Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: Α΄, Συνεδρίαση: ΡΚΓ΄ 10/04/2008

(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Η’ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΒ’
ΣΥΝΟΔΟΣ A’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΚΓ’
Πέμπτη 10 Απριλίου 2008

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Λειβαδιάς, το 5ο Γυμνάσιο Μυτιλήνης, το 2ο Γυμνάσιο Καλαμπάκας και το 8ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου, σελ.
2. Ειδική Ημερήσια Διάταξη
Συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως, ύστερα από αίτημα που υπέβαλε στις 26 Φεβρουαρίου 2008 ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα «την ονομασία της FYROM», σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής 1 Απριλίου 2008, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Κατάθεση Σχεδίων Νόμων
α) « Οι Υπουργοί Εξωτερικών, Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Εθνικής Άμυνας, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Δικαιοσύνης, Πολιτισμού, Τουριστικής Ανάπτυξης, Μεταφορών και Επικοινωνιών, Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, Μακεδονίας-Θράκης και Επικρατείας κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Συνθήκης της Λισσαβόνας που τροποποιεί τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ορισμένες συναφείς διατάξεις», σελ.
β) Ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων κατέθεσε σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Κωδικοποίησης της νομοθεσίας κατασκευής δημοσίων έργων», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί της Ειδικής Ημερήσιας Διάταξης:
ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α., σελ.
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ Κ., σελ.
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ., σελ.
ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ Θ., σελ.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ., σελ.
ΠΑΠΑΡΗΓΑ Α., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Η΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΚΓ΄
Πέμπτη 10 Απριλίου 2008
Αθήνα, σήμερα στις 10 Απριλίου 2008, ημέρα Πέμπτη και ώρα 10.39΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΙΟΥΦΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Νικόλαο Καντερέ, Βουλευτή Νομού Αττικής, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αλώρου Αλμωπίας ζητεί την ανάδειξη του αρχαίου οικισμού, που βρίσκεται στην περιοχή της Αλμωπίας του Νομού Πέλλας.
2) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία κάτοικοι του Δήμου Σκύδρας ζητούν την παραχώρηση στο Δήμο Σκύδρας, εκτάσεων του στρατοπέδου της Σκύδρας.
3) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος και ο Σύλλογος Ορειβατών Μενηίδος Νομού Πέλλας ζητούν την έγκριση της προμελέτης, για τη δημιουργία δασικού χωριού στην περιοχή τους.
4) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία πρόωρα συνταξιοδοτηθέντες αγρότες της επαρχίας Γιαννιτσών διαμαρτύρονται, για τη μείωση του ποσού των συντάξεών τους.
5) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ.Τσάπης Γεώργιος ζητεί πληροφορίες, σχετικά με την έκδοση συνταξιοδοτικής του απόφασης από το Ν.Α.Τ..
6) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ.Καρασμάνη Ελευθερία, συνταξιούχος του Ι.Κ.Α. ζητεί να δοθεί στη σύνταξή της, προσαύξηση βαρέων επαγγελμάτων.
7) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 1ου Λυκείου Γιαννιτσών και ο Δήμος Γιαννιτσών Πέλλας ζητούν την ίδρυση Σχολής Μαθητείας Ο.Α.Ε.Δ. στα Γιαννιτσά.
8) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ.Γρηγοριάδου Φωτεινή,νοσηλεύτρια στο Νοσοκομείο της Έδεσσας ζητεί πληροφορίες για τη δυνατότητα μετάταξής της, στα Κ.Ε.Κ.Υ.Κ.ΑΜΕΑ της Έδεσσας.
9) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αριδαίας Πέλλας ζητεί να του παραχωρηθεί το κτήριο της Λέσχης Αξιωματικών Αριδαίας για να δημιουργήσει Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα.
10) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ.Τοπούζης Νικόλαος ζητεί τη διατήρηση του παλαιού συνταξιοδοτικού καθεστώτος των Συνεταιριστικών Υπαλλήλων, μέχρι 31/12/2012.
11) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Βεγορίτιδος Πέλλας ζητεί την ίδρυση Υποκαταστήματος Τράπεζας στην περιοχή του.
12) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Παπαδοπούλου Θεοδώρα, συνταξιούχος του Ο.Γ.Α. ζητεί την επανεξέταση του ποσού της σύνταξής της.
13) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Παπαδοπούλου Ιορδάνα ζητεί να ενημερωθεί, για την αλλαγή στο υπάρχον πλαίσιο προσλήψεων μέσω του Α.Σ.Ε.Π..
14) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Ιδιοκτήτες Κατοικιών Κλησοχωρίου ΄Εδεσσας ζητούν να μειωθεί το ποσό της μηνιαίας δόσης των κατοικιών τους.
15) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Βίσκα Μαρία ζητεί τη συνταξιοδότησή της, από τον Ο.Γ.Α..
16) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Διευθυντές του 1ου και 2ου Γυμνασίου Σκύδρας Πέλλας ζητούν την κατασκευή νέου κτηρίου για τη στέγαση των σχολείων.
17) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Σκύδρας και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 1ου Δημοτικού Σχολείου Σκύδρας Πέλλας ζητούν την αγορά οικοπέδου για την ανέγερση νέου δημοτικού σχολείου.
18) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ.Αγιαννίδης Νεκτάριος, μηχανικός, πτυχιούχος Εξωτερικού ζητεί πληροφορίες, για την αναγνώριση του πτυχίου του.
19) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ.Πατσιάνη Αικατερίνη ζητεί να ενημερωθεί, για τα αποτελέσματα διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π..
20) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Σκύδρας Πέλλας ζητεί τη χρηματοδότηση της αγοράς οικοπέδου για την ανέγερση κτηρίου παιδικού σταθμού και νηπιαγωγείου.
21) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Γεωργίου Στυλιανός ζητεί για την πρόσληψή του στη Νομαρχία Πέλλας για θέση οδηγού,να προσμετρηθεί η προϋπηρεσία του ως οδηγός στο Δήμο Έδεσσας.
22) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Γρηγόριος Γεωργιάδης, ιατρός ζητεί πληροφορίες για τους όρους άσκησης της ειδικότητας ιατρού στη χειρουργική.
23) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Νικόλαος Γιαννικάκης, υπάλληλος του Γενικού Προξενείου Λειψίας ζητεί τη μονιμοποίησή του.
24) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Νικόλαος Αρχαγγελίδης ζητεί την επίσπευση των διαδικασιών συνταξιοδότησής του από το Ι.Κ.Α..
25) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ.Γκιουζελάκη Παρέσσα,σχολική τροχονόμος στο Δημοτικό Σχολείο Ριζαρίου ζητεί τη μονιμοποίησή της.
26) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ιαματικών Πηγών και Λουτροπόλεων Ελλάδας διαμαρτύρεται για την καθυστέρηση εφαρμογής του νόμου,σχετικά με την ανάπτυξη του ιαματικού τουρισμού.
27) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. ΄Αννα Σαρρή - Παπαδοπούλου, ιατρός του πρώην ΠΙΚΠΑ Γιαννιτσών ζητεί την ανανέωση της άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου.
28) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ιωάννης Στογιάννης ζητεί να δοθεί το όνομα του παππού του Στουγιαννίδη Χρήστου, δασκάλου και οπλαρχηγού του Μακεδονικού Αγώνα, στο Σχολείο Πετριάς Πέλλας.
29) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων Τριών Τέκνων Επαρχίας Εδέσσης `ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ` ζητεί την πλήρη ένταξη των γονέων με τρία παιδιά, στους πολύτεκνους.
30) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Διαλεχτή Μπαλλή ζητεί να της αναγνωρισθεί η συμμετοχή της σε πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης του Ο.Α.Ε.Δ..
31) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Σοφία Παπαδοπούλου, τέκνο πολεμιστή ζώνης ζητεί πληροφορίες για τα ευεργετήματα της κατηγορίας της.
32) Ο Βουλευτής Ηλείας κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΡΙΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Σκιλλούντος Νομού Ηλείας ζητεί χρηματοδότηση, για την αποκατάσταση των ζημιών από τους σεισμούς στα σχολικά κτίρια της περιοχής του.
33) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Μαρία Παπαδοπούλου, υπάλληλος της ΕΥΠ ζητεί πληροφορίες για τη δυνατότητα μετάταξής της στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.
34) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ευάγγελος Κούσης ζητεί πληροφορίες για την έκβαση υπόθεσής του στο Σ.τ.Ε..
35) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ.Λεμονοπούλου Αθηνά ζητεί να δοθεί δικαίωμα απόκτησης πτυχίου Β΄ κύκλου, στους αποφοίτους των Τ.Ε.Ε..
36) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Δημήτριος Κοβάτσης, κάτοικος Πενταπλατάνου Γιαννιτσών ζητεί να απονεμηθεί στον πατέρα του αναμνηστικό μετάλλιο για την περίοδο 1940 - 41.
37) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Γενική Γραμματεία Ισότητας ζητεί τη χορήγηση ισόβιας σύνταξης στον πολύτεκνο πατέρα.
38) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ελευθέριος Χατζηπαρασκευάς ζητεί την επίλυση συνταξιοδοτικού του προβλήματος.
39) Ο Βουλευτής Ξάνθης κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία εργαζόμενοι του Εθνικού Ιδρύματος Αποκατάστασης Αναπήρων ζητούν την ένταξη του Ιδρύματος στο Ε.Υ.
40) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ.Αθανασία Παναγιωτέλη, κάτοικος Πέλλας. ζητεί να της εγκριθούν από το ΙΚΑ ιατρικές εξετάσεις της.
41) Ο Βουλευτής Ρεθύμνου κ. ΗΛΙΑΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Φοίνικα Νομού Ρεθύμνης ζητεί την επαναφορά αποσπασμένου προσωπικού, στο Κέντρο Υγείας Σπηλίου Ρεθύμνης.
42) Ο Βουλευτής Άρτης κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Χειριστές και Χειρίστριες του Ακτινολογικού Εργαστηρίου Νοσοκομείου ΄Αρτας καταγγέλλουν τις ελλείψεις προσωπικού και μέτρων ασφαλείας των εργαζομένων στο Ακτινολογικό Τμήμα του Νοσοκομείου ΄Αρτας.
43) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο καταγγέλλεται η απαίτηση του Ο.Α.Ε.Δ. για την επιστροφή χρημάτων από πυρόπληκτους ανέργους κατοίκους της Αιγιάλειας Αχαϊας.
44) Ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ΄Ενωση Κονσερβοποιών Ελλάδος ζητεί να ληφθούν μέτρα για την εξαγωγή κονσερβοποιημένων ροδακίνων στην Ν.Κορέα.
45) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Μαρίνα Δήμα ζητεί την παραπομπή θέματος αρχαιοκαπηλίας, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.
46) Ο Βουλευτής Σερρών κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πανελλήνιος Επιστημονικός Σύλλογος Θεατρολόγων ζητεί την άμεση πρόσληψη θεατρολόγων σε κενές θέσεις της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
47) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Νέστορος Μεσσηνίας ζητεί να ενταχθεί ο Δήμος Νέστορος Μεσσηνίας στο καθεστώς των Π.Σ.Ε.Α..
48) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Κυπαρισσίας Μεσσηνίας ζητεί τη συνέχιση της λειτουργίας του Γραφείου Δ.Ε.Η. Κυπαρισσίας.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 7249/26-2-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Παπαγεωργίου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ.041.2/ΑΣ209/17-3-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εξωτερικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της εν θέματι ερώτησης, και κατά λόγο αρμοδιότητας του Υπουργείου Εξωτερικών, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Το Υπουργείο Εξωτερικών παρακολουθεί ανελλιπώς και προσεκτικά την εξέλιξη της πυρηνικής δραστηριότητας των γειτονικών χωρών, προκειμένου να διασφαλισθεί η τήρηση όλων των αυστηρών διεθνών και ευρωπαϊκών κανόνων που είναι απαραίτητοι για την πυρηνική ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος. Η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Εξωτερικών είναι σε διαρκή και μόνιμη εγρήγορση, προκειμένου, εφόσον προκύψει ανάγκη, να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες, τόσο σε διμερές, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Περαιτέρω, η χώρα μας είναι ένθερμος υποστηρικτής του δραστικού περιορισμού των πυρηνικών όπλων κάθε βεληνεκούς και τύπου.
Αξίζει, επιπλέον, να σημειωθεί, ότι η Ελλάδα έχει υποστηρίξει την πρόταση για τη δημιουργία Αποπυρηνικοποιημένης Ζώνης στη Μέση Ανατολή. Παράλληλα, ως υπουργείο, προωθούμε και υποστηρίζουμε την ιδέα για τη δημιουργία Αποπυρηνικοποιημένης Ζώνης και στη Μεσόγειο, θέση που μαζί με την Ιταλία, την Κύπρο και τη Μάλτα ζητήσαμε να συμπεριληφθεί στην Ευρωπαϊκή Κοινή Θέση για την Συνθήκη Μη Διασποράς (Νοn-Proliferation Treaty) και τελικά πετύχαμε να γίνει σαφής αναφορά στην ανάγκη «ενισχύσεως του συστήματος μη διασποράς στη Μεσόγειο».
Όσον αφορά στα υπόλοιπα θέματα που θίγονται στην ερώτηση, αρμόδιο να σας απαντήσει είναι το Υπουργείο Ανάπτυξης.
Ο Υφυπουργός
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΛΗΝΑΚΗΣ»
2. Στην με αριθμό 7560/29-2-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αθανασίου Λεβέντη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1541Β/21-3-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω σχετικής ερώτησης σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων μας:
Η Ελλάδα, με την έκδοση του ΠΔ 117/5.3.2004 (ΦΕΚ 82 Α΄), μετέφερε στο εθνικό της δίκαιο τις διατάξεις των Ευρωπαϊκών Οδηγιών 2002/95 «σχετικά με τον περιορισμό της χρήσης ορισμένων επικίνδυνων ουσιών σε είδη ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού» και 2002/96 «σχετικά με τα απόβλητα ειδών ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ)» του Συμβουλίου της 27ης Ιανουαρίου2003».
Στο πλαίσιο της εφαρμογής των σχετικών διατάξεων, από τον lούλιο του 2004, λειτουργεί το εθνικής εμβέλειας συλλογικό σύστημα «ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΣΥΣΚΕΥΩΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», εγκεκριμένο με την οικ. 105134/2004 Απόφαση του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ (ΦΕΚ 9058/17-6-2004). Μέχρι σήμερα, για τη συλλογή των αποβλήτων ειδών ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού από οικιακούς χρήστες, η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΣΥΣΚΕΥΩΝ Α.Ε. έχει οργανώσει 2019 σημεία συλλογής σε συνεργασία με Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καταστήματα λιανικής πώλησης ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών ειδών και εμπόρους παλαιών σιδήρων. Τα ΑΗΗΕ που συλλέγονται μεταφέρονται σε εγκεκριμένες εγκαταστάσεις ανάκτησης υλικών και αξιοποίησης, σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές και τους στόχους της ανωτέρω νομοθεσίας. Σύμφωνα με τις διατάξεις του ΠΔ 117/2004 (άρθρο 10), κάθε εγκατάσταση επεξεργασίας και αξιοποίησης ΑΗΗΕ πρέπει να έχει λάβει έγκριση περιβαλλοντικών όρων, άδεια διαχείρισης και να συμβάλλεται με εγκεκριμένο σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης.
Ειδικότερα για τα ΑΗΗΕ που συλλέγονται από τη δραστηριότητα των πλανόδιων συλλεκτών και των εμπόρων παλαιών σιδήρων (μάντρες σκραπ), σας γνωρίζουμε ότι, αυτά παραδίδονται στο σύστημα και μεταφέρονται μέσω αδειοδοτημένων υπεργολάβων της ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΣΥΣΚΕΥΩΝ Α.Ε. σε συμβεβλημένες εγκαταστάσεις επεξεργασίας.
Σημειωτέον ότι το 2007 ανακυκλώθηκαν στη χώρα μας 31.500 τόνοι αποβλήτων ειδών ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού.
Τέλος, σας γνωρίζουμε ότι η διασυνοριακή μεταφορά των αποβλήτων εκτελείται σύμφωνα με τις διατάξεις που έχουν θεσπιστεί με τους Κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης lουνίου 2006, αριθ. 801/2007 της Επιτροπής της 6ης lουλίου και αριθ. 1418/2007 της Επιτροπής της 29ης Νοεμβρίου 2007.
Ο Υφυπουργός
ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
3. Στην με αριθμό 5412/30-1-08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Απόστολου Κατσιφάρα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 4940/11-3-08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση του ανωτέρω σχετικού, σας γνωστοποιούμε τα εξής:
1. Ο νόμος 3299/2004 «Κίνητρα Ιδιωτικών Επενδύσεων για την Οικονομική Ανάπτυξη και την Περιφερειακή Σύγκλιση», παρείχε και εξακολουθεί, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 37 του Ν. 3522/2006, να παρέχει αυξημένα κίνητρα σε ένα μεγάλο αριθμό επενδυτικών σχεδίων που καλύπτουν πολλούς κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας (πρωτογενής, δευτερογενής, τομέας τουρισμού, υπηρεσίες).
Ήδη κατά την α' φάση εφαρμογής του, από την άνοιξη δηλαδή του έτους 2005 έως και τον Ιούνιο του 2007 (ημερομηνία κατά την οποία ολοκληρώθηκε η εξέταση των υποβληθέντων επενδυτικών σχεδίων), εγκρίθηκαν συνολικά 3.670 αιτήσεις επενδύσεων, συνολικού κόστους 7 δις, 983 εκατ. ευρώ και επιχορήγησης 3 δις, 308 εκατ. ευρώ με τις δημιουργούμενες νέες θέσεις εργασίας να ανέρχονται στις 20.366.
Για τα συγκεκριμένα επενδυτικά σχέδια, τα περισσότερα από τα οποία υπήχθησαν στις διατάξεις του νόμου το έτος 2006 και το α΄ εξάμηνο του 2007 έτσι ώστε να μην έχει παρέλθει ακόμη ικανό χρονικό διάστημα προκειμένου να καταστούν ώριμα ως προς το βαθμό υλοποίησής τους και να δημιουργηθούν αξιώσεις καταβολής ενισχύσεων «Το 50% του ποσού της επιχορήγησης καταβάλλεται μετά την υλοποίηση του 50% της επένδυσης…Το υπόλοιπο 50% του ποσού της επιχορήγησης καταβάλλεται μετά την πιστοποίηση της ολοκλήρωσης και της έναρξης της παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης ..), έχουν καταβληθεί μέχρι σήμερα πάνω από 700 εκατ. ευρώ.
2. Το Υπουργείο Οικονομίας και οικονομικών θεωρώντας ότι η αποτελεσματική εφαρμογή ενός καθεστώτος κινήτρων, όπως του επενδυτικού νόμου, προϋποθέτει, πέραν των υψηλών κινήτρων, την ελαχιστοποίηση των γραφειοκρατικών προβλημάτων πρότεινε τη θέσπιση ρυθμίσεων που περιλήφθηκαν στο κείμενο του Ν. 3299/2004, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, οι οποίες προσδιορίζουν κυρίως συγκεκριμένες χρονικές προθεσμίες εντός των οποίων η Διοίκηση θα πρέπει να ανταποκρίνεται στα αιτήματα των φορέων των ενισχυόμενων επενδύσεων (π.χ. 5 εργάσιμες ημέρες για τη χορήγηση της βεβαίωσης επιλεξιμότητας, 2 μήνες για την εισαγωγή των θεμάτων στη Γνωμοδοτική Επιτροπή, 3 μήνες για τη διενέργεια ελέγχου των επενδύσεων κλπ), τον περιορισμό δικαιολογητικών που υποβάλλονται κατά τις φάσεις υλοποίησης του επενδυτικού έργου, τη χρήση του ηλεκτρονικού συστήματος υποβολής και αξιολόγησης των αιτήσεων υπαγωγής, κλπ.
Περαιτέρω κάθε επενδυτική πρόταση προκειμένου να υπαχθεί στο καθεστώς κινήτρων του Ν. 3299/2004 εξετάζεται, πέραν της πλήρωσης των νόμιμων προϋποθέσεων σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού, βάσει αντικειμενικού συστήματος αξιολόγησης, όπως αυτό ορίζεται στην «υπ' αριθμ. 8356/3-3-2005 κανονιστική απόφαση για τα Στοιχεία αξιολόγησης, λειτουργία, βαθμολόγηση, αριθμό και τρόπο εφαρμογής των κριτηρίων υπαγωγής των επενδυτικών σχεδίων στις διατάξεις του Ν. 3299/2004» με δείκτες βαθμολογίας που βασίζονται σε συγκεκριμένα στοιχεία, τα οποία είτε προσκομίζονται από το φορέα της επένδυσης είτε αναζητούνται από τις αρμόδιες υπηρεσίες, και αναφέρονται στα χαρακτηριστικά του επενδυτικού φορέα, στην προοπτική δυναμικής ανάπτυξης του κλάδου στον οποίο πραγματοποιείται η επένδυση, στις προοπτικές κερδοφορίας της επιχείρησης, στην αύξηση της απασχόλησης, στην ανταγωνιστικότητα των προϊόντων και υπηρεσιών κλπ.
3. Η δημιουργία αλλά και η λειτουργία του Επενδυτικού Νόμου 3299/04 έχουν τύχει ευρύτατης αποδοχής από τους επιχειρηματικούς φορείς της χώρας. Η αποτελεσματικότητα του, για το μικρό διάστημα που είναι σε εφαρμογή, φαίνεται και από τα συγκριτικά στοιχεία μεταξύ του υφισταμένου και του προϋπάρχοντος επενδυτικού πλαισίου, τόσο σε επίπεδο αριθμού επενδυτικών σχεδίων που κατατίθενται, όσο και σε επίπεδο χρηματικών εκταμιεύσεων.
Ο μεγάλος αριθμός ωστόσο των εγκεκριμένων επενδυτικών σχεδίων που υπήχθη στις διατάξεις του Ν. 3299/04, παράλληλα με τη συνεχή υποβολή νέων επιχειρηματικών προτάσεων στον τροποποιημένο πλέον νόμο 3299/04 (μέχρι τέλος Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους έχουν κατατεθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες 1.047 αιτήσεις, συνολικού κόστους 2,5 δις ευρώ και με απαιτούμενο ποσό επιχορήγησης 900 εκατ. ευρώ), δημιουργεί συνεχώς νέες απαιτήσεις - προκλήσεις στις αρμόδιες υπηρεσίες, χωρίς όμως ο αυξημένος αυτός όγκος εργασίας να αποβαίνει σε βάρος της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη μάλιστα η επισταμένη προσοχή που καταβάλλεται από το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών για την ασφαλή και χρηστή διαχείριση των Κρατικών Ενισχύσεων καθώς και για την ορθολογική κατανομή των δημόσιων πόρων.
Η χρονική κατανομή των διαδικασιών είναι δεδομένη και σαφής. Με την ολοκλήρωση της ελεγκτικής διαδικασίας και γενικότερα τη θεμελίωση του δικαιώματος καταβολής της προβλεπόμενης ενίσχυσης, οι διοικητικές ενέργειες της εκταμίευσης των ποσών πραγματοποιούνται ομαλά και χωρίς καθυστερήσεις είτε φορέας υπαγωγής των επενδυτικών σχεδίων είναι το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών είτε οι Περιφέρειες της χώρας.
4.΄Οσον αφορά τις δημιουργούμενες θέσεις εργασίας επισημαίνεται ότι πολλά είδη ενισχυόμενων επενδύσεων αφορούν την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής τεχνολογίας, εκσυγχρονισμό διαδικασιών παραγωγής και αξιοποίηση νέων τεχνολογιών, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ειδικές μορφές τουρισμού κλπ, η φύση των οποίων δεν συμβαδίζει απαραίτητα με τη δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας.
Ωστόσο, το γεγονός της δημιουργίας σύγχρονων επιχειρηματικών μονάδων επιφέρει πολλαπλασιαστικές επιδράσεις τόσο στις τοπικές οικονομίες όσο και στην εθνική οικονομία, συμβάλλει σημαντικά στη μείωση των δεικτών ανεργίας μέσω των άμεσων και έμμεσων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται στις γύρω περιοχές, αυξάνει το βαθμό προσέλκυσης νέων, παρεμφερών ή συμπληρωματικών επενδύσεων και γενικότερα επιδρά θετικά στην κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη.
Ο Υφυπουργός
Γ. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ»
4. Στην με αριθμό 1599/6-11-07 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Ιωάννου Ζιώγα και Σοφίας Καλαντίδου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 216/26-11-07 έγγραφο από τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στη με αρ. πρωτ. 1599/6-1-2007 ερώτηση, που κατατέθηκε στη Βουλή από τους Βουλευτές κ. κ. Γ. Ζιώγα και Σ. Καλαντίδου, σχετικά με το ανωτέρω θέμα, και όσον αφορά στις αρμοδιότητες του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Στις 12-06-2007 ο Νικόλαος Βαρσάμης, Δήμαρχος Αγίου Παύλου και Πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης του Δήμου Αγίου Παύλου, εκτελώντας απόφαση του Δ.Σ. της επιχείρησης, κατήγγειλε την από 23-03-2000 εργασιακή σχέση του προστατευόμενου από το Νόμο συνδικαλιστή Βασιλείου Μάτζιου του Πέτρου, υπαλλήλου και Διευθυντή Προσωπικού της εν λόγω Δημοτικής επιχείρησης, χωρίς προηγουμένως να προσφύγει στην Επιτροπή προστασίας συνδικαλιστικών στελεχών, η οποία προβλέπεται από το άρθρο 15 του Ν.1264/82 και η οποία είναι αρμόδια να αποφασίζει, πριν από κάθε καταγγελία της εργασιακής σχέσης αυτών των προσώπων.
Στις 14-06-2007, προσέφυγε στην αρμόδια Υπηρεσία του Σ.ΕΠ.Ε. ο Β. Μάτζιος, καταγγέλλοντας την Δημοτική Επιχείρηση για άκυρη-παράνομη και καταχρηστική την απόλυσή του, καθώς είναι συνδικαλιστής, εκλεγμένο τακτικό μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων Ο.Τ.Α. και Δημοτικών Επιχειρήσεων Ν. Θεσσαλονίκης, στο οποίο κατέχει τη θέση του Εφόρου Δημοσίων Σχέσεων και είναι ένατος (9) κατά σειρά προστασίας συνδικαλιστικών στελεχών, δεδομένου ότι η εν λόγω συνδικαλιστική οργάνωση αριθμεί 4.099 μέλη.
Η άποψη της Υπηρεσίας μας, σύμφωνα με την οποία: «είναι άκυρη η απόλυση συνδικαλιστή, ο οποίος απολαμβάνει της ειδικής προστασίας του Νόμου, χωρίς την προαπόφαση της Επιτροπής του άρθρου 15 του Ν.1264/82», αλλά και οι συνέπειες του Νόμου σε περίπτωση επιμονής της Επιχείρησης στην απόλυση του προσφεύγοντα, έγιναν γνωστά στους υπεύθυνους της Επιχείρησης και τηλεφωνικά και στη συνέχεια και εγγράφως, καθώς κινήθηκε η διαδικασία εργατικής διαφοράς, με ημερομηνία συζήτησης την 28-06-2007. Στις 27-06-2007, κατατέθηκε στην Υπηρεσία του Σ.ΕΠ.Ε. έγγραφο από την επιχείρηση, σύμφωνα με το οποίο, ο Β. Μάτζιος είχε επανέλθει στην εργασία του ύστερα από την ανάκληση της απόλυσής του, προκειμένου η επιχείρηση να απευθυνθεί στην Επιτροπή του άρθρου 15 του Ν.1264/82 καθώς και η αριθμ. 41/20-06-2007 απόφαση του Δ.Σ. της επιχείρησης. Στην εν λόγω απόφαση του Δ.Σ. αναφέρεται, ότι ο λόγος απόλυσής του προσφεύγοντα δεν ήταν η συνδικαλιστική του δράση, για την οποία η επιχείρηση ενημερώθηκε στις 19-06-07, αλλά θέματα κακής διαχείρισης, διαπιστωμένα από ορκωτούς λογιστές καθώς και η πληρωμή εργαζομένης χωρίς απόδειξη του Δ.Σ. της επιχείρησης.
Στις 30-08-07, ο Β. Μάτζιος προσήλθε στην αρμόδια Υπηρεσία και ζήτησε την παρέμβασή της για άλλη μια φορά διότι, σύμφωνα με την γραπτή καταγγελία του, η επιχείρηση επανήλθε στην αρχική της απόφαση για απόλυσή του, παρά το γεγονός της απόρριψης της αίτησής της από την Επιτροπή του άρθρου 15 του Ν.1264/82.
Κατόπιν τούτου, η Υπηρεσία κίνησε εκ νέου τη διαδικασία εργατικής διαφοράς, ορίζοντας σαν ημερομηνία συζήτησης την 14-09-07, κατά την οποία ο Πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης δήλωσε, ότι η επιχείρηση επιμένει στην αρχική της απόφαση, επαναλαμβάνοντας, ότι πραγματικός λόγος της απόλυσής του προσφεύγοντα, ήταν η μη εκτέλεση από αυτόν της εργασίας για την οποία προσελήφθη, η παράβαση εντολών και άλλα θέματα σχετικά με τη διαχείριση και όχι η συνδικαλιστική του δράση.
Από την Υπηρεσία έγινε πρόταση για την από κοινού αποδοχή λύσης, σύμφωνα με την οποία ο εργαζόμενος θα επέστρεφε στην εργασία του, ακόμα και σε άλλο πόστο και δόθηκε δεκαήμερη προθεσμία για την υλοποίησή της, γνωρίζοντας παράλληλα στον υπεύθυνο της επιχείρησης, τις νόμιμες κυρώσεις σε περίπτωση που δεν επιλυθεί το θέμα.
Τελικά, καθώς δεν υπήρξε επίλυση του θέματος, υποβλήθηκε από την Υπηρεσία μας μήνυση κατά του υπευθύνου της επιχείρησης, για παράβαση του άρθρου 14 του Ν.1264/82.
Τέλος, σας γνωρίζουμε ότι για το ίδιο θέμα ενημερώθηκε η Εθνική Αντιπροσωπεία στις 15-11-2007, κατά τη συζήτηση της αριθμ. 183/12-11-2007 Επίκαιρης Ερώτησης, πρακτικά δε της συζήτηση σας επισυνάπτουμε για ενημέρωσή σας.
Ο Υπουργός
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ν. ΜΑΓΓΙΝΑΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
5. Στην με αριθμό 252/3-10-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιλτιάδη Βέρρα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 126478/1-11-07 έγγραφο από τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αρ. 252/3-10-2007 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Μ. Βέρρα με θέμα «Διαχείριση νοσοκομειακών απoβλήτων», σας γνωρίζουμε τα εξής:
Σύμφωνα με το Ν. 1650/86 «Για την προστασία του περιβάλλοντος» και την ΚΥΑ ΗΠ37591/2031/ΦΕΚ1419/Β/1-10-03 «Μέτρα και όροι για τη διαχείριση ιατρικών αποβλήτων από υγειονομικές μονάδες», επισπεύδων φορέας για τη διαχείριση των ιατρικών αποβλήτων και για τον εθνικό σχεδιασμό διαχείρισής τους είναι το ΥΠΕΧΩΔΕ και υπόχρεος για την ορθή διαχείριση των ιατρικών αποβλήτων είναι ο παραγωγός τους.
Με την ως άνω ΚΥΑ αποσκοπείται η αντιμετώπιση των θεμάτων διαχείρισης ιατρικών αποβλήτων, έτσι ώστε να επιτρέψει την οργάνωση της διαχείρισης των ιατρικών αποβλήτων σε μια ενιαία και ασφαλή για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον βάση και να διευκολύνει τον αποτελεσματικό έλεγχο των ακολουθούμενων πρακτικών.
Όσον αφορά τη συμβολή του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης στην εφαρμογή της ως άνω ΚΥΑ, σας γνωρίζουμε τα εξής:
- Η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου ανά τακτά χρονικά διαστήματα αποστέλλει διευκρινιστικές εγκυκλίους για θέματα εφαρμογής της εν λόγω ΚΥΑ σε υγειονομικές μονάδες.
- Η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου συμμετέχει επίσης με εκπρόσωπό της σε επιτροπή παρακολούθησης έργου, που το ΥΠΕΧΩΔΕ ως αρμόδιος φορέας έχει αναθέσει, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ», με τίτλο «Εθνικός Σχεδιασμός διαχείρισης αποβλήτων από εγκαταστάσεις στον τομέα της Υγείας».
Παραδοτέα του έργου θα είναι:
- Ο Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης των Ιατρικών Αποβλήτων, βάσει του οποίου θα γίνει ορθολογιστική χωροθέτηση των μονάδων επεξεργασίας των συγκεκριμένων αποβλήτων.
- Συγγραφή Τεχνικών Προδιαγραφών οι οποίες θα αποτελέσουν τον οδηγό σύμφωνα με τον οποίο θα γίνεται στο εξής η διαχείριση (συλλογή, αποθήκευση, μεταφορά, επεξεργασία και τελική διάθεση) των αποβλήτων αυτών κατά τρόπο ώστε να μην αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.
- Ένα νέο θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης των ιατρικών αποβλήτων, το οποίο θα επικαιροποιήσει το ήδη υφιστάμενο.
Ο Υπουργός
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ»
6. Στην με αριθμό 4679/17-1-08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 702/7-2-08 έγγραφο από την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αρ. πρωτ. 4679/17-1-2008 ερώτησης, που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Μ. Στρατάκη, σχετικά με το ανωτέρω θέμα, σας πληροφορούμε τα εξής:
Α. Το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας αποδίδει μεγάλη σημασία στα θέματα ασφάλειας και υγείας των εργαζομένων, αναπτύσσοντας μέσω των αρμοδίων υπηρεσιών του δράσεις τόσο σε νομοθετικό όσο και σε ελεγκτικό επίπεδο.
Η χώρα μας εναρμονίζει εγκαίρως την νομοθεσία της για θέματα ασφάλειας και υγείας στην εργασία με το αντίστοιχο κοινοτικό δίκαιο, μετά από εκτεταμένη διαβούλευση στα πλαίσια του Συμβουλίου Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΣΥΑΕ).
Η νομοθεσία για την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων περιλαμβάνει οργανωτικά και τεχνικά μέτρα πρόληψης των κινδύνων. Ενδεικτικά αναφέρονται μερικά από τα κυριότερα (γενικά) μέτρα:
- Ο εργοδότης υποχρεούται να εξασφαλίζει την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων ως προς όλες τις πτυχές της εργασίας (π.δ. 17/96, άρθρο 7).
- Ο εργοδότης έχει υποχρέωση να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες τεχνικού ασφαλείας και (όπου προβλέπεται) γιατρού εργασίας (ν. 1568/85, άρθρο 4 και π.δ. 17/96, άρθρο 4).
- Ο εργοδότης οφείλει να έχει στη διάθεσή του μια γραπτή εκτίμηση των υφισταμένων κατά την εργασία κινδύνων για την ασφάλεια και την υγεία συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν ομάδες εργαζομένων που εκτίθενται σε ιδιαίτερους κινδύνους. Η εκτίμηση αυτή πραγματοποιείται από τους τεχνικό ασφάλειας, γιατρό εργασίας, ΕΣΥΠΠ2 ή ΕΞΥΠΠ2, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις (π.δ. 17/96, άρθρο 8).
Ειδικότερα με το π.δ. 398/1994 καθορίζονται οι ελάχιστες προδιαγραφές ασφάλειας και υγείας κατά την εργασία με οθόνες οπτικής απεικόνισης:
- Στα πλαίσια της υποχρέωσης του εργοδότη να έχει στη διάθεσή του μία γραπτή εκτίμηση των υφισταμένων κατά την εργασία κινδύνων για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων, ο εργοδότης προβαίνει σε ανάλυση των θέσεων εργασίας με σκοπό την αξιολόγηση των συνθηκών ασφάλειας και υγείας που παρουσιάζουν για τους εργαζομένους του επικινδυνότητα, ιδίως σε ό, τι αφορά τους ενδεχόμενους κινδύνους για την όραση, τα σωματικά προβλήματα και την πνευματική καταπόνηση των εργαζομένων.
- Ο εργοδότης υποχρεούται να σχεδιάζει την δραστηριότητα του εργαζόμενου κατά τρόπον ώστε η καθημερινή εργασία σε οθόνες οπτικής απεικόνισης να διακόπτεται περιοδικά με διαλείμματα ή αλλαγές δραστηριότητας, που θα περιορίζουν το φόρτο εργασίας στην οθόνη οπτικής απεικόνισης.
- Ο εργοδότης διαβουλεύεται με τους εργαζομένους ή/και τους εκπροσώπους τους για τον σχεδιασμό και την οργάνωση της εργασίας με σκοπό την ικανοποίηση των ανωτέρω απαιτήσεων και σύμφωνα με το παράρτημα Ι του άρθρου 11 του εν λόγω π.δ.
- Στα πλαίσια της επίβλεψης της υγείας των εργαζομένων, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να εξασφαλίζει ότι, κάθε εργαζόμενος υπόκειται σε ιατρικές εξετάσεις της όρασης και του μυοσκελετικού συστήματος κατά την πρόσληψη και στη συνέχεια μία φορά τον χρόνο καθώς και όταν οι εργαζόμενοι αισθάνονται ενοχλήσεις που μπορεί να οφείλονται στην εργασία τους.
- Ο εργοδότης παρέχει στους εργαζόμενους ειδικά γυαλιά εφόσον τα αποτελέσματα της εκτίμησης κινδύνου τα καθιστούν αναγκαία.
Επίσης, ο νέος Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας (ν. 3528/2007, άρθρο 50, παρ. 6) περιλαμβάνει μέτρα για υπαλλήλους Δημοσίου και Ν.ΠΔ.Δ., οι οποίοι χειρίζονται ηλεκτρονικό υπολογιστή.
Ειδικά για τους εργαζόμενους στα μηχανογραφικά κέντρα του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. ισχύουν και οι ειδικές διατάξεις της κοινής Υπουργικής απόφασης 130558/89 (ΦΕΚ 471/8/16-6-198).
Τα μέτρα προστασίας των εργαζομένων σε κλάδους του ιδιωτικού τομέα είναι αντικείμενο επιμέρους συλλογικών συμβάσεων.
Πιο συγκεκριμένα, για το θέμα των μυοσκελετικών παθήσεων, σας πληροφορούμε τα εξής:
Η χώρα μας κάθε χρόνο συμμετέχει στην πανευρωπαϊκού επιπέδου εκστρατεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία, οργανώνοντας στα πλαίσια της «Ευρωπαϊκής Εβδομάδας» σειρά δράσεων που αποσκοπούν στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση όλων των ενδιαφερόμενων σε εθνικό επίπεδο για θέματα υγείας και ασφάλειας στην εργασία.
Για το 2007 η εκστρατεία, με κεντρικό μήνυμα «Μειώστε την καταπόνηση», ήταν αφιερωμένη στην αντιμετώπιση των μυοσκελετικών παθήσεων που σχετίζονται με την εργασία. Οι μυοσκελετικές παθήσεις καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με την εργασία, τα κυριότερα από τα οποία αφορούν οσφυαλγία, κακώσεις της σπονδυλικής στήλης, κακώσεις των άνω άκρων -γνωστές ως «κακώσεις λόγω επαναλαμβανόμενης καταπόνησης»-, καθώς και παθήσεις των κάτω άκρων.
Η εκστρατεία είχε στόχο την προώθηση μιας προσέγγισης ολοκληρωμένης διαχείρισης για την αντιμετώπιση των μυοσκελετικών παθήσεων, λαμβάνοντας υπόψη την πρόληψη των μυοσκελετικών παθήσεων, καθώς επίσης και την παραμονή, την επανένταξη και την εκ νέου ενσωμάτωση στην εργασία των εργαζομένων που πάσχουν ήδη από μυοσκελετικές παθήσεις.
Οι σχετικές δράσεις οργανώθηκαν από τον Εθνικό Εστιακό Πόλο Πληροφόρησης για
θέματα Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία (Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας) σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους και μεταξύ άλλων αφορούσαν:
1. Οργάνωση (με μεγάλη επιτυχία) Ημερίδας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης
όλων των ενδιαφερόμενων και των ομάδων-στόχων της εκστρατείας (Ιωάννινα, 24 Οκτωβρίου 2007).
