταμεία με την εισφοροδιαφυγή, κατέκλεψαν τα ταμεία με την καταλήστευση των αποθεματικών, κατέκλεψαν τα ταμεία με το Χρηματιστήριο, με τα ομόλογα, με τα δομημένα ομόλογα και μας καλούν οι Βουλευτές, τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αυτά να τα παραγράψουμε στο όνομα, ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Αυτό είναι κριτήριο να τους κρίνουν οι εργαζόμενοι.
Εμείς λέμε το εξής. Χρήματα υπήρχαν, χρήματα υπάρχουν. Και αυτά τα χρήματα είναι στα ταμεία, στις τσέπες του μεγάλου κεφαλαίου. Και χρήματα έχει ο προϋπολογισμός, αλλά η διανομή του προϋπολογισμού έχει ένα συγκεκριμένο στόχο: Να στηρίξει τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους μεγαλέμπορούς και τα άλλα τμήματα της πλουτοκρατίας.
Υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Από τη στιγμή που είναι αναμφισβήτητο ότι υπάρχουν οφειλές της εργοδοσίας και του κράτους, έχει κανείς δικαίωμα αυτές να τις παραγράφει στο όνομα της οποιασδήποτε οικονομικής σκοπιμότητας;
Νομίζουμε ότι και αυτό είναι κριτήριο το οποίο εκθέτει ανεπανόρθωτα και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη Νέα Δημοκρατία, όσο επίσης και την ηγεσία του ΛΑΟΣ που τοποθετήθηκε σε αυτή την κατεύθυνση, με την έννοια ότι δεν υπάρχουν χρήματα.
Το δεύτερο σχόλιο που ήθελα να κάνω, αφορά το κάλεσμα για τον κοινωνικό διάλογο. Είναι πολύ υποκριτική η θέση που λέει, κάνουμε εδώ διαπάλη, αντιπαρατιθέμεθα επί της ουσίας, εκφράζονται διαφωνίες, απορρίπτεται η πρόταση ή οι προτάσεις του Κ.Κ.Ε. και σας καλούμε να έρθετε στον κοινωνικό διάλογο για να θέσετε πάλι αυτές τις απόψεις που έχουμε απορρίψει.
(FT) (3TR)
Είναι πολύ υποκριτικό!
Ο κοινωνικός διάλογος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι δοκιμασμένος, είναι παγίδα, είναι δόκανο και αυτό έχει αποδειχθεί στη ζωή. Παράδειγμα. Οι νόμοι Σιούφα το 1990-1992, ο νόμος Ρέππα το 2002, ο νόμος της κυρίας Πετραλιά, της Νέας Δημοκρατίας, το 2008 έκαναν πολύ σοβαρές αντιλαϊκές αλλαγές. Ανέτρεψαν πολύ σημαντικά ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα. Το όχημα, μέσα από το οποίο διαμορφώθηκε το έδαφος για την επιβολή αυτών των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, ήταν ο στημένος κοινωνικός διάλογος, ο διάλογος της σκοπιμότητας, στον οποίο πράγματι συμμετείχε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που δεν έχει καμία σχέση με τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα. Ήταν, είναι και έτσι θα λειτουργήσει και στην πορεία, ένας «δούρειος ίππος» ο οποίος διευκολύνει τη στρατηγική του κεφαλαίου και την αντιλαϊκή πολιτική.
Μέσα από τον κοινωνικό διάλογο επιβλήθηκε το 65ο όριο της ηλικίας σαν όριο ηλικίας και γενικεύθηκε στην πορεία. Μέσα από τον κοινωνικό διάλογο επιβλήθηκε ως όριο ηλικίας με «προαιρετικό τρόπο» το 67ο όριο της ηλικίας. Μέσα από τον κοινωνικό διάλογο επιβλήθηκε αυτό το χάλι που επικρατεί στο επίπεδο των συντάξεων, που τεκμηριώνεται μ' αυτό το στοιχείο που λέει ότι το 70% των συνταξιούχων παίρνει σύνταξη κάτω από τα 600 ευρώ. Νομίζουμε ότι είναι ανάγκη, πράγματι, να βγουν σημαντικά συμπεράσματα για όλα αυτά τα ζητήματα.
Και αναφερόμενος στα αποθεματικά και κάνοντας ένα σχόλιο σε αυτά που έθεσε ο κ. Πρωτόπαπας, θα ήθελα να πω το εξής: Και οι μετοχές και τα ομόλογα έχουν λειτουργήσει πρακτικά σαν στοιχεία αυτού του χρηματιστηριακού παιχνιδιού, έχουν λειτουργήσει σαν στοιχεία του τζόγου. Μπορούσα να πω με ένα στοιχείο το εξής: Το Μάρτη του 2000, επί κυβέρνησης ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο τότε Διοικητής του Ι.Κ.Α. ο κ. Νεκτάριος δήλωσε ότι το σύνολο σχεδόν των αποθεματικών του Οργανισμού είναι στο Χρηματιστήριο και έχουν χαθεί ήδη –έλεγε τότε- 5 δισεκατομμύρια δραχμές. Συνεπώς, η λογική που προσπαθεί να νομιμοποιήσει το τζόγο είναι κατακριτέα από το σύνολο των εργαζομένων, γιατί έχει λειτουργήσει πολύ αρνητικά για τα συμφέροντά τους.
Η πρόταση του Κ.Κ.Ε. είναι τεκμηριωμένη, αφορά τίτλους του δημοσίου και είναι συκοφαντία και απαράδεκτη αναφορά αυτό που έκανε ο κ. Πρωτόπαπας θέτοντας το ζήτημα της MORGAN STANLEY.
Τελειώνω, αγαπητοί συνάδελφοι, λέγοντας το εξής: Η Κυβέρνηση καλλιεργεί ένα κλίμα εκβιασμού και τρομοκρατίας. Προσπαθεί να εισάγει ψεύτικα, απαράδεκτα διλήμματα για να επιβάλλει πολύ σοβαρές αντιδραστικές αλλαγές, ακολουθώντας την ίδια πολιτική που είχε η Νέα Δημοκρατία. Τι λέει η Κυβέρνηση –και αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να το ξετινάξουν, να το διαλύσουν- «ανταποδοτικότητα στην κοινωνική ασφάλιση, θα καταβάλεις τόσες εισφορές και θα έχεις τόση σύνταξη». Όμως οι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια του εργασιακού βίου δεν καταβάλουν μόνο εισφορές. Καταβάλουν τα νιάτα τους, καταβάλουν τη ζωή τους και έχουν δικαίωμα να έχουν μία σύνταξη υψηλού επιπέδου και υψηλού επιπέδου κοινωνικές παροχές. Η θέση περί ανταποδοτικότητας είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα στοιχεία ανατροπής του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης. «Δεν είναι μόνο αυτό», λέει η Κυβέρνηση. «Πρέπει να αναζητήσουμε πόρους για τη στήριξη του Ταμείου Αλληλεγγύης».
(XF)





(3FT)
Και κατευθύνεται στη συγκέντρωση νέων φόρων από τα λαϊκά στρώματα. Αυτό είναι πρόκληση, γιατί οι εργαζόμενοι έχουν πληρώσει και πληρώνουν συνεχώς, φορολογία, ασφαλιστικές εισφορές. Πληρώνουν με χίλιους δύο τρόπους την υγεία και την πρόνοια και έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να δώσουν αποφασιστική απάντηση στο σύνολο αυτού του νέου αντιλαϊκού, αντεργατικού πακέτου που φέρνει ή που προετοιμάζεται να φέρει, το επόμενο διάστημα η Κυβέρνηση στη Βουλή.
Η απάντηση δίνεται καθημερινά από το Κ.Κ.Ε., από τις ταξικές δυνάμεις στους χώρους της δουλειάς, δόθηκε με την απεργία στις 17 Δεκέμβρη και καλούμε όλους τους εργαζόμενους να δώσουν αποφασιστική, μαζική, μαχητική απάντηση με τη συμμετοχή στον απεργιακό αγώνα στις 10 του Φλεβάρη.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε.
Ο κ. Ηλίας Πολατίδης, Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, έχει το λόγο.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν και πάρα πολλοί οι οποίοι θα αμφισβητούν την ορθότητα αυτών που λέει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας στο σχέδιο νόμου. Πράγματι υπήρξε μια λεηλασία των χρημάτων της κοινωνικής ασφαλίσεως από το 1951. Στην ουσία το 1937 ξεκίνησε η κοινωνική ασφάλιση στην Ελλάδα. Μεσολάβησε και η ανώμαλη περίοδος με την κατοχή και τα επόμενα γεγονότα και στην ουσία μετά από τρία χρόνια ζωής ξαναπήρε μπρος το ασφαλιστικό. Από τότε υπήρξε μια λεηλασία. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Το ερώτημα, το οποίο ετέθη και από τον ειδικό αγορητή μας τον κ. Βελόπουλο, είναι πού ακριβώς θα βρεθούν τα χρήματα. Διότι γνωρίζει κανείς ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Τράπεζα της Ελλάδος κάποια κεφάλαια, τα οποία είναι εκεί κατατεθειμένα και περιμένουν στο να δοθούν ή όχι στα ταμεία; Τι ακριβώς προτείνετε δηλαδή; Να γίνουν νέα δάνεια, με τα οποία θα πληρωθούν τα επιτόκια της τάξεως του 6,2%, που πληρώνονται σήμερα δανειζόμενοι από τη Morgan Stanley ή από οποιαδήποτε άλλη τράπεζα; Κι αυτά τα χρήματα, αφού πληρωθούν αυτοί οι τόκοι, να περάσουν στα ασφαλιστικά ταμεία;
Δεν βλέπω κάποια διέξοδο στην κατάσταση αυτή. Δηλαδή να φορτωθούν οι επόμενες γενιές επιπλέον βάρη από αυτά που μέχρι στιγμής τους έχουμε φορτώσει; Θα πληρώνει 5.180 ευρώ, σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό που κατέθεσε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κάθε τετραμελής οικογένεια για τόκους του δημοσίου χρέους. Πόσο ακριβώς θέλετε να γίνει αυτό; Δέκα χιλιάδες ευρώ; Δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ; Δεν είναι αυτό μια έμμεση φορολογία;
Να πάμε, όμως, στην ουσία του προβλήματος, διότι το Κ.Κ.Ε. δείχνει σε ορισμένα πράγματα μία υπερβολική ευαισθησία απέναντι στους εργαζομένους, αλλά σε άλλα μια αδιαφορία. Δεν είναι η υπερπροσφορά εργασίας αυτή που δημιουργεί το τεράστιο πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής;
Έχουμε δύο φαινόμενα που γίνονται παράλληλα: Πρώτον, η καταστροφή του παραγωγικού δυναμικού και δεύτερον, για τις εναπομείνασες θέσεις εργασίας ανταγωνίζονται όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι, διότι έχουμε μια μαζική είσοδο λαθρομεταναστών. Άρα, για τις θέσεις εργασίας, τις ελάχιστες που μένουν πλέον στην Ελλάδα, ανειδίκευτης εργασίας, συνεχώς ανταγωνίζονται και περισσότεροι. Αυτό δεν τους κάνει πιο εύκολη βορά στις ορέξεις των εργοδοτών; Και δεν είναι μόνο οι λαθρομετανάστες, οι οποίοι έχουν ανασφάλιστη εργασία. Η υπερπροσφορά εργασίας κάνει και τους Έλληνες να αναγκάζονται να δεχτούν την ανασφάλιστη εργασία και με αμοιβή πιο κάτω από τα προβλεπόμενα από τις συλλογικές συμβάσεις. Άρα, αυτή είναι μια πραγματικότητα, την οποία δεν τη λαμβάνετε υπόψη.
Και μάλιστα εσχάτως γίνεται ένα κυνήγι ψηφοφόρων μελλοντικών. Έχετε μπει και σε έναν ανταγωνισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ, με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και με τη Νέα Δημοκρατία στο ποιος θα είναι πιο πολύ φιλολαθρομεταναστευτικός, ούτως ώστε όταν νομιμοποιηθούν και πάρουν ψήφο, τότε να προσχωρήσουν και σε σας. Εσχάτως έγινε αυτό σε σχέση με άλλες δυνάμεις που προσχώρησαν σ’ αυτή τη λογική πολύ νωρίτερα. Άλλωστε η νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών και η ανεξέλεγκτη είσοδος, είναι αυτό που θέλει η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό που θέλουν όλες οι εργοδοτικές οργανώσεις στην Ευρώπη κι αυτό που είπε στο διάλογο για το ασφαλιστικό ο κ. Δασκαλόπουλος.







(BA)
(3XF)
Ο κ. Δασκαλόπουλος είπε στο διάλογο για το ασφαλιστικό: προκειμένου να ενταχθούν λαθρομετανάστες στην αγορά εργασίας να μην έχουν ασφαλιστικές εισφορές για ένα χρονικό διάστημα. Βλέπετε τι ωραία που το ταίριαξε ο κ. Δασκαλόπουλος; Από αγάπη στους λαθρομετανάστες, προκειμένου να μπορέσουν να ενταχθούν, να μην πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές, αλλά να έχουν συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Το άλλο μεγάλο πρόβλημα, στο οποίο αναφέρθηκε και ο ειδικός αγορητής μας, και είναι πρωτοσέλιδο στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ -αναφέρθηκε και από τον κύριο Υφυπουργό με την προηγούμενη ιδιότητά του- είναι οι εργαζόμενοι για ένα ή δύο χρόνια ή έξι μήνες από τις πρώην ανατολικές χώρες που έχουν μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα πάρουν, σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο των ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ, 750.000 εργαζόμενους από Βουλγαρία, Ρουμανία -και δεν ξέρω από πού αλλού- σύνταξη από την Ελλάδα. Μπορεί πραγματικά να τα πληρώσει η Ελλάδα; Δεν είναι το θέμα ηθικό -το αν θα έπρεπε να τα πληρώσει και αν αυτοί οι καημένοι, οι αδικημένοι, που στη χώρα τους παίρνουν 50 και 100 ευρώ σύνταξη που πράγματι είναι ένα πρόβλημα- αλλά πώς ακριβώς θα το λύσει ο καθημαγμένος Έλληνας φορολογούμενος και ο καθημαγμένος Έλληνας συνταξιούχος και ο εργαζόμενος. Αυτό είναι το πρόβλημα. Υπάρχουν αυτά τα χρήματα; Ξέρουμε ήδη ότι με τις υποχρεώσεις που έχουν απέναντι στους Έλληνες τα ασφαλιστικά ταμεία, αυτά δεν μπορούν να το φέρουν εις πέρας, έχουν αναλογιστικό έλλειμμα. Αυτή είναι η πραγματικότητα και γι’ αυτό γίνεται και συζήτηση σήμερα. Ξαφνικά στα ελλειμματικά ταμεία θα φορτωθεί επιπλέον βάρος, προκειμένου κάποιοι να αισθάνονται καλά, ή να κάνουν το διαφημιστικό τους καθήκον.
Αυτό που θα λύσει τα προβλήματα στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά νομίζω και γενικότερα, είναι η επιστροφή σε ένα παραγωγικό μοντέλο της οικονομίας. Εγώ δεν είμαι από αυτούς που λένε ότι η Ελλάδα δεν είχε ποτέ παραγωγή. Ίσως υπήρχε πράγματι παραγωγικό έλλειμμα, αλλά σε κάποιες δεκαετίες πίσω ένα μέρος αυτού του ελλείμματος είχε καλυφθεί και πράγματι εγίνοντο πάρα πολλά προϊόντα στην Ελλάδα. Μέσω μιας λογικής παγκοσμιοποίησης αυτό το παραγωγικό δυναμικό καταστράφηκε. Φύγαμε από προϊόντα τα οποία παράγονταν στην Ελλάδα και ενδεχομένως εξάγονταν και έφερναν συνάλλαγμα και είναι όλα πλέον εισαγόμενα. Αυτή η φούσκα της παγκοσμιοποίησης έσκασε και στο εξωτερικό -γιατί όλα τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν αυτό το πρόβλημα- έσκασε και στην Ελλάδα. Και ένα που χειροτέρευε την κατάσταση στο ασφαλιστικό σύστημα ήταν ότι οι τομείς, που εκ φύσεως δεν μπορούσαν να εξαχθούν, π.χ. ο κατασκευαστικός τομέας. Εκεί έρχονταν ορδές λαθρομεταναστών, οι οποίες έριχναν τα μεροκάματα και οδηγούσαν σε φαινόμενα μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας. Καλές, λοιπόν, οι προθέσεις του Κ.Κ.Ε.. Σε επίπεδο προθέσεων συμφωνούμε όλοι, αλλά δεν βλέπουμε τον τρόπο του πώς θα υλοποιηθούν. Άλλωστε δεν μπαίνουν στον κόπο οι προτείνοντες να πουν πώς ακριβώς θα γίνει. Τα προβλήματα είναι αλλού και δεν βλέπω να υπάρχει συνέπεια στις υπόλοιπες πολιτικές.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε.
Ο κ. Ηλίας Μόσιαλος, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., έχει το λόγο.
ΗΛΙΑΣ ΜΟΣΙΑΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Νομίζω ότι η πρόταση που κατέθεσε το Κ.Κ.Ε. έχει αρκετά σημαντικά στοιχεία, κυρίως όσον αφορά στην ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Νομίζω ότι σε γενικό επίπεδο θα συμφωνούσαμε με πάρα πολλές από τις προτάσεις και ιδιαίτερα με αυτές που έχουν σχέση με το δημόσιο χαρακτήρα του συστήματος υγείας. Εδώ κατατίθεται μία σημαντική πρόταση, όπου θα πρέπει πλέον να καταργηθούν οι εισφορές και να αναληφθούν οι ευθύνες μέσω γενικής φορολόγησης, υπονοώντας τη δημιουργία ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας ενιαίου -όχι την πολυδιάσπαση που έχουμε τώρα μέσα στα διάφορα ταμεία και το Υπουργείο Υγείας- και κοινή κάλυψη για όλους τους πολίτες. Και αυτός θα πρέπει να είναι και ο δικός μας στόχος, ως ένα δημοκρατικό σοσιαλιστικό κόμμα.
Υπάρχουν επίσης κάποιες ενδιαφέρουσες επισημάνσεις σε σχέση με τις επενδύσεις. Η συνάδελφος κ. Μίχου και ο συνάδελφος κ. Πρωτόπαπας έθεσαν ορισμένα θέματα για την ευελιξία που θα πρέπει να έχουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Γνωρίζουμε, όμως, ότι, παρά τη θεωρητική αυτονομία τους, τα περισσότερα ελέγχονται στην ουσία από την κάθε Κυβέρνηση και με αυτήν την έννοια πρέπει να υπάρχουν νομοθετικές ρυθμίσεις, όσον αφορά τις επενδύσεις υψηλού ρίσκου. Και αυτό νομίζω μπορούμε να το κάνουμε.
(SX)
(3BA)
Τώρα, με αφορμή την πρόταση που κατέθεσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, θα ήθελα κι εγώ να καταθέσω κάποιες δικές μου σκέψεις για το επερχόμενο ασφαλιστικό νομοσχέδιο.
Θα ήθελα να πω σε αυτό το σημείο ότι το ασφαλιστικό πρόβλημα δεν μπορούμε να το δούμε ξεκομμένο από το συνολικό δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας. Δεν μπορούμε να το συζητάμε, δηλαδή, χωριστά από το φορολογικό πρόβλημα και από τη δημοσιονομική κρίση.
Με αυτή την έννοια θα ήθελα να κάνω μία πρόταση στην Κυβέρνηση, με δεδομένο το πρόβλημα που υπάρχει στο φορολογικό νομοσχέδιο και τα τεράστια ελλείμματα των Οργανισμών Ασφάλισης: Να κατατεθούν ταυτόχρονα το νομοσχέδιο για το φορολογικό και το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, έτσι ώστε να δώσουμε σαν Κυβέρνηση την αίσθηση ότι θέλουμε να αντιμετωπίσουμε και τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή και τις οποιεσδήποτε μορφές κλοπών που γίνονται από το δημόσιο σύστημα και από τα χρήματα του Ελληνικού Δημοσίου.
Αν κατατεθούν ταυτόχρονα τα δύο νομοσχέδια –δεν λέω να συζητηθούν μαζί, ταυτόχρονη κατάθεση, έτσι ώστε να δείξουμε ότι θέλουμε να λύσουμε αυτό το πρόβλημα- είναι όχι μόνο συμβολικό, αλλά θα πρέπει να υπάρχει και μία εσωτερική συνοχή στη λογική της Κυβέρνησης για το πώς αντιμετωπίζει τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή.
Δεύτερον, αν αυτό γίνει, θα πρέπει να υπάρχουν κοινοί μηχανισμοί ελέγχου του Υπουργείου Οικονομικών και του Υπουργείου Κοινωνικής Ασφάλισης. Να φύγουμε από τους διαφορετικούς μηχανισμούς, που άλλα κάνει το Υπουργείο Οικονομικών, άλλα κάνει το Υπουργείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Εργασίας με τους Επιθεωρητές Εργασίας. Και όπου χρειαστεί, να υπάρχει και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, για περιπτώσεις όπου υπάρχουν κραυγαλέες φοροδιαφυγές ή εισφοροδιαφυγές, τις οποίες πολύ σωστά επισημαίνει και ο Υπουργός Οικονομίας και ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Κάποια στιγμή, όμως, τα κοινά ελεγκτικά συστήματα θα πρέπει να δράσουν. Πιο συγκεκριμένα:
Θα πρέπει να παρατηρούμε διαχρονικά στοιχεία εξέλιξης του τζίρου των επιχειρήσεων και να δούμε το τι συμβαίνει. Αν αυξάνει ο τζίρος χωρίς να αυξάνει το κόστος παραγωγής, χωρίς να αυξάνει ο αριθμός εργαζομένων και παράλληλα τα κέρδη μειώνονται, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα εισφοροδιαφυγής, πιθανώς, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα φοροδιαφυγής.
Αυτό θα πρέπει να το κάνει μία κοινή Υπηρεσία των Υπουργείων Οικονομικών και Εργασίας. Επίσης, μία κοινή Υπηρεσία των Υπουργείων Οικονομικών και Εργασίας, παρακάμπτοντας πιθανά προβλήματα τα οποία πιθανώς να θέσει η Αρχή Προστασίας Δεδομένων, θα πρέπει να ελέγχει τα στοιχεία που καταθέτουν οι επιχειρήσεις και οι επιχειρηματίες και στους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης όπου δεν πληρώνουν τις εισφορές, αλλά ταυτόχρονα όταν καταθέτουν τα στοιχεία τους στο TAXIS, δηλώνουν εργαζόμενους για τους οποίους δεν έχουν πληρώσει εισφορές κι έτσι μειώνεται η φορολογία τους, καθότι δηλώνεται η εργασία στο TAXIS, αλλά δεν δηλώνεται η εργασία στους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης.
Επομένως, ένα σύστημα διασταύρωσης, με την προϋπόθεση ότι έχουμε εξασφαλίσει τα δεδομένα πρόσβασης στα δεδομένα των επιχειρήσεων και στα ατομικά δεδομένα, θα μπορούσε να βοηθήσει πάρα πολύ στο πρόβλημα της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής.
Τρίτον, θα πρέπει η Κυβέρνηση να θέσει κάποιους στόχους. Δεν μπορούμε να λέμε γενικά ότι θα πατάξουμε τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή. Έχουμε κάποιους στόχους στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Θα πρέπει, όμως, να έχουμε και κάποιους στόχους επιτυχιών.
Η πρόταση η δική μου είναι να υπάρχει ανά 3μηνο έκθεση στο Κοινοβούλιο για την πορεία επίτευξης των στόχων για τη μείωση των δαπανών Υγείας –έχουμε θέσει πολύ συγκεκριμένους στόχους εκεί- αλλά και για την είσπραξη εισφορών και την είσπραξη χρεών. Κάθε τρεις μήνες, επομένως, να υπάρχει μία έκθεση κοινή των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ξεκινώντας το Μάιο του 2010. Αν δεν έχουμε στοιχεία το Μάιο του 2010 για μείωση δαπανών, για είσπραξη εισφορών και για είσπραξη χρεών, δεν πρόκειται να πετύχουμε τους στόχους του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Επομένως, ας ξεκινήσουμε το Μάιο του 2010 να καταθέτουμε αυτά τα στοιχεία ανά 3μηνο, για να δούμε κατά πόσο η Κυβέρνηση επιτυγχάνει τους στόχους της.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κα ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ)
Τελευταίο σημείο και κλείνω:
Είναι απογοητευτικό το συμπέρασμα της Έκθεσης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, ότι δεν υπάρχουν στοιχεία κοστολόγησης της πρότασης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Απογοητευτικό, διότι η πρόταση αναφέρεται στο 25% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Τόσες είναι οι δαπάνες για την κοινωνική προστασία στη χώρα μας.
Αν, επομένως, η στατιστική επάρκεια της Ελλάδος είναι σε ένα τέτοιο επίπεδο που δεν μπορεί να πιστοποιεί το τι συμβαίνει στο 25% του Α.Ε.Π., τότε αντιμετωπίζουμε μία δραματική κατάσταση σε αυτή τη χώρα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και είναι σωστή η πρόταση να δημιουργήσουμε ανεξάρτητες στατιστικές υπηρεσίες –πάρα πολύ σωστή η πρόταση- αλλά θα πρέπει να δημιουργήσουμε και επαρκείς στατιστικές υπηρεσίες. Το να είναι μία υπηρεσία ανεξάρτητη, αλλά ανεπαρκής, δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Και θα πρέπει να ξεκινήσουμε από τις στατιστικές υπηρεσίες των Υπουργείων, πρώτα και κύρια, Εργασίας, Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Οικονομικών και Υγείας και Πρόνοιας και να επεκτείνουμε αυτό το σύστημα συνολικά στο δημόσιο τομέα.