2. Έκδοση και διανομή έντυπου ενημερωτικού υλικού.
3. Παρουσίαση σχετικού ενημερωτικού υλικού στην ιστοθέση του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας στο Διαδίκτυο (www.ypakp.gr).
4. Προώθηση των δράσεων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού με διάδοση πληροφοριακού
υλικού και μοντέλων καλής πρακτικής, καθώς και την οργάνωση των «Βραβείων Καλής Πρακτικής» στην Ελλάδα, ταυτόχρονα με όλα τα Κράτη-Μέλη.
Το 2000 υπήρξε αντίστοιχη ενεργοποίηση και δράσεις για το ίδιο θέμα. Το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας -Γενική Δ/νση Συνθηκών και Υγιεινής της Εργασίας- έχει επίσης εκδώσει σχετικό πληροφοριακό φυλλάδιο για την χρήση ΗΝ και τα μέτρα προστασίας.
Συμπερασματικά η ελληνική εργατική νομοθεσία περιλαμβάνει μέτρα προστασίας των εργαζομένων με Η/Υ.
Ο έλεγχος εφαρμογής της νομοθεσίας για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, διενεργείται από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, το οποίο επίσης συμμετείχε σε δράσεις στα πλαίσια της «Ευρωπαϊκής Εβδομάδας 2007», με κυριότερη τις επισκέψεις σε χώρους εργασίας και διανομή ενημερωτικού υλικού.
Β. Για τα λοιπά ζητήματα, σας επισυνάπτουμε το με αρ. πρωτ. 10038/29-01-08 Έγγραφο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.).
Η Υπουργός
ΦΑΝΗ ΠΑΛΛΗ – ΠΕΤΡΑΛΙΑ»
Σημ.: Τα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).

7. Στην με αριθμό 3678/21-12-07 ερώτηση της Βουλευτού κ. Αικατερίνης Περλεπέ – Σηφουνάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 4240/ΕΥΣ/539/8-2-08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση του ανωτέρω σχετικού και σύμφωνα με στοιχεία της αρμόδιας Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης ΠΕΠ Στερεάς Ελλάδας, σας γνωστοποιούμε ότι στο πλαίσιο της με αριθμό πρωτ. 4577/09-07-04 Πρόσκλησης Υποβολής Προτάσεων της Ε.Υ.Δ.Ε.Π Στερεάς Ελλάδας στο Μέτρο 2.4 «Ανάδειξη και προβολή των τουριστικών πόρων - Αναβάθμιση, βελτίωση τουριστικής υποδομής» , στο ΠΕΠ Στερεάς Ελλάδας 2000-2006, εντάχθηκε στις 20-10-2005 η πράξη «Ανακαίνιση - εκσυγχρονισμός κτηρίου Μελλά ατη Λίμνη Ευβοίας» με προϋπολογισμό 309.233,36 ευρώ.
Τελικός δικαιούχος της πράξης είναι ο Δήμος Ελυμνίων του Νομού Ευβοίας.
Το φυσικό αντικείμενο της πράξης αφορά στην ανακαίνιση του κτίσματος, στην κατασκευή παταριού για εξοικονόμηση χώρου και την επανατοποθέτηση εξωτερικού στεγάστρου και γενικότερα ατην αποκατάσταση όλων των υπαρχόντων κατασκευών με τη χρήση, όπου κριθεί αναγκαίο, σύγχρονων υλικών ώστε να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της κατασκευής.
Λόγω της μεγάλης καθυστέρησης στη δήλωση δαπανών από τον τελικό δικαιούχο,
η Ε.Υ.Δ.Ε.Π. Στερεάς Ελλάδας του έστειλε στις 5-9-2007 επιστολή με την οποία ζητούσε να πληροφορηθεί τη φάση υλοποίησης του έργου και τα τυχόν προβλήματα.
Ο τελικός δικαιούχος με το α.π. 4524/21-9-2007 έγγραφό του, ενημέρωσε την Ε.Υ.Δ.Ε.Π Στερεάς Ελλάδας ότι έχει γίνει η αποπεράτωση πάσης φύσης καθαιρέσεων του κτιρίου, η ενίσχυση των πεδιλοδοκών θεμελίωσης και γενικότερα έχουν ολοκληρωθεί όλες οι εργασίες έγχυτων σκυροδεμάτων. Ενημέρωσε επίσης ότι κατά τη διάρκεια των καθαιρέσεων των επιχρισμάτων και λόγω του σαθρού της τοιχοποιίας, εντοπίστηκε πρόβλημα στατικής επάρκειας του κτηρίου, με αποτέλεσμα να προκύψει ανάγκη σύνταξη μελέτης για τη στατική ενίσχυση του κτηρίου. Οι όποιες καθυστερήσεις έχουν σημειωθεί, οφείλονται κατά κύριο λόγο στην καθυστέρηση εκπόνησης της στατικής μελέτης και της σύνταξης του Ανακεφαλαιωτικού Πίνακα Εργασιών, ο οποίος θα περιλαμβάνει τις νέες εργασίες που προκύπτουν από την ανωτέρω μελέτη.
Μέχρι σήμερα, παρόλο που υπάρχει η έγκριση της Ε.Υ.Δ.Ε.Π Στερεάς Ελλάδας (α.π. 15236/6-12-2006) για την πληρωμή του α' λογαριασμού, ποσού 18.829,48 ευρώ, ο τελικός δικαιούχος δεν έχει αποστείλει τα προβλεπόμενα Μηνιαία Δελτία Δήλωσης Δαπανών ώστε να καταχωρηθούν στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα, με αποτέλεσμα οι δηλωθείσες δαπάνες του έργου να είναι μηδαμινές.
Ο Υφυπουργός
Γ. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ»
8. Στην με αριθμό 6339/22.2.08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 5279/08/13.3.08 έγγραφο από τον Yφυπουργό Εσωτερικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της αριθ. 6939/22.02.2008 ερώτησης, που κατατέθηκε από τον Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη και αφορά στο αντικείμενο του θέματος, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Με τις διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 3386/05, ορίζεται ότι το δικαίωμα διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών που εισέρχονται νόμιμα στην Ελλάδα τελεί μεταξύ άλλων και υπό την προϋπόθεση να μη συντρέχει στο πρόσωπό τους κίνδυνος για την δημόσια τάξη και ασφάλεια της Χώρας. Ειδικότερα στην περίπτωση β' του ιδίου άρθρου, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 3 του ν. 3536/07, ορίζεται ότι η εξέταση λόγων που αφορούν στη δημόσια τάξη και ασφάλεια της Χώρας αποτελεί προαπαιτούμενο στοιχείο κατά την αρχική χορήγηση της άδειας διαμονής υπηκόου τρίτης χώρας, καθώς και για την υπαγωγή του στο καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος και για την χορήγηση άδειας διαμονής αόριστης διάρκειας. Στο ίδιο άρθρο επίσης αναφέρεται ότι η συνδρομή λόγων δημόσιας τάξης και ασφάλειας που ανακύπτουν μετά την χορήγηση της άδειας διαμονής συνιστούν λόγο ανάκλησής της. Επομένως είναι σαφές, από τις ανωτέρω διατάξεις, ότι η μη συνδρομή λόγων δημόσιας τάξηs και ασφάλειας στο πρόσωπο του αλλοδαπού, προκειμένου να χορηγηθεί ή να ανανεωθεί άδεια διαμονής, αφορά λόγους που συντρέχουν, αποκλειστικώς για την δημόσια τάξη και ασφάλεια της Χώρας μας.
Επίσης με τις ρυθμίσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 84 του ν. 3386/05, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 15 παρ. 1 του ν. 3536/07, καθορίζεται η διαδικασία ανανέωσης των αδειών διαμονής για περιπτώσεις υπηκόων τρίτων οι οποίοι αδυνατούν, στο πλαίσιο της ανανέωσης της άδειας διαμονής τους, να προσκομίσουν ισχύον διαβατήριο ή άλλο ταξιδιωτικό έγγραφο, εφόσον αυτοί επικαλούνται ειδικώς και αιτιολογημένως αντικειμενική αδυναμία εφοδιασμού τους με διαβατήριο, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών ή καταστάσεων.
Όσον αφορά τώρα την συγκεκριμένη περίπτωση των υπηκόων Πακιστάν, σας γνωρίζουμε ότι η Πρεσβεία του Πακιστάν στην Αθήνα, επέδωσε στο Υπουργείο Εξωτερικών την Νο. Con. 1/16/06 Ρηματική Διακοίνωση, σύμφωνα με την οποία οι αναφερόμενοι σε αυτήν τριάντα οκτώ (38) υπήκοοι Πακιστάν, οι οποίο φέρονται ως διαμένοντες στην χώρα μας, έχουν καταχωρηθεί στον κατάλογο υπόπτων από την Κυβέρνηση του Πακιστάν ως εμπλεκόμενοι σε σοβαρά εγκλήματα συμπεριλαμβανομένων του ανθρώπινου λαθρεμπορίου, εμπορίου ναρκωτικών, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, απαγωγή για λύτρα, πλαστογραφίες σε έγγραφα και άλλα σχετικά εγκλήματα. Στην ίδια Ρηματική Διακοίνωση η ανωτέρω Πρεσβεία μας ενημέρωνε ότι δεν θα ανανεώσει τα διαβατήρια των αναφερομένων υπηκόων Πακιστάν σε περίπτωση που η ισχύς αυτών λήξει. Την ανωτέρω Ρηματική Διακοίνωση το Υπουργείο Εξωτερικών την διαβίβασε στο Υπουργείο μας, το οποίο, στη συνέχεια, την απέστειλε, όπως είχε υποχρέωση, προς τις αρμόδιες υπηρεσίες των Περιφερειών της Χώρας, για την ενημέρωσή τους και τις κατά λόγο αρμοδιότητας ενέργειές τους και ειδικότερα για την ανάληψη ενεργειών, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 του άρθρου 84 του ν. 3386/05, εφόσον βεβαίως συνέτρεχε αντίστοιχη περίπτωση.
Από τα στοιχεία που τηρούνται στην υπηρεσία μας προκύπτει ότι από τους αναγραφόμενους στην ανωτέρω Ρηματική Διακοίνωση οι είκοσι ένας (21) ουδέποτε έχουν λάβει άδεια διαμονής με βάση τις διατάξεις του ν. 2910/01 και 3386/05, ενώ τρεις (3) ήταν στο παρελθόν κάτοχοι αδειών διαμονής και δεν έχουν υποβάλλει σχετικά αιτήματα ανανέωσης. Από τους υπόλοιπους, οκτώ (8) είναι κάτοχοι αδειών διαμονής σε ισχύ, ένας (1) είναι κάτοχος βεβαίωσης νόμιμης διαμονής, τεσσάρων (4) έχει λήξει η άδεια διαμονής και έχουν υποβάλλει σχετικά αιτήματα ανανέωσης, τα οποία εκκρεμούν προς εξέταση στις οικείες Περιφέρειες, και ενός (1) έχει γίνει ανάκληση της άδειας διαμονής, εκ παραδρομής. Ήδη για αυτή την περίπτωση το Υπουργείο μας έχει δώσει τις σχετικές οδηγίες για την διευθέτηση του θέματος.
Σε κάθε περίπτωση, τέλος, το Υπουργείο μας λαμβάνει μέτρα για την διαμόρφωση συνθηκών πλήρους διασφάλισης και εγγύησης των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων όλων των ατόμων που ζουν και εργάζονται στη Χώρα μας, υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, της τήρησης των κανόνων που συντελούν στην διασφάλιση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας της χώρας μας.
Ο Υφυπουργός
Α. ΝΑΚΟΣ»)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής 11 Απριλίου 2008.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφοι 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 801/7.4.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Αναστάσιου Καραμάριου προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με το διορισμό αθλητών που διακρίθηκαν στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2004 κ.λπ..
2. Η με αριθμό 803/7.4.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Χρίστου Βερελή προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης, σχετικά με την ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών συστημάτων στη χώρα μας κ.λπ..
3. Η με αριθμό 827/8.4.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σπυρίδωνος Χαλβατζή προς την Υπουργό Εξωτερικών, σχετικά με τις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για τους επιβάτες των υπερατλαντικών πτήσεων κ.λπ..
4. Η με αριθμό 812/8.4.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ιωάννη Δραγασάκη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με το μέλλον του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου κ.λπ..
5. Η με αριθμό 822/8.4.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαΐτση Αποστολάτου προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την ανάγκη για επαρκή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία κ.λπ..
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 813/8.4.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Μανούσου Βολουδάκη προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τα προβλήματα στον τομέα Υγείας στο Νομό Χανίων κ.λπ..
2. Η με αριθμό 809/7.4.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Κωνσταντίνου Ρόβλια προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με πειθαρχική αγωγή κατά του κ. Σανιδά κ.λπ..
3. Η με αριθμό 826/8.4.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Μωραΐτη προς τους Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την καταβολή επιδοτήσεων προηγούμενων χρόνων σε δικαιούχους αγρότες κ.λπ..
4. Η με αριθμό 817/8.4.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανάσιου Λεβέντη προς Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Εσωτερικών, σχετικά με τη βελτίωση της λεωφόρου Ασπροπύργου (ΝΑΤΟ) κ.λπ..
5. Η με αριθμό 819/8.4.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αστέριου Ροντούλη προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με την απαλλαγή των τελών διοδίων για τους ανάπηρους κ.λπ..
Επίσης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το εξής:
Οι Υπουργοί Εξωτερικών, Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Εθνικής Άμυνας, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Δικαιοσύνης, Πολιτισμού, Τουριστικής Ανάπτυξης, Μεταφορών και Επικοινωνιών, Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, Μακεδονίας – Θράκης και Επικρατείας κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Συνθήκης της Λισσαβώνας που τροποποιεί τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ορισμένες συναφείς διατάξεις».
Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
Έχω παρακαλέσει τα κόμματα από τη χθεσινή Διάσκεψη των Προέδρων να δώσουν τα ονόματα για να συσταθεί η σχετική Επιτροπή που προβλέπεται από το άρθρο 42 του Κανονισμού της Βουλής, για να επεξεργαστεί την ερχόμενη εβδομάδα το κείμενο το οποίο σας ανέφερα προηγουμένως, με το οποίο η Βουλή θα κυρώσει τη μεταρρυθμιστική συνθήκη.
Επίσης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι την Πέμπτη 17 Απριλίου 2008 και ώρα 10.30΄ θα διεξαχθεί προ Ημερησίας Διατάξεως συζήτηση, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γεωργίου Παπανδρέου, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων με θέμα την πορεία και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, ύστερα από αίτημα που υπέβαλε στις 26 Φεβρουαρίου 2008 ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα «την ονομασία της FYROM».
Σύμφωνα με το άρθρο 143 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής, η διάρκεια της αγόρευσης του Πρωθυπουργού είναι τριάντα λεπτά της ώρας, του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, με πρωτοβουλία του οποίου πραγματοποιείται η σημερινή συζήτηση, είναι επίσης τριάντα λεπτά της ώρας, των Προέδρων των τριών άλλων Κοινοβουλευτικών Ομάδων είκοσι πέντε λεπτά της ώρας και των Υπουργών δεκαπέντε λεπτά της ώρας.
Δικαίωμα δευτερολογίας έχουν για δεκαπέντε λεπτά της ώρας ο Πρωθυπουργός και για δέκα λεπτά της ώρας οι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και οι Υπουργοί. Στη συζήτηση συμμετέχουν έως δύο Υπουργοί. Ο Πρωθυπουργός μπορεί να τριτολογήσει για πέντε λεπτά της ώρας. Ο χρόνος ομιλίας του Υπουργού που παρεμβαίνει στο στάδιο των κυρίων αγορεύσεων ή των δευτερολογιών, πριν ολοκληρωθούν οι αγορεύσεις ή οι δευτερολογίες των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων περιορίζεται στο ήμισυ του χρόνου που δικαιούται.
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως και Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής έχει το λόγο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το αίτημα που υποβλήθηκε για τη σημερινή συζήτηση σχετικά με την ονομασία της FYROM αναφέρεται σε μια υποτιθέμενη «κλειστή και κρυφή πολιτική της Κυβέρνησης»· υποστηρίζει ότι «δεν είχε ενημερωθεί επαρκώς η Βουλή και ο ελληνικός λαός»· κάνει λόγο «για σημαντικό έλλειμμα ενημέρωσης».
Οι πολίτες αντιλαμβάνονται πολύ καλά ότι πρόκειται για παντελώς αβάσιμους ισχυρισμούς. Γνωρίζουν ότι δεν υπήρχε και δεν υπάρχει καμιά κρυφή «ατζέντα». Ό,τι είπαμε στον προσωπικό απεσταλμένο του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, ό,τι είπαμε στους εταίρους μας, ό,τι είπαμε προς τα Σκόπια, αυτό είπαμε και στους πολίτες, δημόσια, καθαρά, με ευθύτητα και ειλικρίνεια!
Απάντησα -κατ’ επανάληψη- σε σχετικές ερωτήσεις, απ’ το ίδιο αυτό βήμα, στην «Ώρα του Πρωθυπουργού». Ενημερώθηκε υπεύθυνα η Διαρκής Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής. Έγιναν αλλεπάλληλες συναντήσεις της Υπουργού Εξωτερικών με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Βουλής και όλους τους Αρχηγούς των κομμάτων.
Ενημερώνονταν όλοι τόσο για τις προτάσεις που υποβάλλονταν, όσο και για τα σχέδια των απαντήσεων και των χειρισμών μας. Υπήρξε πλήρης ενημέρωση για κάθε καινούργια εξέλιξη, για κάθε στάδιο της διαπραγμάτευσης, για κάθε πτυχή της διαπραγματευτικής μας τακτικής. Όλοι οι πολίτες ήξεραν και ξέρουν πολύ καλά τόσο τους στόχους, όσο και τις γραμμές των θέσεών μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε η πρώτη Κυβέρνηση που είπε δημόσια, με θάρρος και συναίσθηση ευθύνης ποιες είναι οι θέσεις μας, ποια τα μέσα που αξιοποιούμε. Χρησιμοποιήσαμε την ίδια γλώσσα, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Και αυτό κανένας δεν μπορεί να το αμφισβητεί: Ό,τι κάνουμε το λέμε, και ό,τι λέμε το κάνουμε!
Είπαμε καθαρά ότι οι μακρόχρονες διαπραγματεύσεις είχαν και έχουν ως τελικό στόχο μια αμοιβαία αποδεκτή σύνθετη ονομασία. Σχεδόν όλα τα κόμματα συμφωνήσαμε στην επιδίωξη αυτή. Και αυτό οφείλω να το υπογραμμίσω.
Οφείλω, προπάντων, να εξάρω το κλίμα ομοψυχίας που επικράτησε στο εθνικό αυτό ζήτημα. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις -η κάθε μία από τη δική της σκοπιά- στοιχίσθηκαν και στοιχίζονται στην εθνική προσπάθεια για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος.
Δώσαμε μια δύσκολη μάχη και πετύχαμε μια σημαντική εξέλιξη. Δεν θριαμβολογήσαμε και δεν θριαμβολογούμε. Δεν υπερτιμούμε, αλλά και δεν υποτιμούμε το αποτέλεσμα. Ξέρουμε ότι έχουμε δρόμο, σημαντικό δρόμο μπροστά μας, ώσπου να φτάσουμε στον τελικό εθνικό στόχο, στην οριστική επίλυση του ζητήματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα ασκεί πολιτική διορατικότητας και ξεκάθαρων στόχων, πολιτική που βασίζεται στην καθολική πεποίθηση ότι μπορεί να διαδραματίσει έναν νέο, εξωστρεφή ρόλο στην εποχή που διατρέχουμε. Η γεωπολιτική θέση, τα παραδοσιακά μας πλεονεκτήματα, η ισότιμη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η παρουσία μας σε όλους τους μεγάλους πολιτικούς και οικονομικούς οργανισμούς του κόσμου μάς δίνουν τη δυνατότητα να μεταβάλουμε τις προκλήσεις της νέας εποχής σε ευκαιρία ανάπτυξης και προόδου.
Όλοι οι Έλληνες ξέρουμε πολύ καλά –είτε το λέμε είτε όχι- ότι το μεγάλο επίτευγμα της Χώρας στη μεταπολιτευτική περίοδο είναι η ένταξή μας στην ΕΟΚ και, αργότερα, στην ΟΝΕ. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η δύναμη που άλλαξε και συνεχίζει να αλλάζει προς το καλύτερο την ευρύτερη περιοχή μας. Είναι η δύναμη που εδραίωσε την ειρήνη, εκεί όπου, λίγο πρωτύτερα, είχαν ξεσπάσει οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι. Παραμέρισε τις αντιπαλότητες και έβαλε στη θέση τους το διάλογο, τη συνεννόηση, την αναζήτηση κοινών τόπων. Βοήθησε και βοηθά όλους τους λαούς της ηπείρου μας να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα και σπουδαιότερα σε σχέση με εκείνα που, κάποτε, προκαλούσαν συγκρούσεις. Εμπνέει τις κοινωνίες της με κοινές αρχές και αξίες: την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη. Εμπνέει τους πολίτες της στους κοινούς στόχους της ανάπτυξης και της προόδου.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση λειτούργησε και λειτουργεί ως δύναμη ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας όχι μόνο για τους λαούς της, αλλά και για τους γείτονές μας. Αποδείχθηκε ισχυρή μεταρρυθμιστική δύναμη, που άλλαξε και συνεχίζει να αλλάζει, με τρόπο που εμπνέει σιγουριά και ελπίδα, την προοπτική ολόκληρης της ηπείρου μας.
Η Ελλάδα -μέλος της Ευρωπαϊκής Οικογένειας, εδώ και 28 χρόνια- υποστήριξε έμπρακτα τις δύο τελευταίες διευρύνσεις, που έφεραν στους κόλπους της Ένωσης 12 νέα μέλη. Υποστήριξε και υποστηρίζει με ειλικρίνεια και συνέπεια τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό των γειτόνων μας. Ήταν και είναι πρωτοπόρος στην προβολή και την προώθηση μιας δυναμικής στρατηγικής επιλογής. Υπήρξε και είναι πρωτοπόρος στη στρατηγική για τη μετατροπή της ευρύτερης περιοχής μας σε μια ευρωπαϊκή γειτονιά ειρήνης, σταθερότητας και ανάπτυξης.
Η Ελλάδα εργάζεται για την ανάπτυξη στενής συνεργασίας με όλα τα κράτη, με όλους τους λαούς της περιοχής μας. Και αυτό είναι βασικός στόχος της εξωτερικής πολιτικής, της οικονομικής και της κοινοβουλευτικής διπλωματίας μας. Ο πρωτοβουλίες, οι παρεμβάσεις, οι δράσεις που αναπτύσσουμε, δεν επιτρέπουν αμφιβολίες σε κανέναν.
Υπήρξαμε πρωταγωνιστές στη δημιουργία της Ενεργειακής Κοινότητας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Συμμετέχουμε ενεργά στην ανάπτυξη της περιοχής, διαθέτοντας -μέσω του Ελληνικού Σχεδίου Οικονομικής Ανασυγκρότησης των Βαλκανίων, του ΕΣΟΑΒ δηλαδή- σημαντικά κονδύλια για την ανάπτυξη και την πρόοδο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Αναβαθμίζουμε τους οδικούς άξονες για τη διευκόλυνση των μεταφορών και των μετακινήσεων από και προς τις γειτονικές χώρες. Στηρίζουμε με επιχειρηματικές πρωτοβουλίες τις οικονομίες τους.
Θυμίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι οι ελληνικές επενδύσεις στην ευρύτερη περιοχή ξεπερνούν, σήμερα, τα 15 δις ευρώ και έχουν, ήδη, δημιουργήσει στις γειτονικές χώρες γύρω στις 200.000 νέες θέσεις εργασίας. Περίπου είκοσι χιλιάδες άνθρωποι στα Σκόπια εργάζονται σε ελληνικές επιχειρήσεις. Η Ελλάδα είναι ο πρώτος ξένος επενδυτής στα Σκόπια, στην Αλβανία, στη Σερβία, αλλά και ο δεύτερος στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία. Υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή περίπου 4.000 ελληνικές επιχειρήσεις και πάνω από 3.000 καταστήματα ελληνικών τραπεζών.
Όλα αυτά λειτουργούν προς το κοινό συμφέρον. Όλα αυτά αποδεικνύουν την κοινή, αταλάντευτη θέλησή μας για στενή συνεργασία: όλοι μαζί οι λαοί της περιοχής να υπηρετούμε τη σταθερότητα και την ασφάλεια, να διασφαλίζουμε δυναμική ανάπτυξη, να δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας, να αυξάνουμε το κοινωνικό μέρισμα. Οι πολίτες των χωρών μας πρέπει να ερχόμαστε πιο κοντά και να συνεργαζόμαστε πιο στενά. Αυτή είναι η καλύτερη προοπτική για όλες τις χώρες της περιοχής μας· αυτό είναι το μέλλον που θέλουμε· και το μέλλον αυτό είναι προς το συμφέρον όλων.
Ας μην το καθυστερεί, λοιπόν, κανείς. Κάνουν τεράστιο λάθος όσοι επιμένουν στο χτες. Κάνουν λάθος όσοι επιμένουν να συντηρούν εκκρεμότητες. Κάνουν λάθος όσοι βλέπουν το μέλλον της γειτονιάς μας μέσα από το βαλκανικό παρελθόν. Η νέα εποχή απαιτεί νέα οπτική απαιτεί· ωριμότητα, αποφασιστικότητα, τόλμη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα ασκεί πολιτική ανοιχτών οριζόντων· ασκεί πολιτική ανοιχτών θυρών για τους γείτονές της που θέλουν να συναντήσουν το ευρωπαϊκό μέλλον. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει -δεν μπορεί να σημαίνει- παράκαμψη αρχών. Η πορεία προς τους ευρωατλαντικούς θεσμούς δεν ορίζεται από κάποια αυτόματη, μηχανική διαδικασία· απαιτεί προσαρμογές σε ένα αρραγές και αδιάσπαστο σύνολο αρχών, από το οποίο δεν γίνονται εκπτώσεις· απαιτεί έμπρακτη απόδειξη σχέσεων καλής γειτονίας· απαιτεί προσαρμογή στις αρχές που ισχύουν για όλους. Μόνον έτσι χτίζονται σταθερές και διαχρονικές εταιρικές και συμμαχικές σχέσεις.
Και αυτό αφορά, χωριστά και εξ ολοκλήρου, κάθε ένα από τα ενδιαφερόμενα κράτη. Αφορά άμεσα τη γειτονική FYROM, αφορά τις σχέσεις καλής γειτονίας που πρέπει να έχουν με αυτούς με τους οποίους θέλουν να γίνουν σύμμαχοι. Η υποχρέωσή τους να συμπράξουν, ώστε να βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση στην εκκρεμότητα της ονομασίας, υπάρχει από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του νέου κράτους. Το ορίζουν οι σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, υπογραμμίζοντας ότι η λύση χρειάζεται, για να αποφευχθούν αρνητικές συνέπειες στην περιφερειακή συνεργασία και σταθερότητα.
Το γειτονικό κράτος ξεκίνησε την πορεία του με προσωρινή ονομασία· αποδέχθηκε την ύπαρξη εκκρεμότητας στην ονομασία του και συμφώνησε να διαπραγματευθεί με την Ελλάδα στο πλαίσιο του ΟΗΕ, προκειμένου να βρεθεί οριστική, αμοιβαία αποδεκτή λύση. Οι διαπραγματεύσεις αυτές -όπως ξέρουμε όλοι, κρατούν εδώ και δεκαπέντε περίπου χρόνια- διεξάγονται γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό.
Παρόλο, όμως, που η Ελλάδα είχε κάνει μεγάλα βήματα, προκειμένου να συναντηθούμε στη μέση του δρόμου, δεν έγινε το ίδιο από τη γειτονική χώρα. Η Κυβέρνηση, και σε αυτό το ζήτημα, κινήθηκε και κινείται με βαθιά συναίσθηση ευθύνης. Προσήλθαμε στον πρόσφατο κύκλο συζητήσεων με ειλικρινή βούληση επίλυσης του προβλήματος, με στόχο να αρθούν οι εκκρεμότητες που τραυματίζουν την καλή γειτονία, με σκοπό να εξασφαλιστεί ένα καλύτερο μέλλον στις διμερείς σχέσεις.
Από την πλευρά μας, υπήρξε -και υπάρχει- απόλυτη ειλικρίνεια και εποικοδομητικό πνεύμα. Είπαμε, με σαφήνεια και ειλικρίνεια, ότι θέλουμε λύση που να υπηρετεί την περιφερειακή ασφάλεια, να συμβάλλει στην ενδυνάμωση των διμερών σχέσεων και να οδηγεί τη γειτονική χώρα στις ευρωατλαντικές φιλοδοξίες της. Είπαμε δημόσια και καθαρά ότι επιδιώκουμε μια πρακτική, εφαρμόσιμη λύση, που να αντανακλά τις πραγματικότητες της περιοχής. Επιδιώκουμε πραγματικά σύνθετη ονομασία, που να ισχύει «erga omnes» έναντι όλων.
Εξηγήσαμε ότι χρειάζεται λύση που δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φορέας για ανιστόρητες πολιτικές, δεν θα μπορεί να επιστρατευθεί σαν όχημα στην εξυπηρέτηση εθνικιστικής και αλυτρωτικής λογικής, δεν θα μπορεί να υπηρετεί αντιλήψεις που ανήκουν στο χειρότερο βαλκανικό παρελθόν.
Η Ελλάδα θέλει την ένταξη των γειτόνων μας τόσο στο ΝΑΤΟ, όσο και στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Το δικό τους όραμα, ο δικός τους φιλόδοξος στόχος είναι και δική μας επιδίωξη. Όμως, αυτή η προοπτική δεν χτίζεται πάνω σε τόσο σοβαρές εκκρεμότητες. Δεν χτίζονται έτσι συμμαχικές σχέσεις. Δεν χτίζονται έτσι σχέσεις εταιρικότητας. Συμμετοχή στο διεθνές γίγνεσθαι χωρίς σεβασμό στους διεθνείς κανόνες, δεν γίνεται. Συμμετοχή στους ευρωατλαντικούς θεσμούς χωρίς σεβασμό στις αρχές που διέπουν τη λειτουργία τους, δεν γίνεται. Δεν μπορεί να ζητά μια χώρα τα οφέλη που εγγυώνται οι διεθνείς οργανισμοί και να απορρίπτει τις αρχές τους. Δεν μπορεί να ζητά συμμαχία με μια χώρα και ταυτόχρονα να αναπτύσσει εθνικιστικές και αλυτρωτικές λογικές σε βάρος της.
Είπαμε -χωρίς αμφισημίες, χωρίς μισόλογα- ότι εάν η γειτονική χώρα θέλει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, οφείλει να ανταποκριθεί στο αυτονόητο: να συμπράξει ώστε να δοθεί λύση στα σοβαρά ζητήματα που πλήττουν τις σχέσεις καλής γειτονίας. Είπαμε, σε όλους τους τόνους και προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι «η μη λύση θα σημαίνει τη μη πρόσκλησή της στη Συμμαχία». Επανέλαβα τη θέση αυτή, την ώρα που ξεκινούσε στο πλαίσιο του ΟΗΕ ο τελευταίος -σ’ εκείνο το στάδιο- κύκλος διαπραγματεύσεων. Ορίσαμε ξεκάθαρες γραμμές και είπαμε προς κάθε κατεύθυνση πως πίσω από τις γραμμές αυτές δεν πρόκειται να πάμε ούτε ένα βήμα.
Βεβαίωσα τη Βουλή, βεβαίωσα τους Έλληνες πολίτες ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε ούτε τις γραμμές που χαράξαμε ούτε τα δικαιώματά μας, ούτε τα μέσα που διαθέτουμε. Υπογράμμισα, από αυτό εδώ το βήμα, ότι ενόψει της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ ο κύκλος εκείνος ήταν εξαιρετικά κρίσιμος. Υπήρξαμε συνεπείς και υπεύθυνοι. Αντιμετωπίσαμε και εκείνη την προσπάθεια του προσωπικού απεσταλμένου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ με βούληση συνεννόησης, αλλά και με αποφασιστικότητα που κανένας δεν μπορούσε να αμφισβητήσει.
Όμως στη γειτονική χώρα επικράτησαν αυταπάτες· επικράτησαν ψευδαισθήσεις· επικράτησε η λογική της αδιαλλαξίας. Ακόμη κι όταν εμφανίζονταν κάποιες δειλές ενδείξεις, κάποιες μεμονωμένες σκέψεις μετακίνησης από την αδιαλλαξία, έρχονταν νεότερες επίσημες δηλώσεις να τις υπονομεύσουν και, τελικά, να τις εξουδετερώσουν. Παραγνωρίστηκε από τους γείτονές μας η αρχή που υπαγορεύει σε όλους όσοι θέλουν να μετέχουν στο διεθνές γίγνεσθαι, τον απόλυτο σεβασμό στους διεθνείς κανόνες. Παραγνωρίστηκαν οι αρχές της καλής γειτονίας. Επικράτησαν εθνικιστικές και ανιστόρητες λογικές. Και αυτό ήταν και είναι λάθος των γειτόνων μας, που πρέπει να γίνει αντιληπτό. Αναμένουμε να επικρατήσουν αντιλήψεις που να οδηγούν τη FYROM σ’ ένα ευρωπαϊκό αύριο.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ.)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο διάστημα που πέρασε, επαναφέραμε το θέμα από τη διεθνή λήθη στο διεθνές προσκήνιο. Το κάναμε με καλό σχεδιασμό, με έγκαιρη προετοιμασία, με ολοκληρωμένη δράση. Οφείλω να διευκρινίσω ότι δεν πήγαμε στο Βουκουρέστι για να λύσουμε το πρόβλημα της ονομασίας του γειτονικού κράτους. Ο χρόνος -με αποκλειστική ευθύνη της FYROM- δεν επαρκούσε. Και βέβαια, δεν μπορούσε να είναι λύση μια κάποια δήλωση συμφωνίας, που θα γινόταν την τελευταία στιγμή. Προσχηματικές κινήσεις δεν γίνονταν και δεν γίνονται δεκτές. Ακόμη και ενδεχόμενη συμφωνία χωρίς επικύρωση από το Συμβούλιο Ασφαλείας, δεν θα αποτελούσε λύση. Το είπαμε ευθέως. Τονίσαμε εγκαίρως ότι τέτοιες απόπειρες θα ήταν μάταιες. Ήμασταν σαφείς· ήμασταν κατηγορηματικοί· ήμασταν ειλικρινείς.
Είναι γεγονός ότι, όσο πλησίαζε η ώρα για τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, αναπτύσσονταν προβληματισμοί αλλά και σενάρια αμφισβήτησης των θέσεων και των προθέσεών μας. Υποστηρίχθηκε ότι μπορεί να απομονωθούμε. Λέχθηκε ότι μπορεί να διστάσουμε. Ακούστηκε ότι μπορεί να παγιδευτούμε στη διατύπωση των Συμπερασμάτων της Συνόδου. Δεν έγινε τίποτε από όλα αυτά: δεν διστάσαμε, δεν απομονωθήκαμε, δεν παγιδευτήκαμε! Βρήκαμε πολλούς και καλούς συμπαραστάτες. Υπογραμμίζω τη συμπαράσταση μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών. Και αυτό, βέβαια, δεν έγινε τυχαία· έγινε γιατί αναπτύξαμε πειστικά επιχειρήματα· έγινε με σκληρή δουλειά· έγινε με συντονισμένη προσπάθεια, αθόρυβα αλλά και υπεύθυνα. Η Ελλάδα εργάστηκε με προνοητικότητα και μίλησε με καθαρότητα. Διαπραγματεύτηκε σκληρά και προχώρησε με αυτοπεποίθηση.
Δεν είχαμε, λοιπόν, παρά να επαναλάβουμε, με παρρησία και σοβαρότητα, τη θέση μας: Η γειτονική χώρα μπορεί να ανοίξει το δρόμο προς τους ευρωατλαντικούς θεσμούς μόνον εάν εγκαταλείψει την προσκόλλησή της στο αδιέξοδο παρελθόν.
Επαναλάβαμε απλά και υπεύθυνα ότι, σε αντίθετη περίπτωση, δεν θα μπορούσε να υπάρξει πρόσκληση για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ.
Δεν ήταν, βέβαια, σκοπός μας το βέτο. Δεν είναι η λύση στο πρόβλημα. Έγινε όμως -εξαιτίας της αρνητικής στάσης της FYROM- αναγκαίο μέσο· έγινε μοχλός για τη μετακίνηση από την αδιαλλαξία· έγινε χρέος μας. Και στο χρέος αυτό ανταποκριθήκαμε με πλήρη συναίσθηση ευθύνης.
Οφείλω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να επισημάνω ότι στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου λειτούργησε η αρχή της ισοτιμίας και αναδείχθηκε ο δημοκρατικός χαρακτήρας στη λήψη των αποφάσεων. Αποδείχθηκε ότι η συναίνεση ήταν, είναι και παραμένει ο θεμέλιος λίθος για τη λειτουργία της Συμμαχίας. Το αποτέλεσμα είναι σαφές, μιλάει από μόνο του. Το Ανακοινωθέν του Βουκουρεστίου αναγνωρίζει ότι η εκκρεμότητα στην ονομασία του γειτονικού κράτους συνιστά ουσιαστικό, σύγχρονο διεθνές ζήτημα, που επηρεάζει την περιφερειακή σταθερότητα και την επιδίωξη σχέσεων καλής γειτονίας. Κάνει σαφή αναφορά στη διαδικασία του ΟΗΕ και διατυπώνει πρόσκληση για σύντομη επανάληψη των συζητήσεων. Δίνει, έτσι, μια ισχυρή απάντηση στις ακραίες και αντιπαραγωγικές εκείνες φωνές που ήθελαν τα Σκόπια να αποχωρούν από τις συνομιλίες.
Το σημαντικότερο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι η απόφαση του ΝΑΤΟ υιοθετεί την ελληνική θέση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
Η θέση μας ότι «μη λύση σημαίνει μη πρόσκληση», στην ουσία, έγινε θέση της Συμμαχίας. Και αυτό είναι μια σημαντική εξέλιξη στο δεκαεφτάχρονο αδιέξοδο της εκκρεμότητας. Το κέρδος είναι ότι η ελληνική θέση έγινε συμμαχική· το κέρδος είναι ότι η άρση της εκκρεμότητας στην ονομασία του γειτονικού κράτους αποτελεί πολιτικό όρο για την ένταξή του στο ΝΑΤΟ· το κέρδος είναι η επιβεβαίωση και η ανάδειξη της αξιοπιστίας της εξωτερικής πολιτικής μας, είναι η αξιοπιστία της χώρας μας, σε τελική ανάλυση. Αυτό που είπαμε, το κάναμε!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για μια ακόμη φορά θέλω να απευθυνθώ προς τους γείτονές μας. Δεν θέλαμε και δεν θέλουμε να βρεθούν αποκλεισμένοι ούτε από το ΝΑΤΟ ούτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ήταν και δεν είναι αυτός ο στόχος μας. Αντιθέτως μάλιστα! Θέλουμε την ένταξή τους στους ευρωατλαντικούς θεσμούς. Θέλουμε να έχουμε σχέσεις φιλίας και συνεργασίας. Θέλουμε τη χώρα τους άρρηκτα ενταγμένη σε μια περιοχή δημοκρατίας, ειρήνης και σταθερότητας, σε μια περιοχή ανάπτυξης και προόδου για όλους τους λαούς της, σε μια περιοχή που αφήνει το παρελθόν για να συναντήσει το μέλλον, απαλλαγμένη από εθνικιστικές εξάρσεις, φανατισμούς και αντιπαλότητες.
Πολλές φορές έως τώρα, κάλεσα την πολιτική ηγεσία των Σκοπίων να ανταποκριθεί στα βήματα που έκανε η Ελλάδα, για να βρούμε κοινά αποδεκτή λύση. Απευθύνθηκα, κατ’ επανάληψη, στους γείτονές μας με καθαρότητα θέσεων και ειλικρίνεια προθέσεων. Ξέρουν πολύ καλά ότι υποστηρίζουμε έμπρακτα την πολιτική σταθερότητα, την οικονομική ανάπτυξη, την προκοπή της χώρας τους. Είναι ανάγκη να πιστέψουν, όπως πιστεύουμε κι εμείς, στις δυνατότητες των δύο λαών να αναπτύξουν πλήρως τις σχέσεις τους, σ’ ένα ευρωπαϊκό αύριο καλής γειτονίας. Χρειάζεται, λοιπόν, να βρούμε αμοιβαία αποδεκτή λύση. Και αυτό χρειάζεται να γίνει το ταχύτερο δυνατό.
Από την πρώτη στιγμή, απηύθυνα, από το Βουκουρέστι, ανοιχτή, δημόσια πρόσκληση στην πολιτική ηγεσία των Σκοπίων να συνεχίσουμε τη συζήτηση στο πλαίσιο του ΟΗΕ - το επανέλαβε πολλές φορές η Υπουργός Εξωτερικών, το επαναλαμβάνω και σήμερα, από το βήμα της Βουλής. Επιδιώκουμε λύση που συνυπολογίζει τις ευαισθησίες όλων και διασφαλίζει σχέσεις καλής γειτονίας. Είμαστε γείτονες και θα ζήσουμε στην ίδια περιοχή. Είμαστε γείτονες και θα ζήσουμε ο ένας δίπλα στον άλλον. Θέλουμε λοιπόν λύση ρεαλιστική, πρακτική, εφαρμόσιμη, προς όφελος της περιφερειακής σταθερότητας, προς όφελος των διμερών σχέσεων, προς όφελος και των δύο λαών.
Οι γείτονές μας έχουν την ευκαιρία να ανοίξουν διάπλατα το δρόμο της χώρας τους προς τους ευρωατλαντικούς θεσμούς. Έχουν την ευκαιρία να αξιολογήσουν τα πραγματικά δεδομένα, να διαμορφώσουν θέσεις εποικοδομητικές, να εγκαταλείψουν το παρελθόν, για να κερδίσουν το μέλλον.
Η ευκαιρία είναι στα χέρια τους, και την ευκαιρία αυτή ας μην την αφήσουν να πάει χαμένη. Αυτό είναι το μήνυμά μας στο λαό της γειτονικής χώρας. Και το μήνυμα αυτό -μήνυμα φιλίας και συνεργασίας- είναι καθαρό, σταθερό, ειλικρινές. Θέλουμε σχέσεις φιλίας και συνεργασίας. Δεν παίζουμε, όμως, με τη σταθερότητα στην περιοχή μας· δεν παίζουμε με την ασφάλεια της γειτονιάς μας· δεν παίζουμε με τα εθνικά ζητήματα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι οι Έλληνες αντιλαμβάνονται σήμερα ότι για το αποτέλεσμα του Βουκουρεστίου εργάστηκαν, συντονισμένα και αποτελεσματικά, πολλοί άνθρωποι από διαφορετικές θέσεις. Έγινε υπεύθυνη, σοβαρή και συστηματική δουλειά από το Υπουργείο Εξωτερικών, με επικεφαλής την Υπουργό κ. Ντόρα Μπακογιάννη.
Αντιμετωπίσαμε κάθε πτυχή της υπόθεσης με υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα, για την οποία κανένας δεν μπορεί να αμφιβάλλει. Προετοιμαστήκαμε για κάθε σοβαρό ή και ασήμαντο ενδεχόμενο. Διασφαλίσαμε αποτελεσματική στήριξη των θέσεών μας.
Προσέφεραν με τη γνώση και την εμπειρία τους ικανά στελέχη του Διπλωματικού Σώματος και, γενικότερα, του Υπουργείου Εξωτερικών. Συνέβαλαν όλες οι πολιτικές δυνάμεις, στέλνοντας παντού μήνυμα ενότητας και ομοψυχίας των Ελλήνων. Νιώσαμε -όπως πάντα- τη στήριξη του απανταχού ελληνισμού.
Όλα αυτά είναι θετικά, είναι αισιόδοξα στοιχεία. Το αποτέλεσμα της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ μπορεί να συμβάλει αποτελεσματικά στην επίτευξη αμοιβαία αποδεκτής λύσης. Ξέρουμε, ωστόσο, ότι υπάρχει ακόμη δύσκολος δρόμος μπροστά μας.
Απόφασή μας είναι να συνεχίσουμε με καλή πίστη, αλλά και αποφασιστικότητα. Απόφασή μας είναι να επενδύσουμε στη σύμπλευση των πολιτικών δυνάμεων και την ομοθυμία των Ελλήνων. Απόφασή μας είναι να συνεχίσουμε με σταθερότητα την πολιτική των ανοιχτών οριζόντων, την πολιτική των καθαρών θέσεων, την πολιτική της ειλικρίνειας και της αμοιβαιότητας.
Αποδείξαμε ότι ασκούμε πολιτική αυτοπεποίθησης και αποτελέσματος. Αποδείξαμε ότι ασκούμε πολιτική προσανατολισμένη στο αύριο, και όχι αιχμάλωτη στο χθες. Συνεχίζουμε με πίστη στα δίκαια και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, με γνώμονα την ανάπτυξη και την πρόοδο.
Η σύγχρονη Ελλάδα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακολουθεί πορεία που βασίζεται σε ισχυρές και κρυστάλλινες θέσεις για όλα τα θέματα που αφορούν τη διεθνή κοινότητα, την ευρύτερη γειτονιά μας και, πάνω απ’ όλα, τα εθνικά μας συμφέροντα. Η σύγχρονη Ελλάδα είναι παράγοντας ειρήνης, σταθερότητας και ανάπτυξης. Οι Έλληνες, ενωμένοι και αποφασιστικοί, με συστηματική δουλειά, με σχέδιο, με επιμονή, μπορούμε να δίνουμε λύσεις στα μικρά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος μας.
Η εμπειρία του παρελθόντος, αλλά και οι προκλήσεις του μέλλοντος, υποδεικνύουν σε όλους μας να ενώνουμε τις δυνάμεις μας σε κοινούς στόχους· υπαγορεύουν συνεννόηση, υπαγορεύουν συνέργεια, υπαγορεύουν πολιτική ευθύνη· δείχνουν το δρόμο όπου συμβαδίζουν η γενναιότητα και η σωφροσύνη· απαιτούν να αποδεικνύουμε έμπρακτα ότι, πάνω απ’ όλα, υπηρετούμε το συλλογικό, το κοινωνικό, το εθνικό συμφέρον.
Δεν πρέπει, λοιπόν, η ομοψυχία της προηγούμενης ημέρας να μεταλλαχθεί σε μικροψυχία της επόμενης. Ο κομματικός ανταγωνισμός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ας γίνει επιτέλους –και ας γίνει από όλους μας- ανταγωνισμός προσφοράς στην πατρίδα μας.
Η στείρα αντιπαλότητα δεν έχει θέση στη σύγχρονη Ελλάδα. Η στείρα αντιπαράθεση ας μείνει μακριά –τουλάχιστον- από τα εθνικά μας θέματα. Αυτό είναι το συμφέρον της Ελλάδας. Αυτό είναι το συμφέρον της κοινωνίας μας.
Το συμπέρασμα δεν είναι καινούργιο. Με όραμα και σχέδιο, με συνεννόηση και σύνθεση απόψεων, με σκληρή και υπεύθυνη δουλειά, οι Έλληνες κερδίζουμε σημαντικές μάχες, πετυχαίνουμε μεγάλους στόχους και διασφαλίζουμε ένα καλύτερο αύριο, σ’ όλους τους τομείς, για όλα όσα απασχολούν και προβληματίζουν τους πολίτες, για όλα όσα αφορούν την πατρίδα μας.
Αυτή είναι η μόνιμη επιδίωξή μας. Αυτή είναι η στρατηγική μας επιλογή. Αυτός είναι ο σίγουρος και ασφαλής δρόμος για την Ελλάδα που θέλουμε· μια Ελλάδα που μπορεί να διεκδικεί και να κερδίζει για όλους τους πολίτες της.
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν παρατεταμένα.)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Πρωθυπουργέ, όσο ήσασταν στο Βουκουρέστι μου θυμίσατε τη διαφήμιση του Johnnie Walker, τον Μπάτζιο, τον επιθετικό της Ιταλίας που το 1994 στο Μουντιάλ στο πέναλτι που καθόριζε αν θα πάρει η Βραζιλία ή η Ιταλία το κύπελλο έστειλε τη μπάλα στην εξέδρα. Μετά ο Μπάτζιο δεν πλησίαζε το σημείο του πέναλτι. Είχε πάθει μια φοβία. Υπήρξαν κάποιοι φίλοι του όμως που σ’ αυτό που έλεγε «δεν γίνεται», «δεν γίνεται», «δεν γίνεται» του έλεγαν «γίνεται», «γίνεται», «γίνεται» και τον πείσανε και κτύπησε το επόμενο πέναλτι που έγινε η διαφήμιση του Johnnie Walker.
Το δικό σας «πέναλτι», που στείλατε στην εξέδρα, ήταν στη Λουκέρνη τότε με το Σχέδιο Ανάν. Κι από τότε δεν καθόσαστε στη γραμμή του πέναλτι. Σας έπεισα να καθίσετε και να βάλετε γκολ. Το γκολ το βάλατε. Τη νίκη δεν τη φέρατε, κύριε Πρωθυπουργέ!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Θα επιμένω όμως να σας βάζω στη γραμμή του πέναλτι να σουτάρετε.
Βέτο ακούστηκε…
(Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Αυτή είναι η διαφορά μας, ότι εσείς, η Κοινοβουλευτική του Ομάδα, δεν μπορέσατε να τον πείσετε. Εγώ μόνος μου τον έπεισα, με τη δική μου Κοινοβουλευτική Ομάδα. Κι αυτή είναι η διαφορά! Η διαφορά είναι ότι άλλαξαν τα πράγματα μετά την 16η Σεπτεμβρίου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Κατ’ αρχάς αυτό που μπήκε πάνω είναι κάτι σαν βέτο. Δεν ξέρω αν είναι βέτο ή είναι «υπό-βετο», αλλά εν πάση περιπτώσει καλοδεχούμενο είναι. Εγώ είπα ότι μου θύμισε και με ευχαρίστησε όσο η 16η Σεπτεμβρίου που έβαλε το κόμμα μου στη Βουλή. Δεν χωράει καμμία αμφιβολία.
Αυτό όμως που με ενόχλησε, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι γιατί σύνθετη ονομασία. Μιλήσατε για διορατικότητα. Πολύ φοβούμαι ότι ή δεν ξέρετε ακριβώς την έννοια της λέξεως ή την χρησιμοποιείτε αδίκως. Την κακομεταχειριζόσαστε. Διορατικότητα έπρεπε να έχετε ως προς το ότι η αυθάδεια του Μπους, η αλαζονεία του Μπους είχε κουράσει την Ευρώπη. Έπρεπε να δείτε ότι έχει αρχίσει μια αντιεπιρροή του αμερικανικού παράγοντα σ’ όλο τον κόσμο. Στην Ασία, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική, σ’ όλη την Νότιο Αμερική κι ότι αυτό το κλίμα το ψυχροπολεμικό, το οποίο ήθελε να ξαναβάλει στη ζωή μας, δεν ήταν καθόλου αρεστό εις τις κυβερνήσεις της Ευρώπης. Υπήρχε, λοιπόν, ένα κλίμα, ένα όχημα που οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην υπεράσπιση των θέσεων που εσείς βάλατε. Με άλλα λόγια, ο κ. Μπους είχε κουράσει την Ευρώπη, είχε κουράσει τον κόσμο με όλες αυτές τις μεθοδεύσεις, είτε λέγεται Αφγανιστάν είτε λέγεται Ιράκ είτε αυτός ο αηδιαστικός πόλεμος εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας ακόμα. Και βλέπετε τι γίνεται με τη Φλόγα. Είχε κουράσει. Φέρνει, λοιπόν, σ’ ένα βαρύ, πολύ «βαρύ ντοσιέ» Ουκρανία, Γεωργία και Σκόπια. Δεν ήταν δυνατόν να σηκώσει η Ευρώπη το ντοσιέ. Αυτά έπρεπε να τα έχετε δει. Έπρεπε να έχετε δει εδώ και πάρα πολλούς μήνες ότι δεν περνάει η πολιτική Μπους και να μην κάνετε τις υποχωρήσεις. Εσείς κάνατε υποχωρήσεις, για να γίνει πιο εύκολη η τελική πράξη. Αλλά είσαστε όμηρος αυτών των υποχωρήσεων!
Βάλατε βέτο. Πού; Σε τι βάλατε βέτο; Στο όνομα «Μακεδονία»; Το όνομα «Μακεδονία» το έχετε χαρίσει: «Είναι δικό τους με την πολιτική σας». Η κουβέντα γίνεται για το πρόθεμα. Για το πρόθεμα γίνεται η κουβέντα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Και δεν το λέω εγώ. Το λέει αυτός ο τύπος ο οποίος εκινείτο κάποτε πολιτικά πιο αριστερά από το Συνασπισμό, αλλά η «μαύρη τρύπα» της Νέας Τάξης Πραγμάτων τον ρούφηξε -κι αυτό είναι ένα μήνυμα προς όλους, να προσέχουν τη «μαύρη τρύπα» του αμερικανισμού- ο κ. Χαβιέ Σολάνα, ο οποίος είναι ό,τι θέλει ο Αμερικανός. Πότε τον κάνει γραμματέα του ΝΑΤΟ, πότε τον κάνει ύπατο αρμοστή εδώ στην Ευρώπη, πότε τον έχει και καθαρίζει, κ.λπ.. Εν πάση περιπτώσει, αυτός ο τύπος είπε δημόσια ότι μια λέξη μας χωρίζει. Μία λέξη μας χωρίζει! Περί αυτού πρόκειται.
Άρα, λοιπόν, η οποιαδήποτε διαφορά είναι μία λέξη και την ψάχνετε τη λέξη. Είπατε πριν μερικές μέρες –σήμερα δεν σας άκουσα- για γεωγραφικό προσδιορισμό. Εσείς το αποφεύγετε, αλλά το πολυλέει η κυρία Υπουργός Εξωτερικών. Άρα, πρόκειται διαφορετικής προσέγγισης.
Δηλαδή, αν αύριο τα Σκόπια πουν «Άνω Μακεδονία», είμαστε καλά. Αν πουν «Βόρεια Μακεδονία», είμαστε καλά! Αν και βεβαίως αυτό το οποίο τώρα προτάσσεται –και το ξέρετε ότι προτάσσεται από πάρα πολλές πλευρές- είναι το πολυφορεμένο εις το παρελθόν από Πινέιρο, από Βανς «Νέα Μακεδονία». Μιλάμε για τρία γράμματα. Η όλη υπόθεση είναι τρία γράμματα: «Νέα» Μακεδονία. Ναι, Μακεδονία, αλλά και τρία γράμματα έχει, κύριε Πρωθυπουργέ, η λέξη «ΟΧΙ» σ’ αυτό που θέλουν να κάνουν στη Μακεδονία! Επιτέλους, ΟΧΙ!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Μου κάνει εντύπωση ότι εδώ μέσα στην Αίθουσα τόσο εσείς όσο και η κυρία Μπακογιάννη, αλλά και ο αξιότιμος κ. Παπανδρέου, δεν μπορέσατε να αντέξετε τις παρακαταθήκες των γονιών σας, του θείου σας, εκείνων, δηλαδή, που σας ανέστησαν όχι μόνο φυσικά, αλλά και πολιτικά!
Το 1992 είχαμε μία συγκεκριμένη απόφαση. Τι έγινε από τότε μέχρι τώρα; Βρέθηκε η Ελλάδα σε δυσμενέστερη θέση; Αν βρέθηκε σε δυσμενέστερη θέση, τη φέρατε εσείς, δεν την έφερα εγώ! Δεν κυβερνούσα εγώ αυτά τα δεκαπέντε χρόνια. Εσείς κυβερνούσατε κι εσείς κυβερνάτε!
Άρα, λοιπόν, ομολογείτε, με την αδυναμία σας να μπορέσετε να παρακολουθήσετε τις παρακαταθήκες του Καραμανλή του μεγάλου και του Ανδρέα του μεγάλου, γιατί δεν μπορέσατε να κρατήσετε σε εκείνο το επίπεδο τα πράγματα. Περί αυτού πρόκειται!
Και θα θυμίσω, για να υπάρχουν και στα Πρακτικά για τους νεώτερους, αλλά και για κάποιους ίσως Βουλευτές που δεν θυμούνται, μερικά πράγματα.
Πρώτον, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απευθυνόμενος προς τους ηγέτες της τότε ΕΟΚ –στις 3.1.1992- είπε τα εξής: «Η Δημοκρατία αυτή δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα είτε ιστορικό είτε εθνολογικό να χρησιμοποιεί το όνομα «Μακεδονία», ιστορικό μεν γιατί οι Σλάβοι που αποτελούν την πλειοψηφία του σημερινού πληθυσμού της Δημοκρατίας αυτής εμφανίστηκαν στην ιστορία της περιοχής μόλις τον 6ο αιώνα μ.Χ., δηλαδή χίλια χρόνια περίπου μετά την εποχή που ο Αλέξανδρος κατέστησε τη Μακεδονία σημαντικό τμήμα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και εθνολογικό γιατί ο πληθυσμός της Δημοκρατίας αυτής αποτελείται από Σλάβους, Αλβανούς, Αθίγγανους και άλλες εθνότητες, όλες βεβαίως σεβαστές, αλλά χωρίς καμία σχέση με τους Μακεδόνες».
Κύριε Πρωθυπουργέ –μονολεκτικά- πιστεύετε σ’ αυτά που έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ή όχι; Εγώ τα πιστεύω απολύτως! Αυτή είναι η δική μας διαφορά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Έρχομαι στην άλλη πλευρά. Ο μεγάλος Ανδρέας Παπανδρέου απευθυνόμενος προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο –τρεις μήνες μετά την προαναφερθείσα ημερομηνία, στις 23.4.1992- είπε τα εξής: «Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι είμαι ανυποχώρητος σε ό,τι αφορά τις προκλήσεις των Σκοπίων. Δεν πρόκειται να συναινέσω σε αναγνώριση, εφόσον το όνομα de jure και de facto, εφόσον το όνομα Μακεδονία χρησιμοποιηθεί με επιθετικό ή όχι προσδιορισμό στην ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων.»
Κύριε Παπανδρέου, αυτά έλεγε ο πατέρας σας, ο ιδρυτής του κόμματός σας. Γιατί φεύγετε από αυτά; Τι σας αναγκάζει να φύγετε απ’ αυτά που έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου; Είναι δυνατόν σήμερα εμείς, οι οποίοι πολεμήσαμε κομματικά τον Ανδρέα Παπανδρέου, να πιστεύουμε πολιτικά αυτά, τα οποία έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου και να μην τα πιστεύει το σημερινό ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Τι έλεγε; Έλεγε ότι δεν πρόκειται να αναγνωρίσει de facto και de jure με όνομα «Μακεδονία»! Και σήμερα εύκολα έχετε προστρέξει όλοι στη σύνθετη ονομασία με το όνομα «Μακεδονία» μέσα; Αυτή είναι η όλη μας διαφορά;
Βεβαίως, κύριε Πρωθυπουργέ, πριν από λίγο σας άκουσα να δίνετε συγχαρητήρια εις την κ. Μπακογιάννη. Δικαίωμά σας είναι, Υπουργός σας είναι και βεβαίως πρέπει να πείτε τα καλά λόγια.
Όμως, στη συνέντευξη στον κ. Χατζηνικολάου πριν από λίγες μέρες ελέχθησαν τα εξής, όταν ο κ. Χατζηνικολάου της ζήτησε να σχολιάσει τη δήλωση του Αμερικανού βοηθού Υπουργού Εξωτερικών κ. Ντανιέλ Φριντ για την ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας, μακεδονικού λαού και μακεδονικού έθνους.
Η απάντηση: «Μα, δεν διαπραγματευόμαστε γι’ αυτά, η εντολή του Ο.Η.Ε. είναι να συμφωνήσουμε στο όνομα.» Δηλαδή, κύριοι Βουλευτές, δεν μας απασχολεί αν θα λέγονται Μακεδόνες, αν θα υπάρχει μακεδονικό έθνος, μακεδονική γλώσσα.
Μα, όλα αυτά είναι τα συστατικά στοιχεία εκείνα του αλυτρωτισμού, τον οποίο θέλουν να περάσουν οι άλλοι. Δηλαδή, όλη μας η διαφορά είναι το αν θα είναι «Μακεδονία» ή «Νέα Μακεδονία» ή «Άνω Μακεδονία»; Δεν μας ενδιαφέρουν αυτά τα οποία γράφουν τα άρθρα του Συντάγματός τους; Και προσέξτε, κύριε Πρωθυπουργέ, τα άρθρα του Συντάγματός τους που εμείς ισχυριζόμαστε ότι μιλάνε για επεκτατισμό και όχι για αλυτρωτισμό. Μην μπούμε στην κουβέντα του αλυτρωτισμού, γιατί είναι σαν να δεχόμαστε ότι υφίσταται.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Γιατί αν εγώ ξαφνικά αρχίσω και λέω ότι δεν έχω κανένα φυλακισμένο και σεις μου λέτε: «πρέπει να βγάλεις το φυλακισμένο έξω» και εγώ λέω «μα, δεν υπάρχει φυλακισμένος» και εσείς λέτε «να βγει ο φυλακισμένος», έχω μπει στην κουβέντα του αλυτρωτισμού. Δεν είναι, λοιπόν, αλυτρωτισμός και μην «τσιμπάτε». Είναι ο επεκτατισμός των Σκοπίων. Γι’ αυτό, λοιπόν, θα υπάρξει κάποια πρόνοια ή θα περιοριστούμε μόνον στην μία λέξη που λέει ο κ. Σολάνα.
Πρέπει, λοιπόν, να ομολογήσετε ότι χάσατε μια χρυσή ευκαιρία πάνω στο Βουκουρέστι. Χάσατε αυτή τη χρυσή ευκαιρία να εκμεταλλευτείτε αυτήν τη συγκυρία των πραγμάτων, αυτό το «όχι» που ήθελε να πει η κουρασμένη Ευρώπη στο Μπους. Αυτό το «όχι» έπρεπε να δείτε ότι έρχεται και να παίξετε εκεί. Γιατί υποχωρήσατε στη σύνθετη ονομασία;
Θα μου πείτε αυτό που μου λένε και οι Βουλευτές σας: «Και τι να κάναμε;». Πάρα πολύ απλά, κύριε Πρωθυπουργέ να πείτε, «κοιτάξτε τη συνταγματική σας ονομασία, τη δεχόμαστε. Προτείνετε κάτι άλλο. Εμείς δεν σας λέμε τίποτα. Προτείνετε δύο περιπτώσεις για να δούμε, ποια θα δεχθούμε». Να τους αναγκάσετε να κάνουν το μισό βήμα που λέτε και ομολογείτε καθαρά και κλαψουρίζετε ότι δεν έκαναν. Γιατί να κάνουμε εμείς αυτά τα βήματα;
Ο δικός σας Πρεσβευτής, ο κ. Ματιάς, αν δεν κάνω λάθος, είπε ότι η Ελλάδα διήνυσε τα δύο τρίτα της αποστάσεως. Γιατί να κάνουμε εμείς τα δύο τρίτα της αποστάσεως; Εμείς, έπρεπε να εμμείνουμε σ’ αυτό που λέγαμε και να πούμε στα Σκόπια: «Κοιτάξτε, αυτό που θέλετε δεν περνάει, συνταγματική ονομασία και τρίχες. Πείτε μας δύο-τρεις προτάσεις να δούμε τι μπορούμε ν’ αποδεχτούμε. Εκείνοι πρέπει να κάνουν βήματα. Πρέπει να τους οδηγήσετε να κάνουν αυτό το βήμα. Και αυτό να πείτε και στην Ευρώπη, αυτό να πείτε και στην Αμερική. Να πείτε: «Εμείς, βρε παιδιά, είμαστε έτοιμοι, να κάνουν ένα βήμα να μας πουν κάτι. Δεχόμαστε προτάσεις». Να μας πουν, λοιπόν, αυτοί και όχι να πούμε εμείς, να εκχωρήσουμε εμείς το όνομα «Μακεδονία». Γιατί το έχετε εκχωρήσει το όνομα «Μακεδονία».
Και αν, λοιπόν, νομίζετε ότι όλα αυτά τα λέει ο Καρατζαφέρης με τις θέσεις που αναπτύσσει -γιατί έχω ακούσει πολλά και διάφορα- ακούστε τον κ. Λυγερό, δημοσιογράφο ο οποίος δεν ανήκει βεβαίως στο χώρο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Σας τα γράφει σήμερα όλα αυτά περί «Νέας Μακεδονίας» και τι σημαίνουν.
Μην ακούσετε τον κ. Λυγερό, ακούστε τον κ. Γιανναρά, τον καθηγητή που χαίρει εκτιμήσεως σ’ όλον τον κόσμο. Μην ακούσετε τον κ. Γιανναρά, ακούστε τον Γιώργο τον Καραμπελιά, αν θέλετε, που κινείται στο άλλο άκρο του πολιτικού φάσματος. Δεν μπορεί όλοι αυτοί ξαφνικά να έχουν κρίση εθνικισμού. ‘Εχουν σαφέστατα ένα σεβασμό προς την ιστορία.
Αλλά όλοι αυτοί έχουν ένα πλεονέκτημα. Δεν ανήκουν σ’ αυτό το οποίο είπατε εσείς ΝΑΤΟ. Γιατί όταν μιλάμε για ΝΑΤΟ, μιλάμε για παρωπίδες. Να πούμε αλήθειες στον ελληνικό λαό. Δεν μπορούμε να βγούμε έξω από εκεί που μας επιτρέπει το ΝΑΤΟ. Μπορούμε αύριο το πρωί να πάρουμε Μινγκ-33; Πείτε μου μπορείτε; Πετάνε εξίσου καλά με τα F-16, ίσως και πιο αποτελεσματικά. Μπορείτε; Δεν μπορείτε. Άρα, λοιπόν, δεν είσαστε κυρίαρχο κράτος για να αποφασίζετε. Ωραία, πήραμε αυτό το βέτο, που μέσα στη διακήρυξη δεν υπάρχει καν η λέξη «βέτο». Δεν υπάρχει μέσα στη διακήρυξη που έχω εδώ και για την οποία θα σας πω και κάτι που με ενόχλησε ιδιαίτερα πολύ. Κλειδώσατε.
Μήπως υποχωρήσαμε στο Αφγανιστάν, καλά για πολιτικό προσωπικό ενίσχυσης της ανοικοδόμησης; Είμαστε μέσα. ‘Όταν σας ρώτησαν, όμως, οι δημοσιογράφοι για στρατιώτες, είπατε «δεν είναι του παρόντος». Ξεκάθαρα, πείτε μας, θα πάει έστω και ένας στρατιώτης στο Αφγανιστάν, κύριε Πρωθυπουργέ; Δεσμευτείτε σήμερα ότι η Ελλάδα δεν θα εμπλακεί περισσότερο στο Αφγανιστάν και ότι θα απεμπλακεί επιτέλους απ’ αυτήν την περιπέτεια που δεν της ανήκει.
Δεύτερον. Κόσοβο. Το Κόσοβο, έστω και μονομερώς, ανεξαρτητοποιήθηκε. Ο Στρατός μας τι δουλειά έχει εκεί πάνω; Τι κάνουμε εμείς τώρα στο Κόσοβο; Γιατί είμαστε εκεί πέρα; Γιατί πρέπει να υπηρετήσουμε τα σχέδια των Αμερικανών; Τι είναι το Κόσοβο; Υπάρχει κανείς από εμάς που δεν ξέρει τι είναι το Κόσοβο; Είναι ένα κράτος της μαφίας. Περί αυτού πρόκειται.
Και αυτά δεν είναι δικά μου. Χρησιμοποιώ τη φράση ενός παλαίμαχου Γερμανού μαρξιστή δημοσιογράφου, του Γιούργκεν Ελσέζερ. Εσείς, κύριοι συνάδελφοι του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, πρέπει να τον ξέρετε καλύτερα. Σ’ ένα περιοδικό που επιμένει να χρησιμοποιεί την κομμουνιστική ορολογία λέει ξεκάθαρα ότι αυτό το κράτος είναι ένα κράτος της μαφίας, το οποίο ιδρύθηκε για συγκεκριμένους λόγους ξεπλύματος χρήματος. Οι σκανδιναβικές αρχές, οι φίλες σκανδιναβικές χώρες, με επίσημες εκθέσεις των μυστικών υπηρεσιών λένε ότι το 80% της ηρωίνης που διακινείται στις χώρες αυτές διακινείται από Αλβανούς του Κοσόβου. Εδώ έχω όλο το άρθρο.
Ομολογείται πλέον ότι και στην Ελβετία συμβαίνει, ακριβώς, το ίδιο πράγμα. Το ίδιο ποσοστό της διακίνησης ναρκωτικών γίνεται από το Κόσοβο, από Αλβανούς του Κοσόβου.
Εμείς, λοιπόν, τι δουλειά έχουμε σε αυτό το κατασκεύασμα των Αμερικανών; Τι δουλειά έχουμε και συμμετέχουμε σε αυτά τα προγράμματα και δεν την «κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια», κύριε Πρωθυπουργέ; Μήπως και αυτή είναι μια δέσμευση;
Τρίτον. Η αντιπυραυλική ζώνη. Έχουμε δεσμευθεί ότι θα στηρίξουμε την αντιπυραυλική ζώνη του ανεκδιήγητου αυτού τύπου του Αμερικανού Προέδρου; Πείτε μου ποια είναι η θέση σας για την αντιπυραυλική ζώνη. Και σας ερωτώ. Υπάρχουν σήμερα στα συρτάρια σας εισηγήσεις στρατηγών οι οποίοι λένε: «να αφήσουμε πίσω τις εθνικές στρατηγικές για τους εξοπλισμούς και να δώσουμε μια προτεραιότητα εις τις νατοϊκές»; Υπάρχουν ή όχι προτάσεις για αναβάθμιση των Patriot, κύριε Πρωθυπουργέ; Ρωτήστε τον Υπουργό σας.
Υπάρχει ή όχι πρόταση για αναβάθμιση των Patriot, δηλαδή να ξεκινήσει από εδώ η αντιπυραυλική ομπρέλα που να στοχεύει τη Ρωσία; Και αν αυτό βγει αύριο το πρωί, αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία της μεθαυριανής επισκέψεώς σας στον κ. Πούτιν. Είναι ψέματα ότι προτάσσουν τώρα τα αεροπλάνα ναυτικής συνεργασίας που θέλει το ΝΑΤΟ; Θα δούμε την παραγγελία -γιατί θα πάρουν μαχητικά- προς τα πού θα κλίνει. Ερωτώ, λοιπόν, τι αντιπαροχές δόθηκαν. Γιατί δεν βλέπω να συνοδεύεται όλη αυτή η ιστορία με μια πολιτική που να μας απαγκιστρώνει.
Γίνεται πολλή κουβέντα για το ΝΑΤΟ. Ακούω κάποιους της Αριστεράς που λένε «να φύγουμε από το ΝΑΤΟ». Είναι μια άποψη. Προηγουμένως, όμως, εγώ θέλω να ερωτήσω τι χρειάζεται το ΝΑΤΟ.
Το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου, για να αντιμετωπίσει τη Σοβιετική Ένωση και το Σύμφωνο Βαρσοβίας. Μα, το μισό Σύμφωνο Βαρσοβίας έχει απορροφηθεί στο ΝΑΤΟ. Τι χρειάζεται το ΝΑΤΟ; Ποιος είναι ο εχθρός του ΝΑΤΟ; Είναι ο Μπιν Λάντεν; Εν πάση περιπτώσει, ο Μπιν Λάντεν δεν θα είναι αιώνιος. Τι ήρθε να πολεμήσει; Γιατί υπάρχει το ΝΑΤΟ;
Και, βεβαίως, ερωτώ αν υπάρχει κράτος. Γιατί με αυτό που μας φέρνετε να ψηφίσουμε πάλι εδώ μέσα από τη Βουλή -έχετε αυτήν την «αγοραφοβία», να πάει στο λαό- τη Νέα Συνθήκη, το υποκατάστατο του Συντάγματος, πάλι γίνεται κράτος. Αποκτά δομή κράτους.
Και αυτό, λοιπόν, το κράτος που δημιουργείτε -η Ευρώπη- επέτρεψε η Αμερική να έχει κεντρική τράπεζα και δικό του νόμισμα. Έτσι έχουμε το ευρώ, με τα διάφορα παιχνίδια που γίνονται και που δυσκολεύουν τη ζωή κάποιων σε αυτήν τη χώρα, ιδιαίτερα των μη προνομιούχων.
Στρατός της Ευρώπης η Αμερική απαγόρευσε να υπάρχει. Αυτό το έχετε συνειδητοποιήσει; Γιατί δεν έχει στρατό η Ευρώπη; Να αποφασίσουμε να κάνουμε ευρωστρατό. Έχουμε δηλαδή ένα στρατό ευρωπαϊκό με αρχιστράτηγο Αμερικάνο! Αυτή είναι όλη η ιστορία! Αμερικάνο αρχιστράτηγο, επιτελάρχη Τούρκο! Για ποιο λόγο; Για ποιο λόγο, λοιπόν, να υπάρχει το ΝΑΤΟ;
Η δική μας πρόταση είναι, εάν και εφόσον χρειάζεται στρατός στη δόμηση αυτού του κράτους, το οποίο εμείς δεν θέλουμε να γίνει -το προτιμούμε όπως είναι σήμερα- να υπάρχει ο δικός μας στρατός, ο ευρωπαϊκός στρατός. Όχι ο στρατός στον οποίο κάνει κουμάντο ο Αμερικάνος! Όχι ο στρατός που πηγαίνει όπου θέλει ο Αμερικάνος! Ζήσαμε διάφορες περιπέτειες και εδώ στη γειτονιά μας, στη Γιουγκοσλαβία. Έκανε ολόκληρο πόλεμο. Διέλυσε ένα κράτος, επειδή ήθελε να «βουτήξει» το Κόσοβο!
Ή ξεφεύγει της προσοχής κανενός ότι ο UCK ήταν δημιούργημα των Αμερικάνων; Ο UCK ήταν ό,τι ήταν ο Σαντάμ Χουσεΐν. Τον έφτιαξαν οι Αμερικάνοι, αλλά την εξέλιξη μετά την ξέρουμε.
Δεν ξέρω πότε θα αποφασίσει αύριο το πρωί ο Αμερικάνος να γυρίσει την πλάτη και να του πουν «αυτό θέλουν οι Αλβανοί». Το έχουμε ζήσει αυτό πάρα πολλές φορές και όποιος ξέρει τη σύγχρονη πολιτική ιστορία, το αντιλαμβάνεται. Και θα έρθει εκείνη η ημέρα και θα δείτε ότι θα βρει τον εκεί Ιωαννίδη και θα του πει «να ενώσεις την Κύπρο με την Ελλάδα» και θα μπούμε σε περιπέτειες. Θυμάστε πώς την πατήσαμε τότε. Οι Αμερικανοί ήταν πίσω και την κάνανε. Θα πει «να ενωθεί το Κόσοβο με την Αλβανία». Θα έρθει εκείνη η ημέρα.
Και σ’ όλα αυτά εμείς είμαστε αδιάφοροι στο τι γίνεται ή μάλλον συμμετέχουμε παθητικά σ’ όλη αυτή την ιστορία, σ’ αυτό το παιχνίδι των Αμερικανών στην εξέλιξη των πραγμάτων.
Κύριε Πρωθυπουργέ, υπάρχει ένας χρυσός κανόνας. Είστε σχετικά νιόπαντρος και ίσως δεν τον έχετε αντιμετωπίσει ακόμα, αλλά εμείς οι παλαιότεροι τον ξέρουμε καλά. Όταν έχεις διαφορές με τη γυναίκα σου, λύσε τις μόνος σου. Αν είναι η πεθερά μέσα στο δωμάτιο, συζήτηση δεν γίνεται! Λύση δεν υπάρχει! Βγάλτε την πεθερά από το δωμάτιο και συζητήστε μόνο με τη νύφη!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Συζητήστε μόνο με τη νύφη! Όσο είναι η πεθερά στο δωμάτιο, λύση δεν υπάρχει!
Τα ίδια πράγματα έλεγα και για την Κύπρο. Και, ευτυχώς, ο Πρόεδρος Χριστόφιας δείχνει να έχει μυαλό. Έλεγα εδώ και πέντε χρόνια μονότονα στις κυβερνήσεις Κληρίδη, αλλά και Παπαδόπουλου, «μονομερώς ρίξτε τα σύνορα, δεν χρειάζεται να έχετε εσωτερικά σύνορα»! Ρίξτε τα εσείς! Αφήστε να τα έχει μόνο ο Τούρκος! Ανοίξτε τα σύνορα να περνάνε ο βόρειοι κάτω, να έρχονται να βλέπουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο! Δώστε τους δουλειά! Βάλτε τους στις τράπεζες! Ανοίξτε τις πόρτες να δουν πώς είναι η ζωή στην Ευρώπη και μετά να πηγαίνουν να ζουν σε επίπεδο Ντιαρμπαρκίρ, να βλέπουν πώς είναι η ζωή! Να επαναστατήσουν οι ίδιοι και να διώξουν αυτοί οι ίδιοι το στρατό κατοχής!
Και έγινε από τον Πρόεδρο Χριστόφια! Και ωφελείται αυτήν τη στιγμή η Κυπριακή Δημοκρατία! Γιατί κάθε μέρα περνάνε διακόσιοι, τριακόσιοι και τετρακόσιοι άνθρωποι και βλέπουν πώς είναι η ζωή! Και γυρίζουν πίσω και τους λένε «αμάν, το χάνουμε αυτό, γιατί έχουμε στρατό κατοχής»!
Και γι’ αυτό ακριβώς πήγα και πέρασα από τους πρώτους από το οδόφραγμα της Λήδρας, για τη συμβολική αυτή πράξη που είναι μία πράξη προς τα εμπρός! Και αυτό έγινε γιατί μπόρεσε ο Χριστόφιας και μίλησε με τον Ταλάτ, βγάζοντας έξω την πεθερά!
Σας το λέω λοιπόν: Πετάξτε την πεθερά από το δωμάτιο, γιατί αυτή τη στιγμή υπηρετούνται τα συμφέροντα των Αμερικανών στην περιοχή! Και αν δεν θέλετε να ακούσετε εμένα που σας λέω ότι δεν έχετε λόγους να βιάζεστε, κύριε Πρωθυπουργέ, ακούστε τον κ. Σαμαρά, πρώην Υπουργό Εξωτερικό. Έχει ακριβώς την ίδια άποψη και τη διατυπώνει σε συνεντεύξεις, ότι δηλαδή αυτή τη στιγμή δεν μας συμφέρει εμάς η πρεμούρα. Το μαγαζί απέναντι ψιλοδιαλύεται. Το Κόσοβο φέρνει Τέτοβο. Είναι επτά εθνότητες. Και δεν είναι δική μου αυτή η γνωμάτευση. Βγαίνει και απ’ αυτό που είπε ο πολιτικός σας πρόγονος. Αυτοί έχουν πρεμούρα να μπούνε μέσα. Αυτοί θα έρθουν παρακαλώντας. Εμείς γιατί να βιαστούμε αυτήν τη στιγμή; Βιάζονται αυτοί, αλλά βιάζεται και ο Αμερικάνος για τους λόγους τους οποίους σας είπα προηγουμένως.
Εμείς, λοιπόν, γιατί πρέπει να προστρέξουμε προς αυτήν την κατεύθυνση, κύριε Πρωθυπουργέ; Δέσαμε ό,τι δέσαμε, να περιμένουμε να κεφαλαιοποιήσουμε. Θα έρθουν οι τόκοι από το βέτο, αν δεν βιαστείτε. Και αυτή είναι η δική μας η πρόταση.