(PS)


(3SX)
Επομένως, θα πρέπει να μπει μια συνολική τάξη και να μας βοηθήσει να έχουμε τακτικούς ελέγχους, όσον αφορά την υλοποίηση των Προγραμματικών Δηλώσεων, αλλά και των στόχων που έχουμε βάλει στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικόλαος Παπακωνσταντίνου.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Το πρώτο που θέλουμε να επισημάνουμε είναι ότι το Κ.Κ.Ε. πιστεύει ότι οι συνταξιούχοι είναι και πρέπει να είναι απόμαχοι της εργασίας και, όχι, απόμαχοι της ζωής. Φυσικά, οι συνταξιούχοι δεν σας έκαναν το χατίρι να ζουν μόνο επτά έως εννέα χρόνια, όπως τους είχατε προγραμματίσει, αλλά ζουν έντεκα έως δεκατέσσερα χρόνια και αυτό σας στενοχωρεί.
Δεύτερο ζήτημα, εμείς αντιστρατευόμαστε το δικαίωμα που διακηρύσσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να εργάζονται οι εργαζόμενοι μετά τα εξήντα επτά χρόνια. Αντιστρατευόμαστε στην ιδεολογία και στη μεθοδολογία της ενεργού γήρανσης.
Τρίτον, το θεσμικό νομοθετικό πλαίσιο για το τζογάρισμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων είναι ένα απτό, πρακτικό δείγμα του τι εννοεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όταν χρησιμοποιεί τη λέξη «αποκέντρωση».
Τέταρτον, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η όλη εμμονή των εκπροσώπων του ΛΑ.Ο.Σ. ενάντια στους μετανάστες, εκφράζει μία διανοητική αγκύλωση γύρω από αυτό το ζήτημα, αν η βαθύτερη αιτία αυτής της τοποθέτησης δεν ήταν, ότι είναι η προγραμματική πολιτική τοποθέτηση του ΛΑ.Ο.Σ. να υποστηρίζει πάμφθηνους δούλους για το μεγάλο κεφάλαιο.
Η σημερινή νομοθετική πρωτοβουλία του Κ.Κ.Ε. είναι αποτελεσματική γιατί αντιμετωπίζει ουσιαστικά τις αιτίες των απωλειών στα ασφαλιστικά ταμεία. Είναι συνεκτική για τα πραγματικά ζητήματα της εισφοροδιαφυγής, εισφοροαπαλλαγής, τζογαρίσματος, χαριστικών ρυθμίσεων.
Η πρόταση του Κ.Κ.Ε. έχει ρεαλισμό γιατί αντιστοιχεί στις ανάγκες περιφρούρησης των οικονομικών πόρων των ταμείων από την θεσμοθετημένη μεθοδικά λεηλασία, τη συνεχόμενη ληστεία και κυριολεκτικά το κερδοσκοπικό πλιάτσικο που οργανώσανε οι Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα τελευταία –ας το πούμε έτσι- τριάντα και σαράντα χρόνια -για να μην πάμε και πιο πίσω- γιατί θεμελιώνονται σε αντικειμενικά οικονομικά δεδομένα του, ήδη, παραγμένου κοινωνικού πλούτου, στα δεδομένα της παραγωγικότητας εργασίας, στις αντικειμενικά μετρήσιμες, σύγχρονες, κοινωνικές ανάγκες των εργαζομένων, των βιοπαλαιστών, των μικροϊδιοκτητών ξωμάχων του κάμπου και της υπαίθρου.
Η πρόταση του Κ.Κ.Ε., χωρίς να αδιαφορεί για τα πενηνταράκια, εστιάζει στα μεγάλα ζητήματα και συμπεριλαμβάνει πρακτικές, εδώ και τώρα, λύσεις. Η πρόταση του Κ.Κ.Ε. συναντιέται με τις σύγχρονες προσδοκίες του λαού και γονιμοποιεί νομοθετικά και πολιτικά την ανάπτυξη και γιγάντωση του λαϊκού και εργατικού αγώνα για την επίτευξή τους. Μόνο όσοι περιφρονούν και εχθρεύονται τα λαϊκά δικαιώματα και τις ζωτικές ανάγκες και όσοι εκφράζουν τα ιδιοτελή συμφέροντα των μεγιστάνων, των επιχειρηματικών ομίλων, μπορούν να καταψηφίζουν με προκλητικούς ισχυρισμούς τερτίπια και προσχήματα.
Η υγεία και η κοινωνική ασφάλιση είναι ζωτικά, θεμελιώδη, δημόσια κοινωνικά αγαθά και δικαιώματα. Δεν ταιριάζουν, είναι ασυμφιλίωτα με τα κριτήρια της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας, της ανταποδοτικότητας και εμπορευσιμότητας, του κεφαλαιοποιητικού συστήματος που ελαχιστοποιεί την ευθύνη του κράτους. Η επιδίωξη στόχευσης για ανάπτυξη της κερδοφορίας ποδοπατά την ισοτιμία μπροστά στην αρρώστια, τσαλακώνει την προάσπιση, την διασφάλιση της υγείας και της πρόνοιας, την υγειονομική πρόληψη και προφύλαξη του πληθυσμού.
Εμείς, διεκδικούμε και απαιτούμε να καταργηθεί η επιχειρηματική κερδοσκοπική δραστηριότητα σε αυτούς τους τομείς. Απαιτούμε ενιαίο, αποκλειστικό, δημόσιο, υψηλής ποιότητας σύστημα υγείας, πρόνοιας και κοινωνικής ασφάλισης για όλα τα μέλη της κοινωνίας, ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας, εργασιακής κατάστασης και εθνικής προέλευσης. Αυτή, εξάλλου, είναι και η απαίτηση της σύγχρονης ζωής.
Ας δούμε, όμως, μερικές ουσιαστικές όψεις του τι πραγματοποίησαν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία αυτά τα χρόνια και τι προγραμματίζουν για τα επόμενα χρόνια.
Πρώτον, ο κλάδος υγείας των ασφαλιστικών ταμείων, ήδη, έχει αυτονομηθεί από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Τα κρατικά νοσοκομεία έχουν, ήδη, αυτονομηθεί από τις κρατικές επιχορηγήσεις. Λιγότερο από το 10% είναι η συμμετοχή του κράτους στον κλάδο υγείας των ασφαλιστικών ταμείων. Λιγότερο από το 8% είναι η συμμετοχή του Κρατικού Προϋπολογισμού στα έσοδα των κρατικών νοσοκομείων. Ναι, το 75% έως και 90% των εσόδων των κρατικών νοσοκομείων είναι πληρωμές ασφαλιστικών ταμείων. Η άμεση συμμετοχή των ασφαλισμένων σε πληρωμές στα κρατικά νοσοκομεία έχει φτάσει, ήδη, 8% .
(AS)

(3PS)
Ποιος φταίει για το γεγονός ότι από τους τριακόσιους είκοσι τρεις μαστογράφους, μόνο πενήντα δύο είναι σε κρατικές δομές; Ποιος φταίει που από τους εκατόν ενενήντα εννέα αξονικούς τομογράφους, μόνο σαράντα οχτώ είναι σε κρατικές δομές; Ποιος φταίει που από τις εκατόν εννέα γ-κάμερες σπινθηρογραφήματος, μόνο οι τριάντα οχτώ είναι σε κρατικές δομές; Οι μαγνητικοί τομογράφοι και οι υπερηχοτομογράφοι κατά τα τρία τέταρτα ανήκουν σε επιχειρηματικά και κερδοσκοπικά δίκτυα. Το 55% των ετήσιων εισπράξεων που έχουν είκοσι δύο επιχειρηματικοί όμιλοι Υγείας είναι από πληρωμές ασφαλιστικών ταμείων. Το επαναλαμβάνω: Το 55% των ετήσιων εισπράξεων που έχουν είκοσι δύο επιχειρηματικοί όμιλοι Υγείας είναι από πληρωμές ασφαλιστικών ταμείων!
Αυτά δεν έγιναν ερασιτεχνικά ούτε ασχεδίαστα ούτε ασυντόνιστα ούτε συμπτωματικά χωρίς –τάχα- κρατική εποπτεία όλα αυτά τα τελευταία δέκα χρόνια, όπως επαναλαμβανόμενα ισχυρίζεται η Υπουργός Υγείας. Αυτά έγιναν με κρατικές επεμβάσεις των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., με ρυθμίσεις και χρηματοδοτήσεις στη βάση του νομοθετικού πλαισίου που ψηφίστηκε εδώ στη Ελληνική Βουλή για να στηρίζονται οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις.
Τα πολιτικά συνθήματα περί αυτοτέλειας των νοσοκομείων, περί οικονομικής ανταποδοτικότητας του συστήματος, περί αποκέντρωσης στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι η χρυσόσκονη και η ομίχλη της κερδοφορίας των ορεκτικών ποσοστών κέρδους στη διαχείριση του ανθρώπινου πόνου και της ανημποριάς μπροστά στην αρρώστια. Η φιλανθρωπία, η επίδειξη φαρισαϊκής ευαισθησίας, τα δίκτυα της κοινωνικής ευαισθησίας είναι το βελούδινο γάντι μιας ατσάλινης αντιλαϊκής επιχειρηματικής στρατηγικής, που είτε ξεφωνημένα είτε κομψά αρμέγει τα ασφαλιστικά ταμεία και άμεσα τους ίδιους τους εργαζόμενους και βιοπαλαιστές.
Τα πορίσματα των διαφόρων επιστημόνων και των ειδικών δεν αποδεικνύουν τίποτε άλλο, παρά το ότι νομιμοποιούνται, με επιστημονικοφανή μανδύα, οι αντιλαϊκές και αντεργατικές στοχεύσεις. Αποδεικνύουν το ρηθέν από τον Εθνικό μας ποιητή «Τσούλα επιστήμη, αφέντρα των δούλων και των δημίων υπηρέτρα».
Είναι φανερό απ’ αυτά που είπατε εδώ, ότι ετοιμάζετε την κατάργηση του οποιουδήποτε υπολειμματικά υπάρχοντος, ακόμα, κοινωνικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης.
Πιστεύουμε σαν Κ.Κ.Ε. και θα βοηθήσουμε ώστε οι εργάτες και οι βιοπαλαιστές, με τη γιγάντωση του αγώνα τους, να σας καρφώσουν στον πάσαλο της πολιτικής ατίμωσης για την εκτέλεση της κοινωνικής ασφάλισης που προωθείτε, ώστε να μην σας σώζουν ούτε το λιβάνισμα που σας κάνουν τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας σας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Παπακωνσταντίνου.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πράγματι, η σημερινή πρόταση νόμου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος μας δίνει την ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις επίσημα σε αυτήν την Αίθουσα, αλλά και να αναλύσουμε κάποιες πτυχές του ασφαλιστικού συστήματος.
Εμείς ως Νέα Δημοκρατία μπορεί να έχουμε εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, αλλά ασφαλώς το σεβόμαστε γιατί έχει επιλέξει το δικό του δρόμο με βάση τη δική του ιδεολογία και γιατί εκφράζει σταθερά απόψεις, αταλάντευτα, εδώ και παρά πολλές δεκαετίες, που οπωσδήποτε συμβάλλουν και στο επίπεδο του πολιτικού διαλόγου, αλλά αποτελούν και μια εξαιρετικά σημαντική συνιστώσα του κοινωνικού διαλόγου που λαμβάνει χώρα στην πατρίδα μας και που βοηθάει τον πολιτικό διάλογο σε αυτήν την Αίθουσα.
Βέβαια, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος βλέπει ίσως περισσότερο μονόπλευρα –ας μου επιτραπεί η έκφραση- τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, ίσως λόγω κοσμοθεωρίας πολιτικής, αγνοώντας το γεγονός με τον τρόπο με τον οποίο –διότι προφανώς δεν τον αγνοεί- διαλέγεται, ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να υπάρχουν αν δεν υπάρχουν επιχειρήσεις.
Και βεβαίως όχι μόνο τώρα που είμαστε στην περιδίνηση, στον πυρήνα μιας εξαιρετικά κρίσιμης, βαθιάς, παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά και γενικώς και σε καλύτερες εποχές, θα πρέπει να υπάρχει η ισορροπία μεταξύ της επιβίωσης των επιχειρήσεων αλλά και της δυνατότητας των εργαζομένων να έχουν και αμοιβές ικανοποιητικές και ποιότητα ζωής αλλά και θέσεις εργασίας. Αυτή ισορροπία είναι ίσως το σημαντικότερο δίλημμα για τον τρόπο που πρέπει να το διαχειριστούμε για την κοινωνική συνοχή και την πολιτική και κοινωνική ευταξία.
Βεβαίως, θα πρέπει να δούμε από τη δική μας πλευρά, από τη δική μας ιδεολογία την κοινωνική διάσταση της φιλελεύθερης οικονομίας, την οποία εμείς ασπαζόμαστε.