Όσον αφορά δε την είσοδό του στην Ευρώπη και στο ΝΑΤΟ, συμφωνούμε απολύτως. Απόλυτα! Πρέπει να μπουν μέσα, να μπορέσουν να καλυτερεύσουν οι συνθήκες, γιατί αν έχεις ένα φτωχό γείτονα, θα έρθει να σου κλέψει την κατσίκα και την κότα. Και βεβαίως να τους βοηθήσουμε. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο γείτονας θα μου πάρει και τη γυναίκα. Την κατσίκα και την κότα, τις θέλω. Θέλω περισσότερο όμως τη γυναίκα. Και η γυναίκα, βεβαίως, είναι η ιστορία και το όνομα, κύριε Πρωθυπουργέ. Εκτός αν έχετε άλλη άποψη.
Πρέπει, λοιπόν, να σας πω, επειδή μιλήσατε για τον Ελληνισμό παγκοσμίως, ότι οι Μακεδόνες, οι Έλληνες Μακεδόνες, οι δικοί μας οι άνθρωποι, με επιστολή τους προς όλα τα πολιτικά κόμματα, μας λένε ορισμένα πράγματα.
Και θα το καταθέσω και για τα Πρακτικά να υπάρχει, μήπως και μερικοί δεν το ξέρουν.
Λένε, λοιπόν, ότι το θέμα της σύνθετης ονομασίας, το οποίο εσείς προβάλλετε, το οποίο –ο μη γένοιτο- θα περιέχει το όνομα «Μακεδονία», πρέπει να το αποφασίσει ο λαός μέσω δημοψηφίσματος!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Ο λαός είναι ο μόνος που μπορεί να αποφασίσει αν θα υπάρχει σύνθετη ονομασία.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης, καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα επιστολή, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Έρχονται και σας λένε, λοιπόν, οι συμπατριώτες σας να μην προχωρήσετε σε σύνθετη ονομασία, παρά μόνο με δημοψήφισμα. Και η νεόκοπη Δημοκρατία των Σκοπίων έχει κάνει μέχρι στιγμής οκτώ συναντήσεις πολιτικών αρχηγών, για να δουν πώς θα χειριστούν το θέμα σε καλύτερη μοίρα γι’ αυτούς. Εμείς, καμμία!
Εκείνοι είπαν ότι εάν και εφόσον χρειαστεί να κάνουμε την οποιαδήποτε οπισθοχώρηση από τη συνταγματική ονομασία, θα πάμε σε δημοψήφισμα. Εμείς δεν το συζητάμε. Μήπως, λοιπόν, τους δίνουμε το δικαίωμα να υπερέχουν;
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τα πράγματα, κύριε Πρωθυπουργέ, αλλάζουν στην Ευρώπη! Και αλλάζουν γιατί κάποιοι το προσπαθήσαμε. Άλλοι βάλαμε ένα μικρό πετραδάκι, άλλοι έβαλαν ένα λιθάρι, αλλά αλλάζουν. Η Ευρώπη αρχίζει να αισθάνεται την ανάγκη μιας απεξαρτητοποιήσεως από τον Αμερικάνο. Και αυτό είναι μεγάλη υπόθεση.
Όταν ήρθε η κ. Αγκέλα Μέρκελ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, χειροκροτήθηκε. Και της είπα τότε –μου φαίνεται ότι ήταν μέσα ο κ. Σηφουνάκης, κυρία Ξενογιαννακοπούλου- δύο πράγματα: «Κυρία Μέρκελ, θέλω να δω το χειροκρότημα που θα πάρετε, όταν θα παραδίδετε». Το χειροκρότημα που πήρε όταν παρέδιδε ήταν σαφώς πολύ λιγότερο από το χειροκρότημα της υποδοχής.
Το δεύτερο που της είπα τότε ήταν το εξής: «Κυρία Μέρκελ, να θυμάστε ένα πράγμα. Το Βερολίνο από τη Μόσχα απέχει δύο ώρες, ενώ η Νέα Υόρκη εννέα». Να καταλάβουμε ότι θέλουμε δεν θέλουμε πρέπει να ζήσουμε καλά με τη Ρωσία. Ο δικός της αγωγός φθάνει στην Ευρώπη. Όταν η Ρωσία αποφάσισε να τιμωρήσει την Ουκρανία και έκλεισε για λίγα εικοσιτετράωρα τον αγωγό, η Ευρώπη πούντιασε. Αγωγός που να περνάει κάτω από τον Ατλαντικό δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει! Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε! Έχουμε ομφάλιο λώρο με τη Ρωσία, όπως και όλη η Ευρώπη και αυτό σιγά-σιγά γίνεται συνείδηση. Και αυτή η συνείδηση δεν δημιουργείται από τη μία μέρα στην άλλη. Χρειάζεται και χώρο και χρόνο.
Σας είπα για τη Διακήρυξη του Βουκουρεστίου. Κύριε Πρωθυπουργέ, πιστεύω να είδατε τον αστερίσκο. Ο αστερίσκος με προβλημάτισε ιδιαίτερα. Δεν ξέρω εάν οι συνάδελφοι στην Αίθουσα γνωρίζουν για τον αστερίσκο.
Κάτω από τη Διακήρυξη, λοιπόν, υπάρχει ένας αστερίσκος για την Τουρκία, που λέει το εξής: «Η Τουρκία αναγνωρίζει τη Δημοκρατία της Μακεδονίας με το συνταγματικό όνομα».
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΒΕΡΔΟΣ: Σε όλα τα έγγραφα του ΝΑΤΟ!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Σε όλα τα έγγραφα του ΝΑΤΟ, αλλά και σ’ αυτό. Εγώ κάνω χρήση αυτού του εγγράφου, κύριε Λοβέρδο.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα Διακήρυξη του Βουκουρεστίου, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Εμείς, λοιπόν, επιμένουμε, παρά αυτήν την επιθετική για τη χώρα μας πολιτική, στις «αγκαλίτσες και φιλάκια με τον κουμπάρο» και στο να δίνουμε τα πάντα. Για μια τέτοια πράξη, για μια τέτοια κίνηση, σαφώς εχθρική προς τη χώρα μας, τι έχουμε δώσει στην Τουρκία να καταλάβει; Υπάρχει κάποια αντίσταση; Ποια μέρα δεν είπαμε ότι είναι ανοιχτές οι αγκαλιές;
Και μήπως θα πρέπει να πάρουμε ένα μάθημα, κοιτώντας λίγο τη γεωγραφία της Διακήρυξης; Μήπως θα πρέπει να δούμε ότι οι μεγάλες παραδοσιακές χώρες που έδειξαν την αντίστασή τους στον Αμερικανό ήταν μαζί μας και ότι αυτές οι νεόκοπες δημοκρατίες του πρώην σοβιετικού μπλοκ, αυτές οι θεραπαινίδες των Αμερικανών πήγαν όλες προς τα εκεί;
Και, κύριε Πρωθυπουργέ, πιστεύω ότι θα πρέπει να καταγγείλετε διεθνώς τη Σλοβενία. Είθισται ιστορικά -και το ξέρουν οι διπλωμάτες- η προεδρεύουσα χώρα να είναι αντικειμενική και να προσπαθεί να λύσει τις σχέσεις δύο χωρών και όχι να παίρνει μία μονόπλευρη θέση, όπως η Σλοβενία. Υποχρεούστε να καταγγείλετε διεθνώς την προεδρεύουσα χώρα, για να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να παίζουν με την Ελλάδα! Αυτά είναι μερικά πράγματα, τα οποία πρέπει πάση θυσία να τα εντοπίσουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Και πριν κλείσω, έρχομαι λίγο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Κατ’ αρχάς, κύριε Πρωθυπουργέ, έχετε πέντε λεπτά να τηλεφωνήσετε πάνω, γιατί περνάει η έκθεση του Μέγιερ, του Αριστερού κ. Μέγιερ που είναι στην Κοινοβουλευτική Ομάδα που είναι το Κ.Κ.Ε. και ο Συνασπισμός, που μεταξύ των άλλων έχει και την τροπολογία υπ’ αριθμόν 20, η οποία λέει «καλεί και τις δύο πλευρές να εντείνουν τις προσπάθειες για την επίλυση του θέματος, το οποίο σε καμμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αποτελέσει εμπόδιο για τη συμμετοχή της FYROM σε διεθνείς οργανισμούς, όπως προβλέπεται από την ενδιάμεση συμφωνία του 1995, η οποία είναι ακόμα σε ισχύ». Αυτό ψηφίζεται τώρα. Προσέξτε να μην κάνουν κανένα λάθος οι δικοί σας και το ψηφίσουν, γιατί στο παρελθόν έχουν ψηφίσει πράγματα αντίθετα από το συμφέρον της Ελλάδος.
Έκθεση Μέγιερ, πέρυσι που ήμουν εγώ. Τροπολογία Καρατζαφέρη: Καλείται η FYROM να εγκαταλείψει τη χρήση προκλητικών όρων και ονομάτων. Υπέρ ΛΑ.Ο.Σ., Νέα Δημοκρατία, ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αποχή Συνασπισμός. Το Κ.Κ.Ε. δεν έλαβε μέρος.
Τροπολογία για την προστασία όλων των μειονοτήτων της FYROM Έλληνες, τσιγγάνοι, Εβραίοι κ.λπ.. Υπέρ ΛΑ.Ο.Σ. και Νέα Δημοκρατία. Κατά ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Κ.Κ.Ε.. Αποχή ο Συνασπισμός.
Απαγόρευση της χρήσης ανακριβών όρων αφού αυτό συνεπάγεται πρόκληση κατά γειτονικών χωρών. Κατά το Κ.Κ.Ε., αποχή ο Συνασπισμός.
Τροπολογία για διαγραφή της παραγράφου που αναφέρει ότι το όνομα δεν αποτελεί εμπόδιο για την έναρξη διαπραγματεύσεων ούτε για την προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό το οποίο θέλει η Αμερική, αυτό στο οποίο προχωρούν τα Σκόπια. Προσέξτε για άλλη μία φορά. Διαγραφή της παραγράφου που έλεγε μέσα ότι το όνομα δεν αποτελεί εμπόδιο ούτε για την έναρξη διαπραγματεύσεων ούτε για την προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο επικεφαλής της ομάδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Βαρβιτσιώτης ψήφισε υπέρ των Σκοπίων. Αυτά είναι πραγματικά περιστατικά.
Πρόταση για την καθιέρωση του ονόματος «Βαρντάσκα» για τα Σκόπια, επίσημης ονομασίας της χώρας έως το 1945. Υπέρ Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και Νέα Δημοκρατία, κατά ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Κ.Κ.Ε., αποχή Συνασπισμός.
Ερωτώ λοιπόν, αυτό που ψηφίσατε πέρυσι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι το όνομα είναι Βαρντάρσκα, τι άλλαξε μέσα σε λίγους μήνες; Γιατί δεν μπορεί να ψηφίζουν οι Ευρωβουλευτές σας ερήμην σας, κύριε Πρωθυπουργέ. Με οδηγίες σας ψήφισαν τότε να λέγεται Βαρντάρσκα. Τώρα γιατί να λέγεται «Μακεδονία» με κάτι άλλο μπροστά;
Όλα αυτά, λοιπόν, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι προβληματικά και προσβλητικά.
Και θα κλείσω με τούτο. Η έκθεση Μέγιερ, όπου αναφέρεται ότι το όνομα δεν είναι προϋπόθεση ούτε για την έναρξη διαπραγματεύσεων ούτε για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ψηφίστηκε από τη Νέα Δημοκρατία. Το έχετε ψηφίσει. Και επειδή αυτά φαίνονται ανατριχιαστικά για να είναι αληθινά, καταθέτω τον επίσημο πίνακα ψηφοφοριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κύριε Πρωθυπουργέ, ο τόπος χρειάζεται ένα νέο πατριωτισμό. Μιλήσατε και σεις γι’ αυτήν την ανάγκη. Ο νέος πατριωτισμός χρειάζεται μία προσεκτική χάραξη, να βάλει όρια απέναντι στο ναρκισσιστικό εθνικισμό αλλά και όρια στη στείρα αδιαφορία του ωχαδελφισμού των αριστεριστών.
Χρειαζόμαστε μία νέα στρατηγική για το αύριο. Απαιτείται μία ανακατανομή της δύναμης και του πλούτου. Αδυνατείτε να την κάνετε. Ενίσχυση των δημοκρατικών δομών. Τις φοβάστε και αυτό φαίνεται από το δημοψήφισμα. Εκμηδένιση της διαπλοκής. Πολύ φοβούμαι ότι πλέον υπηρετείται η διαπλοκή.
Χρειαζόμαστε κοινωνική συνοχή. Συνοχή την οποία διαταράσσετε με τον τελευταίο νόμο που φέρατε εδώ για το ασφαλιστικό. Μία πορεία δημιουργική, πατριωτική, μακριά από ρατσιστικούς και επικίνδυνους εθνικισμούς. Μία δυνατή κοινωνία. Δεν την βλέπουμε. Βλέπουμε μία μη προνομιούχο κοινωνία που δεν μπορεί να επιβιώσει. Μια κοινωνία αιχμάλωτη των τραπεζών. Επιβάλλεται να εξασφαλίσουμε μία αποτελεσματική παιδεία. Δεν μπορείτε να περάσετε το άρθρο 16.
Χρειαζόμαστε μία ισχυρή οικονομία. Πολύ φοβούμαι ότι με 4,4% πληθωρισμό και να καλπάζει, η οικονομία δεν είναι καθόλου ισχυρή. Θα τα πούμε όμως την άλλη Πέμπτη.
Με λειτουργικούς και σεβαστούς θεσμούς. Δεν τους σέβεστε, κύριε Πρωθυπουργέ, και γι’ αυτό δεν ήρθατε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων.
Μία Ελλάδα με καθαρό περιβάλλον και όχι φωτιές, σκουπίδια και χωματερές. Γιατί ακόμα δεν έχετε κάνει τίποτα για τις φωτιές, από ό,τι άκουσα σήμερα το πρωί στα ραδιόφωνα να καταγγέλλει το προεδρείο των πυροσβεστών. Η Ελλάδα που έρχεται χρειάζεται πρωτοβουλίες και πράξεις που αδυνατείτε να προσφέρετε.
Το αύριο, κύριε Καραμανλή, σας βάζει βέτο και σε σας και στη σύνθετη ονομασία «Νέα Δημοκρατία». Χρειάζεται δημοκρατία και μόνο καθαρή δημοκρατία. Και δεν ξέρω εάν αύριο το πρωί με το «Νέα Μακεδονία» το οποίο προαλείφεται, εάν θα ντρέπεστε πιο πολύ για το «Νέα Μακεδονία» ή για το «Νέα Δημοκρατία», που θα το έχει στηρίξει.
(Όρθιοι οι Βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί δάσκαλοι από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Λειβαδιάς.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γεώργιος Παπανδρέου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο Βουκουρέστι αποτρέψαμε μία αρνητική εξέλιξη για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Η Ελλάδα ήταν αναγκασμένη να αμυνθεί και το έκανε. Από την πλευρά μας, εμείς το ΠΑ.ΣΟ.Κ., κάναμε όπως πάντα το δικό μας καθήκον. Χαράξαμε την εθνική κόκκινη γραμμή. Συμβάλαμε με τις πρωτοβουλίες μας καθοριστικά στη δημιουργία ενός εθνικού μετώπου. Μέτωπο πρωτόγνωρο για τη σημερινή ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Λειτουργήσαμε με γνώμονα την εθνική ευθύνη και πατριωτικά. Και συνεισφέραμε καθοριστικά στην ενδυνάμωση της διαπραγματευτικής ισχύος μας, όταν οι πιέσεις είχαν φθάσει στο αποκορύφωμά τους.
Δώσαμε στην κυβέρνηση το στέρεο έδαφος, αυτό που χρειαζόταν για να πατήσει και να μην υποκύψει σ’ αυτές τις πιέσεις, για να κάνει το δικό της καθήκον. Και στο Βουκουρέστι το έκανε.
Θα ήθελα, με την ευκαιρία αυτή, να συγχαρώ και όλους τους αφανείς ήρωες αυτής της προσπάθειας στο Βουκουρέστι, τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου Εξωτερικών, με τους οποίους είχα και την τιμή να συνεργαστώ άμεσα για πολλά χρόνια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο ελληνικός λαός ξέρει ότι το πρόβλημα δεν έχει λυθεί. Ξέρει ότι το βέτο δεν είναι αυτοσκοπός. Όμως, η αποφασιστικότητά μας αποτελεί προϋπόθεση για οποιαδήποτε θετική εξέλιξη στο ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων. Και η δημοκρατική παράταξη πάντα -και εννοώ πάντα- διέπεται από τη βαθιά πεποίθηση ότι η Ελλάδα μπορεί. Εμείς, ποτέ δεν διστάσαμε να σηκώσουμε το ανάστημά μας για την προάσπιση των εθνικών μας δικαίων. Ποτέ δεν υποκύψαμε στα ψυχροπολεμικά σύνδρομα των δύο υπερδυνάμεων, αποδεχόμενοι την ψυχολογία του εξαρτημένου από τις αποφάσεις των μεγάλων.
Καταπολεμήσαμε και καταπολεμούμε τη χειρότερη ασθένεια της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ζωής, τη μοιρολατρία και τον κυνισμό, την απάθεια. Είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ελληνισμός, η Ελλάδα, μπορεί. Αυτή είναι και βαθιά δημοκρατική, πατριωτική, ιδεολογική μας θέση. Οι λαοί μπορούν. Απαιτούν ηγεσίες, όμως, που έχουν και την πολιτική βούληση να εκφράσουν αυτήν τη θέση.
Mε αυτήν την πεποίθηση ξεκινήσαμε την πορεία μας για την ένταξή μας στην Ο.Ν.Ε.. Με αυτήν την πίστη μας στις δυνάμεις του Ελληνισμού, αποφασίσαμε να οργανώσουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Με αυτήν την πεποίθηση και την πίστη περάσαμε ομοφώνως την ολυμπιακή ιδέα της Εκεχειρίας στον Ο.Η.Ε.. Με αυτήν την πίστη αναλάβαμε Ελληνικές Προεδρίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την τελευταία να καθορίζει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα Βαλκάνια, να υιοθετεί το νέο Σύνταγμα για την Ευρώπη, να καθορίζει τη μεταναστευτική πολιτική της Ένωσης, να υπογράφει και τη νέα διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με αυτήν, ακριβώς, την πεποίθηση, ανοίξαμε νέους δρόμους στις σχέσεις μας με τη γείτονα Τουρκία. Με αυτήν την πίστη αντιμετωπίσαμε τις κρίσεις στα Βαλκάνια, τα τεράστια προσφυγικά ρεύματα από περιοχές εμπόλεμες ή υπό κατάρρευση, τον πόλεμο στο Κόσοβο και, μαζί με τη Ρωσία, τότε, διαμορφώσαμε το πρώτο κείμενο για τη σχετική απόφαση του Ο.Η.Ε., που εγγυάται την εδαφική ακεραιότητα της Σερβίας.
Με αυτήν την πίστη ανοίξαμε νέους δρόμους για την επίλυση του Κυπριακού, πετύχαμε την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα έγινε δύναμη πρωτοπόρα στη διαμόρφωση του «Οδικού Χάρτη» για την Τουρκία, αυτή την πορεία της προς την Ένωση, που διασφάλιζε τη διεθνή νομιμότητα στην περιοχή, άνοιγε την προοπτική διευθέτησης του θέματος της υφαλοκρηπίδας μέσα από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Και έρχομαι στο σήμερα.
Κύριε Πρωθυπουργέ, σας έχω κάνει κριτική για τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, όχι για μικροκομματικούς σκοπούς -το έχετε διαπιστώσει- αλλά, γιατί τα συμφέροντα της πατρίδας μας, τα συμφέροντα της Ελλάδας και του ελληνικού λαού ακόμη διακυβεύονται. Και όταν πρόκειται για τα συμφέροντα της πατρίδας μας, εμείς θα λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Δεν διστάζουμε ούτε μπροστά στον κίνδυνο να γίνουμε δυσάρεστοι απέναντι στο διεθνή παράγοντα στο εξωτερικό ούτε μπροστά στον κίνδυνο να γίνουμε δυσάρεστοι στο εσωτερικό της χώρας.
Σήμερα ανοίγει και πάλι το ζήτημα του Κυπριακού. Ίσως να υποτίμησε τις δυνατότητες της χώρας, της δικιάς μας πατρίδας, η παράταξή σας, είτε διότι η ίδια δεν είναι πεπεισμένη γι’ αυτές, είτε διότι αυτό θα αποτελούσε μια έμμεση αναγνώριση των θετικών εξελίξεων επί ημερών κυβέρνησης ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Είναι κάτι που αδυνατεί να αποδεχθεί η Νέα Δημοκρατία.
Στη Λουκέρνη, στην τελευταία και αποφασιστική φάση των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό, μπορούσαμε να έχουμε ένα πολύ καλύτερο αποτέλεσμα, έστω και εάν αυτό τελικά απορριπτόταν από τους Ελληνοκυπρίους αδελφούς μας, δικαίωμα που είχαν.
Παρ’ ότι, όπως έχω δηλώσει επανειλημμένα, το σχέδιο Ανάν αποτελεί Ιστορία, θα ήμασταν σήμερα σε μια καλύτερη θέση για να διαπραγματευτούμε μια βιώσιμη λύση. Δεν αξιοποιήσαμε, δεν αξιοποιήσατε την ευκαιρία αυτή. Δύο φορές τέθηκε για απόφαση η πορεία της Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά τη δικιά σας θητεία. Προχθές, στο Βουκουρέστι ασκήσατε βέτο. Τότε, γιατί στο θέμα της Τουρκίας απεμπολήσατε αυτό το δικαίωμα πρόωρα και μάλιστα, με δημόσια δήλωσή σας από τηλεοπτικό κανάλι, ευρισκόμενος στις Ηνωμένες Πολιτείες;
Είχαμε τότε δύο ιστορικές ευκαιρίες να δρομολογήσουμε την επίλυση του μεγάλου θέματος της υφαλοκρηπίδας με τρόπο ευνοϊκό για τα ελληνικά συμφέροντα, αλλά και με τρόπο που θα άνοιγε νέες σχέσεις με τη γείτονα Τουρκία. Τα ζητήματα FIR παραβιάσεων και παραβάσεων του εθνικού μας εναέριου χώρου, αλλά και της τεράστιας επιβάρυνσης του προϋπολογισμού μας από τις αμυντικές δαπάνες, θα ήταν δρομολογημένα να έχουν αίσια εξέλιξη. Χρήματα -δηλαδή αυτά που αποκαλούμε εμείς το «μέρισμα ειρήνης»- θα μπορούσαν να είχαν επενδυθεί στην παιδεία, στην υγεία και στο ασφαλιστικό μας σύστημα, όπως και στην περιφερειακή ανάπτυξη.
Για τα Σκόπια το πρόβλημα είναι ήδη δεκαεπτά ετών. Το έχω ξαναπεί σε τούτη την Αίθουσα ότι το προπατορικό αμάρτημα αυτής της υπόθεσης διαπράχθηκε όταν μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, είχε δύο διαφορετικές πολιτικές: Άλλη του Πρωθυπουργού και άλλη του Υπουργού Εξωτερικών. Τότε ήταν οι καλύτερες συνθήκες για μια αποδεκτή λύση που θα πρόκρινε και η διεθνής κοινότητα και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι ευθύνες της παράταξής σας γι’ αυτήν τη χαμένη ευκαιρία είναι ιστορικές, κύριοι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης.
Στο Σκοπιανό είχαμε διγλωσσία με την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Διγλωσσία και αντιφατικά μηνύματα διαπιστώνουμε και στη δική σας Κυβέρνηση, κύριε Καραμανλή. Για να μη θυμηθώ τις παλινωδίες του προκατόχου της κ. Μπακογιάννη, του κ. Μολυβιάτη, που άλλα έλεγε σε μας και άλλα μαθαίναμε αργότερα -από τον ελληνικό Τύπο- ότι υπήρχαν στα χαρτιά που αντάλλασσε με τον κ. Νίμιτς.
Με την προτελευταία πρόταση Νίμιτς, μάς επετράπη απλώς μια γρήγορη ματιά στο κείμενο πρότασης, την οποία μετά διαβάσαμε, μια μέρα αργότερα, μαζί με όλο τον ελληνικό λαό, στο φύλλο μιας μεγάλης εφημερίδας.
Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, αυτής της αμφίσημης πορείας και μηνύματος από την Κυβέρνηση, φθάσαμε στο σημείο, η κάθε πρόταση που έφερνε στο τραπέζι ο κ. Νίμιτς, να είναι και χειρότερη από την προηγούμενη, με αποκορύφωμα, βέβαια, την τελευταία πρόταση Νίμιτς, η οποία αποτελεί καθαρό δείγμα διπλής ονομασίας, που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Και νομίζω, με κάθε αντικειμενικότητα και με όλο το δίκιο, χαρακτηρίσαμε αυτή την πρόταση, ουσιαστικά, πρόταση που ήταν αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων της Κυβέρνησης, ως αποτυχία.
Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχαμε, όταν η Ρωσία αναγνώρισε τα Σκόπια με τη συνταγματική τους ονομασία. Και Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχαμε, όταν το ίδιο έκαναν και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Θυμάμαι, ως Υφυπουργός Εξωτερικών τότε, είχα πολύωρη διαπραγμάτευση με τον τότε Πρέσβη, τον κ. Νάιλς, όταν είχε ανακοινώσει δημοσίως ότι θα άνοιγαν πρεσβεία στα Σκόπια και θα τους αναγνώριζαν με το συνταγματικό τους όνομα. Για να πεισθεί, εν τέλει, να εισηγηθεί διαφορετικά στην Ουάσιγκτον. Και αυτήν τη στάση κράτησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και μέχρι το 2004 όταν ανέλαβε η Νέα Δημοκρατία.
Μας έκαναν χάρη; Όχι δεν μας έκαναν χάρη. Ασκήσαμε ουσιαστική εξωτερική πολιτική.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Ήξεραν και ξέρουν ότι εννοούμε αυτά που λέμε, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Το είδαν και προχθές, που μίλησα προσωπικά με τον Αμερικανό πρέσβη, το είδαν και το 1993, όταν ήλθε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην κυβέρνηση και επέβαλε το εμπάργκο στα Σκόπια, κίνηση αναγκαία εκείνη την περίοδο, κίνηση αποφασιστική.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Η Ελλάδα θα ήταν σε δεινή διαπραγματευτική θέση εάν η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, με Υπουργό Εξωτερικών το σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, δεν είχε το εθνικό ανάστημα να κάνει εκείνη την επιλογή. Αν δεν είχε επιτευχθεί η Ενδιάμεση Συμφωνία με όλες τις θετικές συνέπειες και τα αποτελέσματά της, θα είχαμε πολλά περισσότερα προβλήματα.
Πρώτος Υπουργός Εξωτερικών που τόλμησε να πάει στα Σκόπια με ισχυρό μήνυμα, ήταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Επί υπουργίας μου και με τον τότε Πρωθυπουργό Γκεοργκέφσκι, είχαμε καταλήξει σε μία αμοιβαίως αποδεκτή πρόταση. Τόσο, που ο τότε Πρωθυπουργός κ. Σημίτης, είχε ζητήσει από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο, να προετοιμάσει Συμβούλιο Αρχηγών, κάτι που βεβαίως εκείνος είχε δεχτεί.
Αυτά κανείς δεν δικαιούται να τα ξεχάσει. Δυστυχώς, μας πρόλαβαν τότε τα γεγονότα στη γείτονα χώρα, δηλαδή ο εμφύλιος με το αλβανικό στοιχείο, που ήταν και αποτέλεσμα της αστάθειας, μετά τον πόλεμο στο Κόσοβο.
Δεν φθάσαμε σ’ εκείνο το σημείο με ευχολόγια, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, αλλά με σχέδιο, εθνικό στόχο και αποφασιστικότητα. Θα περιμέναμε να συνεχιστεί αυτή η συστηματική προσπάθεια και μετά το 2004.
Το βέτο στο Βουκουρέστι και οι πανηγυρισμοί της Κυβέρνησης, δεν μπορούν να κρύψουν και λάθη και παραλείψεις της, στην πορεία των διαπραγματεύσεων της τελευταίας περιόδου. Λάθη και παραλείψεις που δεν πρέπει να επαναληφθούν, για τον απλούστατο λόγο ότι οι προσπάθειες για την επίλυση του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων, συνεχίζονται. Ο διπλωματικός πόλεμος δεν έχει κριθεί ακόμα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Φοβάμαι, όμως, ότι η Κυβέρνηση δεν έμαθε από τα λάθη της και τα επαναλαμβάνει. Παρατηρούμε ότι η ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών εμφανίζεται να αποδέχεται, και πάλι, την προσπάθεια αποκλειστικής, ουσιαστικά, διαμεσολάβησης των Ηνωμένων Πολιτειών στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων, παρακάμπτοντας και παραμερίζοντας τον ΟΗΕ, και μάλιστα, με τρόπο, ο οποίος δεν συνάδει με τα συμφέροντα και τις εκφρασμένες θέσεις της Ελλάδας, θα έλεγα, μάλιστα, με τρόπο προκλητικό. Αναφέρομαι στις πρόσφατες δηλώσεις του Βοηθού Υπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών κ. Ντάνιελ Φριντ, ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, κατά την επίσημη ενημέρωση που παραχώρησε στους ξένους ανταποκριτές στην Ουάσιγκτον, μίλησε για «μακεδονική εθνότητα» και για «μακεδονική γλώσσα». Παρά τις δειλές και καθόλου πειστικές διευκρινίσεις που παρείχε η πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν παύει να παραμένει αυτή η παρέμβαση, ως καθαρή ένδειξη των πραγματικών σκέψεων και προθέσεων των Ηνωμένων Πολιτειών στο ζήτημα αυτό.
Εγώ δεν συναινώ στην ιδέα να παραχωρηθεί σε τέτοιους διαμεσολαβητές ο χειρισμός και η τύχη των διαπραγματεύσεων, για ένα τόσο σημαντικό θέμα για την Ελλάδα. Επαναλαμβάνω: Η κάθε προσπάθεια διαμεσολάβησης πρέπει να υπηρετεί και να βοηθάει το στόχο για μία αμοιβαία αποδεκτή λύση. Δεν πρέπει να γίνεται, τελικά, μέρος του προβλήματος.
Δεν συναινώ στην πρακτική σας να στέλνετε θολά μηνύματα προς διάφορες κατευθύνσεις, για το ποια είναι τελικά η «κόκκινη» γραμμή στις διαπραγματεύσεις. Το δήλωσα από την αρχή, το δηλώνω με κάθε σαφήνεια και σήμερα, απ’ αυτό το Βήμα: Την «κόκκινη» γραμμή τη χαράξαμε έγκαιρα, έγινε εθνική «κόκκινη» γραμμή της Ελλάδας, έγινε κτήμα του ελληνικού λαού και ευτυχώς την υπηρετήσατε κι εσείς και την τηρήσατε στο Βουκουρέστι.
Στόχος μας ήταν και είναι η λύση του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων. Λύση αμοιβαία αποδεκτή, λύση σύνθετης ονομασίας, με γεωγραφικό προσδιορισμό και για όλες ανεξαιρέτως τις χρήσεις.
Στόχος μας είναι η ενίσχυση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή. Σε ένα ρευστό κόσμο, το να εδραιώσουμε αρχές και καθαρούς κανόνες, είναι συμφέρον για την Ελλάδα. Και η Ελλάδα επιθυμεί τη συνεννόηση, επιθυμεί να είναι ακόμα και το όχημα για την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ. Ακριβώς, όπως και πράξαμε και για την ένταξη άλλων Βαλκανικών χωρών σε αυτούς τους οργανισμούς. Και αυτό αποτελεί και θετικό μήνυμα προς τη γείτονα χώρα.
Όμως, η Κυβέρνηση δεν πρέπει να διολισθήσει σε λύσεις που στην πράξη θα συνιστούν διπλή ονομασία. Δεν θα δεχτούμε, δεν θα συναινέσουμε σε όποια διολίσθηση από την κόκκινη γραμμή, στην περαιτέρω πορεία των διαπραγματεύσεων.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η Ελλάδα μπορεί. Η Ελλάδα έχει δυνατότητες, όταν παίρνει πρωτοβουλίες. Το έχουμε επανειλημμένα αποδείξει στο παρελθόν. Γι’ αυτό και νοιώθουμε απογοήτευση, όταν η Ελλάδα δεν έχει την πρέπουσα παρουσία. Ποια είναι σήμερα η παρουσία της Ελλάδας; Γιατί η Ελλάδα αδρανεί και δεν αναλαμβάνει το ρόλο που της αντιστοιχεί, ως η ισχυρότερη ευρωπαϊκή χώρα στα Βαλκάνια; Πού είναι οι σχεδιασμένες ελληνικές πρωτοβουλίες, που θα μπορούσαν να φέρουν τα Βαλκάνια πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να ενσωματώσουν όλες τις χώρες της περιοχής, σε ένα καθεστώς σταθερότητας, ειρήνης, συνεργασίας και ανάπτυξης; Πού είναι η φωνή μας για το Κόσοβο; Η μη αναγνώριση του Κοσόβου από την Ελλάδα, είναι η ελάχιστη συμβολή μας για τη σταθερότητα στην περιοχή. Η κρατική συγκρότηση του Κοσόβου και η μονομερής αναγνώρισή τους αποτελούν παραβίαση του διεθνούς δικαίου και αυτό δεν μπορεί να γίνεται ανεκτό από την Ελλάδα, γιατί το Διεθνές Δίκαιο αφορά όλους και όλα. Ούτε εκπτώσεις, ούτε εξαιρέσεις χωρεί, ούτε νοείται αλά καρτ.
Εμείς, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., πιστεύουμε ότι η επιμονή μας στο Διεθνές Δίκαιο είναι και μια βαθιά πατριωτική στάση, είναι ουσιαστικό όπλο για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής και την υπεράσπιση εθνικών μας συμφερόντων. Και όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση εγκαταλείπει –όπως στην περίπτωση του Κοσόβου- τους κανόνες του ΟΗΕ, τότε η Ελλάδα οφείλει να αντιστέκεται. Η Κυβέρνησή σας, κύριε Καραμανλή, δυστυχώς, δεν αντιστάθηκε. Σας προειδοποιώ, για άλλη μια φορά: μην προχωρήσετε στην αναγνώριση του Κοσόβου, γιατί θα είναι λάθος ολέθριο που θα το βρούμε μπροστά μας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει μια ακόμα κρίσιμης σημασίας πρόταση να καταθέσει για το θέμα. Μετά από τις τελευταίες εξελίξεις, αναφορικά με το Κόσοβο, η παρουσία της στρατιωτικής δύναμης του ΝΑΤΟ εκεί δεν έχει πια νομιμοποιητική βάση, αφού η εντολή του Ο.Η.Ε. έληξε και, πάντως, το περιεχόμενό της ήταν απολύτως διαφορετικό από αυτό που διαμορφώνουν οι συνθήκες τώρα, δηλαδή, μετά την κρατική συγκρότηση και τη μονομερή αναγνώριση. Και η ελληνική μονάδα του Κοσόβου, από την άποψη του Διεθνούς Δικαίου, είναι κυριολεκτικά στον αέρα. Είναι απολύτως αναγκαίο να επανεξεταστεί, στο σύνολό της, το θέμα της στρατιωτικής δύναμης στο Κόσοβο, στο πλαίσιο του Ο.Η.Ε.. Και η ελληνική Κυβέρνηση οφείλει να προβεί άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Εάν δεν υπάρξει ικανοποιητική εξέλιξη σ' αυτό το θέμα, θα πρέπει, ως θέμα αρχής και θέμα ευθύνης απέναντι στους στρατιώτες και αξιωματικούς μας που υπηρετούν εκεί, να εξετάσουμε ακόμα και το ενδεχόμενο απεμπλοκής της ελληνικής στρατιωτικής δύναμης από το Κοσσυφοπέδιο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Αλλά υπάρχουν και άλλα ζητήματα. Για την αντιπυραυλική ζώνη που προωθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Ευρώπη, πού είναι η φωνή της Ελλάδας; Συμφωνεί η Ρωσία; Δημιουργεί προϋποθέσεις σταθερότητας; Κάθε άλλο. Για την αντιπυραυλική ασπίδα, μας μιλήσατε με μισόλογα. Έχετε ήδη συμφωνήσει και εσείς, όπως διαφαίνεται από το ανακοινωθέν της Συνόδου Κορυφής, για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο σχέδιο αυτό ή πρόκειται για τη συνέχεια της προσωπικής πολιτικής της Υπουργού σας των Εξωτερικών;
Eμείς επαναλαμβάνουμε ρητά τη θέση, την οποία εκφράσαμε από την αρχή της όλης συζήτησης αυτού του θέματος, ότι είμαστε ενάντια στο σχέδιο δημιουργίας μιας τέτοιας νέας αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δεν μπορούμε να ξαναπάμε σε μία ψυχροπολεμική αντιπαράθεση στην Ευρώπη, όταν μάλιστα θέλουμε να έχουμε ένα άνοιγμα της Ευρώπης με τη Ρωσία.
Για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, με τη συμμετοχή της Ουκρανίας και της Γεωργίας, άκουσα κι εσάς προσωπικά, να εκφράζεστε θετικά. Ποια τελικά είναι η δική μας θέση για το ρόλο του ΝΑΤΟ; Είμαστε σύμφωνοι στη χρησιμοποίηση νατοϊκών δυνάμεων σε δράσεις, εκτός αποφάσεων ΟΗΕ; Τι περαιτέρω συνεισφορές για το Αφγανιστάν μας ζήτησαν οι Αμερικανοί; Ποιες δεσμεύσεις ανέλαβε η Κυβέρνηση; Θα στείλουμε, τελικά, ελικόπτερα Σινούκ με ελληνικά πληρώματα ή μήπως θα αναλάβουμε να χρηματοδοτήσουμε ανάλογες αποστολές άλλων χωρών;
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., λέει ένα καθαρό «όχι» σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Η ελληνική στρατιωτική παρουσία στο Αφγανιστάν είναι ήδη αρκετή και δεν πρέπει να αυξηθεί!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Και, βεβαίως, ούτε συζήτηση για εμπλοκή Ελλήνων στρατιωτών σε επιχειρησιακές ζώνες εκτός Καμπούλ.
Πού είναι η φωνή της Ελλάδας κατά της εξάπλωσης των πυρηνικών όπλων; Δεν μας αφορά; Μετά το Ισραήλ, πιθανώς και το Ιράν, πιθανώς και η Τουρκία, άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Πού είναι η φωνή μας; Η Ελλάδα, σήμερα, θα έπρεπε να βρίσκεται πρωτοπόρα στην προσπάθεια πλήρους αποπυρηνικοποίησης του πλανήτη μας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Και η Ελλάδα μπορεί, όπως μπόρεσε, σε πιο δύσκολες στιγμές, ο Ανδρέας Παπανδρέου να ηγηθεί της «Πρωτοβουλίας των έξι», για την αμοιβαία μείωση των εξοπλισμών Ηνωμένων Πολιτειών και της τότε Σοβιετικής Ένωσης, μια πρωτοβουλία που είχε υποστηριχθεί από εκατοντάδες νομπελίστες ανά τον κόσμο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Πού είναι η παρουσία της Ελλάδας στα ευρωπαϊκά δρώμενα; Τι Ευρώπη θέλουμε;
Εμείς στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., θέλουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση ισότιμο εταίρο των άλλων διεθνών παραγόντων. Μια Ευρώπη αυτοτελή, ανεξάρτητη, μια Ευρώπη πιο ειρηνική, πιο ασφαλή, κοινωνική και πράσινη. Και θέλουμε μία Ελλάδα ισχυρή, μέσα στον πυρήνα αυτής της Ευρώπης.
Γι’ αυτή την Ευρώπη και γι’ αυτή την Ελλάδα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αγωνίστηκε, με απτά αποτελέσματα. Και συνεχίζει να αγωνίζεται. Και θα συνεχίσει να αγωνίζεται, με τις σωστές πολιτικές και όλες τις απαιτούμενες πρωτοβουλίες.
Είναι, όμως, προφανές, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι η χώρα βαδίζει χωρίς σχέδιο. Δεν έχει μία σαφή, συγκροτημένη και μακρόπνοη στρατηγική συμμαχιών, που θα της επέτρεπε να αποφεύγει πιέσεις, να μην κινδυνεύει με απομόνωση και να μην είναι αναγκασμένη να εκμαιεύσει στήριξη για τις θέσεις της, μπορεί –ποιος ξέρει;- ακόμα και παραχωρώντας εξοπλιστικές συμβάσεις.
Για τη διαμόρφωση ενός τέτοιου σχεδίου, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι έτοιμο να συνεισφέρει, όπως κάναμε με την πρόταση μας –πριν λίγο καιρό- για τη χάραξη μιας νέας «εθνικής στρατηγικής για την Τουρκία». Αυτό δηλώνω ενώπιον του ελληνικού Κοινοβουλίου, με το ίδιο αίσθημα ευθύνης που χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει πάντα την παράταξή μας!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Θέλω, όμως, να κλείσω με μία προειδοποίηση. Μην προσπαθήσετε να εμπλέξετε εσωτερικά προβλήματα, να συγκαλύψετε -αν θέλετε- εσωτερικά προβλήματα και τη δική σας πολιτική στα ζητήματα εσωτερικής πολιτικής, με την επίκληση εξωτερικών θεμάτων ή την επίκληση του Σκοπιανού. Μη νομίζετε ότι μπορείτε να αποφύγετε την οικονομική και πολιτική πραγματικότητα που ζει ο κάθε Έλληνας με το Σκοπιανό. Μην εντάξετε τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής σε ένα πρόσκαιρο επικοινωνιακό σχεδιασμό, που στοχεύει να δώσει χρόνο στην Κυβέρνηση, να τη βοηθήσει να δραπετεύσει από τα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα της καθημερινότητας, αλλά που μπορεί να ζημιώσει, εν τέλει, τις εθνικές μας υποθέσεις.
Ζητάτε συναίνεση για την οικονομική και κοινωνική πολιτική. Λέτε ότι, όπως μπορούμε στα εξωτερικά, έτσι μπορούμε και στα εσωτερικά.
Έχω επαναλάβει και στο παρελθόν ότι συμφωνώ. Με μία προϋπόθεση: Να υπάρξει μία κυβέρνηση, που δεν θυμάται το βέτο, όταν είναι στριμωγμένη στο Βουκουρέστι.
Προϋποθέτει μια κυβέρνηση που βάζει βέτο στην αναξιοκρατία, μια κυβέρνηση που βάζει βέτο στη διαφθορά και την αδιαφάνεια στους κόλπους της, μια κυβέρνηση που βάζει βέτο στα σχέδια των επιτήδειων που θέλουν να νέμονται τα ασφαλιστικά ταμεία, μια κυβέρνηση που βάζει βέτο στην υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας και της υγείας, μια κυβέρνηση που βάζει βέτο στον αυταρχισμό, μια κυβέρνηση που βάζει βέτο στην κομματική παρέμβαση στη δικαιοσύνη….
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
… που βάζει βέτο σε πρακτικές χειραγώγησης της δικαιοσύνης, αυτές που ανέχεστε ή και καθοδηγείτε, όπως και στην πρόσφατη προσπάθεια να κυνηγηθεί ο Πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων κ. Μπάγιας.
Προϋποθέτει μια κυβέρνηση που βάζει βέτο στην απαξίωση των νέων με την ανασφάλιστη εργασία και τις ανεξέλεγκτες συνθήκες εργασίας, μια κυβέρνηση που βάζει βέτο στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των στρατηγικών επιχειρήσεων, μια κυβέρνηση που βάζει βέτο στην αυθαίρετη δόμηση και την υποβάθμιση του περιβάλλοντός μας, μια κυβέρνηση που αντιστέκεται στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και βάζει βέτο στις απαράδεκτες απαιτήσεις τους για φοροαπαλλαγές, για χαριστικές ρυθμίσεις, για τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις.
Τότε ναι, θα μπορούσαμε να συνεννοηθούμε με μια τέτοια κυβέρνηση. Αλλά αυτή η κυβέρνηση δεν είστε εσείς.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αλέκα Παπαρήγα.
(Θόρυβος στην Αίθουσα – κωδωνοκρουσίες)
Μην αρχίσετε ακόμα, κυρία Γενικέ, σας παρακαλώ, για μισό λεπτό.
Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι!
Ορίστε, κυρία Παπαρήγα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι φανερό ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας – με συγχωρείτε για την έκφραση – δεν θα ξινίσει τα μούτρα του και δεν θα αισθανθεί άσχημα, αν στο επόμενο διάστημα, που εσείς λέτε, επιλυθεί αυτή η πλευρά του γενικότερου προβλήματος, δηλαδή επιλυθεί το ζήτημα της ονομασίας.
Και βεβαίως τώρα, αφού μετακινήθηκαν και τα άλλα κόμματα προς τη σωστή θέση – και εσείς ως Νέα Δημοκρατία – παίρνοντας σα βάση το 1992, να επιλυθεί με γεωγραφικό όρο και βεβαίως να μην υπάρχουν όλοι εκείνοι οι άλλοι παράγοντες, που παραπέμπουν σε αλυτρωτικές βλέψεις.
Είναι ένα αγκάθι αυτό, που πρέπει να φύγει από τη μέση. Παρ’ όλα αυτά, δεν συμμεριζόμαστε καθόλου ότι το όλο πρόβλημα, αν θέλετε, της ελληνικής πολιτικής στην περιοχή των Βαλκανίων και με τις γειτονικές χώρες είναι αυτό.
Δυστυχώς, η Σύνοδος του ΝΑΤΟ που έγινε στη Ρουμανία εμφανίστηκε σα μια σύνοδος που ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό μόνο ως προς το τι αποφασίστηκε για το ζήτημα της FYROM, αν θα μπει τώρα ή αργότερα στο ΝΑΤΟ, εφόσον επιλυθεί το ζήτημα της ονομασίας.
Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ – και εδώ βεβαίως δεν μας διαφωτίσατε καθόλου, γιατί θέλετε πραγματικά να κρύψετε τι συζητήθηκε εκεί – ασχολήθηκε με πάρα πολύ σοβαρά και κρίσιμα ζητήματα, τα οποία αφορούν και τον ελληνικό λαό, τους λαούς των Βαλκανίων, της Ευρώπης και όλου του κόσμου.
Ήταν μια εξαιρετικά σημαντική σύνοδος, όσον αφορά τις άγριες και τις τρομοκρατικές προθέσεις της απέναντι στους λαούς. Και μέρος αυτών των αποφάσεων είναι και η Ελλάδα, ανεξαρτήτως του πώς επέδρασε στις τελικές αποφάσεις για τη FYROM το δειλό αυτό βέτο που κατατέθηκε στο ΝΑΤΟ.
Να ξεκαθαρίσω το εξής πράγμα: το επίκεντρο της συζήτησης ήταν βεβαίως η «αντιπυραυλική ασπίδα» των Ηνωμένων Πολιτειών και η συμμετοχή των ευρωπαϊκών δυνάμεων, αλλά κυρίως εκεί το ζήτημα που συζητήθηκε θα έλεγα ακριβώς ότι ήταν γύρω από το μέλλον του ΝΑΤΟ.
Και εάν δεν τέθηκε άμεσα, τέθηκε έμμεσα, αλλά όχι με τρόπο που να επιτρέπει να πανηγυρίζουν οι λαοί. Και εδώ πέφτουν όλοι οι μύθοι που καλλιεργείτε χρόνια εσείς, η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., καθένας με τον τρόπο του, όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κύριε Παπανδρέου, η κατάσταση δεν είναι καθόλου ρευστή. Το ρευστό είναι ένα πράγμα που δεν ξέρεις που θα κυλήσει. Η κατάσταση είναι πολύ καθαρή. Εδώ προβλήθηκαν η θέληση και η επιλογή σημαντικών δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που, εάν θέλετε, απηχούν και τις απόψεις και όλων των άλλων κρατών, των μικρότερων ή των λιγότερο δυνατών. Προβλήθηκε η άποψη να μετατραπεί η Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα ευρωπαϊκό ΝΑΤΟ, με όλες τις αρμοδιότητες, τις προδιαγραφές, το χαρακτήρα και το ρόλο του ΝΑΤΟ που έχουμε γνωρίσει από τότε που ιδρύθηκε μέχρι τώρα. Πραγματικά, εδώ υπάρχουν ερωτήματα, υπάρχουν αναζητήσεις σε σχέση με εδώ και δεκαπέντε-είκοσι χρόνια.
Πρώτα-πρώτα, το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών τα τελευταία χρόνια έχει αποφασίσει το εξής πράγμα: Να μην στέλνει πια τους κυανόκρανους, που ξέρουμε ότι έπαιζαν ένα θετικό ρόλο παλαιότερα, όπως για παράδειγμα στην πράσινη γραμμή της Κύπρου και αλλού, όπου επέβλεπαν την εφαρμογή συνθηκών σε διασυνοριακό επίπεδο. Οι κυανόκρανοι που συμμετείχαν, ήταν από χώρες προέλευσης πολύ μακρινές από τις χώρες τις γειτονικές που είχαν πρόβλημα.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών τώρα, όπως έχει παρατηρηθεί, αναθέτει και στο ΝΑΤΟ αποστολές. Μπορεί να αναθέσει και στον ευρωστρατό. Δεν υπάρχει ούτε αυτός ο τυπικά θετικά ρόλος, είτε θεωρητικά είτε και σε ορισμένες περιπτώσεις πρακτικά, που μπορούσε να παίξει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Και πραγματικά έτσι προκύπτει ένα ζήτημα. Αφού αναθέτει στρατιωτικές δράσεις ή τις δήθεν «ανθρωπιστικές» εκστρατείες σε δυνάμεις ξεχωριστές, που αποφασίζουν είτε ad hoc να φτιάξουν μια δύναμη είτε μόνιμες, είναι πάρα πολύ φυσικό το ΝΑΤΟ να χάνει πια τη σημασία του, χωρίς όμως να χάνει καθόλου σημασία η πολιτική που ασκούσε και ασκεί μέχρι τώρα το ΝΑΤΟ και που χαράχθηκε και με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, την οποία και εσείς και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ψηφίσατε κ.λπ..
Η Ευρωπαϊκή Ένωση διεκδικεί να έχει το δικό της νατοϊκό ευρωπαϊκό στρατό. Και εδώ το «όχι» πρέπει να είναι στεντόρειο. Εδώ πια δεν χωράει σήμερα παραπλάνηση, γιατί έχουμε μια σειρά από γεγονότα και ιστορικά και όχι μόνο πρόσφατα. Μπορεί η Ευρώπη, όσο περισσότερο ενώνεται, όσο περισσότερο ομοσπονδοποιείται, όταν έχει μια φωνή και συνεχίζει την εξωτερική πολιτική, όπως χρόνια τώρα ακούμε και από εσάς και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ότι τότε η Ευρώπη θα γίνει καλύτερη από την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, ότι θα γίνει δημοκρατική, να γίνει τελικά ακόμη χειρότερη. Όσο ενισχύεται η ενοποίηση και μάλιστα στρατιωτικοποιείται, θα γίνει πολύ χειρότερη. Τα πράγματα, δηλαδή, είναι ιδιαιτέρως άσχημα.
Από αυτήν την άποψη, δεν μας σώζει η επίλυση του ζητήματος της ονομασίας. Να γίνει. Γιατί, όταν υπάρχουν αγκάθια, μπορεί να γίνουν θάμνοι αυτά τα αγκάθια, αλλά δεν μας σώζει τίποτα. Η FΥROM είναι ένα αμερικάνικο προτεκτοράτο. Γιατί και συμφωνίες να κάνουν για γεωγραφικό προσδιορισμό, τόσες συμφωνίες έχουν πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων και έχουν παραβιαστεί, εκεί είναι το πρόβλημα; Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, γιατί θα πρέπει να νιώθουμε εθνική υπερηφάνεια, εάν επιλυθεί αυτό το ζήτημα, χώρια δε το τι ανταλλάγματα θα έχουν δοθεί.
Γι’ αυτόν το λόγο τσακώθηκαν και μέσα στο ΝΑΤΟ. Γι’ αυτόν το λόγο και η Γαλλία κράτησε αυτήν τη στάση, η Γερμανία κράτησε την άλλη και αύριο, εάν τα βρουν παρασκηνιακά ή αλλάξουν τα μέτωπα και οι συμμαχίες, μπορεί να ξεχάσουν τι ειπώθηκε για τη FΥROM. Με την έννοια αυτή, εθνική ομοψυχία τουλάχιστον από την πλευρά μας δεν υπάρχει. Δεν αισθανόμαστε εθνικά ομόψυχοι με την πολιτική της Κυβέρνησης.
Ας ξεκαθαρίσω, όμως, και το εξής πράγμα: Τι είναι εθνική ομοψυχία; Εθνική ομοψυχία δεν μπορεί να υπάρχει για κανένα θέμα, με την κατάσταση, με το συσχετισμό δύναμης που υπάρχει σήμερα.
Εμείς βεβαίως απορρίπτουμε τον εθνικισμό. Σε καμμία περίπτωση δεν τον δεχόμαστε. Και η εθνική ομοψυχία -για να χρησιμοποιήσω αυτόν τον όρο- για μας προϋποθέτει -θα το πω καθαρά- ταξική αντιιμπεριαλιστική αντιμετώπιση των ζητημάτων. Δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα, πώς να το κάνουμε, οι εργαζόμενοι, με την αστική τάξη, με τις αστικές πολιτικές δυνάμεις. Δεν μπορεί να υπάρξει εθνική ομοψυχία, πολύ περισσότερο που όλη η πολιτική τροχοδρομείται, με βάση την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ κ.λπ., σ’ αυτήν τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση. Ε, δεν μπορεί να υπάρξει εθνική ομοψυχία σε αυτό.
Δεν στέκομαι τώρα σε ζητήματα εσωτερικής πολιτικής, στις ιδιωτικοποιήσεις και σε μια σειρά άλλα ζητήματα, την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων κ.λπ., δεν θέλω να μεταφέρω τη συζήτηση αλλού. Γιατί να αισθάνεται ο λαός εθνικά υπερήφανος; Για τις ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες έχουν ξεκινήσει από το 1990; Δεν έγιναν τώρα. Εδώ επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας και τομείς ανήκουν σε Γερμανούς, Σουδανούς κ.λπ.. Δεν είναι το ζήτημα της εθνικότητας των κεφαλαίων, διότι και ελληνικά κεφάλαια να είναι, πάλι ευρωπαϊκά και νατοϊκά θα σκεφθούν. Αλλά εν πάση περιπτώσει, ας δούμε και αυτήν την πλευρά.
Και με την ευκαιρία, πολύ σπάνια προτείνουμε να χρησιμοποιείται αυτός ο όρος εθνική περηφάνια. Γεμίσαμε με εθνική περηφάνια με την πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτών των αγώνων που έχουν πια μπει μέσα σε βούρκο. Κυριολεκτικά σε βούρκο, δεν σηκώνονται. Από τη στιγμή που έχουμε επαγγελματικό αθλητισμό, από τη στιγμή που έχουμε χορηγούς και επιχειρηματίες, τελείωσε η ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως ξεκίνησε από την Ολυμπία κ.λπ.. Αυτό να το ομολογήσουμε, δεν σώζεται και να το πω καθαρά. Αν μας βάλετε το δίλημμα, τι θέλετε, πρωταθλητισμό ή μαζικό αθλητισμό; Και μπαίνει διλληματικά σήμερα. Λογικά δεν έπρεπε να μπαίνει, αλλά μπαίνει. Εμείς, λοιπόν, θα απαντήσουμε το εξής: Προτιμούμε έντεκα εκατομμύρια Έλληνες να γυμνάζονται από τη στιγμή που γεννιόμαστε –τα μωρά λέει ότι τα βάζουν μέσα στο νερό να γεννηθούν και αποκτούν και την πρώτη επαφή- μέχρι να πεθάνουμε να διδασκόμαστε, να μαθαίνουμε, να μας γίνει δεύτερη συνήθεια, που δεν μας έχει γίνει και ας μην έχουμε πρωταθλητές, παρά να έχουμε πρωταθλητές της ντόπας και τέτοιοι είναι οι πρωταθλητές, οι ολυμπιονίκες κ.λπ.. Θα μου πείτε μπορεί να μην είναι όλοι. Ό,τι και να είναι, είναι μέσα σ’ αυτόν το βούρκο.
Να πάμε τώρα στο θέμα μας. Επειδή εδώ η Ευρώπη ωραιοποιείται, επειδή η Ευρώπη είναι στην ίδια γραμμή με τον βορειοαμερικάνικο ιμπεριαλισμό, το να ζυγίσουμε τώρα πόσα δράμια, πόσα κιλά, πόσα λίτρα αγριότερος είναι ο αμερικάνικος, θα τον δεις και μέσα σε ιστορικές συνθήκες και στο χώρο που δρα. Ποιος δημιούργησε το πρόβλημα της διάσπασης της Γιουγκοσλαβίας; Γνωρίζουμε τις ιστορικές ιδιαιτερότητες της Βαλκανικής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες τότε δεν είχαν ενδιαφέρον για τη Βαλκανική. Άνοιξε την πορεία διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας η Γερμανία; Ευθυγραμμίστηκαν όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας; Πολύ φυσικό. Από εκεί και πέρα ανοίχτηκε και το θέμα της FYROM.
Ο πόλεμος στα Βαλκάνια δεν έγινε σε αγαστή συνεργασία του ΝΑΤΟ των Αμερικανών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Η Ελλάδα έγινε ξέφραγο αμπέλι. Περνούσαν εδώ τα στρατεύματα και η Ελλάδα είχε αποφασιστικό ρόλο στη συμμετοχή. Κύριε Παπανδρέου, δεν μπορώ να το ακούω πια αυτό το πράγμα, ότι επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχαμε μια πολιτική ειρήνη στην περιοχή. Δεν λέω και η Νέα Δημοκρατία να ήταν στις μέρες σας, το ίδιο θα έκανε, αλλά τότε ήσασταν εσείς. Και προκλήθηκε η ανάμειξη των Η.Π.Α.. Κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους οι Ευρωπαίοι και προκάλεσαν και την ανάμειξη των Η.Π.Α..
Μία άλλη πλευρά. Μετά τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, έγινε ολόκληρη συζήτηση στις Ηνωμένες Πολιτείες, για το αν αξίζει τον κόπο να ασχολούνται οι Ηνωμένες Πολιτείες με τα Βαλκάνια; Είναι περιοχή συμβατική; Μήπως πρέπει να διατάξουν τις δυνάμεις τους αλλιώς; Χαλάρωσε, ως ένα βαθμό, το ενδιαφέρον και ξαναμπήκαν βεβαίως οι Ηνωμένες Πολιτείες, όταν είδαν το ρόλο της Ρωσίας. Αυτή είναι η κατάσταση στα Βαλκάνια. Γιατί ωραιοποιούμε, δηλαδή, τους Ευρωπαίους ή γιατί δικαιολογούμε τους Βορειοαμερικάνους;
Να ξεκαθαρίσω εδώ το εξής. Μιλάμε για τον εθνικισμό κ.λπ.. Βεβαίως τον αντιπαλεύουμε, με την ουσία του εθνικισμού. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι όσο διατηρείται η εθνοκρατική οργάνωση –δεν ξέρω για πόσα χρόνια θα διατηρηθεί, εκατοντάδες- δεν είναι εθνικιστική δράση για τα κυριαρχικά δικαιώματα, για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας η πάλη εναντίον της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ. Στους ιμπεριαλιστές δεν εκχωρούμε κυριαρχικά δικαιώματα. Και με αυτή την έννοια απορρίπτουμε και τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου που αυτά τα βλέπει λίγο αφ’ υψηλού. Ακούμε κάτι αριστερές τοποθετήσεις αφ’ υψηλού. Ο κοσμοπολιτισμός! Έγινε και αυτός της μόδας. Είναι και αυτός μια μορφή ανοχής, για να μην πω υπηρέτησης της λογικής του ιμπεριαλισμού. Όπως επίσης δεν είναι λίγες φορές που ακούσαμε για την βελούδινη αλλαγή συνόρων.
Θέλω, λοιπόν, να θέσω ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα, κύριε Πρωθυπουργέ. Και δεν θα το θέσω πολύ συγκεκριμένα. Θα το θέσω, όμως, επί της ουσίας και θα καταλάβετε.
Ανησυχούμε πάρα πολύ γιατί τα τελευταία χρόνια, το παρακολουθούμε, αλλά βλέπουμε ότι οξύνεται, η Ευρωπαϊκή Ένωση ακολουθεί μια πολιτική πολύ επικίνδυνη στα Βαλκάνια, κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη που έχει αντανάκλαση ίσως και στην Δυτική Ευρώπη. Και θα πω συγκεκριμένα, πώς χρησιμοποιείται το θέμα της αυτοδιάθεσης και του αυτοπροσδιορισμού. Είναι εύηχα συνθήματα και μάλιστα συνθήματα καταξιωμένα στην πάλη σε εθνικοαπελευθερωτικούς πολέμους κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας. Έχουν πάρα πολύ μεγάλη σημασία, φορτισμένα και σήμερα θετικά. Δεν έχουμε καμμία αντίρρηση. Στα χείλη, όμως, των ιμπεριαλιστών αυτό είναι πράσινο φως για αξιοποίηση υπαρκτών ή ανύπαρκτων μειονοτικών ζητημάτων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες και στα Βαλκάνια, υπαρκτές ή αυτοπροσδιοριζόμενες μειονότητες και μετανάστες. Με τι στόχο; Για τη βοήθεια σχετικά με τη γλώσσα, με τα έθιμα και την πολιτιστική ανάπτυξη.
Ωραία πράγματα αυτά, αλλά δεν είναι τόσο αγαθές οι προθέσεις. Γιατί δεν τα δίνει στο Υπουργείο Πολιτισμού και πρέπει να κάνει απευθείας επαφές;
Ξέρετε, έχουμε συγκεκριμένες αποφάσεις του Ευρωδικαστηρίου. Και ξαναλέμε, δεν μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα αποσπασμένα από την πραγματικότητα. Ο αυτοπροσδιορισμός, ο οποίος ισχύει σε προσωπική βάση, σε συγκεκριμένες συνθήκες, σε συλλογική βάση και ως επίσημη πολιτική σε μία περίοδο που δημιουργούνται κράτη προτεκτοράτα, που αλλάζουν σύνορα, ποια εξέλιξη θα έχει, ποια εξέλιξη θα έχουμε σ’ αυτό το ζήτημα;
Ανησυχούμε πάρα πολύ για τη δουλειά που γίνεται από κύκλους, από πρεσβείες, από, από …, να μην πω άλλες λεπτομέρειες σ’ αυτόν τον τομέα. Δημιουργία κομμάτων μεταναστών, ετοιμάζονται, όπως και τα΄«αστέρια», που θα μας έρθουν απ’ έξω, για να μπουν επικεφαλής.
Νομίζω ότι τα ξέρετε αυτά που λέω. Δεν μπορεί να τα ξέρω εγώ και να μην τα ξέρετε εσείς. Τα πράγματα είναι πολύ επικίνδυνα. Δεν εμπιστευόμαστε καμμιά κοινοτική πολιτική. Υπάρχει η επίσημη, αλλά υπάρχει και η ανεπίσημη.
Εμείς δεν θεωρούμε δευτερεύον θέμα, τα ζητήματα των μειονοτήτων, που παραδοσιακά και σήμερα δέχονται διακρίσεις. Και εκεί που τυπικά καταργήθηκαν οι διακρίσεις, δέχονται πάρα πολύ μεγάλες διακρίσεις. Και η δική μας απάντηση σ’ αυτό το ζήτημα και ειδικά την περίοδο που ζούμε είναι, να το πω καθαρά, αυτό που έλεγε ο Μάρξ «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε». Αυτό, ας γίνει και σήμερα. Πείτε το «Εργατοϋπάλληλοι όλων των χωρών ενωθείτε», «Λαοί όλων των χωρών ενωθείτε», «Λαϊκά στρώματα όλων των χωρών ενωθείτε».
Αν έτσι δεν αντιμετωπίσουμε το ζήτημα και ταυτόχρονα με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες και με μέτρα για την κατάργηση όπου υπάρχουν διαφορές, ανισότητες κ.λπ., αν δεν αντιμετωπιστεί έτσι και αρχίσουμε να συζητάμε για την ιστορία πού, τι και τι έγινε στις αρχές του 19ου αιώνα, του 20ου αιώνα, του 21ου αιώνα, δεν λύνεται κανένα ζήτημα.
Όχι ότι δεν χρειάζεται να γίνεται συζήτηση πάνω στα ιστορικά θέματα και να απαντάμε στην παραχάραξη της ιστορίας, είτε αφορά την προέλευση ή την καταγωγή, είτε αφορά άλλα ιστορικά γεγονότα. Αυτό είναι θέμα της ιστορίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πότε θυμάται τη σφαγή των Αρμενίων; Όταν θέλει να βάλει εμπάργκο στην Τουρκία. Πότε θα ξεχάσει τη σφαγή των Αρμενίων; Όταν έχει ανάγκη την Τουρκία.
Εδώ να βάλουμε και το εξής ζήτημα. Τι γίνεται με τους Κούρδους; Τι γίνεται με τους Παλαιστίνιους; Τι γίνεται με τους Σέρβους; Δηλαδή δεν υπάρχει πρόβλημα με τους Σέρβους; Άλλοι είναι στη Σερβία, άλλοι είναι στη Βοσνία, άλλοι είναι στο Κοσσυφοπέδιο. Δηλαδή, δεν υπάρχει εθνικό ζήτημα και εθνική υπερηφάνεια στη Σερβία; Εδώ δεν έχει καμμία σημασία; Για το Κουρδικό κουβέντα. Δεν υπάρχει πρόβλημα με το Κουρδικό, όπως εξελίσσεται και με το αυτόνομο Κουρδικό κράτος στο Ιράκ; Εδώ η καλή μας Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ασχολείται και ασχολείται με ομάδες ιδιαιτεροτήτων που υπάρχουν σε διάφορες χώρες και τις χρηματοδοτεί αβέρτα, για να κάνουν και κόμματα; Να μην ανησυχούμε, όταν γίνονται όλα αυτά τα πράγματα που συζητούνται στη σύνοδο;
Για μας αυτό είναι πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα. Μας ανησυχεί ιδιαίτερα. Είναι λεπτό ζήτημα. Δεν είναι ζήτημα για να πουλάς δηλώσεις. Πάντως, δεν είναι καλά τα πράγματα. Εφεδρείες ψάχνουν. Θα μου πείτε, αυτά δεν αποφασίζονται σε συνόδους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτά είναι τα παράπλευρα. Αλλά είναι παράπλευρα μέσα σε μια κεντρική πολιτική. Η Ευρώπη θέλει να γίνει ένας ολοκληρωμένος περιφερειακός ιμπεριαλισμός με το στρατό του και με όλα. Δηλαδή και με τα όπλα του και με τις βάσεις του κ.λπ.. Όντως, θέλει να περιορίσει την κυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών. Τώρα, δηλαδή, τι θα κάνουμε; Θα πάμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση εναντίον των Η.Π.Α.; Ούτε με τον έναν, ούτε με τον άλλον ιμπεριαλιστή. Ε, όχι, κοιτάξτε να δείτε. Υπάρχει μία εμπειρία και όχι μόνο στους κομμουνιστές. Υπάρχει η εμπειρία του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκεί ήταν κρίσιμο ζήτημα. Εκεί έγινε και το λεγόμενο ιστορικό σχίσμα, το οποίο πάντα έχει την επικαιρότητά του, διότι είναι κρίσιμα τα ζητήματα.
Θα το πω καθαρά. Είναι σημείο κρίσης και στο μαζικό κίνημα και στο πολιτικό επίπεδο και πολύ περισσότερο η στάση απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ. Όχι να λέμε να διαλυθεί το ΝΑΤΟ. Πως θα διαλυθεί το ΝΑΤΟ, αν δεν υπάρχει ρήξη στο εθνικό επίπεδο, ή πως θα αντιμετωπιστεί η κατάσταση αν δεν υπάρχει απειθαρχία και ανυπακοή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτά δεν αφορούν μόνο τη συζήτηση στη Βουλή. Αυτά πια είναι υπόθεση καθημερινότητας στη γειτονιά και στον κλάδο. Πειθαρχία, προσαρμογή στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή απειθαρχία; Διότι η γραμμή που κυριαρχεί στην Ελλάδα σήμερα και από τα κόμματα εξουσίας και από άλλους είναι η εξής: Να προσαρμοστούμε στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης.
Γιατί να προσαρμοστούμε; Αυτό κατ’ αρχάς σημαίνει ένα πράγμα. Το λέω συγκεντρωτικά. Σημαίνει ότι ο λαός, ως λαός μιας χώρας, διότι ξαναλέμε ότι δεν καταργείται η εθνοκρατική οργάνωση, δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίσει κάτι το διαφορετικό απ’ αυτό που του επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση. Να αποφασίσει να κάνει κοινωνική επανάσταση, εξέγερση, να αποφασίσει να κάνει απελευθερωτικό αγώνα, εάν συντρέχει λόγος, όχι επιθετικό πόλεμο. Πως θα το αποφασίσει αυτό; Η παγκοσμιοποίηση θα το απαγορεύει. Το μόνο που σου επιτρέπει είναι να προσαρμόζεσαι. Την πλήρη προσαρμογή μας την επιτρέπει. Επιτρέπει για παράδειγμα, η Ελλάδα να έχει τη Σούδα με τις βάσεις, επιτρέπει η Ελλάδα να έχει στρατό στο Κοσσυφοπέδιο. Επιτρέπει να αναγνωρίζεται το Κοσσυφοπέδιο, επιτρέπει, επιτρέπει, ή το πολύ, πολύ επιτρέπει να έχεις ενστάσεις μέσα σε αυτό το κλουβί. Και αυτές τις ενστάσεις, όταν δεν τις δέχονται οι πιο ισχυροί πρέπει να τις εγκαταλείπεις.
Είναι ένα κρίσιμο ζήτημα. Έχει δικαίωμα ένας λαός να αποφασίσει να κάνει κάτι το διαφορετικό, να αντισταθεί από την κοινή αγροτική πολιτική που επιβάλλει η Κοινότητα μέχρι και το σύνολο της πολιτικής; Έχει δικαίωμα να διεκδικήσει την αποδέσμευση από αυτήν την πολιτική;
Δεν συζητάμε ποιος συμφωνεί ή όχι με αυτό. Αυτό το δικαίωμα όμως υπάρχει; Θα μου πείτε η Ευρωπαϊκή Ένωση θα απαντήσει θεωρητικά ότι υπάρχει, αλλά έχει και τον ευρωστρατό, τους εκβιασμούς, τις απειλές και όλα αυτά . Φυσικά, οι λαοί πρέπει να ξεπεράσουν αυτά τα ζητήματα και κάποτε θα τα ξεπεράσουν, γιατί κανείς «δεν θα ανοίξει την πόρτα να δραπετεύσεις από τη φυλακή σου. Κανείς δεν θα ανοίξει την πόρτα, πρέπει να σπάσεις την πόρτα. Πρέπει να γκρεμίσεις τη φυλακή». Αυτή είναι η ιστορία.
Τη θέση μας για το όνομα της γειτονικής χώρας την ξέρετε. Τη θέση μας για το Κοσσυφοπέδιο την ξέρετε. Δεν λέμε να μην το αναγνωρίσετε τώρα, αλλά να μην το αναγνωρίσετε ποτέ αυτό το «προτεκτοράτο», εκεί δηλαδή που θα γίνει η μεγαλύτερη Αμερικανική βάση και η Σούδα θα περάσει σε δεύτερη μοίρα.
Ούτε ένας φαντάρος στο Κοσσυφοπέδιο, στη Βοσνία, στο Αφγανιστάν ή όπου αλλού σας ζητηθεί. Αυτό το ζητάμε. Όχι στην αντιπλευρική ασπίδα. Καμμία συμμετοχή. Όχι στον ευρωστρατό. Καμμιά συμμετοχή. Αυτή είναι η θέση μας. Αυτές είναι θέσεις που, αν θέλετε, τις απαιτούμε από οποιαδήποτε κυβέρνηση και αν είναι.
Δεν είναι αυτό που λύνει τα προβλήματα. Τα ζητάμε αυτά, όχι για να πάρετε ως αντάλλαγμα το όνομα. Είναι πακέτο. Ανεξάρτητα κι αν σας δώσουν το όνομα χωρίς δεσμεύσεις –που δεν το πιστεύω- αυτά πρέπει να ζητηθούν. Αυτό είναι το πραγματικό βέτο σ’ αυτήν την πολιτική.
Στην Ελλάδα, από τότε που μπήκαμε στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τέτοιες αντιστάσεις δεν υπάρχουν. Υπήρχαν ορισμένες, όπως η προσωρινή έξοδος της Ελλάδας από το στρατιωτικό ΝΑΤΟ το 1974, αλλά μετά ήταν άλλες οι συνθήκες και αυτά εξομαλύνονταν.
Τα έχουμε δώσει όλα. Όχι ο λαός βεβαίως. Θα το πω αλλιώς: Έχουν δοθεί όλα και για ποιο λόγο έχουν δοθεί; Γιατί αυτό συμφέρει τον επιχειρηματικό κόσμο. Αυτή η εταιρικότητα που είπατε, κύριε Καραμανλή, συμφέρει. Διότι σου λένε το εξής: «Δεν μπορώ να διεκδικήσω κερδοφορία, αν δεν μπω μέσα σ’ αυτό το κλαμπ». Και έχουν δίκιο.
Όπως ένα κράτος, ας πούμε, λαϊκό θα πρέπει να μπει στο κλαμπ –ας χρησιμοποιήσω το συγκεκριμένο όρο- των λαϊκών κρατών ή των κρατών που εν πάση περιπτώσει αντιστέκονται στον ιμπεριαλισμό, έτσι και η αστική τάξη κάθε χώρας, οι επιχειρηματίες πρέπει να μπουν στο δικό τους κλαμπ. Τι δουλειά έχουν όμως οι λαοί να αισθάνονται ότι είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν και να συμμορφώνονται μ’ αυτήν την πολιτική;
Ανησυχούμε για τα Βαλκάνια. Ανησυχούμε, όπως είπα, για την δραστηριότητα αυτών των κύκλων και στην Ελλάδα και σ’ όλα τα Βαλκάνια. Δεν ανεχόμαστε αυτά τα ζητήματα. Είμαστε υπέρ της στήριξης όλων όσων ζουν στη χώρα μας, είτε είναι μετανάστες είτε θέλουν να αισθάνονται ότι κατάγονται από το Φου Μαν Τσου –πώς να το πω- ή από όπου κι αν κατάγονται.
Αυτοί είναι Έλληνες πολίτες και αν δεν έχουν την ελληνική ιθαγένεια, γιατί είναι μετανάστες, πρέπει να τους δώσουμε πραγματική βοήθεια για τον πολιτισμό και τη γλώσσα τους. Να διδάσκεται η γλώσσα τους, για να μπορούν να σπουδάζουν στα ελληνικά σχολεία. Να τους βοηθήσουμε βεβαίως, όταν πηγαίνουν στο σχολείο να ξέρουν και ελληνικά για να μην έχουμε σχολεία τρίτης ή τέταρτης κατηγορίας. Να τους βοηθήσουμε σε όλα. Αυτοί όμως που τους βοηθούν δεν έχουν καλό σκοπό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, πενήντα μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί καθηγητές από το 5ο Γυμνάσιο Μυτιλήνης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Στα είκοσι πέντε λεπτά που μου έχει δώσει ο Πρόεδρος…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Ο Κανονισμός, κύριε Πρόεδρε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ναι. Ο Κανονισμός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Εγώ θα σας δώσω περισσότερα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Πριν ήταν δυο ώρες.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Είναι άφθονος ο χρόνος. Δεν παραπονιέμαι. Θα δείτε ότι είναι καλύτερα που δεν μου δώσατε περισσότερο.
Σ’ αυτό το παγκόσμιο χωριό, στο μικρό πλανήτη που ζούμε, όπου κυρίαρχη πολιτική και στρατιωτική, ίσως, όχι πια οικονομική δύναμη είναι το ΝΑΤΟ κι όσοι συμμετέχουν σ’ αυτόν τον ευρωατλαντικό θεσμό και τους άλλους θεσμούς οι οποίοι, κατά τον Πρωθυπουργό, εγγυώνται την ασφάλεια και την ηρεμία και την ειρήνη και την προοπτική στην περιοχή μας και σ’ όλο τον κόσμο, σ’ αυτά τα είκοσι πέντε λεπτά, είκοσι πέντε γυναίκες θα πεθάνουν στον τοκετό, διακόσια πενήντα παιδιά θα πεθάνουν από μολυσμένο νερό και πεντακόσια είκοσι πέντε παιδιά θα πεθάνουν από ιάσιμες ασθένειες, γιατί τους λείπουν τα φάρμακα. Αυτό είναι ένα σχήμα, που το δανείζομαι από τις ομιλίες του Ιγνάσιο Ραμονέ, του πρώην Διευθυντή, μέχρι πριν λίγο, της επιθεώρησης «Monde Diplomatique», που νομίζω ότι δείχνει σε τι κόσμο ζούμε σήμερα και σε τι κατεύθυνση από την άλλη μεριά κινούνται οι κορυφαίοι και επιφανείς ευρωατλαντικοί θεσμοί, που μία κρίσιμη συνάντησή τους έγινε στο Βουκουρέστι πριν από λίγες μέρες. Το τονίζω αυτό, γιατί δεν πρέπει να χάνουμε το πλαίσιό μας, δεν πρέπει να έχουμε την ψευδαίσθηση μιας τοπικής αντιμετώπισης και να πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε για μέρες σε μια σχολική εθνική εορτή και λίγο πολύ δίπλα στη Φιλική Εταιρεία και στο Ε.Α.Μ., μετά και τη παρέμβαση του βέτο της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, πρέπει να βάλουμε και τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, η οποία πρέπει να μείνει στην Ιστορία. Θα μείνει στην Ιστορία, όχι όμως κυρίως γι’ αυτό το λόγο.
Σημείο 17, της απόφασης της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ: «Επιβεβαιώνουμε τη δέσμευση της Συμμαχίας να υποστηρίξει την Κυβέρνηση και το λαό του Ιράκ και να συμβάλλει στην ανάπτυξη των ιρακινών δυνάμεων ασφαλείας».
Σημείο 6: Ανάλογες τοποθετήσεις για το Αφγανιστάν.
Βλέπουμε δηλαδή μία μηχανή ενός ακραίου μιλιταρισμού, μιας ακραίας πολιτικής επιθετικών παρεμβάσεων και κατασπατάλησης του παγκόσμιου πλούτου, προκειμένου να προωθηθούν ορισμένες γεωστρατηγικές ακραίες τοποθετήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και συμμάχων τους στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν δημιουργήσει αυτήν τη φοβερή κατάσταση. Δηλαδή, όταν λέει ότι «υποστηρίζουμε το Ιράκ» ουσιαστικά ενσωματώνεται αυτό -κι όλες οι κυβερνήσεις οι οποίες πάνε από πίσω, το ΝΑΤΟ με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες- σ’ αυτήν τη σπατάλη πόρων που ο Τζόζεφ Στίγκλιτς –αμερικανός καθηγητής του Κολούμπια, που πήρε το Νόμπελ Οικονομίας- υπολογίζει ότι θα φθάσει τελικά στα 3.000.000.000.000 δολάρια, ένα ποσό το οποίο δεν μπορούμε καν να φανταστούμε κι ένα ποσό που θα έδινε απαντήσεις όχι μόνο στα προβλήματα των φτωχών χωρών, αλλά και χωρών όπως η χώρα μας, που έχουν πια όλο και πιο εκτεταμένες ζώνες φτώχειας.
Το Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης, το SIPRI, το θεωρούμενο ως το πιο έγκυρο ινστιτούτο σ’ αυτά τα ζητήματα της παρατήρησης των δαπανών για μέσα οπλισμού κ.λπ., υπολογίζει ότι κάθε κάτοικος των Ηνωμένων Πολιτειών πληρώνει 1.756 δολάρια ετησίως για τις δαπάνες αυτές, τις οποίες ευλόγησε κι η Σύνοδος του ΝΑΤΟ. Και αν πάρουμε υπ’ όψιν ότι υπάρχουν σήμερα δεκάδες εκατομμύρια οικογενειών οι οποίες ζουν με ένα δολάριο εισόδημα, κατανοεί ο οιοσδήποτε ότι ο ένας Αμερικάνος θα μπορούσε να διπλασιάσει το εισόδημα σε χίλιες οκτακόσιες περίπου οικογένειες, στον Τρίτο Κόσμο.