(PE)
(3AS)
Πρέπει να δούμε το πώς δηλαδή αυτός ο πλούτος ενός φιλελεύθερου συστήματος οικονομικής ανάπτυξης, που κατά την εκτίμησή μας υπάρχει πια σε όλον τον κόσμο, με εκφάνσεις και διαφοροποιήσεις, πώς η κοινωνική του διάσταση, ο πλούτος θα μεταφερθεί στην κοινωνία. Το ζήτημα, για εμάς, είναι αυτό το οποίο παράγει το κάθε κράτος, ο πλούτος που παράγεται, να μεταφερθεί στην κοινωνία σαν πολλαπλά κέρδη σε όλα τα επίπεδα. Και ένα απ’ αυτά είναι το ασφαλιστικό σύστημα.
Πρέπει να κατακτήσουμε ένα επίπεδο διαλόγου μεταξύ των κομμάτων μέσα στη Βουλή, για να δούμε πού συμφωνούμε όλοι, γιατί υπάρχουν ζητήματα στα οποία αναμφίβολα συμφωνούμε. Συμφωνούμε, δηλαδή, ότι το αποτέλεσμα του ασφαλιστικού συστήματος, το οποίο είναι είτε τομέας υγείας και των πέριξ αυτού παροχών είτε ζήτημα συντάξεως, δεν είναι ελεημοσύνη, αλλά δικαίωμα των εργαζομένων, των πολιτών, όπου και εάν ανήκουν, στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα. Είναι ένα δικαίωμα το οποίο πρέπει να τους το δώσουμε, γιατί αφορά την ποιότητα ζωής ολόκληρης της κοινωνίας και πρέπει να το δώσουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να διασφαλίσουμε τις εισφορές, τις πηγές χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος. Και αυτές οι πηγές της χρηματοδότησης είναι το μέγα θέμα για το οποίο μπορεί να διαφωνήσουν τα κόμματα.
Λαμβάνω την ευκαιρία από τη δήλωση του κ. Λοβέρδου, της πολιτικής ηγεσίας, αλλά και του κυρίου Υφυπουργού που είναι εδώ και έχει πολύ μεγάλη προσωπική εμπειρία για το ασφαλιστικό σύστημα, να μιλήσω για το νέο πόρο του ασφαλιστικού συστήματος. Δεν θέλω να κάνω κρίση, γιατί θα ανακοινωθεί στις 2 Φεβρουαρίου. Θα είναι κάτι το οποίο θα λύσει -θα δούμε σε πόσο χρονικό διάστημα και με τι ορίζοντα- τη χρηματοδότηση ενός συστήματος, το οποίο λίγο ή πολύ φαίνεται ότι δεν έχει πετύχει να διασφαλίσει το ζητούμενο της ελληνικής κοινωνίας και αναγκάζεται κάθε φορά υπό οποιαδήποτε κυβέρνηση ο δημόσιος προϋπολογισμός, επειδή έχει το κράτος, δια του Συντάγματος, αναλάβει την ευθύνη για την εξασφάλιση των συντάξεων των Ελλήνων πολιτών, να βάζει λεφτά. Το 2040, όμως, εκτιμάται από τις αναλογιστικές μελέτες που υπάρχουν στο Υπουργείο ότι το 24,1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, δηλαδή το ? απ’ ό,τι παράγουμε όλοι σε αυτήν τη χώρα, θα πηγαίνει σε συντάξεις. Αυτήν τη στιγμή είναι περίπου στο 12%. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι η προοπτική με την οποία τρέχει το ζήτημα αυτό είναι πάρα πολύ κακή και ότι, αν αφεθεί το σύστημα έτσι, το 2040 –χρησιμοποιούμε αυτήν τη χρονολογία- η εθνική οικονομία και η οικονομική πολιτική της χώρας δεν θα υπάρχουν πια.
Άρα, λοιπόν, οφείλουμε να κάνουμε κάτι. Εδώ αρχίζουν οι διαφωνίες μας. Βλέπω μία αγωνία της Κυβέρνησης να εξασφαλίσει τώρα, χθες, αύριο πόρους –σωστό- αλλά οι πόροι για το ασφαλιστικό σύστημα δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο, παρά ο παραγόμενος πλούτος. Και για τον παραγόμενο πλούτο σε αυτήν τη χώρα τρέχουμε πάντοτε τελευταίοι. Κοιτάμε να λύσουμε τα οικονομικά, τα νομισματικά, τα άμεσα, το άμεσο συρτάρι δηλαδή του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, αλλά δεν μπορούμε να κοιτάξουμε μακρύτερα, γιατί πάντοτε τρέχουμε τελευταίοι πίσω από τα γεγονότα.
Πολύ φοβάμαι ότι η κοσμοθεωρία την οποία έχει ενστερνιστεί η σημερινή Κυβέρνηση –και τα λέω αυτά, γιατί μας δίνεται η ευκαιρία- είναι ότι πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε πηγές χρηματοδότησης από κάπου, για να «κουμπώσουμε» για ένα χρονικό διάστημα το ασφαλιστικό σύστημα. Κανένα ζήτημα του τόπου δεν λύνεται με αυτόν τον τρόπο. Κανένα ζήτημα δεν μπορεί να λυθεί έτσι, ούτε το ζήτημα των διαθέσιμων του Προϋπολογισμού ανά πάσα στιγμή, ούτε το ζήτημα των δημοσίων επενδύσεων, ούτε το ασφαλιστικό σύστημα, ούτε τα χρήματα για την παιδεία. Αυτά όλα λύνονται με πλούτο, δηλαδή με ανάπτυξη, με προοπτική, δηλαδή με ουσιαστική παραγωγική πολιτική δουλειά, με ορίζοντα.
Και αυτό σημαίνει πάρα πολλά. Από τα πάρα πολλά που σημαίνει και τα οποία μπορώ απλώς να τα απαριθμήσω, διότι δεν μου επιτρέπει ο χρόνος να τα αναλύσω, δεν έχει γίνει τίποτα. Δηλαδή, πώς θα γεμίσουμε το Ταμείο του Ι.Κ.Α., όταν το ΕΣΠΑ είναι κλειδωμένο και δεν πρόκειται να ξεκινήσει ούτε στο τέλος του τρέχοντος χρόνου, δηλαδή του 2010, που σημαίνει θέσεις εργασίας, εισφορές στο Ι.Κ.Α., που είναι ο μεγάλος ασθενής, που σημαίνει πλούτο; Πώς θα γίνουν αυτά;
(EP)

(3PE)
Δηλαδή να βάλουμε ένα νέο πόρο. Θα τον δούμε τότε και θα τον κρίνουμε, δεν κάνω κρίση, άμα δεν το ξέρω. Αυτό δεν είναι το ζήτημα. Το ζήτημα το λύνει κατ΄αρχήν σε αυτή τη φάση, άμεσα, η είσοδος νέων εργαζόμενων, παραδείγματος χάρη στο ΙΚΑ, αυτό δεν υπάρχει. Η Κυβέρνηση έχει προβλέψει και επισήμως έχει ανακοινώσει, μέσα από τα λεγόμενα της ηγεσίας του Υπουργείου Απασχόλησης, ότι πάμε σε ένα διψήφιο και μάλιστα μεγάλο διψήφιο ποσοστό ανεργίας.
Από ποιον πλούτο να τρέξουμε να το καλύψουμε και αυτό; Πώς θα φτιάξουμε το ασφαλιστικό σύστημα εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης; Αυτά είναι ζητήματα, τα οποία παραμένουν αναπάντητα με μεγάλη αγωνία των πολιτών και η ανασφάλεια θα προχωρήσει. Το πολιτικό σύστημα της χώρας έχει κάνει λάθη στο ασφαλιστικό, δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό.
Σας διαβάζω ένα νόμο του 1950 τον 1611: «τα πλεονάσματα των ασφαλιστικών ταμείων κατατίθενται στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία υποχρεούται να τα διοχετεύσει μέσω των εμπορικών τραπεζών δια την πρόοδο και την ανάπτυξη της κοινωνικής βιομηχανίας και του ελληνικού εμπορίου». Ασφαλώς, τα χρήματα πρέπει να επενδύονται και ασφαλώς δεν μπορούν να μένουν στατικά. Πρέπει να επενδύονται και να δημιουργούν πρόσθετες αξίες από τις επενδύσεις αυτές, και από αυτές το κράτος και το ασφαλιστικό σύστημα να έχει μόνο να κερδίσει.
Σήμερα, όμως, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση και σε μια εικόνα, η οποία δε νομίζω ότι ούτε εύκολη, ούτε μας τιμά όλους. Από τη μεταπολίτευση και μετά έχουν υπάρξει διάφοροι νόμοι, και χαριστικοί για τους εργαζόμενους ιδιαίτερα στο δημόσιο τομέα -για τους οποίους, όταν η Νέα Δημοκρατία έκανε προσπάθεια να ισορροπήσει με τον ιδιωτικό τομέα σε ένα κάποιο επίπεδο, βρήκε την απόλυτη αντίδραση. Από την άλλη πλευρά έχουν υπάρξει και νόμοι, οι οποίοι προσπαθούν να περιορίσουν την οποιαδήποτε καταστρατήγηση βασικών αρχών αξιοποίησης των αποθεματικών του ασφαλιστικού συστήματος, οι οποίοι λίγο έως πολύ δεν τηρήθηκαν.
Βεβαίως, αυτή την κρίσιμη ώρα, την οποία πρέπει να ληφθούν αποφάσεις, δεν είναι ούτε σωστό ούτε προσθέτει στο δημόσιο κοινωνικό διάλογο. Καμία κραυγή αγωνίας για ζητήματα του παρελθόντος, όπως άκουσα συναδέλφους Βουλευτές, να μιλούν για συμμετοχή Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας σε σκάνδαλα, να μιλούν δηλαδή αορίστως, χωρίς στοιχεία.
Λαθροχειρίες, προσωπικές διαδρομές, λανθασμένες συμπεριφορές υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα και στη ζωή και στην πολιτική. Σημασία έχουν, όμως, οι αποφάσεις οι οποίες παίρνουμε εδώ. Οι αποφάσεις οι οποίες καλούμαστε να πάρουμε, δεν αφορούν αποκλειστικά πλέον την Κυβέρνηση, η οποία, όμως, έχει την πρωτοβουλία να σκεφθεί και να προτείνει, αλλά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της χώρας.
Πρώτα απ’ όλα λοιπόν η Κυβέρνηση οφείλει βάλει διοικητές στους οργανισμούς. Να ξέρει η ίδια, δηλαδή, τι συμβαίνει στους οργανισμούς, να μην έχει μεταφερόμενη πληροφόρηση, την οποία μπορεί και η ίδια να αμφισβητεί.
Πρώτα λοιπόν το διά ταύτα, το σημαντικότερο. Είσαστε τέσσερις μήνες Κυβέρνηση, συζητάμε για ένα ζήτημα εδώ και πίσω σας, αγαπητέ συνάδελφε -σας τιμώ ιδιαιτέρως- κύριε Υφυπουργέ, δεν έχετε δύο διοικητές οργανισμών να σας συμβουλεύσουν, γι’ αυτά που θα ειπωθούν εδώ. Δεν έχετε δύο διοικητές οργανισμών της δικιάς σας Κυβέρνησης και εμπιστοσύνης.
Τέσσερις μήνες τώρα δεν έχετε κάνει το απολύτως απαραίτητο. Και αναλογιστικές μελέτες υπάρχουν και δεδομένα υφίστανται. Πώς θα κυβερνήσετε τον τόπο; Πώς θα πάρετε αποφάσεις για το ασφαλιστικό σύστημα; Πώς θα πούμε στους εργαζόμενους ποια είναι η προοπτική της επόμενης δεκαετίας; Πώς θα γίνει αυτός ο διάλογος, ποια είναι τα δεδομένα, δηλαδή, πάνω στα οποία θα στηριχτείτε;
Πολύ φοβούμαι ότι ο διαρκής αιφνιδιασμός ο οποίος υπάρχει και ο οποίος αφορά το οικονομικό συρτάρι, οδηγεί σε νέο φόρο και όχι σε νέο πόρο, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Αν όμως ο κάθε Υπουργός ή η πολιτική ηγεσία του κάθε Υπουργείου που αισθάνεται ότι σ’ αυτή την κρίση δεν έχει διαθέσιμα από τον προϋπολογισμό του κράτους, βάζει και έναν φόρο, λίγο στο Φ.Π.Α., λίγο εδώ, λίγο εκεί, τότε να ξέρετε ότι αυτό δεν λέγεται ολοκληρωμένο μοντέλο πολιτικής και οικονομικής διαχείρισης του παρόντος χρόνου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δώστε μου τριάντα δευτερόλεπτα ακόμα, κυρία Πρόεδρε.
Και κάτι ακόμα. Ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα για τα οποία πήγαμε σε εκλογές το 2009 ήταν η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή.

(GH)

(3EP)
Πρώτον, δεν έχετε διοικητές και δεν έχετε ιδιαίτερα δεδομένα και δεύτερον δεν παρουσιάζετε, τουλάχιστον μέχρι τώρα, κανένα ουσιαστικό σχέδιο γι’ αυτά τα δύο ζητήματα τα οποία θέλουν αλλαγή νοοτροπίας, αλλά θέλουν και δουλειά, κυρίως θέλουν επιτήρηση του δημόσιου τομέα στο να παίζει τον ρόλο του και να κάνει τη δουλειά του.
Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν βλέπουμε μέχρι τώρα και έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε ότι ο οποιοσδήποτε σχεδιασμός θα είναι κοντόφθαλμος και τα αποτελέσματά του δεν θα είναι τα αναμενόμενα από τους Έλληνες πολίτες, γιατί η ψυχολογία των πολιτών για την αγορά -και των ασφαλισμένων και των εν ενεργεία και των συνταξιούχων- είναι βασικό συστατικό της κοινωνικής συνοχής και βασικό συστατικό της διακίνησης του χρήματος για τη δημιουργία τζίρων, κερδών, εισφορών, αμοιβών εργαζομένων και θέσεων εργασίας. Αυτά είναι μία αλυσίδα, την οποία δεν μπορείτε να αγνοείτε. Και δεν μπορεί να την αγνοεί ούτε η Κυβέρνηση που έχει την ευθύνη, δεν μπορεί να την αγνοεί ούτε η Αξιωματική Αντιπολίτευση που έχει τον θεσμικό της ρόλο, κανένα Κόμμα, και βεβαίως, δεν μπορεί να την αγνοεί και το Κ.Κ.Ε., το οποίο πρέπει να αντιληφθεί και εκείνο με βάση την κοσμοθεωρία του την οποία απόλυτα σεβόμαστε, ότι –το είπα και στην αρχή, το λέω και τώρα- εργαζόμενοι δεν μπορεί να υπάρχουν εάν δεν υπάρχουν επιχειρήσεις.
Καταλαβαίνω ότι το δικό σας μοντέλο είναι τελείως διαφορετικό, αλλά ζούμε σε μία δεδομένη κοσμοθεωρία, ευρωπαϊκή κοινωνία, την οποία ως κράτος έχουμε αποδεχθεί.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Το λόγο έχει ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, κ. Απόστολος Κακλαμάνης.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, δεν θα συμφωνήσω με τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας τον κ. Μαρκόπουλο, ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος συμβάλει στο επίπεδο του κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου εδώ στην Αίθουσα.
Θέλω να είμαι ειλικρινής απέναντι και στους παρόντες Βουλευτές, συναδέλφους του Κ.Κ.Ε. αλλά και σε ένα ποσοστό του εκλογικού Σώματος το οποίο ιδιαίτερα τιμώ γιατί αγωνίζεται για ένα όραμα, το οποίο και άλλες γενιές- τουλάχιστον τρεις γενιές, περιλαμβανομένης της δικής μου γενιάς ,ελπίζω και πιστεύω ότι αυτό δεν θα συμβεί και γι’ άλλες γενιές στο μέλλον- όχι μόνο δεν το προσήγγισαν με τους αγώνες και τις θυσίες τους, αλλά αντίθετα, κυρία Πρόεδρε, ουσιαστικώς γονάτισαν, εξανδραποδίστηκαν για εκείνο το πραγματικά σπουδαίο όραμα.
Γιατί δεν συμφωνώ με την άποψη της Νέας Δημοκρατίας, όπως δεν συμφωνώ και με την άποψη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, που διευκολύνει, εάν θέλετε, τη Νέα Δημοκρατία όταν την ταυτίζει με το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Γιατί θεωρώ ότι λείπει από τις τοποθετήσεις αυτές και του Κ.Κ.Ε. και της Νέας Δημοκρατίας η ειλικρίνεια την οποία οφείλουμε όλες οι πολιτικές δυνάμεις απέναντι στον ελληνικό λαό και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα.
Παρελθοντολογία μπορεί να κάνει κανείς, να ξύνει πληγές του παρελθόντος, αλλά δεν βοηθάει προφανώς για το σήμερα, εκτός εάν μπορεί να συναχθούν κάποια διδάγματα πού οδήγησε η αδιαλλαξία, η στείρα αντιπαράθεση, η στείρα –ιδιαίτερα, μια και μιλώ στο Κοινοβούλιο- αντιπολίτευση.
Πώς ανεβαίνει, αγαπητέ κύριε συνάδελφε της Νέας Δημοκρατίας, το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου σε αυτήν εδώ την Αίθουσα, όπως είπατε, όταν ακούσατε μόλις προ ολίγου συναδέλφους του Κ.Κ.Ε. να απευθύνονται στον Υπουργό, τον οποίο εμείς οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στηρίζουμε με την ψήφο εμπιστοσύνης που δώσαμε στην Κυβέρνηση και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., να απευθύνονται οι συνάδελφοι του Κ.Κ.Ε. και να μας λένε ότι η ηλικία μεν των συνταξιούχων, που πρέπει –και συμφωνώ μαζί τους- να μην είναι απόμαχοι και της ζωής, παρατείνεται όχι επτά με εννέα χρόνια, όπως υπολογίζαμε εμείς οι “κακοί”, αλλά πολύ περισσότερο, κάτι το οποίο,όπως είπε ο κ.Νίκος Παπακωνσταντίνου, μας στενοχωρεί;
(XA)

(3GH)
Έτσι θα συζητούμε εδώ; Ότι μας στεναχωρεί αν οι συνταξιούχοι ζουν περισσότερο; Ή έτσι θα συζητούμε εδώ, όταν ακούω εδώ τη Γενική Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος να λέει ότι εμείς, δηλαδή, εγώ που σας μιλώ, είμαστε δύο κόμματα της πλουτοκρατίας, που υπηρετούμε τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας;
Και επειδή ακούω και άλλα πράγματα για θυσίες που επιβάλλονται αυτή τη στιγμή να επωμιστούν ο αγροτικός κόσμος και οι άλλοι εργαζόμενοι και οι οποίες θα αποκατασταθούν στο μέλλον, όταν ευοδωθούν αυτοί οι αγώνες, θέλω να ρωτήσω με κάθε ειλικρίνεια και καλή πίστη: Πού το πάει το Κομμουνιστικό Κόμμα με αυτήν την αδιαλλαξία; Πότε Υπουργός Γεωργίας, πότε Κυβέρνηση δύο μήνες μετά τις εκλογές καλείται όχι απλώς να συζητήσει; Διότι εδώ βλέπουμε ότι η Κυβέρνηση καλεί σε συζήτηση και υπάρχουν ορισμένα κόμματα, όπως η Νέα Δημοκρατία εδώ που λέει «όχι μην πηγαίνετε στα μπλόκα» και δίπλα το ΛΑ.Ο.Σ. που το ίδιο λέει. Ερωτώ: Κάνουμε καλό στον τόπο και ειδικότερα στον αγροτικό κόσμο, όταν γνωρίζουμε ότι είναι εντελώς αδιέξοδη και ζημιογόνα και για τον ίδιο τον κόσμο αυτή η τακτική; Επιτέλους ποια στρατηγική σε τελική ανάλυση είναι αυτή στην οποία εντάσσονται αυτές οι τακτικές;
Κυρία Πρόεδρε, εμένα από άλλη πλευρά τώρα με θέλγει η πρόταση νόμου αυτή του Κομμουνιστικού Κόμματος. Θα ευχόμουν και θα ήταν πράγματι ένα στοιχείο αυτού του οράματος ένα κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα στο οποίο το κράτος θα κάλυπτε τα πάντα, ακόμα και τα 4,5 εκατομμύρια συνταγές, όπως μου λέει εδώ η συνάδελφος κ. Μίχου, που εκδίδονται κάθε μήνα, συνταγές γιατρών που πηγαίνουν σε κάποια φαρμακεία. Και τα φάρμακα τα παράγουν κάποιες βιομηχανίες. Και μία επιχείρηση τώρα τις συγκεντρώνει, κυρία Πρόεδρε, μια επιχείρηση που αγοράζει εφημερίδες, κανάλια, φαρμακοβιομηχανίες, αποθήκες, και κάνει και λιανική πώληση. Είναι 4,5 εκατομμύρια συνταγές το μήνα. Δηλαδή ένας στους δύο Έλληνες παίρνει συνταγή για φάρμακα κάθε μήνα.
Πολύ καλά είναι λοιπόν να λέμε για το κράτος, τον κρατικό προϋπολογισμό. Όταν όμως ταυτόχρονα –και απευθύνομαι τώρα στην Κυβέρνηση- έχουμε αυτή τη στιγμή μία κάθετη πτώση των εσόδων, ερωτώ: Οι προϊστάμενοι των δημόσιων οικονομικών εφοριών, οι πρόεδροι των ασφαλιστικών ταμείων, ο νυν Πρόεδρος του Ι.Κ.Α., τι κάνουν όλοι αυτοί;
(XP)