Και αυτό είναι ένα πρόβλημα και για τη χώρα μας. Η χώρα μας, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα μέλος του ΝΑΤΟ με το χαμηλότερο ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της στην παιδεία και με το υψηλότερο του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της για δαπάνες για τους οπλισμούς και την άμυνα, πάνω από το 4% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.
Αυτά όλα έχουν σημασία, γιατί η Σύνοδος του ΝΑΤΟ, μέσα στην οποία εξελίχθηκε το πρόβλημα και ήταν ένα μερικό πρόβλημα, σημαντικό φυσικά για εμάς, των σχέσεων ανάμεσα στη «FYROM» και την Ελλάδα, επιβεβαίωσε όλες αυτές τις κατευθύνσεις, τους στόχους, τα μέτρα, τις τοποθετήσεις που δημιουργούν, αυτόν τον άγριο κόσμο, ο οποίος δεν είναι πολύ μακριά μας. Δεν είναι μόνο στην Αφρική ή κάτω από τη Σαχάρα. Είναι στον ευρύτερο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου που ζούμε, στο χώρο της Παλαιστίνης, του Ισραήλ, στο χώρο του Ιράκ, στο χώρο του Ιράν, αλλά είναι και δίπλα μας, στα Βαλκάνια, με τις συνεχείς διεργασίες αποσταθεροποίησης που γίνονται.
Λένε, βέβαια –και έχει ακουστεί αυτό και έχει μία σοβαροφάνεια το επιχείρημα- αν δεν ήταν το ΝΑΤΟ και αν δεν ήμασταν εμείς στο ΝΑΤΟ και αν δεν ήταν η Νέα Δημοκρατία στην Κυβέρνηση και αν δεν είχαμε τη δυνατότητα του βέτο, θα μπορούσαμε να είχαμε αυτά τα αποτελέσματα;
Αυτό το επιχείρημα φαίνεται ότι είναι ένα σοβαρό επιχείρημα μέσα από μία τρέχουσα και επιφανειακή προσέγγιση της κατάστασης, αλλά λίγο βαθύτερα εάν πάει κάποιος, θα δει ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.
Αν δεν ήταν το ΝΑΤΟ, αν δεν ήταν οι ατλαντικές πολιτικές χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρώτα -ιδιαίτερα της Γερμανίας- και μετά των Ηνωμένων Πολιτειών, θα είχαμε αυτήν την κατάσταση σήμερα στα Βαλκάνια, θα είχαμε αυτό το μωσαϊκό, θα είχε προκύψει καν το θέμα που σήμερα μας απασχολεί τόσο πολύ που είναι το θέμα της ονομασίας των γειτόνων μας στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας;
Εγώ θυμάμαι ένα πράγμα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ήμουν μέλος του διευρυμένου Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως Πρόεδρος της ομάδας της Αριστεράς, όπου είχαμε μία συνάντηση –πριν την αναγνώριση, από τη Γερμανία και άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Κροατίας και της Σλοβενίας που οδήγησαν στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας- με όλο το πολυεθνικό Προεδρείο της τότε ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.
Μου έκανε εντύπωση το εξής: Υπήρχαν δύο μόνο Πρόεδροι, οι οποίοι δεν ήθελαν την αναγνώριση και ένας από τους δύο αυτούς Προέδρους έκλαιγε. Και εγώ δεν έχω ξαναδεί πολιτικό να κλαίει σε μια τέτοια, αν θέλετε, κρίσιμη διεθνή συνάντηση. Ήταν, λοιπόν, οι δύο αυτοί Πρόεδροι, οι οποίοι αντιδρούσαν με κάθε τρόπο και ζητούσαν, παρακαλούσαν, ικέτευαν να μην προχωρήσει καμμία χώρα της Ευρώπης στην αναγνώριση κάποιας από τις Ομόσπονδες Δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας, οι Πρόεδροι της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, όπως έλεγαν, ο Πρόεδρος της οποίας έκλαιγε μπροστά σ’ αυτή την προοπτική.
Και όλοι μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό το κλάμα και μπορούμε να καταλάβουμε, πώς οι λαοί και οι χώρες γίνονται πιόνια σε μια πολιτική που υπαγορεύουν άλλοι, έξω από τις τοπικές συνθήκες, χωρίς χρόνο να αναπτυχθούν τα πράγματα –γιατί δεν λέω εγώ σώνει και καλά πως θα μπορούσε να επιβιώσει η σημερινή Γιουγκοσλαβία- με τελεσίγραφα και με εκβιασμούς.
Ο Πρόεδρος που έκλαιγε, λοιπόν, ήταν ο Πρόεδρος της τότε λεγόμενης Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Και είδαμε την κατάσταση. Η ίδια η παρέμβαση και οι πολιτικές των Ηνωμένων Πολιτειών και μεγάλων χωρών της Ευρώπης οδήγησαν σ’ αυτήν τη μακεδονική «σαλάτα», την οποία ξαναζούμε μέσα στο χώρο της Βαλκανικής, σ’ αυτήν την αποσταθεροποίηση, σ’ αυτήν τη βαλκανιοποίηση της ίδιας της Ελλάδας, η οποία όλο και περισσότερο γίνεται στοιχείο της νέας Ευρώπης. Αντιμετωπίζει προβλήματα της τάξης της νέας Ευρώπης! Δεν θα βρείτε συνοριακά προβλήματα ούτε στη Γαλλία, ούτε στη Γερμανία, ούτε στην Πορτογαλία ή προβλήματα εμπιστοσύνης με τους υπόλοιπους γείτονες.
Αυτή η κατάσταση έχει δημιουργηθεί. Μια κατάσταση «διαίρει και βασίλευε», επεμβάσεις στο ΝΑΤΟ, βομβαρδισμοί. Και υπάρχουν ευθύνες. Υπάρχουν μεγάλες ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων για όσα κατηγορούμε και καταγγέλλουμε σήμερα στη Βαλκανική. Για παράδειγμα, υπάρχουν ευθύνες, διότι η Κυβέρνηση Σημίτη υιοθέτησε τη βαλκανική πολιτική των ευρωατλαντικών θεσμών. Δεν σήκωσε το ανάστημά της απέναντι στους βομβαρδισμούς στην προσπάθεια να λυθούν προβλήματα που ήταν υπαρκτά. Ήταν υπαρκτά και τα δικαιώματα του λαού και των αλβανοφώνων του Κοσσυφοπεδίου, σε σχέση με τον τρόπο που είχαν αντιμετωπιστεί όλα τα τελευταία χρόνια. Όμως, δεν είναι η μέθοδος αυτή η οποία δημιούργησε αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση στα Βαλκάνια, την οποία ζούμε σήμερα.
Και τι είναι αυτή η κατάσταση; Ότι η Ελλάδα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει χωριστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα από μία ζώνη αμερικάνικων προτεκτοράτων, της νέας Ευρώπης, τα οποία επιβιώνουν χάρις σε μία ιθύνουσα τάξη, η οποία τροφοδοτείται και στηρίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις υπηρεσίες τους, στις βάσεις του εθνικισμού, της αντιπαράθεσης, της πολυδιάσπασης αυτού του χώρου.
Γι’ αυτό κι εμείς εκφράζουμε, πέρα από όλα, την αντίθεση μας στην διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Δεν θέλουμε τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, ούτε με την Κροατία, ούτε με την Αλβανία, ούτε με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, ούτε με την Ουκρανία, ούτε με την Γεωργία.
Και θα έλεγα ότι είναι γελοία όλα αυτά τα επιχειρήματα που ακούσαμε. Ακούσαμε το επιχείρημα, ότι η «FYROM» ήταν έτοιμη για να μπει στο ΝΑΤΟ, σύμφωνα με όλα τα κριτήρια που θέτει το ΝΑΤΟ. Και η Αλβανία το ίδιο, έτοιμη ως προς όλα τα στρατιωτικά και πολιτικά κριτήρια που έχει θέσει το ΝΑΤΟ. Και βλέπουμε στην Αλβανία, δέκα μέρες πριν την ένταξη στο ΝΑΤΟ, να τινάζονται σχεδόν ολόκληρα τα Τίρανα στον αέρα. Διότι δεν υπήρχε η πιο στοιχειώδης -αν θέλετε- προφύλαξη και λήψη μέτρων ασφαλείας που παίρνει κάποιος που έχει σπίρτα στο σπίτι και έχει μικρά παιδιά, σε σχέση με την καταστροφή των πληθυσμών την οποία έχει αναλάβει και η περιβόητη αμερικάνικη εταιρεία «SAIC», η οποία μας είχε προμηθεύσει το σύστημα C4I, το γνωστό «μαύρο σύστημα» που χρησιμοποιήσαμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες και συνδέεται με τόσες άλλες υποθέσεις.
Σε αυτήν την ίδια Σύνοδο του ΝΑΤΟ, τέθηκαν τέσσερα άρθρα, τα περισσότερα άρθρα, τα οποία αφιερώνονται στο Κόσοβο, με στόχο να διασφαλίσουμε ένα ασφαλές και σίγουρο περιβάλλον στο Κόσοβο. Υπάρχει το ερώτημα: Είναι αμελητέο το ζήτημα του Κοσόβου; Είναι αμελητέο το ζήτημα της μονομερούς ανακήρυξης της ανεξαρτησίας; Δεν έχει σημασία; Δεν πειράζει που δεν αναφέρεται καθόλου ο Πρωθυπουργός σε αυτό; Δεν πειράζει που δεν αναφέρεται η Υπουργός Εξωτερικών; Δεν πειράζει που χθες αντέδρασε ο Υπουργός Εξωτερικών της Σερβίας στην τοποθέτηση της Υπουργού Εξωτερικών; Είναι θέμα μιας άλλης χώρας, μην μπλέκουμε εμείς εκεί μέσα, άλλο είναι το ζήτημα για μας, το όνομα των γειτόνων μας; Είναι έτσι; Είναι μικρότερο θέμα από τις διαφορές από τη «FYROM»; Μήπως είναι ισοδύναμο; Μήπως θα μπορούσε να γίνει μεγαλύτερο; Μπορούμε εμείς στη Βαλκανική μέσα να δεχθούμε τη λογική των μονομερών ανακηρύξεων, με βάση την εθνική σύνθεση, όπως την προσλαμβάνουν και τους συμφέρει ορισμένους, ορισμένων περιοχών;
Δεν έχει αναρωτηθεί η Υπουργός Εξωτερικών, ο Πρωθυπουργός, για ποιο λόγο η Ισπανία αντιτάχθηκε αποφασιστικά στην αναγνώριση του Κοσόβου; Δεν έχει σκεφθεί ότι σκέφτεται τους Βάσκους, σκέφτεται την Καταλονία, σκέφτεται τα εθνικιστικά κινήματα; Δεν καταλαβαίνει η Κυβέρνηση τι δυναμίτης συγκεντρώνεται μέσα από αυτήν τη μονομερή αναγνώριση του Κοσόβου από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ορισμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Γι’ αυτό θέλουμε τη θέση του Πρωθυπουργού.
Κύριε συνάδελφε, αν θέλετε ένα λεπτό, μην απασχολείτε την κυρία Υπουργό στην οποία απευθύνομαι.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Θέλω πολύ, κύριε Αλαβάνο, να ακούσω την άποψή σας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Θέλουμε τη θέση σας, κυρία Υπουργέ.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Για ποιο θέμα;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Για ποιο θέμα; Αν δεν συζητούσατε με τον συνάδελφο, θα ακούγατε. Για το θέμα της αναγνώρισης του Κοσόβου.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Το έχω σημειώσει.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ποια είναι η ελληνική θέση;
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Θα σας την πω.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ωραία, να μας την πείτε. Και αν δεν μπορείτε εσείς, να μας πει ο Πρωθυπουργός.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Την έχω πει τέσσερις φορές μέχρι τώρα και θα την πω και πέμπτη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Και να μας πείτε και το νομικό θέμα το οποίο έχει εγερθεί και μέσα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ότι αλλού έστειλε η προηγούμενη κυβέρνηση από σας, του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τους Έλληνες στρατιωτικούς -κακώς, κάκιστα τους έστειλε- και αλλού βρίσκονται.
Βρέθηκαν σε ένα τμήμα τότε της Ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας και σήμερα βρίσκονται σε ένα πειρατικά ανεξάρτητο κράτος. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο είχαμε τις εξελίξεις σχετικά με τις διαπραγματεύσεις της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και της Ελλάδας.
Οι θέσεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχουν γίνει σαφείς. Εμείς επιδιώκουμε ένα σύνθετο γεωγραφικό προσδιορισμό, επιδιώκουμε να είναι αυτός ο προσδιορισμός χρηστικός σε όλες τις περιπτώσεις, να είναι ένα όνομα για όλες τις χρήσεις. Ξέρουμε ότι χρειάζονται συνεννοήσεις, ξέρουμε ότι χρειάζονται διαπραγματεύσεις και ξέρουμε ότι μπορούμε να βρεθούμε στη βάση της αμοιβαίας αποδοχής σε κάποιο σημείο της γέφυρας με τους γείτονές μας.
Εμείς δεν μιλήσαμε για κόκκινες γραμμές. Θέλει προσοχή η κόκκινη γραμμή και τα μεγάλα λόγια. Ήδη ο γεωγραφικός προσδιορισμός έχει χαθεί μέσα σε ένα μήνα. Αν είχαμε την κόκκινη γραμμή που είχαμε το 1990, την περίοδο του εμπάργκο που ανέφερε ο κ. Παπανδρέου πριν από λίγο, νομίζω ότι θα την είχαμε υπερβεί και δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Αν είχαμε πριν από δέκα ή δεκαπέντε χρόνια τις δημοσκοπήσεις που σήμερα είναι πολύ υψηλές –και είναι σημαντικό και θετικό και τις καλωσορίζουμε- υπέρ της γεωγραφικής και σύνθετης ονομασίας, δηλαδή υπέρ του βέτο που έγινε με στόχο αυτό, θα ήταν πολύ σημαντικό για τη χώρα μας. Θα είχε γλυτώσει την εξάντληση σε ένα εξωτερικό ζήτημα, ένα θέμα των εξωτερικών θέσεων, όπως είναι οι σχέσεις της με τη «FYROM» που την αποδυναμώνει σε άλλα μέτωπα που δεν είναι μέτωπα εμπιστοσύνης, είναι μέτωπα συνόρων, όπως αυτά που έχουμε με τους ανατολικούς γείτονές μας.
Εμείς είμαστε αντίθετοι σε ένα παιχνίδι πλειοδοσίας πάνω σ’ αυτό το ζήτημα. Ξέρουμε τις δυσκολίες, τις αναγνωρίζουμε για όλους και τις αναγνωρίζουμε και για οποιαδήποτε Κυβέρνηση που τις χειρίζεται. Πιστεύουμε, όμως, ότι μία εξωτερική πολιτική πρέπει να βλέπει μακριά και μία εξωτερική πολιτική –και αυτό ισχύει και για το παρελθόν- πρέπει να ξέρει να κάνει διεργασίες με την κοινωνία και όχι να ακολουθεί τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες δείχνουν το ένα ή το άλλο, αν πιστεύει ότι κάτι είναι σωστό. Γι’ αυτό για μας η κόκκινη γραμμή είναι άλλη. Είναι τα συμφέροντα της χώρας μας, η διαμόρφωση συνθηκών ειρήνης, καλής γειτονίας, βιώσιμης συνύπαρξης με τις χώρες οι οποίες είναι στην περιοχή μας.
Με αυτήν την έννοια κιόλας, εμείς θέλουμε να πούμε ότι θα ήταν στίγμα πιστεύουμε –και ευτυχώς δεν έγινε- το να είχε μία άλλη στάση η Κυβέρνηση, όχι τόσο αναζητώντας κάποιες λύσεις σε ένα δύσκολο θέμα, αλλά υποτασσόμενη σ’ αυτήν την ακραία, απαράδεκτη πολιτική υπαγόρευσης τύπου πιουριφόι που ακολούθησε η Κυβέρνηση Μπους και οι διάφοροι αξιωματούχοι της απέναντι στην Ελλάδα, μη παίρνοντας καν υπ’ όψιν και μη κατανοώντας το χαρακτήρα του προβλήματος, δηλαδή ότι είναι ένα θέμα εμπιστοσύνης και αυτοεκτίμησης και αντιμετώπισης των φοβιών, όχι μόνο των πολιτών της γειτονικής δημοκρατίας, αλλά και των πολιτών της χώρα μας και ειδικά αυτών που μένουν στο χώρο της Μακεδονίας.
Δεν πανηγυρίζουμε εμείς και δεν συμμετέχουμε στη σχολική παρέλαση. Θα πανηγυρίσουμε, όταν υπάρξει λύση.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Αυτό είπα και εγώ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ευχαριστώ που συμφωνείτε γι’ αυτό. Είναι πολύ σημαντικό.
Αυτήν τη στιγμή, αν θέλετε, μπορέσαμε να αντιμετωπίσουμε μια ακόμα αρνητική εξέλιξη, στις πολλαπλές που έχουμε, αλλά το πρόβλημα είναι ανοιχτό και έχει σημασία, με ποιο τρόπο θα το αντιμετωπίσουμε. Γι’ αυτό -και για να είμαστε έντιμοι εμείς- την παραμονή που γίνονταν αυτές οι συζητήσεις στο Βουκουρέστι, εδώ στη Βουλή είχαμε πει ότι ακούμε την Κυβέρνηση να μιλά για εθνική ομοψυχία και ταύτιση των απόψεων. Εμείς έχουμε αυτούς τους στόχους που λέμε, δεν έχουμε όμως ταύτιση των απόψεων. Και σήμερα αν η Κυβέρνηση νομίζει ότι έχει μια πίτα από την οποία μπορεί να δώσει κάποια ψίχουλα και σε άλλες πολιτικές δυνάμεις, δεν τα δικαιούμαστε εμείς. Και δεν τα διεκδικούμε αυτά τα ψίχουλα, διότι έχουμε σοβαρές ενστάσεις και σοβαρές διαφορές σε μια σειρά ζητήματα, σε σχέση με τους χειρισμούς που γίνονται από την πλευρά της Κυβέρνησης.
Πρώτον, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε γι’ αυτή τη μετατόπιση του διαπραγματευτικού πεδίου από τον Ο.Η.Ε. –με τα προβλήματα που έχει ο Ο.Η.Ε., γιατί δεν έχουμε μία εξιδανικευμένη άποψη ότι ο Ο.Η.Ε. λειτουργεί σαν ένας πραγματικά διεθνής οργανισμός, αυτόνομος από τις επιρροές των μεγάλων δυνάμεων- στις Ηνωμένες Πολιτείες και μία πλήρη εμπλοκή του ζητήματος με τις προεδρικές εκλογές.
Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και θέλουμε να λυθεί πολύ γρήγορα, αλλά δεν μπορεί να εμπλέκεται με τις προσπάθειες του κ. Μπους πριν από τις εκλογές –είτε για εύφημη μνεία, είτε για να στηρίξει τον κ. Μακέιν- να λυθεί αυτό το θέμα χωρίς να λαμβάνονται υπ’ όψιν τα σοβαρά ζητήματα που υπάρχουν.
Επομένως ανησυχούμε πάρα πολύ απ’ αυτήν τη μετάθεση του διαπραγματευτικού πεδίου. Ανησυχούμε –και εδώ δεν λέει τίποτα η Κυβέρνηση- από τη λογική των ασύμμετρων ανταλλαγμάτων.
Έχω εμπειρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ξέρω ότι όλα τα ζητήματα που αφορούν σε δύο, τρεις ή μία ομάδα χωρών, ανεξάρτητα αν συζητούνται σε διαφορετικά τραπέζια, επηρεάζει το ένα το άλλο και κάνει παραχωρήσεις ο ένας ή κερδίζει κάποιες παραχωρήσεις δίνοντας δεσμεύσεις στα άλλα ζητήματα.
Και μας ανησυχεί αυτό το πράγμα. Και μας ανησυχεί η σιωπή. Έχουμε μία πλήρη εμπλοκή, μία πλήρη εξέλιξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων αυτές τις ημέρες μέσω του προβλήματος της FYROM και δεν ακούμε κουβέντα από την πλευρά της Κυβέρνησης για το τι πραγματικά γίνεται.
Και μας ανησυχεί το ότι στη συζήτηση αυτή, εντάχθηκε το θέμα των βάσεων της Σούδας ή της παρουσίας μας στο Αφγανιστάν, σαν θέματα, σαν επιχειρήματα τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πιέσεις τις Ηνωμένες Πολιτείες. Βέβαια, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξέρουν και έχουν και τη δύναμη να ασκήσουν πολύ καλύτερες πιέσεις απέναντι σ’ εμάς.
Μ’ αυτήν την έννοια, εγώ ζητώ από τον Πρωθυπουργό, ο οποίος κατανοεί ότι βρισκόμαστε σε μία πυρετώδη φάση όσον αφορά τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, τις σχέσεις της Κυβέρνησης της Ελλάδας με την Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, που δεν μπορούν να περιοριστούν μόνο στο θέμα της FYROM, να μας πει τι γίνεται στα άλλα ζητήματα.
Πείτε μας. Διαβεβαιώστε μας εδώ ότι δεν υπάρχουν δεσμεύσεις ή υποσχέσεις της Κυβέρνησης, σε σχέση με την επέκταση του χώρου δράσης των ελληνικών δυνάμεων που είναι στο Αφγανιστάν έξω από τα όρια της Καμπούλ. Εμείς ζητάμε επιστροφή τους! Ζητάμε άμεση επιστροφή!
Και θέλω να πω και σ’ εσάς, κύριε Πρόεδρε, το εξής: Στις 17 Απριλίου φεύγει μία αντιπροσωπεία πανηγυρική και με μέλη των κομμάτων της Βουλής –εμείς δεν θα συμμετάσχουμε εκεί- για να συνοδεύσει στρατευμένα παιδιά της Ελλάδας που θα πάνε στην Καμπούλ. Εμείς θα ερχόμασταν σ’ αυτήν την αντιπροσωπεία, μόνο αν πήγαινε για να φέρει αυτούς που είναι εκεί πέρα. Δεν έχουμε λόγο εμείς να στέλνουμε τα δικά μας παιδιά και να γυρίσει κάποιο είτε σε φέρετρο, είτε ακόμα σε αναπηρικό καροτσάκι, για τους τυχοδιωκτισμούς που έχουν κάνει στην Καμπούλ οι Αμερικάνοι!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
Πολύ περισσότερο, να μη φεύγουν με τη στήριξη της Βουλής!
Θέλουμε απάντηση, κύριε Πρωθυπουργέ! Τον Ιούνιο ξεκινάει ο νέος γύρος του διαλόγου του ενισχυμένου –high level- ανάμεσα στην Ελλάδα και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, σε σχέση με αμυντικά και διπλωματικά ζητήματα, πολλά εκ των οποίων έχουν σχέση με το θέμα της Σούδας, που εντάχθηκε και αυτό στην υπόθεση της επίλυσης των διαφορών με τη FYROM.
Τι γίνεται; Έχουμε βάσιμη πληροφόρηση ότι ζητάνε επέκταση του Προβλήτα Κ14, στον οποίο προσεγγίζουν πυραυλοκίνητα υποβρύχια. Τι γίνεται; Υπάρχει αυτό το αίτημα; Πώς το αντιμετωπίζετε; Τι λέτε για τη χρήση από τους Αμερικάνους του ναυτικού Νοσοκομείου της Σούδας, για την επέκταση της ετεροδικίας, για το ρόλο των Αμερικάνων στην αναβάθμιση των νέων οπλικών συστημάτων;
Σ’ όλα αυτά θέλουμε απαντήσεις! Δεν θέλουμε ό,τι γίνεται, να συνοδευτεί από παραχωρήσεις ή από δεσμεύσεις που είναι πολύ σημαντικές!
Ένα τρίτο σημείο στο οποίο διαφωνούμε και στο οποίο εμείς δώσαμε εδώ και χρόνια έμπρακτο δείγμα της τοποθέτησής μας, είναι η προσπάθειά μας να ταυτίσουμε την κοινωνία της γειτονικής χώρας με τις πολιτικές της δυνάμεις, η προσπάθεια να ταυτίσουμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, η προσπάθεια να αποδώσουμε ορισμένες απαράδεκτες εθνικιστικές προκλήσεις που γίνονται σ’ όλον τον τόπο και σ’ όλο το λαό.
Μ’ αυτήν την έννοια, το αντίδοτο, αν θέλετε, στην παρέμβαση των Αμερικάνων, είναι να αναπτύξουμε εμείς τις επαφές και να συμμετάσχουμε στις διεργασίες που γίνονται στη γειτονική χώρα.
Γι’ αυτό, ακόμα και στις συνθήκες του εμπάργκο, αντιπροσωπείες της Αριστεράς πήγαιναν από την Αθήνα και επισκέπτονταν τα Σκόπια. Γι’ αυτό πριν από τέσσερις μήνες, βρέθηκα επικεφαλής αντιπροσωπείας του Συνασπισμού, η οποία επισκέφθηκε τα Σκόπια και αντιμετώπισα τις επικρίσεις από το Υπουργείο Εξωτερικών. Κι όμως, εκεί αναδείχθηκαν οι μεγάλες διαφορές από την πλευρά των πολιτικών δυνάμεων των Σκοπίων, δηλαδή οι διαφορές ανάμεσα στον πρόεδρο και στην κυβέρνηση της χώρας τους.
Πρέπει να κατανοήσουμε τα ζητήματα ταυτότητας, πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε εμπιστοσύνη όχι για να υποταχθούμε στην ομάδα των «αμερικανόπαιδων», που μπορεί να κυβερνά σήμερα τα Σκόπια και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, αλλά για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε στηρίγματα μέσα στην ίδια κοινωνία, να αυξήσουμε τα μέτρα εμπιστοσύνης, να κάνουμε κοινές δράσεις, όπως είναι το θέμα του περιβάλλοντος στον Αξιό και βέβαια, να έχουμε επαφή με τις πολιτικές δυνάμεις. Ήδη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς απευθύνθηκε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, καλώντας συναδέλφους Βουλευτές και μέλη της Κοινωνίας των Πολιτών στην Ελλάδα, προκειμένου να κάνουμε ένα διάλογο.
Τέλος, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφέρω δύο σημεία. Ας αποφύγουμε το «σύνδρομο της Γιουροβίζιον», το «σύνδρομο των χρυσών μεταλλίων» ή ορισμένων χρυσών ολυμπιακών μεταλλίων και το «σύνδρομο της Άρσης Βαρών». Ας αποφύγουμε, δηλαδή, το σύνδρομο τού να αξιοποιούμε, να μεγεθύνουμε και να φουσκώνουμε σαν να πρόκειται για «φούσκα» του Χρηματιστηρίου ορισμένες κινήσεις στο θέμα της εξωτερικής πολιτικής, χωρίς να βλέπουμε τη συνέχεια και τη δυνατότητα τού να έχουμε πραγματικά επιτεύγματα.
Και θυμίζω εδώ την περίπτωση του Ελσίνκι, δηλαδή το πώς αντιμετωπίστηκε και προβλήθηκε ως ένα σημείο τομής η απόφαση του Ελσίνκι, η οποία έβαζε ένα θέμα το οποίο είχε σημασία, σε σχέση με τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις. Δηλαδή, την προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης και την επίλυση με βάση το διεθνές δίκαιο των διαφορών της Ελλάδας με την Τουρκία, κάτι που έμεινε χωρίς συνέχεια όχι μόνο γιατί άλλαξε κυβέρνηση, αλλά γιατί καμμία κυβέρνηση δεν είχε μελετήσει και δεν ήταν έτοιμη να προχωρήσει σ’ όλες αυτές τις διεργασίες και τα βήματα τα οποία χρειάζονται για την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Μ’ αυτήν την έννοια, λοιπόν, λέω ξανά να κόψουμε την εθνική γιορτή και να σταματήσουμε αυτήν τη «σκοπιανοποίηση» της ελληνικής πολιτικής ζωής και όχι μόνο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Είναι σημαντικά τα θέματα που έχουμε, ενώ αυτό είναι ένα από τα μέτωπα στην εξωτερική μας πολιτική. Όμως, υπάρχουν και άλλα μέτωπα.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι η Ελλάδα είναι πιο ανεπτυγμένη και προωθημένη χώρα και έχει κατακτήσει ένα τέτοιο πολιτικό επίπεδο διαλόγου, ώστε να μην αναγκάζονται οι κυβερνώντες να προσφεύγουν στις παρελάσεις και σ’ αυτές τις επικοινωνιακές πολιορκίες, προκειμένου να κρύψουμε τα πραγματικά προβλήματα τα οποία για μας μένουν, όπως και οι δεσμεύσεις μας είτε αφορούν στο ασφαλιστικό και το δημοψήφισμα και στην αίτηση ανάκλησης αυτού του νόμου είτε οτιδήποτε άλλο.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω ότι η σημερινή συνεδρίαση στη Βουλή είχε ένα χαρακτηριστικό ενδιαφέρον. Έχει τύχει να πάω δύο πρόσφατα ταξίδια στη Λατινική Αμερική, όσον αφορά στον αντιαμερικανισμό και στην κριτική του ΝΑΤΟ και θα ήθελα, λοιπόν, να σημειώσω ότι σημερινή συνεδρίαση θύμιζε κοινοβούλιο της Λατινικής Αμερικής, κυρίως η Αντιπολίτευση, από το πιο δεξιό μέχρι το πιο αριστερό τμήμα μέσα στο σημερινό Κοινοβούλιο.
Όμως, νομίζω ότι -δεν ξέρω, βέβαια, αν η γλώσσα ήταν ειλικρινής και αν αυτά που λέγονταν ήταν ειλικρινή ή όχι και δεν κάνω εγώ δίκη προθέσεων, άλλοι μπορεί να κάνουν- φέρνει στην επιφάνεια τις διαθέσεις της ελληνικής κοινωνίας, οι οποίες ειλικρινά ή ανειλικρινά εκφράζονται μέσα σ’ αυτό το Κοινοβούλιο.
Και είναι σημαντικό να ακούς από όλη την Αντιπολίτευση τουλάχιστον -αλλά και σιωπή από την Κυβέρνηση σε ορισμένα ζητήματα- αιτήματα, όπως να σηκωθούμε να φύγουμε από το Κοσσυφοπέδιο, τι χρειάζεται το ΝΑΤΟ, να μην υπάρξει διεύρυνση του ΝΑΤΟ κ.λπ..
Θεωρώ ότι σε μεγάλο βαθμό σ’ αυτήν την αλλαγή του τοπίου των ιδεών και της γλώσσας που χρησιμοποιείτε -είτε ειλικρινά είτε ανειλικρινά- έχει συμβάλει αυτή η δυναμική –θα έλεγα- παρουσία και άνοδος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς στο πολιτικό γίγνεσθαι, με στόχο τελικά να αλλάξει το πολιτικό τοπίο όχι μόνο στη γλώσσα, αλλά και στις δυνάμεις που διαχειρίζονται τις τύχες του τόπου.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ κι εγώ, κύριε Πρόεδρε.
Το λόγο έχει η Υπουργός Εξωτερικών κ. Ντόρα Μπακογιάννη.
Ορίστε, κυρία Υπουργέ.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (Υπουργός Εξωτερικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο Βουκουρέστι αποδείχθηκε για άλλη μια φορά ότι όλοι μαζί οι Έλληνες μπορούμε πολλά. Η Ελλάδα μίλησε με μία φωνή. Το ελληνικό εθνικό μέτωπο, με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό, εμφανίστηκε αρραγές. Η ελληνική αντιπροσωπεία είχε στην προσπάθειά της αρωγό την ισχυρή υποστήριξη όλων των δυνάμεων στο εσωτερικό της χώρας. Είχαμε την απόλυτη συμπαράταξη του ελληνικού λαού, αλλά και του συνόλου σχεδόν του πολιτικού κόσμου της χώρας.
Κατά τη γνώμη μου, κύριοι συνάδελφοι, είναι προς τιμήν του πολιτικού κόσμου και των πολιτικών κομμάτων ότι συμφώνησαν -έστω και για ένα χρονικό διάστημα- να αφήσουν πίσω τους τις όποιες μικροκομματικές πρακτικές.
Αυτός ήταν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και ένας από τους βασικούς στόχους του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης, όταν σχεδιάζαμε τη μεγάλη αυτή προσπάθεια πριν από αρκετούς μήνες. Μέσα από πλήρη και συνεχή ενημέρωση όλων των πολιτικών Αρχηγών της Βουλής, της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας, του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, με καθαρές κουβέντες εξασφαλίστηκε –ίσως για πρώτη φορά- η ουσιαστική συναίνεση και στήριξη των κομμάτων, πάνω σε μια ρεαλιστική και σταθερή γραμμή που υπερασπιζόταν αυτό το σημαντικό για μας θέμα.
Το λέω αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διότι ακούστηκαν εδώ μέσα κουβέντες περί διγλωσσίας ή περί αδράνειας. Ούτε αδράνεια είχαμε, διότι αν είχαμε αδράνεια, δεν θα είχαμε χαράξει όλη αυτήν τη στρατηγική, για να φθάσουμε μέχρι το Βουκουρέστι -και το ξέρετε πάρα πολύ καλά- ούτε διγλωσσία είχαμε, διότι για πρώτη φορά προσέρχεται μια κυβέρνηση στη Βουλή των Ελλήνων κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων και δηλώνει καθαρά, ποιος είναι ο στόχος της στην εξωτερική της πολιτική. Δηλώνει καθαρά ότι πάμε για μία σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, ίδια προς όλους.
Αυτό ελέχθη πρώτη φορά, κύριοι συνάδελφοι. Και αυτό ακριβώς δεν είναι διγλωσσία. Διγλωσσία είναι, αν χρησιμοποιείς άλλη γλώσσα μέσα και άλλη γλώσσα έξω. Εμείς δεν το κάναμε αυτό. Και πρέπει ευθέως να σας πω ότι η στήριξη που έδωσαν τα πολιτικά κόμματα στη Βουλή, απελευθέρωσε την ελληνική εξωτερική πολιτική και τη διπλωματία. Διότι μπορούσαμε να πούμε ανοικτά πλέον ποιος είναι ο επιδιωκόμενος στόχος, τι θέλαμε, πού πατάγαμε και τι γυρεύαμε. Δεν ήμασταν πια δεσμευμένοι από απόψεις, που, βεβαίως, δεν θα μπορούσαν με κανένα τρόπο να γίνουν αποδεκτές. Το είπε και ο Πρωθυπουργός. Το επαναλαμβάνω και εγώ: «Βγήκε από τη διεθνή λήθη το θέμα και έφθασε πλέον να το γνωρίζουν οι πάντες και να έχουμε και συμμαχίες.»
Άκουσα ότι για να έχουμε συμμαχίες κάτι δώσαμε. Τίποτα δεν δώσαμε, κύριοι συνάδελφοι! Πειστικοί ήμασταν. Νομίζω ότι έφθασε η ώρα και η Βουλή των Ελλήνων να ξέρει ότι, όταν επιχειρηματολογεί, επιχειρηματολογεί με αυτοπεποίθηση. Δεν είναι παζάρι η οποιαδήποτε διεθνής συνδιάσκεψη. Δεν είναι «τι θα σου δώσω, τι θα μου πάρεις». Αυτό, την ώρα που μία χώρα προσέρχεται για πρώτη φορά -στα πενήντα εννέα χρόνια- στην ιστορία του ΝΑΤΟ και κάνει χρήση του δικαιώματος της αρνησικυρίας!
Εσείς, σοβαρά, πιστεύετε ότι αυτή η χώρα εμφανίζεται με τη λογική του παζαριού; Η Ελλάδα εμφανίστηκε με αυτοπεποίθηση, με επιχειρήματα, με σοβαρότητα και είπε ότι αυτό είναι ένα θέμα το οποίο για εμάς είναι μείζονος πολιτικής σημασίας και άρα δεν μπορούμε να συναινέσουμε. Έτσι είχαμε κάνει –δεν θέλω να μπω τώρα σ’ αυτήν τη μακριά κουβέντα- όλες τις προσπάθειες, για να ενημερώσουμε, να πείσουμε κ.λπ. και φθάσαμε να κάνουμε χρήση του δικαιώματος αυτού.
Αυτό είναι δεδομένο. Έγινε. Και νομίζω ότι όλα τα κόμματα μέσα στη Βουλή συμφωνούν ότι ορθώς έγινε. Από εκεί και πέρα είμαστε στη μέση του δρόμου. Θα συνεχίσουμε τη διαπραγμάτευση.
Υπάρχει μια πολύ μεγάλη διαφορά, κύριοι συνάδελφοι, ότι η διαπραγμάτευση αυτή πλέον σήμερα γίνεται μ’ άλλους όρους. Και νομίζω ότι σ' αυτό είμαστε σύμφωνοι όλοι. Μέχρι τώρα εθεωρείτο ένα διμερές θέμα Ελλάδος-Σκοπίων, σήμερα πλέον είναι συμμαχικό θέμα. Η ορολογία την οποία ο Πρωθυπουργός χρησιμοποίησε στη Βουλή των Ελλήνων έγινε συμμαχική ορολογία. Υπάρχει λέξη προς λέξη στα συμπεράσματα του ΝΑΤΟ. Αυτό, λοιπόν, είναι μια πολύ μεγάλη διαφορά.
Άρα μέχρι εκείνη τη στιγμή επισήμως συμμάχους στο θέμα μας δεν είχαμε. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν είχαμε επισήμως καταγεγραμμένους και με υπογραφή συμμάχους. Ήμασταν εμείς. Σήμερα όλα τα μέλη της Συμμαχίας έχουν ως στόχο να επιλυθεί το θέμα. Σήμερα, δηλαδή, υπάρχει πλέον μία γενικότερη κινητοποίηση συμμάχων και εταίρων, ώστε να υποστηριχθούμε στη θέση μας ότι χρειαζόμαστε μία αμοιβαία αποδεκτή λύση στο θέμα του ονόματος. Αυτό νομίζω ότι είναι και η διαφορά από αυτό που είχαμε μέχρι χθες.
Έχουμε, λοιπόν, μια μακρά διαπραγμάτευση μπροστά μας. Μακάρι η ηγεσία των Σκοπίων να προσέλθει αύριο στη διαπραγμάτευση. Δεν είμαι καθόλου σίγουρη πως θα το κάνει. Δεν το ξέρω. Ξέρω ότι θα την παροτρύνουν πάρα πολλοί προς την κατεύθυνση αυτή και εύχομαι να έλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όπως ευχόμαστε όλοι πιστεύω το ταχύτερο δυνατόν να επιλυθεί το θέμα αυτό.
Θέλω να επαναλάβω και εγώ για άλλη μια φορά ότι ο στόχος της Ελλάδος πλέον –και δεν μιλάω μόνο για την ελληνική Κυβέρνηση, νομίζω ότι αυτό το συμμεριζόμαστε όλοι- είναι να υπάρχει μια σταθερή και ευημερούσα χώρα στα βόρεια σύνορά μας. Είναι να έχουμε σχέσεις καλής γειτνίασης με τη χώρα αυτή. Είναι να ευημερούν οι λαοί μας. Είναι να έχουμε εν ολίγοις καλούς γείτονες. Αυτό επιθυμεί η Ελλάδα. Και αμέσως μετά από την επίλυση του θέματος, η Ελλάδα όχι μόνο θα πρωτοστατήσει, αλλά και θα χρησιμοποιήσει πραγματικά όλες της τις δυνάμεις, για να υποβοηθήσει τα Σκόπια να πάνε μπροστά. Ένα μήνυμα δηλαδή ειλικρινούς φιλίας στέλνουμε. Και το ότι θέλουμε να επιλύσουμε αυτό το θέμα, θέλουμε να το επιλύσουμε, διότι η βάση της οποιασδήποτε φιλίας είναι η επίλυση των θεμάτων αυτών.
Θέλω να μπω σε δύο τρία άλλα θέματα τα οποία ακούστηκαν στη Βουλή και θέλω να δώσω κάποιες απαντήσεις.