(3XA)
Τι κάνουν όλοι αυτοί για τα φορολογικά έσοδα, για τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία; Πρέπει η Κυβέρνηση τάχιστα να αποφασίσει διότι αυτή τη στιγμή έχετε την Αξιωματική Αντιπολίτευση να δηλώνει, να βοηθήσουμε εκεί που συμφωνούν αλλά ταυτόχρονα να λέει στους αγρότες έχετε δίκιο, αλλά δεν συμφωνώ για τα μπλόκα, όταν στον Προμαχώνα έχουμε –είναι γνωστή η σύνθεση- κάποιους την ώρα που η Ελλάδα διασύρεται διεθνώς να καλούν το Βούλγαρο Πρωθυπουργό για να επιληφθεί του προβλήματος. Και δεν είδα καμιά πολιτική δύναμη να πει επιτέλους, η χώρα αυτή είναι ανεξάρτητη.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Το είπαμε, κύριε Πρόεδρε.
AΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δημόσια, επίσημα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όλα τα κόμματα το είπαν.
AΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Συγχαρητήρια εάν το κάνατε. Λυπάμαι γιατί εγώ δεν έλαβα γνώση. Ίσως τα κανάλια και οι επιχειρηματίες που ψωμίζονται συνεχώς από κάθε έναν μπαμπούλα, ίσως δεν έδωσαν αυτήν την πληροφορία γιατί έδειχναν τον Πρωθυπουργό της γειτονικής χώρας να έχει στο κούτελό του τη φίρμα μιας πολυεθνικής αθλητικών ειδών. Δεν ξέρω τι είδους νέες πολιτικές εικόνες είναι αυτές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Χορηγός.
AΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Είναι δωρεάν αυτή η προβολή μιας πολυεθνικής; Γιατί γνωρίζω εξ απαλών ονύχων ποιος είναι ο πόνος και ο μόχθος του αγρότη. Η πλειονότητα των φτωχών αγροτών δεν έχουν ένα και δύο τρακτέρ. Να εξηγούμεθα. Ούτε εξακόσια στρέμματα όπως άκουγα από κάποιον αγρότη συνδικαλιστή επιχειρηματία της Βοιωτίας που έχει κόψει στο Κάστρο την κυκλοφορία υπηρεσιών, αγαθών και προσώπων. Αυτά είναι τα ζητήματα. Μακάρι λοιπόν να είχαμε σήμερα μια άγια κοινωνία, ένα κράτος που θα λειτουργεί άψογα και να καλύπτει όλες αυτές τις ανάγκες.
Και αυτό γιατί πρέπει να πω ότι παρ’ όλα τα μειονεκτήματα των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού όσες φορές πήγα εκεί είδα ότι όντως είχαν λίγα αλλά ζούσαν. Το παιδί τους είχε να πάει στον παιδικό σταθμό. Μεροκάματο φθηνό αλλά το είχαν. Άλλα ήταν τα ελαττώματα και άλλα τα προβλήματα που οδήγησαν στην κατάρρευση.
Εδώ θέλω να ρωτήσω πώς είναι δυνατόν εντός τριετίας να καταβάλει το ελληνικό δημόσιο το οποίο σήμερα δανείζεται όλες τις απώλειες από το 1951 μέχρι σήμερα! Και γιατί αυτές οι απώλειες οφείλονται στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Δεν γνωρίζουν οι συνάδελφοι του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας ότι το αίσχος της δέσμευσης των αποθεματικών των ταμείων σταμάτησε το 1983 επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Μέχρι τότε όλα είχαν πάει δανεικά και αγύριστα εξ ου και τότε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπέστη το βάρος των προβληματικών επιχειρήσεων. Αυτή είναι η αλήθεια και πρέπει να λέγεται στο λαό. Δυστυχώς όμως δεν λέγεται.
Πολύ σωστά πρέπει να αποκατασταθούν οι ζημιές από τα δομημένα ομόλογα. Αλλά ερωτώ, όταν 5,5 εκατομμύρια της εταιρείας που πρωτοστάτησε σε αυτήν την κομπίνα διαγράφονται, θα τους τα χαρίσουμε, αγαπητοί συνάδελφοι του Κ.Κ.Ε. και θα πούμε να πληρώσει το δημόσιο; Δηλαδή να πληρώνει το δημόσιο για οτιδήποτε;
(MB)
(3XP)
Προφανώς, δεν είναι αυτή η πρότασή σας -το αντιλαμβάνομαι-, αλλά θα ήθελα όλοι μαζί να επιμένουμε ότι αυτοί οι λυμεώνες του μόχθου των εργαζομένων και του δημόσιου πλούτου κάποτε πρέπει να κάτσουν στο σκαμνί. Συμφωνώ σε πάρα πολλά άλλα από την πρόταση. Να μην σας πάρω άλλο χρόνο.
Όσον αφορά τις υποχρεώσεις του Δημοσίου απέναντι στους ασφαλιστικούς Οργανισμούς, που ανελήφθησαν επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. και εξεπληρούντο μέχρι το 2004 -δεν το αναφέρει αυτό η πρόταση των συναδέλφων του Κομμουνιστικού Κόμματος- θα πρέπει τα οφειλόμενα που δεν καταβάλλονταν μετά το 2004, επί πεντέμισι χρόνια, να καταβληθούν.
Τέλος, δεν μπορεί το Δημόσιο, αγαπητοί συνάδελφοι, να αγοράσει με την τρέχουσα τιμή τις μετοχές και οποιεσδήποτε άλλες αξίες έχουν τα ασφαλιστικά Ταμεία, διότι αυτό θα είναι καταστροφή για τα ασφαλιστικά Ταμεία. Διότι με το Χρηματιστήριο στις δυο χιλιάδες μονάδες, καταλαβαίνετε ποια είναι η αξία των μετοχών αυτών. Ίσως η πρόταση να έχει γραφτεί σε περίοδο που το Χρηματιστήριο ήταν πολύ ψηλά, αλλά κι αυτή η πρόταση δεν στέκει.
Στέκομαι στο πνεύμα αυτής της προτάσεως. Θα έπρεπε, κύριε Κουτρουμάνη, να συζητήσετε με τους συναδέλφους του Κομμουνιστικού Κόμματος και μία πρόταση που θα έρθει εδώ για τα φοροεισπρακτικά, για τα ασφαλιστικά, να έχει πιο πριν έναν ουσιαστικό διάλογο με τις πολιτικές δυνάμεις, ώστε επιτέλους να βρεθεί ένα κοινό σημείο, πέρα από φανατισμούς και πέρα από αντιπαλότητες που, χρονικά τουλάχιστον, δεν έχουν κανένα νόημα.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Απόστολο Κακλαμάνη για την ουσιαστική παρέμβαση και τους προβληματισμούς που θέτει. Πιστεύω αυτοί οι προβληματισμοί να αναδείξουν και πολιτικές που θα είναι για το καλό όλων και κυρίως του ασφαλιστικού συστήματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, είκοσι εννέα μαθητές και μαθήτριες και τρεις εκπαιδευτικοί συνοδοί τους από το Γυμνάσιο Λάππα Αχαΐας.
Η Βουλή σας καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει τώρα ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Πέτρος Ευθυμίου.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση νόμου του Κ.Κ.Ε. με τίτλο «Διασφάλιση των αποθεματικών των ασφαλιστικών Ταμείων και διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων» δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ακουμπά σε κάτι που ισχύει για κάθε Έλληνα. Ελάχιστοι είναι αυτοί οι Έλληνες που δεν έχουν ανάγκη δύο πράγματα: πρώτον, μία πλήρη απασχόληση, την εργασία, ως πηγή όχι μόνο εισοδήματος αλλά και νοήματος της δράσης του ανθρώπου στη ζωή και δεύτερον, ένα εγγυημένο ασφαλιστικό σύστημα, ώστε την ώρα που δεν θα μπορούν πια να εργάζονται και δεν θα πρέπει να εργάζονται να συνοδεύεται αυτή η περίοδος της ζωής τους με ασφάλεια και αξιοπρέπεια.
Ωστόσο αυτή η συζήτηση συσκοτίζεται, διότι έχουμε μία αδυναμία -και δεν αφορά μόνο το Κ.Κ.Ε., αφορά και άλλες δυνάμεις στο Κοινοβούλιο- στο να αναγνωρίσουμε το πλαίσιο στο οποίο συζητούμε και για την εργασία και για την κοινωνική ασφάλιση. Διότι εδώ τουλάχιστον δύο αγορητές του Κ.Κ.Ε., ο κ. Μαυρίκος και ο κ. Παπακωνσταντίνου, κατήγγειλαν ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επικαλείται τη διεθνή κρίση, επικαλείται κάποιες δυσκολίες, για να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους ανθρώπους του μόχθου, ώστε να μην παίρνει τα μέτρα που προτείνει το Κ.Κ.Ε., που επομένως είναι άμεσα εφαρμοστέα και εφικτά.
Αυτό, αγαπητοί φίλοι, είναι πάντα το θεμέλιο της Δημοκρατίας, δηλαδή το να έχουμε τις διαφορετικές προσεγγίσεις, τις διαφορετικές απόψεις, αλλά να έχουμε τουλάχιστον μία θεμελίωση της πραγματικότητας.
(SS)



(3MB)
Η κρίση δεν υπάρχει; Είναι κατασκευασμένη; Εγώ θα πρότεινα να συζητήσουμε πάρα πολύ σοβαρά και μάλιστα να συζητήσουμε ως δυνάμεις προοδευτικές. Η κρίση που εκδηλώνεται αυτή τη στιγμή ως κρίση της «φούσκας» των τοξικών προϊόντων, ως κρίση του χρηματιστηριακού καπιταλισμού, είναι απλώς μία οξυμένη πλευρά μίας βαθύτερης κρίσης, που συντελείται εδώ και τριάντα χρόνια με τη λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση» -όπως εφαρμόστηκε- η οποία είναι μόνιμη, δομική, και της οποίας η χρηματιστηριακή κρίση, η «φούσκα» των τοξικών, είναι απλώς μία εκδήλωση. Διότι αυτό που συμβαίνει εδώ και τριάντα χρόνια είναι ότι οι συμφωνίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου δεν έχουν διασφαλίσει πουθενά, γιατί δεν απαιτήθηκε από κανέναν, τα τελευταία τριάντα χρόνια. Κάποιες υποσημειώσεις κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε κάποιες αποφάσεις της ώστε όταν ανοίγει το παγκόσμιο εμπόριο να υπάρχουν δύο διασφαλίσεις, ότι όποια χώρα μετέχει, πρώτον, θα υιοθετήσει το μίνιμουμ των εγγυήσεων για τις δυνάμεις της εργασίας που θέτει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εργασίας, ο ILO, το διεθνές γραφείο εργασίας και δεύτερον, θα υιοθετήσει το μίνιμουμ των μέτρων για την οικολογική προστασία, να μην έχουμε το λεγόμενο εργασιακό και οικολογικό dambing. Διότι, αγαπητοί φίλοι, αυτός είναι ο βαθύτερος πυρήνας του προβλήματος και στην εργασία και στην ασφάλιση, όταν εδώ με τρόπο ανεπίτρεπτο επιτρέπαμε μέχρι πέρυσι –και εύχομαι να μην ξανασυμβεί- τους «σκλάβους» που χρησιμοποιούμε για στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις και που τους έχουμε μαζί μέσα στα θερμοκήπια να κοιμούνται, θεωρούμε ότι το μεροκάματό τους το “μαύρο”, το παράνομο, είναι 20 ευρώ και οι άνθρωποι έκαναν κινητοποιήσεις πέρυσι να πάρουν 25, την ίδια ώρα το μεροκάματο του εργάτη στη Βραζιλία είναι ένα δολάριο και η πρόθεση του Λούλα, είναι να το φτάσει δύο δολάρια. Ποιος λοιπόν θα ανταγωνιστεί προϊόντα που ο συντελεστής εργασίας, ο συντελεστής κόστους που αφορά την εργασία έχει ένα δολάριο μεροκάματο, όταν εδώ τη “μαύρη”, την άθλια, την εργασία των σκλάβων των σύγχρονων -που πιστεύω κύριε Υπουργέ, ότι δεν θα το ξαναδούμε πουθενά- την αποτιμούμε 20 ευρώ;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δέκα ευρώ.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Ακόμα χειρότερα, αν υποθέσουμε ότι θέλουμε να συγκρίνουμε τα τρομερά πράγματα.
Αυτό μας δείχνει ότι έχουμε μπροστά μας ένα πρόβλημα θεμελιώδες που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το αντιμετωπίζει θαρραλέα με παρεμβάσεις του Γιώργου του Παπανδρέου ως Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που έθεσε και στην Ευρώπη και στα διεθνή fora ότι αν δεν πιάσουμε την παγκοσμιοποίηση ως μία διαδικασία που υπόκειται σε δημοκρατικό έλεγχο, σε αρχές που προστατεύουν την εργασία, την παγκόσμια –αν θέλετε- ισορροπία, όσον αφορά και το μέλλον της ύπαρξής μας σε αυτόν τον πλανήτη, θα είμαστε μόνιμα υπό ένα διαρκή καταναγκασμό απόπτώχευσης. Γι’ αυτό κλονίζεται το κοινωνικό μοντέλο της Ευρώπης, διότι δέχεται όλη αυτήν την πίεση. Kαι το θέμα είναι υπαρκτό.
Όταν λοιπόν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. λέει ότι «θέλουμε να πάμε στον πυρήνα των θεμάτων, είτε αφορά το αγροτικό, είτε αφορά το ασφαλιστικό» παίρνει, μέσα από αυτήν την ανάλυση μία μεγάλη ευθύνη -που πιστεύουμε ότι είναι κοινή ευθύνη ολονών μας- να φτάσουμε και να ανατρέψουμε τις ρίζες των προβλημάτων και όχι να μιλάμε συνεχώς για τις επιπτώσεις και να μην μπορούμε να τις χειριστούμε παρά μόνο αποσπασματικά. Φυσικά όταν αντιμετωπίζεις κάτι αποσπασματικά βαθαίνεις το πρόβλημα. Άρα, χρειάζεται παντού, είτε στο αγροτικό, είτε κατά μείζονα λόγο στο χώρο της ανάπτυξης, της εργασίας και της ασφάλισης, να μιλήσουμε με όρους ότι πρέπει να αλλάξουμε ό,τι βρήκαμε. Πρέπει να προχωρήσουμε σε κατευθύνσεις που θα διασφαλίσουν την εργασία ως πλήρη απασχόληση, ως αξιοπρέπεια του ανθρώπου σε όλη τη ζωή που προσφέρει στην κοινωνία και θέλει να ανταποδίδεται δίκαια αυτή η προσφορά του. Και φυσικά ακόμα περισσότερο όταν είναι πια και σε θέση αδυναμίας, η ασφάλιση να είναι εγγυημένη και να εξασφαλίζει την αξιοπρέπεια ζωής σ’ αυτήν την περίοδο που ευχόμαστε όλοι το προσδόκιμο να γίνεται και όλο μεγαλύτερο, όχι να θεωρούμε το προσδόκιμο πρόβλημα.

(SM)
(3SS)
Και επειδή ετέθησαν θέματα αρχής για την παράταξή μας το ΠΑ.ΣΟ.Κ., υπάρχουν όλα αυτά τα θέματα σαν κάτι πολύ βαθύτερο από πολιτικές. Για μας είναι η ταυτότητα της ύπαρξής μας. Aυτή η παράταξη δεν ασκεί πολιτικές σε αυτή την κατεύθυνση, ασκεί πολιτικές που είναι το νόημα του να υπάρχει, να αγωνίζεται, να δρα και να αντιμετωπίζει τα θέματα από τη σκοπιά του συμφέροντος των πολλών και από τη σκοπιά του συμφέροντος αυτής της πατρίδας για το μέλλον.
Και γι’ αυτό έχουν αξία όσα είπε, έχουν αξία όσα θύμισε ο Πρόεδρος ο Απόστολος Κακλαμάνης. Γιατί σ’ αυτή τη χώρα δεν μπορούμε διαρκώς να έχουμε το φαινόμενο που παρουσίασε, κατ’ εξοχήν, ο κ. Γιακουμάτος της διαρκούς παρθενογένεσης όλων στο ελληνικό κοινοβούλιο τουλάχιστον, ως σαν όλα να αρχίζουν την ημέρα που συζητάμε κάτι.
Τα θέματα έχουν βάθος, έχουν ιστορία και εμείς αναδεχόμαστε τα λάθη μας και τις παραλείψεις μας. Πρέπει, όμως, και οι άλλοι να αναδεχθούν τις επιτεύξεις μας. Γιατί μια σειρά θέματα που συνδέονται με την κοινωνική ασφάλιση, έλαβαν αποφασιστικά θετική απάντηση στις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 1981 με τον Ανδρέα Παπανδρέου έως σήμερα.
Και θα χρησιμοποιήσω την ίδια την επιχειρηματολογία του κυρίου Γιακουμάτου. Είπε ότι «βρήκαμε το 2004 24 δισεκατομμύρια ευρώ αποθεματικά των ταμείων», δέχομαι το δικό του νούμερο και όχι τον αριθμό που ανέφερε η Εισηγήτριά μας η κυρία Μίχου που είπε ότι ήταν 28,1 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ξεκινώ, λοιπόν, με την διαπίστωση του κυρίου Γιακουμάτου, Υφυπουργός ήταν άλλωστε ξέρει τι βρήκε. Γιατί δεν είπε, όμως, το άλλο σκέλος; Όταν κάναμε τον απολογισμό του 1993 που βρήκαμε και λύσαμε θέματα τερατωδών εκκρεμοτήτων που δημιούργησε η τότε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, τα αποθεματικά των ταμείων ήταν 4,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτή η άνοδος από τα 4,3 δισεκατομμύρια ευρώ το 1993 στα 24 δισεκατομμύρια ευρώ –αναφέρω τον αριθμό του κ. Γιακουμάτου- το 2004, ήταν άνοδος που μας τη χάρισε κάποιος; Ήρθε κάποιος στην Ελλάδα και είπε πάρτε τα ή ήταν αποτέλεσμα μιας συνειδητής πολιτικής ενίσχυσης και διαφύλαξης των αποθεματικών των ταμείων;
Αυτή είναι η αλήθεια, όπως είναι αλήθεια και η γενίκευση των κοινωνικών ασφαλίσεων μετά το 1981, όπως αλήθεια είναι ότι επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. έγινε ο Ο.Γ.Α. ταμείο κύριας ασφάλισης των αγροτών, όπως αλήθεια είναι ότι δόθηκαν λύσεις που κάποτε και το Κ.Κ.Ε. τις χαιρετούσε όταν κάναμε τη γενναία ένταξη όλων των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης στο ΝΑΤ. Αυτή είναι η αλήθεια, ότι γίνανε δηλαδή γενναία και ρωμαλέα μέτρα.
Η ίδια όμως η πραγματικότητα μας λέει ότι σήμερα αν θέλουμε να διαφυλάξουμε…
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ενάμιση εκατομμύριο εργαζόμενοι ήταν εκτός Ι.Κ.Α…
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Ακριβώς.
Αν ξαναγυρίσουμε σε όσα υπενθύμισε ο συνάδελφος Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο κ. Μόσιαλος ότι πρέπει να μιλάμε για ένα σύστημα όπου το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του θα παραμείνει πάντα η διανεμητική λογική, τότε όντως πρέπει να δούμε ότι πρέπει να πιάσουμε συνολικά την παραγωγική ανασύνταξη της χώρας όσο και τα επιμέρους μέτρα για το ασφαλιστικό σύστημα.
Άρα είναι πολύ ορθό αυτό που λέει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι σήμερα για να αντιμετωπίσουμε όσα είναι πράγματι κρίση και όχι μια απλή κατασκευή, πρέπει και χρειάζεται να λύσουμε τα θεμελιώδη ζητήματα που τα δημιουργούν.
Και να πάμε, λοιπόν, σ’ αυτές τις λύσεις με χαρακτήρα κοινωνικής δικαιοσύνης. Πρέπει, δηλαδή, πάντα να έχουμε το σταθερό άξονα ότι με τριμερή χρηματοδότηση και με δημόσια εγγύηση το ασφαλιστικό σύστημα θα είναι η ασφάλεια και η αξιοπρέπεια του πολίτη. Και αυτό μπορούμε να το πετύχουμε αν αναγνωρίσουμε τι συμβαίνει, ώστε να δούμε και τις λύσεις τις οποίες θα έχουμε μπροστά μας ως τις πιο πρόσφορες.
Γι’ αυτό είμαι βέβαιος ότι αυτό που ξεκινήσαμε και στο παρελθόν θα το πετύχουμε και τώρα, γιατί ακριβώς για μας δεν είναι κάθε φορά μια αποσπασματική παρέμβαση αλλά είναι μια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του συνόλου των ζητημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα, ζητημάτων που δεν κρύβουμε και ξέρουμε ότι θα τα υπερνικήσουμε. Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(DP)
(4SM)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Ευθυμίου.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σπυρίδων Χαλβατζής.
Κύριε Χαλβατζή, έχετε το λόγο, για τρία λεπτά.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Γιατί, κυρία Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Γιατί μίλησε δύο φορές η Πρόεδρος του Κόμματός σας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Μου είπαν έξι λεπτά, προηγουμένως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Σύμφωνα με τον Κανονισμό είναι τρία λεπτά. Θα υπάρξει μία ανοχή από το Προεδρείο.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Η Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής η συντρόφισσα Αλέκα Παπαρήγα και οι υπόλοιποι ομιλητές τεκμηρίωσαν την πρότασή μας.
Το ασφαλιστικό είναι το κύριο ζήτημα που εδώ και μήνες βρίσκεται στις πρώτες σελίδες του Τύπου. Βρίσκεται στην ατζέντα της Κυβέρνησης, του Σ.Ε.Β., του Ε.Β.Ε.Α.. Ποιος είναι ο στόχος, όταν συζητάμε το ασφαλιστικό; Ποιος είναι ο στόχος του λεγόμενου «διαλόγου»; Είναι ο στόχος του Προκρούστη. Είναι η επιχείρηση καρατόμησης ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Σήμερα, όλοι επικαλείστε την καπιταλιστική κρίση. Θα σας υπενθυμίσουμε ότι η συζήτηση άνοιξε πριν από δεκαοκτώ χρόνια και συνεχώς περικόπτονται ασφαλιστικά, εργασιακά δικαιώματα. Τώρα στο όνομα της κρίσης έρχεται η λαιμητόμος.
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με αυτή την επιλογή, με αυτή την πολιτική. Την αντιπαλεύουμε, την απορρίπτουμε. Αυτό είναι το πρώτο.
Το δεύτερο, για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Αν δείτε τα Πρακτικά της Βουλής στη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων του 2004 ο κ. Παπανδρέου τότε ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είπε ότι με το νόμο του Ρέππα διασφαλίστηκαν για τριάντα χρόνια τα αποθεματικά των ασφαλιστικών Ταμείων και η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Όλα αυτά τα χρόνια δόθηκαν νέες παροχές, κίνητρα, φοροαπαλλαγές, εισφοροδιευκολύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο. Η κατάσταση για τους ασφαλισμένους χειροτερεύει. Τριάντα έξι χρόνια από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα κυβερνάτε η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ποιος ευθύνεται για την εισφοροδιαφυγή; Ποιος χάρισε και χαρίζει στο μεγάλο κεφάλαιο; Ποιος διαγράφει τα χρέη τους; Ποιος χαρίζει στις Τράπεζες και μεταφέρει τις υποχρεώσεις τους στο Ι.Κ.Α.; Εσείς, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εκεί βρίσκονται τα χρήματα των ασφαλιστικών Ταμείων, εκτός από τη λεηλασία τους με πολλούς τρόπους από το 1950 με το ν. 1611. Ναι, η βιομηχανική ανάπτυξη στηρίχθηκε στα αποθεματικά των ασφαλιστικών Ταμείων. Χτίστηκαν εργοστάσια, διυλιστήρια, ναυπηγεία, έγιναν καινούργια καράβια με τα λεφτά των εργαζομένων. Εκεί είναι τα χρήματα. Αυτά τα χρήματα ζητάμε να γυρίσουν πίσω.
Κύριε Κακλαμάνη, ασφαλώς και δεν περιμέναμε να συμφωνήσετε με την πρότασή μας. Αυτά που σήμερα εφαρμόζονται είναι αποτέλεσμα της δικής σας πολιτικής. Ο κ. Σπράος ήταν σύμβουλος του κ. Σημίτη. Ο κ. Σπράος διατύπωσε την άποψη ότι μεγάλωσε ο μέσος όρος ηλικίας και θα πρέπει οι εργαζόμενοι να δουλεύουν μέχρι τα 68 ή μέχρι τα 70 χρόνια. Εσείς, κύριε Κακλαμάνη, εφαρμόζετε αυτή την πολιτική. Ναι, με αυτή την πολιτική εξοντώνετε τους εργαζόμενους. Εσείς ξεκινήσατε τις ελαστικές σχέσεις εργασίας με τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης. Τέσσερις ώρες δουλειά, τέσσερις ώρες αμοιβή, τέσσερις ώρες ζωή και τον πρώτο καιρό χωρίς κοινωνική ασφάλιση.
Αυτές τις μέρες βρίσκονται στο δρόμο χιλιάδες αγρότες με τα τρακτέρ. Παλεύουν. Παλεύουν για να μείνουν στη γη τους. Παλεύουν για εξασφαλισμένες τιμές στα αγροτικά προϊόντα. Αγωνίζονται να μείνουν στον τόπο τους και παλεύουν ενάντια στην Κοινή Αγροτική Πολιτική, την οποία εφαρμόζετε και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αναπτύσσεται μία εκστρατεία συκοφάντησης των αγώνων τους. Πρωτοστατούν σε αυτή τη διαδικασία κυβερνητικά στελέχη με πρώτο τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.
Χθες ο Υφυπουργός Οικονομικών ο κ. Σαχινίδης, βγήκε να κατηγορήσει το Κ.Κ.Ε., να συκοφαντήσει το Κ.Κ.Ε. λέγοντας ότι στα πεντέμισι τελευταία χρόνια τα στελέχη του Κ.Κ.Ε. κάθονταν και δεν ανάπτυξαν δραστηριότητα. Τώρα, λέει, προσδοκά το Κ.Κ.Ε. λύσεις.
Τις διαπιστώσεις του ο κ. Σαχινίδης τις διαμόρφωσε από τη προπαγάνδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ..



(DE)






(4DP)
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ήταν στο πλευρό των εργατών, των αγροτών, ανεξάρτητα από το ποιος ήταν στην κυβέρνηση, είτε ήταν η Νέα Δημοκρατία είτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Αυτό που έχουμε σήμερα είναι μια σκληρή ταξική πολιτική η οποία προωθείται συστηματικά, μια πολιτική η οποία οδηγεί στο ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς, πολιτική που προωθείται από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και βεβαίως, στηρίχτηκε και από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό.
Το Κ.Κ.Ε. θα συνεχίσει να βρίσκεται στους δρόμους του αγώνα και θα στηρίζει τα δίκαια αιτήματα. Δεν επιλέγουμε το χρώμα που θα έχει η λαιμητόμος η οποία ακρωτηριάζει εργασιακά, αγροτικά δικαιώματα. Είτε μπλε, είτε πράσινοι, είτε Νέα Δημοκρατία, είτε ΠΑ.ΣΟ.Κ., εφόσον έχουν την ίδια πολιτική, θα μας βρίσκουν απέναντί τους στους δρόμους του αγώνα, στα μπλόκα, σε κάθε μορφή πάλης που θα αποφασίζουν οι συλλογικές οργανώσεις των εργαζομένων. Είμαστε σίγουροι ότι η συκοφαντία δε θα πτοήσει τους αγρότες, πολύ περισσότερο δε θα υποχρεώσει το Κ.Κ.Ε. να κάνει πίσω.
Μην επικαλείσθε το παρελθόν, κύριε Ευθυμίου. Ήταν άλλοι οι συσχετισμοί, ήταν υψηλός ο πήχης του εργατικού λαϊκού κινήματος και υπήρξαν κατακτήσεις. Σήμερα και εκμεταλλευόμενοι την κρίση, προσπαθείτε να τα πάρετε όλα πίσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ολοκληρώσετε. Έχετε πάρει το διπλάσιο χρόνο απ’ αυτόν που επιτρέπει ο Κανονισμός.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Χαλβατζή.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Συγγνώμη, κυρία Πρόεδρε. Θα ήθελα το λόγο για μισό λεπτό, παρακαλώ, επειδή ανεφέρθη προσωπικά σε μένα ο κ. Χαλβατζής, λέγοντας, μάλιστα, ευθέως: «Εσείς, κύριε Κακλαμάνη, κάνατε εκείνο», «Εσείς κύριε Κακλαμάνη, κάνατε το άλλο», «Εσείς, κύριε Κακλαμάνη, κάνατε το τρίτο».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ορίστε, κύριε Πρόεδρε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ήθελα απλά να πω στον κ. Χαλβατζή, ο οποίος έχει και αυτός κάποια ηλικία, όχι βέβαια τη δική μου, αλλά θυμάται πάρα πολύ καλά ότι αυτός στον οποίο τόσο επιτιμητικά απευθύνεται, ήταν ο Υπουργός Εργασίας που έφερε εδώ το ν. 1264 για την αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, με την κατάργηση του γνωστού ν. 330, που κατοχύρωσε το δικαίωμα να συγκροτούνται σωματεία, κατοχυρώνοντας απέναντι στις απολύσεις και τις διώξεις τους συνδικαλιστές. Είναι εκείνος που εισηγήθηκε την άδεια των τεσσάρων εβδομάδων με τη συμπλήρωση ενός έτους εργασίας, αντί δώδεκα-δεκατριών ετών, για να φθάσει να πάρει ένας εργαζόμενος μια τέτοια άδεια. Είναι εκείνος που κατάργησε το περίφημο 8% της Εργατικής Εστίας, που εδέσμευε τα συνδικάτα, διότι έδινε εκεί που κάθε κυβέρνηση θα ήθελε.
Θέλω να το επιστρέψω, επομένως, αυτό διότι δεν με αφορά, όπως επίσης αληθές είναι, διότι απουσιάζει ο κ. Σαχινίδης, δεν έχω λόγο και ούτε με εξουσιοδότησε να είμαι ο συνήγορός του, αλλά είναι γεγονός ότι, ενώ όπως είπα, πριν καλά-καλά κλείσει δύο μήνες αυτή η Κυβέρνηση, πριν ενημερωθεί καν η ηγεσία του Υπουργείου Γεωργίας για τα προβλήματα αυτά, πρώην Βουλευτές, κομματικά στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος έκαναν αυτό που ούτε τον πρώτο χρόνο ούτε το δεύτερο χρόνο της κυβέρνησης, της νέας διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας έκαναν.
Τα μπλόκα δεν τα κινήσατε, δεν συμμετείχατε, δεν τα στηρίξατε ούτε τον πρώτο χρόνο ούτε το δεύτερο. Αυτή είναι η αλήθεια.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε, κύριε Πρόεδρε. Άλλωστε στην τοποθέτησή σας καταλάβαμε ότι δε διαφωνείτε εντελώς με το πνεύμα της πρότασης νόμου.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δε διαφωνώ, απλώς λέω την πραγματικότητα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση):Το λόγο έχει τώρα ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αστέριος Ροντούλης.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Ο κύριος -για να μην χρησιμοποιήσω όνομα- ο Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας από την αρχή έδειξε το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό και μίλησε για γκρίζα χρώματα. Του οφείλω, λοιπόν, μια απάντηση: «Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη». Θα συμπλήρωνα και απουσία. Διότι είναι καταπληκτικό. Υπάρχουν εκπρόσωποι όλων των Κομμάτων εδώ στην Αίθουσα, πλην της Νέας Δημοκρατίας.
(AM)
(4DE)
Τόσο ενδιαφέρονται για το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Η μείζον αντιπολίτευση λείπει εντελώς από την Αίθουσα.
Επίσης, άκουσα τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας που όταν βάζει τις λέξεις «ΠΑ.ΣΟ.Κ., Νέα Δημοκρατία», κολλάει και δίπλα το «Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό». Δεν θα απαντήσω, δεν θέλω να προσβάλω «μαυσωλεία».
Έρχομαι τώρα στην υπό συζήτηση πρόταση νομοσχεδίου. Θετική ενέργεια, διότι μας δίνει την ευκαιρία να πούμε κάποια πράγματα.
Εμείς, κύριε Υφυπουργέ, δε θέλουμε ν’ ασκούμε στείρα κριτική. Εμείς θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι. Θα δείτε, λοιπόν, ότι θ’ αναλώσω την τοποθέτησή μου σε συγκεκριμένες προτάσεις. Και λέω «συγκεκριμένες», διότι εδώ πέρα ακούστηκε η άποψη ότι για να επιλυθεί το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό ζήτημα της χώρας, πρέπει να υπάρξει ανάπτυξη. Οποία γενικολογία. Την προσυπογράφουμε όλοι. Είναι δυνατόν; Όμως, εδώ έχουμε υπαρκτά προβλήματα που πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν τώρα, σε βραχυπρόθεσμη προοπτική. Να περιμένουμε την ανάπτυξη κι όλα αυτά, ναι –αυτός είναι κι ο στόχος μας άλλωστε- αλλά τώρα τι κάνουμε; Τώρα επείγει το πρόβλημα.
Εγώ, λοιπόν, θα προσπαθήσω ν’ απαντήσω σ’ αυτό το ερώτημα, κύριε Υφυπουργέ, σημειώνοντας τούτο, ότι το μεγάλο μας πρόβλημα, όσον αφορά τη διαχείριση του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού προβλήματος, πηγάζει από την αναβλητικότητά μας.
Θεωρήσαμε, ως πολιτικό σύστημα, ότι υπάρχουν στεγανά που κλείνουν το ασφαλιστικό, ότι το ασφαλιστικό είναι απομονωμένο μέσα στην οικονομία και στην κοινωνία. Τεράστιο λάθος. Είναι μία πληγή που κακοφορμίζει κάθε οικονομική και κοινωνική δράση. Άρα, δεν θα πρέπει να συνεχίζει ν’ απορροφά κρίσιμες οικονομικές εφεδρείες που θα μπορούσαν να ενισχύσουν παντοιοτρόπως την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Τουτέστιν, πρέπει να το επιλύσουμε. Δεν πρέπει να κάνουμε μεταρρυθμίσεις κατανεμημένες σε δόσεις που δεν τελειώνουν ποτέ.
Άρα, ήλθε η ώρα να κοπεί ο «γόρδιος δεσμός» του ασφαλιστικού. Το λέω αυτό, γιατί βλέπω ότι κινείστε κι εσείς με μία λάθος φιλοσοφία και σε λάθος κατεύθυνση. Αντί να προχωρήσουμε σε ρήξεις -διότι αυτό χρειάζεται- έχουμε ένα ατέρμονο διάλογο. Ο διάλογος όμως, για το ασφαλιστικό και οι διαβουλεύσεις, επιτρέψτε μου να πω ότι παρέλκουν. Και γιατί παρέλκουν; Διότι, ξέρουμε τα προβλήματα.
Ποια είναι τα μεγάλα προβλήματα; Το δημογραφικό, η εισφοροδιαφυγή, η «μαύρη εργασία».
Για πείτε μου τώρα, με το διάλογο, κατά πόσο θα γίνουμε σοφότεροι επί αυτών των ζητημάτων; Δηλαδή, κάνοντας διάλογο, θα βρούμε λύσεις στο δημογραφικό ή παίρνοντας μέτρα. Κάνοντας διάλογο θα βρούμε λύσεις στην εισφοροδιαφυγή ή παίρνοντας μέτρα;
Γνωρίζουμε τα προβλήματα. Άρα, αυτό που λέμε είναι ότι η ελληνική πολιτεία, η ελληνική κυβέρνηση –όποια κι αν είναι αυτή, δεν μας ενδιαφέρει- δεν πρέπει να εξαντληθεί σ’ έναν ατέρμονα διάλογο. Πρέπει να τελειώνουμε. Ρήξεις χρειάζονται. Αποφασιστικότητα χρειάζεται.
Γι’ αυτό, λοιπόν, θα προχωρήσω στις συγκεκριμένες προτάσεις, κύριε Υφυπουργέ και θέλω να ληφθούν πάρα πολύ σοβαρά υπόψη.
Εμείς, λοιπόν, θεωρούμε ότι θα έπρεπε ήδη εδώ και δύο μήνες η Κυβέρνηση να έχει καταθέσει μία χάρτα πόρων, ένα συγκεκριμένο σχέδιο που θα λέει ότι σκοπεύουμε, ως Κυβέρνηση, να ενισχύσουμε τη χρηματοδότηση του συστήματος με μία σταθερή ροή πόρων και προτείνουμε συγκεκριμένα μέτρα, ένα, δύο, τρία τέσσερα, πέντε. Να έρθει εδώ πέρα μέσα στη Βουλή, να το συζητήσουμε και να προχωρήσει. Χάρτα πόρων.
Και σας λέμε και δύο προτάσεις. Πρόταση πρώτη που μπορεί να ενισχύσει τους πόρους πάρα πολύ. Θα πρέπει, επιτέλους, οι ασφαλιστικές εισφορές να διασυνδεθούν με τον «τζίρο» των επιχειρήσεων.