Κόσοβο. Το θέμα του Κοσόβου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το έχουμε συζητήσει πάρα πολλές φορές και στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας αναλυτικά. Και λυπάμαι που ακούστηκε ότι δεν είναι γνωστή η θέση της Ελλάδας. Η Ελλάδα πρωτοστάτησε για ένα πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Και επειδή αναφέρθηκε η Ισπανία, σας διαβεβαιώ ότι από την Ισπανία, κάναμε πολύ περισσότερες παρεμβάσεις, για να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε μία λογική, τη λογική της μη μονομερούς ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου. Δεν υπάρχει κανείς ο οποίος να αρνείται ότι η μονομερής αναγνώριση του Κοσόβου δημιουργεί προβλήματα. Προβλήματα νομικά, προβλήματα διεθνούς δικαίου, αλλά και προβλήματα πολιτικά, πραγματικότητας μέσα στην περιοχή.
Από εκεί και πέρα δε μπορέσαμε να το παρεμποδίσουμε. Ξέρω ότι ενδεχομένως κάποιοι πιστεύουν ότι και μόνο η άποψη της Ελλάδος, μπορεί να αλλάξει το ρου της ιστορίας. Δε μπορέσαμε να παρεμποδίσουμε την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου και δεν έχουμε αναγνωρίσει την ανεξαρτητοποίηση αυτή. Και ανήκουμε σ’ αυτούς, οι οποίοι πρωταγωνιστούν για να έλθει η Σερβία πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και ανήκουμε σ’ αυτούς, οι οποίοι πρωτοστατούν, διότι άκουσα πάλι περί αδράνειας, από το Νοέμβριο, έχοντας καταθέσει πέντε σημεία, συνέχεια της ατζέντας της Θεσσαλονίκης, για να μπορέσουμε να φέρουμε πιο κοντά τα Δυτικά Βαλκάνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και δίνουμε μάχη. Πλην όμως, θέλω να ξέρετε ότι το ολλανδέζικο κοινοβούλιο δεν εννοεί με τίποτα να δώσει την άδεια να υπογραφεί το Σύμφωνο Σταθερότητας με τη Σερβία.
Και είμαστε 25/1 αυτήν τη στιγμή που μιλάμε και κάνουμε προσπάθεια παρά ταύτα να μπορέσουμε να τους φέρουμε πιο κοντά. Διότι μακροπρόθεσμα η οποιαδήποτε λύση δοθεί, θα είναι μια λύση, η οποία θα φέρει και τη Σερβία και το Κόσοβο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι αλλιώς όποιος βρίσκει άλλη λύση, νομίζω ότι αυτή τη στιγμή έχει ενδεχομένως ελλιπή πληροφόρηση.
Γιατί βρισκόμαστε στο Κόσοβο; Γιατί βρίσκεται η Ελλάδα στο Κόσοβο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Άκουσα από κάποιους ότι ενδεχομένως η Ελλάδα πρέπει να φύγει από το Κόσοβο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα έχει να κάνει μια πολύ απλή επιλογή. Ποιος θα βρίσκεται στο Κόσοβο; Ποιες θα είναι οι δυνάμεις που θα βρίσκονται εκεί; Θα είναι οι θεσμοθετημένες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Δηλαδή η Ευρωπαϊκή Ένωση; Ή θα είναι ενδεχομένως κάποιες χώρες φίλιες προς το Κόσοβο, οι οποίες θα πάνε εκεί και θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και θα είναι χώρες με το καπέλο της συμμαχίας των εθελοντών;
Η απάντηση η δική μου είναι ξεκάθαρη. Η Ευρώπη πρέπει να είναι εκεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Διότι η Ευρώπη είναι η δύναμη εκείνη στην οποία συμμετέχουν όλες οι χώρες, έχει συγκεκριμένους θεσμούς, έχει συγκεκριμένους τρόπους λήψης αποφάσεων και έχει τη δυνατότητα να δώσει πραγματικά τη βεβαιότητα προς όλους, Κοσοβάρους και Σερβοκοσοβάρους, ότι εν πάση περιπτώσει ό,τι πρόκειται να γίνει θα γίνει με αντικειμενικότητα. Γι’ αυτό η Ελλάδα πιστεύει ότι πρέπει να είμαστε εκεί.
Άκουσα ότι δεν συμφωνεί ο Σέρβος Υπουργός Εξωτερικών. Είναι αλήθεια. Ο Σέρβος Υπουργός Εξωτερικών χθες είπε ότι δεν είναι σύμφωνος μ’ αυτό. Κι αυτή είναι η σερβική θέση αυτήν τη στιγμή. Η πραγματικότητα είναι ότι και για τη Σερβία είναι εκατό φορές καλύτερα, κατά την άποψη τη δική μας, να υπάρχει μια δύναμη η οποία να είναι ευρωπαϊκή από μια δύναμη της οποιασδήποτε συμμαχίας, η οποία να μην έχει τη δυνατότητα να δώσει λογαριασμό ή να μη χρειάζεται καν να δώσει λογαριασμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα και την επιχειρηματολογία για το Αφγανιστάν και νιώθω την ανάγκη να δώσω κάποιες απαντήσεις στη Βουλή.
Στο Αφγανιστάν η Ελλάδα βρίσκεται μαζί με άλλες σαράντα χώρες. Βρίσκεται με άλλες σαράντα χώρες όχι διότι υπήκουσε σε αμερικανικές εντολές, αλλά διότι η Ελλάδα είναι μια χώρα η οποία έχει την ίδια ευαισθησία όπως πάρα πολλοί, για να στηρίξει μία χώρα που βρίσκεται σε καταστροφικό στην κυριολεξία, σημείο. Άκουσα ότι βρισκόμαστε εκεί μόνο και μόνο διότι θα δώσουμε δυνάμεις. Και παρεμπιπτόντως, δεν πρόκειται να δώσουμε άλλες δυνάμεις. Ετέθη κι αυτό το ερώτημα. Με αυτά τα οποία έχουμε δώσει εκεί σταματάμε. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να δώσουμε τίποτα παραπάνω, πέραν ενδεχομένως πολιτικής παρουσίας, με την αναπτυξιακή λογική.
Να ρωτήσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Η Βουλή των Ελλήνων πιστεύει ότι μπορεί να υπάρχει μία χώρα στην οποία τα κορίτσια απαγορεύεται να πηγαίνουν σχολείο; Ότι μπορεί να υπάρχει μία χώρα στο σύγχρονο κόσμο του 2008, όπου να λιθοβολούνται οι γυναίκες με την υποψία ότι μπορεί ενδεχομένως να διέπραξαν το αδίκημα της μοιχείας; Ότι μπορεί να υπάρχει μία χώρα, η οποία καλλιεργεί όπιο και γεμίζει τις αγορές όλης της δύσης, διότι οι αγρότες εκεί δεν έχουν τίποτα άλλο ως εναλλακτική καλλιέργεια να κάνουν; Και όλα αυτά τον ελληνικό λαό δεν τον αγγίζουν; Εσείς πιστεύετε ότι εκπροσωπείτε έναν ελληνικό λαό ο οποίος είναι αδιάφορος, όπου δεν τον ενδιαφέρει καθόλου αν αυτή η χώρα ταλαιπωρείται, όπως ταλαιπωρείται;
Εγώ, λοιπόν, δεν το πιστεύω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Εγώ πιστεύω ότι βρισκόμαστε στο Αφγανιστάν για ανθρωπιστικούς λόγους. Πιστεύω ότι οι στρατιώτες μας έχουν προσφέρει, αυτοί που βρίσκονται και βρίσκονται μέσα στην Καμπούλ, όπως σωστά λέχθηκε. Ότι το ελληνικό νοσοκομείο το οποίο ήταν εκεί, προσέφερε τεράστιες υπηρεσίες και ότι μπορούμε να είμαστε περήφανοι για τους ανθρώπους, οι οποίοι προσφέρανε αυτές τις υπηρεσίες και τους γιατρούς οι οποίοι ήταν στην Καμπούλ.
Πιστεύω ότι η Ελλάδα από μια μεγάλη παρουσία και σημαντική, διεθνή παρουσία, δεν πρέπει να λείπει.
Κύριοι συνάδελφοι, εγώ δεν νοιώθω Υπουργός Εξωτερικών ανασφαλής. Και δεν νοιώθω και Υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος να μην έχει την αυτοπεποίθηση να ακολουθεί την πολιτική την οποία οφείλει και πρέπει να ακολουθήσει, δίνοντας λογαριασμό μόνο στον ελληνικό λαό. Αλλά δεν είμαι και Υπουργός Εξωτερικών ο οποίος αντιδρά με φοβικά σύνδρομα. Δεν έχουμε φοβικά σύνδρομα.
Και παρεμπιπτόντως, για να τελειώσω –γιατί μου κάνει νόημα ο κύριος Πρόεδρος- ουδέποτε κάναμε κριτική στο Συνασπισμό. Αντίθετα είπαμε ότι κάθε επίσκεψη προς τη διπλανή χώρα είναι ευπρόσδεκτη. Μου φαίνεται ότι η μνήμη σας, σας απατά, κύριε συνάδελφε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κυρία Υπουργέ.
Ο Πρωθυπουργός, κ. Κώστας Καραμανλής, έχει το λόγο, προκειμένου να δευτερολογήσει.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πολλοί ήταν οι λόγοι για τους οποίους επετεύχθη ο στόχος που θέσαμε στο Βουκουρέστι.
Ο κύριος λόγος ήταν ότι είχαμε ξεκάθαρη θέση, ότι δηλαδή εδώ στη Βουλή, ενώπιον όλων σας, μίλησα ανοιχτά για το τι είναι διατεθειμένη να δεχθεί η χώρα και τι απορρίπτει· με άλλα λόγια, μπήκαν υπεύθυνα από την Κυβέρνηση οι λεγόμενες «κόκκινες γραμμές». Δεν υπάρχουν ασάφειες. Δεν υπάρχουν θολά μηνύματα, όπως, δυστυχώς, συνέβη στο παρελθόν σε πολλά θέματα, μεταξύ των οποίων και στα εθνικά, όπου –στα λόγια μόνο- περίσσευαν οι λεονταρισμοί. Δεν υπήρξε καμία διγλωσσία, εντός και εκτός Ελλάδος. Υπηρετούμε μια σαφή, ξεκάθαρη στρατηγική.
Ο δεύτερος λόγος ήταν η αποφασιστικότητα. Χρειάζεται –και αυτό φάνηκε στο αποτέλεσμα- αποφασιστικότητα και μαχητικότητα, για να κερδίσεις τα εθνικά σου δίκαια, για να υπηρετήσεις τα εθνικά σου συμφέροντα.
Τρίτος λόγος ήταν η ομοψυχία των Ελλήνων πολιτών. Χάριν αυτής της εθνικής ομοψυχίας, από την υπεύθυνη θέση στην οποία βρίσκομαι και με υπεύθυνη στάση, δεν θα μπω σε μίζερες αντιπαραθέσεις, παρά το ότι προκλήθηκα από μερικά τέτοιας υφής, δήθεν επιχειρήματα που ακούστηκαν. Ξέρουμε τι θέλουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Ξέρουμε πώς να διεκδικήσουμε. Και όλα αυτά τα πληροφορούνται ανοιχτά και από υπεύθυνα χείλη όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες.
Παρακολουθούμε, αναλύουμε και αξιολογούμε με πολλή προσοχή τις εξελίξεις στη γειτονική χώρα. Επαναλαμβάνω όσα είχα πει μετά τη λήξη του πρόσφατου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες: οι πολιτικές εξελίξεις στα Σκόπια δεν μπορεί να αποτελέσουν ούτε άλλοθι ούτε πρόσχημα για κανένα παιχνίδι, ούτε για τη διαιώνιση του προβλήματος, ούτε για ψευδεπίγραφες διευθετήσεις, που δεν θα έδιναν λύση οριστική, πρακτική και εφαρμόσιμη. Το είπα τότε και το λέω και τώρα: Όσο παραμένει η εκκρεμότητα, θα ισχύει η διακηρυγμένη θέση μας. Μόνον η λύση οδηγεί σε πρόσκληση στο ΝΑΤΟ. Μόνον η λύση οδηγεί σε καθορισμό χρόνου για την έναρξη διαπραγματεύσεων ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Λύση σημαίνει ακλόνητη σταθερότητα, σημαίνει ανεμπόδιστη συνεργασία, σημαίνει απρόσκοπτη ευρωπαϊκή πορεία. Εκφράσαμε και εκφράζουμε την ελπίδα η διαπραγμάτευση να συνεχιστεί, το συντομότερο δυνατό. Το είπαμε και το εννοούμε. Οι γείτονές μας ας πάρουν τις δικές τους αποφάσεις. Ας αξιολογήσουν σωστά το ανακοινωθέν του ΝΑΤΟ - είναι ισχυρότατο κίνητρο για την εγκατάλειψη της αδιαλλαξίας. Εμείς είμαστε έτοιμοι· με καθαρές θέσεις, με ξεκάθαρες και ειλικρινείς προθέσεις.
Θέλω να υπογραμμίσω ότι η θέση μας γίνεται πιο ισχυρή, όταν στηρίζεται στη σύμπνοια του ελληνικού λαού και των πολιτικών δυνάμεων, που τον αντιπροσωπεύουν και τον εκφράζουν. Αυτό το πολύτιμο εφόδιο οφείλουμε όλοι να το διαφυλάξουμε, με σύνεση, με υπευθυνότητα, με νηφαλιότητα. Εμείς αυτό πράττουμε.
Θα συνεχίσουμε να ενημερώνουμε τις πολιτικές δυνάμεις και τη Βουλή, τον ελληνικό λαό για την εξέλιξη της προσπάθειας. Είναι καθήκον μας και είναι απόφασή μας. Είναι δύναμη δική μας και της Δημοκρατίας μας: καθαρότητα θέσεων, ειλικρίνεια προθέσεων.
Έτσι θα βαδίσουμε στο δύσκολο δρόμο μέχρι την οριστική λύση· λύση προς όφελος της σταθερότητας, της προόδου, της συνεργασίας, περιφερειακής και διμερούς· λύση προς όφελος όλων, προς όφελος της Πατρίδας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα να γίνεται επίκληση δηλώσεων ξένων αξιωματούχων. Ένα μόνο θα πω: Θα έπρεπε να γίνονται δηλώσεις που διευκολύνουν τη διαπραγμάτευση, και όχι δηλώσεις που την επιβαρύνουν. Ο στόχος μας είναι ξεκάθαρος και συγκεκριμένος: είναι η εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης, η εξεύρεση λύσης που δεν θα επιτρέπει, δεν θα αφήνει χώρο για πολιτικές ανιστόρητες, για πολιτικές εθνικιστικής λογικής.
Ακούστηκαν αναφορές -σε κάποια σημεία, αιχμηρές αναφορές- για τα θέματα του Κοσόβου και του Αφγανιστάν. Έδωσα καθαρές απαντήσεις, από την πρώτη στιγμή, στο Βουκουρέστι. Στόχος της αποστολής στο Αφγανιστάν –στο Αφγανιστάν βρίσκονται, σας θυμίζω, σαράντα χώρες, με εντολή του ΟΗΕ- παραμένει η ενίσχυση της ικανότητας των τοπικών αρχών να αναλάβουν οι ίδιες την ευθύνη για τις υποθέσεις της χώρας τους. Η Ελλάδα συμμετέχει σ’ αυτή τη σταθεροποιητική αποστολή, συνεισφέροντας στον τομέα της ανασυγκρότησης. Η συμμετοχή σε μια συμμαχία σημαίνει δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις. Η δική μας συμμετοχή είναι σημαντική. Ταυτόχρονα, όμως, είναι και ανάλογη με τις άλλες υποχρεώσεις και τα καθήκοντα των Ενόπλων Δυνάμεών μας, στο πλαίσιο της κύριας αποστολής τους, που είναι η άμυνα και η ασφάλεια της χώρας μας. Αυτό είναι σαφές, και το έχω ξεκαθαρίσει επανειλημμένα.
Σε ό,τι αφορά το Κοσσυφοπέδιο, είπαμε, από την πρώτη στιγμή, ότι εκείνο που προέχει τώρα είναι η διασφάλιση της σταθερότητας στην περιοχή. Η Ελλάδα, ως το παλαιότερο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, υποστηρίζει την αποστολή της KFOR και συμμετέχει στη συλλογική προσπάθεια για την προστασία του συνόλου του πληθυσμού και των μειονοτικών ομάδων. Επιβεβαιώνει έτσι, αλλά και ενισχύει ταυτόχρονα, το ρόλο της Χώρας στην ευρύτερη περιοχή. Λειτουργεί αποτρεπτικά σε εξελίξεις αρνητικές για τα συμφέροντά μας.
Δεν συμφωνούμε, λοιπόν, με τις αιτιάσεις που αναπτύσσονται εναντίον της συμμετοχής μας. Δεν συμφωνούμε με τις απόψεις που θέλουν την Ελλάδα να είναι απούσα από την περιοχή μας. Πιστεύουμε, άλλωστε, στην ευρωπαϊκή προοπτική ολόκληρης της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Πιστεύουμε ότι ο προσανατολισμός των χωρών της περιοχής προς τους ευρωατλαντικούς θεσμούς μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για τη σταθερότητα και την ανάπτυξη στη γειτονιά μας. Και βεβαίως, στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η Σερβία, που έχει ιδιαίτερο ρόλο στη διατήρηση της περιφερειακής ισορροπίας και σταθερότητας. Για το λόγο αυτό, σταθερά στηρίζουμε –και το τονίζουμε προς κάθε κατεύθυνση- την ευρωατλαντική προοπτική της.
Αυτές είναι οι θέσεις μας. Και τις θέσεις αυτές τις αναπτύσσουμε με παρρησία προς κάθε κατεύθυνση: τόσο προς τους Ευρωπαίους εταίρους μας, όσο και προς τις γειτονικές χώρες.
Όσον αφορά στο ζήτημα της αναγνώρισης της νέας κατάστασης στο Κόσοβο, από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισα και το είπα επανειλημμένα: Η Ελλάδα τις αποφάσεις της θα τις πάρει σε επόμενο χρονικό διάστημα, αφού εκτιμήσει όλες τις παραμέτρους, όλα τα δεδομένα του προβλήματος· και, βεβαίως, θα αποφασίσει βάζοντας πάνω απ’ όλα τα εθνικά μας συμφέροντα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μία γενική παρατήρηση: Οι υπεραπλουστεύσεις -καμιά φορά και η προσχώρηση, η προσφυγή στο λαϊκισμό - είναι ο εύκολος δρόμος. Δεν υπηρετούνται, όμως, τα συμφέροντα του Τόπου με κορώνες και πυροτεχνήματα. Δεν ωφελεί η πλειοδοσία, η ανέξοδη ρητορεία. Είμαστε όλοι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της κοινωνίας μας. Έχουμε υποχρέωση να αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα και σύνεση τα μεγάλα ζητήματα που αφορούν την πορεία της χώρας μας. Δεν αμφισβήτησα -και δεν πρόκειται να αμφισβητήσω ποτέ- τον πατριωτισμό κανενός. Δεν μπορεί, όμως, αυτός να συγχέεται με το λαϊκισμό· δεν μπορεί να ταυτίζεται με ακρότητες και με τα μεγάλα λόγια, που, πολλές φορές, μπορεί να κάνουν ζημιά στον Τόπο. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι βέβαιος ότι καταλαβαίνετε ότι θα μπορούσα εύκολα να πω κι εγώ πράγματα για αστοχίες που έχουν γίνει στο παρελθόν, ή για τοποθετήσεις εσφαλμένες.
Δεν θα το κάνω, γιατί δεν υπηρετεί τον εθνικό στόχο σήμερα και, βεβαίως, διότι θα μπορούσε να αδυνατίσει τη διαπραγματευτική μας θέση. Είμαι βέβαιος ότι συνεννοούμαστε πολύ καλά σ’ αυτό που λέω.
Πατριωτισμός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι να αναλαμβάνει κανείς τις ευθύνες, να αναλαμβάνει το κόστος, να αναλαμβάνει το βάρος που απαιτούν οι περιστάσεις, με σύνεση αλλά και τόλμη, με ψυχραιμία αλλά και αποφασιστικότητα, με σταθερότητα αρχών και εθνική αυτοπεποίθηση. Αυτή η Κυβέρνηση απέδειξε πως ό,τι λέει το εννοεί. Αυτή η Κυβέρνηση απέδειξε ότι ξέρει να υπερασπίζεται τα δίκαιά μας. Αυτή η Κυβέρνηση απέδειξε ότι πάνω απ’ όλα βάζει το συμφέρον του Τόπου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Καρατζαφέρης έχει το λόγο για να δευτερολογήσει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Πρωθυπουργέ, χαίρομαι που δεν αμφισβητείτε, όπως κι εμείς εξάλλου, τον πατριωτισμό κανενός μέσα στην Αίθουσα, όμως μερικές φορές πρέπει να προσέχουμε μήπως η ζυγαριά είναι λίγο ελλειμματική και δεν ζυγίζει σωστά ανάμεσα σε πατριωτισμό και ενδοτισμό.
Θέλω να μιλήσετε για την «ταμπακιέρα». Έχει μπει ένα βέτο. Αύριο τι ζητάτε από τα Σκόπια; Τι; Δεν ακούσαμε το τι. Μακεδονία τι; Το «Μακεδονία» έχει φύγει, να το καταλάβει ο ελληνικός λαός. Είναι ξεκάθαρο ότι το «Μακεδονία» το έχουν πάρει τα Σκόπια. Με ποιο πρόθεμα δεν ξέρουμε. Πείτε το στο λαό, να το ξεκαθαρίσουμε. Μετά την πρόκληση –και συμφωνώ για τον άκρατο εθνικισμό που δείχνει η κυβέρνηση των Σκοπίων- έχετε μία «χρυσή» ευκαιρία, κύριε Πρωθυπουργέ. Μαζέψτε το «σύνθετη ονομασία» και ξεκινήστε από μηδενική βάση, να τους πείτε «μηδενική βάση, ξεκινάμε από την αρχή», και αυτοί να πάρουν την πρωτοβουλία να ψάξουν να βρουν όνομα, όχι να τους εκχωρήσετε το όνομα «Μακεδονία» και να διαφωνώ για το πρόθεμα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Εν πάση περιπτώσει, τον κ. Σολάνα δεν είμαι εγώ αυτός ο οποίος τον ψήφισε. Σας ενόχλησε η μία λέξη που σας χωρίζει με τα Σκόπια κατά τον κ. Σολάνα; Η άποψή μου για τον κ. Σολάνα και η άποψή μου για το ΝΑΤΟ και για όλη την παρέα –για ν’ απαντήσω και στον αξιότιμο Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλαβάνο- εκφράστηκαν την πρώτη μέρα που έφυγα από το «μαντρί» της Νέας Δημοκρατίας και ίδρυσα το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Εάν τώρα οι βολές σας κύριε Αλαβάνο, πηγαίνουν στο συγγενέστερο με σας κόμμα, πρόβλημά σας μέσα στο χώρο της Αριστεράς.
Εμείς έχουμε ξεκάθαρες θέσεις. Η θέση μας είναι ότι ο εγκλωβισμός κάτω από την «ομπρέλα» του Αμερικανού είναι βλαπτικός για τα συμφέροντα του έθνους. Μπορεί το 1948-’49-’50 με το δόγμα Τρούμαν και βεβαίως όλες εκείνες τις πρακτικές του σχεδίου Μάρσαλ να ωφελήθηκε η Ελλάδα και μπορέσαμε να σταθούμε στα πόδια μας. Ναι, τότε ήταν εντάξει. Τώρα άλλαξε η πολιτική τους. Η πολιτική τους θέλει μία μεγάλη Αλβανία, θέλει μία περιφερειακή δύναμη την Τουρκία κι εγώ ως Ελλάδα δεν παίζω κανένα ρόλο. Εάν μπορούμε να το δούμε, να το δούμε.
Η δική μου θέση δεν είναι δογματική εναντίον των Αμερικανών. Δηλαδή και το φάρμακο κατά του καρκίνου να βρουν οι Αμερικάνοι, κάποιοι θα πουν «είναι αμερικάνικο, δεν το θέλουμε». Εμένα είναι περιστασιακή η θέση μου. Όταν πράξεις και ενέργειες είναι εναντίον της χώρας μου, αυτές τις καταδικάζω.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Αυτή είναι η έγνοια μου και γι’ αυτό φωνάζω και σας λέω ότι είναι στείρα η πολιτική τού «ανήκουμε στη Δύση». Ακούω από κάποιους εδώ μέσα ότι «ανήκουμε στη Δύση». Ανήκουμε όπου είναι τα συμφέροντα της Ελλάδος.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Αν αύριο τα συμφέροντα της Ελλάδος είναι η Κίνα, η Κίνα, η Μαγαδασκάρη, η Μαγαδασκάρη. Ας το καταλάβουμε επιτέλους αυτό. Ανήκουμε στη Δύση; Και αν η Δύση μας βάζει «τρικλοποδιές» όπως μας βάζει τώρα;
Άκουσα και τα ωραία επιχειρήματα της ωραιοτάτης σήμερα εμφανισιακώς κυρίας Υπουργού -η οποία απήλθε- για την ευαισθησία για το Αφγανιστάν και ότι οι γυναίκες εκεί πετροβολούνται εάν μοιχεύσουν. Ευτυχώς που αυτό το έθιμο δεν υπάρχει εδώ, αλλιώς θα είχαμε θύματα. Εν πάση περιπτώσει, ευτυχώς που δεν υπάρχει αυτό στην Ελλάδα, αλλά μου κάνει εντύπωση. Η ευαισθησία αφορά μόνο το Αφγανιστάν; Το ίδιο πράγμα δεν συμβαίνει στην Τουρκία; Γιατί, λοιπόν, έχουμε ευαισθησία για το Αφγανιστάν και δεν έχουμε την ίδια ευαισθησία για την Τουρκία;
Δεν έγινε το εξής τραγικό γεγονός πριν από λίγο καιρό, όταν ένας θείος βίασε ένα κοριτσάκι και το κοριτσάκι το κατήγγειλε, και η οικογένεια σκότωσε το κοριτσάκι και βγήκε έξω από τη φυλακή ο θείος; Η Τουρκία, η δικιά σας, που υπερασπίζεστε τα ανθρώπινα δικαιώματα της Τουρκίας. Και δεν βρίσκουμε μια κουβέντα να πούμε.
Αναγνωρίζουν οι Τούρκοι τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα. Να αναγνωρίσουμε κι εμείς την κυβέρνηση του Κουρδιστάν.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Να προχωρήσουμε, λοιπόν, σε μια πολιτική που να καταλαβαίνουν ότι υπάρχει Ελλάδα και εθνική αξιοπρέπεια, για την οποία μιλήσατε, χωρίς να την υπερασπίζεστε, κύριε Πρωθυπουργέ.
Αλλά σήμερα, εδώ στη χώρα μας, στην Κυβέρνησή σας, δεν υπάρχουν Υπουργεία, κύριε Πρωθυπουργέ, που έχουν αναγνωρίσει το κράτος των Σκοπίων ως «Μακεδονία»; Υπουργεία δικά σας. Υπουργεία δικά σας! Ναι, κύριοι συνάδελφοι, έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Μακεδονία». Εδώ σάς έχω το δίπλωμα, κύριε Πρωθυπουργέ, ενός κυρίου από τη FYROM, που λέει το Υπουργείο Μεταφορών «γεννηθείς στη Μακεδονία»!
Δεν είναι δημόσιο έγγραφο αυτό; Δεν είναι απόδειξη ότι αναγνωρίζουμε τη χώρα αυτή ως «Μακεδονία»; Δεν το ξέρει το Υπουργείο Συγκοινωνιών; Δεν το ξέρει ο αρμόδιος Υπουργός; Είναι δυνατόν; Αυτά τα χαρτιά κυκλοφορούν στην Ευρώπη; Δεν είναι αναγνώριση αυτή; Το καταθέτω για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και να ήταν μόνο αυτό; Ο κ. Βουρλούμης, ο πολύς κ. Βουρλούμης κάνει δική του εξωτερική πολιτική. Ξέρετε για την «COSMOTE». Να θυμίσω ότι η «COSMOTE» είναι αυτή η αμαρτωλή που αγόρασε το «ΓΕΡΜΑΝΟ» και είναι κράτος εν κράτει. Ο κ. Βουρλούμης, λοιπόν, έβγαλε μια διαφήμιση της «COSMOTE» ως «COSMOFON» στη «Μακεδονία», που δείχνει ένα χέρι και λέει «Macedonia in your palm» – «Η Μακεδονία στην παλάμη σας».
Ευτυχώς που δεν λέει «Macedonia in your handful» γιατί πολύ handful έχει πέσει, κύριε Πρωθυπουργέ, στο θέμα της Μακεδονίας. Και το πολύ handful κάνει κακό και πρέπει να το προσέξετε.
Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν: εδώ όταν εθνικός οργανισμός διαφημίζει τη FYROM ως «Μακεδονία», δεν την αναγνωρίζουμε εμείς, λοιπόν; Και τι περιμένει ο ελληνικός λαός; Εδώ είναι και η απάντηση που έστειλε σε ερώτηση του Βουλευτή μας κ. Αϊβαλιώτη ο οργανισμός, ο οποίος λέει «κοιτάξτε, διπλή ονομασία, είπαμε εξωτερικά θα τη λέμε όπως λέει η κυβέρνηση, αλλά εσωτερικά θα τη λέμε Macedonia». Να, λοιπόν, η πρακτική της διπλής ονομασίας.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και γι’ αυτά δεν μας απαντήσατε, κύριε Πρωθυπουργέ. Δεν δώσατε μια απάντηση σ’ αυτά τα πράγματα. Και το θέμα είναι τι κάνει ο καθένας, για να υπερασπιστεί τα δίκαια της ιστορίας, τα δίκαια της Μακεδονίας μας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Ήμουν Ευρωβουλευτής και αμέσως είχα την τύχη να γίνω Αντιπρόεδρος της ομάδας IND/DEM. Και τι έκανα; Δύο φορές χρηματοδότησα να έρθουν εδώ εις την Ελλάδα, οι Ευρωβουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Και τους πήγα στη Βεργίνα και τους γύρισα όλη τη Μακεδονία. Και άλλαξα όλο το κλίμα που υπήρχε. Και σε όλες ψηφοφορίες που θα δείτε, η IND/DEM ήταν στη μεγάλη της πλειονότητα υπέρ των ελληνικών θέσεων.
Γιατί δεν το έκανε η Αριστερά με την αριστερή ομάδα, να έχει έρθει εδώ ο κ. Μέγερ, να δει στη Βεργίνα σε ποιον ανήκει αυτή η Μακεδονία. Γιατί δεν το έκαναν οι Σοσιαλιστές; Γιατί δεν το κάνατε εσείς, κύριε Καραμανλή, με το Λαϊκό Κόμμα; Υπάρχει το δικαίωμα να συνεδριάζουν δύο φορές το χρόνο οι κοινοβουλευτικές ομάδες μακράν Βρυξελών και Στρασβούργου. Γιατί δεν τους καλέσατε; Εγώ δύο φορές τους έφερα εδώ και κέρδισα ψήφους. Γιατί δεν κάνατε κι εσείς το ίδιο, να κερδίσετε ψήφους; Γιατί δεν φέρατε το Ευρωκοινοβούλιο; Για να βγαίνει αυτή η ανεκδιήγητη κ. Αγγέλικα Μεέρ, να λέει αυτά τα οποία λέει, ότι είμαστε ακραίο φασιστικό κράτος εμείς σήμερα; Γιατί δεν δουλεύετε προς αυτή την κατεύθυνση και αφήνετε στην τύχη του το πράγμα; Και μέχρι πότε θα είναι η τύχη;
Σήμερα γίνεται η παρουσίαση ξανά του βιβλίου της Ιστορίας. Και θα πάει και ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αλλά και ο καθηγητής κ. Παπαδημητρίου. Θέλω να πιστεύω ότι τουλάχιστον θα έχει φύγει μέσα από τη σελίδα της Ιστορίας το ότι η Μακεδονία κατέχεται από τους Έλληνες. Πιστεύω να έχει αλλάξει η συγγραφεύς το ρήμα και να έχει πει «ελευθερώθηκε η Μακεδονία από τους Έλληνες»!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Γιατί η Ελλάδα δεν κατέχει τη Μακεδονία επιτέλους! Γι’ αυτούς, οι οποίοι αβαντάρουν αυτές τις θέσεις, που είναι στα βιβλία ιστορίας που διδάχτηκαν για δύο χρόνια τα παιδιά μας!
Και ευτυχώς, κύριε Καραμανλή, που ακολουθήσατε την πολιτική μας και αποσύρατε το βιβλίο. Γιατί όπου μας ακούσατε, πήγατε καλά. Θέλω να ελπίζω ότι και τώρα θα μας ακολουθήσετε, για να πάτε καλά. Σε αυτήν την πολιτική: μηδενική βάση, όχι αυτή τη σύνθετη ονομασία που έχετε αφήσει το όνομα και έχει πάει στην αγκαλιά τους και περιμένουμε ποιο θα είναι το πρόθεμα.
Και να ξεκαθαρίσουμε στο λίγο χρόνο που μένει τι γίνεται με τους Αμερικάνους. Στην Αμερική νομίζουν ότι όλος ο κόσμος είναι ένα αγρόκτημα δικό τους. Έχουν περιφράξει με συρματόπλεγμα, λοιπόν, τον κόσμο και ψάχνουν πού θα βάλουν το σπίτι του σκύλου. Και διάλεξαν το σπίτι του σκύλου να το βάλουν στη γειτονιά μας.
Ε εγώ δεν θέλω το ντόπερμαν έξω από το σπίτι μου. Ούτε επίσης θέλω τις ακαθαρσίες του ντόπερμαν γιατί περί αυτού πρόκειται με το Κόσοβο και τα Σκόπια. Ας το καταλάβουμε.
Είπατε με έπαρση ότι σαράντα χώρες είναι στο Αφγανιστάν. Ωραία. Διακόσιες δεν είναι. Γιατί εμείς να είμαστε με τις σαράντα και όχι με τις διακόσιες, οι οποίες δεν είναι στο Αφγανιστάν.
Και κάτι ακόμα, κύριε Πρωθυπουργέ. Μην ξεχνάτε ότι υπερτετραπλασιάστηκε η παραγωγή του οπίου από τότε που πήγαν οι Αμερικάνοι. Άρα, λοιπόν, ιδιαιτέρως αυτό πρέπει να μας ανησυχεί. Έτσι για να ξέρουμε τι ακριβώς λέμε.
Εν τέλει κλείνω μ’ αυτό. Στην Αλεξάνδρεια έγινε μία μεγαλοπρεπής εκδήλωση και ήταν εκεί και ο Πρόεδρος της Αιγύπτου ο κ. Μουμπάρακ. Ήταν για την παραλαβή και τοποθέτηση του ανδριάντα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πήγαμε, λοιπόν, κάποιοι από εδώ με ιδιωτική πρωτοβουλία, ας είναι καλά ο πτέραρχος Τσαλουχίδης και μπήκε το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ένα ανάλογο άγαλμα δεν πρέπει να έχει η Αθήνα; Ντρεπόμαστε για το Μέγα Αλέξανδρο; Γιατί δεν υπάρχει ένα άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε όλη την πρωτεύουσα; Πείτε μας για ποιο λόγο;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού )
Μπορεί να είναι στην Αλεξάνδρεια –μάλιστα χειροκροτούμε και στέλνουμε και απεσταλμένους από εδώ- και εδώ στην Αθήνα δεν μπορεί να υπάρχει; Αυτή είναι αδιάντροπη πραγματικότητα.
Και επειδή, κύριε Πρωθυπουργέ, έχω συνηθίσει να κλείνω πάντα με μια αφιέρωση, με ένα τραγούδι, θα σας πω ένα τραγούδι: «Skopia-Skopia mio cuore» από τη Ραφαέλα Καρρά. «Κράτα-κράτα καρδιά μου». Και στην περίπτωση των Σκοπίων πρέπει να είναι πολύ «Skopia-Skopia mio cuore».
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού )
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γεώργιος Παπανδρέου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έχω να προσθέσω πολλά, διότι εμείς καταθέσαμε, κατά την πρωτολογία μου, τις θέσεις μας, με παρρησία και αποφασιστικότητα, για όλα τα θέματα. Με θέσεις ξεκάθαρες και με αίσθημα ευθύνης, θα συνεχίσουμε να συμβάλουμε σε μια ισχυρή, αποτελεσματική, ελπίζουμε και με αποτέλεσμα στο ειδικό θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, προάσπιση των συμφερόντων της Ελλάδας, προάσπιση των δικαίων μας. Όπως κάνουμε και όπως κάναμε, για να απαντήσω και στον κ. Καρατζαφέρη, και σήμερα, με την αναβολή της ψηφοφορίας για την έκθεση Μάγιερ για τα Σκόπια, που ήταν αποτέλεσμα δικιάς μας, ισχυρής παρέμβασης στο Ευρωκοινοβούλιο, που μας δίνει τουλάχιστον μια ακόμα εβδομάδα, για να αντιμετωπίσουμε ένα πραγματικό πρόβλημα σ’ αυτήν την πρόταση, σ’ αυτό το ψήφισμα. Ένα ψήφισμα, το οποίο, βεβαίως, και θα καταψηφίσουμε, εφόσον παραμείνουν αυτές οι αιχμές σε ό,τι αφορά τα Σκόπια.
Δεν ήταν η ενημέρωση της Κυβέρνησης που διαμόρφωσε τη θέση μας. Η δική μας ισχυρή στάση ήταν εκείνη που συνέβαλε στη διαμόρφωση μιας εθνικής κόκκινης γραμμής, που επέτρεψε να απελευθερωθεί η ελληνική διπλωματία από τις ασκούμενες πιέσεις προς την Κυβέρνηση και την Ελλάδα. Είναι αυτή η στάση μας, που απέδειξε για μια ακόμη φορά, ότι η Ελλάδα όταν έχει βούληση, μπορεί. Αλλά χρειάζεται, από δω και πέρα, και σχέδιο, χρειάζεται και εθνικό στόχο.
Και εδώ, δεν άκουσα ουσιαστικές απαντήσεις από την Κυβέρνηση. Τίθενται μερικά ερωτηματικά, τα οποία θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικά. Η αναφορά μου στον Αμερικανό διπλωματικό υπάλληλο, δεν ήταν για να σχολιάσω την ουσία των όσων είπε. Νομίζω ότι όλοι μας συμφωνούμε, ότι είναι ανιστόρητα. Αντίθετα έγινε για να ζητήσω από σας να διευκρινίσετε, αν θεωρείτε ότι είναι οι ΗΠΑ εκείνη η δύναμη, η αντικειμενική, που μπορεί να προσφέρει τις καλές της υπηρεσίες για την επίλυση του θέματος των Σκοπίων.
Και έθεσα σε αμφιβολία αυτή σας τη στάση, λέγοντας ότι η μεταφορά από το χώρο του Ο.Η.Ε., σ’ ένα παζάρι μεταξύ τριών, ουσιαστικά, με επίκεντρο τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν συμβάλλει στην προώθηση των ελληνικών συμφερόντων. Είναι ένα ουσιαστικό πρόβλημα, στο οποίο δεν απαντήσατε.
Δεύτερον, γεωγραφικός προσδιορισμός. Δεν υπήρξε αναφορά από τον Πρωθυπουργό. Ακούσαμε, ουσιαστικά, δύο διαφορετικές εκδοχές, δηλαδή, και πάλι μία αμφίσημη αντίληψη, αμφίσημα μηνύματα, τα οποία αποστέλλετε προς τη διεθνή κοινότητα.
Τρίτον, αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου. Δεν απαντήσατε, μιλήσατε γενικόλογα. Εμείς δεν έχουμε καμμία αδυναμία να κατανοήσουμε τα προβλήματα στην περιοχή. Τα ιστορικά προβλήματα που έχουν οι Αλβανοί με τους Σέρβους. Αλλά ξέρουμε, ότι οι βεβιασμένες και εκτός Διεθνούς Δικαίου λύσεις, αυτές που επιβάλλονται ουσιαστικά διά της πίεσης ή και της βίας, είναι λύσεις που δυναμιτίζουν το μέλλον της περιοχής μας. Αυτή η περιοχή που λέγεται «Βαλκάνια», θα έχει συνεχώς νέες περιπέτειες, εάν δεν υπάρξουν κανόνες και αρχές, που όλοι μας θα πρέπει να σεβόμαστε.