(LM)
(4AM)
Έτσι θα αποκτήσει το σύστημα μια αντικειμενική βάση εισροών. Έτσι θα καταπολεμηθεί η «μαύρη» εργασία. Έτσι θα καταπολεμηθεί η εισφοροδιαφυγή.
Γίνεται αυτό που σας λέμε τώρα στην οικοδομή. Στην οικοδομή ξέρετε, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν υπάρχουν ένσημα με βάση τον αριθμό των εργαζομένων. Υπάρχουν ένσημα με βάση το είδος των εργασιών και το μέγεθος της οικοδομής που χτίζει κάποιος.
Άρα, λοιπόν, θα πρέπει να διασυνδέσουμε το τζίρο των επιχειρήσεων με τις εργοδοτικές εισφορές. Τεράστια αναπνοή θα δοθεί στο σύστημα. Και μην κάνετε πίσω σ’ αυτό που σας λέμε υπό την επήρεια κάποιων αντιδρώντων, διότι το σύστημα αυτό μπορεί να ωφελήσει εργοδότες. Μπορεί να αντιδράσουν και κάποιοι. Ξέρετε ποιοι; Αυτοί που έχουν υψηλή κερδοφορία, υψηλό τζίρο με μικρό αριθμό εργαζομένων. Άρα, λοιπόν, είναι ένα μέτρο που πρέπει να το λάβετε πάρα πολύ σοβαρά υπ’ όψιν.
Δεύτερο μέτρο. Εμείς έχουμε την τόλμη και λέμε ότι θα πρέπει να μη μείνει αναξιοποίητος ο πλούτος των αυθαιρέτων. Το λέμε συνεχώς σ’ αυτήν την Αίθουσα. Θα πρέπει να γίνει μια τακτοποίηση – νομιμοποίηση των αυθαιρέτων και ο καθένας να πληρώσει, ανάλογα με την οικονομική του ισχύ και επιφάνεια. Να πληρώσει 300 ευρώ το τετραγωνικό ο έχων και κατέχων, 30 ευρώ το τετραγωνικό ο φτωχός. Γιατί τα αυθαίρετα που είναι 1,5 εκατομμύριο σε όλη τη χώρα δεν μπορούμε να τα γκρεμίσουμε. Θα τα έχουμε εσαεί. Άρα να τακτοποιήσουμε, να νομιμοποιήσουμε, να αντλήσουμε πλούτο, τον οποίο θα ρίξουμε στον ασφαλιστικό κουμπαρά.
Πρόσφατοι υπολογισμοί ανεβάζουν τα έσοδα σε 5,5 με 6 δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία μπορούμε να αντλήσουμε τώρα, δίνοντας ένα περιουσιακό στοιχείο στον Έλληνα πολίτη. Και από κει και πέρα να ενεργοποιήσουμε δρακόντειους νόμους, προκειμένου να μην έχουμε μια νέα γενιά αυθαιρέτων. Μην αφήνετε αναξιοποίητο τον πλούτο των αυθαιρέτων σε μια τέτοια κρίσιμη οικονομική συγκυρία. Θα έχετε απολύτως τη στήριξή μας.
Δεύτερη πρόταση. Πρέπει να θεσμοθετηθεί ο Συνήγορος του Ασφαλισμένου, αρκεί να υπάρξουν δύο προϋποθέσεις. Πρώτον, να επανδρωθεί η υπηρεσία αυτή, μια αρχή -πείτε την έτσι- με κατάλληλο εξειδικευμένο προσωπικό και δεύτερον, οι αποφάσεις της να είναι ταχύτατες και δεσμευτικές.
Ξέρετε πόσο θα ωφελήσει το σύστημα ο θεσμός του Συνηγόρου του Ασφαλισμένου; Πρώτον, θα εμπεδώσει στην κοινωνία ένα κλίμα ασφάλειας δικαίου. Δεύτερον, θα ενημερώνει τον πολίτη. Και τρίτον, θα δώσει μία ανάσα στους ίδιους τους οργανισμούς που τώρα βρίσκονται σε μια μεταβατική φάση ανασυγκρότησης και δεν μπορούν να ασχοληθούν με την ενημέρωση του πολίτη, προκειμένου οι άνθρωποι που ρωτάνε –ξέρετε πολύ καλά εξ ιδίων τι εννοώ- έχουν μια αγωνία για τα ένσημά τους, την υγειονομική τους περίθαλψη κ.λπ, τι δικαιούνται και τι δεν δικαιούνται, να έχουν μια έγκαιρη ενημέρωση. Άρα, προτείνουμε την ενεργοποίηση αυτού του θεσμού.
Τρίτον, από το 2000 ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κάνει μία πρόταση, να δημιουργηθεί από τα υφιστάμενα αποθεματικά των ταμείων και από την υφισταμένη περιουσία των ταμείων –όση απέμεινε τέλος πάντων και απέμεινε αρκετή- μια τράπεζα ασφάλισης, υγείας και στέγης. Αυτή η τράπεζα θα έχει όλο αυτό τον πλούτο στα χέρια της, των αποθεματικών και της κινητής και ακίνητης περιουσίας των ταμείων, που θα τείνει να μετεξελιχθεί στην πορεία σε ένα ανταγωνιστικό προς τις άλλες τράπεζες πιστωτικό ίδρυμα. Ξέρετε πόσο θα ωφεληθεί στον τομέα της υγείας, της στέγης, της ασφάλισης ο πολίτης από ένα τέτοιο τραπεζικό πιστωτικό ίδρυμα και τι μοχλός ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία μπορεί να αποβεί ένα τέτοιο ίδρυμα;
Και επιτρέψτε μου να πω, μια και μιλάμε για πόρους, ότι εμείς, κύριε Υφυπουργέ, είμαστε αντίθετοι -δεν ξέρω αν τελικά περάσει- σ’ αυτό το φόρο κοινωνικής αλληλεγγύης γενεών -αν το λέω και σωστά- που υποτίθεται ότι θέλει η Κυβέρνηση να φέρει, διότι θα είναι αντισυνταγματικός.
(XS)



(4LM)
Θα έχει πολλά προβλήματα αντισυνταγματικότητας -πλην όλων των άλλων- εκτός αν γίνει σε ένα περιβάλλον ενοποιημένων παροχών. Τότε να το δούμε.
Αν όμως έχουμε διαφορετικές παροχές φοβούμαι ότι θα προκληθούν συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού και θα εδράζονται οι όποιες αντιδράσεις και σε αντισυνταγματικές ανωμαλίες που μπορεί να προκύψουν από την εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου.
Επειδή ο χρόνος πιέζει, θέλω να αναφερθώ σε μία περίπτωση, κύριε Υφυπουργέ, απευθύνω έκκληση σε εσάς προσωπικά, να τη δείτε προσωπικά και πρέπει να εμπλακεί και το Υπουργείο Εργασίας.
Δύο εβδομάδες τώρα μπροστά από το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων έχουν στηθεί μικρές σκηνές στις οποίες διαβιούν μέρα νύχτα μητέρες με παιδιά, άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους για την ανάπτυξη της Ολυμπιακής και τώρα βρέθηκαν εντελώς στο δρόμο και απροστάτευτοι.
Αναφέρομαι στους οκτακόσιους πενήντα περίπου, πανελλαδικά, απολυμένους συμβασιούχους της Ολυμπιακής. Αυτοί οι άνθρωποι μπήκαν στην Ολυμπιακή όταν ήταν είκοσι δύο και είκοσι τριών χρονών παιδάκια. Ξέρετε πόσο είναι τώρα; Σαράντα πέντε, πενήντα, πενήντα πέντε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω κυρία Πρόεδρε σε δύο λεπτά, γιατί αναφέρομαι σε ένα πολύ σημαντικό κοινωνικό ζήτημα που έχει ανακύψει στις μέρες μας.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να βρουν δουλειά και διεκδικούν τα αυτονόητα. Μία αποζημίωση, ένταξη στον Ο.Α.Ε.Δ, να τους δοθούν τα δεδουλευμένα που δεν τους έχουν αποδοθεί και αφού γίνουν αυτά τα αυτονόητα θέλουν να βρουν δουλειά οι άνθρωποι και διερωτώνται : «Πώς είναι δυνατόν μία Κυβέρνηση που επικαλείται το Κράτος Πρόνοιας το Κράτος Κοινωνικής Μέριμνας και Φροντίδας να ανέχεται επί δύο εβδομάδες τώρα στην είσοδο –πηγαίνετε να δείτε- να έχουν στηθεί «σκηνάκια» και να μένουν μέρα νύχτα γυναίκες με τα παιδιά τους μέσα. Αυτό είναι αίσχος, πρέπει να τελειώνουμε με αυτό.
Άρα λοιπόν θα σας παρακαλέσω πάρα πολύ, επειδή ξέρω την κοινωνική σας ευαισθησία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θέλω να πω κάτι το αντίθετο για τον κ. Ρέππα αλλά σημαίνει ότι πρέπει να εμπλακείτε και προσωπικά στο ζήτημα, να κάνετε μία επίσκεψη –και νομίζω ότι θα το κάνετε αυτό- να συνομιλήσετε με τους ανθρώπους, να τους δώσετε διαβεβαιώσεις περί του αυτονοήτου για την κατοχύρωση των αυτονόητων δικαιωμάτων τους και να τους πείτε τι θα γίνει με την επαγγελματική τους αποκατάσταση διότι αφού απομυζήσαμε την εργασιακή ικμάδα των ανθρώπων αυτών στη Ολυμπιακή, τώρα αυτοί έμειναν στο περιθώριο. Άρα λοιπόν ζητώ την προσωπική σας παρέμβαση και είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξει.
Ευχαριστώ για την ανοχή σας, κυρία Πρόεδρε και επιφυλάσσομαι στη δευτερολογία μου για τα περαιτέρω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Και εμείς ευχαριστούμε, τον κ. Ροντούλη, τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΛΑ.Ο.Σ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Να κάνω μία ανακοίνωση μόνο προς το Σώμα.
Οι Υπουργοί Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων και Οικονομικών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Ίδρυση Νέων Ιερών Μητροπόλεων και άλλες διατάξεις». Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
Ορίστε κύριε Μαρκόπουλε έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού αναφέρθηκε στο πρόσωπο μου και θα ήθελα να μου δώσετε δύο λεπτά…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Έχετε δύο λεπτά κ. Μαρκόπουλε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ευχαριστώ πολύ.
Πρώτα απ’ όλα, η Νέα Δημοκρατία είναι εδώ με θέσεις και είναι σε κάθε συζήτηση και ανά πάσα στιγμή.
Δεύτερον, δεν αναφέρθηκα ποτέ στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Είναι πάρα πολύ απλό, κύριε συνάδελφε, και θέλω αυτό να είναι σαφές, σε αυτήν την ουσιαστική συζήτηση η οποία γίνεται.
Τρίτον, σε ότι αφορά την παρουσία του καθενός εδώ νομίζω ότι υπάρχει και ο Κανονισμός της Βουλής, κύριε συνάδελφε και δεν τελούμε υπό επιτήρηση.
Έγινε ένας πολύ ουσιαστικός διάλογος, ας είναι λίγοι συνάδελφοι εδώ. Δε νομίζω ότι τιμούν το Κοινοβούλιο όλα αυτά τα οποία είπατε και ειλικρινώς λυπάμαι πάρα πολύ. Όπως θα καταλάβατε ήμουν στο μόνιτορ και παρακολουθούσα, διότι υπήρχε μία αναγκαιότητα να βρίσκομαι κάπου.
Σας ευχαριστώ.
(ΤR)




(4XS)
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο. Εγώ δεν θα χρειαστώ ούτε δέκα δευτερόλεπτα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κύριε Ροντούλη, δεν υπάρχει όμως προσωπικό θέμα.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Όχι, υπάρχει. Αναφέρθηκε στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΛΑ.Ο.Σ. όπως και εγώ αναφέρθηκα στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας. Πώς δεν υπάρχει;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ορίστε, κύριε Ροντούλη, έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Δεν χρειάζεται ούτε καν να βάλετε το ρολόι, για τριάντα δεύτερα.
Χαιρόμαστε πάρα πολύ, κυρία Πρόεδρε, που μετά τις επισημάνσεις και τις παρεμβάσεις μας έρχεται εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας στην Αίθουσα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Ροντούλη.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Βασίλειος Μουλόπουλος.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Εισηγητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ο Μιχάλης Κριτσωτάκης, ανέπτυξε με σαφήνεια τις θέσεις και τις προτάσεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για το ασφαλιστικό και τους λόγους για τους οποίους ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα υπερψήφιζε αν γινόταν ψηφοφορία την πρόταση νόμου του Κ.Κ.Ε.
Από τους συναδέλφους και στη σημερινή συζήτηση και από τον κύριο Υφυπουργό και από τον κύριο Υπουργό και στις συζητήσεις που έχουν γίνει στην Επιτροπή έχω ακούσει πληθώρα στοιχείων. Ομολογώ ότι έχω ζαλιστεί από έναν καταιγιστικό βομβαρδισμό ποσοστών, ένα χορό δισεκατομμυρίων ευρώ, από μαύρες τρύπες, άδεια ταμεία, δημοσιονομικά ελλείμματα, επενδύσεις, ευρωπαϊκές συστάσεις, τεχνικές, στατιστικές και αναλογιστικές μελέτες, συνταγές διεθνών οργανισμών και όλα αυτά για το καλό των εργαζομένων!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι αριθμοί που αραδιάζουμε δεν είναι ουδέτεροι ούτε είναι αφηρημένοι. Αφορούν πολιτικές επιλογές για τη ζωή ανθρώπων. Και εγώ θέλω να μιλήσω σήμερα για τους ανθρώπους που υπάρχουν πίσω από αυτούς τους αριθμούς. Για τους εργαζόμενους που δεν γνωρίζουν αύριο εάν θα δουλεύουν για τον ίδιο εργοδότη ή θα έχουν πουληθεί σε ένα άλλο αφεντικό. Δεν γνωρίζουν εάν ο νέος και η νέα που δουλεύουν στα διπλανά γραφεία ή στη διπλανή πρασιά, θα είναι και αύριο στη θέση τους ή θα έχουν απολυθεί για να επαναπροσληφθούν ίσως οι τυχερότεροι, ανασφάλιστοι και με μικρότερο μισθό σε λίγες εβδομάδες. Είναι οι εργαζόμενοι που αισθάνονται σήμερα στην εκσυγχρονισμένη κοινωνία του 21ου αιώνα πλεονάζον εργατικό δυναμικό για να υποχρεωθούν αύριο σε υπερωρίες χωρίς όριο και χωρίς ανταμοιβή.
Το χθεσινό νομοσχέδιο δείχνει το δρόμο. Βλέπουν τους γηραιότερους συναδέλφους με σκυμμένο το κεφάλι να απολύονται ως μη αποδοτικοί, μη ανταγωνιστικοί και να καταδικάζονται έτσι σε αργό θάνατο, κοινωνικό και φυσικό. Δεν γνωρίζουν εάν οι αποφάσεις από τις οποίες εξαρτάται το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους θα ληφθούν στην επιχείρηση στην οποία δουλεύουν, στις Βρυξέλλες ή στην έδρα κάποιας πολυεθνικής κάπου στον κόσμο. Γνωρίζουν μόνο ότι το κεφάλαιο τους θέλει όχι μόνο ελαστικοποιημένους, έτοιμους για όλες τις δουλειές και υπό καθεστώς διαρκούς απόλυσης με συνοπτικές διαδικασίες, αλλά τους λέει ότι έχουν το θράσος ύστερα από τριάντα πέντε χρόνια εργασίας να μην πεθαίνουν αλλά να επιμένουν να ζουν και μετά τη συνταξιοδότησή τους, γεγονός που τους καθιστά οικονομικά ασύμφορους για την εθνική οικονομία λέμε, δηλαδή για το κεφάλαιο.
Αυτοί είναι οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι φοιτητές, οι συνταξιούχοι που τους ζητάτε συναίνεση, κύριε Υφυπουργέ, για να τους μεταρρυθμίσετε, για να σωθεί η εθνική οικονομία, δηλαδή το κεφάλαιο.
Γι’ αυτούς τους λόγους οι εργαζόμενοι κατεβαίνουν στους δρόμους, αρνούμενοι να συναινέσουν στον αργό θάνατό τους. Εξεγείρονται ενάντια στις ρεαλιστικές πολιτικές που προτείνετε για να σωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία, τις ίδιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές με σοσιαλιστικό περιτύλιγμα και πάλι, που οδηγούν τη χώρα στη χρεοκοπία. Αυτοί είναι τα παρωχημένα πολιτικά υποκείμενα που θα πλημμυρίσουν τους δρόμους της Ελλάδας ενάντια στην ασφαλιστική αντί-μεταρρύθμιση που μας έχετε περιγράψει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανεφάρμοστο ή όχι, οικονομικό ή όχι, το Πρόγραμμα Σταθερότητας περιέχει ένα ωμό, ταξικό μήνυμα: Τις επιπτώσεις της κρίσης θα πληρώσουν οι αδύναμες τάξεις. Η Κυβέρνηση έχει βάλει στο στόχαστρο ό,τι περπατάει, κολυμπάει και πετάει ανά την Επικράτεια.
Κόβονται μισθοί, συντάξεις, δημόσιες επενδύσεις, κατανάλωση. Η ανεργία αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Το πώς με αυτήν την πολιτική η Κυβέρνηση θα επιτύχει την ανάκαμψη, είναι ένα θαύμα που ανατρέπει όλα τα εγχειρίδια οικονομίας και θα πρέπει να της χαρίσει το νόμπελ.
(FT)





Αλλά επειδή το θαύμα του πολλαπλασιασμού των ψωμιών και των ψαριών το έκανε μόνο Εκείνος πριν από 21 αιώνες, η αλήθεια είναι ότι η Κυβέρνηση σχεδιάζει και προωθεί welfare state από την ανάποδη. Ανακατανομή των πόρων υπέρ των πλουσίων και των ισχυρών.
Όπως είναι γνωστό, στις περιόδους των πιο καταστροφικών οικονομικών κρίσεων, πάνω στα ανθρώπινα συντρίμμια χτίζονται οι πιο μεγάλες περιουσίες. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να απορυθμιστεί η εργασία και να ανατραπεί το ασφαλιστικό. Το συνιστά ο ΟΟΣΑ, το απαιτούν οι Βρυξέλλες, το εκβιάζουν οι περίφημες αγορές και το έχουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αποδεχθεί τόσο η Νέα Δημοκρατία, όσο και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Ειδικά για το ασφαλιστικό, η Κυβέρνηση ξεχνά να μας πει ότι οι προτάσεις που έχουν κατατεθεί στην Επιτροπή Διαλόγου, από τους ειδικούς, είναι ξαναζεσταμένες συνταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας κι όπου εφαρμόστηκαν επέφεραν μείωση συντάξεων, περιλαμβανομένων και των κατώτερων, πάνω από 20%, περικοπή των συντάξεων στα όρια της επιβίωσης, επισφαλή εργασία και ανεργία. Όπου εφαρμόστηκαν αυτές οι συνταγές, είχαν σαν αποτέλεσμα τη διευρυμένη φτωχοποίηση της σύγχρονης εργατικής τάξης. Αυτή είναι η αλήθεια, κύριε Υφυπουργέ, όπως είναι αλήθεια ότι τα ταμεία σε εκείνες τις χώρες εξακολουθούν να είναι προβληματικά, παρά τη μείωση των συντάξεων και την αύξηση του ορίου ηλικίας και να χρειάζονται νέους πόρους.
Μια φορά και έναν καιρό, όταν οι σοσιαλιστές ήταν σοσιαλιστές και η Δεξιά ήταν λαϊκή, όταν το φάντασμα του κομμουνισμού και οι αγώνες των εργαζομένων οικοδομούσαν στην Ευρώπη το κοινωνικό κράτος, τα πράγματα ήταν απλά. Με 35 χρόνια εργασίας έπαιρνες σύνταξη ίση περίπου με το 80% του τελευταίου μισθού σου. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 η νέα οικονομία, που προήγαγε τον πλούτο των εθνών και έφερε τη φτώχια των λαών, απαίτησε αυτά τα δικαιώματα να κοπούν -για το καλό των εργαζομένων πάντα- καταγγέλλοντάς τα ως βαρίδια της ανάπτυξης και της προόδου.
Σήμερα αναγγέλλεται ότι αύριο αυτά τα δικαιώματα καταργούνται, ότι οι συντάξεις στην εποχή της παγκοσμιοποίησης -για όσους ακόμα θα έχουν την τύχη να τις παίρνουν- θα είναι στα όρια της επιβίωσης. Και εάν εσύ, κακόμοιρε εργαζόμενε, θελήσεις να εξασφαλίσεις κάποια χρήματα παραπάνω για τα γηρατειά σου, πρέπει να δώσεις τη διαχείριση της σύνταξής σου στα χρυσά παιδιά της νέας οικονομίας για να την επενδύσουν. Και αν η επένδυση πάει άσχημα, τόσο το καλύτερο για τα χρυσά παιδιά, θα σου πουν ότι είναι αυτοί οι νόμοι της αγοράς, άλλος χάνει και άλλος κερδίζει. Μόνο που πάντα χάνουν οι εργαζόμενοι.
Οι πολιτικές εξόδου από την κρίση των οικονομικοπολιτικών κέντρων εξουσίας της Ευρώπης δεν περιλαμβάνουν δικαιώματα, βεβαιότητες για τους εργαζομένους. Σε αυτές τις πολιτικές οι εργαζόμενοι είναι αναλώσιμα υλικά της παραγωγής πλούτου. Χρησιμοποιούνται για ορισμένες χρήσεις και μετά πετιούνται στα σκουπίδια. Σε αυτές τις πολιτικές κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μην ζητάτε συναίνεση από την Αριστερά. Την Αριστερά θα την βρείτε απέναντι και μέσα και έξω από τη Βουλή.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Μουλόπουλο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, πενήντα εννιά μαθητές και μαθήτριες και τέσσερις εκπαιδευτικοί συνοδοί από το Γυμνάσιο Λέχαιο Κορινθίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Το λόγο έχει ο κ. Μαυρίκος, για οκτώ λεπτά.
Κύριε Υπουργέ, έχετε κάνει πολλή υπομονή, θα κλείσετε τη συνεδρίαση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Να περιμένω;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Δεν μπορείτε, κύριε συνάδελφε, έχετε ζητήσει το λόγο. Θα κλείσει ο κ. Υπουργός, απαντώντας και σε όλα τα ερωτήματα και τις προτάσεις που ετέθησαν.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Έχουμε και δευτερολογίες, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Εντάξει, κύριε Ροντούλη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Πιστεύουμε ότι από την πρωτοβουλία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας να φέρουμε για συζήτηση τη συγκεκριμένη πρόταση νόμου που αφορά τα ζητήματα των αποθεματικών των ταμείων, αλλά και συνολικότερα τα προβλήματα της κοινωνικής ασφάλισης, από τη συζήτηση, από την αντιπαράθεση απόψεων, από το εύρος που πήρε και τη συνολικότερη έκτασή της, ότι και από αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώνεται ότι ήταν μία συμβολή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος πάνω σε ένα επίκαιρο ζήτημα. Και νομίζω, ότι δικαιολογημένα η εργατική τάξη έχει στραμμένη την προσοχή της στην επίθεση που η Κυβέρνηση ετοιμάζει, σ’ αυτό το νευραλγικό τομέα της κοινωνικής ασφάλισης.