Η Ελλάδα, πάνω σ’ αυτό, τι θέση έχει πάρει; Η Ελλάδα, στα δικά μας χρόνια, ήταν η κατ’ εξοχήν δύναμη προώθησης βαλκανικής πολιτικής, με αρχές, κανόνες και αξίες, μέσα βεβαίως από το όχημα που λέγεται «Ευρωπαϊκή Ένωση», αλλά με σαφείς θέσεις, που υποστήριζαν αυτήν τη λογική. Μία λογική, που μας επιτρέπει να συμβιώσουμε διαφορετικοί πολιτισμοί, διαφορετικά έθνη, διαφορετικές ιστορικές παραδόσεις –παραδόσεις, δυστυχώς, με πολλές συγκρούσεις- σ’ ένα μέλλον ειρηνικό, σταθερό, ένα μέλλον ανάπτυξης, ευημερίας και δημοκρατίας.
Όταν, λοιπόν, δεν είμαστε εμείς αυτή η χώρα, που ουσιαστικά καθοδηγεί την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις βαλκανικές υποθέσεις, δεν θα υπάρξει άλλη χώρα που θα μπορέσει να σηκώσει το ανάστημά της. Και εδώ, δεν σηκώσαμε το ανάστημά μας. Δεν αρκεί να μιλήσουμε και να πούμε, ότι απλώς ακολουθήσαμε την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μπορούσαμε να είχαμε σταματήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, να είχαμε φέρει μία άλλη αντίληψη, για το πώς θα λυθεί το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου, μέσα στη διαχρονική πορεία της ένταξης της Σερβίας και των υπόλοιπων δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν έγινε αυτό, δεν υπάρχει καθαρή θέση της ελληνικής Κυβέρνησης και αυτό είναι ένα ουσιαστικό θέμα σημαντικής εξωτερικής πολιτικής, που μπορεί να υποδαυλίσει αστάθεια και προβλήματα στην περιοχή.
Τέταρτον, η παρουσία μας στις διεθνείς αποστολές. Εύφημο μνεία είχαμε πάρει και μάλιστα πάρα πολλές φορές, για την παρουσία των Ελλήνων αξιωματικών και στρατιωτών σε πολλές περιοχές, για τις ειρηνευτικές και τις ανθρωπιστικές αποστολές, πάντα, όμως, μέσα στο πλαίσιο, και πάλι, των αποφάσεων που συνέβαλαν στο Διεθνές Δίκαιο, στην εμπέδωση αξιών και κανόνων.
Ουδείς αμφισβήτησε τη σοβαρότητα της δικής μας παρουσίας, ουδείς αμφισβήτησε την αυτοθυσία των ανθρώπων των Ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκονται σ’ αυτές τις δύσκολες περιοχές. Αυτό που αμφισβητούμε είναι η εμμονή, όπως την ανέφερε και ο κ. Καραμανλής, της Ελλάδας, να βρίσκεται εκεί σήμερα, σε ένα θολό νομικό καθεστώς. Δεν σας ζητήσαμε μονομερώς να αποσύρετε τα στρατεύματα, αλλά σας ζητήσαμε να θέσετε το ζήτημα επί τάπητος και, εάν δεν υπάρξουν βεβαίως οι απαραίτητες αλλαγές, διευκρινίσεις και κινήσεις, ώστε νομικά να είναι η Ελλάδα κατοχυρωμένη κι αυτά τα παιδιά, για τα οποία έχουμε ευθύνη εμείς -γιατί εμείς εδώ, στη Βουλή, έχουμε ευθύνη για τις ζωές τους, ευθύνη για την παρουσία τους εκεί- τότε, εμείς θα πρέπει να ζυγίσουμε σοβαρά το ενδεχόμενο της απόσυρσης αυτών των στρατευμάτων από το Κοσσυφοπέδιο.
Τέλος, θέλω να τονίσω -ακούστηκε στην πρωτολογία- ότι μπορέσαμε να κινητοποιήσουμε πάρα πολλές χώρες, για να στηρίξουν τις θέσεις μας. Θεωρώ, όμως, ότι η συγκινητική, κατά τα άλλα θέση του κ. Σαρκοζί, που θυμήθηκε τους Θεσσαλονικιούς προγόνους του, δεν είναι μια στέρεα βάση εξωτερικής πολιτικής για τις θέσεις μας. Η πραγματική αλήθεια είναι ότι, η Γαλλία, και αρκετές χώρες στο ΝΑΤΟ, είχαν και άλλες προτεραιότητες στη Σύνοδο Κορυφής στο Βουκουρέστι, ώστε να μην έχουν στόχο να ασχοληθούν σε βάθος με το θέμα των Σκοπίων. Αυτή την αλήθεια, τη γνωρίζετε και σεις.
Γι’ αυτό, όταν μιλώ για εξωτερική πολιτική, μιλώ όχι για τη μεμονωμένη και την εκ των πραγμάτων, συγκυριακή μας θέση στο Βουκουρέστι. Απαραίτητη, τη στηρίξαμε, τη στηρίζουμε και πρέπει να είναι αποφασιστική και να παραμείνει. Χρειάζεται όμως και ένα εθνικό στρατηγικό σχέδιο για τις εξωτερικές μας υποθέσεις, σ’ ένα μεταβαλλόμενο κόσμο, στην Ευρώπη, στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, όπου η παρουσία της Ελλάδας είναι παντού. Δεν μας χαρίζεται τίποτα σ’ αυτόν τον κόσμο. Το διεκδικούμε με την παρουσία μας.
Εμείς καταφέραμε σημαντικές νίκες. Και εμείς θέταμε βέτο. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχει τεθεί βέτο. Έχει τεθεί πολλές φορές βέτο. Απλώς, έτυχε τώρα να έρθει το θέμα των Σκοπίων στο Βουκουρέστι για το ΝΑΤΟ. Δεν υπήρχε αυτό το θέμα πριν από κάποια χρόνια. Τότε, όμως, καταφέραμε με το βέτο μας και με την άρση του βέτο, να έχουμε ένα ουσιαστικό αντάλλαγμα, το Ελσίνκι, και τελικά, την πορεία της Κύπρου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εντάχθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Είχαμε σημαντικότατο εθνικό όφελος. Όμως, όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν, αν δεν υπάρχουν συντονισμένες κινήσεις, μέσα σε μια εθνική στρατηγική. Η παρουσία μας ήταν καθοριστική στη Μέση Ανατολή, στο Παλαιστινιακό, η παρουσία μας ήταν καθοριστική σε όλα τα ζητήματα των Βαλκανίων. Η παρουσία μας ήταν καθοριστική στην ευρωπαϊκή πορεία, στη διαμόρφωση του Συντάγματος, στα θεσμικά ζητήματα, στα οικονομικά ζητήματα. Η παρουσία μας ήταν καθοριστική, ακόμα και με το ότι είχαμε ένα κύρος ουσιαστικό, ένα κύρος το οποίο εσείς, χωρίς δεύτερη σκέψη, μέσα σε δεκαπέντε μέρες –δεν θέλω να πάω στα παλιά- το απεμπολήσατε, με την απογραφή. Ουσιαστικά, αμφισβητήσατε αυτό το οποίο σήμερα είναι πάρα πολύ σημαντικό για τη χώρα μας σ’ αυτήν τη διεθνή κρίση, ότι βρισκόμαστε μέσα στο ευρώ. Το ότι είμαστε μέρος του ευρώ, είναι μια ουσιαστική προστασία από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση που υπάρχει παγκοσμίως.
Όμως, όλα αυτά υπονόμευσαν την αξιοπιστία και το κύρος μας και τη διαπραγματευτική μας θέση. Γι’ αυτό, επαναφέρω κάτι πολύ απλό. Η Ελλάδα, όταν θέλει, όταν έχει τη βούληση, μπορεί. Αλλά όχι μόνο τη βούληση, αλλά μια βούληση που έχει και σχέδιο και εθνικούς στόχους. Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα έχει και τη βούληση και το σχέδιο και τους εθνικούς στόχους για να πάει την Ελλάδα μπροστά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων κατέθεσε σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Κωδικοποίησης της νομοθεσίας κατασκευής δημοσίων έργων».
Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων,
σαράντα εννέα μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί καθηγητές από το 2ο Γυμνάσιο Καλαμπάκας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει η Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αλέκα Παπαρήγα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Ακούγοντας την ομιλία του Πρωθυπουργού, αλλά και τις ομιλίες των άλλων Κομμάτων, αναρωτήθηκα, όλοι έχετε κάνει τόσα πολλά και μάλιστα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Όλα ήρθαν «το πάνω κάτω» και σκέφτηκα ότι ίσως το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θα πρέπει να αισθάνεται άσχημα, γιατί πολλά πράγματα δεν τα κατάφερε, όπως ήθελε. Παραδείγματος χάριν, με το λαϊκό κίνημα που αναπτύχθηκε και το νεολαιίστικο την περίοδο του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας, να παρεμποδίσει την διέλευση των ξένων στρατευμάτων από τη χώρα μας, δεν καταφέραμε να φέρουμε «το πάνω κάτω» και να μην έχουμε τη Σούδα και το Άκτιο. Όλοι οι άλλοι τα κάνατε όλα.
Δεν ξέρω, η αντιπαράθεση μεταξύ μας υπάρχει, επιχειρήματα πρέπει να έχουμε, αλλά φοβάμαι μην γίνουμε και μεγαλομανείς. Η Κυβέρνηση τα έχει όλα υπό έλεγχο. Όταν ήταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κυβέρνηση, έφερνε τούμπα όλο τον κόσμο. Ο κ. Καρατζαφέρης, ανακάτεψε όλο το Ευρωκοινοβούλιο και όλη τη κομισιόν και ο Συνασπισμός, επειδή ανέβασε τα ποσοστά του δημιούργησε στην Ελλάδα ένα κίνημα, κατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Έλεος! Προτιμώ να απολογηθούμε στο λαό για το τι κάναμε. Ο δρόμος είναι δύσκολος και πολύ σκληρός για το λαό και με λόγια μεγάλα και βερμπαλισμούς δεν βγαίνει τίποτε.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Με αφορμή, εάν θέλετε, τις δευτερολογίες και το ρόλο της Ελλάδας, κατ’ αρχήν, εμείς θεωρούμε ότι κάθε χώρα είτε είναι μικρή είτε μεγάλη, πρέπει να σηκώσει το μερίδιο ευθύνης και θεωρούμε ότι και ένας λαός μπορεί να πετύχει και γι’ αυτό παλεύουμε στη χώρα μας για βαθιά ριζική αλλαγή, με όσες δυσκολίες και να έχει, όταν το αποφασίσει και εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις. Αυτά, λοιπόν, που θα πω, τα λέω παίρνοντας υπόψη, ότι σήμερα, σε παγκόσμιο επίπεδο, κυριαρχεί η πιο βάρβαρη ιμπεριαλιστική στρατηγική και αυτό είναι ευνόητο. Έτσι είναι, ο ιμπεριαλισμός, όσο προχωράει γίνεται αγριότερος. Δεν υπάρχει περίπτωση να γυρίσει στο μαλακότερο. Ότι υπάρχει ένας αρνητικός συσχετισμός δύναμης, ότι το όποιο διεθνές δίκαιο υπήρχε, δεν υπάρχει, έχει τσαλαπατηθεί, ότι δεν είμαστε στην παλιά αποικιοκρατία, αλλά υπάρχουν όλα εκείνα τα μέσα και οι μηχανισμοί ενσωμάτωσης κρατών, ενσωμάτωσης λαών και κινημάτων. Προσωρινά, αλλά έτσι πάει.
Εδώ ακούσαμε το εξής: Η Ελλάδα συνεισέφερε. Ναι, συνεισέφερε στην αλλαγή συνόρων, στον πόλεμο. Εάν θέλουμε να είναι η Ελλάδα περήφανη ή όλοι εμείς περήφανοι γι’ αυτό, με συγχωρείτε, εμείς διαχωρίζουμε τη θέση μας. Συγκεκριμένα, υπάρχει ένα επιχείρημα που λέγεται χρόνια -και δεν θα τελειώσει ποτέ- ότι πρέπει να είμαστε παντού, διότι: «γιατί να είναι η Τουρκία;». Αυτός ο ανταγωνισμός, ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία! Τι ανταγωνισμός; Έχουμε τους ίδιους συμμάχους και είμαστε στον ίδιο στρατιωτικό οργανισμό, τέλος πάντων το ΝΑΤΟ. Και όχι μόνο αυτό. Ακόμη και τα εξοπλιστικά προγράμματα που παίρνουμε, είναι ενταγμένα μέσα σ’ ένα ενιαίο σχέδιο και το ένα συμπληρώνει το άλλο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και όχι της άμυνας της χώρας. Η Τουρκία, παραδείγματος χάριν, μακελεύει τους Κούρδους και θέλουμε να τη συναγωνιστούμε εμείς, να είμαστε στο Κόσοβο, γιατί εμείς είμαστε καλύτεροι! Στο Κόσοβο, στο Αφγανιστάν, ακόμη και στο Λίβανο, αυτές οι δυνάμεις είναι στρατός κατοχής.
Αφού έγινε ο πόλεμος, αφού διαμελίστηκαν χώρες, πάει μετά ο στρατός για να φυλάξει αυτή τη νίκη και να παρεμποδίσει. Γι’ αυτό είναι. Δηλαδή, τι θέλετε να πείτε τώρα; Ότι η επίθεση στο Αφγανιστάν έγινε για τη μπούρκα –αυτά που ακούγαμε- και για το όπιο; Αφού τα ναρκωτικά έχουν πολλαπλασιαστεί. Για τη μπούρκα έγινε ο πόλεμος;
Υπήρχαν και μια σειρά χώρες που είχαν ορυκτό πλούτο. Βεβαίως, δεν ήταν οργανωμένα εθνικά κράτη. Οι ιεραπόστολοι πήγαν πρώτα για να προετοιμάσουν το έδαφος της κατάληψης. Για τη μπούρκα πήγαμε εκεί και για τις γυναίκες που τις πετροβολούν γιατί κάνουν μοιχεία; Βεβαίως, εδώ υπάρχουν εκστρατείες κινημάτων. Μα, δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά, με συγχωρείτε, τα λένε οι ιμπεριαλιστές. Δεν λένε ποτέ γιατί κάνουν τον πόλεμο. Θα βρουν πρόσχημα.
Στο Ιράκ γιατί έγινε ο πόλεμος; Γιατί από εκεί δραστηριοποιούνταν ο Μπιν Λάντεν, γιατί είχε πυρηνικά και χημικά. Τελικά βγαίνει ο Μπλερ και ζητάει συγγνώμη και λέει: «λάθος». Το ίδιο είπε και ο Μπους: «Δεν είχαμε καλά στοιχεία». Παραμένουν, όμως, στον πόλεμο. Κάθονται για τη δημοκρατία στο Ιράκ, γιατί αν φύγουν οι Αμερικανοί από το Ιράκ δεν θα μπορέσει να υπάρξει δημοκρατία! Θα υπάρξει, λέει, εμφύλιος! Γιατί; Τώρα τι γίνεται;
Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. Να το πούμε καθαρά, ναι συμμετείχαμε στον πόλεμο γι’ αυτόν και γι’ αυτόν το σκοπό, όχι να λέμε ότι πάμε από ανθρωπισμό! Πώς πάμε δηλαδή; Είναι πάρα πολύ σοβαρά αυτά που ακούγονται, διότι δεν είμαστε και ανενημέρωτοι εδώ μέσα.
Γίνεται αναφορά για τη συμβολή της Ελλάδας στο Παλαιστινιακό. Ποια ήταν; Δεν σας μιλάω για τη Συνθήκη του Όσλο, όπου ήμασταν το μόνο κόμμα που δεν την χειροκροτήσαμε. Αφήστε το αυτό, γιατί εν πάση περιπτώσει είναι φυσικό να έχουμε και μία διαφορετική στάση.
Ποια είναι η συμβολή της Ελλάδας στο Παλαιστινιακό; Καθημερινά δέχονται επιθέσεις και με σχέδιο χειρουργικής επέμβασης δολοφονούνται όποια ριζοσπαστικά στοιχεία υπάρχουν στην Παλαιστίνη, άνθρωποι δηλαδή οι οποίοι θέλουν να παλέψουν την κατοχή των Ισραηλινών και δεν θέλουν ένα Παλαιστινιακό κράτος προτεκτοράτο.
Γιατί όταν θα αναγνωρίσουν το Παλαιστινιακό κράτος, το πιο πιθανό να γίνει –μακάρι να μην γίνει- είναι να αποτελεί ένα κράτος βραχίονα των Ηνωμένων Πολιτειών. Και μετά θα χειροκροτούμε, γιατί συμβάλαμε στη λύση του Παλαιστινιακού. Πώς συνέβαλε η Ελλάδα; Ακόμα το Κυπριακό είναι άλυτο.
Εδώ ακούσαμε ότι οι κυβερνήσεις και οι κυβερνητικές αντιπροσωπείες, όχι μόνο πάλευαν για το συμφέρον της Ελλάδας ή των λαών, αλλά «τούμπαραν» τους πάντες. Υπάρχει, δηλαδή, μία συγκεκριμένη εικόνα, που λέει ότι όταν πηγαίνεις στο ΝΑΤΟ όλα είναι θέμα ενημέρωσης, θέμα επιχειρημάτων. Βεβαίως, χρειάζονται και επιχειρήματα. Δεν λέω ότι είναι σικέ οι συνεδριάσεις, αλλά εκεί μέσα υπάρχουν λύκοι. Οι όποιες συζητήσεις γίνονται από τη σκοπιά της ίδιας αφετηρίας και υπάρχουν διαφορές συμφερόντων, ποιος θα αποκτήσει τη λεία, ποιος θα πάρει μεγαλύτερη μερίδιο της αγοράς.
Είναι ή δεν είναι αυτό; Ειλικρινά, δεν μπορούμε να ακούμε τέτοια πράγματα, ότι ο πόλεμος στο Αφγανιστάν έγινα για τη μπούρκα. Και οι σαράντα Έλληνες βρίσκονται εκεί για να βοηθήσουν και να εκπολιτίσουν τους Αφγανούς! Να το πούμε καθαρά. Να πούμε αυτό που έλεγαν και παλιά: «Ανήκομεν εις την Δύσιν» και ακολουθούμε αυτή την πολιτική. Πάνω εκεί να συζητήσουμε και να αναμετρηθούμε.
Τέλος, υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα, το οποίο δεν είναι άσχετο με όσα θέσαμε από την αρχή. Αναφέρομαι στο ζήτημα της Ευρωσυνθήκης, αλλά από ποια πλευρά; Κυρίως, γίνεται λόγος για το ότι η Ευρωσυνθήκη νομιμοποιεί και ανοίγει το δρόμο για νέα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα. Κυρίως, κρίνεται η κοινωνική πολιτική της Ευρωσυνθήκης και η παρεμπόδιση –να το πω έτσι- της διαφύλαξης των ατομικών δικαιωμάτων. Υπάρχουν, όμως, άρθρα στην Ευρωσυνθήκη, τα οποία δεν συζητούνται. Καλά, η Κυβέρνηση θα τη φέρει εδώ να την ψηφίσουμε χωρίς δημοψήφισμα κ.λπ. Παραδείγματος χάρη, η Ευρωσυνθήκη προβλέπει στρατιωτικές επεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πρόληψη της τρομοκρατίας. Και η τρομοκρατία είναι μια έννοια, η οποία διαστέλλεται. Δεν συστέλλεται, μόνο διαστέλλεται. Όλα μπαίνουν εκεί. Ακόμη κι αν έχεις μια μεγάλη παρατεταμένη, απεργία, μπορεί να αποφασίσουν να έρθουν να μας βοηθήσουν για να βρούμε την υγειά μας και να μην κάνουμε απεργίες. Αυτό είναι ένα ζήτημα πάρα πολύ σοβαρό.
Ενοποιούνται οι στρατιωτικές δυνάμεις των χωρών και όχι μόνο, αλλά και η βιομηχανία, οι σχεδιασμοί, τα πάντα. Είναι αυτό που λέμε, ότι θέλει η Ευρωπαϊκή Ένωση να γίνει ένα ευρωπαϊκό ΝΑΤΟ. Αυτά περνάνε δίχως δημοψήφισμα, γιατί –λέει- ο λαός ψηφίζει κι αφού ψηφίζει τα κόμματα που συμφωνούν ή διαφωνούν μ’ αυτά, άρα δίνει την εντολή. Για ρωτήστε τον ελληνικό λαό. Εγώ σας λέω ότι και κομμουνιστές ακόμα δεν ξέρουν. Τώρα κάνουμε εκστρατεία διαφώτισης, ανοιχτή και πλατιά. Από πού να ξέρουν; Από πού να τα μάθουν; Από τα μέσα ενημέρωσης; Ούτε οι κομματικές διαδικασίες αρκούν για να ενημερώσεις τους ψηφοφόρους. Και λέμε ότι ξέρουν; Ό,τι πετάμε στην τηλεόραση. Ο καθένας την ατάκα του, οι μισοί ατάκα στην τηλεόραση, κι αυτό το θεωρούμε ενημέρωση.
Ε, λοιπόν, δεν είναι έτσι. Τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά. Εμείς ανησυχούμε πάνω απ’ όλα για τα Βαλκάνια. Μπορεί να μην υπάρχουν πολεμικές συρράξεις. Θα υπάρχει ιμπεριαλιστική ειρήνη «με το πιστόλι στον κρόταφο». Και δεν συμφωνούμε καθόλου ότι το ζήτημα είναι κάποιων επιχειρημάτων συχνών ταξιδιών, να μπαίνεις μέσα σε αεροπλάνο, να ταξιδεύεις κ.λπ.. Δεν είναι αυτό το θέμα. Εμείς είμαστε αντίθετοι στον προσανατολισμό. Δεν εγκαλούμε την Κυβέρνηση ούτε για αδράνεια ούτε για έλλειψη ενημέρωσης. Έχουμε διαφορά προσανατολισμού, όπως έχουμε και με τα άλλα κόμματα, διαφορά στρατηγικής. Ή θα είσαι με το ΝΑΤΟ ή δεν θα είσαι. Ή θα είσαι με την Ευρωπαϊκή Ένωση ή δεν θα είσαι. Ή θα είσαι με τις Ηνωμένες Πολιτείες ή δεν θα είσαι. Θα μου πείτε: «Μα, είμαστε μέσα». Δεχθείτε τότε τις συνέπειες. Το θέμα είναι ότι δέχεται τις συνέπειες ο ελληνικός λαός. Αυτό είναι το πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλαβάνος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρόεδρε, κατ’ αρχήν για να δούμε ποιος είναι τεκμηριωμένος, προέκυψε μια διαφορά σε πραγματικά γεγονότα, δηλαδή στην αντίδραση της Κυβέρνησης στην επίσκεψη που είχα κάνει ως επικεφαλής αντιπροσωπείας μας στα Σκόπια, στις αρχές Νοεμβρίου του 2007, όπου ανέφερα ότι, αντί να έχουμε στήριξη, είχαμε το αντίθετο από την πλευρά της Κυβέρνησης. Το διέψευσε αυτό η κυρία Υπουργός.
Θέλω να καταθέσω το δημοσίευμα της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» της 11ης Νοεμβρίου 2007 που κάλυπτε την παρουσία μου εκεί, όπου σε ερώτηση δημοσιογράφου μετά από τις παρεμβάσεις και τις καταδίκες της επίσκεψής μου από τον κ. Ψωμιάδη, από τον κ. Παπαγεωργόπουλο, από το Μητροπολίτη Άνθιμο, ο Υπουργός Επικρατείας απάντησε με την εξής ειρωνική έκφραση: «δεν υπάρχει γραπτός νόμος για να απαγορεύσουμε αυτό το ταξίδι». Το καταθέτω για να δούμε ποιος είναι τεκμηριωμένος και ποιος όχι.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ακούγοντας τη συζήτηση εδώ έχω, την εντύπωση ότι υπάρχουν στην Ελλάδα σήμερα -κι είναι, θα έλεγα, μοναδικό φαινόμενο- δυο «σκιώδεις» κυβερνήσεις. Υπάρχει η «σκιώδης» κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που ως κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, σύμφωνα και με τα βρετανικά έθιμα, λειτουργεί στην σκιά και υπάρχει και η «σκιώδης» Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία κρατά στη σκιά πάρα πολλά ζητήματα.
Υπήρξαν ερωτήματα, κύριε Πρωθυπουργέ, στα οποία μπορείτε να μην απαντάτε, εντάξει, αλλά σημειώνεται αυτό. Υπήρξαν πολλά ερωτήματα κι ολόκληρα θέματα στα οποία εσείς και η Υπουργός Εξωτερικών δεν απαντήσατε και θα τα αναφέρω στην πορεία αυτά, αναφερόμενος σε κάθε ένα από αυτά τα ζητήματα.
Το πρώτο θέμα είναι το θέμα του Κοσόβου. Η κυρία Υπουργός μάς παρουσίασε ότι πηγαίνει για ανθρωπιστικούς λόγους. Υπάρχουν οι συμμετοχές μας σ’ αυτές τις διεθνείς στρατιωτικές δυνάμεις που υπάρχουν στο Κόσοβο ή στο Αφγανιστάν ή οτιδήποτε άλλο.
Εγώ θέλω να πω το εξής πολύ απλό, ότι χθες το Γ.Ε.ΕΘ.Α. αρνήθηκε για δεύτερη φορά στο ελληνικό καραβάνι αλληλεγγύης –μια εντελώς ανθρωπιστική οργάνωση, το οποίο έχει υιοθετήσει οικονομικά διακόσια πενήντα παιδιά, Αλβανόπουλα και Σερβόπουλα, στο Κόσοβο- να πάει εκεί, για λόγους ασφαλείας. Ποιοι είναι οι ανθρωπιστικοί λόγοι και για ποιο λόγο και πώς συμμετέχει η χώρα μας σε μια περιοχή, η οποία μονομερώς έχει ανακηρύξει την ανεξαρτησία της, με την αναγνώριση των Ηνωμένων Πολιτειών και των άλλων;
Ένα τρομακτικό προηγούμενο στα Βαλκάνια! Εκτός αν δεν καταλαβαίνουμε τι είναι τα Βαλκάνια και πόσες μειονότητες υπάρχουν, που έχουν πλήρη τα δικαιώματά τους. Και είμαστε μια δύναμη που στηρίζει τα δικαιώματα των μειονοτήτων, όχι μόνο στις άλλες χώρες, αλλά και στη δική μας χώρα. Όμως, υπάρχουν παρεμβάσεις και αποσχιστικές τάσεις, οι οποίες έχουν δημιουργήσει αυτή την κατάσταση, που βιώνουμε από το 1990 μέχρι σήμερα.
Η κυρία Υπουργός λέει ότι έχουμε εμείς ξεκάθαρη θέση σ’ αυτό το θέμα. Και ακούμε τον κύριο Πρωθυπουργό, μετά από πέντε λεπτά, να λέει ότι στο επόμενο χρονικό διάστημα θα δούμε τι θα κάνουμε, ότι δεν το έχουμε αναγνωρίσει, αλλά θα δούμε τι θα κάνουμε, βάζοντας πάνω από όλα τα εθνικά συμφέροντα.
Ποια είναι τα εθνικά συμφέροντα που θα βάλουμε; Ο καθένας βάζει όποιο εθνικό συμφέρον θέλει. Μπορείτε να πείτε ότι μια καλούτσικη λύση στο θέμα της ονομασίας της FYROM είναι για εμάς εθνικό συμφέρον, ώστε να αναγνωρίσουμε το Κόσοβο και να ανοίξουμε, κυριολεκτικά κι εμείς, το κουτί της Πανδώρας. Και το έχουμε κάνει, έχουμε ανοίξει το κουτί της Πανδώρας. Όταν η Ελλάδα σιωπά, συμμετέχει, καλύπτει τις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, ουσιαστικά δημιουργούμε, συμβάλουμε και είμαστε συνένοχοι σε μια κατάσταση, στην οποία εμείς είμαστε θύματα.
Επομένως, μας ανησυχεί πολύ το ότι κρατάται στη σκιά το τι θα κάνετε και το ότι, κατά τη γνώμη μας, παζαρεύετε το θέμα του Κοσόβου με το ζήτημα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Και ξαναλέω, ως προς τις αποσχιστικές τάσεις, πρέπει να παγώσει κανείς κάθε τέτοια δυναμική που μπορεί να παρουσιαστεί.
Δεύτερον, ακούσαμε ότι είμαστε στο Αφγανιστάν –και εκεί- για ανθρωπιστικούς λόγους. Εδώ θα καταθέσω –δυστυχώς, έχω το κείμενο στα αγγλικά- τη δήλωση της Συνόδου στο Βουκουρέστι, όπου στο άρθρο 6 που αναφέρεται στο Αφγανιστάν και λέει ότι αυτό που κάνουμε στο Αφγανιστάν συνδέεται στενά με την ευρωατλαντική και την ευρύτερη διεθνή ασφάλεια.
Τι δουλειά έχει η ευρωατλαντική ασφάλεια; Είναι στην Ευρώπη το Αφγανιστάν; Είναι στον Ατλαντικό; Έχει θάλασσα; Τι δουλειά έχουν τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών; Είναι στρατιωτική πράξη, που είναι η δίδυμη δράση σε σχέση με το θέμα του Ιράκ στο χώρο του Αφγανιστάν και γινόμαστε –εγώ θα έλεγα- γελοίοι και «παίρνουμε στο λαιμό μας» αυτά τα παιδιά που βρίσκονται εκεί.
Γιατί η Βουλή να πάει και να συγκαλύψει; Γιατί η Βουλή, μαζί με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, να χρηματοδοτήσει το airbus, το οποίο θα φύγει στις 17 του μήνα; Διότι τα ελληνικά C130 δεν μπορούν, δεν επιτρέπεται να προσγειωθούν στην Καμπούλ, γιατί δεν έχουν συστήματα αυτοπροστασίας. Και μέχρι τώρα πηγαίναμε στο Ντουμπάι και στο Γερεβάν και ανεβαίναμε σε ξένα C130, που έχουν συστήματα αυτοπροστασίας, προκειμένου να κατέβουμε στην Καμπούλ και να μας επιτρέψουν εκεί οι δυνάμεις να προσγειωθούμε. Για ποιο λόγο όλα αυτά τα πράγματα; Για ποιο λόγο Έλληνες Βουλευτές να κυκλοφορούν –σε λίγες μέρες- με ιταλικά τεθωρακισμένα μέσα στο Αφγανιστάν;
Εδώ αναφέρεται στο άρθρο 7, στο άρθρο 11, στο άρθρο 10 το νέο παγκόσμιο κανάλι του ΝΑΤΟ, το οποίο, ανάμεσα στα άλλα, θα έχει τακτικά νέα και βίντεο, ιδιαίτερα από τις διάφορες περιοχές του Αφγανιστάν. Τι δουλειά έχουμε εμείς σ’ αυτό το πανηγύρι, σ’ αυτή την απαράδεκτη αμερικάνικη παρέμβαση στο χώρο της Κεντρικής και της Νότιας Ασίας, που έχει δημιουργήσει τα σφαγεία του Ιράκ και του Αφγανιστάν;
Εμείς τους καταλαβαίνουμε, πρέπει να εκφράσουμε τη συμπάθειά μας στα παιδιά, που είναι εκεί, χωρίς πολιτικό λόγο, χωρίς κανένα λόγο που να είναι θετικός, χωρίς η πατρίδα να τους ζητά αυτοθυσία και προσφορά.
Όμως, η καλύτερη προσπάθειά μας είναι να πιέσουμε και ως Αντιπολίτευση να μην γίνει αυτή η αποστολή και να γυρίσουν πίσω τα παιδιά, τα δικά μας, υγιή όλα στην Ελλάδα. Πάει μια αποστολή να αντικαταστήσει ενενήντα επτά άτομα. Η αποστολή, όμως, αυτή είναι εκατό άτομα. Τρία άτομα έχουν τόσο μεγάλη σημασία;
Όμως, τα τρία αυτά άτομα είναι εκπαιδευτές της Αστυνομίας, που σημαίνει ότι η χώρα μας αναλαμβάνει όλο και περισσότερες δραστηριότητες στο χώρο του Αφγανιστάν.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Εμείς καλούμε τις δυνάμεις της Αντιπολίτευσης να μποϊκοτάρουν αυτή την απόφαση της Βουλής. Καλούμε ιδιαίτερα την Αξιωματική Αντιπολίτευση να μην συμμετάσχει. Σε μια στιγμή που υπάρχει αυτή η ένταση, υπάρχει αυτή η καταστροφή σ’ αυτή την περιοχή, που όλος ο κόσμος, ακόμα και οι Ηνωμένες Πολιτείες, ξεσηκώνονται να είναι στην στρατηγική Μπους, να μην είμαστε εμείς εκεί, κάτω δήθεν από την κάλυψη αποφάσεων του Ο.Η.Ε. και να παρελαύνουμε δίπλα στους Αμερικανούς, τους Βρετανούς ή άλλους στρατιώτες. Το δεύτερο θέμα ήταν αυτό.
Καταθέτω το έγγραφο για τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ.
(Στο σημείο αυτό ο κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Το τρίτο θέμα, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι η αντιβαλλιστική ασπίδα. Είναι ένα μεγάλο θέμα. Έχουμε κάνει κάποια βήματα στις σχέσεις μας με τη Ρωσία, με τους αγωγούς κ.λπ.. Είναι η μεγάλη παρέμβαση. Είναι το παιδί του «Star Wars» του Ρόναλντ Ρέιγκαν, από τον Μπους, το οποίο απειλεί να ξαναγυρίσει στην Ευρώπη σε ένα νέου τύπου «Ψυχρό Πόλεμο» και συνοδεύεται από την Ουκρανία, τη Γεωργία και από την προσπάθεια να περικυκλωθεί η παλιά Ρωσία και να υπάρξει μια περικύκλωση και των χώρων του πετρελαίου από νατοϊκές χώρες.
Ποια είναι η θέση σας για τη νατοϊκή ασπίδα; Δεν μας την είπατε. Είμαστε υπέρ; Είμαστε κατά; Δεν το λέμε; Θα αποφασίσουμε με βάση τα εθνικά συμφέροντα, όταν έρθει η στιγμή; Γιατί είναι στη σκιά όλα αυτά τα ζητήματα;
Εγώ θέλω να καταθέσω -επειδή, πέρα από αυτά που λέει το ανακοινωθέν του ΝΑΤΟ, είναι και οι συζητήσεις που έγιναν στο ΝΑΤΟ- ένα δημοσίευμα από τα πολλά, αλλά διάλεξα μία έγκυρη και για εσάς εφημερίδα, την «Financial Times», η οποία λέει ότι η Ευρώπη υιοθετεί το σχέδιο για την αντιβαλλιστική ασπίδα και λέει και το αναπτύσσει μέσα, ότι έχει συμφωνηθεί η επέκτασή του στα Βαλκάνια και στην Τουρκία.
(Στο σημείο αυτό ο κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Θέλουν απαντήσεις όλα αυτά. Είναι φαντασίες; Δεν έχει σημασία για την Ελλάδα; Δεν έχει σημασία αν δίπλα σε όλη αυτή την κρίση στη Βαλκανική, έχουμε και αυτό το νέο «Ψυχρό Πόλεμο»; Είναι ασήμαντα όλα αυτά; Υποτάσσονται σε κάτι άλλο;
Τέταρτο σημείο. Μπήκε -όχι από εσάς- δημοσίως το θέμα της Βάσης της Σούδας και των ελληνοαμερικανικών σχέσεων στον αμυντικό και διπλωματικό τομέα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ, χρειάζομαι ένα-δύο λεπτά ακόμη.
Κυρία Υπουργέ, έχω μία εμπειρία. Έχετε κι εσείς εμπειρία. Ίσως η δική μου εμπειρία όμως, όχι σε τόσο υψηλά επίπεδα. Εγώ δεν βρέθηκα σε τόσο υψηλά επίπεδα ποτέ. Σε χαμηλότερα επίπεδα, ως Ευρωβουλευτής, την είχα αυτήν την εμπειρία, η οποία λέει ότι, όχι πάντα γίνεται παζάρι. Όταν δύο χώρες έχουν διαφορές σ’ ένα θέμα και γίνονται παραχωρήσεις ή αλισβερίσι, ακολουθούν και σε όλα τα άλλα ζητήματα.
Και μην μας πείτε τώρα ότι το Κόσοβο είναι άσχετο από τις συνεννοήσεις με την FYROM και η στάση μας στην αντιβαλλιστική ασπίδα είναι άσχετη με τις συνεννοήσεις με τη FYROM;
Αυτό που μας ανησυχεί, γιατί υπάρχει πλήρης αδιαφάνεια και κύριε Πρωθυπουργέ, σας ρωτάω, ως Πρωθυπουργό της χώρας, μπροστά στο Κοινοβούλιο και στον ελληνικό λαό, είναι να μας πείτε τι γίνεται σε σχέση με αυτό το διάλογο υψηλού επιπέδου ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ελλάδα. Ούτε καν είχε ακουστεί ότι θα γίνει αυτός ο διάλογος που γίνεται από τις αρχές του καλοκαιριού και που έχουν τεθεί θέματα. Ρωτήστε τον κ. Μεϊμαράκη, αν έχετε απορία στο Υπουργείο Εξωτερικών και δεν έχετε επαφή, πού έχουν τεθεί θέματα με προβλήτες, με πυρηνοκίνητα υποβρύχια, με ετεροδικία, με δυνατότητα να νοσηλεύονται στα νοσοκομεία και ουσιαστικά να γίνουν συνιδιοκτήτες του Ναυτικού Νοσοκομείου των Χανίων.
Πέστε τα μας. Πέστε μας κάτι, για να μην είμαστε στη σκιά, για να μην είμαστε στο σκοτάδι.
Τέλος, θέλω να καταλήξω, λέγοντας ότι είναι σημαντικές οι εξελίξεις στην Κύπρο. Μπορεί να μην είχαμε εκεί εθνικές παρελάσεις και σημαίες. Έγινε ένα μεγάλο γεγονός, που ανοίγει δυνατότητες και να πω καταλήγοντας ότι ασφαλώς η εξωτερική πολιτική μπορεί να συμβάλλει και στην περηφάνια και στη δύναμη και στην παρουσία μιας χώρας αλλά δεν είναι μόνο αυτή. Πολλές φορές δεν είναι τόσο αυτή. Συμβάλλει πάρα πολύ και ο τρόπος, που αντιμετωπίζουμε ζητήματα που έχουν σχέση με την ταυτότητα της χώρας μας και τις δυνατότητες στην εσωτερική μας πολιτική και κυρίως στην οικονομική μας πολιτική.
Εγώ θέλω να πω δίπλα σε όλα αυτά που γίνονται ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σήμερα, αυτή η Κυβέρνηση το βασικό εργαλείο ανάπτυξης και προόδου της χώρας μας στον 21ο αιώνα που είναι ο Ο.Τ.Ε., το δίνει στους Γερμανούς, στη «DEUTSCHE TELECOM», στην εταιρεία μίας χώρας η οποία είναι εξαιρετικά προστατευτική σε σχέση με τις δυνατότητες και την ύπαρξη και μέσα στα σύνορά της και έξω της βασικής τηλεπικοινωνιακής της εταιρείας.
Με αυτές τις επιλογές, εμείς είμαστε εντελώς αντίθετοι και θέλω να πιστεύω ότι το μήνυμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. γίνεται δεκτό από την ελληνική κοινωνία.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα οκτώ μαθητές και μαθήτριες και οκτώ συνοδοί δάσκαλοι από το 8ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση της Ολομέλειας της Βουλής, η οποία διεξήχθη σε επίπεδο Αρχηγών κομμάτων, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, ύστερα από αίτημα που υπέβαλε στις 26 Φεβρουαρίου 2008 ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης, με θέμα «την ονομασία της FYROM».
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 14.29΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο, ημέρα Παρασκευή 11 Απριλίου 2008 και ώρα 10.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση επερώτησης, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ 10/4/08 ΣΕΛ.1

PDF:

es10042008.pdf

TXT:

es080410.txt

Επιστροφή