(BA)

(4FT)
Πιστεύουμε ότι μέσα από τη συζήτηση φωτίστηκαν πλευρές που αφορούν την κοινωνική ασφάλιση και το συνολικότερο σύστημα και ταυτόχρονα αποδείχθηκε, επιβεβαιώθηκε ότι το πρόβλημα είναι πρώτα και κυρίως ταξικό με έντονα, με καθοριστικά ιδεολογικά και πολιτικά στοιχεία.
Πιστεύουμε ακόμα ότι αποκαλύφθηκαν οι θέσεις των Κομμάτων, η αντίθεση από τη μια των θέσεων του Κ.Κ.Ε. που είναι ξεκάθαρα από την οπτική της εργατικής τάξης και των συμμάχων της και από την άλλη, οι πολιτικές των άλλων πολιτικών δυνάμεων που με επιμέρους πινελιές συστρατεύονται, συστοιχίζονται με τις αντιασφαλιστικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Κομισιόν, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του διεθνούς κεφαλαίου και των εγχώριων εκπροσώπων τους.
Αποκαλύφθηκε ακόμα το πινγκ-πονγκ που παίζεται ανάμεσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στη Νέα Δημοκρατία για το ποιος έχει κάνει το μεγαλύτερο έγκλημα πάνω στα αποθεματικά και στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης. Εκείνη η περίοδος, ή η άλλη περίοδος; Από το μηδέν ξεκίνησε τότε, ή από το μηδέν ξεκίνησε μετά, εν πάση περιπτώσει, αυτή η υποκρισία πρέπει να σταματήσει.
Για τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα τι Θεό πιστεύει ο κάθε εργαζόμενος, είναι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι τις ευθύνες τις έχουν όλοι όσοι μέχρι σήμερα κυβέρνησαν και εφάρμοσαν αυτές τις πολιτικές.
Εμείς πιστεύουμε –και από την κουβέντα φάνηκε- ότι η πρότασή μας είναι αναγκαία και ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες, στις σημερινές απαιτήσεις -σε αυτή τη ζωή, όχι στην επουράνια- σε σχέση με τις προτεραιότητες που έχουν σήμερα ανάγκη οι λαϊκές οικογένειες. Πιστεύουμε ότι η πρότασή μας και απαντά στις αιτίες που γενούν το πρόβλημα και δίνει τη διέξοδο, τη λύση προς όφελος των εργαζομένων και σε βάρος του κεφαλαίου και είναι επίκαιρη, γιατί ακριβώς η κυβέρνηση ήδη έχει ξεκινήσει μέσα από το λεγόμενο διάλογο όλες αυτές τις ρυθμίσεις. Ήδη από τον Προϋπολογισμό έκανε ρυθμίσεις. Ήδη από μία σειρά άλλες επιμέρους νομοθετικές της παρεμβάσεις σαφώς χτυπά τα ζητήματα που σχετίζονται με την κοινωνική ασφάλιση.
Για εμάς έγινε παραπάνω από καθαρό αυτό που υποστηρίζει το Κ.Κ.Ε., ότι το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό. Βεβαίως και αξιοποιούνται τα οικονομικά προβλήματα που έχει η κοινωνική ασφάλιση, αλλά σε καμία περίπτωση το θέμα δεν έχει να κάνει με εγγενή συστήματα του προβλήματος, όπως εκφράστηκαν από την Εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Σαφώς δεν έχει να κάνει το οικονομικό πρόβλημα και τα οικονομικά δεδομένα της κοινωνικής ασφάλισης με αυτά που λέει ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, ότι οι αντιστασιακοί συνταξιοδοτήθηκαν, για το ότι φταίνε οι οικονομικοί μετανάστες, για μία σειρά άλλες δευτερεύουσες πλευρές που σχετίζονται με το ζήτημα, όπως είναι τα εργατικά ατυχήματα και ο ΑΜΚΑ κ.λπ.. Αυτά είναι άλλοθι. Τα επιχειρήματα αυτά είναι στρίβειν δια του αρραβώνος, στο να μη τοποθετηθείς πάνω στο βασικό θέμα, που είναι καθαρά και πρώτα απ’ όλα πολιτικό. Γιατί - και θεωρούμε ανάγκη να το επαναλάβουμε- αν ενδιαφέρονταν οι κυβερνήσεις να λύσουν το οικονομικό ζήτημα, θα έβρισκαν τρόπους, ούτως ώστε τα 21 δισεκατομμύρια ευρώ, που είναι τα έσοδα ετήσια, να πάνε 41 δισεκατομμύρια ευρώ, 42 δισεκατομμύρια ευρώ. Αν δεν έκαναν τις Επιτροπές Ρυθμίσεων Χρεών, αν δεν έκαναν τις Επιτροπές Απαλλαγής Χρεών, αν το δημόσιο δεν χρώσταγε 11 δισεκατομμύρια ευρώ από εισφορές, αν οι κυβερνήσεις δεν ηρνούντο τη νομιμοποίηση και την ασφάλιση των οικονομικών μεταναστών, αν αύξαναν τις αποδοχές στα 1.400 ευρώ, που λέμε εμείς τον κατώτερο μισθό, θα ήταν άλλες οι εισροές στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης. Αν τα stage ήταν ασφαλισμένα, που εμείς είμαστε αντίθετοι στο σύστημα αυτό, όλους αυτούς τους εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστους που διατηρούν οι κυβερνήσεις, όλες αυτές οι χαριστικές ρυθμίσεις ή οι ιδιωτικοποιήσεις, όλη αυτή η κατάσταση είναι ακριβώς που δεν μπορεί κανένας, ούτε η Νέα Δημοκρατία, ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., να εμφανίζεται και να επιχειρηματολογεί «Μα, δεν βλέπετε; Τα έσοδα είναι 21 δισεκατομμύρια ευρώ και 46 δισεκατομμύρια ευρώ τα έξοδα».
Και για εμάς, θυμίζουμε, δεν είναι όλα μετρήσιμα με χρήματα. Υπάρχουν πλευρές, υπάρχουν ζητήματα, υπάρχουν ανάγκες που σαφώς δεν μπορούν να μπαίνουν σε αυτή τη ζυγαριά.
Έγινε πολλή συζήτηση για τους οικονομικούς μετανάστες. Η θέση του Κ.Κ.Ε. πάντα ήταν κρυστάλλινη και ξεκάθαρη, όχι για ανθρωπιστικούς, ούτε απλά για συναισθηματικούς λόγους. Είναι ταξική η προσέγγισή μας και για εμάς ο εργάτης σε όποια χώρα και με όποιο χρώμα, είναι εργάτης, τον εκμεταλλεύεται το κεφάλαιο και η αστική τάξη και θα έχει την προσοχή μας και τη φροντίδα μας, γιατί σαν πρωτοπορία της εργατικής τάξης το Κ.Κ.Ε. προσπαθεί όλους αυτούς τους ανθρώπους να τους βάλει στην πάλη και για όλους αυτούς απαιτούμε ίσα ασφαλιστικά, μισθολογικά, εργασιακά δικαιώματα.
Θεωρούμε ότι η μισαλλοδοξία, το μίσος ενάντια στους οικονομικούς μετανάστες, όλη αυτή η επιθετικότητα, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει λύση, ούτε είναι η αιτία που σήμερα έχουμε στην κοινωνική ασφάλιση όλα αυτά τα προβλήματα.
Κλείνοντας, κάνω μία αναφορά στα ζητήματα που έβαλε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ευθυμίου, σε συνδυασμό με άλλες τοποθετήσεις, όπως λίγο πριν του κ. Πρωτόπαπα, ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας είπε ότι την πρόταση αυτή περίπου ή πιθανά μπορεί να την κάνουμε για να στηρίξουμε τη Morgan Stanley. Τα θεωρούμε όλα αυτά απαράδεκτα και συκοφαντικά. Δεν είναι τυχαίο. Ξέρουμε ότι υπάρχει σχέδιο από την ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. συκοφαντίας σε βάρος του Κ.Κ.Ε., επειδή αντιλαμβάνεται ότι η πολιτική του Κ.Κ.Ε. έχει μία διεισδυτικότητα και μία αποδοχή από τα λαϊκά στρώματα και από τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοπασχολούμενους, τη νεολαία, τις γυναίκες κ.λπ..
Όταν έρχεστε εδώ και λέτε για αγρότες του Κολωνακίου, όταν έρχεστε και μας λέτε για Morgan Stanley, όταν έρχεστε και μας λέτε ότι πέντε χρόνια δεν κάναμε αντιπολίτευση, σημαίνει ότι δεν ήσασταν εδώ, αλλά ξέρουμε ότι ήσασταν εδώ και ξέρετε ότι εμείς κάναμε δεκαεπτά απεργίες το προηγούμενο διάστημα με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ότι κάναμε είκοσι τρεις καταλήψεις σε Υπουργεία, ότι δύο φορές κάναμε κατάληψη μπροστά στο κτήριο του Μαξίμου, ότι στους αγρότες, στους επαγγελματοβιοτέχνες, στους εργάτες ήμασταν στην πρώτη γραμμή και οι μόνοι που παλέψαμε. Γιατί τα λέτε; Αφού ξέρετε ότι είναι ψέματα, γιατί τα λέτε; Τα λέτε, για να κάμψετε τη διεισδυτικότητα που έχει η πολιτική του Κ.Κ.Ε..
Τώρα που θα συγκροτηθεί Επιτροπή και για το ΓΕΡΜΑΝΟ, περιμένουμε να δούμε τα στοιχεία. Και περιμένουμε να δούμε -επειδή βεβαίως δεν θα φέρετε κανένα στοιχείο- αν οι δεσμεύσεις που δημόσια εξήγγειλαν στελέχη σας, θα πραγματοποιηθούν. Γιατί εδώ κρίνονται όλα. Και η εργατική τάξη και ο λαός μας ξέρει και κρίνει και το Κ.Κ.Ε. και τα Κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν και τις πολιτικές τους.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Μαυρίκο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κύρια Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Πόσο χρόνο θέλετε;
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τέσσερα λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ, εμείς επίσης έχουμε κρυστάλλινες θέσεις. Αυτό το παραμύθι με τις εθελούσιες εξόδους και τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, πρέπει να τελειώνει. Πιο ξεκάθαρο απ’ αυτό δεν γίνεται. Όμως, υπάρχει και μία παροιμία στο θυμόσοφο ελληνικό λαό που λέει: «Δεν πρέπει μαζί με τα ξερά, να καίγονται και τα χλωρά». Γιατί σας το λέω αυτό: Σε μία συνέντευξή του ο αξιότιμος Υπουργός κ. Λοβέρδος είπε ότι προτίθεται το Υπουργείο να προχωρήσει στην κατάργηση της 25ετίας στα Σώματα Ασφαλείας.
(SX)







(4BA)
Κοιτάξτε να δείτε: Πρέπει να ακούσουμε και την πλευρά των αστυνομικών, που θέτει κάποια ερωτήματα. Σας τα θέτω κι εγώ προς επεξεργασία. Λένε, λοιπόν, οι άνθρωποι αυτοί: Δουλεύουμε χωρίς ωράριο. Δουλεύουμε χωρίς να αμείβονται οι υπερωρίες μας. Έχουμε προβλήματα οικογενειακά, διότι δεν έχουμε γιορτή και σχόλη. Συν του ότι –σας καταθέτω εγώ τώρα- υπάρχουν μελέτες του Παντείου Πανεπιστημίου -τις οποίες μπορούμε και να σας προσκομίσουμε- βάσει των οποίων οι αστυνομικοί μετά το 20ο έτος δουλειάς τους αρχίζουν να έχουν διάφορα ψυχολογικά προβλήματα, διότι έρχονται σε άμεση επαφή με την καθημερινότητα του πολίτη και με τα εκατοντάδες νοσηρά, εγκληματικά φαινόμενα που παρατηρούνται σε κάθε κοινωνία.
Άρα, λοιπόν, θέτω το εξής ερώτημα: Ο νομοθέτης, ο προηγούμενος, που θεσμοθέτησε την 25ετία, έκανε λάθος καθ’ ολοκληρίαν; Αυτό είναι ένα αντικείμενο το οποίο θα πρέπει να προβληματίσει όλους. Δηλαδή, γιατί μπήκε η 25ετία; Ήταν κάτι το οποίο δόθηκε χαριστικά σε μία ομάδα ανθρώπων ή εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί πραγματικές συνθήκες και ανάγκες; Το θέτω για να προβληματιστεί το Κοινοβούλιο.
Το άλλο που πρέπει να θίξω είναι το εξής: Τώρα κατάλαβα γιατί το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος αποξενώνεται διαρκώς από τη λαϊκή του βάση και από τα λαϊκά στρώματα. Έχω μπροστά μου δηλώσεις του κ. Ρωμανιά, ο οποίος είναι Πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Απασχόλησης και επιστημονικός συνεργάτης της ΓΣΕΕ. Δεν είναι ούτε Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός ούτε μέλος μας. Τι λέει, λοιπόν; Λέει: Βραδυφλεγής βόμβα στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας οι επτακόσιοι εβδομήντα χιλιάδες περίπου Βούλγαροι, Ρουμάνοι και οι προερχόμενοι από όμορα Βαλκανικά κράτη, που παίρνουν συντάξεις από την Ελλάδα.
Τι κάνουν αυτοί, για να το ακούσει καλά και να το καταλάβει το Κομμουνιστικό Κόμμα: Αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται στα τελευταία χρόνια της ασφάλισής τους. Μεταφέρουν την εργασία τους κατά τα δύο τελευταία έτη, για να συμπληρώσουν τα συντάξιμα χρόνια τους, στην Ελλάδα. Δηλώνουν μόνιμη κατοικία στην Ελλάδα. Και αφού τα κάνουν όλα αυτά, όταν έρχεται η ώρα της συνταξιοδότησής τους, λαμβάνουν συντάξεις με βάση τα ελληνικά πρότυπα. Δηλαδή, ενώ στη Βουλγαρία ο Βούλγαρος εργάτης, με βάση τις εισφορές του, θα ελάμβανε 70 ευρώ μέγιστο, στην Ελλάδα λαμβάνει –ας πω το κατώτατο- 486 ευρώ συν το ΕΚΑΣ. Άρα, φτάνει στα 700 ευρώ, ενώ στη χώρα του θα έπαιρνε 70 ευρώ. Περί αυτού πρόκειται.
Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι οι χώρες καταγωγής –Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ.- μπορούν να μας στέλνουν το αναλογούν μέρισμα. Αν κάποιος, όμως, στη Βουλγαρία θα έπαιρνε 70 ευρώ, έρχεται στην Ελλάδα και παίρνει 700 ευρώ, προσφέροντας στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας τα ένσημα μόνο δύο ετών, καταλαβαίνετε ότι δεν είναι βραδυφλεγής βόμβα, που λέει ο κ. Ρωμανιάς, αλλά ατομική βόμβα στα θεμέλια του συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας.
Επ’ αυτού, κύριε Υφυπουργέ, θέλουμε μία συγκεκριμένη απάντηση. Τι θα γίνει; Θα συνεχιστεί αυτή η αιμορραγία των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων; Διότι καλά είναι να λέμε περί εργατικής τάξης κλπ., αόριστα πράγματα, αλλά υπάρχουν και Έλληνες εργαζόμενοι. Και αυτοί είναι εργατική τάξη. Για τους Έλληνες εργαζόμενους δεν θα μιλήσουμε; Θα μιλήσουμε για το Βούλγαρο εργαζόμενο, για το Ρουμάνο εργαζόμενο υπό την ευρεία έννοια του εργαζομένου; Υπάρχουν και οι Έλληνες εργαζόμενοι και βλέπουν την ακατάσχετη αυτή αιμορραγία που υφίστανται τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Ροντούλη.
Το λόγο έχει τώρα ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Κουτρουμάνης.


ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Πρέπει να πω και να συμφωνήσω με αυτό που είπε ο συνάδελφος από το Κομμουνιστικό Κόμμα, ο κ. Μαυρίκος, ότι είναι πρωτίστως πολιτικό ζήτημα το ασφαλιστικό, ωστόσο έχει, θα έλεγα, έντονο οικονομικό και δημοσιονομικό ενδιαφέρον. Δηλαδή, όταν ανέλαβα τα καθήκοντά μου και όταν πήγα να δω τι γίνεται στο ΙΚΑ, το πρώτο που είπε ο Διοικητής και σε μένα και στον κ. Λοβέρδο είναι ότι, ετοιμαστείτε γιατί αυτή την εβδομάδα δεν έχω να πληρώσω συντάξεις, ετοιμαστείτε γιατί μέχρι το τέλος του χρόνου θα χρειαστώ 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ για να καταβάλω συντάξεις.

(PS)



(4SX)
Επομένως, δεν νομίζω ότι πρέπει να στεκόμαστε μόνο σε μια γενική θεώρηση των πραγμάτων ότι είναι πολιτικό -και συμφωνώ απόλυτα- αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε και με τεράστια οικονομικά μεγέθη.
Είναι αλήθεια ότι η πρόταση που κατέθεσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος μας έδωσε την ευκαιρία και τη δυνατότητα να κάνουμε μια συζήτηση για το ασφαλιστικό.
Δεν καταλαβαίνω, όμως, γιατί αυτή η συζήτηση ή αυτός ο διάλογος όταν γίνεται σε άλλους χώρους, θεσμικά, είναι διάλογος ο οποίος πρέπει να ενοχοποιείται; Είναι διάλογος ο οποίος πρέπει να εμποδίζεται; Γιατί συνέβηκε αυτό; Γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει διάλογος και σε άλλο επίπεδο και σε συνδικαλιστικό και με τους κοινωνικούς φορείς; Εμείς, τον κάνουμε αυτό το διάλογο. Ωστόσο, μου κάνει εντύπωση γιατί αυτό που, σήμερα, γίνεται σε αυτή την Αίθουσα δεν θα μπορούσε να γίνεται με εκπροσώπους σας παντού σε όλα τα επίπεδα;
Ένα από τα θέματα που αναδείχθηκαν -και σ’ αυτό βοηθάει η κατάθεση, όπως είπαμε, της πρότασης και η συζήτηση που γίνεται- είναι το θέμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Η αλήθεια είναι ότι στη χώρα μας χάθηκε η ευκαιρία και η δυνατότητα να δημιουργηθεί μια περιουσία από τα ασφαλιστικά ταμεία. Πρέπει να πούμε ότι, σήμερα, η περιουσία που έχουν τα ασφαλιστικά ταμεία είτε είναι 31 δισεκατομμύρια ευρώ, που λέει η καταγραφή με βάση όσα είχε η προηγούμενη Κυβέρνηση αποτιμήσει, είτε είναι στα 24 με 25 δισεκατομμύρια, εμείς κάνουμε πλήρη καταγραφή αυτή την περίοδο, σίγουρα είναι πολύ μικρή σε σχέση με τις ανάγκες και τις υποχρεώσεις που έχει το ασφαλιστικό σύστημα. Δηλαδή, αν σταματήσουμε να εισπράττουμε, αν σταματήσουν να πληρώνουν οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις τα ταμεία, όλη αυτή η περιουσία επαρκεί για να καλύψει, μόλις, έξι, επτά μηνών τις δαπάνες, δηλαδή, τις συντάξεις και τις άλλες παροχές. Είναι μικρή η περιουσία σε σχέση με τις υποχρεώσεις των ταμείων.
Πρέπει να πω ότι σε άλλες χώρες η περιουσία που δημιουργήθηκε συμβάλλει στη χρηματοδότηση των συστημάτων εκεί σε ποσοστό 10% και πάνω. Στη χώρα μας, αυτή η περιουσία που έχουμε, συμβάλλει στη χρηματοδότηση του συστήματος μόλις κατά 2%.
Πρέπει να δούμε, όμως, ποιοι είναι οι βασικοί λόγοι και γιατί σ’ αυτή τη χώρα δεν καταφέραμε να δημιουργήσουμε περιουσία για το ασφαλιστικό σύστημα σε μια περίοδο που τα ταμεία είχαν ελάχιστους συνταξιούχους, που η σχέση ήταν επτά προς ένα, δηλαδή, επτά εργαζόμενοι ένας συνταξιούχος και γιατί φτάσαμε εδώ;
Τέσσερις είναι οι βασικοί λόγοι.
Πρώτος βασικός λόγος είναι -αυτό που αναφέρατε και εσείς- η αφαίμαξη των αποθεματικών τις περιόδους που οι καταθέσεις ήταν στην Τράπεζα της Ελλάδος, με πολύ χαμηλά επιτόκια, όταν ο πληθωρισμός ήταν πολλαπλάσιος. Όμως, δεν μπορούμε να λέμε ότι όλοι ίδιοι ήσαστε και ότι όλες οι κυβερνήσεις από τότε μέχρι σήμερα είχαν την ίδια πολιτική, γιατί η πρώτη φορά που απέκτησαν αυτά τα αποθεματικά αξία -δηλαδή, επιτόκιο πάνω από τον πληθωρισμό- ήταν την δεκαετία του ’80 με τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. -1986, 1987 ισορρόπησε- και από εκεί και μετά έχουμε αύξηση, έχουμε δηλαδή, παραπάνω επιτόκιο από τον πληθωρισμό.
Δεύτερος λόγος είναι η απουσία του κράτους από τη χρηματοδότηση του συστήματος. Η πρώτη φορά που έχουμε τέτοια συμμετοχή, δηλαδή συμμετοχή του κράτους στη χρηματοδότηση του συστήματος είναι το 1987. Αν θυμάμαι καλά πρέπει να είναι τα πρώτα χρήματα, τα 57 δισεκατομμύρια ευρώ, που καταβάλλονται για την ενίσχυση του Ι.Κ.Α..


(AS)
(4PS)
Στη συνέχεια βεβαίως, υπήρξε η θεσμοθέτηση της τριμερούς χρηματοδότησης για τους νέους από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, το 1992 και ενισχύθηκε η τριμερής χρηματοδότηση με το 1% με το ν.3029, το γνωστό ως νόμο «Ρέππα».
Είναι αλήθεια, ότι αν δεν υπήρχε αυτό το 1% σήμερα στο ΙΚΑ, το ΙΚΑ θα είχε καταρρεύσει. Το κεφάλαιο και ο κλάδος των συντάξεων είναι πλεονασματικός γιατί υπάρχει αυτό το 1%. Το μεγάλο έλλειμμα στο συγκεκριμένο ταμείο, στο μεγαλύτερο ασφαλιστικό φορέα της χώρας μας, έχει να κάνει με την περίθαλψη, με τον κλάδο Υγείας.
Τρίτος λόγος που δεν δημιουργήθηκε περιουσία: Η μεγάλη εισφοροδιαφυγή, που είναι διαχρονικό πρόβλημα. Να μην ξεχνάμε όμως, ότι από το 1984 μέχρι το 2004 –γιατί πριν το 1984 πλήρωνε ένας στους δύο- μπήκε μια τάξη. Μπήκαν τα ταμεία σε μία λειτουργία, ως ταμεία, ως υπηρεσίες τη δεκαετία του ΄80. Και τότε είχαμε εισφοροδιαφυγή και τότε το πρόβλημα ήταν μεγάλο, αλλά ήταν στα 15%, 16% των εσόδων.
Σήμερα, η εισφοροδιαφυγή είναι από το 25% μέχρι και το 40% στα μεγάλα ασφαλιστικά ταμεία. Πιστεύω, ότι είναι πάρα πολύ χρήσιμο να ξέρουμε την πραγματικότητα σε σχέση με το ασφαλιστικό σύστημα και τις αιτίες που δημιούργησαν το πρόβλημα.
Μια άλλη βασική αιτία, είναι οι «κοινωνικές πολιτικές» που ασκήθηκαν από τα ταμεία και που υποχρεώθηκαν να τις εφαρμόσουν με αποφάσεις των κυβερνήσεων. Εκεί υπάρχει ευθύνη, όχι μόνο των κυβερνήσεων, αλλά υπάρχει ευθύνη όλων μας γιατί ουσιαστικά λειτουργήσαμε σε ένα σύστημα με πελατειακές πρακτικές. Όλοι έχουμε βάλει το χεράκι μας και μιλώ και από τη θέση τη συνδικαλιστική γιατί μέχρι πριν από μερικούς μήνες ήμουν εκπρόσωπος των εργαζομένων.
Συνεπώς, είναι πιο σύνθετο το θέμα από το να λέμε ότι απλά επειδή κατατέθηκαν για μια περίοδο χωρίς υψηλά επιτόκια, δημιουργήθηκε το μεγάλο αυτό πρόβλημα.
Πρέπει να γνωρίζουμε βέβαια και ορισμένα άλλα, τα οποία δεν τα έχω ακούσει να αναφέρονται, για να δείτε πόσο διαφοροποιείται η μία πολιτική από την άλλη.
Το 2002, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –εγώ δεν ήμουν τότε πολιτικός- πλήρωσε 9.500.000.000 ευρώ για χρέη του δημοσίου προς το ΙΚΑ, της περιόδου από το 1975 μέχρι το 2000. Μπορεί να ήταν περισσότερα τα χρήματα, πάντως πλήρωσε ένα ποσό 9.500.000.000 ευρώ. Το 2004, οι υποχρεώσεις του δημοσίου προς τα ταμεία ήταν 2.700.000.000 ευρώ. Σήμερα είναι πάνω από 10.000.000.000 ευρώ.
Αυτό δείχνει ότι υπήρχε ένα πρόβλημα, αλλά από εκεί και μετά το πρόβλημα αυτό έγινε τεράστιο, όταν δεν δόθηκαν τα χρήματα που έπρεπε από τον κρατικό προϋπολογισμό και η εισφοροδιαφυγή μετά από τις πολλές ευκαιριακές ρυθμίσεις που έγιναν, έφθασε σε αυτά τα επίπεδα που είπα πριν.
Αυτό το μεγάλο έλλειμμα το οποίο περιγράφεται, είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να το πληρώσει η σημερινή γενιά. Θα ήταν άδικο γιατί η σημερινή γενιά πληρώνει ήδη υψηλές εισφορές και υψηλούς φόρους. Γιατί; Για να καλύψει τα ελλείμματα που δημιουργήθηκαν διαχρονικά.
Φαντάζομαι ότι όταν λέμε να πληρωθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό δεν εννοούμε από τον κρατικό προϋπολογισμό άλλης χώρας. Εδώ, οι Έλληνες φορολογούμενοι θα τον πληρώσουν. Μάλιστα, ξέρετε πολύ καλά ότι με το σημερινό φορολογικό σύστημα το οποίο έχουμε δεσμευτεί ότι θα αλλάξουμε, πληρώνουν περισσότερο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και όσοι δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν.
Επομένως, ποιος θα πληρώσει αυτό το τεράστιο έλλειμμα για το οποίο μιλάτε; Μπορεί η σημερινή γενιά που πληρώνει σημαντικούς φόρους και σημαντικές εισφορές να πληρώσει επιπλέον;

(PE)

(4AS)
Συμφωνούμε ότι το κράτος πρέπει πρώτα το ίδιο να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του. Με την πορεία, όμως, που έχουν τα οικονομικά των ταμείων, για να καλυφθούν τα ελλείμματα, εάν δεν πάρουμε τα αναγκαία μέτρα, το δημόσιο θα πληρώνει ενδεχομένως και διπλάσια από αυτά που του αντιστοιχούν στα πλαίσια της τριμερούς χρηματοδότησης. Ωστόσο, και πάλι δεν θα επαρκούν, για να καλύψουμε τις δαπάνες που έχει το σύστημα στο σύνολό του.
Προτείνετε τη μείωση των ορίων ηλικίας. Η φιλοσοφία που λέει ότι παράγουμε περισσότερο με τα σύγχρονα μέσα και ότι πρέπει η αναδιανομή να γίνει δικαιότερα με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Σήμερα, όμως, όπως έχουν τα πράγματα, η πρότασή σας για μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ή η πρότασή σας που λέει να υπολογίζεται η σύνταξη με το 80% του τελευταίου μισθού θα οδηγούσε σε αδυναμία των ταμείων να ανταποκριθούν στην καταβολή των συντάξεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε ένα τεράστιο θέμα και ένα πρόβλημα ταυτόχρονα με προσεγγίσεις που δείχνουν ότι αγνοούμε την πραγματικότητα, ότι αγνοούμε το μέγεθος και τα χαρακτηριστικά του προβλήματος. Βέβαια, υπάρχουν λύσεις, αλλά για τις λύσεις αυτές θα πρέπει να προσεγγίσουμε το όλο θέμα με υπευθυνότητα, χωρίς δημαγωγικές και ανεφάρμοστες προτάσεις.
Το ασφαλιστικό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα, που αφορά το σύνολο της κοινωνίας μας. Ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο κ. Παπανδρέου, το έχει χαρακτηρίσει –και έτσι είναι, το έχουμε πει όλοι μας- εθνικό θέμα. Η Κυβέρνηση είναι εκείνη που θα κριθεί πρώτη για τις επιλογές της, για την πολιτική της στο μεγάλο αυτό εθνικό θέμα. Δεν κρίνεται, όμως, μόνο η Κυβέρνηση, κρίνεται το σύνολο του πολιτικού συστήματος για το πώς αντιμετωπίζει ένα θέμα που αφορά το βιοτικό επίπεδο, την ποιότητα ζωής του κάθε πολίτη. Είναι, λοιπόν, απόλυτα αναγκαίο –και αυτό είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε- να συμφωνήσουμε, τουλάχιστον, στα πραγματικά δεδομένα, που δεν είναι η αλήθεια του καθενός, αλλά είναι τα πραγματικά στοιχεία σε σχέση με το ασφαλιστικό.
Είναι μία πραγματικότητα ότι δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι οι οποίοι πληρώνουν με συνέπεια τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Όμως, αυτό που επιβάλλεται να δούμε σήμερα είναι τι γίνεται, τι πρέπει να κάνουμε άμεσα, το αμέσως επόμενο διάστημα.
Επίσης, πρέπει να δούμε πώς αξιοποιούνται τα αποθεματικά των ταμείων. Ασφαλώς, πρέπει τα αποθεματικά να αξιοποιούνται πιο αποτελεσματικά. Για να γίνει αυτό, εμείς λέμε ότι το κάθε ταμείο μόνο του δεν μπορεί να έχει ούτε την τεχνογνωσία, ούτε τις υποδομές, ούτε τους συμβούλους, για να κάνει μια αποτελεσματική διαχείριση, που πρέπει βέβαια να έχει ως κριτήριο την ασφάλεια και να γίνεται μέσα σε συνθήκες απόλυτης διαφάνειας. Όμως, το κάθε ταμείο δεν μπορεί να τα κάνει αυτά. Χωρίς να θέλουμε να καταργήσουμε την αυτοτέλεια του κάθε ταμείου, λέμε ότι θα μπορούσε να βοηθήσει η κοινοπραξία των ταμείων, η συνεργασία των ταμείων πάνω σε αυτόν τον τομέα, έτσι ώστε να έχουμε αποτελεσματικότερη διαχείριση της περιουσίας τόσο για τα ακίνητα όσο και για την κινητή περιουσία για τα αποθεματικά.
Χρειαζόμαστε μέτρα, πολιτικές και δράσεις για την ενίσχυση του ασφαλιστικού συστήματος. Χρειάζεται, βέβαια, το δημόσιο να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του, αλλά, όπως είπα και πριν, αυτό δεν αρκεί. Γι’ αυτό ξεκινήσαμε και υλοποιούμε ένα πρόγραμμα, ένα σχέδιο δράσης, συγκεκριμένα μέτρα. Τις επόμενες ημέρες θα ενταθούν οι έλεγχοι. Έχουμε ένα σχέδιο με δώδεκα σημεία για την εισφοροδιαφυγή και έξι σημεία για την περιστολή των δαπανών. Θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα ισχυρό και προς τις επιχειρήσεις και προς τους εργαζόμενους, ότι «το νόμιμο συμφέρει, κανένας ανασφάλιστος, καμία επιχείρηση με μαύρη εργασία».
(EP)
(4PE)
Γνωρίζουμε τα μεγάλα προβλήματα που έχουν σήμερα οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι μεσούσης της κρίσης. Γι’ αυτόν το λόγο εξαγγείλαμε, πριν από δύο μέρες, μέτρα που στηρίζουν τις επιχειρήσεις, μέτρα που δίνουν κίνητρα στις επιχειρήσεις, για να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, μέτρα που στηρίζουν την επιχείρηση που αντιμετωπίζει πρόσκαιρα οικονομικό πρόβλημα, για να διατηρήσει τις θέσεις εργασίας.
Αυτά τα μέτρα, είπαν κάποιοι ότι είναι δώρο προς τις επιχειρήσεις. Για να υπάρχουν εργαζόμενοι και θέσεις εργασίας, πρέπει να υπάρχουν επιχειρήσεις. Εμείς λέμε ότι σας παρέχουμε αυτήν την ενίσχυση σε μία περίοδο κρίσης, ταυτόχρονα, όμως, έχουμε απαιτήσεις. Έχουμε την απαίτηση να καταβάλλετε τις ασφαλιστικές εισφορές, να εφαρμόζετε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, να εφαρμόζεται το νομοθετικό πλαίσιο για τις εργασιακές σχέσεις. Και θα σας ελέγξουμε το επόμενο διάστημα, γι’ αυτό ξεκινάμε με μικτά κλιμάκια, με το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, με το Ι.Κ.Α. και με τα άλλα ασφαλιστικά ταμεία.
Λέμε, λοιπόν, ότι, από τη μία πλευρά, πρέπει να διευκολύνουμε τις επιχειρήσεις. Από την άλλη, έχουμε απαιτήσεις από τις επιχειρήσεις, γιατί δεν είναι δυνατόν να έχει φτάσει το χρέος τους στο Ι.Κ.Α. στα 4,7 δισεκατομμύρια και συνολικά σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, περίπου στα 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Εάν ελέγξουμε την εισφοροδιαφυγή και τη μεγάλη σπατάλη που γίνεται στα φάρμακα ή στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, θα λύσουμε το ασφαλιστικό πρόβλημα; Η απάντηση είναι όχι. Αλλά αυτό τα μέτρα, αυτή η προσπάθεια που κάνουμε για να μειώσουμε την εισφοροδιαφυγή και τη σπατάλη, είναι τα απολύτως αναγκαία, για να ισορροπήσει το σύστημα. Γιατί οτιδήποτε άλλο και αν κάνεις, όταν έχεις 40% εισφοροδιαφυγή και τρεισήμισι δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο απώλειες από τη σπατάλη, δεν μπορείς να λύσεις το πρόβλημα.
Δεν φτάνουν, όμως, αυτά και γι’ αυτό έχουμε μιλήσει για τις αναγκαίες δομικές αλλαγές που χρειάζεται το σύστημα, τις οποίες θα συζητήσουμε με τους κοινωνικούς εταίρους στα πλαίσια του κοινωνικού διαλόγου. Είναι η θεσμοθέτηση της βασικής σύνταξης, είναι η δημιουργία του εθνικού κεφαλαίου κοινωνικής αλληλεγγύης, είναι η ενιαία πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Βέβαια, ένα εθνικό κεφάλαιο που θέλουμε να λειτουργήσει ως κουμπαράς και να ενισχύσει το σύστημα για τις επόμενες γενιές πρέπει να έχει πόρους.

(GH)
(4EP)
Εμείς δεν είπαμε για νέο φόρο. Το άκουσα από πολλούς να λέγεται σήμερα σε αυτήν την Αίθουσα. Εμείς είπαμε ότι αυτή τη στιγμή το Υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Στα πλαίσια ενός δικαιότερου και αποτελεσματικότερου φορολογικού συστήματος θα πρέπει και το ασφαλιστικό σύστημα να πάρει το δικό του μερίδιο.
Δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει αυτή η αντίδραση και μάλιστα αυτή τη στιγμή υπάρχει το εθνικό κεφάλαιο, το λεγόμενο ΑΤΑΓΕ, το οποίο όμως τροφοδοτείται από τον Φόρο Προστιθέμενης Αξίας.
Φέτος, πήραμε 520 εκατομμύρια και έχουν κατατεθεί στον λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος και λέμε το αυτονόητο, ότι δεν είναι δυνατόν ένας λογαριασμός, ο οποίος πρέπει να προέρχεται από αναδιανομή εισοδημάτων, να στηρίζεται μόνο σε έμμεσους φόρους. Θα πρέπει να υπάρχει ενίσχυση και από τον άμεσο φόρο. Να συζητήσουμε ποιο θα είναι αυτό. Δεν λέμε νέος φόρος, αλλά νέος πόρος και να εξαντλήσουμε τη συζήτηση για ό,τι άλλο πρέπει να κάνουμε στα πλαίσια της ενίσχυσης αυτού του κεφαλαίου.
Κλείνοντας, πιστεύω ότι όπως μετά το 1981 το ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα έγινε καλύτερο από εκείνο που υπήρχε πριν, όπως το 1993 και μετά τα ασφαλιστικά ταμεία ενισχύθηκαν περισσότερο και είχαμε καλύτερα αποτελέσματα, έτσι και σήμερα, παρά τις δυσκολίες, είμαι αισιόδοξος ότι μετά το 2010 το ασφαλιστικό σύστημα θα μπει σε καλύτερη πορεία από αυτήν που είχε μέχρι το 2009.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κύριο Υφυπουργό και για την αισιοδοξία που κατέθεσε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει άλλος ομιλητής.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής της πρότασης νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης «Διασφάλιση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και διεύρυνση των ασφαλιστικών, συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων».
Η πρόταση νόμου δεν θα τεθεί σε ψηφοφορία διότι εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 73 παράγραφος 3 του Συντάγματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Τετάρτης 13 Ιανουαρίου 2010 (πρωινή συνεδρίαση) και Tετάρτης 13 Ιανουαρίου 2010 (απογευματινή συνεδρίαση) και ερωτάται το Σώμα εάν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Συνεπώς, τα Πρακτικά της Τετάρτης 13 Ιανουαρίου 2010 (πρωινή συνεδρίαση) και Τετάρτης 13 Ιανουαρίου 2010 (απογευματινή συνεδρίαση) επικυρώθηκαν.


Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 16.05΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010 και ώρα 10.00΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος Κοινοβουλευτικό Έλεγχο: α) Συζήτηση Επικαίρων Ερωτήσεων και β) Συζήτηση Επίκαιρης Επερώτησης Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας προς τον Υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, σχετικά με το πρόγραμμα «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ».
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



Τελευταία Αποθήκευση: 28/1/2010 5:06:00 μμ Από: Σκότη Δέσποινα
Εκτυπώθηκε: 28/1/2010 10:03:00 πμ

PDF:

es20100128.pdf

TXT:

es100128_1.doc

Επιστροφή